HEERENBAAI
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 28 FEBRUARI 1931, No. 50.
LANDBOUW.
KRING WALCHEREN
Z. L. M.
't Lendeschot
Vrijdagmiddag vergaderde in de bo-
venachterzaal van de Sociëteit St. Joris
te Middelburg de kring Walcheren van de
Z. L. M. onder voorzitterschap van den
heer mr, M. C. v. d. Minne die deze;
eerste maal, dat hij de vergadering pre
sideerde, enkele woorden wilde zeggen.
De vorige voorzitter, de heer "jhr. P. J.
Boogaert, heeft bijna 27 jaar het voor
zitterschap met groote takt waargenomen
en het steeds moei 1 ij k: zoo iemand te ver
vangen. Dit had een der andere) bestuurs
leden kunnen doen, maar men heeft er
de voorkeur aangegeven spr. te kiezen
en hij heeft na Kort beraad oesloten de
functie aan te nemen. Spr. zegt, dal hij
er niet om gevraagd heeft en daarom
staat men vrijer en zuiverder tegenover
elkaar Het. is zeker geen prettige tijjd
en ieder klaagt met reden. Spr. wordt
wel eens een paardenman genoemd,
maar kan verzekeren ook in andere on-
derdeelen van het landbouwbedrijf be
lang te stellen, op hel eane moment is
het eene, later weer het andere van iets
meer belang en dan wordt over dat on
derdeel" het meest gepraat. Spr. acht de
Z. L. M. een mooie organisatie met haar
9 afdeelingen, en vergelijkt haar met een
pater familias met een landbouwer, die
9 zonen ieder op een hofstede heeft.
Er zijn voormannen op landbouwge
bied, van wie allen veel kunnen leeren
en van wie spr. er twee aanwezig ziet,
nml. de heeren Zwagerman en Siebenga.
Er is tegenstelling tusschen het plat
teland en de stad, tusschen de provincie
en de steden en dan is het goed er een
organisatie is, die bindt. Men moet een
keten hebben voor de behartiging van de
belangen en dat zijn hier de afdeelingem,
ac kringen, ae X. Ij. M. en het K. N. L.
C. De huidige crisis is een wereldmoei
lijkheid en om die te bestrijden moeten
de organisaties zich tol de regeering1 wen
den, doch die kan ook bij andere re
geeringen niet alles gedaan krijgen.
Men heeft hel idee gehad, dat hel met
spr. als voorzitter gaan zal, maar men
zal toch moeten afwachten of hel gaat.
Spr. voelt veel voor den landbouw, maar
heeft het volle vertrouwen van de leden
noodig en deze moeten open en rond
hunne meening zeggen. Spr. kent als
grondeigenaar en beheerder van gronden
de nooden der landbouwers èn dat niet
specifiek van de Walchersche, maar ook
van die uit andere deelen der provincie.
Spr. heeft het zeer druk, maar heeft ge
meend voor deze functie toch tijd te moe
ten maken. Donderdagavond heeft men
nog getracht hem te bewegen het voor
zitterschap van Vreemdelingenverkeer te
aanvaarden, maar daarvoor heeft hij moe
ten bedanken. Spr. richtte ten slotte nog
uitvoeriger woorden van waardeering tot
de heeren Siebenga en Zwagerman, die
zooveel voor den landbouw in Zeeland
doen. (Applaus).
Daar de vice-voorzitter, de iïeer C.
Franse, door droeve familieomstan
digheden afwezig was, las de secretaris,
de heer J. Langebeeke voor, wat de
heer Franse had willen zeggen. In
deze toespraak werd er op gewezen,
dat het. geen gemakkelijke taak was een
waardig opvolger te vinden voor jhr-
Boogaert. Toch zijn de leden overtuigd
daarin te zijn geslaagd en met groote in
genomenheid hebben zij vernomen, dat
de heer v. d. Minne bereid was en dat
juist in de moeilijke tijden het aanvaar-
deur
D. A. POLDERMANS.
Tan piene? Ei jie de tanpiene g ad?
