RECHTZAKEN.
ïiuogwaariiigneiusDeKieeaers. ueze art-
sen waren in sterke mate aseptisch: ze
moesten alle haren van hun lichaam om
de drie dagen afscheren, bij feestelijke
gelegenheden droegen ze valsche wenk
brauwen en een pruik met zwart haar.
Ze moesten per dag 2 maal baden en
eveneens eiken nacht 2 maal. Ze droe
gen een kleed en een opperkleed beide
van wit linnen, die eiken dag vernieuwd
werden. Ze aten geen boonen, weinig
vleesch, alleen visch. De nagels werden
eiken dag zeer kort geknipt.
Het balsemen, waarvan Herodotus
zegt, dat de priesters niet alles mochten
meedeelen, geschiedde op 3 methoden.
Bij de eerste methode haalde persoon
no. 1 met een haak langs het stukgestoo-
ten neusbeen een deel der hersenen uit
het hoofd, dat verder met myrrhe en
kruiden werd aangevuld, persoon no. 2
teekende met krijt links op den buik
een -lijn, no. 3 sneed met een scherpen
aethiopischen steen langs die lijn den
buik open en liep dan snel weg, achter
volgd door scheldwoorden en steenwor
pen, daar lijkschennis verboden was. No.
4 haalde de ingewanden er uit, waarvan
belangrijke stukken in 4 vazen met die-
renkoppen werden gesloten. (In een le
ver vond men nog een afgodsbeeldje).
Dan werd het lichaam gevuld met
myrrhe, kruiden en balsem, gewasschen
met natron en 70 dagen in natron ge
legd, waardoor al het vleesch verteerde
en alleen vel en been overbleef. Hierop
volgde de inwikkeling en het leggen in
de kist, waarop zoo goed mogelijk de
gelaatstrekken werden afgebeeld.
Bij de 2de methode werd sap van de
sykomore (vijg) langs de anale opening
in het lichaam gebracht, deze met een
prop afgesloten en het lichaam 70 dagen
in natron gelegd. Werd daarna de prop
weggenomen, dan vloeiden de ingewan
den, die door het vijgensap verteerd wa
ren, naar buiten.
Bij de 3de methode werd het lichaam
direct 70 dagen in de natron gelegd. Al
deze bewerkingen hadden plaats onder
verschillende symbolische handelingen,
die in verband stonden met den over
gang van het leven naar den dood.
De bewerking met den aethiopischen
steen in een tijd ftoen reeds bronzen
werktuigen gebezigd werden, wijst er op,
dat deze lijkenbehandeling reeds uit het
steenen tijdperk dagteekent. Ook de be
snijdenis geschiedde met een dergelijken
steen.
Daar men geloofde dat de dubbelgan
ger Ka, die ieder mensch er op na houd
en men met zijn geest kan vergelijken,
op bepaalde tijden weer bezit van het
lichaam kwam nemen, moest het omhul
sel een schijnopening, de afbeelding van
een oog, en het graf een schijndeur heb
ben, waardoor het lichaam met Ka zich
naar buiten kon begeven. Daarom werd
ook voedsel meegegeven.
De wierook, die in den tempel ge
bracht werd, en het alziend oog in het
midden van den tempel, zijn symbolen,
die door het latere Christendom zijn
overgenomen.
Nu heeft verder kort geleden de heer
Maurits Wagenaar door een nauwkeurig
onderzoek geconstateerd, dat de banden,
waarin de mummies gewikkeld werden,
van vijgenboomhout, gedrenkt met vij
gensap, waren vervaardigd. Daaruit
blijkt, dat men dus bekend was met de
antiseptische, eiwitoplossende werking
van den vijg. Ook thans wordt het in
wendige van een vijg met succes gebruikt
om abcessen tot doorbreking te bren
gen. Een vijg op gestold eiwit gelegd,
zakt daardoor heen.
