Rugpijn SLOANS fT LINIMENT _L_ DOOL DOODT DERDE ^ADT VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 29 NOVEMBER 1930. No. 281. De blinde violist. TERUG UIT INSULINDE. Handel, Nijverheid en Visscheri: LEGER EN VLOOT. TH iann)i.-.«bg^o^ee *''{y LTL' WMCS>"t«g-aK mesmuesfmtesaMSHKaauam «MHBKWaa Het was in het stóp-trammetje tus- schen Utrecht en Zeist. Bij een halte kwam hij er in, weggebracht door een vriendelijke dame, om straks bij een verdere halte weer evenzoo te worden afgehaald. Toen hij binnenkwam, was hij éven onzeker, maar op den vroolij- ken toeroep van den conducteur, die blijkbaar een goede bekende voorhad, vond hij links op de zijbank in 't hoekje spoedig een plaatsje. Zoo zat ik vlak tegenover hem, en kon hem zien in het jonge, fijnbesneden gelaat. Een oogenblik later kwam een frisch boerenmeisje binnen, en ging naast hem zitten, wat schuw toen ze merkte dat die oogen naast haar gesloten waren, en toch niet in slaap. Integendeel: in gespannen aandacht scheen hij open te staan voor wat rondom hem gebeurde, als blijde wachtend.Het meisje was wat schuw, gelijk wij allen menschen licht wat schuw zijn, als wij een zeer misdeeld menschenkind ontmoeten. Wij geneeren ons dan, niet alleen omdat we diepe deernis voelen, en even een huivering om zulk groot gemis, doch ook met iets van schaamte. Wij zóó bevoorrecht, en waarom? Bang voor hem behoefde ze anders heelemaal niet te wezen! Hoe innig vredig stond de uitdrukking van zijn aangezicht. Meen niet dat een gelaat waarin de oogen ontbreken geen ex pressie zou kunnen hebben! Zeker, géén stralende spiegels van de inner lijke ziel waren hier aanwezig. Maar des te sprekender was de gevoelige mond, en het peinzende voorhoofd, en heel die houding, even voorovergebo gen] leunend op de vioolkist op zijn khieën. Hij zat daar, levend, meelevend rHëi 'die kleine wereld rondom in het iramcompartiment, elk geluid gespan- nejx,opnemend, in verwachting, wetend hoi kante leven rondom en toch zoo diep .verzonken tegelijk in zijn eigen rijke innerlijke wereld. Waar het licht u)lösi al was er buiten geen licht voor hjéfnytyant zie die glans op zijn stille trekkeri. Daar straalde een gloed van liefelijke teederheid uit heel dat stille imPQs-r §oIV Jir/i -£$qu%ij een gesprek willen beginnen met izijzi overbuurman? Ik durfde het niet. ik.weet niet waarom. Ik voelde irte iierlegen. Maar ik dacht over hem. EwM-houd ik hier mijn praatje, dat ik, rriisschien ten onrechte, aan den blin den viólist onthouden heb. -ni$a,- hij fad een instrument. Liefkoo- zend streken zijn handen over de kist. En. ik zag hem straks in den kleinen vriendenkring musiceeren. Naast de Üonkëte cel en de klankrijke piano zou 'zjijjtf1 éïótöl 'feeder klagen? Of blij jube- ïëji, öiïdariks' alles, om de schoonheid, de tragische schoonheid van het leven? oGee.p klacht, maar een danktoon, om- SdatAhet,.leven, goed is, zóó als het ge schonken wordt? O/ik zag hem nog eens aan, en ja '-"ufaürlïjk, hij was er de man naar, deze fonge lévende figuur, om zulk een hoog te te bereiken! Is het niet dikwijls zoo, 'tiéqiojpujt' cf'ë beproeving in het leven ■,:de:beste, kriichten van de ziel naar bui- Men brengt? In den smeltkroes van des :ioL\ aj aluoox innV ■jtommmmmmmmmmw levens strijd wordt het ruwe erts ge louterd tot zuiver goud(:\\ Gezegend dan deze blinde. Want hij ziet het Goddelijke licht over deze aardsche duistetnis. - Maar nog verder gingen mijn gedach ten. Ze gingen naar onszelf, naar ons