DabolFarquhar
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN DONDERDAG 16 JULI 1931. No. 165.
WAT WIL MEN
VEREENVOUDIGEN
DE AVONTUREN VAN
DOOR BERTA RUCIC
Financiëele Berichten
Het abattoir en het platteland.
Vlug en beter i
gefriseerd!
ZWARTKOP SHAMPOON
ZEELAND.
taal en Spelling. IV.
door
Dr. J. JE. WARTENA,
Rector van het Gymnasium te
Winschoten.
De e en o op het eind van
een lettergreep, De ie-
klank. De toonloze klin
ker, De sch en h-
Nu heb 'k u wel in de twee vorige
stukjes toegelicht, waarom er in de spel-
vereenvoudigd moet worden en wat het
is in het algemeen, en dat de
voorstellers volkomen bevoegd zijn,
maar nu moet ik nog wel meedelen,
wat men dan precies vereenvoudigen
wil.
Wellicht is dit voor menig uwer over
bodig, die dan kan dit vervelendste stukje
wel overslaan, maar voor menigeen ook
kan het welkom zijn en 't is in elk geval
noodzakelik voor de volledigheid..
Men wil dan, in de lijn van de heren
de Vries en te Winkel, van hun spel
ling uitgaan, en die op acht onder
delen meer in overeenstemming bren
gen met de beschaafde spreektaal.
Punt 1 en 2. De e en o worden op het
■eind van een lettergreep niet dubbel ge
schreven, behalve de ee op 't eind van
een wóórd.
Maar krijgt men dan geen verwarring
tusschen kolen en kolen, beren en
beren, delen en delen? Immers nee, er
is toch ook geen verwarring bij 't s p r e-
k e n van die woorden? de bedoeling
'blijkt uit het verband.
Of hebt u ooit last ervan gehad, dat
u met de Vries en te Winkel patroon
schrijft, steeds presies gelijk, of u 'n
patroon van werklui bedoelt, of 'n
patroon voor een geweer, of een
patroon om te knippen?En als
•u een artikeltje gaat lezen over: „Onze
Armen", voelt u dan verlegenheid, of
't over de arme mensen zal gaan of over
lichaamsdélen? Zo ja, dan heeft een
enkele blik op de inhoud u uit de ver
legenheid gered. Maar ik denk, u zult
dat bezwaar in uw leven zelden of nooit
gevoeld hebben.
Die gelijke spelling van 2 of zelfs 3
woorden in de spelling de Vlies en te
Winkel geeft géén bezwaar, waarom dan
wèl bij de Kollewijnse?
Maar, zegt menig onderwijzer, zou
verdubbeling van de vrije ee niet prak-
tieser zijn voor 't kind? Ja, ik denk,
enige weken of maanden lang wèl, maar
dan niet meer. V ereniging met één
e is wat lastiger dan met twee,zeker,maar
kontroleert u uzelf eens, hebt u zoveel
last gehad met woorden als v e r e d e-
ling, berekening?, die toch bij de
Vries en te Winkel ook al één e hebben?
En gesteld, men wou om die geringe
last de dubbele ee gaan schrijven, dan
moest men toch ook liefst dat syteem
volgen met de o, en toch ook met de
a en u, wat Frederik van Eeden in zijn
partikuliere spelling dan ook doet b.v,
klaagen, vermaanen, duuren, uuren,
huuwelijk. Daarin is evenwel niemand
hem gevolgd. En in elk geval zou men
de bastaardwoorden, als Oceaan, metaal,
demokratie, enz. als die eens niet meer
als vreemde woorden gevoeld zullen
worden, dan moeten gaan spellen als:
Ooceeaan, evenals centim e e ter,
meetaal, deemookraatie,
eenergie, eemail, geeneraal.
Nee, dat lijkt mij veel groter bezwaar
Ik kan me zoo voorstellen, dat u
altijd buitenshuis in de zon toeft, voort
durend in beweging en uw krachten
oefenend. Dat is toch heel wat beter
dan zich binnenshuis te verkniezen En
daarop liet Sheila een paar woorden vol
gen, waarop ze berouw gevoelde zoodra
ze had gesproken. Maar ze waren over
haar lippen vóór zij het zelf goed wist:
Wel zoo aangenaam b.v. dan in
een vunzig kantoor te Londen.
Veel aangenamer, beaamde Furqu-
har vriendelijk, terwijl hij inwendig
vloekte.