De beide Amerikanen Ruffer en Smith
hebben uitgebreide onderzoekingen ge
daan en een 6000-tal geraamten uit dien
tijd onderzocht. Daar bleek, dat er onder
een groep 3 pet. gebroken armen voor
kwamen. Deze groep bestond uit bou
wers van de pyramiden. Verder vond
men beentuberculose en uit afbeeldingen
kon men opmaken, dat ongelijke lengte
van twee beenen waarschijnlijk aan kin
derverlamming moest worden toegeschre
ven. Een symbolische afbeelding van de
bevalling eener koningin gaf een fraaie
voorstelling van de verschillende goden
en godinnen, die daarbij hun medewer
king verleenden.
De houding, die patiënten bij de ope
raties op de afbeeldingen aannemen, is
van dien aard, dat de handen den opera
teur niet kunnen hinderen.
De papyrus Smith dateert uit 3000 v.
Chr. en is 500 jaar later van verbeterin
gen voorzien. Daarin worden 48 gevallen
van chirurgisch te behandelen verwon
dingen vermeld. Ze zijn voorzien van een
van de volgende drie conclusies: ik zal
u genezen, ik zal trachten u te genezen,
ik zal niet trachten u te genezen. Dit
iiS*e s'aa* natuurlijk op hopelooze ge
vallen. Er komen 8 wondhe.chtingen in
voor. \erder een beschrijving van de
hersenen onder het hersenvlies, die er
m zien als gesmolten lood, waarop wordt
^e azen. Ook de uiterlijke kenteekenin-
aen van unctiestoringen bij hersenver-
won inaen worden beschreven. Even
eens een ziekte in de halswervels, die
gepaar „aat met het niet ophouden van
not least de pols
slag, dus de hartfunctie, bekend.
ij moeten dus besluiten, dat hier een
hoogtepunt is geweest van beschaving en
wetenschappelijke ontwikkeling, dat kort
daarna te gronde is gegaan en plaats
heeft gemaakt voor het geloof aan too-
venarij en booze geesten. Ook onze tijd
vertoont een dergelijk verschijnsel in het
optreden van anthroposofie, theosofie,
christian science en andere.
Gelukkig zijn thans de verkregen re
sultaten vastgelegd in boeken, zoodat die
niet zoo licht geheel zullen verdwijnen.
nen oud-ügypische wensch van 3000 j.
v. Chr. luidde anch, oedsaa, seneb, dat
beteekent: leven, voorspoed, gezondheid,
een aardige climax, immers, wat is le
ven zonder voorspoed en wat is voor
spoed zonder gezondheid?
Met deze interessante lezing heeft
spreker het Natuurkundig Gezelschap
zeer aan zich verplicht en het hartelijk
applaus aan het slot was wel verdiend.
Iemand, die van de geschiedenis des
gezelschaps klaarblijkelijk zeer wel op
de hoogte is, heeft over dit 150-jarig be
staan van het Middelburgsche
gezelschap een artikel in een Zuid-Hol-
landsch dagblad geschreven.
Waar men het dus oirbaar achtte in
dezen het eenige, plaatselijke dagblad,
dat zijn kolommen steeds gaarne ter be
schikking stelt voor uitvoerige verslagen
van door het Natuurkundig Gezelschap
gehouden lezingen, te passeeren, daar zal
men het kunnen begrijpen, dat wij aan dit
anderhalve-eeuwfeest geen bijzondere
aandacht schonken. Red. M, C.
De advocaat-generaal bij het Ha^g-
sche gerechtshof eischte tegen den 34-ja-
rigen J. M. V. wegens poging tot 'moord
o)i zijn vader te Schiebroek 5 jaar gev.
straf met ter beschikkingstelling van de
regeering en onmiddellijke gevangenne
ming gelast.
De Rotterdamsche rechtbank had V.
vrijgesproken.
Kantongerecht te Middelburg.
De kantonrechter te Middelburg heeft
in de zitting1 van 3 Dec. j.l- veroordeeld
wegens
met een rijwiel niet de rechterzijde
van den weg houden: A. v. d. S. te Vlis-
snigen f 3 b. s. 3d. h.;
met een motorrijtuig rijden zonder
slpiegel: F. G. te Serooskerke f5 b. s.
5 d. h.
met voertuig zonder licht rijden: J.
K en J. L. beiden te Biggekerke, ieder
f 0.50- b. s. 1 d h..;
openbare dronkenschap bij herhaling
A. C. te Middelburg drie d. h.
te St. Laurens venten: C. J. M., gedo
micilieerd te 's-Heerenhoek, verblijven
de te Middelburg f 5 b. s. 10 d. h.
