DE AVONTUREN VAN
DAR0L FARQUHAR
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN MAANDAG 1 JUNI 1931, No. 126.
NAAR ZUID-SLAVlë,
ZEELAND.
WEERBERICHT etc.
«-■*»
(Eigen correspondentie).
Door een der mooiste berg
kloven. Mostar en de vree-
selijke vermomming der ortho
dox „Turksche vrouw". Een
wonder van ingenieurskunst.
De hotels zijn niet minder
dan bij ons. „Dorbordan".
Tot de meest imposante tochten, die
men in Europa doen kant, behoort zonder
eenigen twijfel de rit van Dubrovnik
naar Serajevo, dwars door de Herze-
gowina, Dicht bij de kust geven agaven,
vijgenboomen en olijven een laatste her
innering aan de „Riviera" van het nieu
we koninkrijk. Dan blijven nog lang de
slanke cypressen, de minarets uit het
plantenrijk, totdat het loofhout, de beu
ken, met dun fijn voorjaarsgroen en de
witte bloemschermen dragende lijster
bessen den hoofdtoon aangeven.
Het treintje is nog hetzelfde gemoede
lijke smalspoor-ding van 1908, met de
treurige vierde klasse „menschenwa-
gens", niet veel beter dan goederen
wagens met 'n openstaande deur.
We hebben een pakje mee, dat een
koude Wiener Schnitzel, een stuk
Gruyère, 'n ei, een paar droge sneden
brood (men eet hier veel minder boter
dan bij ons) en een dikke augurk blijkt
te bevatten, mitsgaders vier tandensto
kers.
Wat verder, in den loop van den dag,
aan de ettelijke stationsbuffetjes, waar
we mee kennis maken, in de telkens 3
tot 10 minuten oponthoud te krijgen is,
is duur en slecht, behalve de sinaas
appels.
Meer dan jammer dat de tijd niet toe
laat in Mostar 's nachts over te blijven.
Het is een van de meest boeiende plaats
jes, die me uit m'n reizen zijn bijgeble
ven, het heeft ofschoon hoofdstad van
de Herzegowina en ofschoon dit krijgs
haftig bergvolk zich de meerdere van de
Bosnische boeren voelde veel meer
het uitsluitend Mohammedaansch stem
pel behouden. Ik heb me zelfs laten ver
tellen, dat hier nog de spookachtige, ge
heel in het zwart, met den vèroverste-
kenden luifel, gewikkelde gestalten
rondwaren, die altijd door een kind aan
de hand geleid en bewaakt wor
den en waarvan men alleen vermoeden
kan dat het vrouwen zijn.
Van Mostar af, tot het hoogste deel
van de spoorbaan, 1000 meter, is onge
twijfeld het schoonste gedeelte van den
weg.
De Narenta borrelt en kookt langs
ons heen, troepen schapen klauteren
rond, Noorwegen's zoo beroemde Stahl-
heim's kleven wordt door wat Joego
slavië biedt zeer bepaald in de scha
duw gesteld.
Een groot gedeelte van den weg heeft
een tweede locomotief achter aan onzen
trein moeten helpen de wagens omhoog
te duwen en als we ergens bij een op
onthoud weer eens de beenen strekken
en naar de locomotief gaan kijken, ver
toont de machinist onmiddellijk uit eigen
beweging allerbereidwilligst, hoe het
tandrad Werkt, Het is weer een der vele
staaltjes van de verbluffende en voor
wie aan de Nederlandsche manier van
onwelwillendheid en onvoorkomendheid
gewend zijn, beschamenden geest van
hoffelijkheid en innerlijke beschaving van
dit volk. En dan zijn er ook bij ons nog
te over, die over „den Balkan" een min
achtend oordeel hebben
We hebben er op 'n oogenblik een,
overigens onbeduidende aanrijding ge
had van een grooten vrachtwagen vol
matrozen met een onzer auto's. Er viel
van geen van beide chauffeurs ook maar
een hard woord, de zaak werd volkomen
correct en rustig afgehandeld,
Neen waarlijk, geen toerist behoeft er
tegenop te zien hier te reizen.