En ei je 't dae zoo benauwd over? Ken
jie 't lendeschot? Ei je dat al is egad?
Nie? Mae m'n goeie man, dan weet jie
nog van niks. As je 't lendeschot nog
nooit egad eit, dan weet j'op z'n bes
ten, da' j' op de waereld bin. 't Len
deschot dat is d' ergste piene die z' ooit
uut evonden Ik 't a meer as eens
egad, den eeste keer was den ergsten:
as je 't eens egad eit, dan krieg je 't
ielke reize wee vrom. Nee, noe mo j' is
luustere.jaes Kee, 'n baksje koffie
wi 'k nog wel noe mo j' is
luustere.
Op n goeie keer 't was zoo om
ende bie aolf Maerte toen zou 'k is
n klein stiksje ploege in de Meul-oek.
't Was nog a druk en dan kuste me d'r
mie 'n dag of wat zaoie, mae de knecht
was uut eregend en toen was 'f bluve
ligge; zoo nae 'n ommegank of wat.
Goed, ik gae d'r mie de paeren nae
toe, want de ploeg was t'r neturelik a.
In de voemiddeg zie je, zoo om....
mes'chiens 'n uur of negene. Kees van
Siene, je weet wè, mie dat ondebakkes,
die was an 't kweekgos griepen Op
dat eigeste stik bedoel' 'k.
Noe, ik spann' in en aolles gae goed,
'k E zoo'n ommegank of zes-zeven 'edae
en dae kom 'k an 't veurood. 'k Gooie
de ploeg overzie en nèt persies a'k 'n
awee overende zette wil, dae.kaerel,
.dae schiet 'r aneens wat in m'n rik, ier
den van het voorzitterschap iets aan
trekkelijks had, omdat hij daardoor meer
dan voorheen in de gelegenheid zal zijn;
de belangen van het platteland, welks
bewoners hem zoo na aan het hart lig
gen, te behartigen. Dat het landleven
hem lief is, blijkt uit zijn groote belang
stelling voor de paardenfokkerij er het-
zelf administrateeren van zijn gronden,
waardoor hij geregeld met de pachters
in nauw contact staat en daardoor hun
nooden kent, waarvan de stedeling over
het algemeen geen flauw begrip heeft.
Met vriendschappelijke gevoelens wordt
hij dan ook in de algemeene vergadering
ontvangen als de rechte man op de
rechte plaats. Ofschoon zelf geen Zeeuw
van geboorte, woonden bijna vier
eeuwen geleden terug reeds familieleden
van den heer v. d. Minne op Walcheren,
en hebben verschillende van hen open
bare betrekkingen bekleed, als zoodanig
noemt spr. rijksontvanger te Middel
burg, wethouder en, gemeente-secretaris
van Middelburg. Spr. wees er ten slotte
op, dat het- den landbouwers niet altijd
gegeven is de juiste woorden te vinden,
maar hun doel is steeds behartiging van
de belangen van den landbouw. Spr.
hoopt het den heer v. d. Minne gegeven
moge zijn veel jaren tot voldoening van
zichzelf, tot groei van den Kring en tot
bloei van den Walcherschen landbouw
in het bijzonder werkzaam te mogen zijn.
(Applaus).
De voorzitter verzocht den heer
Langebeeke om den heer Franse zijn
dank te betuigen.
Bij de ingekomen stukken was een
schrijven van den burgemeester van
Middelburg, dat aan de hand der
verordening niet mogelijk was den op
Nieuwsjaarsdag vallenden marktdag op
31 December te zetten, daar de veror
dening voorschrijft 2 Januari. In het
vervolg zou men de verordening moeten
wijzigen, dit was na het ingekomen ver
zoek niet meer mogelijk.
