Rheumatiek
eestenpraat
LINIMENT
S^hilotherios
DOODT PIJN
DSRDE BfeAD VAN DE PROVINCIALE 2EEUWSGHE MIÖDELBURGSGHE COURANT VAN ZATERDAG 28 MAART 1931. No, 74.
Een nieuwe voedingswijze
v»or gezonde en bovenal
voor zieke menschen.
door
AUGUSTA DE WIT.
door
LANDBOUW.
RECHTZAKEN.
Verkeerswezen, Post en
Telegrafie.
II.
De onmiddellijke aanleiding tot deze
mededeelingen is het verschijnen in Ne-
derlandsche vertaling en voor Neder-
land bewerkt, van het kookboek dat de
resultaten van Bircher s theorie en 20-
jarige ervaring in zijn kliniek binnen het
bereik brengt van den leek; in de eei-
ste nlaats van de Nederlandsche huis
vrouw. Waarbij ter vervollediging be
hoort het keukenboek voor de bereiding
van „rohkost", ongekookte groente en
ooft, insgelijks in het Nederlandsch ver
taald en met een inleiding van den arts
Y. Hettema te Hilversum; boeken die in
hun oorspronkelijken tekst respectieve
lijk aan het 54e en aan het 130e duizend
tal toe zijn.
In zijn inleiding tot het kookboek door
hem en zijn zuster te samen opgesteld
en in elk zijner recepten op de proef ge-1
steld, somt dr. Bircher de hoofdpunten
der nieuwe voedingsleer op onder negen
punten, ter instructie van den leek. Deze
inleiding dient oplettend gelezen en wel
overdacht.
Te verwachten is dat menigeen en
vooral menigeene want de vrouwen
zijn over het algemeen behoudzuchtig
zich aan zulke nieuwigheden zal stooten,
Maar wie wijs is, denkt na. En ziehier,
bijeengelezen uit boeken over deze kwes
tie geschreven, voornamelijk de vele van
Bircher zelf, behoorende tot de serie
„Wendepunkt", eenige feiten die dat na
denken kunnen helpen en verhelderen,
ft
Italië heeft het geringste vleeschver-
bruik van alle landen in Europa; 20 K.G.
per hoofd en per jaar. Het volk voedt
zich in hoofdzaak met meelspijs en met
groenten en vruchten, vooral met toma
ten en sinaasappelen. Italianen werken
zwaar op den akker en aan den bouw
van wegen en bruggen en zijn daarbij
vroolijk en gezond.
Daarentegen heeft Argentinië, het land
van vetweiders en slachters, het hoog
ste vleeschverbruik der geheele wereld,
137 K.G. per hoofd en per jaar. „La tris-
teza Argentina" is spreekwoordelijk; de
critische wereldreiziger graaf Keyserling
werd er door getroffen, hoe zwaarmoedig
de gelaatsuitdrukking, hoe somber de
heerschende stemming van deze natie is.
En Argentinië heeft het grootste aantal
melaatschen der wereld, zoo vele dat
de beschikbare hospitaalruime te kort
schiet en honderden van deze ongeluk
kige en voor de gemeenschap gevaarlijke
zieken onverzorgd rondzwerven; men
spreekt van 400 alleen in Buenos Aires.
Dat het hoogste vleeschverbruik de on
middellijke oorzaak is van de melaatsch-
heid wordt niet gezegd, wel dat het vele
vleesch door vergiftiging van het ge
stel en verzuring van bloed en weefsels
het lichaam vatbaar maakt voor de in
fectie, dus een middellijke oorzaak is
volgens het woord van Pasteur, dat niet
de microbe alleen, maar mèt de mi
crobe de voedingsbodem de oorzaak is
van ziekte.
