Rugpijn
SLOANS
fT
LINIMENT
_L_
DOOL
DOODT
DERDE ^ADT VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 29 NOVEMBER 1930. No. 281.
De blinde violist.
TERUG UIT INSULINDE.
Handel, Nijverheid en Visscheri:
LEGER EN VLOOT.
TH iann)i.-.«bg^o^ee
*''{y LTL' WMCS>"t«g-aK mesmuesfmtesaMSHKaauam
«MHBKWaa
Het was in het stóp-trammetje tus-
schen Utrecht en Zeist. Bij een halte
kwam hij er in, weggebracht door een
vriendelijke dame, om straks bij een
verdere halte weer evenzoo te worden
afgehaald. Toen hij binnenkwam, was
hij éven onzeker, maar op den vroolij-
ken toeroep van den conducteur, die
blijkbaar een goede bekende voorhad,
vond hij links op de zijbank in 't hoekje
spoedig een plaatsje. Zoo zat ik vlak
tegenover hem, en kon hem zien in het
jonge, fijnbesneden gelaat.
Een oogenblik later kwam een frisch
boerenmeisje binnen, en ging naast hem
zitten, wat schuw toen ze merkte dat
die oogen naast haar gesloten waren,
en toch niet in slaap. Integendeel: in
gespannen aandacht scheen hij open te
staan voor wat rondom hem gebeurde,
als blijde wachtend.Het meisje was
wat schuw, gelijk wij allen menschen
licht wat schuw zijn, als wij een zeer
misdeeld menschenkind ontmoeten. Wij
geneeren ons dan, niet alleen omdat
we diepe deernis voelen, en even een
huivering om zulk groot gemis, doch
ook met iets van schaamte. Wij zóó
bevoorrecht, en waarom?
Bang voor hem behoefde ze anders
heelemaal niet te wezen! Hoe innig
vredig stond de uitdrukking van zijn
aangezicht. Meen niet dat een gelaat
waarin de oogen ontbreken geen ex
pressie zou kunnen hebben! Zeker,
géén stralende spiegels van de inner
lijke ziel waren hier aanwezig. Maar
des te sprekender was de gevoelige
mond, en het peinzende voorhoofd, en
heel die houding, even voorovergebo
gen] leunend op de vioolkist op zijn
khieën. Hij zat daar, levend, meelevend
rHëi 'die kleine wereld rondom in het
iramcompartiment, elk geluid gespan-
nejx,opnemend, in verwachting, wetend
hoi kante leven rondom en toch zoo
diep .verzonken tegelijk in zijn eigen
rijke innerlijke wereld. Waar het licht
u)lösi al was er buiten geen licht voor
hjéfnytyant zie die glans op zijn stille
trekkeri. Daar straalde een gloed van
liefelijke teederheid uit heel dat stille
imPQs-r
§oIV Jir/i
-£$qu%ij een gesprek willen beginnen
met izijzi overbuurman? Ik durfde het
niet. ik.weet niet waarom. Ik voelde
irte iierlegen. Maar ik dacht over hem.
EwM-houd ik hier mijn praatje, dat ik,
rriisschien ten onrechte, aan den blin
den viólist onthouden heb.
-ni$a,- hij fad een instrument. Liefkoo-
zend streken zijn handen over de kist.
En. ik zag hem straks in den kleinen
vriendenkring musiceeren. Naast de
Üonkëte cel en de klankrijke piano zou
'zjijjtf1 éïótöl 'feeder klagen? Of blij jube-
ïëji, öiïdariks' alles, om de schoonheid,
de tragische schoonheid van het leven?
oGee.p klacht, maar een danktoon, om-
SdatAhet,.leven, goed is, zóó als het ge
schonken wordt?
O/ik zag hem nog eens aan, en ja
'-"ufaürlïjk, hij was er de man naar, deze
fonge lévende figuur, om zulk een hoog
te te bereiken! Is het niet dikwijls zoo,
'tiéqiojpujt' cf'ë beproeving in het leven
■,:de:beste, kriichten van de ziel naar bui-
Men brengt? In den smeltkroes van des
:ioL\ aj aluoox innV
■jtommmmmmmmmmw
levens strijd wordt het ruwe erts ge
louterd tot zuiver goud(:\\
Gezegend dan deze blinde. Want hij
ziet het Goddelijke licht over deze
aardsche duistetnis.