eigen leven. Wij hebben de groote genade, dat wij mogen zien deze lichte wereld, zonne schijn en manelicht, de groene landen en de blauwe zee. En allermeest: zien, elkander. Zien, hen die we liefhebben, meer dan onszelf. Onze geliefde. Ons kind. Daarvoor kunnen we nooit dankbaar genoeg zijn. Maar is het in dezen zin ook niet waar voor óns, dat wij blind zijn, waar het er om gaat, te zien het doel, de bestemming, de beteekenis van het le ven en van deze wereld? Dan tasten wij immers allen in duis ternis? Nóóit wetend. Hoogstens in ge- loovig vertrouwen, dat Eén het weet en ziet en kent. Als een blinde gaan wij tastend door het leven, nimmer ziende waarheen de weg gaat. O, mochten ook wij dan zulk een innerlijken rijkdom vergaderen inde ziel, zooveel geestelijke schatten als ik hier aflas van dit jonge spiritueele ge laat dat ook wij gedrongen worden, aan de viool van ons innerlijke leven klanken te ontlokken, vele liefelijke en teedere klanken! Zuiver stemmen wij Elan onze snaren, in harmonie met die Geestelijke Wereld rondom. Uit ons klinkt ook in deze donkere wereld het levenslied op ter verheerlijking van het Licht. En voor ons kleine deel wordt ook aan ons bewaarheid het woord van den Meester: „Laat Uw licht alzoo schijnen voor de menschen, opdat zij uwe goede werken mogen zien JACOBUS DE KLEINE. DRAiSi^AvANVALKEijBUR^'S' „C LEEUWARDEN (Ingez. Med.) TIU 2J02GAAH JÏ3H som „O, ben jij .teaj^^ord?" D(e begroeting, hoewel niet onvriend schappelijk; 'lmstéi'alle warmte aan beide kapten. fn,3J,i,ïR—hö'órde dpor de telefoon, dat je verwacht werd. Hqp was het in de groote, nieuwe wereld?" „Prachtig. Ik veronderstel, dat je hier eet?" jiri uowèl'lldfen;d&had met Thérèse hier of ;fèü&Bg)heen willen gaan. Ze is een beetje i^oW^mSé/ het armte kind. Ze dacht, dat Jjeter zou slapen als ze eens een paar ulLwas geWeest. Wat is dat ellendig apre'-' óp'1 zïjn leeftijd;" is>« je vader. Typhus is heusch geen maakt het nog al heel goed." „Dat hoorik. Jk heb een beetje met %Mm^abbeW. Hij is een groot vriend van mij. „Ja, tante vertelde mij, dat hij groote dingen aan je gedaan had," „Groot zeide hij met een korten VIII. Na dit bezoek was mevrouw door de. Gislstraat gegaan om nog even aan le loopen bij den heer P, H. RECH- STEINER, omdat ze eens wilde infor- rneeren naar den prijs van een winter jasje voor Pieter, die bij bet zacllte herfstweder hier nog geen behoefte aan had gehad, maar men moest toch voorbe reid zijn als het weer plotseling omsloeg. De keuze was groot, maar mevrouw liet zich ook verder over de aanwezige goe deren inlichten en hoorden vooral van de Engelsche Standard jas, speciaal ar tikel uit deze zaak. Vooral' in de, ótalage aan de overzijde der straat trof mevrouw een grooten vporraad aan van dc nieuw ste heerenartikelen, en zij meende, dat de naam ,,'t Speciaalhuis" 'voor deze zaak uitstekend .gekozen is. Mevrouw spoedde zich naar huis, lach, „nu, dat zal waar zijn. Je had me toen moeten zien. Ik was op het punt mijn matjes op te rollen, zooals je Yankee vrienden zouden zeggen. Hij is een too- venaar, dat is hij. Hij zal nooit de me dicus van de beau-monde worden; daar voor heeft hij niet genoeg ambitie." Hij verdween in het boudoir en sloot de deur. In gedachten verdiept ging Roger de trap af. Het hinderde hem, dat Holliday zoo kalm, zonder aangediend te zijn, naar boven ging en zonder kloppen de kamer binnenging. Voor zijn stiefmoeder kon het hem niet schelen, maar hij vond het ongepast