DE AVONTUREN VAN DAR0L FARQUHAR TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN MAANDAG 1 JUNI 1931, No. 126. NAAR ZUID-SLAVlë, ZEELAND. WEERBERICHT etc. «-■*» (Eigen correspondentie). Door een der mooiste berg kloven. Mostar en de vree- selijke vermomming der ortho dox „Turksche vrouw". Een wonder van ingenieurskunst. De hotels zijn niet minder dan bij ons. „Dorbordan". Tot de meest imposante tochten, die men in Europa doen kant, behoort zonder eenigen twijfel de rit van Dubrovnik naar Serajevo, dwars door de Herze- gowina, Dicht bij de kust geven agaven, vijgenboomen en olijven een laatste her innering aan de „Riviera" van het nieu we koninkrijk. Dan blijven nog lang de slanke cypressen, de minarets uit het plantenrijk, totdat het loofhout, de beu ken, met dun fijn voorjaarsgroen en de witte bloemschermen dragende lijster bessen den hoofdtoon aangeven. Het treintje is nog hetzelfde gemoede lijke smalspoor-ding van 1908, met de treurige vierde klasse „menschenwa- gens", niet veel beter dan goederen wagens met 'n openstaande deur. We hebben een pakje mee, dat een koude Wiener Schnitzel, een stuk Gruyère, 'n ei, een paar droge sneden brood (men eet hier veel minder boter dan bij ons) en een dikke augurk blijkt te bevatten, mitsgaders vier tandensto kers. Wat verder, in den loop van den dag, aan de ettelijke stationsbuffetjes, waar we mee kennis maken, in de telkens 3 tot 10 minuten oponthoud te krijgen is, is duur en slecht, behalve de sinaas appels. Meer dan jammer dat de tijd niet toe laat in Mostar 's nachts over te blijven. Het is een van de meest boeiende plaats jes, die me uit m'n reizen zijn bijgeble ven, het heeft ofschoon hoofdstad van de Herzegowina en ofschoon dit krijgs haftig bergvolk zich de meerdere van de Bosnische boeren voelde veel meer het uitsluitend Mohammedaansch stem pel behouden. Ik heb me zelfs laten ver tellen, dat hier nog de spookachtige, ge heel in het zwart, met den vèroverste- kenden luifel, gewikkelde gestalten rondwaren, die altijd door een kind aan de hand geleid en bewaakt wor den en waarvan men alleen vermoeden kan dat het vrouwen zijn. Van Mostar af, tot het hoogste deel van de spoorbaan, 1000 meter, is onge twijfeld het schoonste gedeelte van den weg. De Narenta borrelt en kookt langs ons heen, troepen schapen klauteren rond, Noorwegen's zoo beroemde Stahl- heim's kleven wordt door wat Joego slavië biedt zeer bepaald in de scha duw gesteld. Een groot gedeelte van den weg heeft een tweede locomotief achter aan onzen trein moeten helpen de wagens omhoog te duwen en als we ergens bij een op onthoud weer eens de beenen strekken en naar de locomotief gaan kijken, ver toont de machinist onmiddellijk uit eigen beweging allerbereidwilligst, hoe het tandrad Werkt, Het is weer een der vele staaltjes van de verbluffende en voor wie aan de Nederlandsche manier van onwelwillendheid en onvoorkomendheid gewend zijn, beschamenden geest van hoffelijkheid en innerlijke beschaving van dit volk. En dan zijn er ook bij ons nog te over, die over „den Balkan" een min achtend oordeel hebben We hebben er op 'n oogenblik een, overigens onbeduidende aanrijding ge had van een grooten vrachtwagen vol matrozen met een onzer auto's. Er viel van geen van beide chauffeurs ook maar een hard woord, de zaak werd volkomen correct en rustig afgehandeld, Neen waarlijk, geen toerist behoeft er tegenop te zien hier te reizen. 