SPOOR/ MOSTERD Wm$ TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 8 JULI 193 1. No. 158. Een week-end aan Vlissingens boulevard. BM AVONTUREN VA N m DarolFarquhar DE STERRENHEMEL 8—15 Juli, te 23 h MX 24 h Z.T, ZUID iwr_._ -1-1.. De pers als gast van V.V.V, In algemeenen zin gezegd: het is een van de allerbelangrijkste onderdeelen van de taak eener V.V.V., bekendheid te geven aan het gebied, waarover zij hare zorgen uitstrekt. En het is al evenzeer buiten kijf, dat het voertuig harer roep stem daarbij, in hoofdzaak wederom, de dagbladpers zal wezen aangezien nu eenmaal statistisch werd bewezen, dat geen enkel reklamemiddel, naar zijn effect gemeten, ook maar in de schaduw van de koningin der aarde kan staan. Voorzoover dit de advertentiekolom men betreft: deze staan eiken dag, in om gelimiteerd aantal, voor elke V.V.V. in Nederland open; een plaats in het redac tioneele gedeelte eens dagblads vragen is lastiger en dient „bij met redenen om kleed verzoek" te geschieden. Ziehier de redenen, die V.V.V.-Vlis singen een uitnoodiging tot een aantal Nederlandsche dagbladen deden richten bij onze Zuiderbuur een week-end te komen doorbrengen: le de, stellig onver diende, onbekendheid van Vlissingen als b a dplaats en 2e de inwijding van 't sei zoen in Britannia met den nieuwen banc van John van Brück. Wij stellen het op prijs, dat men hoewfel bij voorbaat er van overtuigd, dat men den Middelburger de charmes van Vissingen toch waarlijk niet meer be hoeft te demonstreeren niettemin de vriendelijkheid had ook ons tot dat be zoek uit te noodigen. De onbekendheid van Vlissingen als badplaats in overig Nederland is inderdaad een merkwaardig en on rechtvaardig feit. Men kent Vlis singen als het eindpunt van den langen Zeeuwschen spoorweg, men weet dat die sierlijke en snelle mailboo ten op Engeland er van afvaren, men weet, dat de Koningin er onlangs een groote nieuwe buitenhaven opende, dat de scheepswerven van de maatschappij „De Schelde" er zijn enik zou het haast vergeten, omdat iedereen er mee begint: dat het standbeeld van De Ruyter er staat. Accoord. Dat Vlissingen een badplaats is, een gezellige gansch niet van mondaniteit ontbloote badplaats, ja zelfs als unicum de Nederlandsche badplaats met een Zuiderstrand, men weet het buiten den kring der oud-gasten en omwonen den nog vrijwel niet. Toch is het zoo. Wat Vlissingen als badplaats is en wat het aan gezelligheid en comfort biedt, dat heeft de pers er dit week-end het zij gaarne erkend: op alleraangenaamste wijze aan den lijve ondervonden. En op de afscheidsthee, die Vlissingens, van liefde voor zijn stad, zijn haven en zijn badstrand blakenden burgemeester, de heer Van Woelderen, in Britannia haar offreerde, heeft zij dat uit burgerva derlijken mond nog eens, in gezelligen verhaaltrant, vernomen. Bijvoorbeeld hoe men nergens die steeds wisselende en steeds boeiende attractie heeft van de groote wereld-zee- scheepvaart, die op een 100 m afstand van de boulevard passeert zagen we niet dien morgen onder onzen neus de enorme Belgenland van de Red Star Line binnenkomen? hoe 't hier aan dit Zuiderstrand al lekker zonnen is, wan neer het elders nog guur en onprettig aandoet; hoe het gemeentelijke badbe- drijf, met de heerlijke koele, in den bou levard gebouwde steenen cabines, flo reert en telken jare winstjes afwerpt, die weer tot verbetering en uitbreiding wor den aangewend; hoe pogingen in het gesteld werden en worden, om K.L.M. en Sabena te bewegen Vlissin gens pracht van een vliegveld geregeld aan te doen, daardoor Zeeland wéér iets W DOOR BERTA RUCK 33). Uoewei zij na de reis in den nachtt- trern en een haastig ontbijt op eejn' kruist- punt flink honger had, was zij toch een der laatsten aan de lunch. Zij had over de leuning van haar halkon gehajngen, zich de oogen uitkijkend naar het pano- raina der Desneeuwde 'hergen, de prik?