De voorzitter zeide, dat als er
zich weer zulk een geval voordoet men
tijdig wijziging zal moeten vragen.
Van de Landbouwvereeniging Middel
burg was een verzoek ingekomen haar
te steunen in haar moeilijke finaticieele
omstandigheden.
De voorzitter zeide, dat het hier
een zaak betreft waarvan de gevolgen
nog niet vastgesteld zijn, doch die in
handen is van den voorzitter der Z.L.M.
als advocaat, Men zal nadere gegevens
moeten afwachten.
Vervolgens was van den heeZwa
german een verzoek ingekomen om fi-
nancieelen steun om geldprijzen uit te
loven bij veekeuringen. Op voorstel van
den voorzitter werd besloten 10
te geven, evenals voor de veulenkeu
ringen van Hippos, mits het geld voor de
keuringen op Walcheren wordt gebruikt.
Handel in varkens en keur-
loonen.
Van de landbouwvereeniging „Samen
werking" te Veere was een schrijven in
gekomen inzake den verkoop van ge
slachte varkens. Het aftrekken van f 2
voor den snuit acht deze vereeniging te
hoog en, wil f 1 bepaald zien, terwijl
voor den afval, waarvoor nu niets wordt
berekend, f 1 zou moeten worden be
taald.
Van Grijpskerke was schriftelijk ad-
haesiebetuiging ingekomen en in de des
morgens gehouden bestuursvergadering
was gebleken, dat algemeen instemming
met dezen wensch werd betuigd. De
voorzitter zeide men zeker pogin
gen bij de slagerspatroonsvereeniging in
die richting zal doen, al heeft men er
geen groote verwachtingen van.
zoo, net in m'n lenden; dae schiet 'r
an eens wat in.'n steek, of da ze m'n
rikstrienge uut m'n lief snokten. Ik
kuchten d'r van; ik gaf 'n schreeuw
man, 'n ierenginterschen arde schreeuw
en ik stuukten aneens zoo mae in me-
kare, vlak achter de ploeg.
En je dienkt, je kust overende, mae o
is! Ik kreunden en as 'k 't arte in m'n
ziele a om m'n eigen te verroeren,
schreeuwd' 'k 't zoo mae uut.
'n Piene Vreed
Goed, dae lag 'k en Kees die a d'r
zeker erg in, of ie oorden m'n schreeuwe
of zoo, want die il'kker z'n griep neer
en die spettert op m'n of.
Ie zeit: „mekeert 'r ietewat baes?"
Zoo'n stommen uul Dat kust 'n toch
werachtig wè begriepe! Waevoe zou ik
anders in de kluten ligge
„O, ik kan 't aneens nie ouwe van de
piene", zegg'k."
„Piene?" zeit'n, „waezoo?"
„In m'n rik, in m'n lenden
En wat dienk je, dat 'n doet?..
Mie z'n groote koolschoppen pakt 'n
m'n aneens bie m'n schoeren.
„Aie! Aie! Ierenginterschen stommen
ieren ginter," schreeuw 'k „Mot jie m'n
glad vermore „Ou op Lae los of
's slae je pooten of. Aie
Neturelik liet 'n m'n los. As 'k m n
eigen bewoog.... nee mae, dan sprong
den aesem uut m'n kele.
„Mo 'k je dan nie overènde ellepe
baes vroeg 'n
„Neenik Gae, vlieg nae d' oeve om
ulpe! Zei mae, da'kda'k
,,'n Broerte
„Bi je glad gek? Nee, 't lendeschot
enneKom gauw vrom en brieng tan
twee ouwe bamboezen mee
Noe um zet de sokken d'r in, Laeter
Men heeft altijd een slok achter de
deur nml. den Coöperatieven verkoop der
varkens.
Met het schrijven van Samenwerking!
stond in nauw verband dat van het var
kensfonds te Veere. Dit vroeg hetzelfde,
maar drong tevens aan op verlaging van
de keurloonen zóo mogelijk tpt de helft.
