Aspirin
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 17 JUNI 1931, No. 140.
BINNENLAND.
ZEELAND.
Vandaag heef en droog,
morgen misschien
ZjJXM koel en nat!
ieenig op de wereld
Éf DE AVONTUREN VAN
'jOe DaeolBrquhar
DE BROODPRIJS.
Gelijk meh zich herinnert, aldus lezen
wij in de N.R.C., had de minister van
arbeid, handel en nijverheid eenigen tijd
geleden de hoogleeraren dr. N. J. Polak
en H. A. Kaag uitgenoodigd, hem inzake
de vraag, door welke oorzaken en in
welke mate de kleinhandelsprijzen van
tal van gebruiksartikelen de groothan-
delsprijzen van die artikelen (of van de
grondstoffen voor de vervaardiging daar
van) bij daling niet of onvoldoende vol
gen, van advies te dienen.
Het eerste op de broodprijzen betrek
king hebbende gedeelte van het verslag
van genoemde deskundigen is thans ver
schenen als no, 2 van den jaargang 1931
van de reeks „Verslagen en Mede dee
lingen" van de afdeeling handel en nij
verheid van het departement van arbeid,
handel en nijverheid.
De zoo alom verbreide meening, dat
de daling van den grondstofprijs niet in
voldoende mate in den broodprijs tot
uitdrukking is gekomen, aldus besluiten
de hoogleeraren, is door ons in het alge
meen onjuist bevonden. Die meening be
rust in de eerste plaats op gezichtsbe
drog, voorts op het veronachtzamen van
de niet in 't ook vallende fluctuaties van
de prijzen van bijproducten en bijkomen
de grondstoffen. Indien men daarmede
en met de geringe daling, zelfs in som
mige gevallen met de stijging van de
bewerkingsdistributie- en (algemeene
kosten rekening houdt en voorts
in aanmerking neemt, dat de broodprijs
slechts met geheele centen per brood of
per halfbrood, dus met ten minste 4 of 8
pet. kan worden afgeslagen, dan con
stateert men zij het met eenige traagheid
in tijden van groote voortgaande prijs-
verandering en met een enkele plaat
selijke uitzondering, een vrij goede aan
passing van de broodprijzen aan de kos
ten van grondstoffen en verdere pro
ductiefactoren.
Wat de plaatselijke verschillen be
treft, zoo vermeldt het rapport, dat te
Rotterdam de aanpassing al heel vlot is.
Dit houdt verband met het feit, dat de
bakkers hier gezamenlijk een commis
sie voor de statistiek hebben ingesteld,
die een prijsschaal heeft vastgesteld, vol
gens welke bij een prijsdaling van tar
webloem met ten volle f 1.50 per 100
K.G. het brood met een cent per 8 H.G.
moet worden afgeslagen. Daarentegen is
te Utrecht de aanpassing traag, terwijl
het verloop van de broodprijzen in Maas
tricht, Eindhoven en Leeuwarden minder
gelijkmatig is dan in Groningen, Haar
lem en Den Haag.
Wij zouden dus voortaan rustig onze
boterhammen kunnen opeten met de ge
dachte, dat de daling van de tarweprij-
zen ook aan ons, consumenten, ten goede
is gekomen Het staat echter te bezien,
of ook voor andere artikelen de aanpas
sing zoo volledig is. Een spoedig ver
schijnen van de verdere onderzoekingen
is zeer zeker gewenscht. Volgens de
dagteekening is het rapport reeds 13
Maart j.l. bij den minister ingediend en
wordt het eerst thans gepubliceerd. Het
komt ons voor, dat vluggere publicatie
zeer goed mogelijk zou zijn, vooral voor
zoo'n actueel vraagstuk als het onder
havige.
ONTHULLING MONUMENT
DR. ALETTA H. JACOBS.
Maandagmiddag heeft de onthulling
plaats gehad van het monument, opge
richt voor dr. A. Jacobs in het colom-
barium II op Westerveld te Velsen. Vele
vooraanstaande personen uit de vrou
wen- en vredesbeweging en van den
Vrijz. Democratischen Bond waren
daartoe bijeengekomen.