In zijn beroemd laboratorium, dat een
ruim subsidie van de regeering der Ver
eenigde Staten hem hielp tot het best-
ingerichte der wereld te maken, nam
professor Chittenden, de Amerikaansche
kampioen der moderne voedingswijze,
proeven daarmede op zichzelf en 28 stu
denten, die zich daartoe hadden aange
boden. Resultaat: die jonge mannen, on
der wie verscheidene beoefenaars van
tsport en athletiek waren, namen toe in
spierkracht en „fitness", algemeen wel
zijn, en de professor zelf genas van ver
ouderde rheumatiek in de knie.
Daarentegen wilde professor Baelz,
die een langdurige wetenschappelijke reis
door het binnenland van Japan maakte
zijn riksha-koelies voor hun zwaar werk
voeden met vleesch; de mannen kwamen
bij hem met een verzoek om plantaardig
rantsoen, anders, zeiden zij, konden zij
niet trekken. (Wil men ook eens beden
ken, dat de reuzenarbeid van den op
bouw der Egyptische pyramiden is ver
richt door mannen, die geen ander voed
sel kregen dan brood en uien?)
Men zegt wel: het is een kwestie van
klimaat of de mensch dierlijk voedsel
behoeft of volstaan kan met plantaardig.
De tropenmensch leeft bij rijst en vruch
ten, de Eskimo bij vet en traan en rauwe
visch. Klimaat zal allerwaarschijnlijkst
wel veel hiermee te doen hebben. Maar
wq willen toch bedenken, dat de Indiërs
bij hun rijst en vruchten een hooge cul
tuur hebben ontwikkeld, en dat de Es
kimo s niet het allergeringste in kunst
of wetenschap of techniek hebben bijge
bracht tot de beschavin<s
Nog een woord over lang koken en
over verduurzaamde levensmiddelen.
Lang koken vermindert of vernietigt
geheel en al de vitaminen. Daarom zijn
„blikjes" absoluut waardeloos. Een feit
uit den oorlog heeft het afdoende be
wezen. De bemanning van den Duitschen
kruiser „Kronprinz Wilhelm", die ver
scheiden Engelsche schepen in den grond
had geboord, had hun kostelijke provi
sies van allerlei fijne conserven vleesch,
visch, gevogelte, wild, overgebracht op
de eigen eettafel en weken achtereen
zich daaraan te goed gedaan. Wat men
zoo „te goed doen" noemt. Want toen
het schip eindelijk door het ziek wor
den van de opvarenden gedwongen, een
Amerikaansche haven binnenliep (Ame
rika was toen nog neutraal) was er niet
één man meer gezond aan boord. Met
groote moeite en een dieet van versche
groenten en fruit werden de meesten nog
gered, maar een aanzienlijk aantal be
kocht dat fijne eten met den dood.
En ieder schoolkind weet uit zijn va-
derlandsche geschiedenis hoe de matro
zen van Tromp en De Ruyter en de man
nen op de Oost-Indiëvaarders, voor wier
voeding gezorgd werd met pekelvleesch
en zoute visch en naar de manier van
dien tijd ingemaakte, d.w.z. gezouten
groenten, afschuwelijk leden en vaak
stierven aan scheurbuik, zooals met een
kenteekende verbastering de naam van
den scorbut in het Nederlandsch luidt.
te
Deze en dergelijke dingen heeft een
bij den dag zich uitbreidende gemeente
van nadenkenden ter harte genomen. In
Zwitserland en Duitschland neemt het
aantal toe der restaurants, pensions, ho
tels zelfs, waar men Bircherkost schaft.
In Engeland moedigt de Imperial Trading
Board den import van vruchten aan. In
Amerika neemt het vleeschverbruik toe.
Teringlijders zoeken het Sanatorium van
Gerson-Sauerbruch op en genezen door
de moderne voeding zonder vleesch.
(Eenige concessies heeft de onverbeter
lijke voorliefde voor veel en vet vleesch
der Beieren, 't ruwste volk van Duitsch
land, Gerson afgedwongen, hoezeer dan
tot het eigen nadeel der gulzigaards).
