Rheumatiek eestenpraat LINIMENT S^hilotherios DOODT PIJN DSRDE BfeAD VAN DE PROVINCIALE 2EEUWSGHE MIÖDELBURGSGHE COURANT VAN ZATERDAG 28 MAART 1931. No, 74. Een nieuwe voedingswijze v»or gezonde en bovenal voor zieke menschen. door AUGUSTA DE WIT. door LANDBOUW. RECHTZAKEN. Verkeerswezen, Post en Telegrafie. II. De onmiddellijke aanleiding tot deze mededeelingen is het verschijnen in Ne- derlandsche vertaling en voor Neder- land bewerkt, van het kookboek dat de resultaten van Bircher s theorie en 20- jarige ervaring in zijn kliniek binnen het bereik brengt van den leek; in de eei- ste nlaats van de Nederlandsche huis vrouw. Waarbij ter vervollediging be hoort het keukenboek voor de bereiding van „rohkost", ongekookte groente en ooft, insgelijks in het Nederlandsch ver taald en met een inleiding van den arts Y. Hettema te Hilversum; boeken die in hun oorspronkelijken tekst respectieve lijk aan het 54e en aan het 130e duizend tal toe zijn. In zijn inleiding tot het kookboek door hem en zijn zuster te samen opgesteld en in elk zijner recepten op de proef ge-1 steld, somt dr. Bircher de hoofdpunten der nieuwe voedingsleer op onder negen punten, ter instructie van den leek. Deze inleiding dient oplettend gelezen en wel overdacht. Te verwachten is dat menigeen en vooral menigeene want de vrouwen zijn over het algemeen behoudzuchtig zich aan zulke nieuwigheden zal stooten, Maar wie wijs is, denkt na. En ziehier, bijeengelezen uit boeken over deze kwes tie geschreven, voornamelijk de vele van Bircher zelf, behoorende tot de serie „Wendepunkt", eenige feiten die dat na denken kunnen helpen en verhelderen, ft Italië heeft het geringste vleeschver- bruik van alle landen in Europa; 20 K.G. per hoofd en per jaar. Het volk voedt zich in hoofdzaak met meelspijs en met groenten en vruchten, vooral met toma ten en sinaasappelen. Italianen werken zwaar op den akker en aan den bouw van wegen en bruggen en zijn daarbij vroolijk en gezond. Daarentegen heeft Argentinië, het land van vetweiders en slachters, het hoog ste vleeschverbruik der geheele wereld, 137 K.G. per hoofd en per jaar. „La tris- teza Argentina" is spreekwoordelijk; de critische wereldreiziger graaf Keyserling werd er door getroffen, hoe zwaarmoedig de gelaatsuitdrukking, hoe somber de heerschende stemming van deze natie is. En Argentinië heeft het grootste aantal melaatschen der wereld, zoo vele dat de beschikbare hospitaalruime te kort schiet en honderden van deze ongeluk kige en voor de gemeenschap gevaarlijke zieken onverzorgd rondzwerven; men spreekt van 400 alleen in Buenos Aires. Dat het hoogste vleeschverbruik de on middellijke oorzaak is van de melaatsch- heid wordt niet gezegd, wel dat het vele vleesch door vergiftiging van het ge stel en verzuring van bloed en weefsels het lichaam vatbaar maakt voor de in fectie, dus een middellijke oorzaak is volgens het woord van Pasteur, dat niet de microbe alleen, maar mèt de mi crobe de voedingsbodem de oorzaak is van ziekte. In zijn beroemd laboratorium, dat een ruim subsidie van de regeering der Ver eenigde Staten hem hielp tot het best- ingerichte der wereld te maken, nam professor Chittenden, de Amerikaansche kampioen der moderne voedingswijze, proeven daarmede op zichzelf en 28 stu denten, die zich daartoe hadden aange boden. Resultaat: die jonge mannen, on der wie verscheidene beoefenaars van tsport en athletiek waren, namen toe in spierkracht en „fitness", algemeen wel zijn, en de professor zelf genas van ver ouderde rheumatiek in de knie. Daarentegen wilde professor Baelz, die een langdurige wetenschappelijke reis door het binnenland van Japan maakte zijn riksha-koelies voor hun zwaar werk voeden met vleesch; de mannen kwamen bij hem met een verzoek om