Het monument, dat de grootte heeft
van vijftien urn-nissen, heeft links en
rechts een steenen zuil, waarin een nis
is uitgehouwen; in beide nissen staat een
urn. Onder de linker nis is de naam met
geboorte- en overlijdens-data van den
heer Gerritsen gebeiteld; rechts die van
dr, Aletta Jacobs. Tusschen beide zui
len is een bronzen plaat aangebracht,
waarop men in relief ziet afgebeeld een
mannen- en een vrouwenfiguur, tezamen
dragend een brandenden fakkel, en rus
tend op den wereldbol. In de linkerzuil
is bij den top een uil gebeiteld, in de
rechterzuil een esculaap. Aan het bene
dengedeelte zijn de zuilen verbonden
door een steenen bloembak. Het geheel
is een ontwerp van mej. C. Rueb.
Het woord werd gevoerd door me
vrouw Bakker-North, lid der Tweede
Kamer, Mr. Werker, namens den v. d,
bond, mevrouw Thiel-Wehrbein, namens
de Vereeniging Vrede en Vrijheid; de
heer Th. M. Ketelaar, namens de afdee
ling Amsterdam van den v.d. bond; me
vrouw Huysman-van Kol, namens die
afdeeling van de Unie van Vrouwenbe-
langen en de Vereeniging van Staatsbur
geressen; mevrouw Ninck BlokGruys,
namens het centraal bestuur der v.d,
vrouwenclub: mevrouw van den Bergh-
Willing, mej, S. C. Groot.
Mevr. Van Wulfften Palthe las hierna
enkele ingekomen telegrammen voor en
dankte vervolgens allen, die bij deze
plechtigheid waren tegenwoordig ge
weest. „Laat ons hunner gedenken- in
dankbare vereering."
Alle sprekers en spreeksters gaven
uiting aan hun groote waardeering voor
alles, wat dit echtpaar gedurende hun
leven voor hun tijdgenooten en het nage
slacht heeft gedaan. Daarom had het
comité, dat zich gevormd had om een
blijvende herinnering aan deze beide
menschen op te richten, gemeend in hun
geest te handelen door te trachten de
asch van beiden op dezelfde plaats on
der te brengen. Men heeft daartoe de
asch van den heer Gerritsen van Ham
burg, waar hij destijds werd gecremeerd,
naar Holland.overgebracht.
BOND VAN NOTARISKLERKEN.
Te Hengelo had de algemeene jaarver
gadering plaats van den bond van nota
risklerken in Nederland.
Aangenomen werd een voorstel van
de afd. Almelo tot het aanwenden van
pogingen ter invoering van a. minstens
14 dagen vacantie per jaar en b. den
vrijen Zaterdagmiddag op de notaris
kantoren. Voorts een motie Haarlem,
waarin de vergadering zich uitspreekt:
Zich met alle gepaste middelen te zullen
verzetten tegen elke aanmatigende po
ging der makelaars ten doel hebbende
aan notarisklerken datgene, waarmede
zij jarenlang als vertrouwensmannen be
last zijn, te ontnemen.
Oostburg als woonplaats.
De moderne tijd eischt nu eenmaal, dat
ook goede wijn zijn krans behoeft
reklame is onmisbaar geworden. Niet
alleen partikulieren moeten daaraan
meedoen: ook de overheid van stad,
provincie en land.
Het is niet voldoende, dat de burgers
van een stad of dorp de overtuiging heb
ben dat het in hunne gemeente goed
wonen is, hetzij om deszelfs bedrijvig
heid en goede voorziening met al wat
wenschelijk is, hetzij om het natuur
schoon of de goede ligging neen,
daarvan moet ook publiekelijk getuigd
worden.
Dat geschiedt dan ook meer en meer
tegenwoordig en het netjes gedrukte
boekje „Oostburg als woonplaats", dat
wij thans ontvangen, is er een goed voor
beeld van, hoe zulk een „door het ge
meentebestuur uitgegeven" reklamedruk-
werkje behoort te zijn samengesteld.
Het geeft een beknopt geschiedkundig
overzicht met historische bijzonderhe
den, het vestigt met aardige plaatjes de
aandacht op Oostburg zooals het vroe
ger, en zooals het er thans uitziet en het
geeft bovendien den lezer een beeld van
wat de burgemeester, de heer P. Eras
mus, in zijn inleidend woord noemt: „het
uiterlijke en het innerlijke wezen der ge
meente Oostburg." Den samensteller,
den heer M. A. Aalbregtse komt lof toe
voor de wijze, waarop hij zijn taak ver
vulde; het gemeentebestuur voor de uit
gave.