Laat ons hopen dat de lectuur van dit
Kookboek ook in Nederland zijn uitwer
king zal doen. De vrouwen hebben dit
in haar hand. Zij zijn het in de eerste
plaats die moeten leeren, moeten begrij
pen en moeten toepassen de waarheden
der nieuwe voedingsleer, resoluut bre
kende met die verraderlijke vriendin van
den mensch, de gewoonte,
Een woord van waarschuwing aan al
len die van goeden wille zijn tot slot.
Een verouderde kwaal en dat is bij men
schen wier jeugd voorbij is, elke kwaal
die door verkeerde voeding ontstaan is,
vordert tijd om te genezen. Karl Funk,
de man die de vitaminen dien naam gaf,
leerde „het ergste vergif is het dage-
lijksch voedsel". Nu, vóór met behulp
van gezond voedsel, de velerlei gifstoffen
van het schadelijke uit het lichaam zijn
verwijderd, moet tijd, in vele gevallen
véél tijd verloopen. Men late zich dus
niet ontmoedigen door het uitblijven van
spoedige resultaten en houde de hoop
standvastig gericht op het eindelijke, dat
welhaast zeker is
1 en tweede: de moderne voeding is
niet de gewone vegetarische. Met het
weglaten van het vleesch is het niet
gedaan! Het komt er op aan de voor
het leven noodzakelijke bestanddeelen
in 't dagelijksche voedsel bijeen te bren
gen. Een leek kan niet weten in wélke
hoeveelheden, in wélke samenstellingen,
Daarom: de recepten niet alleen, maar
ook de menu's in dit kookboek gegeven,
moeten strikt worden gevolgd; zij berus
ten alle op wetenschappelijke basis en
zijn in een levenslange practijk beproefd
en deugdelijk bevonden. Hieraan toege
voegd zij: zij zijn alle zonder onderscheid
bijzonder smakelijk. Zelfs een verwende
lekkerbek zal tevreden zijn met een goed
bereiden Bircher-maaltijd.
En ten derde; men geloove niet dat
deze voeding op een zuinigje en met een
Franschen slag is te bereiden! Het
schoonmaken van de versch te eten
groenten en vruchten vooral eischt groote
zorg en veel tijd. En in den winter zijn
groenten en vruchten duur.
Echter; duurder dan vleeschdieet
is Bircherkost niet. Een zeer nauwkeu
rig boekhoudende huisvrouw deelt mij
mede, dat haar uitgaven voor voeding
aan het eind van dit haar eerste jaar
Bircherdieet, waarbij zij haar gezin en
talrijke gasten altijd een overvloed van
het allerbeste fruit voorzette, een wei-
nigje lager waren dan die der voorgaande
(en als men weet, goedkoopere) jaren
toen zij de gewone kost gaf.
Dus: het verschil tusschen „gewone'
kost en Bircherkost, is: de Bircherkost
vergt meer tijd en werk bij het bereiden
Dat is de eene kant van het verschil,
En de andere: de „gewonekost ver
oorzaakt velerlei ziekten en kwalen; de
Bircherkost brengt gezondheid en le
vensvreugd,
"Nu kan een ieder kiezen.
DE HOND.
Woensdag vergaderde dje land'bouw-
vereeniging „E. M. M." le Krabbe n-
dijke onder voorztiterschap van den
beer A. P. Woutersen. Over een voorstel
van het bestuur om le komen tot het
benoemen van een crisiscommissie, lie
pen de meeningen nogal uiteen, aan
gaande het arbeidsveld, waarop deze
commissie zich zal bewegen.
Een voorloopige crisiscommissie werd
'benoemd bestaande uit de heeren Th
Vogelaar, P. Tramper, A. van 't Leven,
1. Smiallegange, A. J. P. Ivakébeek,e en
C. Tollenaar. In een openbare verga-
dernig behandelde dje heer I. Sinalle-
gange het onderwerp „Iets over aardap
pelselectie".