En is u dat reeds lang doejnde?
Sedert eind Augustus of begin Sep
tember.
Nu, dat is nog niet erg laïng, vindt
u niet? merkte Sheila op, terwijl er voor
haar eeuwen lagen tusscheln dien tijd
en dit oogenblik.
Inderdaad, men kan dit niet lang
heetjen.
!W,eer een oogenblik stilte, dat dreigt
de een einde te maken aan djiit gesprek,
waarbij de vrouw als aanvallende partij1
optrad. Sheila voorkwam dijt dpór te
Nu, ik zou niet gedacht hebben,
te geven, veel groter dan de enkele
spelling, zoals nu al bestaat in ver-
edelen, berekenen, rekenles
en tutti quanti.
Punt 3. De klank i e wordt op 't eind
van 'n lettergreep door i e (niet door i)
aangeduid: b i ezonder met ie; muz i e-
kant met i e evengoed als muziek; hier
verschil te maken naar de klemtoon is
even lastig als overbodig. De Vries en
te Winkel doen het ook niet in koff i e-
kan, olie fles, die narès en meer
zulke.
In bastaardwoorden vermijden we de
i e spelling, als in maximum, minimum,
individueel, liniaal, piano. Hierover
straks meer.
Punt. 4. De toonloze klinker wordt
in de uitgangen van de Vries en te
Winkel 1 ij k en I ij k s met een i aange
duid; d e g e 1 i k evengoed als monnik.
Ja, dit punt heeft heel wat beroe
ring gebracht en tegenstand uitgelokt;
gespot van de tegenstander: „vin jullie
al dat gel i k op papier zo mooi?" be
antwoord met „vin jullie al die 1 ij-
k e n op papier dan mooier?" Nou, van
biezonder prakties belang is dit punt
niet, maar het zou het aantal spellingen
voor de z.g. stomme klinkers met één
verminderen en wel met de alleronhan
digste, met ij, en de Transvalers doen
het al jaren lang, evenals de oude Sta
tenvertaling van de Bijbel, alsook het
Fries,
Punt 5. Alleen dan wordt een sch ge
schreven, wanneer men na de s een ch
zégt: schip, school, maar niet in vis,
mens, tusssen, enz.
Ook vervalle de h in tans, altans, tee.
De firma Van Heel Co.
Gisterenmiddag kwam de rechtbank te
Middelburg in raadkamer bijeen ten ein
de de aanvrage der firma van Heel en
Co. te Goes om1 surséance van betaling
te behandelen. Voor deze zitting waren
ook de crediteuren der firma tof een
aantal van ongeveer 1400 opgeroepen.
Verschenen waren naar schatting een
400 tal personen, terwijl vele anderen
•zich bij volmacht deden vertegenwoordi
gen. De zitting had plaats in de grooite
gehoorzaal, waar anders de strafzitting
plaats heeft. Maatregelen wiaren genomen
om bij nog grooteren toeloop naar het
Schuttershof te gaan, doch men bleef
nu op het Hofplein, al moesten velen
zich ook met een staanplaats tevreden
stellen. Uit het rapport van de beheer
ders en de accountants kwam naar vo
ren, dat de voornaamste oorzaken van
de moeilijkheden waarin de firma 'geraakt
is, zijn het jgroote crediet van ongeveer
11/2 millioen, dat verleend is aan een
conservefabriek te Breda en de malversa
ties van den beheerder van het kantoor
te Tholen tot een bedrag van f 69.000.
Nog bleek uit het rapport dat thans
ongeveer 50 lot 60 pCt. van de schulden
der firma gedekt zijn.
In alphabetische volgorde werden de
aanwezige crediteuren geboord en voor
het overgroote deel verklaarden zij zich
voor het verleenen van de surséance
van betaling.
De uitspraak van de rechtbna'k volgt
later.
Ik behoef er niet op te wijzen, dat
een van de oorzaken der wereld
crisis de last is, welke door den wed
loop in de bewapening op de volken
wordt gelegd.