Dit kan door het zoo eenvoudig moge
lijk inrichten v,a,n de keuringsdiensten.
Volgens den Voorzi 11 e r moet men
'tevens aandringen bij Ged. Staten op het
niet toelaten van hooge lierkeuriugsloo-
nen.
De heer Zwagerman was van mee-
ningi, dat de keurloonen moeten dienen
voor de kosten der diensten, en deze
moeten dan ook zoo sober en eenvoudig
mogelijk worden ingericht. Terugbrengen
tot de helft kan dan ook niet. Het
spijt spr. ten zeerste, da;t Middelburg en
VI is singe n ieder een abattoir zullen krij
gen, waardoor de kosten onnoodig wor
den opgevoerd, en dit voornamelijk ook
door de geëischte herkeuring. Men wil
door die herkeurloonen de exploitatie
van de abottoirs sluitend maken. Vlis-
singen waagt hooge herkeurloonen, het
lijkt nergens op. En daarom moet men
zich 'tot Ged. Stalen wenden om dit nog
te voorkomen. Een 90 pCt. der platte
landsgemeenten hebben zelf goédé slacht
huizen voor hooge kosten ingericht en
nu komen Middelburg en Vlissingen nog
ieder met een heel duur abattoir. Ook
het publiek zaj er duur vleesch door
moeten koopen. De Vleeschkeuringswet
was heel nuttig: en goed om goed vleesch
te bekomen, maar dê uitvoering wordt
nu veel te kostbaar.
De heer f. J. C,a stél uil Veere bracht
hel bestuur dank voor hel in behandeling'
nemen van het verzoek en hoopt, dat
hel stagen zal in zijn pogingen. Het 'beste
is le overleggen mei den slagershond..
Spr. meent, dat men wel sterk staat, men
zal wel op tegenkanting sluiten, maar
dan moet men pal staan.
Coöperatief slachten zal bijv. te Veere
wel igaan, maar bijv. voor Middelburg zal
dil minder makkelijk! zijn. Spr. betreur
de de oprichting der abattoirs omdat men
op bijna alle plaatsen op AValfejhenen
goede slachtplaatsen heeft, waarvoor het
geld nu weggegooid is. Jammer dat de
plattelandsgemeenten de dupe worden
van het abattoir ,le Middelburg ten kos
te van de boeren. Men moest het abattoir
te Middelburg maar achterwege kunnen
laten.
De heer G o e d b 1 o e d merkte op dat
f 2.50 keurloon door Ged. Staten is goed
gekeurd.
De heer Zwager in a n zeide, dat
de exploitaties sluitend moeten worden
gemaakt. Alleen ten 'opzichte der her
keurloonen hebben Ged. Staten nogeeni-
ge macht en deze zijn vooral te Vlissin
gen zeer hoog. Er had voor'Middelburg
en Vlissingen één abattoir indelen ko
men, want een abattoir is ook een boe-
renbelang, nu daar de vleeschhandel zal
komen koopen. Spr. heeft er ook zeer
veel aan gedaan en bijna had men suc
ces gehad, maar op het laatste oogenblik
heeft Vlissingen or enkele hooge "heie
ren in Den Haag wéten voor te span
nen
Dhr. Gastel meende, dalais men geen
drie keuringskringen op Walcheren had,
het heel anders zou kunnen zijn.
De heer Zwagerma n wees er nog
op, dal ook uil plaatsen in eigen kring
het vleesch weer gekeurd zal moeten
worden en dan moet men te Vlissingen
het heele eind naar de buitenhaven.
Volgens de wet mogen herkeuiioonei)
worden gevorderd, maar Vlissingen gaat
die ongelimiteerd opdrijven.