tegenover zijn vader, die tot een andere en meer vormelijke ge neratie behoorde, Het was vulgair van Thérèse om zulke familariteiten te dul den, hoe haar relatie met Holliday ook mocht zijn. Hij was blij, dat zijn tante, zoo eenvoudig van geest, niets gemerkt had van iets wat hem een jaar geleden al duidelijk was geweest. Thérèse was blijk baar haai* hoofd kwijt geraakt over dien onverschilligen Arthur, die van zijn kant zijn hoofd niet kwijt zou raken voor een vrouw. Gek, dat die jongen zulk een succes bij de dames heeft, zeide hij een oogen blik later tegen zichzelf, toen hij zijn bad nam. Hij doet geen moeite en ze loopen hem allemaal achterna. Vanaf dat hij een jongen was, is er altijd een vrouw die hem aanhangt en gewoonlijk is het waar haar man eu kinderen reeds laan dte koffietafel op haar zaten le wachten. Na tafel vertelde de heer D. eerst van zijn bezocjk aan Domburg on van de vrij goede berichten, ten opzichte der cultures, die hij daar had vernomen, en daarna vroegen de kinderen eenigen lijd de aandacht, want het was gewoonte na de koffie op dagen als deze dat er geen school was zich een uurtje geheel aan het aardige, vroolijke drietal te geven. Toen dc kleinste moei van hel spelen in morpheus armen viel, en de groolere zich zelf konden amuseeren, gingen de heer en mevrouw Dornstein er weer c-p uit en nu gold het eersftc bezoek de be kende zaak van den heer L. VAN SPAR- RENTAK op den hoek van St. Pieter- slraat en Spanjaardstraal. Een na fa milie lid van den heer Dl. gebruikte voor zijn werk steeds een A. G. schrijfma chine uit dezen winkel afkomstig en nu wilde mijnheer eens naar de prijzen van dit merk vernemen, om dat hij er erg aan dacht dit oolk op zijn kan toren in Dell te gaan gebruiken. Gaarne werden hem 'hier alle gewenschte inlich tingen gegeven en dit ook over dc prac- lisclie Barretit telmachines, zooals er te Middelburg reeds verschillende in ge bruik zijn. Men ontwaardde, dal in deze zaak bij wijze van spreken alles voor een moderne kanlo,orinst,all|atie te krij gen is en het verwonderde dan ook niet dat deze firma haar connectie over ge heel Zeeland en ook nóg wel daar bui len heeft. Mevrouw had erg behoefte aan een nieuwe schaar en daarom werd besloten nu eerst terug te' gaan naar de Noord straat en wel naar de N.V. v.h, VAN BOVEN, de keuze in scharen en mes sen was hier enorm, maar dit bleek maar een onderdeel der zaak te zijn, een voornaam artikel was ook phototoe- stellen en projectieapparatten, terwijl in brillen, lorgnetten en alles wat verder tot de optiek behoort deze zaak, die juist tegenover het Postkantoor ligt, een eerste plaats inneemt. De winkel ziet er keurig uit en verraadt de zorgzame vrou wenhand. In dezelfde straat stond nog een be zoek op hel programma en wel bij de firma L. I. VROON, waar mevrouw reeds eenige malen heerlijke taartjes met slag room en ananas had gekocht en waar zij nu een kijkje wilde nemen in de artike len, die speciaal in deze dagen gekocht worden, Zooals zij wel verwacht had, zorgde .men ook nu voor aan le slaan voor wat betreft dc levering van boter-, sprits- en chocolade letters, suiker brood, borstplaat los en in eenvoudige en luxe doozen enz. enz. Mevrouw bestelde enkele artikelen voor den gewichtigen dag Het ging nu weer eens de Langeviele in, daar men nog een bezoek wilde brengen aan de zaak van den heer A. VAN ROON, firma R. J. de Muijnck, omdat mevrouw vernomen had van de zoo practische electrische waschm.tchine zonder