Het tweede onderwerp „De crisis in
den landbouw wordt steedjs heviger ge
voeld" werd ingeleid dp or den secretaris
4en heer C. Tollenaar.
Het was 's avonds laat, koud en nat;
wat men noemt: een ccht-Hollandsche
zomeravond. Een late taxi weerspiegelde
zijn gele oogen in het glimmende asphalt;
de chauffeur was ergens gaan schuilen
en had het afgewerkte vehikel in den
steek gelaten; eenzaam bepeinsde het
nu 's menschen trouweloosheid,
Ook de hond was al dat vocht moede;
vlak tegen de huisdeur aangedrukt sliep
hij op een nogal ongemakkelijke stoep
den slaap des rechtvaardigen honds, die,
verzadigd van spel en kluif, zijn toe
vlucht zoekt bij den mensch.
Want dat deze hond in jeugdigen
overmoed het huis zijns meesters ont
vlucht was staat vast. Nu het avond was,
en zijn maag begon te knorren, miste hij
natuurlijk zoowel mand als etensbak;
zelfs in zijn slaap was hij zich kennelijk
van dat gemis bewust, wat een bepaald
melanchonieke trek om zijn honden-
snuit bewees.
Men moet geen slapende honden wak
ker maken; desondanks deed ik ^het
toch, Ik bukte mij en snokte voorzichtig
Waarna ik twee stappen achteruit ging,
een mensch mag niet spotten met zijn
leven.
In dit geval was het overbodig. De
hond opende slechtséén oog (zelfs hon
den handelen tegenwoordig in alles eco
nomisch) en keek mij onderzoekend aan.
Ik zal trachten zijn gedachtengang weer
te geven,
„Aha Daar heb je net zoo'n wezen-
op-twee-pooten als de baas. De baas
geeft mij altijd lekker eten en een ge
makkelijke mand, heel wat beter dan
die stoep hier. Dit is een van dezelfde
soort als de baas, dus ik zal maar eens
probeeren of er bij hem wat te halen is
Een bijna-menschelijke gedachtengang.
U ziet het
De avonturier stond dus op en hief een
geslaagd gejank aan, dat er klaarblijke
lijk op berekend was mijn medelijden te
wekken.
Het succes van dit gejank overtrof
mijn verwachtingen, en zeer waarschijn
lijk de zijna ook. In minder dan geen tijd
ontstond een groote beweging op stoe
pen, onder boomen en overal, waa' maar
eenigszins beschutting tegen het „hon
den-weer" te vinden was, en elf honden
(ik heb ze nauwkeurig geteld), groote en
kleine, mooie en leelijke, kortom een as
sortiment, waar een kennel-houder van
zou likkebaarden, verscheen op het too-
neel. No. 1, zijn collega's waarschijnlijk
als concurrenten beschouwend, zette
onmiddellijk zijn beste beentje voor.
Zijn gejank, dat hij van louter verbazing
over de komst van zooveel lotge.nooten
eenige seconden gestaakt had, verhief
zich opnieuw, trillend en k'agend, uit
bundig-bedroefd.
Maar zijn elf ongewilde kameraden
hadden het geval dóór. Zij stemden in
en toonden met een joelend gehuil, dat
zij eveneens meesters in de kunst waren.
Toen gebeurde het, dat het eerste
venster geopend werd, en een heer ver
toonde zich met een lampetkan, het
meest-gewilde wapen tegen nachtrust-
verstorend katten- en honden-gejammer.
Ik vond, dat wij den laatsten tijd ge
legenheid genoeg gehad hadden om nat
te worden, dus is ging schielijk achter
uit. Op dit oogenblik ging weer een ven
ster op.
Laat ik kort zijn. Vele vensters zijn
dien avond geopend en vele heeren ver
toonden zich met lampet- en andere
kannen, teneinde deze te leegen op het
klagende koor van ontevreden honden
En ik was al een kwartier op weg
naar huis toen het laatste gejank weg
stierf in de koude regenlucht.