Het Kantongerecht te Oostburg.
De Kantonrechter te Ooslburg heeft
veroordeeld wegens
met voertuig rijden terwijl de wielen
niet van klei en modder zijn ontdaan
A. P. d. J. te St. Kruis, Berisping;
izonder machtiging v,an den minister
van. Waterstaat een niet voor het open
baar verkeer bestemde radiotelefoon ge
bruiken: C. L. t. M. te Oostburg f 1 s.
1 d. h.
vee laten loopen op verboden grond:
H. v. d. V., Sluis f 15 s. 15 d'.; E:. B.
te Eede f 10 s. 10 d. h. A. V. Tl en C.h.
P. v. T. IJzendijke f 2 s. 2d. h).
overtreding jachtweit: D. S. te Aar
denburg f 25 s. 25 d. h.; H'. V|- te St.
Kruis f 15 s. 15 d. h. en Ml A; Mi. te
Oostburg Vrijspraak;
straatschenderij: L. A. V. en Dl J. te
Breskens; C. S. te ■Hoofdplaat .allen
f 12 s. 12 d. h.;
overtreding leerplichtwet: A. M'. Ie
Schoondijke f8 s. 8 d. h.; Mf. ,1. Vi. te
Groede f5 s. 5 d. h.;
overtreding arbeidswet: D. J. D. te
Hoofdplaat en D. D. te Hoofdplaat ieder
12 m. f 3 s. 12 m'. 3 d. h.;
met voertuig niet behoorlijk uitwijken
naar rechts bij het tegenkomen van een
motorrijtuig: J. C. te Groede f 20 s. 20
d. h.;
met rijwiel links rijden: A. M. v. N. te
Oostburg f 10 s. 10 d. h.;
met motorrijtuig rijden zonder zicht
baar nummer met letjtejrN. A. H. te
Rotterdam f 4 s. 4 d. h.;
idem en zonder rood achterlicht: H.
A. V. H. te Terneuzen 2 mvf 2 s. 2 m.
2 d. h.;
met rijwiel vrijheid en de veiligheid
van het verkeer belemmeren en in ge
vaar brengen J. N. te Zuidzande f 25
s. 25 d. h.; idem mei motorrijtuig: A. v.
D. te Cadzand Vrijspraak;
Overtreding der arbeidswet K. G. en
J. P. S. te Groede ieder 28 m. f 0.50 s.
28 m. 1 d. h.; C. v. B. Eede f 3 s. 3 d.
h.;
met motorrijtuig gegeven aanwijzingen
niet opvolgenG. T. te Havre ("Frankrijkj)
f 20 s. 20 d. h.;
in het openbaar voor de eerbaarheid
aanstootelijke toespraken houden: A. B.
d. C. te Aardenburg f 12 s. 12 d. hl;
strooperif: E. M. L. te Eede, Vrij
spraak
met TTfwiel rijden zonder rem: I. A.
F. te Breskens, thans zwervende f 12 s.
24 d. U.;
met 'rijwiei r^fden zonder licht: I. 4
F. te Breskens thans zwervende f 20 s.
30 d. li.
Malversaties.
Voor de rechtbank te Amsterdam is
gisteren behandeld de zaak tegen den ex-
directeur van het bijkantoor der Nat.
Bankvereeniging te Uithoorn, den 39-
jarigen J. v. Z., die zich gedurende on
geveer 10 jaar aan valschheid in ge
schrifte, diefstal en verduistering heeft
schuldig gemaakt. Verdachte bekende
volledig. De eiscli luidde 2 jaar gevange
nisstraf. Het bedrag, dat verdwenen is,
schatte de officier van Justitie op ruim
écn ton, de verdediger, die clementie
bepleitte, kwam tot ongeveer f 75.000.
„Zwarte vogels" door Gunnar
Gunnarson, Van Lochum
Slaterus' U. Arnhem.