kamraderen, die deze firma te koop biedt. Mevrouw vond het een zeer mooie u'tvinding, die vooral ook -in een tijd van diensbodennood zeer goed te pas zal komen. Maar dit was maar een klein onderdeel van alles wat hier het oog bekoorde. Dit deed niet minder de groote sorteering in haarden en dat wel voor namelijk Jaarsma haarden. Het aantal en soorten huishoudelijke artikelen, niet het minst potten, pannen en dergelijke vond mevrouw enorm. Op den terug door de straat werd bir- nen gewipt 'n den winkel der firma A. HGOGENBOOM, maar ook in de ka mer daar achter, waar de groote wand- tafels een schat van allerlei lekkernijen bevat. Daar ziet men de kleinere voor werpen in chocolade, suikerwerk, enz., maar ook de letters, de grootere en kleinere doozen borstplaat en andere snoeperijen, die tot koopen moeten lokken. Nog een zaak werd in de Langeviele ditmaal aangedaan en wel die van den een rijke. Plotseling kreeg hij een invallende gedachte. Ik zou wel eens willen weten, of Thérèse hem dezen tijd onderhouden heeft. Gek, dat ik daar nog niet aan dacht. Zeker omdat het nooit bij me op kwam, dat zoo iets kon gebeuren waar het geld betreft van den ouden man, en hij is oud, en wel verdraaid, dat werpt een licht op haar ziedende boosheid toen hij haar financieel op rantsoen stelde. Ik gaf er wat om als ik wist of die baccarat- geschiedenis waar is. Hij dacht hierover tot het bad vol was geloopen en toen hij in het lekkere, warme water lag, dacht hij niet langer over de zaken van zijn stiefmoeder, maar verheugde hij zich in het vooruitzicht van de vrije maand, die hij voor zich had. Sinds October had hij met volle kracht gearbeid, nu kon hij van zijn verlof genieten, want hij wist dat hij het verdiend had. Hij dacht over tennissen, over een autotocht naar Monte Carlo, over dineeren en dansen daarna als hij een aardig meisje vinden kon. Het beeld van de kleine verpleeg ster flitste door zijn brein, eigenlijk meer speciaal haar slanke beenen en fijne enkels, die hem dien morgen waren op gevallen toen zij vlug door de gang liep. Dat was nu eens een meisje, dat weten zou hoe te genieten. Waarom zou hij haar niet vragen om 's avonds met hem uit te gaan in Cannes. Met haar zou het dubbel aardig zijn. Probeert Sloan's. Het zal U verwonderen hoe snel dit werkt in alle gevallen van Rug-pijn, Lendejicht, Rheumatiek en Spieren en Zenuw-Pijn. De pijn verdwijnt onmiddellijk. Millioenen hebben het ge bruikt. Sloan's dringt door. Verkrijgbaar bij alle Apo thekers en Drogisten. N -r Jy ■p v.1" (Ingez. Med.) heer W. J. BOSDIJK, omdat de heer Dornstein trek kreeg in een sigaar en zijn koker thuis had laten liggen. Het merk Hofnar stond bij hem in hoog aan zien en het trof, dat dc heer Bosdijk dit merk heeft en steeds goed verkoopt, evenals vele andere merken. Voor Sint Nicolaas ontwaardde de heer D. grooten uitzoek in sigaren in kleinere verpak king, verder sigaretten en om niet te vergeten den voorraad in verschillende modellen van pijpen. Mijnheer wilde nu even in de soos de markten nakijken, en mevrouw liep toen maar even door en wel naar de firma D. J, DRQNKERS EN ZOON op de Vlasmarkt, omdat zij een blik Verkade's biscuits wilde koopen en zij bemerkte- dat deze zaak d e Verkade's winkel van Middelburg is en steeds de nieuwste dei- door deze firma in den handel gebrachte artikelen in voorraad heeft. Dit was ook nu het geval, mevrouw zocht een aardige, blauwe, luxe doos biscuits uit en toen zij den winkel en passant eens