-
Maar nog verder gingen mijn gedach
ten.
Ze gingen naar onszelf, naar ons
eigen leven.
Wij hebben de groote genade, dat wij
mogen zien deze lichte wereld, zonne
schijn en manelicht, de groene landen
en de blauwe zee. En allermeest: zien,
elkander. Zien, hen die we liefhebben,
meer dan onszelf. Onze geliefde. Ons
kind.
Daarvoor kunnen we nooit dankbaar
genoeg zijn.
Maar is het in dezen zin ook niet
waar voor óns, dat wij blind zijn, waar
het er om gaat, te zien het doel, de
bestemming, de beteekenis van het le
ven en van deze wereld?
Dan tasten wij immers allen in duis
ternis? Nóóit wetend. Hoogstens in ge-
loovig vertrouwen, dat Eén het weet
en ziet en kent.
Als een blinde gaan wij tastend door
het leven, nimmer ziende waarheen de
weg gaat.
O, mochten ook wij dan zulk een
innerlijken rijkdom vergaderen inde
ziel, zooveel geestelijke schatten als ik
hier aflas van dit jonge spiritueele ge
laat dat ook wij gedrongen worden,
aan de viool van ons innerlijke leven
klanken te ontlokken, vele liefelijke en
teedere klanken! Zuiver stemmen wij
Elan onze snaren, in harmonie met die
Geestelijke Wereld rondom. Uit ons
klinkt ook in deze donkere wereld het
levenslied op ter verheerlijking van het
Licht. En voor ons kleine deel wordt
ook aan ons bewaarheid het woord van
den Meester:
„Laat Uw licht alzoo schijnen voor
de menschen, opdat zij uwe goede
werken mogen zien
JACOBUS DE KLEINE.
DRAiSi^AvANVALKEijBUR^'S'
„C
LEEUWARDEN
(Ingez. Med.)
TIU 2J02GAAH JÏ3H
som
„O, ben jij .teaj^^ord?"
D(e begroeting, hoewel niet onvriend
schappelijk; 'lmstéi'alle warmte aan beide
kapten.
fn,3J,i,ïR—hö'órde dpor de telefoon, dat je
verwacht werd. Hqp was het in de
groote, nieuwe wereld?"
„Prachtig. Ik veronderstel, dat je hier
eet?"
jiri uowèl'lldfen;d&had met Thérèse hier of
;fèü&Bg)heen willen gaan. Ze is een beetje
i^oW^mSé/ het armte kind. Ze dacht, dat
Jjeter zou slapen als ze eens een paar
ulLwas geWeest. Wat is dat ellendig
apre'-' óp'1 zïjn leeftijd;"
is>«
je vader. Typhus is heusch geen
maakt het nog al heel goed."
„Dat hoorik. Jk heb een beetje met
%Mm^abbeW. Hij is een groot
vriend van mij.
„Ja, tante vertelde mij, dat hij groote
dingen aan je gedaan had,"
„Groot zeide hij met een korten
VIII.
Na dit bezoek was mevrouw door de.
Gislstraat gegaan om nog even aan le
loopen bij den heer P, H. RECH-
STEINER, omdat ze eens wilde infor-
rneeren naar den prijs van een winter
jasje voor Pieter, die bij bet zacllte
herfstweder hier nog geen behoefte aan
had gehad, maar men moest toch voorbe
reid zijn als het weer plotseling omsloeg.
De keuze was groot, maar mevrouw liet
zich ook verder over de aanwezige goe
deren inlichten en hoorden vooral van
de Engelsche Standard jas, speciaal ar
tikel uit deze zaak. Vooral' in de, ótalage
aan de overzijde der straat trof mevrouw
een grooten vporraad aan van dc nieuw
ste heerenartikelen, en zij meende, dat
de naam ,,'t Speciaalhuis" 'voor deze
zaak uitstekend .gekozen is.
Mevrouw spoedde zich naar huis,
lach, „nu, dat zal waar zijn. Je had me
toen moeten zien. Ik was op het punt
mijn matjes op te rollen, zooals je Yankee
vrienden zouden zeggen. Hij is een too-
venaar, dat is hij. Hij zal nooit de me
dicus van de beau-monde worden; daar
voor heeft hij niet genoeg ambitie."