Het boekje zal den bezoekers der
tweede Oostburgsche Jaarbeurs (2022
Juni a.s.) worden uitgereikt,
MIDDELBURG.
Gisterenavond besloot de afdeeling
der S.D.A.P. haar verkjezingspropagano
met een druk bezochte vergadering in 'E
Schuttershof, waar achtereenvolgens lie!
woord voerden, de heeren Mandeel, dor
nelisse, Paul en O ader dijk, allen candi-
daat voor den gemeenteraad. Het' was
reeds half elf geworden toen de verga
dering was afgeloopen en een fakkelop
tocht dbor een deel der stad werd ge
maakt, waarbij onder hen, die den stoet!
gade sloegen terecht de afkjeuring werd
gehoord,, dat zooveel heel jeugdige per
sonen, en verschillende kleine kinderen
mede demonstreerden, terwijl zij tjoch
nog in de verste verte niet in aanmer
king komen om het kiesrecht uit te
oefenen.
WALCHEREN.
N. EN ST. JOOSLAND. Aangaande de
feestelijke ontvangst van den burgemees
ter dezer gemeente en mevrouw Thoe
Schwartzenberg vernemen wij nog
nader
De raad meende dat feit niet onopge
merkt voorbij te moeten laten gaan, en
had daarom besloten hen een cadeau aan
te bieden uit naam van alle ingezetenen,
De raadsleden en secretaris wachten hen
daarom des avonds in het raadhuis op.
De raadsleden en secrtaris wachtten hen
verschillende bloemen.
Nadat de burgemeester en mevrouw
te half negen waren gearriveerd wer
den zij aan den ingang van het gemeen
tehuis verwelkomd door den secretaris
en naar de voor hen en hun familieleden
bestemde zetels geleid. De waarnemen
de burgemeester, de heer W a 11 e 1
sprak hen daar ongeveer als volgt toe:
Edelachtbare heer burgemeester en
mevrouw Thoe Schwartzenberg en Ho-
henlansberg en geëerde familie.
Hartelijk heeten wij u welkom in onze
gemeente. Is u, mijnheer de burgemees
ter, als zoodanig reeds vroeger verwel
komd, wij zijn thans verheugd uw jonge
gade aan uw zijde te zien en roepen
haar in het bijzonder het welkom toe in
Nieuw en St. Joosland.
U vindt hier een mooi land met prach
tige akkers en rijke boomgaarden, Nieuw
en St. Joosland is dan ook ingedijkt in
de zoogenaamde gouden eeuw, in de 17e,
eeuw, en sedert 1650 bestaat ons dorp.
Te voren voeren hier de trotsche koop
vaardijschepen naar de oude koopstad
Middelburg; in welks schaduw wij zoo
rustig vertoeven; op schier geen land is
zoo toepasselijk het bekende versje
Verwonderlijk land,
Door diepte verzand,
W|aar scheeprijke stroomen
Met bloemen en boomen
Staan vroolijk geplant.
En nu stellen wij het op hoogen prijs,
dat een zoon uit de edele oude geslach
ten Thoe Schwartzenberg oen Snouck
Hurgronje, al zoo lang met Zeeland ver
knocht, de leiding heeft in onze ge
meente.
Wij stellen niet minder op prijs, dat
een dochter der Wttewael van Stoet-
wege als burgemeestersche yan onze
goede gemeente wil optreden.
Hartelijk hopen wij, dat gij beiden tot
vreugde uwer ouders en familie hier eep
lief thui's zult vinden en dat zeer veel
zonnige dagen uw huiselijk en huwelijks
geluk mogen bestralen. Daarin zal onze
bevolking zich zeer verblijden. Wij ver
trouwen, dat u beiden met hart en ziel
zich zult wijden aan uw1 schoone taak,
en hopen dat deze voor Nieuwland rijke
vruchten moge dragen.
Het zijn zeer moeilijke tijden inzon
derheid voor een hoofdzakelijk akker-
bouwende gemeente als de onze. Veel
wijs beleid en voorzichtigheid zal noodig
zijn; ook in deciding van het gemeen
telijk en maatschappelijk leven.
Aan u is dat toevertrouwd. Wij scha
ren ons rondom u met liefde en zullen
u steunen in uw nobel streven voor de
bevordering der welvaart en de behar
tiging van het algemeen belang. De in
vloed inzonderheid der vrouw is zoo on
eindig groot. Moge ook dat onze ge
meente ervaren, wanneer mevrouw van
een of ander maatschappelijk werk de
leiding neemt en medewerkt aan de ver
heffing van het geestelijk en maatschap
pelijk peil onzer bevolking, op dat
Nieuwland onder uw bestuur steeds
schooner parel worde in ons geliefd Zee
land.