(Hoover).
dat (hier in den zomer zooveel igasitjeh zou
den zijn om aa|n een temnisleeraar druk
werk te bezorgen!
iMaar ik ben hier niet i{n den zomer
geweest. Ik was in den tnazomër in
Frankrijk1 verklaarde hij kortweg. (Heeft
men geen afdoende recïen om anders te
handelen, waarom dain maar niet rond
weg voor de geheele waarheid uilt te
komen? Er zullen wel niet heel veel
menschen zijn, die haar zullen gelooven
wanneer zij baar hoor en. Waaj'schijn-
lijk omdat de waarheid hun slechts zel
den wordt gegeven). Ik verbleef toen
in Bretagne, bij defn graaf. L.afers ging
hij voort, steeds alsof hij met een vreernï-
de sprak, die zich interesseerde voor de
zen werkkring tefn dienste van de weelde,
heb ik nog eewigep: tijd aan de Rivilera
doorgebracht.
Uit het diepst van zijn hart kwaim! de
wensch bij hem1 op, dat Wij belangrijk
veel langer aan de Riviera had doorge1-
bracht. Waarom had hij dat niet gedaan,
toen hij het er zoio1 opperbest had? Hij
had er dadelijk groot succes gehad. Tal
van vroegere leerlingen had hij er terug
gevonden. Zij hadden hem1, zonder ook
maar één oogenblik tegen te pruttelen,
aangenomen tegen zijn oude tarief van
honderd francs per les, zonder er om te
denken, dat zij voor een kwart vam dat
bedrag elders les had kunnen nemen.
Kapitein Farquhar was een aantrekkelijk
heid voor het hotel geworden. Sinds hjj
door de ervaring wijs was geworden,
had hij zich' nog meer dan vroeger ge
De bedoeling van de Vleesch
keuringswet is niet, de keuring
als een verkapte gemeentelijke
slachtaccijns te ^oen werken)
maan enkel: keuren óm de
keuring, niet om de dub-1
beitjes. j
De heer J. W. van 't H o f f, burge
meester van St. Laurens, schrijft ons:
Nu de uitvoering van de Vleeschkeu-
ringswet, voor wat betreft het oprichten
van een slachthuis te Middelburg in de
laatste weken zoozeer de aandacht van
uw blad heeft, wil ik over deze belang
rijke aangelegenheid gaarne ook een en
ander mededeelen, nl. hoe de bewoners
van het platteland van Walcheren
er tegenover staan
Het is bekend ik verwijs slechts
naar de Raadsverslagen van verschillen
de buitengemeenten dat de besturen
van de plattelandsgemeenten steeds met
buitengewoon groote belangstelling het
verloop van de z.g. „abattoirkwestie"
hebben gevolgd. Niet om het al of niet
oprichten van een abbattoir op zichzelf,
maar om de bijkomende factoren. Wij
zullen ons niet inlaten met vragen of bv.
een gemeentelijk abattoir te Middel
burg wel door de Wet geëischt wordt;
of een abattoir noodig is; of het gerecht
vaardigd is, dat de Overheid aan de sla
gers verbiedt aan de bepalingen van de
Vleeschkeuringswet te voldoen om daar
door een abattoir mogelijk te maken,
enz., enz. Dit alles laten wij rusten, om
dat wij ons zoolang mogelijk willen ont
houden van inmengen in een aangelegen
heid die Middelburg zelf heeft te regelen
en ons dus niet aangaat.
Dat we er toch zoo'n belangstelling"
voor aan den dag leggen, spruit voort
uit de omstandigheid, dat de abattoir
kwestie een andere in het geding heeft
gebracht en die raakt op geweldige wijze
de belangen van het platteland. Het
is de kwestie van het heffen
van invoerkeurloonen.
Wat wil dit zeggen?
Artikel 8 van de Vleeschkeuringswet
geeft aan de gemeenten de bevoegdheid
vleesch, dat in een gemeente wordt inge
voerd, nogmaals te doen keuren, doch
uitsluitend met het doel om na te
gaan, of sedert de keuring in de gemeen
te van uitvoer veranderingen zijn opge
treden, waardoor het vleesch voorwaar
delijk goedgekeurd of afgekeurd moet
worden.
Al is dit een eenigszins gevaarlijk arti
kel, aangezien er doer gemeenten een
schromelijk misbruik van kan worden
gemaakt; dit artikel is noodig, omdat
men het recht moet hebben vleesch, dat
bv. van ver wordt ingevoerd, nogmaals
te kunnen keuren, want vooral in den
zomer is het zeer goed mogelijk, dat tij
dens het vervoer veranderingen zijn op
getreden, die maken dat het vleesch voor
de consumptie niet meer geschikt is.