rustig rond keek, begreep zij, dat haar Middelburgsche familie hier in deze propere zaak geregeld kocht, temeer, daar zij vernomen had dat alle waren van goede kwaliteit zijn. De heer Dornstein was reeds cp de Markt en men ging nu weer samen ver der en voor de zooveelste maal naar de Langedelft, waar nu het eerst dc firma J, F, WOLSKY aan de beurt kwam, daar wilde mevrouw voorloopig een kijkje nemen bij de afdeeling Pullovers, en zag dat deze er waren o.a. in artistieke des- s'ns, Het was hier voor haar wel een eldorado met zooveel moois in zak doekjes, handschoenen o.a. in nappa en zeem, verder in moderne colliers (de groote mode) en ten slotte de pochettes en corsages. Van de firma Wolsky stapte het echt paar naar „DE MAAN", het alom be kende magazijn van aardewerk, porce- lein, en vele fantasie artikelen van den heer G. A. Wessels aan de overzijde der straat. Ook nu werd daar een uitgebreide collectie in alle genoemde artikelen aangetroffen, maar ook de afdeeling lampen was weer „up to date" en afge sproken werd, dat men in den loop dei- week ook een bezoek zou brengen aan het bekende radiohuis van den heer Wessels in de Lange Giststraat, waar men op zijn gemak verschillende toestel len en luidsprekers kan beoordeelen. Met belangstelling werd nog vernomen, dat Sint Nicolaas en zijn knecht zich spec aal voor deze firma op 5 December hadden beschikbaar gesteld voor het rondbrengen der geschenken. De firma VRIESMAN Co. was een adres, dat ook als zeer aanbevelenswaar dig was opgegeven en daar heen ging men nu, om een kijkje te nemen bij de groote verscheidenheid van dassen, ca- chenez, overhemden, handschoenen, hoe den en petten, confectiegoederen enz., maar ook werd juist gereed zijnd maat-, werk getoond en bewonderde de heer Dornstein de keurige afwerking van ieder stuk. De firma is nu juist een jaar in dit pand gevestigd en al waren de eerste weken van groote onrust door Esther kwam uit de kamer van sir Charles, juist toen kapitein Holliday het aangrenzend vertrek verliet, zoodat ze tegenover elkaar kwamen te staan. Zij wilde na een vormelijke hoofdneiging voorbijgaan, maar na een vluchtigen groet kwam hij een stap naderbij en keek haar zoo strak aan, dat zij stil stond, meenende dat hij haar wat te zeggen had. „Zoo, dus hebt u nu deze verpleging aangenomen?" zeide hij, haar vlak aan ziende, ,,U weet wel, dat ik heelemaal niet voldaan was over dat verhaal van u, dat u mij gezien had waar was het ook weer? O ja, in het Carltonhotel." „Ik zeide dat ik u daar zag. Misschien was het niet daar dat u mij gezien hebt", zeide Esther eenvoudig. „Die keer bedoel ik niet, ik heb u er gens anders gezien in andere omstandig heden. Niet dat het er iets toe doet, maar. ,,'t Is geen reden voor een praatje", zeide hij lachend. „Als u dat ding niet op uw hoofd had", zeide hij ernstig, „zou ik mij misschien herinneren waar het was." Met een vlugge beweging nam zij het mutsje af. Haar bruin haar omlijstte haar glanzige krulletjes. Zij trachtte er orde in te brengen met haar handen en ont moette zijn starende oogen, overtuigd dat de verandering in haar voorkomen hem toch niet op weg zou helpen, want dc ramp van 7 December, toch is er alle reden om dit één jarig bestaan op die plaats te herdenken en de feestelijke stemming zal de klanten ten goede ko men, nu de firma voor hen een doos bonbons als versnapering heeft aange schaft. Het volgend adres waar halt gehou den werd was de zaak van den heer R. VERHOOG, waar