- kelende lucht met diepe teugen inge ademd, geluisterd naar dat boeiende, ge luid, het gekras en geschuur van de schaatsen op de ijsbaan beneden het ho tel. Op dien breeden, zilveren spiegel van de baan, een vierde van een mijl bene den haar, gleden kleine, donkere gestal- «en als zwaluwen over het ijs, en won derlijk duidelijk waren hun stemmen te on erscheiden zich mengend met het ge- as en geschuur van de ijzers over het oppervlak. - TT, j^^^Hrïjden, wat een heeriijk- dacJlt Sheila die van huis uiffi een buïtenkmd was, jaren achtereen had ver langd naar meer openluchtbeweging dalü voor een vrouwelijke kantoorbediende is weggelegd. Zij zou nu haar schade kuuj- nen inhalen. Nog dezajn' middag!, had meer uit z'n isolement verlossende. En dan het eigenlijke, essentiëele van iedere badplaats: de zee Hoe de ligging van dit Zuiderstrand in een inham van de kust maakt, dat het er bij elk tij geheel gevaarloos zwemmen is, wijl de stroom er op de zwemplaats zelve niet trekt. Als dat niet trekt, nietwaar Men vraagt tegenwoordig van de bad- plaatsen-met-een-boulevard, dat zij ook voor divertissement zullen zorgen. Dat biedt Britannia, ook de „Brit" ge noemd, met zijn glijgladden dansvloer en zijn uitstekenden dansband. Verleden jaar was dat, evenals jaren daarvoor, een Hongaarsche, waar de bezoekers zeer aan gehecht waren. Maar in verband met het door deze natie niet aanvaarden der reciprociteit was het dit jaar onmogelijk, visa voor de Hongaarsche musici te ver krijgen en dus speelt er nu een band, wiens leider ons als John v. Brück wordt voorgesteld, al hebben wij zoo van die gansch niet vage vermoedens, dat zijn wieg ergens aan het IJ heeft gestaan. De band is uitstekend en voorzien van velerlei nieuwe attributen, die voor dit soort muziek, wil zij in de perfectie be dreven worden, vereischt zijn: een slag werk-winkel die met z'n apparatuur wel op een tandartsen-pijnbank gelijkt; een vibraphoon, hetwelk men als een me talen xylophoon (o foei wat een con structie) met een electrisch-aangedreven vibrato-inrichting zou kunnen beschrij ven, en dan een hoeveelheid toeters, waar een musicoloog zich mee zou kun nen verlustigen met er al de juiste bena mingen aan te geven. Weet u, wat aardig is Dit: die Hongaren kunnen spelen met een Schwung en zwijmelarij, dat men er compleet „weg" van wordt, maar men wil ook wel eens dansen, nietwaar? En juist de jeugdige experts op dit gebied en d i e weten het natuurlijk en uitslui tend in dezen de jeugd behoorenden tijd verklaarden ons: „niks gedaan, die smeltende Hongaren. Een rhythme, waar je raar van wordt, maar niet op dansen kunt: Geef mij maar 'n goeie Holland, sche band Die hebben ze nu. In de Brit in Vlis singen. En of het daar nu werkelijk zoo fijn op danst Dat weten zij, die uit ervaring spreken kunnen. De rest overtuige zich ervan Niet enkel om de kwaliteiten van John Brücks Band in de beschaafd-mondaine sfeer van Britannia te keuren, was de pers