plantaardig rantsoen, anders, zeiden zij, konden zij niet trekken. (Wil men ook eens beden ken, dat de reuzenarbeid van den op bouw der Egyptische pyramiden is ver richt door mannen, die geen ander voed sel kregen dan brood en uien?) Men zegt wel: het is een kwestie van klimaat of de mensch dierlijk voedsel behoeft of volstaan kan met plantaardig. De tropenmensch leeft bij rijst en vruch ten, de Eskimo bij vet en traan en rauwe visch. Klimaat zal allerwaarschijnlijkst wel veel hiermee te doen hebben. Maar wq willen toch bedenken, dat de Indiërs bij hun rijst en vruchten een hooge cul tuur hebben ontwikkeld, en dat de Es kimo s niet het allergeringste in kunst of wetenschap of techniek hebben bijge bracht tot de beschavin<s Nog een woord over lang koken en over verduurzaamde levensmiddelen. Lang koken vermindert of vernietigt geheel en al de vitaminen. Daarom zijn „blikjes" absoluut waardeloos. Een feit uit den oorlog heeft het afdoende be wezen. De bemanning van den Duitschen kruiser „Kronprinz Wilhelm", die ver scheiden Engelsche schepen in den grond had geboord, had hun kostelijke provi sies van allerlei fijne conserven vleesch, visch, gevogelte, wild, overgebracht op de eigen eettafel en weken achtereen zich daaraan te goed gedaan. Wat men zoo „te goed doen" noemt. Want toen het schip eindelijk door het ziek wor den van de opvarenden gedwongen, een Amerikaansche haven binnenliep (Ame rika was toen nog neutraal) was er niet één man meer gezond aan boord. Met groote moeite en een dieet van versche groenten en fruit werden de meesten nog gered, maar een aanzienlijk aantal be kocht dat fijne eten met den dood. En ieder schoolkind weet uit zijn va- derlandsche geschiedenis hoe de matro zen van Tromp en De Ruyter en de man nen op de Oost-Indiëvaarders, voor wier voeding gezorgd werd met pekelvleesch en zoute visch en naar de manier van dien tijd ingemaakte, d.w.z. gezouten groenten, afschuwelijk leden en vaak stierven aan scheurbuik, zooals met een kenteekende verbastering de naam van den scorbut in het Nederlandsch luidt. te Deze en dergelijke dingen heeft een bij den dag zich uitbreidende gemeente van nadenkenden ter harte genomen. In Zwitserland en Duitschland neemt het aantal toe der restaurants, pensions, ho tels zelfs, waar men Bircherkost schaft. In Engeland moedigt de Imperial Trading Board den import van vruchten aan. In Amerika neemt het vleeschverbruik toe. Teringlijders zoeken het Sanatorium van Gerson-Sauerbruch op en genezen door de moderne voeding zonder vleesch. (Eenige concessies heeft de onverbeter lijke voorliefde voor veel en vet vleesch der Beieren, 't ruwste volk van Duitsch land, Gerson afgedwongen, hoezeer dan tot het eigen nadeel der gulzigaards). Laat ons hopen dat de lectuur van dit Kookboek ook in Nederland zijn uitwer king zal doen. De vrouwen hebben dit in haar hand. Zij zijn het in de eerste plaats die moeten leeren, moeten begrij pen en moeten toepassen de waarheden der nieuwe voedingsleer, resoluut bre kende met die verraderlijke vriendin van den mensch, de gewoonte, Een woord van waarschuwing aan al len die van goeden wille zijn tot slot. Een verouderde kwaal en dat is bij men schen wier jeugd voorbij is, elke kwaal die door verkeerde voeding ontstaan is, vordert tijd om te genezen. Karl Funk, de man die de vitaminen dien naam gaf, leerde „het ergste vergif is het dage- lijksch voedsel". Nu, vóór met behulp van gezond voedsel, de velerlei gifstoffen van het schadelijke uit het lichaam zijn verwijderd, moet tijd, in vele gevallen véél tijd verloopen. Men late zich dus niet ontmoedigen door het uitblijven van spoedige resultaten en houde de hoop standvastig gericht op het eindelijke, dat welhaast zeker is 1 en tweede: de moderne