SPOOR/
MOSTERD
Wm$
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 8 JULI 193 1. No. 158.
Een week-end aan Vlissingens
boulevard.
BM AVONTUREN VA N
m DarolFarquhar
DE STERRENHEMEL 8—15 Juli, te 23 h MX 24 h Z.T,
ZUID
iwr_._ -1-1..
De pers als gast van V.V.V,
In algemeenen zin gezegd: het is een
van de allerbelangrijkste onderdeelen
van de taak eener V.V.V., bekendheid te
geven aan het gebied, waarover zij hare
zorgen uitstrekt. En het is al evenzeer
buiten kijf, dat het voertuig harer roep
stem daarbij, in hoofdzaak wederom, de
dagbladpers zal wezen aangezien nu
eenmaal statistisch werd bewezen, dat
geen enkel reklamemiddel, naar zijn
effect gemeten, ook maar in de schaduw
van de koningin der aarde kan staan.
Voorzoover dit de advertentiekolom
men betreft: deze staan eiken dag, in om
gelimiteerd aantal, voor elke V.V.V. in
Nederland open; een plaats in het redac
tioneele gedeelte eens dagblads vragen
is lastiger en dient „bij met redenen om
kleed verzoek" te geschieden.
Ziehier de redenen, die V.V.V.-Vlis
singen een uitnoodiging tot een aantal
Nederlandsche dagbladen deden richten
bij onze Zuiderbuur een week-end te
komen doorbrengen: le de, stellig onver
diende, onbekendheid van Vlissingen als
b a dplaats en 2e de inwijding van 't sei
zoen in Britannia met den nieuwen banc
van John van Brück.
Wij stellen het op prijs, dat men
hoewfel bij voorbaat er van overtuigd,
dat men den Middelburger de charmes
van Vissingen toch waarlijk niet meer be
hoeft te demonstreeren niettemin de
vriendelijkheid had ook ons tot dat be
zoek uit te noodigen.
De onbekendheid van Vlissingen als
badplaats in overig Nederland is
inderdaad een merkwaardig en on
rechtvaardig feit. Men kent Vlis
singen als het eindpunt van den
langen Zeeuwschen spoorweg, men
weet dat die sierlijke en snelle mailboo
ten op Engeland er van afvaren, men
weet, dat de Koningin er onlangs een
groote nieuwe buitenhaven opende, dat
de scheepswerven van de maatschappij
„De Schelde" er zijn enik zou het
haast vergeten, omdat iedereen er mee
begint: dat het standbeeld van De
Ruyter er staat. Accoord.
Dat Vlissingen een badplaats is, een
gezellige gansch niet van mondaniteit
ontbloote badplaats, ja zelfs als unicum
de Nederlandsche badplaats met een
Zuiderstrand, men weet het buiten
den kring der oud-gasten en omwonen
den nog vrijwel niet. Toch is het zoo.
Wat Vlissingen als badplaats is en wat
het aan gezelligheid en comfort biedt,
dat heeft de pers er dit week-end het
zij gaarne erkend: op alleraangenaamste
wijze aan den lijve ondervonden. En
op de afscheidsthee, die Vlissingens, van
liefde voor zijn stad, zijn haven en zijn
badstrand blakenden burgemeester, de
heer Van Woelderen, in Britannia haar
offreerde, heeft zij dat uit burgerva
derlijken mond nog eens, in gezelligen
verhaaltrant, vernomen.
Bijvoorbeeld hoe men nergens die
steeds wisselende en steeds boeiende
attractie heeft van de groote wereld-zee-
scheepvaart, die op een 100 m afstand
van de boulevard passeert zagen we
niet dien morgen onder onzen neus de
enorme Belgenland van de Red Star Line
binnenkomen? hoe 't hier aan dit
Zuiderstrand al lekker zonnen is, wan
neer het elders nog guur en onprettig
aandoet; hoe het gemeentelijke badbe-
drijf, met de heerlijke koele, in den bou
levard gebouwde steenen cabines, flo
reert en telken jare winstjes afwerpt, die
weer tot verbetering en uitbreiding wor
den aangewend; hoe pogingen in het
gesteld werden en worden, om
K.L.M. en Sabena te bewegen Vlissin
gens pracht van een vliegveld geregeld
aan te doen, daardoor Zeeland wéér iets
W DOOR BERTA RUCK
33).