De heer Goedbloed meende dat
eit de vrouwe 't aol verteld. Ze ver
schrikten d'r eigen 'n puupuus. want
dae kwam dien ondekop anbieze, nae
de keete, ie stak z'n ermen nae boven
en ie schreeuwden a van 'n ende:
„Gauw, gauw vrouwe.... den baes
t 11
ei n
„Watte?" zei ze, „toch geen onge-
lok
„Nee, nog vee erger Ie is zoo mae
in mekaor' 'estuukt en ie lei zoo slap as
'n vodde achter de ploeg te kenemen
mie z'n oogen toe."
M'n vrouwe sloeg agauw neer, dat be-
griep je zoo. Mae Kees was awee a wig.
Op 'n ende dae kwamme ze aollegaere:
de vrouw-e en Kao van Jilles de Keu
die dienden bie ons en Kees achterop,
En wat dienk je dat dien groenen
Bello bie z'n a?.
Twee verslete bamboezen zonder
stele
En die wuven, die gienge te keer, dat
begriep je en ik kreunden van de piene.
„Wae bin noe je bamboezen?" zei ik.
„Asjeblieft baes," zeit 'n.
'k Zegge: „Wat? Wat mo 'k dae mee
doe
„E.
'k Docht, da 'k 'n broerte kreeg van
kwaedeid.
„Bamboezen schreeuwd' 'k, „mie
stelen.... net als krikken, s'ommen
doerak
Daer a d'n, dien ondékop, twee stik
verslete bamboezen uut paerestal, die
ze gebruukten om d'aolderergste vuulte
van de paeren of te poesen meeëbrocht.
„Bie den teeltuun stae d'r twee", zei
Kao en de vrouwe zei:
„Gaet 'r mae gauw om
Mae um was 't 'r a vandeur ebiesd en
't duurden nie lank, of dae was 'n
men voornamelijk doelt op huisslachtin-
gen.
De heer Siebenga zeide, dat reeds
is geprobeerd om daar voor vrijstelling
te krijgen, maar zonder resultaat.
De lieer De Buck meende, dat de
kring Middelburg overschot heeft.
De heer Zwagerma n zëlde te we
ten, dal dil bijn niets meer is.
De voorz. ze^de loc aan Ged. Sta
ten le zullen schrijven.
De heer Bosselaar vroeg of het
niet beier is een conferentie aan le vra
gen en dan te wijzen op de malaise,
maar ook op de goede slachtplaatsen
ten plaltelande, die waardeloos en ren
teloos teuHen worden.
De V o o r z. zeide, dal men zal schrij
ven en dil dan later persoonlijk zal toe
lichten
Vervolgens was ingekomen een opga
ve van de prijzen van benzine c.n smeer
olie, geleverd door de Z. L. M.
Ten slotte een schrijven van de Z. L.
M. waarin namens het K. N. L. C, ge
vraagd wordt of men ook klachten heeft
over gladheid van het wiegendek van
Rijkswegen cn over 'hellingen op aan
sluitende zijwegen.
Daar geen klachten worden vernomen,
stelde de v o o r z. voor ontkennend te
antwoorden.
De heer Kleine pi.er zejde, dat de
Nieuwe Vlissnigselie weg bij hel vlieg
veld zeer glad kan zijn, zoodat sommigen
over den Ouden weg omrijden.
De secretaris wees er op, dat
dil geen rijksweg is.
Tot" plaatsvervangend lid van hel
hoofdbestuur werd gekozen de heer P.
Melis Wz., candidaat van Serooskerke
mei 2G stemmen, legen 18 op den heer
Cevaal, candidaat van Grijpskerke.
Jaarverslag.
De secretaris bracht daarna het jaar
verslag uit, waarin de reeds van de ver
schillende vergaderingen bekende za
ken naar voren werdén gebracht, cn
waarin ten slotte nel heengaan van jhr.
Boogaert ais voorzitter en de moeilijke
tijden worden gememoreerd en de
wensch uitgesproken, dat de crisis kort
zal duren en steun voor tarwe- en bieten
teelt zal worden verkregen.