gekomen. Des Zondagsochtends heeft een groot roode touringcar haar, door den ongeloofelijk-handigen Max be stuurd, langs de doolhofsche kronkel wegjes van Walcheren gevoerd naar de opkomende nederzettingen Kaapduinen en Dishoek; langs het badplaatsje Zoute- lande en den Westkapelschen dijk naar Domburg, lang binnenpaadjes naar het oude, droomerige markizaat-stadje Veere, en door Zeelands hoofdstad, Mid delburg, terug naar Vlissingen. Na een „quick but good lunch" in „Noordzeeboulevard" en de reeds eerder gemelde vlotte receptie door den eersten burger van deze stad, volgde ten besluite een door alle deelnemers zeer gewaar deerde opfrisschende motorboottocht op de Schelde en toen was het „.shake hands", met de onuitgesproken belofte: hier komen we eens terug, want aan Vlissingens Zuiderstrand is het goed toeven VRAAGT PROVINCIALE STATEN VAN ZEELAND. Eerste zitting in 1931. Vergadering van Dinsdag 7 Juli, des avonds te half acht. Voorzitter de Commissaris der Ko ningin, jher. mr. J. W. Quarles van Uf- ford. Aanwezig alle leden. De VOORZITTER opent deze eerste zitting in naam der Koningin en spreekt daarna het ambtsgebed uit, dat door alle leden staande wordt aangehoord, De heer ONDERDIJK verkrijgt daarop het woord voor het afleggen van eene verklaring en spreekt als volgt: De Sociaal-democratische Statenfrac tie stelt er prijs op de Staten mede te deelen, dat haaf veranderde houding bij het uitspreken van het ambtsgebed en kel en alleen het gevolg is van den wensch geuit door den voorzitter bij het sluiten van de vorige zittingsperiode maar dat zij onverkort haar bezwaar handhaaft tegen de wijze waarop dit ambtsgebed is doorgevoerd en tegen het uitspreken van een ambtsgebed op zich zelf. (De voorzitter had in December o.a de hartgrondige hoop uitgesproken, dat alle leden, die in de toekomst deel der Staten zouden uitmaken, tijdens het uit spreken van het ambtsgebed den gepas ten eerbied in acht zouden nemen.) Aan de orde was nu het onderzoek van de geloofsbrieven, en benoemde de VOORZITTER 3 commissies, die ieder over de toelichting van 14 leden advi seerde resp. bij monde van de heeren Dumoleijn, Adriaanse en van 't Hoff, en op wier advies tot toelating van alle ge kozen verklaarde leden werd besloten. Hierna legden alle leden in handen van den voorzitter de eeden of ver klaringen af, bij de wet voorgeschreven De VOORZITTER sprak vervolgens ongeveer als vo'gt: Het is mij een voorrecht U allen het welkom toe te roepen en U geluk te wenschen met de aanvaarding van Uw iidmaatschap Sedert de vorige zitting der Staten van dit gewest zijn er groote wijzigingen gebracht in de samenstelling van dit college. Ruim een derde der vroegere leden is door de uitspraak der kiezers of door vrijwillig terugtreden door nieuwe leden vervangen. Aan hen, die om welke reden ook niet zouden terugkeeren, bracht ik reeds ten vorige jare dank voor al hetgeen zij ten bate dezer provincie hadden gedaan. Namen noemde ik toen niet en zal ik behoudens een enkele ook thans niet noemen. Die uitzondering betreft den heer A. v. d. Weijde, die niet alleen sinds 1913 lid van deze vergadering, maar ook 10 jaren lid van Ged. Staten is ge weest. Tot ons groot leedwezen zullen wij deze vriendelijke en innemende per soonlijkheid, die zoozeer aller hoogach ting genoot, voortaan in ons midden moeten missen, Ook voor onze provin cie is het zeer te betreuren, dat hij, die door