1.) door BERTHA RUCK, i f- t I HOOFDSTUK, 1. De kus van het ijs. Neen maar, wlat is dat mooi! was de uitroep van Sheila "Curtis, toen zij om zich heen keek. Met „wat is d,at mooi" bedoelde zij Zwitserland, den wintersport en 't carna valsfeest op idjien praclitigen wintiermor gen. Wil c'Ot alles aanschouwen met de kjare, groote en vroolijke oogen van het jonge meisje, 'wielkje ondier haar roodwol len muts rondkeken, oogen die gewend waren aan die triestige somberheid van den winter in ons Noordelijk, klimaat.' Het was dje eerste Januarimaand Van haar twee en twintigjarig leven, welkje zij buitenslands doorbracht. Zij had hét in mist igehuldip "Londen verlaten, Tjerwijl d|e gewone modderbrij zijn straten be dekte en nu was zij hier, genietend van dé heerlijkjheden des levens. Hoe zij op haar uitstapje hier terecht was gekomen, Met zeldzaam doorzettingsvermogen is na den oorlog de smal-spoorbaan door getrokken met een grooten omweg over Cacor en 't uit die droevige jaren zoo bekende Visegrad tot de hoofdstad, die hier Beograd heet, toe. Hadden we den eersten dag meer dan 60 tunnels en tunneltjes te passeeren, nu halen we, geloof ik, de 132 en in de serpentine, die in bewonderenswaardige wendingen door bergen en langs dalen is aangelegd, treft men alleen 28 tunnels aan, 'n Wonder van ingenieurskunst en van energie. Trouwens op het oude Oostenrijksche gedeelte was onlangs de weg een stuk bekort door een nieuwen langeren tunnel door te breken. Wat wordt hier ontzaggelijk gewerkt In Beolgrad logeeren we, evenals tot nu toe overal, in een wat wij noemen goed handelsreizigershotel. De methode lijkt me volkomen juist gezien. In de eerste plaats klopt het onderdak met wat onze eigen beurzen ons zouden ver oorloven en in de tweede plaats bewijst een luxe-hotel niets. En het gaat er om, dat wij het land zullen leeren kennen en eerlijk beoordeelen. Zeker, het is voor gekomen dat net als bij ons nog hier en daar in de eetkamer op 'n deur het woord „toilette" stond. We krijgen net als bij ons (waar óók altijd 'n eigen extra-badhanddoek in m'n koffertje gaat gewoonlijk maar één handdoek, maar een kik tegen het kamermeisje en je hebt er 'n tweede bij. Er zijn bijna steeds vaste waschtafels, de sanitaire zijde is volkomen in orde, de badkamers beter dan in dergelijke gevallen in Ne derland dikwijls het geval is en het voedsel voortreffelijk. Voor het wasschen van twee uniformblouses en twee paar zwarte kousen betaal ik in Beograd nog geen gulden en dan wordt er nog voor komend geinformeerd of ik tevreden ben. Datzelfde vriendelijke kamermeisje, dat in het hotel met de buitengewoon lange gangen en hooge trappen niet on middellijk op m'n bellen was versche nen, zoodat ik in de veronderstelling verkeerde, dat de schel misschien niet functionneerde en maar was gaan ont bijten, stond twintig minuten later boven aan de lift te wachten met een beleefd: „Gnadige haben gelautet Ook de taal geeft gem noemenswaar dige moeilijkheden. Alleen zou ik den raad willen geven, vooral voor wie naar het dichtstbij gelegen Slovenië gaan, waar men zoo heerlijk wandelen kan, een paar woorden van de landstaal te leeren. Speciaal waar men onder de Oostenrijksche overheersching heeft ge staan. Begin, als ge met het landvolk praten wilt, met 'n: „dobordaan" (ik schrijf het fonetisch, „goeden dag") en „izvolite mollim", wat zoo ongeveer „neem me niet kwalijk" of „asjeblieft" beteekent en doe dan uw vragen naar den weg, of wat het anders zij, in het Duitsch. Dan voelt men, dat ge hun na tionale gevoelens respecteert, Eindig als ge een winkeltje uitgaat met 'n „Zbo- gom" (ons „goeiendag", „adieu") en ge zult de gezichten eens zien glunderen. Want als ge wel eens een compliment maakt dat ze zoo goed Duitsch spreken, zult ge licht, zooals het mij gebeurt is, een bitter: „wir müssen schon" uit den mond van een oud vrouwtje vernemen. W, Wynaendts Francken Dyserinck, De Provincie en de werkloosheid,. Do heer L. Onderdijik, lid der Stalen van Zeeland heeft de volgende vragen tot Ged. Staten gericht. Kunnen Ged. Staten mededeiele.n in 'hoevérre het in de zitting van 30 Dec. 1930 uitgetrokken crediet; va,n f 15000 voor (bijdragen