Uoewei zij na de reis in den nachtt-
trern en een haastig ontbijt op eejn' kruist-
punt flink honger had, was zij toch een
der laatsten aan de lunch. Zij had over
de leuning van haar halkon gehajngen,
zich de oogen uitkijkend naar het pano-
raina der Desneeuwde 'hergen, de prik?-
kelende lucht met diepe teugen inge
ademd, geluisterd naar dat boeiende, ge
luid, het gekras en geschuur van de
schaatsen op de ijsbaan beneden het ho
tel. Op dien breeden, zilveren spiegel van
de baan, een vierde van een mijl bene
den haar, gleden kleine, donkere gestal-
«en als zwaluwen over het ijs, en won
derlijk duidelijk waren hun stemmen te
on erscheiden zich mengend met het ge-
as en geschuur van de ijzers over het
oppervlak.
- TT, j^^^Hrïjden, wat een heeriijk-
dacJlt Sheila die van huis uiffi een
buïtenkmd was, jaren achtereen had ver
langd naar meer openluchtbeweging dalü
voor een vrouwelijke kantoorbediende is
weggelegd. Zij zou nu haar schade kuuj-
nen inhalen. Nog dezajn' middag!, had
meer uit z'n isolement verlossende.
En dan het eigenlijke, essentiëele van
iedere badplaats: de zee
Hoe de ligging van dit Zuiderstrand in
een inham van de kust maakt, dat het
er bij elk tij geheel gevaarloos zwemmen
is, wijl de stroom er op de zwemplaats
zelve niet trekt.
Als dat niet trekt, nietwaar
Men vraagt tegenwoordig van de bad-
plaatsen-met-een-boulevard, dat zij ook
voor divertissement zullen zorgen.
Dat biedt Britannia, ook de „Brit" ge
noemd, met zijn glijgladden dansvloer
en zijn uitstekenden dansband. Verleden
jaar was dat, evenals jaren daarvoor, een
Hongaarsche, waar de bezoekers zeer
aan gehecht waren. Maar in verband met
het door deze natie niet aanvaarden der
reciprociteit was het dit jaar onmogelijk,
visa voor de Hongaarsche musici te ver
krijgen en dus speelt er nu een band,
wiens leider ons als John v. Brück wordt
voorgesteld, al hebben wij zoo van die
gansch niet vage vermoedens, dat zijn
wieg ergens aan het IJ heeft gestaan.
De band is uitstekend en voorzien van
velerlei nieuwe attributen, die voor dit
soort muziek, wil zij in de perfectie be
dreven worden, vereischt zijn: een slag
werk-winkel die met z'n apparatuur wel
op een tandartsen-pijnbank gelijkt; een
vibraphoon, hetwelk men als een me
talen xylophoon (o foei wat een con
structie) met een electrisch-aangedreven
vibrato-inrichting zou kunnen beschrij
ven, en dan een hoeveelheid toeters,
waar een musicoloog zich mee zou kun
nen verlustigen met er al de juiste bena
mingen aan te geven.
Weet u, wat aardig is
Dit: die Hongaren kunnen spelen met
een Schwung en zwijmelarij, dat men er
compleet „weg" van wordt, maar men
wil ook wel eens dansen, nietwaar? En
juist de jeugdige experts op dit gebied
en d i e weten het natuurlijk en uitslui
tend in dezen de jeugd behoorenden tijd
verklaarden ons: „niks gedaan, die
smeltende Hongaren. Een rhythme, waar
je raar van wordt, maar niet op dansen
kunt: Geef mij maar 'n goeie Holland,
sche band
Die hebben ze nu. In de Brit in Vlis
singen.