Het verslag werd goedgekeurd en
overeenkomstig het advies van de finan-
cieele commissie ook het verslag van den
penningmeester.
Crisisaangelegenheden.
Hierna verkreeg de heer Ir. S i e-
benga algemeen secretaris der Z. L. M.
het woord en bracht eerst dank voor de
vriendelijke woorden van den voorzitter,
met wien hij het volkomen eens is. Men
moet niet zoo zeer dc resultaten van
een actie tellen, dan wel hét doel in het
oog houden.
Spr. ging dan na wat sedert de groote
crisis vergadering van 19 November j.l
is gedaan. De opdracht was te trachten
de moeilijkheden te verlichten door steun
van regeeringswege te verkrijgen. Nog
nooit heeft echter iemand den weg aan
gewezen hoe daar toe le geraken.
Sommigen wilden dat men na Goes
in Den Ilaagj zou gaan demonstreeren,
maar spr. meende dat het igoed is, dat
dit niet is geschied, men moet ook geen
tegenstand in het leven roepen. Men
moei trachten hen, die de peultjes ten
slotte moet doppen te overtuigen .Daar
om was het veel heter te overleggen met
de middenstandsorganisaties, niet de Ka
mers van Koophandel, met de arbeiders
organisaties alles om te komen lot re-
geeringssteun. De Kamer van Koophan
del te Neuzen werkte .goed mede, maar
van die te Middelburg moest de steun
met moeite gehaald worden.
weevrom.
„Noe verzichtig overende", kreunde
'k. „Nee.... bluuf jie mae van m'n of'
want ik zag oe dat onze maat in z'n
anden spoog en oe dat 'n z n eigen ge
reed miek om m'n vast te pakken.
„Of bluve jie. Ou jie de bamboezen
mae gereed."
Oe da 'k overend' ekomine bin, dat
begriep 'k nóg nie, mae op 'n ende, dae
stieng 'k zoo aolf en aolf. Telkens gaf k
'n schreeuw of wat anders van de piene
enl onder ielken erm a 'k zoo'n bamboes.
An d' eene kant stieng m'n vrouwe en
Kao stieng an d' are kant. Um, Kees be
doel 'k, van achter.
„Noe mae stilletjes an", zei m'n
vrouwe; en wat dienk je dat dien groe
nen Bello zei? Ie zei: „As 't aols te gauw
gaet, griep ik 'n van achtere wè vast."
Zoo'n aap, die miek t'r nog 'n lolletje
van.
A'k ekunnen a, dan a 'k 'n mie zoo'n
bamboes op z'n pook' egeve, mae ik kust
nie, da' spreekt. Van de piene.
Dae gieng 't Of eigentlik: gae was 't
nie; zoo mae.Je kent die zeune van
't lamme Merientje wè, die mie die slien-
gerachtege sukelade beenen Zoo gieng
ik noe ok,
M'n beenen sloeberden zoo mae 'n
bitje mee, zoo slop as 'n ouwe schoen-
rieme. En zweete da'k dee Zweete
En aoldeur mae kreune van de piene.
Eindelienge, eindelienge- was 'k tuus
en meer as aolf dood zat 'k in m'n
zekelstoel.
„Wat noe?" zei Jaone.
„Wat noe zeg ik; „nae bedde. In
die stoel kan 'k 't nie ouwe, dae gae
'k dood in."
„Vrouwe", zei ze wee, „je most den
baes insmaere."
Als dc plicht my roept tot werken.
Dan ben ik niet langer lui;
Niets kan mij dan tegenhouden.
Zelfs geen pijpestelenbui.
Dan steek ik mijn paraplu op,
Niet voor hoed of beste pak,
Maar 'k bescherm myn trouwepypje
DOUWE EGBERTS, myn tabak.
ClingeDoorwbGV
20-50 Cf. per ons
verschaft U welken van yenat
(Ingez. Mejd'.)