aan de gemeenten in de kosten van werkverschaffing ën werk1- loozenzorg toereikend is gebleken en ver verneemt die 'lezer later, we willen helt thans enkel hebben over dezen schoo- nen morgen van het IJscarnaval. Het schouwspel, dat de oevers van heï| meer 'benedien de bergslad te zien gaven, was mooier d,an een juweliersi-éialage., Heel d,e wereld van sneeuw en ijs schit terde alsof ze met diamantfön was be strooid Sche.rp teekjenden zich de lijnen van het berglandschap op den achter grond, a.f tegen de dondérblauwe lucht en ,de zon wierp met haar stralen een goudglans over het geheele landschap. Het was elf uur in den morgen en een dichte schare verdrong zich reeds langs de kanten van de ijsbaan, die als een zil- jrjeSren spiegel in het zonlicht' scbilCerdie. Verblind! en verbijsterd kjeek Sheila naar al djat ongewone. Zij was op den uitkijk naar een 'bepaald, persoon. Het zou toch bestj mogelijk, kunnen zijn, dat ik hem hier zag, bepeinsde zij en zij djacht aan den map, dien zij gis- gisteren, juist toen de zon onderging, in de met sneeuw bedekte st|raat had ge zien, toen een d,onk|erroode slede met rin kelende bellen haar was voorbij gegleden in de richting van het Kurhaus. In nontj gehuld zalen daarin eeen Eingelsche moe der met een paar schoolknapen, alsmede een heer. En dje heer geleek op iemand djen Sheila kpnde. Zij wias een oogenblik in dte sneeuw blijven slaan, om cle slede na te kijken. Zou het mogelijk zijn....? band met de aanvragen van gemeenten? Zoo het crediet niet toereikend is ge bleken ,zijn Ged. Staten dan bereid, ge zien de nog groote bijna niet vermin derde werkloosheid vooral ten piatle- tande, in de a.s. Zomerzilling een voor stel te doen tot verhooginig van het Verleende crediet? Zijn Ged. Staten bereid in de a.s. zo merzilling aan Prov. Stjaten een voorstel te 'doen tot het verleenen van een cre diet teneinde hen in si ja a t te stellen reedis bij het begin van de winterperiode op dezelfde wijze steun te; blijven ver leenen Getuigen-reizen naar Den Haag. Men schrijft aan „het Vad.": Sedert 1839, toen het verdrag met België tot stand kwam, behoort Zeeuwsch-Vlaanderen, zijnde het deel van dc^provincie Zeeland ten Zuiden van de Westerschelde, tot Nederland en de bewoners van die streek, hoewel in voortdurend contact met het naburig België, voelen zich rasechte Nederlan ders. Bij meer dan een gelegenheid deden zijn van hun aanhankelijkheid aan ons land en Vorstenhuis blijken, al blij ven de annexionisten a la Hymans en Nothomb in België spreken en schrijven van „nos frères cruellement séparès en 1839". Onnoodig te zeggen, dat de menschen in die streek dan ook precies dezelfde rechten en verplichtingen hebben als die in welke'streek van ons land ook. Onder deze laatste behoort o.a. de plicht om na behoorlijke oproeping (dag vaarding) als getuige voor het Neder- landsch gerecht te verschijnen. Nu zijn er in Zeeuwsch Vlaanderen een paar kantongerechten, voor ieder een met niet al te veel moeite en tijd verlies te bereiken. Moeilijker wordt het, wanneer de bewoners voor de rechtbank als getuigen worden gedagvaard, omdat Zeeland slechts één rechtbank (die te Middelburg) heeft. Wie op de hoogte is met de verkeersgelegenheid tusschen de beide oevers van de Westerschelde kan weten, dat bijv. een reis van Hulst of Aardenburg naar Middelburg tamelijk tijdroovend is. Nog bezwaarlijker wordt het, wanneer een zaak in hooger beroep moet worden behandeld, want dan komt men terecht bij het gerechtshof in Den Haag. Wie in Zeeuwsch-Vlaanderen woont en voor het Haagsche Hof gedagvaard wordt om als getuige in eenige zaak groote of kleine te verschijnen, zooals zulks Woensdag in een tweetal zaken geschiedde, moet des morgens te halfzes van huis, wil hij den trein welke te 7 uur uit Vlissingen