En of het daar nu werkelijk zoo fijn op
danst Dat weten zij, die uit ervaring
spreken kunnen. De rest overtuige zich
ervan
Niet enkel om de kwaliteiten van John
Brücks Band in de beschaafd-mondaine
sfeer van Britannia te keuren, was de
pers gekomen. Des Zondagsochtends
heeft een groot roode touringcar haar,
door den ongeloofelijk-handigen Max be
stuurd, langs de doolhofsche kronkel
wegjes van Walcheren gevoerd naar de
opkomende nederzettingen Kaapduinen
en Dishoek; langs het badplaatsje Zoute-
lande en den Westkapelschen dijk naar
Domburg, lang binnenpaadjes naar het
oude, droomerige markizaat-stadje
Veere, en door Zeelands hoofdstad, Mid
delburg, terug naar Vlissingen.
Na een „quick but good lunch" in
„Noordzeeboulevard" en de reeds eerder
gemelde vlotte receptie door den eersten
burger van deze stad, volgde ten besluite
een door alle deelnemers zeer gewaar
deerde opfrisschende motorboottocht op
de Schelde en toen was het „.shake
hands", met de onuitgesproken belofte:
hier komen we eens terug, want aan
Vlissingens Zuiderstrand is het goed
toeven
VRAAGT
PROVINCIALE STATEN VAN
ZEELAND.
Eerste zitting in 1931.
Vergadering van Dinsdag 7 Juli, des
avonds te half acht.
Voorzitter de Commissaris der Ko
ningin, jher. mr. J. W. Quarles van Uf-
ford.
Aanwezig alle leden.
De VOORZITTER opent deze eerste
zitting in naam der Koningin en spreekt
daarna het ambtsgebed uit, dat door
alle leden staande wordt aangehoord,
De heer ONDERDIJK verkrijgt daarop
het woord voor het afleggen van eene
verklaring en spreekt als volgt:
De Sociaal-democratische Statenfrac
tie stelt er prijs op de Staten mede te
deelen, dat haaf veranderde houding bij
het uitspreken van het ambtsgebed en
kel en alleen het gevolg is van den
wensch geuit door den voorzitter bij het
sluiten van de vorige zittingsperiode
maar dat zij onverkort haar bezwaar
handhaaft tegen de wijze waarop dit
ambtsgebed is doorgevoerd en tegen het
uitspreken van een ambtsgebed op zich
zelf.
(De voorzitter had in December o.a
de hartgrondige hoop uitgesproken, dat
alle leden, die in de toekomst deel der
Staten zouden uitmaken, tijdens het uit
spreken van het ambtsgebed den gepas
ten eerbied in acht zouden nemen.)
Aan de orde was nu het onderzoek
van de geloofsbrieven, en benoemde de
VOORZITTER 3 commissies, die ieder
over de toelichting van 14 leden advi
seerde resp. bij monde van de heeren
Dumoleijn, Adriaanse en van 't Hoff, en
op wier advies tot toelating van alle ge
kozen verklaarde leden werd besloten.
Hierna legden alle leden in handen
van den voorzitter de eeden of ver
klaringen af, bij de wet voorgeschreven
De VOORZITTER sprak vervolgens
ongeveer als vo'gt:
Het is mij een voorrecht U allen het
welkom toe te roepen en U geluk te
wenschen met de aanvaarding van Uw
iidmaatschap
Sedert de vorige zitting der Staten
van dit gewest zijn er groote wijzigingen
gebracht in de samenstelling van dit
college. Ruim een derde der vroegere
leden is door de uitspraak der kiezers
of door vrijwillig terugtreden door
nieuwe leden vervangen.
Aan hen, die om welke reden ook niet
zouden terugkeeren, bracht ik reeds ten
vorige jare dank voor al hetgeen zij ten
bate dezer provincie hadden gedaan.