men een groote keuze aantrof in alles, wat van goud en zilver wordt vervaardigd, en dit in zoo veel soorten artikelen, dat het onmogelijk zou worden alles op te noemen, wat werd getoond. Gezorgd is, dat men per sonen met verschillende beurzen kan bedienen en daarom is er o.a. ook een groote voorraad in Christoffelzilver. Be halve losse voorwerpen is er ook veel te zien in étuiverpakking. Men zal dezen winkel niet licht onvoldaan verlaten. Van al deze mooie artikelen nam men afscheid, want toen mevrouw in het agentschap der Electrolux stofzuiger- fabriek was op den hoek van de Segeer- straat en de Langedelft, was haar oog gevallen op de keurige étalage van de firma F. J. MURK. en zij wilde nu binnen eens een kijkje gaan nemen. De heer Dornstein liep even door en zou in de volgende te bezoeken zaak op haar wachlen. Mevrouw trof in den winkel een kerncollectie odeurs aan o.a. van de firma Worth terwijl de schoonheids artikelen van Elisabeth Arden niet min der haar belangstelling wedroegen. Mevrouw vroeg ook naar den prijs van een „permanent wave", daar zij in stilte de hoop koesterde, dat haar echt vriend haar een zoodanige behandeling als Sint Nicolaas-geschenk niet zou ont houden. De Handels- en Landbouwbank. Dc Jlaaglschc rechtbank; lieeft, naar aanleiding van de ingediende aanlvlragen door de Handels- en Landbouwbank en door de Spaarbank van deze Bank om surséance van betaling, tot -vborloopige bewindvoerders over deze beide inslelLin- igeu benoemd ]br. mr, 'E. 'C. U. van Doorn le s-Gravenhage, den heer J. van Eek, directeur van de Middenslandsbank le Amsterdam en mr. II. M. de Vries te 's-Gravenhage. De datum, waarop de crediteuren over do surséance-aanvragen ziillen worden geboord, zal nader door de rechtbank worden vastgesteld. Majoor A. P. van Vellhuijzen thans igjedetacheerd bij den V.L.fb Verband Apeldoorn wordt overgeplaatst! bij hel 14c reg. int', te Middelburg. f De sergeant der mariniers J. P. •Goeman is overgeplaatst van liet wacht schip lo Willemsoord naar de Van Speijk'. Dc korporaal-torpedomaker G. C. van Aken is bevorderd tot sergeanl-tor-> pedomaker. bij die andere gelegenheid had zij een hoed gedragen. Na lang critisch onder zoek schudde hij langzaam het hoofd. „Ik ben er nog niet achter, maar ik zal het wel uitvinden." „Laat u het mij dan vooral weten?" zeide zij ironisch. „Dat zal ik." Hij bewoog zich niet, maar hield zijn onbeduidende oogen od haar gevestigd. Ze zag dat er iets van matte, onverschillige bewondering in zijn blik was gekomen. Zonder te weten waarvoor, voelde zij voor de tweede maal, of was het al voor den derden keer dien dag, 't bloed naar haar hoofd stijgen. Hoe gek om zoo gauw te blo zen. Ze was boos op zichzelve. Ze was heelemaal verlegen geworden. Niets dan overgevoeligheid, net een kruidje-roer- me-niet. Op dit oogenblik kwam Roger, gekleed voor tafel, op het portaal. En hij zag de jonge verpleegster zonder mutsje, blozend zooals ze dien morgen voor hem gebloosd had, met iets schalksch in haar oogen Holliday aankijkend, ter wijl deze verscholen glimlachend haar aanzag. Dit tafereel maakte een onplei- zierigen indruk op Roger, hij voelde ont stemming tegenover Holliday, dien hij een kwast vond, en in het meisje voelde hij zich licht teleurgesteld. Was zij ook al weer een van die vrouwen, die onder Arthur's bekoring raakten? Hij had een hooger idee van haar gehad, (Wordt vervolgd),

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1930 | | pagina 9