1.)
door
BERTHA RUCK,
i
f- t I
HOOFDSTUK, 1.
De kus van het ijs.
Neen maar, wlat is dat mooi! was de
uitroep van Sheila "Curtis, toen zij om
zich heen keek.
Met „wat is d,at mooi" bedoelde zij
Zwitserland, den wintersport en 't carna
valsfeest op idjien praclitigen wintiermor
gen.
Wil c'Ot alles aanschouwen met de
kjare, groote en vroolijke oogen van het
jonge meisje, 'wielkje ondier haar roodwol
len muts rondkeken, oogen die gewend
waren aan die triestige somberheid van
den winter in ons Noordelijk, klimaat.'
Het was dje eerste Januarimaand Van
haar twee en twintigjarig leven, welkje zij
buitenslands doorbracht. Zij had hét in
mist igehuldip "Londen verlaten, Tjerwijl
d|e gewone modderbrij zijn straten be
dekte en nu was zij hier, genietend van
dé heerlijkjheden des levens. Hoe zij op
haar uitstapje hier terecht was gekomen,
Met zeldzaam doorzettingsvermogen
is na den oorlog de smal-spoorbaan door
getrokken met een grooten omweg over
Cacor en 't uit die droevige jaren zoo
bekende Visegrad tot de hoofdstad, die
hier Beograd heet, toe.
Hadden we den eersten dag meer dan
60 tunnels en tunneltjes te passeeren, nu
halen we, geloof ik, de 132 en in de
serpentine, die in bewonderenswaardige
wendingen door bergen en langs dalen
is aangelegd, treft men alleen 28 tunnels
aan, 'n Wonder van ingenieurskunst en
van energie. Trouwens op het oude
Oostenrijksche gedeelte was onlangs de
weg een stuk bekort door een nieuwen
langeren tunnel door te breken. Wat
wordt hier ontzaggelijk gewerkt
In Beolgrad logeeren we, evenals tot
nu toe overal, in een wat wij noemen
goed handelsreizigershotel. De methode
lijkt me volkomen juist gezien. In de
eerste plaats klopt het onderdak met
wat onze eigen beurzen ons zouden ver
oorloven en in de tweede plaats bewijst
een luxe-hotel niets. En het gaat er om,
dat wij het land zullen leeren kennen en
eerlijk beoordeelen. Zeker, het is voor
gekomen dat net als bij ons nog hier
en daar in de eetkamer op 'n deur
het woord „toilette" stond. We krijgen
net als bij ons (waar óók altijd 'n eigen
extra-badhanddoek in m'n koffertje
gaat gewoonlijk maar één handdoek,
maar een kik tegen het kamermeisje en
je hebt er 'n tweede bij. Er zijn bijna
steeds vaste waschtafels, de sanitaire
zijde is volkomen in orde, de badkamers
beter dan in dergelijke gevallen in Ne
derland dikwijls het geval is en het
voedsel voortreffelijk. Voor het wasschen
van twee uniformblouses en twee paar
zwarte kousen betaal ik in Beograd nog
geen gulden en dan wordt er nog voor
komend geinformeerd of ik tevreden
ben. Datzelfde vriendelijke kamermeisje,
dat in het hotel met de buitengewoon
lange gangen en hooge trappen niet on
middellijk op m'n bellen was versche
nen, zoodat ik in de veronderstelling
verkeerde, dat de schel misschien niet
functionneerde en maar was gaan ont
bijten, stond twintig minuten later boven
aan de lift te wachten met een beleefd:
„Gnadige haben gelautet
Ook de taal geeft gem noemenswaar
dige moeilijkheden. Alleen zou ik den
raad willen geven, vooral voor wie naar
het dichtstbij gelegen Slovenië gaan,
waar men zoo heerlijk wandelen kan,
een paar woorden van de landstaal te
leeren. Speciaal waar men onder de
Oostenrijksche overheersching heeft ge
staan. Begin, als ge met het landvolk
praten wilt, met 'n: „dobordaan" (ik
schrijf het fonetisch, „goeden dag") en
„izvolite mollim", wat zoo ongeveer
„neem me niet kwalijk" of „asjeblieft"
beteekent en doe dan uw vragen naar
den weg, of wat het anders zij, in het
Duitsch. Dan voelt men, dat ge hun na
tionale gevoelens respecteert, Eindig als
ge een winkeltje uitgaat met 'n „Zbo-
gom" (ons „goeiendag", „adieu") en ge
zult de gezichten eens zien glunderen.