Namen noemde ik toen niet en zal ik
behoudens een enkele ook thans niet
noemen. Die uitzondering betreft den
heer A. v. d. Weijde, die niet alleen
sinds 1913 lid van deze vergadering, maar
ook 10 jaren lid van Ged. Staten is ge
weest. Tot ons groot leedwezen zullen
wij deze vriendelijke en innemende per
soonlijkheid, die zoozeer aller hoogach
ting genoot, voortaan in ons midden
moeten missen, Ook voor onze provin
cie is het zeer te betreuren, dat hij, die
door kennis, ervaring, toewijding en
ruimen blik zoo uitblonk, die zoovele
jaren de gemeenschap met zijn groote
talenten heeft gediend en die in deze
vergadering steeds een ieders vertrou
wen had, het oogenblik gekomen achtte,
waarop hij de op zijn schouders rusten
de taak aan anderen meende te moeten
overlaten, alhoewel hij zoowel geestelijk
als lichamelijk nog geenszins de sporen
van den tand des tijds vertoonde. Ik ben
er van overtuigd niet slechts uit naam
van U allen, maar van heel de Zeeuw-
sche bevolking te spreken, wanneer ik
"ftOORD
Let op het Fabrieksmerk
(Ing. Med.)
zij bij zich zelve besloten. Ik ga straks
naar beneden en zal dafh wel iemand
opdiepen, die tnij les in bet scbaatsenrip
den kan geven. Maar ilk! moet natuurlijk
in de eerste plaats zorgen voor schoenen,
om .er de nieuwe schaatsen van Bjobbie
aan te bevestigen
Die goede Bobbie Clarke met zijn
schaatsen! Hoe was hij toch er achter ge^-
komen wat haar aangenaam zou zijn?
Denkelijk van juffrouw Woffington, die
haar intusschen zoo nadrukkelijk op het
hart had gedrukt ze niet te Parijs te
koopen, daar ze goedkooper en beter te
Zauberberg waren le krijgen. Bobbie was
er op uit gegaan en bad de beste gekocht
die er te krijgen waren. Hem was geen
moeite te veel, waar het gold Sheila Cur
tis een pleziertje te doen. Zij was intust-
(schen op reis gegaan om op zijn schaak-
sen te rijden en zij gevoelde Iniet de min
ste gewetenswroeging, dat de schènkér
van die schaatsen, aan wien zij het fei
telijk had te danken dat zij hier toefde,
niet bij haar was. Zij had gaarne Peg
IWoffington als reisgezellin gehad; deze
moest evenwel naar de Cöte d'Azur om
over een Mimosai-feest en andere pretjës
voor rijkelui, die daarheen waren geto
gen ,te schrijven, zoodat zij later konden
lezen wat zij hadden genoten. Misschien
had zij over enkele dagen gelegenheid om
naar haar toe te komen, ten einde stof
op te doen voor een paar Sportartikelen...
Sheila hoopte daar op, maar het liet
haar koud, of Bpbbie kwam of wegbleef.
Dat was toch niet netjes van haar!
Terwijl ze zoo stond te peinzen, over
de leuning van haar balkon [geleund,
kwam het tot haar bewijstzijn, dat de
dreunende klanken van 'n gong, welke
door het hotel hadden geklonken, had
den opgehouden. Het was: de, oproep
voor het dejeuner geweest.
Juffrouw Curtis, de nieuwe bewoon
ster van de kamer op de eerste verdie
ping lunchte aan een tafel voor één
persoon welke voor haar in de groote
zaal was gereserveerd. Er waren ian-
ders heel wat ledige tafels. De meeste
beoefenaars van de wintersport haddein
hadden het bij dit mooie weder tijdver-
knoeien gevonden pm in het hotel te de-
jeuneeren. De menschen dii© er waken le
ken Sheila nog al fatsoenlijk toe. Het was
aardig waar te nemen ,hoe zij! door de
zon -waren verbrand. Zij merkte ondejr
meer op een Beiersche familie, waar
van de jongens en de meisjes allen geel
van haar en rose van wangen waren en
waarvan de stevige beenen gehuld waren
in lange wollen broeken, gestoken in
zwarte sneeuwiaarzen, terwijl een hel
groene muts hun hoofd sierde. Zoo weg-
geloopen vond zij, van een omslag van
het weekblad „Jugend"!. Ook viel haar
oog op enkele donkerbruine buitenlan
ders, rolgens de laatste mode gekleed*
OEERSTE KW.
©VOLLE MAAN
3 LAATSTE KWARTIER
NIEUWE MAAN
VENUS
MARS
JUPITER
SATURNUS
Een geheel maanloos kaartje: V.M. en i
L.K, verlichten den nanacht doch om 12
uur zomertijd is de maan nog niet op.