voeding is niet de gewone vegetarische. Met het weglaten van het vleesch is het niet gedaan! Het komt er op aan de voor het leven noodzakelijke bestanddeelen in 't dagelijksche voedsel bijeen te bren gen. Een leek kan niet weten in wélke hoeveelheden, in wélke samenstellingen, Daarom: de recepten niet alleen, maar ook de menu's in dit kookboek gegeven, moeten strikt worden gevolgd; zij berus ten alle op wetenschappelijke basis en zijn in een levenslange practijk beproefd en deugdelijk bevonden. Hieraan toege voegd zij: zij zijn alle zonder onderscheid bijzonder smakelijk. Zelfs een verwende lekkerbek zal tevreden zijn met een goed bereiden Bircher-maaltijd. En ten derde; men geloove niet dat deze voeding op een zuinigje en met een Franschen slag is te bereiden! Het schoonmaken van de versch te eten groenten en vruchten vooral eischt groote zorg en veel tijd. En in den winter zijn groenten en vruchten duur. Echter; duurder dan vleeschdieet is Bircherkost niet. Een zeer nauwkeu rig boekhoudende huisvrouw deelt mij mede, dat haar uitgaven voor voeding aan het eind van dit haar eerste jaar Bircherdieet, waarbij zij haar gezin en talrijke gasten altijd een overvloed van het allerbeste fruit voorzette, een wei- nigje lager waren dan die der voorgaande (en als men weet, goedkoopere) jaren toen zij de gewone kost gaf. Dus: het verschil tusschen „gewone' kost en Bircherkost, is: de Bircherkost vergt meer tijd en werk bij het bereiden Dat is de eene kant van het verschil, En de andere: de „gewonekost ver oorzaakt velerlei ziekten en kwalen; de Bircherkost brengt gezondheid en le vensvreugd, "Nu kan een ieder kiezen. DE HOND. Woensdag vergaderde dje land'bouw- vereeniging „E. M. M." le Krabbe n- dijke onder voorztiterschap van den beer A. P. Woutersen. Over een voorstel van het bestuur om le komen tot het benoemen van een crisiscommissie, lie pen de meeningen nogal uiteen, aan gaande het arbeidsveld, waarop deze commissie zich zal bewegen. Een voorloopige crisiscommissie werd 'benoemd bestaande uit de heeren Th Vogelaar, P. Tramper, A. van 't Leven, 1. Smiallegange, A. J. P. Ivakébeek,e en C. Tollenaar. In een openbare verga- dernig behandelde dje heer I. Sinalle- gange het onderwerp „Iets over aardap pelselectie". Het tweede onderwerp „De crisis in den landbouw wordt steedjs heviger ge voeld" werd ingeleid dp or den secretaris 4en heer C. Tollenaar. Het was 's avonds laat, koud en nat; wat men noemt: een ccht-Hollandsche zomeravond. Een late taxi weerspiegelde zijn gele oogen in het glimmende asphalt; de chauffeur was ergens gaan schuilen en had het afgewerkte vehikel in den steek gelaten; eenzaam bepeinsde het nu 's menschen trouweloosheid, Ook de hond was al dat vocht moede; vlak tegen de huisdeur aangedrukt sliep hij op een nogal ongemakkelijke stoep den slaap des rechtvaardigen honds, die, verzadigd van spel en kluif, zijn toe vlucht zoekt bij den mensch. Want dat deze hond in jeugdigen overmoed het huis zijns meesters ont vlucht was staat vast. Nu het avond was, en zijn maag begon te knorren, miste hij natuurlijk zoowel mand als etensbak; zelfs in zijn slaap was hij zich kennelijk van dat gemis bewust, wat een bepaald melanchonieke trek om zijn honden- snuit bewees. Men moet geen slapende honden wak ker maken; desondanks deed ik ^het toch, Ik bukte mij en snokte voorzichtig Waarna ik twee stappen achteruit ging, een mensch mag niet spotten met zijn leven. In dit geval was het overbodig. De hond opende slechtséén oog (zelfs hon den handelen tegenwoordig in alles eco nomisch) en keek mij onderzoekend aan. Ik zal trachten zijn gedachtengang weer te geven, „Aha Daar heb je net zoo'n wezen- op-twee-pooten als de baas. De baas geeft mij altijd lekker eten en een ge