Want als ge wel eens een compliment
maakt dat ze zoo goed Duitsch spreken,
zult ge licht, zooals het mij gebeurt is,
een bitter: „wir müssen schon" uit den
mond van een oud vrouwtje vernemen.
W, Wynaendts Francken
Dyserinck,
De Provincie en de werkloosheid,.
Do heer L. Onderdijik, lid der Stalen
van Zeeland heeft de volgende vragen
tot Ged. Staten gericht.
Kunnen Ged. Staten mededeiele.n in
'hoevérre het in de zitting van 30 Dec.
1930 uitgetrokken crediet; va,n f 15000
voor (bijdragen aan de gemeenten in de
kosten van werkverschaffing ën werk1-
loozenzorg toereikend is gebleken en ver
verneemt die 'lezer later, we willen helt
thans enkel hebben over dezen schoo-
nen morgen van het IJscarnaval.
Het schouwspel, dat de oevers van heï|
meer 'benedien de bergslad te zien gaven,
was mooier d,an een juweliersi-éialage.,
Heel d,e wereld van sneeuw en ijs schit
terde alsof ze met diamantfön was be
strooid Sche.rp teekjenden zich de lijnen
van het berglandschap op den achter
grond, a.f tegen de dondérblauwe lucht
en ,de zon wierp met haar stralen een
goudglans over het geheele landschap.
Het was elf uur in den morgen en een
dichte schare verdrong zich reeds langs
de kanten van de ijsbaan, die als een zil-
jrjeSren spiegel in het zonlicht' scbilCerdie.
Verblind! en verbijsterd kjeek Sheila
naar al djat ongewone. Zij was op den
uitkijk naar een 'bepaald, persoon.
Het zou toch bestj mogelijk, kunnen
zijn, dat ik hem hier zag, bepeinsde zij
en zij djacht aan den map, dien zij gis-
gisteren, juist toen de zon onderging, in
de met sneeuw bedekte st|raat had ge
zien, toen een d,onk|erroode slede met rin
kelende bellen haar was voorbij gegleden
in de richting van het Kurhaus. In nontj
gehuld zalen daarin eeen Eingelsche moe
der met een paar schoolknapen, alsmede
een heer. En dje heer geleek op iemand
djen Sheila kpnde. Zij wias een oogenblik
in dte sneeuw blijven slaan, om cle slede
na te kijken. Zou het mogelijk zijn....?
band met de aanvragen van gemeenten?
Zoo het crediet niet toereikend is ge
bleken ,zijn Ged. Staten dan bereid, ge
zien de nog groote bijna niet vermin
derde werkloosheid vooral ten piatle-
tande, in de a.s. Zomerzilling een voor
stel te doen tot verhooginig van het
Verleende crediet?
Zijn Ged. Staten bereid in de a.s. zo
merzilling aan Prov. Stjaten een voorstel
te 'doen tot het verleenen van een cre
diet teneinde hen in si ja a t te stellen
reedis bij het begin van de winterperiode
op dezelfde wijze steun te; blijven ver
leenen
Getuigen-reizen naar Den Haag.
Men schrijft aan „het Vad.":
Sedert 1839, toen het verdrag met
België tot stand kwam, behoort
Zeeuwsch-Vlaanderen, zijnde het deel
van dc^provincie Zeeland ten Zuiden van
de Westerschelde, tot Nederland en de
bewoners van die streek, hoewel in
voortdurend contact met het naburig
België, voelen zich rasechte Nederlan
ders. Bij meer dan een gelegenheid
deden zijn van hun aanhankelijkheid aan
ons land en Vorstenhuis blijken, al blij
ven de annexionisten a la Hymans en
Nothomb in België spreken en schrijven
van „nos frères cruellement séparès en
1839".