Soms denk ik wel eens: wat is het
toch moeilijk, kaf en koren van elkaar te
scheiden. Bijna elke post brengt in deze
donkere dagen voor Kerstmis een nieuw
pak boeken bnnen; ervaring en intuïtie
(beide van een heel gangbare soort!)
doen ze direct uiteenvallen in wat met
een „aankondiging" moet volstaan en in
de te lezen en, naargelang de tijd zulks
toelaat, min of meer uitvoerig te bespre
ken boeken. Helaas komen, juist van
wege dezen tijdsfactor, vele boeken ook
nog onder de aankondigingen terecht,
die beter of althans meer zouden ver
dienen maar dat zij slechts terloops
hier opgemerkt.
Onder die meer serieus behandelde
boeken dan, treft de lezer betrekkelijk
zoo heel weinig aan, waarvan men het
gevoel heeft: zie, dat ware nu jammer,
indien onze Nederlandsche boekenschat
met dit werk of met gene vertaling, nu
eens niet verrijkt ware geworden! Soms
spreekt een boek je aan, soms is he
„wel goed", vaak is het zoo neutraal, dat
bij de laatste bladzijde het begin den
lezer reeds weer ontschoten is.. En
zoo nu en dan komt er één tusschen deze
lange reeks van onverschillige boeken als
het ware doorbreken of opvlammen: het
slaat zijn verhaal om je denken héén,
doet je plaats en tijd vergeten.en als
dat uit is, dan voel je even: ik. heb een
meesterwerk gelezen.
Zulk een boek van grootschen opzet
en oer-sterken inhoud, zulk een dus
waarlijk belangrijk boek is „Zwarte
vogels" van den Deenschen schrijver
Gunnar Gunnarson, afstammeling van
een IJslandsch geslacht. Het is 't verhaal
van den kapelaan Eiulvur Kolbeinsson
uit Rpdesand, die in zijn soberen en daar
door des te meer klemmenden en sug
gestieven verhaaltrant ons kond doet
van de gebeurtenissen in dien IJsland-
schen uithoek, zoo omstreeks het einde
der XVIII eeuw, toen Bjarni van Syven-
deaa met de overspelige vrouw Steinunn
voor schout en schepenen moesi ver
schijnen, beschuldigd van moord op Jon
Torgrimsson, zijn medebewoner van de
boerenplaats èn van moord op zijn eigen
vrouw, het eeuwig kuchende en hoes
tende stumpertje Gudrun
Het verhaal boeit ons van het begin
tot de laatste pagina, maar men gevoelt
voortdurend, dat hier niet 'n handig ver
teller of een knap constructeur van een
roman de pen voert, zelfs niet, dat enkel
een goed psycholoog aan het woord is:
neen, de noodlotsgedachte zeil, levende
in dezen sterken auteur, heeft hem in
staat gesteld „Zwarte vogels" te
schrijven.
Daardoor werd het zuiver en echt als
weinige.
Dit koren is wel héél makkelijk van
het kaf te scheiden
C. F. Andrews: „Indië en de
strijd tegen het. Westen"
Van Lochum Slaterus U. M-,
Arnhem,
Het boek van een Engelschman, die
poogt den Indischen geest, de ziel van
den Oosterling te peilen, om als Wester
ling van daar uit de problemen te zien,
die het Oosten ons stelt.
Andrews is een vriend van Mahatma
Ghandi en van Tagore en hij waarschuwt
in dit boek voor vele dingen: voor hel
pogen dit Oostersche probleem met Wes-
tersche methoden te behandelen, hij
waarschuwt tegen den opkomenden ras
senhaat „die nu acuut geworden is....
tot Groot-Brittanië zelf doorgedrongen
en bezig ons eigen maatschappelijk leven
tot de kern te vergiftigen".
En Andrews doel is: af te wenden
„het groote gevaar in de toekomst...,
dat onder de hevige spanning der ge
beurtenissen het geweld tenslotte in alle
hevigheid zal uitbarstenen de plaats
zal innemen van den heden nog heer-
schenden passieven strijd."
Dit boek is van meer dan gewone be-
teekenis door het onlangs gepubliceerde
rapport van de Commissie-Simon en de
Londensche Ronde tafel-conferentie. De
strijd tegen het Westen in Britsch-Indië
is slechts een onderdeel van de alge-
meene vrijheidsbeweging der gekleurde
rassen, die in Azië en Afrika zich begin
nen te keeren tegen de Westersche vol
keren. Dat deze strijd voor Nederland
van 't hoogste belang is, behoeft geen be-
toog.