De Schorpioen verdwijnt langza
merhand uit ons kaartveld.
hem hier van deze plaats hartelijk dank
breng voor de groote verdiensten, wel
ke hij voor onze provincie heeft gehad.
En wat thans U allen betreft, mijne
heeren, ik twijfel er niet aan, of Uwe
vergadering in hare nieuwe samenstel
ling zal er naar streven om de oude
tradities te handhaven, de goede toon,
die steeds in dit statencollege heeft ge-
heerscht in acht te nemen, elkanders
inzichten te waardeeren. ook bij ver
schil van meening en om met trouw en
toewijding werkzaam te zijn bij de be
hartiging der belangen, welke U zijn
toevertrouwd.
Ik hoop ten zeerste daarbij steeds te
zullen mogen rekenen op Uw aller me
dewerking om eene richtige en vlotte
behandeling van zaken mogelijk te ma
ken en vlei mij, dat de vriendschappe
lijke gevoelens, welke er tot dusverre
tusschen de leden en den voorzitter be
stonden ook in de toekomst bestendigd
zullen mogen blijven.
Onder zorgvolle en ernstige tijdsom
standigheden aanvaardt gij Uw lidmaat
schap, Een ieder voelt de gevolgen van.
den crisis, die schier de gansche wereld
omvat, maar die in eene landstreek als
onze provincie, alwaar de welvaart zoo
nauw samenhangt met de resultaten van
den landbouw, zoo bij uitstek zwaar
drukt. Met groot beleid en scherp in
zicht dient de overheid in dusdanige tij
den te wikken en te wegen op welke
wijze het algemeen belang het best kan
worden bevorderd. Het is zoo eenvou
dig een aantal maatregelen op te som
men, welke op een of ander gebied wen-
schelijk mogen worden genoemd. Veel
grooter wijsheid en omzichtigheid ver
eischt het echter om zich een juist oor
deel te vormen omtrent de vraag, welke
dier maatregelen gelet op de financieele
draagkracht der Provincie en harer in
gezetenen, toelaatbaar kunnen worden
geacht.
Zooals een ieder weet, is de financi
eele toestand dezer provincie in verge
lijking met verschillende zusterprovin-
cies zelfs onder normale omstandighe
den vrij ongunstig. Daarbij zal er ernstig
mee dienen rekening te worden gehou
den, dat de opbrengst der provinciale
inkomsten in de eerstvolgende jaren
waarschijnlijk een sterk dalende lijn
zullen vertoonen. Ik acht het daarom
mijn plicht om bij den aanvang van deze
en op een roodharigen, twaalfjarigen En-
gelschen schooljongen in een witte trui
en bruine broek, die in denzelfden trein
aïs zij had gezeten. Sheilja knikte hém
met een vriendelijk lachje toe en hij gaf
haar grinnekend den groet terug. Ze was
er zeker van, dat het haar straks niet
aan vrienden zou ontbreken. Diat beloofde
een schitterende vancajntie te worden!
Zij bestelde een kleinje koffie om op
het terras te gebruiken. Daar hadden
zich enkele andere gasten verzameld, lig)-
gende in luie stoelen, aan tafeltjes waarj-
op koffie en likeur bij de hand stonden.
In een opwelling van uitbundigheid vond
zij, dat zij verplicht was te doen wat
zij van anderen opmerkte en1 bestelde
een glaasje benedictine, dat kostelijke li
keurtje, dat als vloeibaar goud sma[ajktv,
of misschien alleen maar zoo smaakt,
wanneer het genoten wordt in het Weer-
ijke zonnelicht na ee(n eerste lunch in
een vacantie, die belooft ©en zonnetijd-
perk te worden in een jong en onbe
dorven leven.
Een vriendelijke stem met Sen Ameri-
kaansch accent richtte zich' tot Sheila.
Ik geloof, dat we een nieuwe gast
mogen begroeten?.... Is U alleen?