Hij verdween in het boudoir en sloot
de deur.
In gedachten verdiept ging Roger de
trap af. Het hinderde hem, dat Holliday
zoo kalm, zonder aangediend te zijn,
naar boven ging en zonder kloppen de
kamer binnenging. Voor zijn stiefmoeder
kon het hem niet schelen, maar hij vond
het ongepast tegenover zijn vader, die
tot een andere en meer vormelijke ge
neratie behoorde, Het was vulgair van
Thérèse om zulke familariteiten te dul
den, hoe haar relatie met Holliday ook
mocht zijn. Hij was blij, dat zijn tante,
zoo eenvoudig van geest, niets gemerkt
had van iets wat hem een jaar geleden al
duidelijk was geweest. Thérèse was blijk
baar haai* hoofd kwijt geraakt over dien
onverschilligen Arthur, die van zijn kant
zijn hoofd niet kwijt zou raken voor een
vrouw.
Gek, dat die jongen zulk een succes
bij de dames heeft, zeide hij een oogen
blik later tegen zichzelf, toen hij zijn
bad nam. Hij doet geen moeite en ze
loopen hem allemaal achterna. Vanaf dat
hij een jongen was, is er altijd een vrouw
die hem aanhangt en gewoonlijk is het
waar haar man eu kinderen reeds laan
dte koffietafel op haar zaten le wachten.
Na tafel vertelde de heer D. eerst
van zijn bezocjk aan Domburg on van de
vrij goede berichten, ten opzichte der
cultures, die hij daar had vernomen, en
daarna vroegen de kinderen eenigen lijd
de aandacht, want het was gewoonte na
de koffie op dagen als deze dat er geen
school was zich een uurtje geheel aan
het aardige, vroolijke drietal te geven.
Toen dc kleinste moei van hel spelen
in morpheus armen viel, en de groolere
zich zelf konden amuseeren, gingen de
heer en mevrouw Dornstein er weer c-p
uit en nu gold het eersftc bezoek de be
kende zaak van den heer L. VAN SPAR-
RENTAK op den hoek van St. Pieter-
slraat en Spanjaardstraal. Een na fa
milie lid van den heer Dl. gebruikte voor
zijn werk steeds een A. G. schrijfma
chine uit dezen winkel afkomstig en
nu wilde mijnheer eens naar de prijzen
van dit merk vernemen, om dat hij
er erg aan dacht dit oolk op zijn kan
toren in Dell te gaan gebruiken. Gaarne
werden hem 'hier alle gewenschte inlich
tingen gegeven en dit ook over dc prac-
lisclie Barretit telmachines, zooals er te
Middelburg reeds verschillende in ge
bruik zijn. Men ontwaardde, dal in deze
zaak bij wijze van spreken alles voor
een moderne kanlo,orinst,all|atie te krij
gen is en het verwonderde dan ook niet
dat deze firma haar connectie over ge
heel Zeeland en ook nóg wel daar bui
len heeft.
Mevrouw had erg behoefte aan een
nieuwe schaar en daarom werd besloten
nu eerst terug te' gaan naar de Noord
straat en wel naar de N.V. v.h, VAN
BOVEN, de keuze in scharen en mes
sen was hier enorm, maar dit bleek
maar een onderdeel der zaak te zijn,
een voornaam artikel was ook phototoe-
stellen en projectieapparatten, terwijl in
brillen, lorgnetten en alles wat verder
tot de optiek behoort deze zaak, die
juist tegenover het Postkantoor ligt, een
eerste plaats inneemt. De winkel ziet er
keurig uit en verraadt de zorgzame vrou
wenhand.