makkelijke mand, heel wat beter dan die stoep hier. Dit is een van dezelfde soort als de baas, dus ik zal maar eens probeeren of er bij hem wat te halen is Een bijna-menschelijke gedachtengang. U ziet het De avonturier stond dus op en hief een geslaagd gejank aan, dat er klaarblijke lijk op berekend was mijn medelijden te wekken. Het succes van dit gejank overtrof mijn verwachtingen, en zeer waarschijn lijk de zijna ook. In minder dan geen tijd ontstond een groote beweging op stoe pen, onder boomen en overal, waa' maar eenigszins beschutting tegen het „hon den-weer" te vinden was, en elf honden (ik heb ze nauwkeurig geteld), groote en kleine, mooie en leelijke, kortom een as sortiment, waar een kennel-houder van zou likkebaarden, verscheen op het too- neel. No. 1, zijn collega's waarschijnlijk als concurrenten beschouwend, zette onmiddellijk zijn beste beentje voor. Zijn gejank, dat hij van louter verbazing over de komst van zooveel lotge.nooten eenige seconden gestaakt had, verhief zich opnieuw, trillend en k'agend, uit bundig-bedroefd. Maar zijn elf ongewilde kameraden hadden het geval dóór. Zij stemden in en toonden met een joelend gehuil, dat zij eveneens meesters in de kunst waren. Toen gebeurde het, dat het eerste venster geopend werd, en een heer ver toonde zich met een lampetkan, het meest-gewilde wapen tegen nachtrust- verstorend katten- en honden-gejammer. Ik vond, dat wij den laatsten tijd ge legenheid genoeg gehad hadden om nat te worden, dus is ging schielijk achter uit. Op dit oogenblik ging weer een ven ster op. Laat ik kort zijn. Vele vensters zijn dien avond geopend en vele heeren ver toonden zich met lampet- en andere kannen, teneinde deze te leegen op het klagende koor van ontevreden honden En ik was al een kwartier op weg naar huis toen het laatste gejank weg stierf in de koude regenlucht. Men moet geen slapende honden wak ker maken. U kunt de pijn onmiddellijk doen bedaren, - onverschillig of zij in| de spieren of ge wrichten is, met Sloan's Liniment. Geen inwrijven het dringt dadelijk door, ver warmend pijnstillend. De pijn is spoedig geheel ver dwenen. Blijft niet lijden in den winter houdt steeds een flacon onder Uw bereik. Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten. Arr. Rechtbank te Middelburg. Aanslag op een Rijksveldwachter. De Rechtbank alhier behandelde gis teren de zaak tegen den 37 jarigen tijman H. M. te Terneuzen, verdacht van poging tot doodslag op den Majoor van de Rijksveldwacht Heijboer te Zaam- slag, op 2 October 11. in het jachtveld on der de gemeente Zaamslag. Uit de op de terechtzitting voorgelezen dagvaarding bleek, dat toen de rijksveldwachter, verdachte op den bewusten datum in het jachtveld ontmoette, en hem naar zijn jachtacte vroeg, verdachte zijn geweer in aanslag had gebracht en 't op den politie man had gericht hem dreigende hem te zullen doodschieten. De rijksveldwachter had toen het geweer gegrepen doch tij dens de ontstane worsteling zou ver dachte kans gezien hebben het geweer af te trekken, waardoor de politieman een schot in den voet had bekomen. Verdachte was verschenen en werd rechtskundig bijgestaan door mej. mr, A. Bolle. Als deskundige hoorde de rechtbank den dokter die de wond behandelde en die verklaarde dat het schot een breuk van het middenvoetsbeen had tengevolge .