Heel Nieuwland ontvangt u, jeugdig
paar, met vreugde en wenscht u een
lang en gelukkig samenleven onder
Hoogeren Zegen toe.
Wij voegen daarbij den wensch, dat
het ook uw familie wel moge gaan en in
zonderheid uw ouders nog vele jaren met
ons getuige moge zijn van uw waarach
tig geluk.
Ten slotte burgemeester en mevrouw
Thoe Schwartzenberg heb ik de eer u
mee te deelen, dat de gemeenteraad met
uw secretaris gemeend hebben deze
komst niet onopgemerkt te moeten laten
voorbij gaan. Zij dacht goed te doen na
mens alle ingezetenen een klein aanden
ken als huldeblijk te geven als huwe
lijkscadeau.
Hierna werd aangeboden een staande
electrische schemerlamp en een electri-
sche ganglantaarn.
Na afloop der plechtigheid deed het
fanfarekorps zich hooren. Van deze hul
debetuiging gaven wij gisteren reeds
verslag.
De burgemeester betuigde ook namens
zijn echtgenoote hartelijk dank aan den
heer Wattel voor de tot hem gerichte
woorden, voor de geschonken cadeaux,
en voor de hartelijke ontvangst. Zij
waren zeer verrast met deze blijken van
meeleven en stelden die op zeer hoogen
prijs. De burgemeester beloofde ver
der zijn beste krachten te wijden aan het
belang der ingezetenen en gemeente, en
zeide daarbij zeker gesteund te zullen
worden door zijne echtgenoote.
Op de tribune woonden eenige inge
zetenen en belangstellenden uit Middel
burg de plechtigheid bij, op straat gaven
vele ingezetenen van hun belangstelling
blijk door hunne aanwezigheid. De
jeugd deed nog menig rondedansje onder
de opgewekte toonen van de muziek.
Gemeenteraad van Ritthem.
RITTHEM. De gemeenteraad hield
Maandagnamiddag, een opejnbare verga
dering, onder voorzitterschap van den
waaarn. burgemeester den heen J. Ma-
liefste.
Van den gemeenteraad van Oost- en
West Souburg was een schrijven ingeko
men dat laecoord wordt gegaan met het
voorstel van Ritthem tot het Verbeteren
van den Ritlhemschen straatweg en de
overname van een gedeelte in beheer en
onderhoud na de verbeteringen over le
nemen.
Op een verzoek van de feestcommissie
om een bedrag beschikbaar te stellen
voor de feestelijkheden bij de inslalhj-
Daarom ook in den
zomer nooit zonder
Aspirin -tabletten.
s/Sc
|wpl
Let op oranje band en Bayerkruis. Prijs 1
(Ingez. Med.)
tie van den burgemeester, werd met alg.
stemmen besloten f i75 te geven.
De Raad besloot de raadszaal te doen
herstellen volgens een door den .uper
Hoefkens opgemaakt bestek. Deze her
stelling werd opgedragen aan den heer,
A. Poelman vo|oh f 1395,
Door uitioting van een 5 pCt. pand
brief Mij. tot Hyp. Crediet ,groof f 1000,
werd besloten deze om te wisselen in
een 4V2 pGt. pandbrief derzelfde Mij.,
tegen een koers van 100 pCt.
Tot secretaris-penningmeester van het
burgerlijk armbestuur werd met alg. st
benoemd de heer J. Vader.
Electrificaiie,
Na een breedvoerige bespreking over
de kosten, verbonden aan een onder-
grondsch net en bjet gevaar verbonden
aan een bovejngrondsch net werd beslo
ten met alg. stemmen door de P.Z.E.M,
een ondergrohdsch nel aan te laten breny-
gen.
Rondvraag.
De heer iW, B| op gaard vraagt of de
grint bij den ingang van het gemeentep
slachthuis vervangen kan worden door
bestrating met klinkers.
De Voorzitter zegt onderzoek toe.
De heer H. M. van de Putte vraagt
of gemeentewerk, zooals schilderen, enz.
onder opzicht kan worden uitgevoerd.