vertrekt, halen. Gaat alles naar wensch en berekening, dan kan hij te 3.51 uit Den Haag vertrekken om de laatste boot, welke 7.30 van Vlissingen vertrekt, te halen. Geschiedt dit niet, dan moet hij óf in Den Haag blijven óf elders overnachten. Woensdag waren een aantal menschen gedagvaard uit Zeeuwsch-Vlaanderen om in een strafzaak voor het Haagsche Hof als getuigen te verschijnen. De eene zaak betrof een heling, de andere een aanrijding. Te resp elf uur en kwart over elf waren betrokkenen opgeroepen. Na tuurlijk hadden de menschen er op gere kend met den trein van 3.51 te kunnen terugkeeren, na wellicht nog een of mis schien twee uur Den Haag op zijn mooist te hebben gezien. Maar het Haagsche Hof heeft ook nog andere zaken te behandelen, want ook de rechtbanken te Dordrecht en Rotter dam ressorteeren er onder. En om nu den menschen uit het verre Zeeuwsch- Vlaanderen het summum van genot te verschaffen, behandelde het Hof, terwijl zij geduldig in een stampvolle, warme en met tabaksrook bezwangerde ruimte hun beurt afwachten, eerst een paar zaken uit Den Haag, daarna een zaak met 12 getuigen en een lang pleidooi uit Rotter dam (20 minuten treinsafstand van Den Haag) en vervolgens nog een zaak uit Den Haag en nog een uit Rotterdam, Zou hij juist hier wezen? Hij had; een on- gewione, on-Engelsche sporlmuts op, een soort van zeegroene zeerooversmuts, ,d[ie bijna lot zijn oogen ,over helj hoofd! was getrokjken. Maar zijn profiel, chit was sprekend 1 Als het zijn dubbelganger niet w'as, d,an was hij hel zelf! Het was te begrijpen, djat! Sheila, eenigszins zenuwachtig en in spanning! was, terwijl zij haar blikken langs tie menigte 'liet gaan. Ondjer de talrijke hotelgasten waren ook enkelen van haar eigen hotel, die reeds kennis hadden gemaakt met „dat aardige Engelsche meisje, dat bepaald schatrijk moest zijn, maar, gek genoeg, 'heelemaal alleen reisdle!" Sheila had. plaats genomen op een stoel, welke de concierge van het hotel voor haar had gereserveerd tusschen een gezelschap idjkjbuikige Duiischcrs met sneeuwbrille'n en een groepje Engelsehen een jong meisje in leeren kjieecljj, haar moeder in een pelsmantel en een slanken tamelijk knappen man vain ongeveer vijf en dertig jaar, die aan een militair deed dienkjen en wiens gelaat door de zon was gebruind,. Zeker de helft van de toeschou wers was door de zon geblakerd. Sheila's gezicht een aardig snuitje me'tj een vriendelijk naar omhoog 'wijzend neusje, d,at volkomen paste bij haar slan ke figuur in een vvitten plooirok, met) wit bont afgezette laarzen en mantel van zoodat in den laten namiddag de men schen, welke voor dag en dauw van huis waren vertrokken om aan hun wette lijke verplichtingen te voldoen, eerst aan de beurt kwamen, toen de kans om den trein van 3.51 te halen geheel verkeken was... Kan in het vervolg met de spaarzame reisgelegenheid, die met Zeeuwsch- Vlaanderen bestaat, bij het Hof geen rekening worden gehouden VLISSINGEN. B. en W. wijzen er op>, dat de 5 pet. (vloorscholiten van bet rijk in 1921 toegestaan voor den bouw van arbeiders woningen door de woningbouwvereen i" ging Gemeenschappelijk Belang pier resto nog groot zijn liet bouwvoorschol f 678. 800.47 en tot jgromdvoorschoill f 128.309.68. Het rijk is niet bereid de rente te verminderen, docli wel om toestemming te verleenen de voorschol len geheel af le lossen. De rijksverzeke ringsbank wilt echter twee leeningen a pari verstrekken tegen 4 vijf zesljfend'e pel. zonder vervroegde of ver sterile te aflossing zal plaats vinden en wol leeningeoi van kesp. 