Onnoodig te zeggen, dat de menschen
in die streek dan ook precies dezelfde
rechten en verplichtingen hebben als die
in welke'streek van ons land ook.
Onder deze laatste behoort o.a. de
plicht om na behoorlijke oproeping (dag
vaarding) als getuige voor het Neder-
landsch gerecht te verschijnen.
Nu zijn er in Zeeuwsch Vlaanderen
een paar kantongerechten, voor ieder
een met niet al te veel moeite en tijd
verlies te bereiken. Moeilijker wordt het,
wanneer de bewoners voor de rechtbank
als getuigen worden gedagvaard, omdat
Zeeland slechts één rechtbank (die te
Middelburg) heeft. Wie op de hoogte is
met de verkeersgelegenheid tusschen de
beide oevers van de Westerschelde kan
weten, dat bijv. een reis van Hulst of
Aardenburg naar Middelburg tamelijk
tijdroovend is.
Nog bezwaarlijker wordt het, wanneer
een zaak in hooger beroep moet worden
behandeld, want dan komt men terecht
bij het gerechtshof in Den Haag.
Wie in Zeeuwsch-Vlaanderen woont en
voor het Haagsche Hof gedagvaard
wordt om als getuige in eenige zaak
groote of kleine te verschijnen, zooals
zulks Woensdag in een tweetal zaken
geschiedde, moet des morgens te halfzes
van huis, wil hij den trein welke te 7 uur
uit Vlissingen vertrekt, halen. Gaat alles
naar wensch en berekening, dan kan hij
te 3.51 uit Den Haag vertrekken om de
laatste boot, welke 7.30 van Vlissingen
vertrekt, te halen. Geschiedt dit niet,
dan moet hij óf in Den Haag blijven óf
elders overnachten.
Woensdag waren een aantal menschen
gedagvaard uit Zeeuwsch-Vlaanderen om
in een strafzaak voor het Haagsche Hof
als getuigen te verschijnen. De eene
zaak betrof een heling, de andere een
aanrijding. Te resp elf uur en kwart over
elf waren betrokkenen opgeroepen. Na
tuurlijk hadden de menschen er op gere
kend met den trein van 3.51 te kunnen
terugkeeren, na wellicht nog een of mis
schien twee uur Den Haag op zijn mooist
te hebben gezien.
Maar het Haagsche Hof heeft ook nog
andere zaken te behandelen, want ook
de rechtbanken te Dordrecht en Rotter
dam ressorteeren er onder. En om nu
den menschen uit het verre Zeeuwsch-
Vlaanderen het summum van genot te
verschaffen, behandelde het Hof, terwijl
zij geduldig in een stampvolle, warme en
met tabaksrook bezwangerde ruimte hun
beurt afwachten, eerst een paar zaken
uit Den Haag, daarna een zaak met 12
getuigen en een lang pleidooi uit Rotter
dam (20 minuten treinsafstand van Den
Haag) en vervolgens nog een zaak uit
Den Haag en nog een uit Rotterdam,
Zou hij juist hier wezen? Hij had; een on-
gewione, on-Engelsche sporlmuts op, een
soort van zeegroene zeerooversmuts, ,d[ie
bijna lot zijn oogen ,over helj hoofd! was
getrokjken. Maar zijn profiel, chit was
sprekend 1 Als het zijn dubbelganger niet
w'as, d,an was hij hel zelf!
Het was te begrijpen, djat! Sheila,
eenigszins zenuwachtig en in spanning!
was, terwijl zij haar blikken langs tie
menigte 'liet gaan.
Ondjer de talrijke hotelgasten waren
ook enkelen van haar eigen hotel, die
reeds kennis hadden gemaakt met „dat
aardige Engelsche meisje, dat bepaald
schatrijk moest zijn, maar, gek genoeg,
'heelemaal alleen reisdle!"