Sheila wende haar gelaat naar de
spreekster. liet was een witharige Amie-
rikaansche met een jong gezicht, geizeten
in den het dichtst hij haar geplaatsten
stoel.
nieuwe zittingsperiode U tot groote so
berheid en zuinigheid bij het voteeren
van nieuwe uitgaven aan te sporen.
Deze raadgeving richt ik niet tot U
om U tot pessimisme te brengen, neen,
juist de overheid dient een onwankelba
re hoop op de toekomst gevestigd te hou
den. Geloof in de toekomst brengt mede
moed en lust om te arbeiden in het he
den. Hoe donker en somber alles om ons
heen moge zijn, eenmaal zal het weer
licht worden. Laat ons daarom eendrach
tig en met het hoofd omhoog er naar
streven, dat wij op onzen Zeeuwschen
bodem, die wat zijn natuurlijken rijk
dom betreft, den eervollen concurren
tiestrijd met geen andere landstreek be
hoeft te vreezen, de oude en zoo noo-
dig nieuwe bronnen kunnen doen strek
zegen der bevolking kunnen doen strek
ken.
Ik hoop van harte, dat Gij, Mijne
Heeren, in deze nieuwe zitingsperiode
veel nuttig werk ten bate van deze ons
dierbare provincie zult mogen verrich
ten en dat daarop Gods onmisbare zegen
in rijke mate zal mogen rusten. Ik stel U
voor thans met onze werkzaamheden te
beginnen.
(Reeds bij de woorden gewijd aan den
heer v. d. Weijde, maar ook nu aan het
slot van de toespraak, gaven de leden
blijken van instemming.)
Ingekomen stukken.
Behalve eenige Koninklijke besluiten
tot goedkeuring van Statenbesluiten
waren dankbetuigingen ingekomen van
Burg. en Weth. van Goes en van de
Kerkvoogdij aldaar; van Burg. en Weth,
van Veere en van het R.K. Kerkbestuur
te Hulst voor de subsidies in de kpsten
van herstel der aan hun zorgen toever
trouwde gebouwen.
Ingekomen waren verzoeken van de
Vereeniging van Burg., Secretarissen en
Ontvangers in Schouwen en Duiveland,
van de afdeeling Zeeland van de Ver.
van Nederl. gemeenten van Burg. en
Wethouders van Oost- en West-Souburg
om het voorstel inzake verleening van
subsidie in de verpleegkosten van arm
lastige krankzinnigen niet aan te nemen.
Deze adressen werden gevoegd bij bet
desbetreffend voorstel.
De Vereeniging Rijwielpad „Walche
ren" die voor 1931 en volgende jaren
subsidie had gevraagd, zond een schrij-
Ja, mijn reisgezepèn zijn te Parijs
achtergebleven, antwoordde Sheila.
Maar het Z&I u niet moeilijk val
len hier ander gezelschap të vinden,
merkte de Amerikaansche glimlachend
op. Zij wierp daarbij een goedkeurende
blik naar Sheila's frisch gezichtje en
haar mooie oogen. En ik behoef u wel
niet te vragen, Of u voor uw gezondheid
hier is. U is er zeker dol op om1 hjier
schaatsen te gaan rijden.
Sheila had bijna geantwoord, dat zij
hoopte het spoedig eens te probeérni.
Maar dat strookte toch niet met haar,
houding alsof zij elk jaar den mooisten
tijd van den winter wijdde aan den wmë
tersport. Zij deed daarom de diplomatieke
vraag: Misschien zou[ u me wel het beste
adres kunnen opgeven waar ik een paap
goede laarzen voor schaatsenrijden kan
krijgen.
Zeker.... De Amerikaansche noemde
het gewenschte adres. De straat behoef
ik biet op ite geven, daar, zooals u wel
weet er maar een is. Ik zon graag met
u mede zijn gegaan om ze te koopen,
maar ik moet op een vriendin wachten,
die zich' nog niet vertoond heeft. Door*
gaans ontbijt zij tegen theetijd! Nu, ik
hoop u nog wel eens te ontmoeten.
zeker graag! Ik ga er nu mjaaïi
op uit om me die laarzen aan te schafr
feu. IWei bedankt voor het adres.
(Wordt vervolgd)»