Dat zal ook worden onderzocht. Ook!
vraagt spr. of het de bedoeling is van
Bi. en W. weldra een oefening te houden
met de brandspuit. Hierop wordt bei
vestigend geantwoord.
De heer J. de Visser, zou gaarne
zien, dat vanwege de P.Z.E.M. in de
gemeente een lezing werd gehoudén,
waardoor de ingezetenen nader worden
ingelicht omtrent de aanleg- en de ver-
bruikskosten van bet electrisch licht.
De Voorzitter zegt dat de P.Z.E.M,
hiertoe gaarne bereid is.
STUKKEN
VOOR DEN GEMEENTERAAD VAN
MIDDELBURG
De abattoirkwestie,
Ged. Staten van Zeeland verzoeken het
oordeel te mogen vernemen van Bi. en
W'. en var. den gemeenteraad over de
eventueel© totstandkoming van één abat
toir voor bet geheele eiland Walcheren.
Met name doen zij daartoe een 3-tal
oplossingen aan de hand, te welen:
I. Voortzetting van den douw te Vlis
singen, desnoods op breederen grondslag
met ontneming daaraan van het nu coöpe
ratieve karakter, en op volgende gemeen
schappelijke exploitatie door Vlissingen
en Middelburg;
II. Staking van den bouw te Vlissin
gen, bouw van een nieuw gemeenschap
pelijk slachthuis op de plaats, voorheen
aangewezen door de desbetreffende Com
missie, zijnde de Nieuwe Vlissingsche weg
bij de volkstuintjes, en eventueele rege»-
ling der reeds voor het coöperatief abatp
toir te Vlissingen gemaakte kosten in
DOOR BERTA RUCK
15.
Het is een ingeving des hemels,
stamelde Sheila. Het is te mooi. U is
een barmhartige Samaritaan voor me.
Maarmaar.stel u eens voor, het
kon best het geval zijn, dat ik geen
Sheila Curtis heette Waarom zou ik
niet San Francisco Annie of Chicago
Blanche of een andere pareldief kun
nen zijn
i Zeker, dat klinkt wel mogelijk,
maar ik weet beter, omdat ik, zooals ik
reeds zeide, genoeg menschenkennis heb
om me niet te vergissen.
Nog steeds in de war door den onver-
w'achten keer in haar lot, wijdde Sheila
den avond aan het pakken van haar
boeltje in het Tehuis voor jonge dames
in betrekking, dat gedurende een half
jaar haar woning was geweest, en den
volgenden morgen stond zij in haar
mantel, met haar nauwsluitend hoedje,
haar zwarte kaplaarsjes en met een ge
laat van vroolijke verwachting op het
perron van het Victoriastation. Weldra
voegde juffrouw Woffington zich bij
haar, gehuld in een bontmantel, "met de
noodige bagage, die haar allerhartelijkst
begroette. Daarna volgde de reis door
het modderige Kent, de aankomst te
Dover, de drukte om aan boord van de
hoot te komen.
Nog een laatste blik op Engeland?
Zeg de witte kalkrotsen maar vaarwel,
Sheilla
Graag antwoordde Sheila lachend,
terwijl zij zich vasthield aan de reeling
en de landwind haar rokken naar ach
teren blies. Uitdagend hief zij haar ge-
handschoend handje omhoog en met
opgeheven hoofd verklaarde zij ik hoop
ze voor de laatste maal te hebben ge
zien.
En toch kromp haar hart een oogen-
blik in een, zij had het gevoel alsof er
een prop in haar keel zat en er blonk
een traantje aan de lange wimpers van
'haar donkere oogen, terwijl zij onhoor
baar fluisterde vaarwel En zonder dat
ze er eenige aannemelijke reden voor
zou kunnen geven, liet zij er op volgen:
„en ik heb die parels toch niet ge
stolen."
Weldra kwam de Fransche kust in het
gezicht: een lang, uitgestrekt strand,
omzoomd door dennenwouden. Daarop
Boulogne met zijn gebruikelijke ge
schreeuw van blauwkielen, douane, pas
poortcontrole, wachten op den langen
trein met zijn verrassend hooge treeplan
ken, de Fransche vruchtenkoopvrouwen,
het was alles even nieuw voor Sheila,
evenals de kostelijke ommelette en de
heerlijke ijspudding in den restauratie
wagen waar zij den lunch gebruikten,
het rumoer in het Gare du Nord en het
gevoel van als een ei geklutst te wor
den in den hossenden taxi, die haar door
het drukke Parijs bracht naar den rusti
ger faubourg, de met boomen beplante
straat, dan een tuin, ten slotte een wit
gepleisterd huis, waarin Peg Woffing
ton haar appartementen had.