Sheila had. plaats genomen op een
stoel, welke de concierge van het hotel
voor haar had gereserveerd tusschen een
gezelschap idjkjbuikige Duiischcrs met
sneeuwbrille'n en een groepje Engelsehen
een jong meisje in leeren kjieecljj, haar
moeder in een pelsmantel en een slanken
tamelijk knappen man vain ongeveer vijf
en dertig jaar, die aan een militair deed
dienkjen en wiens gelaat door de zon was
gebruind,. Zeker de helft van de toeschou
wers was door de zon geblakerd.
Sheila's gezicht een aardig snuitje me'tj
een vriendelijk naar omhoog 'wijzend
neusje, d,at volkomen paste bij haar slan
ke figuur in een vvitten plooirok, met) wit
bont afgezette laarzen en mantel van
zoodat in den laten namiddag de men
schen, welke voor dag en dauw van huis
waren vertrokken om aan hun wette
lijke verplichtingen te voldoen, eerst aan
de beurt kwamen, toen de kans om den
trein van 3.51 te halen geheel verkeken
was...
Kan in het vervolg met de spaarzame
reisgelegenheid, die met Zeeuwsch-
Vlaanderen bestaat, bij het Hof geen
rekening worden gehouden
VLISSINGEN.
B. en W. wijzen er op>, dat de 5
pet. (vloorscholiten van bet rijk in 1921
toegestaan voor den bouw van arbeiders
woningen door de woningbouwvereen i"
ging Gemeenschappelijk Belang pier resto
nog groot zijn liet bouwvoorschol
f 678. 800.47 en tot jgromdvoorschoill
f 128.309.68. Het rijk is niet bereid de
rente te verminderen, docli wel om
toestemming te verleenen de voorschol
len geheel af le lossen. De rijksverzeke
ringsbank wilt echter twee leeningen a
pari verstrekken tegen 4 vijf zesljfend'e pel.
zonder vervroegde of ver sterile te aflossing
zal plaats vinden en wol leeningeoi van
kesp. 'f 678.800 en f 12,8.300 met een
looptijd van ongeveer 55 en 66 jaar, over
teerikomende met het aantal jaren, ge
durende welke de voorschriften bij hel
rijk nog loopen. De leeningen zulten na
1970 door de IIijksverzekeriïiigsfbarik öp
eischbaar en door de gemeente aflosbaar
zijn. B. en W. stellen voor loit het aan
gaan dier leeningen en aflossing bij hel
rij]; over te gaan en ten sloitte de rente
te betalen door Gemeenschappelijk Be
lang ook van 5 op 4 vijf zestiende terug
le brengen.
WALCHEREN.
NIEUW EN ST. JOOSLAND. Op Vrij
dag 29 Mei vergaderden in het koffiehuis
„,de Roode Leeuw" alhier do, volgende
polders
Johanna: De rekening 1930-1931 beliep
in ontvangst f 389 en in uitjga;a(P f 406.
tBiegroot.ing 1931-'32 'werd vastgesteld op
f 385 in ontvang en in uitgaaf. Dljkg©-
schot bleef bepaald op f 12 per ha,
NieuwerkerkeDe rekening over 1930-
'31 werd goedgekeurd met een ontvangst,
van f 473 en een uitgaaf viajn, f 378. De
begrooting 1931-'32 werd vastgesteld ,op
f 432 in ontvang en in uitgaaf. Dijkgie-
schot werd verlaagd me]f f 1 per ha en
bepaald op f 12.50 per ha.
Suzana: De rekening 1930-'31 werd
vastgesteld in ontv,ang!st op f ïTGê en in
uitgaaf op f 1548. De beglrool'ing voior
1931-'32 'werd opgemaakt lot een be
drag van f .1739 in ontvang en uitgaaf.
Hel dijkjgeschot bleef f 19 per ha. Op
de aanbeveling voor pl. v. v. Dijkgraaf
werden geplaatst no. 1 de heer A. A.
van Nieuwenhuyzen; no. 2 de hper W.
Priester en no. 3 de heer J. Meyaard.