In dezelfde straat stond nog een be
zoek op hel programma en wel bij de
firma L. I. VROON, waar mevrouw reeds
eenige malen heerlijke taartjes met slag
room en ananas had gekocht en waar zij
nu een kijkje wilde nemen in de artike
len, die speciaal in deze dagen gekocht
worden, Zooals zij wel verwacht had,
zorgde .men ook nu voor aan le slaan
voor wat betreft dc levering van boter-,
sprits- en chocolade letters, suiker
brood, borstplaat los en in eenvoudige en
luxe doozen enz. enz. Mevrouw bestelde
enkele artikelen voor den gewichtigen
dag
Het ging nu weer eens de Langeviele
in, daar men nog een bezoek wilde
brengen aan de zaak van den heer
A. VAN ROON, firma R. J. de Muijnck,
omdat mevrouw vernomen had van de
zoo practische electrische waschm.tchine
zonder kamraderen, die deze firma te
koop biedt. Mevrouw vond het een zeer
mooie u'tvinding, die vooral ook -in een
tijd van diensbodennood zeer goed te pas
zal komen. Maar dit was maar een klein
onderdeel van alles wat hier het oog
bekoorde. Dit deed niet minder de groote
sorteering in haarden en dat wel voor
namelijk Jaarsma haarden. Het aantal en
soorten huishoudelijke artikelen, niet het
minst potten, pannen en dergelijke vond
mevrouw enorm.
Op den terug door de straat werd bir-
nen gewipt 'n den winkel der firma
A. HGOGENBOOM, maar ook in de ka
mer daar achter, waar de groote wand-
tafels een schat van allerlei lekkernijen
bevat. Daar ziet men de kleinere voor
werpen in chocolade, suikerwerk, enz.,
maar ook de letters, de grootere en
kleinere doozen borstplaat en andere
snoeperijen, die tot koopen moeten
lokken.
Nog een zaak werd in de Langeviele
ditmaal aangedaan en wel die van den
een rijke.
Plotseling kreeg hij een invallende
gedachte. Ik zou wel eens willen weten,
of Thérèse hem dezen tijd onderhouden
heeft. Gek, dat ik daar nog niet aan
dacht. Zeker omdat het nooit bij me op
kwam, dat zoo iets kon gebeuren waar
het geld betreft van den ouden man, en
hij is oud, en wel verdraaid, dat werpt
een licht op haar ziedende boosheid toen
hij haar financieel op rantsoen stelde. Ik
gaf er wat om als ik wist of die baccarat-
geschiedenis waar is. Hij dacht hierover
tot het bad vol was geloopen en toen hij
in het lekkere, warme water lag, dacht
hij niet langer over de zaken van zijn
stiefmoeder, maar verheugde hij zich in
het vooruitzicht van de vrije maand, die
hij voor zich had. Sinds October had hij
met volle kracht gearbeid, nu kon hij
van zijn verlof genieten, want hij wist
dat hij het verdiend had. Hij dacht over
tennissen, over een autotocht naar
Monte Carlo, over dineeren en dansen
daarna als hij een aardig meisje vinden
kon. Het beeld van de kleine verpleeg
ster flitste door zijn brein, eigenlijk meer
speciaal haar slanke beenen en fijne
enkels, die hem dien morgen waren op
gevallen toen zij vlug door de gang liep.
Dat was nu eens een meisje, dat weten
zou hoe te genieten. Waarom zou hij
haar niet vragen om 's avonds met hem
uit te gaan in Cannes. Met haar zou het
dubbel aardig zijn.
Probeert Sloan's. Het zal U
verwonderen hoe snel dit
werkt in alle gevallen van
Rug-pijn, Lendejicht,
Rheumatiek en Spieren
en Zenuw-Pijn. De pijn
verdwijnt onmiddellijk.
Millioenen hebben het ge
bruikt. Sloan's dringt door.
Verkrijgbaar bij alle Apo
thekers en Drogisten.
N -r Jy
■p v.1"
(Ingez. Med.)
heer W. J. BOSDIJK, omdat de heer
Dornstein trek kreeg in een sigaar en
zijn koker thuis had laten liggen. Het
merk Hofnar stond bij hem in hoog aan
zien en het trof, dat dc heer Bosdijk dit
merk heeft en steeds goed verkoopt,
evenals vele andere merken. Voor Sint
Nicolaas ontwaardde de heer D. grooten
uitzoek in sigaren in kleinere verpak
king, verder sigaretten en om niet te
vergeten den voorraad in verschillende
modellen van pijpen.