kennis, ervaring, toewijding en ruimen blik zoo uitblonk, die zoovele jaren de gemeenschap met zijn groote talenten heeft gediend en die in deze vergadering steeds een ieders vertrou wen had, het oogenblik gekomen achtte, waarop hij de op zijn schouders rusten de taak aan anderen meende te moeten overlaten, alhoewel hij zoowel geestelijk als lichamelijk nog geenszins de sporen van den tand des tijds vertoonde. Ik ben er van overtuigd niet slechts uit naam van U allen, maar van heel de Zeeuw- sche bevolking te spreken, wanneer ik "ftOORD Let op het Fabrieksmerk (Ing. Med.) zij bij zich zelve besloten. Ik ga straks naar beneden en zal dafh wel iemand opdiepen, die tnij les in bet scbaatsenrip den kan geven. Maar ilk! moet natuurlijk in de eerste plaats zorgen voor schoenen, om .er de nieuwe schaatsen van Bjobbie aan te bevestigen Die goede Bobbie Clarke met zijn schaatsen! Hoe was hij toch er achter ge^- komen wat haar aangenaam zou zijn? Denkelijk van juffrouw Woffington, die haar intusschen zoo nadrukkelijk op het hart had gedrukt ze niet te Parijs te koopen, daar ze goedkooper en beter te Zauberberg waren le krijgen. Bobbie was er op uit gegaan en bad de beste gekocht die er te krijgen waren. Hem was geen moeite te veel, waar het gold Sheila Cur tis een pleziertje te doen. Zij was intust- (schen op reis gegaan om op zijn schaak- sen te rijden en zij gevoelde Iniet de min ste gewetenswroeging, dat de schènkér van die schaatsen, aan wien zij het fei telijk had te danken dat zij hier toefde, niet bij haar was. Zij had gaarne Peg IWoffington als reisgezellin gehad; deze moest evenwel naar de Cöte d'Azur om over een Mimosai-feest en andere pretjës voor rijkelui, die daarheen waren geto gen ,te schrijven, zoodat zij later konden lezen wat zij hadden genoten. Misschien had zij over enkele dagen gelegenheid om naar haar toe te komen, ten einde stof op te doen voor een paar Sportartikelen... Sheila hoopte daar op, maar het liet haar koud, of Bpbbie kwam of wegbleef. Dat was toch niet netjes van haar! Terwijl ze zoo stond te peinzen, over de leuning van haar balkon [geleund, kwam het tot haar bewijstzijn, dat de dreunende klanken van 'n gong, welke door het hotel hadden geklonken, had den opgehouden. Het was: de, oproep voor het dejeuner geweest. Juffrouw Curtis, de nieuwe bewoon ster van de kamer op de eerste verdie ping lunchte aan een tafel voor één persoon welke voor haar in de groote zaal was gereserveerd. Er waren ian- ders heel wat ledige tafels. De meeste beoefenaars van de wintersport haddein hadden het bij dit mooie weder tijdver- knoeien gevonden pm in het hotel te de- jeuneeren. De menschen dii© er waken le ken Sheila nog al fatsoenlijk toe. Het was aardig waar te nemen ,hoe zij! door de zon -waren verbrand. Zij merkte ondejr meer op een Beiersche familie, waar van de jongens en de meisjes allen geel van haar en rose van wangen waren en waarvan de stevige beenen gehuld waren in lange wollen broeken, gestoken in zwarte sneeuwiaarzen, terwijl een hel groene muts hun hoofd sierde. Zoo weg- geloopen vond zij, van een omslag van het weekblad „Jugend"!. Ook viel haar oog op enkele donkerbruine buitenlan ders, rolgens de laatste mode gekleed* OEERSTE KW. ©VOLLE MAAN 3 LAATSTE KWARTIER NIEUWE MAAN VENUS MARS JUPITER SATURNUS Een geheel maanloos kaartje: V.M. en i L.K, verlichten den nanacht doch om 12 uur zomertijd is de maan nog niet op. De Schorpioen