'f 678.800 en f 12,8.300 met een looptijd van ongeveer 55 en 66 jaar, over teerikomende met het aantal jaren, ge durende welke de voorschriften bij hel rijk nog loopen. De leeningen zulten na 1970 door de IIijksverzekeriïiigsfbarik öp eischbaar en door de gemeente aflosbaar zijn. B. en W. stellen voor loit het aan gaan dier leeningen en aflossing bij hel rij]; over te gaan en ten sloitte de rente te betalen door Gemeenschappelijk Be lang ook van 5 op 4 vijf zestiende terug le brengen. WALCHEREN. NIEUW EN ST. JOOSLAND. Op Vrij dag 29 Mei vergaderden in het koffiehuis „,de Roode Leeuw" alhier do, volgende polders Johanna: De rekening 1930-1931 beliep in ontvangst f 389 en in uitjga;a(P f 406. tBiegroot.ing 1931-'32 'werd vastgesteld op f 385 in ontvang en in uitgaaf. Dljkg©- schot bleef bepaald op f 12 per ha, NieuwerkerkeDe rekening over 1930- '31 werd goedgekeurd met een ontvangst, van f 473 en een uitgaaf viajn, f 378. De begrooting 1931-'32 werd vastgesteld ,op f 432 in ontvang en in uitgaaf. Dijkgie- schot werd verlaagd me]f f 1 per ha en bepaald op f 12.50 per ha. Suzana: De rekening 1930-'31 werd vastgesteld in ontv,ang!st op f ïTGê en in uitgaaf op f 1548. De beglrool'ing voior 1931-'32 'werd opgemaakt lot een be drag van f .1739 in ontvang en uitgaaf. Hel dijkjgeschot bleef f 19 per ha. Op de aanbeveling voor pl. v. v. Dijkgraaf werden geplaatst no. 1 de heer A. A. van Nieuwenhuyzen; no. 2 de hper W. Priester en no. 3 de heer J. Meyaard. De periodiek aftredende heer A. J. van Nieuwenhuyzen wensch,te niet meer in aanmerking te komen. Molenpolder: De rekening 1930-'31 be liep in ontvangdt f 1,86 en in uiljgjaaf f176. De 'begroeiing voor 1931—'32 werd vast gesteld op f 181 in ontvang en uiliggaif. Dijkgescnot f 7 pier'ha of 50 cent min der dan het vorige jaar. Morliere: De rekening 1930-'31 bedroeg f 669 in ontvangs't, f '639 in uitgaaf. De begrooting; voor 1931-'32 werd vastgesteld op f 501 in ontvang en in uitga,a|f. Dijk,- gesch'ot) f 8 per h'a of f 2 minder clan het vorige jaar. Middelnurgschen polder: Voordat met cle werkzaamheden begonnen werd, hier- innerde de voorzitter er aan dat) het 22 Mei j.l. 30 jaar geleden was daf cle heer P. Baurdoux als ontvanger-griffier in functie trad. Hij wenschle hem mede namens Ingelanden, Hartelijk geluk mei dit jubile, en hoopte dat hjj nog menig jaar met dezelfde lust en ijver als lot heden, in Lnet belang van dezen polder mag werkzaam zijn. De Ingelanden gaven blijk van instemming met cle door den Voorzitter gesproken woorden. luipaard bont, was vrooiijk roze getint) cloor de prikkelende vorsliucht. In die kfeedjng en met haar roocle muisje Was zij een dér aantrekkelijkste figuurtjjes on der het talrijke publiek. Men kon hot) haar werkelijk niet aanzien, diat dit haar eerste vacanlie in haar leven w'as^ die haar meer kostte clan een retourtje van vijftien shilling! Zij maakte volkomen den Indruk van een goedgekleed, welopgevoed lid van de rijkelui's wereld te zijn, geen andere zorgen kennend, ten minste voor dit oogenblik, dan te maken dat zij een vrooiijk,en ochtend had. Ma,ar in dat zwartharige hoofdje onder dat roode mutsje drong zich slechts één gedachte op den voorgrond: „En als hij nu toch eens hier was!" Maar men vergisse zich niet! Het wa- Sheila vervulden. Als men aan „hem" dien zonnïgea morgen het hoofd van ren geen sombere gedachten, Welke op 'denkt, dan is daarmede de aangebedene ol' d)e meest gehate persoon bedoeld...... Op cle tribune verscheen een meneer met een luidspreker, om mededeel in g te doen van het eerstvolgend nummer van het programma: „IJsm'enuet door...." Twee vrouwenmannen, wellkë Sheila niet kon verstaan, volgden. Maar ze kon- el,en haar ook niet schelen; zij dacht enk|ël: een ijsmenuet djat kon Wel' aardjg zijn. En voor een opgeublik ver dween de gedachte aan „hem" uit haar 1 Juni. Barometerstanden Hoogste: 774.2 te Jan IVIayen. Laagste: 753.2 te Wisby. Thermometerstanden Hoogste en laagste temperatuur van- Zaterdagmorgen tolt hedenmiddag 12 u.:: Hoogste: 73 gr.. Laagste: .55 igr. Weersverwachting van het K, N. M. I.i Zwakke tol matige Z.