Men moet geen slapende honden wak
ker maken.
U kunt de pijn onmiddellijk
doen bedaren, - onverschillig
of zij in| de spieren of ge
wrichten is, met Sloan's
Liniment. Geen inwrijven
het dringt dadelijk door, ver
warmend pijnstillend. De
pijn is spoedig geheel ver
dwenen. Blijft niet lijden
in den winter houdt
steeds een flacon onder
Uw bereik. Verkrijgbaar
bij alle Apothekers en
Drogisten.
Arr. Rechtbank te Middelburg.
Aanslag op een Rijksveldwachter.
De Rechtbank alhier behandelde gis
teren de zaak tegen den 37 jarigen
tijman H. M. te Terneuzen, verdacht van
poging tot doodslag op den Majoor van
de Rijksveldwacht Heijboer te Zaam-
slag, op 2 October 11. in het jachtveld on
der de gemeente Zaamslag. Uit de op de
terechtzitting voorgelezen dagvaarding
bleek, dat toen de rijksveldwachter,
verdachte op den bewusten datum in het
jachtveld ontmoette, en hem naar zijn
jachtacte vroeg, verdachte zijn geweer in
aanslag had gebracht en 't op den politie
man had gericht hem dreigende hem te
zullen doodschieten. De rijksveldwachter
had toen het geweer gegrepen doch tij
dens de ontstane worsteling zou ver
dachte kans gezien hebben het geweer
af te trekken, waardoor de politieman
een schot in den voet had bekomen.
Verdachte was verschenen en werd
rechtskundig bijgestaan door mej. mr, A.
Bolle.
Als deskundige hoorde de rechtbank
den dokter die de wond behandelde en
die verklaarde dat het schot een breuk
van het middenvoetsbeen had tengevolge
.(Ingez. Med.)
gehad en dat het op zeer korten afstand
moet zijn gelost.
De rijksveldwachter-majoor Heijboer,
verklaarde, dat hem bekend was dat
verdachte op den bewusten datum aan
het jagen was. Toen getuige bij hem
kwam, zag hij hem ook in jagenda'hou-
ding loopen. Toen verdachte bij hem was
gekomen, vroeg getuige om de jachtver
gunning, waarop verdachte zeide, „die
heb ik", dat weet je ook wel, moet je
weer tegen mij ageeren? Plotseling nam
verdachte het geweer van den schouder
onder den uitroep: „ik schiet je dood".
Get. zegt, toen onmiddellijk 'iet geweer
te hebben gegrepen en met verdachte
aan het worstelen te zijn geraakt, waar
bij getuige door verdachte onder den
uitroep „ik schiet je neer", in den voet
werd geschoten. Get zegt toen zijn re
volver te hebben getrokken, waarop
verdachte achteruitsprong en opnieuw
zijn geweer in den aanslag bracht. Get.
heeft toen een revolverschot op ver
dachte gelost, welk schot verdachte
eveneens in den voet wondde.
Verdachte door den President onder
vraagd, ontkent dat de zaak zich heeft
toegedragen zooals door den rijksveld
wachter wordt verklaard, doch geeft
toe, dat er een worsteling is ontstaan en
het geweer is afgegaan.
Eenige getuigen komen nog verklaren
dat zij op een afstand de worsteling tus
schen de beide mannen hebben waarge
nomen, en een tweetal schoten hebben
hooren vallen.
Verdachte nogmaals door den Presi
dent ondervraagd, blijft ontkennen op
zettelijk op den rijksveldwachter te heb
ben geschoten, en het geweer ook niet
op dezen te hebben gericht. Het is afge
gaan in de worsteling omdat ik geen lust
had mijn geweer af te geven, zegt ver
dachte.
De Officier van Justitie aan het woord
komende, was van oordeel Jat dé zaak
eenvoudig, doch hoogst ernstig is Spre
ker acht voldoende bewijs aanwezig. Als
de politieman verdachte had doodge
schoten, zou het diens eigen schuld zijn
geweest. Het betreft hier een ernstige
poging tot doodslag op een rijksveld
wachter in het jachtveld, en spreker
eisch één jaar gevangenisstraf.