Hiertegen kan geen bezwaar worden in
gebracht, integendeel, deze bepaling
moet worden toegejuicht.
Maar
En nu komt het misbruik dat van dit
artikel kan worden gemaakt. Want wat
dunkt U van het weder doen keuren
endushetvoordetweedemaal
betalen van keurloon van
vleesch dat uit de naaste omgeving in
Middelburg wordt ingevoerd?
Om eens een voorbeeld te geven,
's Morgens om 8 uur wordt te Nieuw en
Sint Joosland een koe goedgekeurd
(kosten ƒ4); deze koe wordt onmiddel
lijk per vrachtauto naar Middelburg ver
voerd en wordt daar ongeveer half ne
gen opnieuw gekeurd (nogmaals 4
reserveerd getoond tegenover zijn vrou
welijke leerlingen, zoo dat alle diabolische
vrouweninmenging; in zijn leven was uit
gebleven. Tot op een avond de lijst van
nieuw aangekomen vreemdelingen in zijn
hotel hem een veelzeggiendten naam onder
de ooigen bracht en hij op zlijin balkon
.staande een zekere slanke, wit geschil
derde Isotto Frascnini met een neger
chauffeur opmerkte, wel'ke hem bekend
voorkwamen. Nu Farquhar zijn intrek
had genomen in dit hotel, zou h jj dus
een vrouw pmtooefcen die hij liever uit
den weg gjn|g. Dat was de vrouw, die [helm
in den afgelojopen zomer een dasspeld
van een zwarte parel had doen toekomen
en aan wie hij deze had teruggezonden,
gestoken op een visitekaartje vam hem1.
Was zij hem naar de Riviera achterna
gereisd? Het kon een toeval zijn, maar
zoodra Farquhar hlaar van zijn balkon
af in de gaten had gekregen, bjad hij zijn
tenniscostuuims weer in zijn koffer ge
pakt en den eersten trein naar Zwitser
land genomen. Hij gjaf er de voorkeur
'aan te deserteeren, dam in dezelfde plaats
te vertoeven als die vrouw. Voor de IWeef
de maal in zijn leven had kapitein Far
quhar voor een vrouw de vluch$ ge
nomen. Maar nu vroeg hij ziclu toch af,
of die ontmoeting niet te verkiezen ware
geweest boven wat er nu gebeurde. Hij
geeft, geen kwaad vermoedend, gevolg
aan een uitnoodiging tot een diner e(n
ontmoet dan wie hij h$t minst v,an alle
menschen verwachtte, het meisje, dat hij
verantwoordelijk stelde voor de misluik-
keurloon) en dat misschien nog wel door
dezelfde keurmeesters, want Middel
burg, Nieuw en Sint Joosland, Arnemui-
den, Sint Laurens, Grijpskerke en Veere
vormen te zamen één kring voor den
vleeschkeuringsdienst met één hoofd van
dienst, éénzelfde corps ambtenaren, enz.
Maar, zal een onbevooroordeeld le
zer zeggen: Middelburg zal toch nim
mer een dergelijke- dwaze maatregel
trachten in te voeren! Ja, Middelburg
wil "dat juist doen. En hier nu ligt het
zwaartepunt van de bezwaren van de
buitengemeenten. Want waarom wil
Middelburg invoerkeurloonen heffen?
Niet uit een hygiënisch oogpunt, maar
omdat, zooals het luidt in het voorstel
aan den Raad „invoerkeurloo
nen noodzakelijk zijn voor
het bestaan van het abat-
t o i r".
Men weet, dat een abattoir, ondanks
de veel hoogere slachthuistarie
ven dan de thans geldende, nl. 10.50
voor een rund en 5.50 voor een varken
enz. niet kan bestaan. Gaat men nu in
voerkeurloonen heffen, dan verwacht
men, dat de thans op het platteland
plaats hebbende slachtingen voortaan in
het abattoir zullen geschieden om de in
voerkeurloonen, die het slachten op het
platteland (onnoodig) duurder maken, te
ontgaan. Het gevolg zal dan zijn, dat het
slachten op het platteland ten gronde
gaat, dat dus ook deze bron van inkom
sten, deze tak van industrie aan het
platteland zal worden ontnomen. En dat
alles, ondanks de meermalen gedane toe
zeggingen van Middelburg, dat voor
vleesch afkomstig uit den kring Middel
burg nimmer invoerkeurloonen zouden
worden geheven. Om het bestaan van
een abattoir mogelijk te maken moet een
middel gevonden worden om het aantal
slachtingen in Middelburg te vermeerde
ren en dat middel is het heffen van in
voerkeurloonen ten koste van het plat
teland. Dit platteland krijgt dus of dub
bel keurloon, of dure slachthuistarieven.