De periodiek aftredende heer A. J. van
Nieuwenhuyzen wensch,te niet meer in
aanmerking te komen.
Molenpolder: De rekening 1930-'31 be
liep in ontvangdt f 1,86 en in uiljgjaaf f176.
De 'begroeiing voor 1931—'32 werd vast
gesteld op f 181 in ontvang en uiliggaif.
Dijkgescnot f 7 pier'ha of 50 cent min
der dan het vorige jaar.
Morliere: De rekening 1930-'31 bedroeg
f 669 in ontvangs't, f '639 in uitgaaf. De
begrooting; voor 1931-'32 werd vastgesteld
op f 501 in ontvang en in uitga,a|f. Dijk,-
gesch'ot) f 8 per h'a of f 2 minder clan
het vorige jaar.
Middelnurgschen polder: Voordat met
cle werkzaamheden begonnen werd, hier-
innerde de voorzitter er aan dat) het 22
Mei j.l. 30 jaar geleden was daf cle heer
P. Baurdoux als ontvanger-griffier in
functie trad. Hij wenschle hem mede
namens Ingelanden, Hartelijk geluk mei
dit jubile, en hoopte dat hjj nog menig
jaar met dezelfde lust en ijver als lot
heden, in Lnet belang van dezen polder
mag werkzaam zijn. De Ingelanden gaven
blijk van instemming met cle door den
Voorzitter gesproken woorden.
luipaard bont, was vrooiijk roze getint)
cloor de prikkelende vorsliucht. In die
kfeedjng en met haar roocle muisje Was
zij een dér aantrekkelijkste figuurtjjes on
der het talrijke publiek. Men kon hot)
haar werkelijk niet aanzien, diat dit haar
eerste vacanlie in haar leven w'as^ die
haar meer kostte clan een retourtje van
vijftien shilling! Zij maakte volkomen den
Indruk van een goedgekleed, welopgevoed
lid van de rijkelui's wereld te zijn, geen
andere zorgen kennend, ten minste voor
dit oogenblik, dan te maken dat zij een
vrooiijk,en ochtend had.
Ma,ar in dat zwartharige hoofdje onder
dat roode mutsje drong zich slechts één
gedachte op den voorgrond: „En als hij
nu toch eens hier was!"
Maar men vergisse zich niet! Het wa-
Sheila vervulden. Als men aan „hem"
dien zonnïgea morgen het hoofd van
ren geen sombere gedachten, Welke op
'denkt, dan is daarmede de aangebedene
ol' d)e meest gehate persoon bedoeld......
Op cle tribune verscheen een meneer
met een luidspreker, om mededeel in g te
doen van het eerstvolgend nummer van
het programma: „IJsm'enuet door...."
Twee vrouwenmannen, wellkë Sheila
niet kon verstaan, volgden. Maar ze kon-
el,en haar ook niet schelen; zij dacht
enk|ël: een ijsmenuet djat kon Wel'
aardjg zijn. En voor een opgeublik ver
dween de gedachte aan „hem" uit haar
1 Juni.
Barometerstanden
Hoogste: 774.2 te Jan IVIayen.
Laagste: 753.2 te Wisby.
Thermometerstanden
Hoogste en laagste temperatuur van-
Zaterdagmorgen tolt hedenmiddag 12 u.::
Hoogste: 73 gr..
Laagste: .55 igr.
Weersverwachting van het K, N. M. I.i
Zwakke tol matige Z.-W. tot W. wind,
hall' lol zwaar bewolkt of betrokken,,
.'aanvankelijk weinig of geen, later meer
kans op regen weinig verandering van
temperatuur.
Dinsdag 2 Juni.
Zon op 4.46; onder 9.10.
Licht aansteken alle rijwielen, motor
rijtuigen en anclere rij- en voertuigen:
9.40.
Maan op- 12.06 p.m.; onder 5.22 vm.
Laatste kwartier 8 Juni.
HOOGWATER VLISSINGEN.
Zomer
t ij d.