In tegenstelling tot den Officier, was
verdachte's verdediger van oordeel, dat
het bewijs in deze zaak, niet is geleverd.
Verdachte is volgens pleiter meer dan
voldoende gestraft door het langdurige
voorarrest dat hij heeft ondergaan en
verwacht dat de Rechtbank verdachte
zal vrijspreken
De volgende zaken werden vierde,r be
handeld
A. E., 45 jaar, ingenieur Le Terneuzen,
was door den kantonrechter aldaar op
Jan. 1931 veroordeeld lol tweemaal een
dag hechtenis. Hem was in eersten aan
ton laste gelegd dat hij op 15 Oct. 1930
te Sluiskil als hoofd van een fabriek'
niet heeft zorg gedragen dat was voldaan
aan de bepalingen van het Yeiligheids-
Beslnit 1916, o.a. was een boormachine
"van een hoogten van 15 m naar Tie
neden gevallen, vlak langs personen, die
daar Werkten. De verdachte was in hoo-
ger beroep gekomen.
Eisch 2 'maal f 100 of 2 maal 10 d. h.;
De verdachte bepleitlc zelf vrijspraak
of ontslag van rechtsvervolging;
C. G. 20 jaar, koopman le Oudelande,
werd verdacht dat hij op 11 Januari
1931 te Baarland een geldsbedrag van
ongeveer f 10. toebehoorende. aan J. .1.
Traas, heeft weggenomen. liet geld
werd later op het erf verstopt gevonden.
Eisch 8 maanden gevangenisstraf.
Mr. J. Adriaansp. achtte het feit niet
bewezen en vroeg vrijspraak.
P. P., 20 jaar, schipper te Yerseke,
werd ten laste gelegd dat hij op 20 No
vember 1930 te Yerseke opzettelijk een
ruit in het café van A. Pekaar heeft in
gegooid.
Eisch f 20 s. 20 d h.
J. M. P., 32 jaar, installateui te Goes,
was door den Kantonrechter te G >es ver
oordeeld tot f 10 b. of 10 dagen hecht,
op 6 Februari j.l. terzake dat hij op 31
December j.l. te Kloetingc als betsuurder
van een auto, daarmede heeft gereden,
zonder dat de auto was voorzien van
2 lantaarns die voorwaarts een helder
licht uitstraalden. De verdachte was in
hooger beroep gekomen. Eisch: bevesti
ging.
P. J. A. V., 20 jaar, koopman te Mid
delburg werd verdacht dat hij op 26
Januari j.l. te Middelburg de opbrengst
van 46 el flanel, dat hij voor Daalhuizen
moest verkoopen en het bedrag ad
f 13.25 aan dezen moest afdragen, heeft
verduisterd. Eisch: 3 maanden gevange
nisstraf.
B. van D., 24 jaar, tuinder en autobus
chauffeur te Hoedekenskerke, was dooi
den Kantonrechter te Goes op 6 Fe
bruari 1931 veroordeeld tot f 25 b. of 25
dagen hechtenis, terzake dat hij op 14
Januari 1931 te Hoedekenskerke om
6.35 uur, als bestuurder van een auto
daarmede over den Provincialen weg
heeft gereden terwijl hij bij het tegenko
men van een auto een verblindend licht
voer. Verdachte was in hooger beroep
gekomen. Eisch: bevestiging van het
vonnis van den Kantonrechter.
M. E., brandstoffenhandelaar te Rot
terdam, werd ten laste gelegd dat hij op
16 Mei 1930 te Krabbendijke aan Mari-
nus Ottc eenige zakken met antraciet
heeft verkocht voor een bedrag van f 30,
dat na den verkoop vetkolen bleken tc
zijn.