Voor de inrichting van die woning had
zij gezorgd voor de goede smaak en het
gevoel voor gezelligheid, welke haar wa
ren toebedeeld, niet aan banden gelegd
door het gevoel, dat zij dit graag zou
willen hebben of dat zij zich dat niet
kon veroorloven Bovendien werden haar
geen hinderpalen in den weg gelegd door
den smaak of de liefhebberij van ande
ren, behoefde zij niet te vreezen voor
op de meubels gedeponeerde tabakspij
pen, deukhoeden, oude glacé-handschoe
nen maat elf, kringen van whiskeygla-
zen op het deksel van de piano, scheer-
papiertjes met klodders zeep, tabaks
lucht en etensgeuren. Zij was er alleen-
heerscheres en behoefde zich bij de in
richting van haar woning om niets en
niemand te storen. Alles zag er keurig
en in de puntjes uit en dat was het werk
van een glimlachende en nijvere Fran
sche bonne a tout faire. In haar eentje
verzette Josephine het werk, dat elders
de inspanning van een legertje dienst
personeel vereischte en zij deed het
steeds met onverstoorbaar goed humeur.
Kussens, luie stoelen, bloeiende plan
ten, penteekeningen achter glas en voor
al boeken en nog eens boeken vond men
door de gansche woning en dit alles
sprak van een artistieke geest van een
nijvere bij gelijk Peg Woffington was. De
keurige, vroolijke keuken was het klein
ste vertrek van de woning. Het grootste
en weelderigst ingericht de badkamer,
gelijk steeds het geval zal zijn wanneer
de vrouw alleenheerscheres is in haar
huis en haar middelen haar veroorloven
te doen wat zij wil.
Maar we willen niet langer in deze
behaaglijke woning toeven, waar_ een
aangename en prettige werkkring in een
prettige omgeving was weggelegd voor
de als parelroofster verdachte Sheila
Curtis. Keeren we terug tot den man,
die haar van den diefstal verdacht.
HOOFDSTUK VIII.
Den storm het hoofd geboden.
We hoeven wel niet te zeggen, dat de
neef van de firma Mackenzie en Moss
zeer goed begreep, dat hij een onver
geeflijke domheid had begaan door de
van diefstal verdachte kantoorjufrouw
veilig en wel te laten vertrekken. Maar
tevens was hij zich bewust, dat het hem
ten allen tijde onmogelijk zou zijn anders
te handelen. Op die angst voor de ge
vangenis had hij gereageerd als een klein
kind, dat angstig de kachel vermijdt
waaraan het zich eens gebrand heeft.
En hij zou het nogmaals hebben gedaan.
Als die juffrouw Curtis een dag, een
week, zelfs een maand nadat zij was
heengegaan, weer voor hem op het
kantoor was verschenen, met alles tegen
haar evenals op dien noodlottigen mor
gen, dan zou hij weder hebben gezegd
wat hij toen had gezegd: „ik geef u ver
lof heen te gaan."
Ja, zelfs een maand later. Maar het
was veertien dagen later dat de ellende
kwam en de jonge Farquhar den storm
het hoofd had te bieden. De oude Far
quhar was, nadat de dokters en, wat,
meer beduidt, ook de pleegzusters hem
hadden opgegeven, aan de beterende
hand geraakt en had zich hersteld met
den spoed, welke het gevolg is van een
ijzeren wil, gepaard met een vast doel
in het leven, We zeiden het zooeven, dat
de oude heer een godheid had, die hij on
bepaald vereerde. Dat was het geld. Hoe
kon hij er dan toe besluiten om dit aan
gename, prikkelende bestaan te verla
ten, nu er nog zooveel geld te verdie
nen viel
Het lijkt wel een grappige veronder
stelling, dat, omdat hij het geld niet met
zich in het graf kon medenemen, de
Oude Kei besloot, tegen de overtuiging
van den geneesheer in, in de wereld te
blijven, waar hij zijn geluk kon vinden.
En aan dien man, met die opvattin
gen, moest de mededeeling worden ge
daan, dat, terwijl hij tusschen leven en
dood zweefde, zijn zaak een verlies van
zeven duizend' Pond had geleden.
(Wordt vervolgd)*