Andrews gaat in zijn boekje uit van
het rapport der Commissie-Simon en hij
schildert erin het wezen van de natio
nalistische beweging, hij vertelt tal van
boeiende verhalen over Gandhi en diens
invloed, en hij publiceert verschillende
officieele documenten van de hand vau
Gandhi en Tagore, die op deze beweging
betrekking hebben.
Cervantes „Don Quichote",
met platen van Albert Hahn
Jr. U.M. De Torentrans,
Wat een waarlijk royale uitgave is dit!
Groot formaat en fraaie, kloeke letter,
heldere druk en een overvloedige, zéér
verzorgde illustratie: als het mogelijk
moet zijn, de oude meesterwerken der
wereldliteratuur tot nieuw leven te bren
gen, dan zal het toch langs dezen weg
zeker moeten lukken.
IJit de rij van alle, door menschen-
geest geschapen, eeuwig levende figuren:
Hamlet, Faust, Don Juan, Thijl Uilen
spiegel, treedt Don Quichote als eerste
vooraan, aldus de bewerker, René de
Clercq, in zijn inleiding. De meesteu
lachen om Don Quichote, de besten hou
den van hem, allen kennen hem, ten
minste bij naam en naar 't uiterlijk. Tot
den kern van zijn wezen dringt n'et
iedereen door. Kerk en Staat poogden
tevergeefs de letterkundige zondvloed
van de middeleeuwsche ridderromans te
stuiten, niet alleen in Spanje, maar ook
in Italië en Frankrijk. Wat die machtigen
niet vermochten, deed een arme schrij
ver met één enkel boek!
Dat is Don Quichote, een reisbeschrij
ving, waarin Cervantes het dwaze en
belachelijke van de ridderroman zichi-
baar voor ieder naar voren bracht. In
derdaad een geniale vondst, den van
geestdrift en dapperheid mageren en
krankzinnigen ridder, den dikken, on-
noozel-verstandigen boer Sancho Panza
tot schildknaap te geven; de eerste op
Rosinante de tweede op een ezel.
De Clercq acht Don Quichote naar
inhoud en vorm ontegenzeggelijk de ge
niaalste roman, die ooit werd geschreven
en hij noemt het, na den Bijbel, het be
roemdste en meest verspreide boek ter
wereld. De bewerker heeft de wel eens
wat al te groote breedvoerigheid van
drie eeuwen geleden besnoeid tot den
neg steeds respectabelen omvang van
ruim 500 bldz,
V. Zenzinov: „Verwilderde kin
deren in Sovjet-Rusland W. J.
Thieme Cie, Zutphen.
Het is, ook door de uitnemende Rus
sische brieven, welke de vertaler van dit
boek, dr. Boris Raptschinsky, geregeld in
ons blad schrijft, van algemeene bekend
heid dat een van de vele gruwelijke pro
blemen van Sovjet-Rusland is dat der
verwaarloosde kinderen.
De schrijver van dit boek, V. Zenzi
nov, geeft ons er hier een nauwkeurige
beschrijving van en geen zijde van het
probleem laat hij onbelicht. Alles zet
hij onpartijdig uiteen, daar hij zijn stof
alleen ontleende aan officieele stukken,
aan de couranten, die onder controle van
de Sovjetregeering staan. Die treurige
geschiedenis der verwaarloosde kinde
ren vindt zijn oorzaak in den oorlog, ge
volgd door revolutie en burgeroorlog, die
vele families hebben ontwricht en uit
eengerukt. Millioenen kinderen zijn ge
heel en al aan hun lot overgelaten en
het is de staat niet gelukt ze weer op
hun plaats te brengen.
Gewoonlijk verzamelen ze zich in de
steden, ze slapen in vuilnisbakken en
leege vaten, overdag zwerven ze rond in
de straten, bedelen en rooven uit de
winkeluitstallingen; ze zijn in lompen ge
kleed, kunnen natuurlijk geen letter le
zen of schrijven, maar bedrijven allerlei
liederlijkheden, van kindsbeen af zijn ze
verslaafd aan alcohol en cocaïne.