Eisch: een maand voorwaardelijke ge
vangenisstraf met 1 jaar proeftijd en
f 100 of 50 d.
Mr, Bolle bepleite vrijspraak
ft
In de zitting van 27 Maart werden de
volgende vonnissen uitgesproken:
schaking: E. de K., 21 j;., arbeider le
Axel, gedetineerd, vier maanden gevange
nisstraf, met aftrek van de preventieve
hechtenis;
overtreding! motor- en rijwieilwel: Jé
C. J. M. du P., 30 j., autoverhuurder te.
Stoppeldijk, bevestiging van bel vonnis
van den kimkinrechlein. f '25 ol' 10 d.h.;
E J. W., 33 j., ingenieur Le Sluiskil,
Axel), vernietiging van bel vonnis van
den kantonrechte,r 1' 50 of 10 d.h.;
overtreding wapenwet: Fr. de M., 27
j., landbouwer te Zaamsl'ag, bevestiging
van liet vonnis van den kantonrechter
I 50 ol' 10 d.h.
poslfraude: C. J. van V., 41 jl, kan
toorhouder der Posterijen le Zaamslag,
vrijspraak.
Kantongerecht te Goes.
De Kantonrechter le Goes heelt ver
oordeeld wegens overtreding:
trekdier zonder voldoende toezicht op
den openbaren weg laten staan: K.,
Wolpha u-tsdij'k' f 2 s. 2 d.h.
o-,erIreding Binnenaanvnrmgsrcgilement
J. C. v. d. B., SI. Anlnaïand;, f 5 s, 5 d.h.;:
met sneeuw zijn paard geen hel laten
dragen J. K., iGiOiesl, f Q.5Q s. 1 d.hi.
met vrachtauto rijden met een te lange
ladiui-;1: D. J. K., Coiijinspliaalt f 5 s,5djb(-,
te Heinkenszand mest óp den opeiy
baren weg laten liggen: M, v. Dl, Heinj-
ke,nsza;nd',. f 5 s. 5 dj.b.C. v. D., aldaar)
f 10 s. 10 dagen hechtenis;
met autobus de veiligheid van het ver
keer In gevaar brengen: J. S., Driewe-
JgatV f 4.0 s. 40 d.h., en onLzegging van de
bevoegdheid om motorrijtuigen (e bestu
ren voor den tijd van zes maanden.
Het radiotelefoonverkeer met Indië.
De opbrengst van hel radiotelefoon
verkeer met Nedcrlandscli-Indië was, wat
hel aandeel voor Nederland betreft, over
1930 ruim f 89.500.
Lichting van brievenbussen
Men schrijft ons:
Het tijdstip van lichting der brievenbus
sen i,s in hel algemeen zoodanig geko
zen, dat deze aansluit op een gelegen
heid lot verzending der correspondentie
in de meest belangrijke richtingen.
Om het tijdstip van aankomst bij den
geadresserde ongeveer te kunnen vast
stellen, is liet derhalve voor den afzen
der van belang na le gaan, hoe laat de
bus, waarin de correspondentie igeposl
is, gelicht wordt. Aa,n liet liohtmgs'tijd-
slip wordt echter nog weinig aandacht!
geschonken, mei het gevolg, dat men dik
wijls 'brieven post, juist nadat een lich-
linigl heelt plaats gehad. In zoo'n gevail
ontslaat vaak de klacht, dat de brief tc
lang onderweg is, doch men vergeel dat
deze. ;c enige uren in de brievenbus heeft
gelegen vóór de eigenlijke postverzending
aanving. Dergelijke teleurstelling kan men
zich besparen door meer aandacht Le
schenken aan de tijdstippen van lichting
welke oji of blij' elke brievenbus vermcfld
zijn,
Als de bus korten tijd geleden gelicht.,
dan kan dadelijke afgifte van den brief
aan liet hoofdkantoor er veelal nog toe
leiden, dat een vroegere verzcndingsigélé-
gen held wordt gehaald.