(Ingez. Med.) gehad en dat het op zeer korten afstand moet zijn gelost. De rijksveldwachter-majoor Heijboer, verklaarde, dat hem bekend was dat verdachte op den bewusten datum aan het jagen was. Toen getuige bij hem kwam, zag hij hem ook in jagenda'hou- ding loopen. Toen verdachte bij hem was gekomen, vroeg getuige om de jachtver gunning, waarop verdachte zeide, „die heb ik", dat weet je ook wel, moet je weer tegen mij ageeren? Plotseling nam verdachte het geweer van den schouder onder den uitroep: „ik schiet je dood". Get. zegt, toen onmiddellijk 'iet geweer te hebben gegrepen en met verdachte aan het worstelen te zijn geraakt, waar bij getuige door verdachte onder den uitroep „ik schiet je neer", in den voet werd geschoten. Get zegt toen zijn re volver te hebben getrokken, waarop verdachte achteruitsprong en opnieuw zijn geweer in den aanslag bracht. Get. heeft toen een revolverschot op ver dachte gelost, welk schot verdachte eveneens in den voet wondde. Verdachte door den President onder vraagd, ontkent dat de zaak zich heeft toegedragen zooals door den rijksveld wachter wordt verklaard, doch geeft toe, dat er een worsteling is ontstaan en het geweer is afgegaan. Eenige getuigen komen nog verklaren dat zij op een afstand de worsteling tus schen de beide mannen hebben waarge nomen, en een tweetal schoten hebben hooren vallen. Verdachte nogmaals door den Presi dent ondervraagd, blijft ontkennen op zettelijk op den rijksveldwachter te heb ben geschoten, en het geweer ook niet op dezen te hebben gericht. Het is afge gaan in de worsteling omdat ik geen lust had mijn geweer af te geven, zegt ver dachte. De Officier van Justitie aan het woord komende, was van oordeel Jat dé zaak eenvoudig, doch hoogst ernstig is Spre ker acht voldoende bewijs aanwezig. Als de politieman verdachte had doodge schoten, zou het diens eigen schuld zijn geweest. Het betreft hier een ernstige poging tot doodslag op een rijksveld wachter in het jachtveld, en spreker eisch één jaar gevangenisstraf. In tegenstelling tot den Officier, was verdachte's verdediger van oordeel, dat het bewijs in deze zaak, niet is geleverd. Verdachte is volgens pleiter meer dan voldoende gestraft door het langdurige voorarrest dat hij heeft ondergaan en verwacht dat de Rechtbank verdachte zal vrijspreken De volgende zaken werden vierde,r be handeld A. E., 45 jaar, ingenieur Le Terneuzen, was door den kantonrechter aldaar op Jan. 1931 veroordeeld lol tweemaal een dag hechtenis. Hem was in eersten aan ton laste gelegd dat hij op 15 Oct. 1930 te Sluiskil als hoofd van een fabriek' niet heeft zorg gedragen dat was voldaan aan de bepalingen van het Yeiligheids- Beslnit 1916, o.a. was een boormachine "van een hoogten van 15 m naar Tie neden gevallen, vlak langs personen, die daar Werkten. De verdachte was in hoo- ger beroep gekomen. Eisch 2 'maal f 100 of 2 maal 10 d. h.; De verdachte bepleitlc zelf vrijspraak of ontslag van rechtsvervolging; C. G. 20 jaar, koopman le Oudelande, werd verdacht dat hij op 11 Januari 1931 te Baarland een geldsbedrag van ongeveer f 10. toebehoorende. aan J. .1. Traas, heeft weggenomen. liet geld werd later op het erf verstopt gevonden. Eisch 8 maanden gevangenisstraf. Mr. J. Adriaansp. achtte het feit niet bewezen en vroeg vrijspraak. P. P., 20 jaar, schipper te Yerseke, werd ten laste gelegd dat hij op 20 No vember 1930 te Yerseke opzettelijk een ruit in het café van A. Pekaar heeft in gegooid. Eisch f 20 s. 20 d h. J. M. P., 32 jaar, installateui te Goes, was door den Kantonrechter te G >es ver oordeeld tot f 10 b. of 10 dagen hecht, op 6 Februari j.l. terzake dat hij op 31 December j.l. te Kloetingc als betsuurder van een auto, daarmede heeft gereden, zonder dat de auto was voorzien van 2 lantaarns die voorwaarts een helder licht uitstraalden. De verdachte was in hooger beroep gekomen. Eisch: bevesti ging. P. J. A. V., 20 jaar, koopman te Mid delburg werd verdacht dat hij op 26 Januari j.l. te Middelburg de opbrengst van 46 el flanel, dat hij voor Daalhuizen moest verkoopen en het bedrag ad f 13.25 aan dezen moest afdragen, heeft verduisterd. Eisch: 3 maanden gevange nisstraf. B. van D., 24 