-W. tot W. wind, hall' lol zwaar bewolkt of betrokken,, .'aanvankelijk weinig of geen, later meer kans op regen weinig verandering van temperatuur. Dinsdag 2 Juni. Zon op 4.46; onder 9.10. Licht aansteken alle rijwielen, motor rijtuigen en anclere rij- en voertuigen: 9.40. Maan op- 12.06 p.m.; onder 5.22 vm. Laatste kwartier 8 Juni. HOOGWATER VLISSINGEN. Zomer t ij d. Dinsdag 2 Juni 3.07 15 29 Woensdag 3 3 55 16 17 Donderdag d it 4.-15 17 01 7rgdag 5 M 5.30 17.46 Zaterdag 9 6.17 18 34 Zondag 7 7 07 19.22 Maandag 8 8 02 20.16 De ontvanger-griffier bel nigde harte lijk dank voor de lot hem ,g< rick'le geluk- wensch en voor het blijk van instemlming daarmede netuigd. De rekening over 1930-'31 wordt goed gekeurd in ontvang,st op f 8929 en in uitgaaf op f 9006. De begr «oling voor 1931-';32 werd vastgesteld op.' f 26'1'4 met een dijkgeschol va.n! f 12 per ha evenals het vorige jaar. De alle jaren norw'aarl's bestaande post van Presentiegeld voor Ingelanden, werd thans van de begroo- ling geschrapt. Naar .aanleiding van de heerscbjende landbouwcrisis wilde men hier ook bezuinigen en wel door de jaar wedde van de bestuursleden en van den ontvanger-griffier te verminderen. Na be spreking werd met meerderheid van slem- men besloten op deze vergadering daartoe nog niet over le gaan doch dit als een punt van behandeling te plaatsen op de agenda der volgende ..jaarvergadering. Bij d;e rondvraag werd nog ter spnalcje ge- bracht de betaling van de gebouwde eigendommen in het dijkgcsclipt. De voor zitter geelde mede, dat 'kjteine perceelen zijn vrijgesteld, doch dat andere gebouw de eigendommen niet betalen, 't Bestuur werd verzocht te overwegen of niet een andere maatstaf daarvoor is te vinden die meer opbrengt. ZUID-BEVELAND. Dronken chauffeur. 'S HEER ARENDSKERKE;. Vrijdag middag werd de Rijk,sveklwacht alhier gewaarschuwd, dat onder die gemeente op den openbaren weg een aulo reed pp een zoodanige wijze dat er uit moest wor den opgemaakt dat de chauffeur dronken was en claordoor het vrij drukke verkeer op dieu weg ernstig werd in gev.aar ge bracht. De majoor eter Rijk.svelclwaclit Van Antwerpen ging daarop onimTldel- lijlc op onderzoek uit, bij welk onderzoek liij gébruik mocht maken van een parti culiere auto, w:aarmette het verder onder zoek ko.n plaats hebben. Rijdende in de richting Middelburg, en gekjomen zijnde jhj' „het Sloe" onkiese men een kleine vee- Sxoof d. Van cle plaats waar zij gezeten was kon Sheila aanvankelijk slechts de beweging waarneihen ondier de menigte op de tri bune op de plek vanwaar de dansartisten zich naar d;e ijsbaan moesten begeven. Zij wandelden op haar schaatsen de trap af en d'aarop zel'tje het ork'est een 'menuet van Mozart in en op cle gladde ijsvlakte gleden twee figuurtjes als weg- ge'loopen uit een achttiende eeuw'sche sprookj'e: een markiezinnietje met een hoepelrok, haar partner in een met goud galon afgezette jas en satijnen broek, cn als een paar poppetjes van Saksisch por- celein glecten zij in sierlijke lijnen hand aan hand over het ijsvlak. En nadat zij hun bevalhgen clans hadden geëindigd, weerklonk over die vlakte hartelijk hand geklap als hulde voor de knappci arlisten, die huigend en glimlachend hel applaus in ontvangst namen. De programma's kraakten; cle toeschou wers raadpleegden ze om le zien wat het volgende nummer zou zijn. Ei kijk merkte de slanke Engelschtf man op, die Amerikaansche kampioen komt nu aan de beurt. Iedereen is bef- pieuwd om den kerel op stelten te zien* schaatsenrijden. Ik heb hem in de Kerst;- dagen bij hel 'groote ijsfeest te Pontresina voor het eerst gezien. Het was kranig! Hij ^loet (Wordt vervolgd),

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1931 | | pagina 5