Een ander gevolg zal ook zijn, dat de in
gevolge de wettelijke bepalingen in de
buitengemeenten gebouwde slachthuizen
bijna ongebruikt komen te staan en dus
door die gemeenten in de toekomst
slechts met groote verliezen geëxploi
teerd kunnen worden.
Is het wonder, dat de besturen der
plattelandsgemeenten zich met kracht
tegen iets dergelijks verzetten en alles
wat in hun vermogen is doen om invoer
keurloonen tegen te houden? Hun stand
punt is, dat een abattoir te Middelburg
op eigen risico moet worden gesticht,
echter niet ten koste van het platteland.
Vooral thans is het niet de tijd voor on-
noodige verhooging van kosten en ver
zwaring van lasten. Daarom zullen de
plattelandsgemeenten er op blijven aan
dringen, dat hier recht wordt gedaan.
Een recht, dat niet wordt gevraagd uit
eenige onzuivere bedoeling, want dan
zou het geen recht zijn.
Maar een recht, dat geëischt mag wor
den, omdat het platteland niet het
slachtoffer mag worden van het planne
tje eener stedelijke overheid om iets te
stichten ten koste van deze nijvere plat
telandsbevolking wier lasten niet onnoo
dig mogen worden verzwaard en die
eerder in deze benarde tijden meer dan
ooit gesteund moet worden in haar po
gen om te behouden datgene wat een
van haar levensvoorwaarden is.
Aan deze kwestie zit nog veel meer
vast, teveel om in een kort bestek te be
schrijven. We laten het echter hierbij,
omdat de bedoeling van dit schrijven
slechts is, haar ook eens van een andere
kant.nl. van de zijde van het platteland
te belichten.
Pasgewasschen haar zit dik
wijls niet goed. Spoelt het
na met Zwartkop Haarglans.
Het versterkt Uw haar oo-
genblikkelijk, op natuurlijke
wijze. Het trekt het tezamen
en maakt het daardoor glanzend, frisch en
goed zittend, zooals U het misschien nooit ge
kend hebt! Haarglans is aan elk pakje Zwartkop
Shampoon toegevoegd.
HET HAARGLANS
Voor Nederland en Koloniën:
C. F. VAN DIJL ZOON, Dordrecht.
(Ingez, Med.)
king van zijn leven. Dat was een slag in
het gezicht, vond! hij. Hij achtjte het toch
wel het toppunt van tegenspoed, haar
hier aan te treffen ia bigt gezelschap van
die vriendelijke mevrouw Power en van
zijn goeden vriend Jean. En toegerust met
een onbeschaamdheid, neen maar.
Ze groeit er bepaald in, dacht Mj,
het meisje heeft er eenvoudig een dui-
velsch plezier in, om1 mij hier iin deze
positie aan te treffen en met mij oyer
(mijn broodwinning te praten. En daarbij
weet zij opperbest, dat ik haar niets kan
terugdjoen. Wat een bijdehande kaf! Ze
gnuift er in mij eens goed te kunnen
doen gevoelen, dat ik met sport de Kost
moet opnalen en dat zij, zoolang zij
op vrije voeten blijft, aan het langste
eind treat. Nu, vopr het ooigenMiik! is dat
ook het geval, overwoog Farquh(ar, ter
wijl zich weer een krach'twoord tus
schen zijn overdenkingen mengde, maar
ik zal er wel donders goed voor zorgen-,
dat zij niet aan -de weet komt, dat ik
zoo'n stommeling ben (geweest me ter
wille van haar doodarm te maken! Diw-ajas
driedubbele dwaas, die ik toch geweest
ben! Zijn woede deed hem' een oogen
blik vergeten, welk een afschuw hij koes
terde voor tralies en hij zeide in zi'chi
zelf:
B'ij den hemel, ik wou dat ik zoio
verstandig was geweest haar te doen
aanhouden
Het voorwerp van zijn overpeinzingen
roerde intusschen hear kofffje om, terwijl
zij zickzelve afvroeg1: Wat zou hij
MIDDELBURG.