De regeering heeft getracht dezen wan
toestand te bestrijden; maar succes heeft
dit niet gehad.
Dr. Wolf en arts Y. Hettema:
„De natuur als arts" Leidsche
U, M. Leiden.
Goed beschouwd, is elke geneeswijze
een natuurgeneeswijze maar niemand
zal zich vergissen: men weet dat daar
mede een richting in de geneeskunde be
doeld wordt, die meer dan de gewone of
ook v/el „officieele" genoemde behande
lingsmethoden van zieken, werkt met
licht, lucht en water, met zonnebaden en
koude douches, met zwemmen en dieet,
met vegetarisme en al wat dies meer zij.
Dit stevige boekdeel, niet door kwak
zalvers, maar door gewone, normaal af
gestudeerde dokters geschreven en be
werkt, wil den modernen mensch weg
wijs maken op dit terrein, dat door ve
len, vooral wanneer zij elders eens geen
baat vonden, gaarne wordt betreden.
Zal het de richting van de toekomst
worden? Wie weet maar in elk geval
is het beter, onder leiding van een heu-
schen dokter als hier aan het woord is,
en dan liefst in overleg met een eigen
huisdokter „aan natuurgeneeswijze te
gaan doen", dan het spoor van minder
wel-onderlegden rn dezen te volgen.
Dit boek is breed van opzet en rijk
geïllustreerd,
V. F. Calverton „Bankroet van
het huwelijk" H, Meulenhoif,
Amsterdam.
In dit boek behandelt de schrijver (die
ons te veel op den nieuwen koning Karei
van Roemenië lijkt, blijkens zijn voor in
het boek afgedrukte portret) hij is
echter van zijn stiel redacteur van de
„Modern Quarterley" en schrijver van
eenige boeken, welke in Amerika zeer de
aandacht trekken den omkeer in de
opvattingen betreffende de sexueele ver
houdingen in en buiten het huwelijk,
welke tegenwoordig plaats heeft. Van
deze veranderingen is het noodig kennis
te nemen om zijn tijd te begrijpen. Cal
verton schrijft, gesteund door een groote
kennis van de literatuur op dat gebied
en na zich, zoo dit noodig was, zelf op
de hoogte te hebben gesteld; Hij maakte
voor dit boek een studiereis door Rus
land en Duitschland, Niet alleen uit
ethisch oogpunt is zijn werk van belang,
ook besteedt de schrijver aandacht aan
den socialen en hygiënischen kant van
het vraagstuk. Zoo werd zijn werk een
breede goed gedocumenteerde studie.
Het boek sluit aan bij die van rechter
Lindsey, welke wij evenmin volledig kun
nen bewonderen als het onderhavige.
Maar belangwekkend is het in elk geval
wel.
Van Dr. Jcs. Schrijnen, Nederland
sche Volkskunde I, verscheen een twee
de herziene druk. W. J. Thieme
Cie, Zutphen.
De eerste druk van dit boek verscheen
in een tijd, toen van Volkskunde als we
tenschap nog nauwelijks kon gesproken
worden.
Deze na 15 jaren herziene uitgave
geeft vooreerst de noodzakelijke aanvul
ling van de litteratuur, voegt voorts aan
het oude materiaal enkele wetenswaar
digheden toe (hoewel evenmin als in de
eerste druk naar volledigheid gestreefd
is) en geeft ten slotte en dit is het
belangrijkste van deze nieuwe bewer
king een nieuwe principieele uiteen
zetting van methode, doel en streven der
volkskundige wetenschap, en van de
waardeering der ontwikkeling van de
volkscultuur. Prof. Schrijnen heeft in de
jaren, die liggen tusschen het verschijnen
van den eersten en den tweeden druk,
gestaan midden in het wetenschappelijk
leven met al zijn wisselende stroomingen,
en de vrucht hiervan is een nieuwe en
meesterlijke kijk op de volkskundige pro
blemen, neergelegd in de heldere uiteen
zetting in het eerste hoofdstuk: Diachro-
nistische en synchronistische volkskunde.