Mijnheer wilde nu even in de soos de
markten nakijken, en mevrouw liep toen
maar even door en wel naar de firma
D. J, DRQNKERS EN ZOON op de
Vlasmarkt, omdat zij een blik Verkade's
biscuits wilde koopen en zij bemerkte-
dat deze zaak d e Verkade's winkel van
Middelburg is en steeds de nieuwste dei-
door deze firma in den handel gebrachte
artikelen in voorraad heeft. Dit was ook
nu het geval, mevrouw zocht een aardige,
blauwe, luxe doos biscuits uit en
toen zij den winkel en passant eens
rustig rond keek, begreep zij, dat haar
Middelburgsche familie hier in deze
propere zaak geregeld kocht, temeer,
daar zij vernomen had dat alle waren van
goede kwaliteit zijn.
De heer Dornstein was reeds cp de
Markt en men ging nu weer samen ver
der en voor de zooveelste maal naar de
Langedelft, waar nu het eerst dc firma
J, F, WOLSKY aan de beurt kwam, daar
wilde mevrouw voorloopig een kijkje
nemen bij de afdeeling Pullovers, en zag
dat deze er waren o.a. in artistieke des-
s'ns, Het was hier voor haar wel een
eldorado met zooveel moois in zak
doekjes, handschoenen o.a. in nappa en
zeem, verder in moderne colliers (de
groote mode) en ten slotte de pochettes
en corsages.
Van de firma Wolsky stapte het echt
paar naar „DE MAAN", het alom be
kende magazijn van aardewerk, porce-
lein, en vele fantasie artikelen van den
heer G. A. Wessels aan de overzijde der
straat. Ook nu werd daar een uitgebreide
collectie in alle genoemde artikelen
aangetroffen, maar ook de afdeeling
lampen was weer „up to date" en afge
sproken werd, dat men in den loop dei-
week ook een bezoek zou brengen aan
het bekende radiohuis van den heer
Wessels in de Lange Giststraat, waar
men op zijn gemak verschillende toestel
len en luidsprekers kan beoordeelen.
Met belangstelling werd nog vernomen,
dat Sint Nicolaas en zijn knecht zich
spec aal voor deze firma op 5 December
hadden beschikbaar gesteld voor het
rondbrengen der geschenken.
De firma VRIESMAN Co. was een
adres, dat ook als zeer aanbevelenswaar
dig was opgegeven en daar heen ging
men nu, om een kijkje te nemen bij de
groote verscheidenheid van dassen, ca-
chenez, overhemden, handschoenen, hoe
den en petten, confectiegoederen enz.,
maar ook werd juist gereed zijnd maat-,
werk getoond en bewonderde de heer
Dornstein de keurige afwerking van
ieder stuk. De firma is nu juist een jaar
in dit pand gevestigd en al waren de
eerste weken van groote onrust door
Esther kwam uit de kamer van sir
Charles, juist toen kapitein Holliday het
aangrenzend vertrek verliet, zoodat ze
tegenover elkaar kwamen te staan. Zij
wilde na een vormelijke hoofdneiging
voorbijgaan, maar na een vluchtigen
groet kwam hij een stap naderbij en keek
haar zoo strak aan, dat zij stil stond,
meenende dat hij haar wat te zeggen
had.
„Zoo, dus hebt u nu deze verpleging
aangenomen?" zeide hij, haar vlak aan
ziende, ,,U weet wel, dat ik heelemaal
niet voldaan was over dat verhaal van
u, dat u mij gezien had waar was het
ook weer? O ja, in het Carltonhotel."
„Ik zeide dat ik u daar zag. Misschien
was het niet daar dat u mij gezien hebt",
zeide Esther eenvoudig.
„Die keer bedoel ik niet, ik heb u er
gens anders gezien in andere omstandig
heden. Niet dat het er iets toe doet,
maar.
,,'t Is geen reden voor een praatje",
zeide hij lachend.
„Als u dat ding niet op uw hoofd had",
zeide hij ernstig, „zou ik mij misschien
herinneren waar het was."
Met een vlugge beweging nam zij het
mutsje af. Haar bruin haar omlijstte haar
glanzige krulletjes. Zij trachtte er orde
in te brengen met haar handen en ont
moette zijn starende oogen, overtuigd
dat de verandering in haar voorkomen
hem toch niet op weg zou helpen, want
dc ramp van 7 December, toch is er alle
reden om dit één jarig bestaan op die
plaats te herdenken en de feestelijke
stemming zal de klanten ten goede ko
men, nu de firma voor hen een doos
bonbons als versnapering heeft aange
schaft.