De actie der Middenstandsvereeniging
heeft het standpunt van den Midden
standsbond le niet gedaan. Ook de land
arbeiders hebben in de vakcentrales de
zaak bepleit en ook van die zijde heeft
men niet tegen de tarwcwe,t geageerd.
Er is zelcer belangstelling voor den
landbouw verkregen, sympathieke en an-
tiphalieke. maar dan weel men goed wat;
men aan iemand heeft. Men heeft de cri-
tiek tot de juiste proporties terugge
bracht.
Niet is bereikt afschaffing van de ac
cijns, geen directeur en geen minister
van landbouw, geen steun aan de ter
tiaire wegen, maar wel toezegging van
afschaffing van de crisisopcenten op dc
grondbelasting; van het urgentie program
ma is steun aan den landbouw aangeno
men in den vorm van de tarwewet, al is
het nog niet zeker dat de steun ook voor
de oogst 1930 zal gelden, maar wel wordt
er in die richting gewerkt.
Voor de suikerbieten is ook steun in
.voorbereiding, maai- men zal dan maar
komen tot een bieteuprijs van f 11 tot
f 12, en f 14 wordt noodig geacht
Waar men niet verkregen heefl een
verzekering van voldoenden steun om de
bedrijven te doen uitkomen van een
bedoeling om zicli rijK te maken, zoo
als wel gemeend wordt, is natuurlijk geen
sprake zal men moeten komen lot
vermindering der uitgaven en dal zal
wei met ongeveer 25 pet. moeien zijn.
Men zal als men de Ioonen onaange
tast wil laten het aantal werkkrachten
verminderen en dan volgt werkloosheid,
do betrokkenen moeten dan toch 70 pet.
steun hebben, wat had kunnen worden
voorkomen. (Applaus.)
De lieer v. d. 51 inne dankte den lieer
Siebenga voor zijn uitvoerige toelichting
en voor alles wat hij voor den landbouw
doet.
De hee.r Siebenga, die des avonds
'k Zegge: „insmaere, mie wat En
dae kwam Kees wee voe den draed
„Zou ondevet
Affijn man „Ondevet zeg ik „on
devet? Dan zu me joe uutbrae en as je
noe nie gauw maekt da je vort komt,
dan.
„Mo'k wee strekgos.
„Flikker op, jie," zeg 'k en um wig.
En op z'n besten was 'n wig of dae
kwam Jan Jutte, je weet wè, die veint
mie z'n vischkarretje en die vettige
kaeken. Neturelik vertelden ze wat dat
'r op dee en toen d'n oorden, da 'k 't
lendeschot a zeit 'n:
„Da's te verelpen."
„Te verelpen vroeg de vrouwe.
„Jaes", zeit 'n „Dan neem je 'n laeken
van bedde, of 'n aolf laeken of zoo en
dat maek je goed nat mie gewoon welle-
waeter en dat mot rond je lief."
„Rond z'n bloote lief vroeg de
vrouwe.
„Rond z'n bloote lief en dan neem je
'n ou taefelkleed, zoo een as t'i in de
keete over den taefel leit, zoo'n zeiltje
za'k mae zegge; en dat 'r overéne, mie
de gladde kant nae binnen. En as dèt
klaer is, baesje, dan kruup je diep' onder
de dekens en mie 'n paer daegeri is 't
over, of zoo goed as over."
Dat m'n edae. Ik liet mae mie m'n
eigen sjouwe. Mie oneindig vee piene
bin 'k in bedd' 'ekomme. Mae die Jutte
a g'liek: Dunderdags kust 'k 'r al uut.
Soms kwam d'r nog wel is 'n steek, mae
't beterden toch. En praot jie noe nie
over de tanpiene maat, want ik zegge
je nog èèns: a je 't lendeschot nog nooit
egad eit, dan weet je nie, wat of pien'- is.