Typologie enz. In dit principieele gedeel
te trekt Prof. Schrijnen een merkwaar
dige parellel tusschen folklore en taal
wetenschap.
Voor den vakman ligt voor het oogen-
blik misschien de grootste waarde in de
zorgvuldig bijgewerkte litteratuur.
Dit eerste deel vormt een afgerond ge
heel, daar het de principieele uiteenzet
ting geeft, en deze uitwerkt zonder naar
algeheele volledigheid te streven.
■ie
Bij H. P. Leopolds U. M. te 's-G r a-
venhage verscheen: „De tocht naar
Florida in 1539, zijnde de geschiedenis
van den Adelantado Hermando de Soto,
gouverneur en opperbevelhebber van het
rijk van Florida en andere heldhaftige
Spaansche en Indiaansche krijgslieden,
geschreven door den Inca Garcilaso de
la Vega, kapitein van zijne majesteit en
inboorling van de groöte stad Cuzco,
die de hoofdstad is van geheel Peru, naar
het oude Spaansch bewerkt door Mr. W,
J. van Balen en verlucht met illustraties
naar oude gravures, fotografiën en een.
kaart.
Een boeiend verhaal uit den ouden tijd
en: historisch. Dat geeft een bijzonder
fijn smaakje er aan voor oud en jong!
Van de hand van mr. dr. D. Albers
verscheen bij H. P. Leopold in Den
Haag: „Uit het land der pyramiden".
De schrijver maakte een groote reis door
Egypte en bracht daarvan niet alleen
een groot aantal foto's maar ook vele
ervaringen en wetenswaardigheden mee.
De laatste niet alleen van het oude
Egypte der Pharao's, maar ook van het
hedendaagsche land. Afzonderlijke hoofd
stukken zijn gewijd aan de Koptische
kunst en de voortbrengselen der Mo-
hammedaansche wereld. Hoewel zijn
boek geen zuiver wetenschappelijk werk
pretendeert te zijn, bemerkt men toch
van doen te hebben met een modernen
reiziger, die zich, na voorstudie, en toe
gerust met de noodige kennis, op weg
begaf en zijn oogen in dit land goed den
kost heeft gegeven.
NIEUWE BOEKEN.
Bij Brusse te Rotterdam ver
scheen „Moderne Woninginrichting"
door Jan Lauweriks. Het bevat vele
mooie foto's en demonstreert, hoe een
modern interieur redelijk verantwoord en
bovendien gezellig kan zijn. Er valt voor
dezen tijd véél goeds uit te halen!
Horreüs de Haas: „Credo" Vrij
zinnig Protestantsche geloofjsverklaring,
De Tijdstroom, Huis ter H e i d e.
„De vrouw van morgen" door Ste
fan Zweig en anderen; H. P. Leopolds
U. M., Den Haag.
F. MüllerLyer „De ontwikkeling
der beschaving" met een voorwoord van
prof. dr. S. R. Steinmetz - Zutphen W,
J. Thieme Cie.
Sir James Jeans „Het Heelal", zijn
bouw en zijn vraagstukken I. De Sterren
hemel, II. Het Atoom, II, De Tijd en IV.
Begin en Einde. Met 24 platen buiten
den tekst. Geautoriseerde vertaling van
dr. S. L. van Oss. H. P. Leopolds U. M,
te 's-G ravenhage.
Klabund: Borgia, het vervloekte
geslacht" een boek dat deugdelijk in
het vergifkastje moet! Em. Querido, Ann-
sterdam.
Broder Christiansen: „Het aspect
van onzen tijd" (Van Loghum Slaterus
U. M., Arnhe m).
Doel van dit boekje is om het wezen
van het heden te bepalen, en dit wel
in verband met gisteren en morgen. Het
wijst het karakteristieke van dezen tijd
aan op het gebied van de kunst, de lief
de, het huwelijk, de kleeding, den dans,
het handschrift, de opvoeding, de sociale
beweging, de filosofie en de religie.
„Leven", door prof, dr. Richard C.
Cabot, hoogleeraar in de geneeskunde
en in de sociale ethiek aan de Harvard-
Universiteit; vertaling van zuster A. M,
F. Onnen (Brusse, Rotter da m).
9