Niettegenstaande het gure zomer
weder waren er gisterenavond nog vrij
wat vreemdelingen en stadgenooten naar
de Markt gekomen om te genieten van d©
belichting van het stadduis, welke een
enkel oogenblik uitgezonderd weder uit
stekend tot haar recht kwam.
De donkere lucht maakte dat dit maal
bijzonder mooie schaduwweerkaatsingen
van den stadhuistoren waren waar te
nemen. Bij mooi weder zal de belangstel
ling de volgende keeren zeker nog groo-
ter zijn. - j
WALCHEREN.
VROUWEPOLDEBWoensdag hield
de Raad, onder voorzitterschap van den
Burgemeester een voltallige vergaderingv
De Voorzitter opende de vergadering op,
de gebruikelijke wijze, en wensch te den
heer Mesu, die sedert October wegens
ziekte verhinderd was geWoest de verga
deringen hij te wonen, geluk met het
herstel zijner ziekte.
De geloofsbrief van den heer L. Du-
vekot Szn., die tot Ld van den Raad
benoemd was verklaard in de vacature
ontstaan door het overlijden van den
heer de Vlieger, werd onderzocht en in
orde bevonden, waarna m.a.st. tot zijn
toelating als raadsLd werd besloten.
De heer Du vekot legde in handen van
den Voorzitter de voorgeschreven eeden
af, waarna de Voorzitter nem welkom
heette in de vergadering: en hem de
belangen van de gemeente aanbeval.
Sedert de vorige vergadering was o.a.
ingekomen een schrijven van den Mi
nister van B'nnenlandsche Zaken en
Landbouw, betreffende voo-rloopige vast
stelling van de u'tkeering van de kosten
der 11e Volkstelling op! f 51.85.
Voorts deelde de Voorzitter mede, dat
het definitieve bevolkingscijfer dei-ge
meente is vastgesteld op 1037 inwoners,
dat van de Besturen der in de gemeen
te aanwezige Bijzondere Lagere scho
len die verklaring als bedoeld hij de L.
O.-wet 1920 is ontvangen en dat de door
het Centraal Stembureau benoemd ver
klaarde Raadsleden allen hunne benoe
ming hebben aangenomen.
Alle ingekomen stukken en mededee-
lingen werden voor kennisgeving aange
nomen.
Overeenkomstig het voorstel van B.
en W. werd mfa.st. besloten voor ken
nisgeving aan te nemen 't verzoek' van
*t iCtentraal Archief om toetreding als
lid en het schrijven van 't Gemeente
bestuur van Bergen op Zoom inzake ad-
haesiebetuiging aan het door dat Ge
meentebestuur aan den Ministerraad ver
zonden adres betreffende de overbrug
ging van het Hollandsche Diep nabij Wil
lemstad. M.a.st. werd besloten tot vast-
wel denken ,dat ik hier kwam doen?
Toen hij mij leerde kennen was ik de
slecht betaalde kantoorjuffrouw van die
stijve harK van een oom van '.item en de
laatste maal, dat we elkander hebben ge
zien, joeg hij miij de deur uit. Ik were}
weggetrapt uit de zaak zonder eeniig ge
tuigschrift en dat door hipmi! Nu ben, ik
hier, (afgestapt in dit hp tel en vertoon mij
in dit costuum. Zou hij misschjien denken
dat iemand me een fortuin heeft nagela
ten? Of dat ik de gezelschapsjuffrouw
ben van mevrouw Rower? Wat zou hij
wel van mpj denken'?
Wat zou inderdaad Farquhar onder
de gegeven omstandigheden van bjpar den
ken? Na den eersten blik op haar ge
worpen te hebben, Had hij twee gedach
ten in zich voelen opkomen. De eerste
was: „Dat meisje heeft vast nooit de
parels .gestolen. Men kan het baar aan
zien! Met zulk een gelaat is zij naar mijn
overtuiging niet in staat om die parels te
stelen." Maar de tweede indruk was:
gKijk, die maaik't goede sier met de op
brengst van de gestolen parels en nu ia
zij weer op het dievenpad!"
Maar uiterlijk was niets aan hem' te
bemerken en kalm z,at hij naast dat meisj-
je, dat er knapper dan ooit te voren uit*
.zag, terwijl hij in zijn binnenste de een©
verwenschingüija de andere in ziek voelde
opkomen.
(Wordt vervolgd)»