verdwijnt langza merhand uit ons kaartveld. hem hier van deze plaats hartelijk dank breng voor de groote verdiensten, wel ke hij voor onze provincie heeft gehad. En wat thans U allen betreft, mijne heeren, ik twijfel er niet aan, of Uwe vergadering in hare nieuwe samenstel ling zal er naar streven om de oude tradities te handhaven, de goede toon, die steeds in dit statencollege heeft ge- heerscht in acht te nemen, elkanders inzichten te waardeeren. ook bij ver schil van meening en om met trouw en toewijding werkzaam te zijn bij de be hartiging der belangen, welke U zijn toevertrouwd. Ik hoop ten zeerste daarbij steeds te zullen mogen rekenen op Uw aller me dewerking om eene richtige en vlotte behandeling van zaken mogelijk te ma ken en vlei mij, dat de vriendschappe lijke gevoelens, welke er tot dusverre tusschen de leden en den voorzitter be stonden ook in de toekomst bestendigd zullen mogen blijven. Onder zorgvolle en ernstige tijdsom standigheden aanvaardt gij Uw lidmaat schap, Een ieder voelt de gevolgen van. den crisis, die schier de gansche wereld omvat, maar die in eene landstreek als onze provincie, alwaar de welvaart zoo nauw samenhangt met de resultaten van den landbouw, zoo bij uitstek zwaar drukt. Met groot beleid en scherp in zicht dient de overheid in dusdanige tij den te wikken en te wegen op welke wijze het algemeen belang het best kan worden bevorderd. Het is zoo eenvou dig een aantal maatregelen op te som men, welke op een of ander gebied wen- schelijk mogen worden genoemd. Veel grooter wijsheid en omzichtigheid ver eischt het echter om zich een juist oor deel te vormen omtrent de vraag, welke dier maatregelen gelet op de financieele draagkracht der Provincie en harer in gezetenen, toelaatbaar kunnen worden geacht. Zooals een ieder weet, is de financi eele toestand dezer provincie in verge lijking met verschillende zusterprovin- cies zelfs onder normale omstandighe den vrij ongunstig. Daarbij zal er ernstig mee dienen rekening te worden gehou den, dat de opbrengst der provinciale inkomsten in de eerstvolgende jaren waarschijnlijk een sterk dalende lijn zullen vertoonen. Ik acht het daarom mijn plicht om bij den aanvang van deze en op een roodharigen, twaalfjarigen En- gelschen schooljongen in een witte trui en bruine broek, die in denzelfden trein aïs zij had gezeten. Sheilja knikte hém met een vriendelijk lachje toe en hij gaf haar grinnekend den groet terug. Ze was er zeker van, dat het haar straks niet aan vrienden zou ontbreken. Diat beloofde een schitterende vancajntie te worden! Zij bestelde een kleinje koffie om op het terras te gebruiken. Daar hadden zich enkele andere gasten verzameld, lig)- gende in luie stoelen, aan tafeltjes waarj- op koffie en likeur bij de hand stonden. In een opwelling van uitbundigheid vond zij, dat zij verplicht was te doen wat zij van anderen opmerkte en1 bestelde een glaasje benedictine, dat kostelijke li keurtje, dat als vloeibaar goud sma[ajktv, of misschien alleen maar zoo smaakt, wanneer het genoten wordt in het Weer- ijke zonnelicht na ee(n eerste lunch in een vacantie, die belooft ©en zonnetijd- perk te worden in een jong en onbe dorven leven. Een vriendelijke stem met Sen Ameri- kaansch accent richtte zich' tot Sheila. Ik geloof, dat we een nieuwe gast mogen begroeten?.... Is U alleen? Sheila wende haar gelaat naar de spreekster. liet was een witharige Amie- rikaansche