Dinsdag
2 Juni
3.07
15 29
Woensdag
3
3 55
16 17
Donderdag
d it
4.-15
17 01
7rgdag
5 M
5.30
17.46
Zaterdag
9
6.17
18 34
Zondag
7
7 07
19.22
Maandag
8
8 02
20.16
De ontvanger-griffier bel nigde harte
lijk dank voor de lot hem ,g< rick'le geluk-
wensch en voor het blijk van instemlming
daarmede netuigd.
De rekening over 1930-'31 wordt goed
gekeurd in ontvang,st op f 8929 en in
uitgaaf op f 9006. De begr «oling voor
1931-';32 werd vastgesteld op.' f 26'1'4 met
een dijkgeschol va.n! f 12 per ha evenals
het vorige jaar. De alle jaren norw'aarl's
bestaande post van Presentiegeld voor
Ingelanden, werd thans van de begroo-
ling geschrapt. Naar .aanleiding van de
heerscbjende landbouwcrisis wilde men
hier ook bezuinigen en wel door de jaar
wedde van de bestuursleden en van den
ontvanger-griffier te verminderen. Na be
spreking werd met meerderheid van slem-
men besloten op deze vergadering daartoe
nog niet over le gaan doch dit als een
punt van behandeling te plaatsen op de
agenda der volgende ..jaarvergadering. Bij
d;e rondvraag werd nog ter spnalcje ge-
bracht de betaling van de gebouwde
eigendommen in het dijkgcsclipt. De voor
zitter geelde mede, dat 'kjteine perceelen
zijn vrijgesteld, doch dat andere gebouw
de eigendommen niet betalen, 't Bestuur
werd verzocht te overwegen of niet een
andere maatstaf daarvoor is te vinden
die meer opbrengt.
ZUID-BEVELAND.
Dronken chauffeur.
'S HEER ARENDSKERKE;. Vrijdag
middag werd de Rijk,sveklwacht alhier
gewaarschuwd, dat onder die gemeente
op den openbaren weg een aulo reed pp
een zoodanige wijze dat er uit moest wor
den opgemaakt dat de chauffeur dronken
was en claordoor het vrij drukke verkeer
op dieu weg ernstig werd in gev.aar ge
bracht. De majoor eter Rijk.svelclwaclit
Van Antwerpen ging daarop onimTldel-
lijlc op onderzoek uit, bij welk onderzoek
liij gébruik mocht maken van een parti
culiere auto, w:aarmette het verder onder
zoek ko.n plaats hebben. Rijdende in de
richting Middelburg, en gekjomen zijnde jhj'
„het Sloe" onkiese men een kleine vee-
Sxoof d.
Van cle plaats waar zij gezeten was kon
Sheila aanvankelijk slechts de beweging
waarneihen ondier de menigte op de tri
bune op de plek vanwaar de dansartisten
zich naar d;e ijsbaan moesten begeven.
Zij wandelden op haar schaatsen de
trap af en d'aarop zel'tje het ork'est een
'menuet van Mozart in en op cle gladde
ijsvlakte gleden twee figuurtjes als weg-
ge'loopen uit een achttiende eeuw'sche
sprookj'e: een markiezinnietje met een
hoepelrok, haar partner in een met goud
galon afgezette jas en satijnen broek, cn
als een paar poppetjes van Saksisch por-
celein glecten zij in sierlijke lijnen hand
aan hand over het ijsvlak. En nadat zij
hun bevalhgen clans hadden geëindigd,
weerklonk over die vlakte hartelijk hand
geklap als hulde voor de knappci arlisten,
die huigend en glimlachend hel applaus
in ontvangst namen.
De programma's kraakten; cle toeschou
wers raadpleegden ze om le zien wat het
volgende nummer zou zijn.
Ei kijk merkte de slanke Engelschtf
man op, die Amerikaansche kampioen
komt nu aan de beurt. Iedereen is bef-
pieuwd om den kerel op stelten te zien*
schaatsenrijden. Ik heb hem in de Kerst;-
dagen bij hel 'groote ijsfeest te Pontresina
voor het eerst gezien. Het was kranig!
Hij ^loet
(Wordt vervolgd),