Het volgend adres waar halt gehou
den werd was de zaak van den heer
R. VERHOOG, waar men een groote
keuze aantrof in alles, wat van goud en
zilver wordt vervaardigd, en dit in zoo
veel soorten artikelen, dat het onmogelijk
zou worden alles op te noemen, wat
werd getoond. Gezorgd is, dat men per
sonen met verschillende beurzen kan
bedienen en daarom is er o.a. ook een
groote voorraad in Christoffelzilver. Be
halve losse voorwerpen is er ook veel
te zien in étuiverpakking. Men zal dezen
winkel niet licht onvoldaan verlaten.
Van al deze mooie artikelen nam men
afscheid, want toen mevrouw in het
agentschap der Electrolux stofzuiger-
fabriek was op den hoek van de Segeer-
straat en de Langedelft, was haar oog
gevallen op de keurige étalage van de
firma F. J. MURK. en zij wilde nu binnen
eens een kijkje gaan nemen. De heer
Dornstein liep even door en zou in de
volgende te bezoeken zaak op haar
wachlen. Mevrouw trof in den winkel
een kerncollectie odeurs aan o.a. van de
firma Worth terwijl de schoonheids
artikelen van Elisabeth Arden niet min
der haar belangstelling wedroegen.
Mevrouw vroeg ook naar den prijs
van een „permanent wave", daar zij in
stilte de hoop koesterde, dat haar echt
vriend haar een zoodanige behandeling
als Sint Nicolaas-geschenk niet zou ont
houden.
De Handels- en Landbouwbank.
Dc Jlaaglschc rechtbank; lieeft, naar
aanleiding van de ingediende aanlvlragen
door de Handels- en Landbouwbank en
door de Spaarbank van deze Bank om
surséance van betaling, tot -vborloopige
bewindvoerders over deze beide inslelLin-
igeu benoemd ]br. mr, 'E. 'C. U. van
Doorn le s-Gravenhage, den heer J. van
Eek, directeur van de Middenslandsbank
le Amsterdam en mr. II. M. de Vries te
's-Gravenhage.
De datum, waarop de crediteuren over
do surséance-aanvragen ziillen worden
geboord, zal nader door de rechtbank
worden vastgesteld.
Majoor A. P. van Vellhuijzen thans
igjedetacheerd bij den V.L.fb Verband
Apeldoorn wordt overgeplaatst! bij hel
14c reg. int', te Middelburg.
f
De sergeant der mariniers J. P.
•Goeman is overgeplaatst van liet wacht
schip lo Willemsoord naar de Van Speijk'.
Dc korporaal-torpedomaker G. C. van
Aken is bevorderd tot sergeanl-tor->
pedomaker.
bij die andere gelegenheid had zij een
hoed gedragen. Na lang critisch onder
zoek schudde hij langzaam het hoofd. „Ik
ben er nog niet achter, maar ik zal het
wel uitvinden."
„Laat u het mij dan vooral weten?"
zeide zij ironisch.
„Dat zal ik." Hij bewoog zich niet,
maar hield zijn onbeduidende oogen od
haar gevestigd. Ze zag dat er iets van
matte, onverschillige bewondering in zijn
blik was gekomen. Zonder te weten
waarvoor, voelde zij voor de tweede
maal, of was het al voor den derden
keer dien dag, 't bloed naar haar hoofd
stijgen. Hoe gek om zoo gauw te blo
zen. Ze was boos op zichzelve. Ze was
heelemaal verlegen geworden. Niets dan
overgevoeligheid, net een kruidje-roer-
me-niet. Op dit oogenblik kwam Roger,
gekleed voor tafel, op het portaal. En
hij zag de jonge verpleegster zonder
mutsje, blozend zooals ze dien morgen
voor hem gebloosd had, met iets schalksch
in haar oogen Holliday aankijkend, ter
wijl deze verscholen glimlachend haar
aanzag. Dit tafereel maakte een onplei-
zierigen indruk op Roger, hij voelde ont
stemming tegenover Holliday, dien hij een
kwast vond, en in het meisje voelde hij
zich licht teleurgesteld. Was zij ook al
weer een van die vrouwen, die onder
Arthur's bekoring raakten? Hij had een
hooger idee van haar gehad,
(Wordt vervolgd),