jaar, tuinder en autobus chauffeur te Hoedekenskerke, was dooi den Kantonrechter te Goes op 6 Fe bruari 1931 veroordeeld tot f 25 b. of 25 dagen hechtenis, terzake dat hij op 14 Januari 1931 te Hoedekenskerke om 6.35 uur, als bestuurder van een auto daarmede over den Provincialen weg heeft gereden terwijl hij bij het tegenko men van een auto een verblindend licht voer. Verdachte was in hooger beroep gekomen. Eisch: bevestiging van het vonnis van den Kantonrechter. M. E., brandstoffenhandelaar te Rot terdam, werd ten laste gelegd dat hij op 16 Mei 1930 te Krabbendijke aan Mari- nus Ottc eenige zakken met antraciet heeft verkocht voor een bedrag van f 30, dat na den verkoop vetkolen bleken tc zijn. Eisch: een maand voorwaardelijke ge vangenisstraf met 1 jaar proeftijd en f 100 of 50 d. Mr, Bolle bepleite vrijspraak ft In de zitting van 27 Maart werden de volgende vonnissen uitgesproken: schaking: E. de K., 21 j;., arbeider le Axel, gedetineerd, vier maanden gevange nisstraf, met aftrek van de preventieve hechtenis; overtreding! motor- en rijwieilwel: Jé C. J. M. du P., 30 j., autoverhuurder te. Stoppeldijk, bevestiging van bel vonnis van den kimkinrechlein. f '25 ol' 10 d.h.; E J. W., 33 j., ingenieur Le Sluiskil, Axel), vernietiging van bel vonnis van den kantonrechte,r 1' 50 of 10 d.h.; overtreding wapenwet: Fr. de M., 27 j., landbouwer te Zaamsl'ag, bevestiging van liet vonnis van den kantonrechter I 50 ol' 10 d.h. poslfraude: C. J. van V., 41 jl, kan toorhouder der Posterijen le Zaamslag, vrijspraak. Kantongerecht te Goes. De Kantonrechter le Goes heelt ver oordeeld wegens overtreding: trekdier zonder voldoende toezicht op den openbaren weg laten staan: K., Wolpha u-tsdij'k' f 2 s. 2 d.h. o-,erIreding Binnenaanvnrmgsrcgilement J. C. v. d. B., SI. Anlnaïand;, f 5 s, 5 d.h.;: met sneeuw zijn paard geen hel laten dragen J. K., iGiOiesl, f Q.5Q s. 1 d.hi. met vrachtauto rijden met een te lange ladiui-;1: D. J. K., Coiijinspliaalt f 5 s,5djb(-, te Heinkenszand mest óp den opeiy baren weg laten liggen: M, v. Dl, Heinj- ke,nsza;nd',. f 5 s. 5 dj.b.C. v. D., aldaar) f 10 s. 10 dagen hechtenis; met autobus de veiligheid van het ver keer In gevaar brengen: J. S., Driewe- JgatV f 4.0 s. 40 d.h., en onLzegging van de bevoegdheid om motorrijtuigen (e bestu ren voor den tijd van zes maanden. Het radiotelefoonverkeer met Indië. De opbrengst van hel radiotelefoon verkeer met Nedcrlandscli-Indië was, wat hel aandeel voor Nederland betreft, over 1930 ruim f 89.500. Lichting van brievenbussen Men schrijft ons: Het tijdstip van lichting der brievenbus sen i,s in hel algemeen zoodanig geko zen, dat deze aansluit op een gelegen heid lot verzending der correspondentie in de meest belangrijke richtingen. Om het tijdstip van aankomst bij den geadresserde ongeveer te kunnen vast stellen, is liet derhalve voor den afzen der van belang na le gaan, hoe laat de bus, waarin de correspondentie igeposl is, gelicht wordt. Aa,n liet liohtmgs'tijd- slip wordt echter nog weinig aandacht! geschonken, mei het gevolg, dat men dik wijls 'brieven post, juist nadat een lich- linigl heelt plaats gehad. In zoo'n gevail ontslaat vaak de klacht, dat de brief tc lang onderweg is, doch men vergeel dat deze. ;c enige uren in de brievenbus heeft gelegen vóór de eigenlijke postverzending aanving. Dergelijke teleurstelling kan men zich besparen door meer aandacht Le schenken aan de tijdstippen van lichting welke oji of blij' elke brievenbus vermcfld zijn, Als de bus korten tijd geleden gelicht., dan kan dadelijke afgifte van den brief aan liet hoofdkantoor er veelal nog toe leiden, dat een vroegere verzcndingsigélé- gen held wordt gehaald.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1931 | | pagina 9