met een jong gezicht, geizeten in den het dichtst hij haar geplaatsten stoel. nieuwe zittingsperiode U tot groote so berheid en zuinigheid bij het voteeren van nieuwe uitgaven aan te sporen. Deze raadgeving richt ik niet tot U om U tot pessimisme te brengen, neen, juist de overheid dient een onwankelba re hoop op de toekomst gevestigd te hou den. Geloof in de toekomst brengt mede moed en lust om te arbeiden in het he den. Hoe donker en somber alles om ons heen moge zijn, eenmaal zal het weer licht worden. Laat ons daarom eendrach tig en met het hoofd omhoog er naar streven, dat wij op onzen Zeeuwschen bodem, die wat zijn natuurlijken rijk dom betreft, den eervollen concurren tiestrijd met geen andere landstreek be hoeft te vreezen, de oude en zoo noo- dig nieuwe bronnen kunnen doen strek zegen der bevolking kunnen doen strek ken. Ik hoop van harte, dat Gij, Mijne Heeren, in deze nieuwe zitingsperiode veel nuttig werk ten bate van deze ons dierbare provincie zult mogen verrich ten en dat daarop Gods onmisbare zegen in rijke mate zal mogen rusten. Ik stel U voor thans met onze werkzaamheden te beginnen. (Reeds bij de woorden gewijd aan den heer v. d. Weijde, maar ook nu aan het slot van de toespraak, gaven de leden blijken van instemming.) Ingekomen stukken. Behalve eenige Koninklijke besluiten tot goedkeuring van Statenbesluiten waren dankbetuigingen ingekomen van Burg. en Weth. van Goes en van de Kerkvoogdij aldaar; van Burg. en Weth, van Veere en van het R.K. Kerkbestuur te Hulst voor de subsidies in de kpsten van herstel der aan hun zorgen toever trouwde gebouwen. Ingekomen waren verzoeken van de Vereeniging van Burg., Secretarissen en Ontvangers in Schouwen en Duiveland, van de afdeeling Zeeland van de Ver. van Nederl. gemeenten van Burg. en Wethouders van Oost- en West-Souburg om het voorstel inzake verleening van subsidie in de verpleegkosten van arm lastige krankzinnigen niet aan te nemen. Deze adressen werden gevoegd bij bet desbetreffend voorstel. De Vereeniging Rijwielpad „Walche ren" die voor 1931 en volgende jaren subsidie had gevraagd, zond een schrij- Ja, mijn reisgezepèn zijn te Parijs achtergebleven, antwoordde Sheila. Maar het Z&I u niet moeilijk val len hier ander gezelschap të vinden, merkte de Amerikaansche glimlachend op. Zij wierp daarbij een goedkeurende blik naar Sheila's frisch gezichtje en haar mooie oogen. En ik behoef u wel niet te vragen, Of u voor uw gezondheid hier is. U is er zeker dol op om1 hjier schaatsen te gaan rijden. Sheila had bijna geantwoord, dat zij hoopte het spoedig eens te probeérni. Maar dat strookte toch niet met haar, houding alsof zij elk jaar den mooisten tijd van den winter wijdde aan den wmë tersport. Zij deed daarom de diplomatieke vraag: Misschien zou[ u me wel het beste adres kunnen opgeven waar ik een paap goede laarzen voor schaatsenrijden kan krijgen. Zeker.... De Amerikaansche noemde het gewenschte adres. De straat behoef ik biet op ite geven, daar, zooals u wel weet er maar een is. Ik zon graag met u mede zijn gegaan om ze te koopen, maar ik moet op een vriendin wachten, die zich' nog niet vertoond heeft. Door* gaans ontbijt zij tegen theetijd! Nu, ik hoop u nog wel eens te ontmoeten. zeker graag! Ik ga er nu mjaaïi op uit om me die laarzen aan te schafr feu. IWei bedankt voor het adres. (Wordt vervolgd)»

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1931 | | pagina 5