mu Abdijsiroop
Bestrijdt toch
die Bronchitis!
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 22 NOVEMBER 1930, No. 275
Deskundigen over
de Middelburgsche
Brandweerreorganisatie,
BOEKENSCHOUW.
TERUG UIT INSULINDE.
KUNST EN WETENSCHAP-
GEMENGD NIEUWS.
,,Voor de Borst"
V.
De heer F. A. H i 1 g e n, opperbrand-
meester van Zwolle, schrijft ons o.m.:
Wanneer gelegenheid daartoe bestaat,
vind ik een centrale post in de binnen
stad zeer verkieslijk, b.v. een gebouw
met beneden de garage en boven een
paar woningen voor de beambten.
Hier ter stede zijn twee va s t e be
ambten werklieden voor het on
derhoud van al het materieel en de
bediening van de motor
spuiten.
Wat het commando betreft, deel ik u
mede, dat een volledig tech
nisch ontwikkeld comman
dant de voorkeur ver
dient, mits er voldoende werk voor
hem is, wat ik betwijfel. De jaarlijksche
uitgaven daarvoor, drukken zwaar op
de brandweer en ik vind, dat de functie
van commandant der brandweer zeer
goed door iemand als bijbetrekking kan
worden waargenomen, mits hij liefde
en belangstelling voor brandweerzaken
heeft.
In Zwolle is de brandweer geheel vrij
willig, wat de brandmeesters betreft. Ze
hebben alleen een vrije telefoon tot ze
ker maximum en 400 voor vergade-
ringskosten, De opperbrandmeester heeft
een toelage voor bureaukosten van
350 en de secretaris dito van 100
per jaar,-
De heer P 1 o e g h, commandant der
Brandweer te Groningen, conclu
deert: Voor zoover ik aan de hand van
de mij ter beschikking staande onvolle
dige gegevens kan nagaan, wil het mij
voorkomen, dat de reorganisatie, zooals
door de commissie wordt voorgesteld,
de voorkeur verdient boven
het voorstel van B, en W.
De heer Gordijn, commandant dei-
Brandweer van Amsterdam, acht zich
met de Middelburgsche plaatselijke om
standigheden niet in die mate bekend om
een gefundeerd oordeel uit te spreken
ten aanzien van de garage-kwestie.
Voor wat het commando betreft, is de
heer Gordijn van meening, dal het in het
algemeen zeer gewenscht is een deskun
dig en verantwoordelijk commandant met
de leiding van een brandweerorganisatie
te belasten.
APOTHEKEN.
Zondaig en de nachten der volgende
week is te Middelburg geopend de apo
theek van den heer M. J. Van Picn-
tbroek (P,ottenmarkt).
Christendom en Bolsjewisme
N.V. Korteweg en Stemer-
ding, Rotterdam.
Nog zien we hem voor ons, dien een-
voudigen prediker die, voor een kleine
schare belangstellenden in een wijkge-
bouw in een der kleinere steden van
ons land, een lezing hield over het
christendom in bolsjewiekenland. Een
goede vijftiger, volle baard, blauwe
oogen, heldere, rustige stem, en overtui
gende voordracht. Geen zweem van
valsch pathos: rust en verzekerdheid
slechts sprak er uit zijn geheele wezen.
Deernis o zeker, met het lot van zijn
geloofsgenooten, maar daar bovenuit
een onwrikbaar vertrouwen, dat het
toch weer goed zou komen, want dat
was de grondtoon van zijn gedachten-
gang wat de bolsjewieken thans zich
ten doel gesteld hebben te vernietigen,
dat kunnen zij niet om hals brengen:
het geloof in andere en hoogere dingen
dan de menschelijke rede. Knappe, ja
perfide organisatoren zijn zij, maar dat
te vernietigen: het geloof van den
mensch in God het is een mensche
lijke onmogelijkheid die zij nastreven, en
daarom mag er droefenis zijn, wanhoop
is misplaatst. Deze overtuiging deelen
wij in hoofdtrekken met dien Duitschen
Pastor, wiens naam ons ontschoten is,
maar die door tientallen jaren werken
in Rusland zelf de toestanden daar kent.
En ook dit boek, dat in zijn zeven op
stellen van verschillende hand veel ver
schrikkelijks omtrent den toestand der
Christenheid van alle gezindten in het
huidige Rusland beschrijft, heeft dat in
zicht niet veranderd wat het trou
wens ook niet beoogt. Voorlichten wil
het slechts, den Nederlander doen we
ten hoe verschrikkelijk of de toestan
den daar wel zijn. Dat is nuttig en noo-
dig.
Prof. dr. N. N. Glubokowsky te Sofia,
die op gevorderden leeftijd gedoemd is
buiten zijn geliefd vaderland te leven
en slechts met moeite aan deze hel is
ontkomen, beschrijft de lotgevallen der
Russische Orthodoxe Kerk onder de ty-
rannie der bolsjewiki. Dan volgt dr. K.
Cramer, die de Evangelische Kerk on-
IV.
Daar men nu toch weer in de Middel
burgsche Kalverstraat was de heer
Dornstein had met vreugde de verbete
ring in de bestrating aldaar geconsta
teerd, al had hij de overwegende be
zwaren tegen trottoirs wel betreurd
ging men maar weer verder op stap en
was toen spoedig bij de volgende halte,
namelijk den winkel van den heer K. P.
BRUSKET. De jeugdige Pie ter drukte in
vele opzichten de voetsporen van zijn
vader en was al even muzikaal als deze,
die reeds op zeer jeugdigen leeftijd had
medegewerkt in het door zijn een paar
jaar ouderen broeder gedirigeerde lief
hebberij muziekkorps. Een der wenscben
was dan ook een goede mondharmonica
en dan moest men in deze zaak zijn,
want het was hier het eldorado niet al
leen voor het aanschaffen van een gra-
maphone of platen daarvoor, maar ook
van allerlei muziekinstrumenten en daar
onder namen ook de gewone harmonica's
vanaf de laagste tot zeer hooge prijzen
een voorname plaats in.
Enkele huizen verder trok een klok,
die juist op half twaalf stond de aandacht
en spoedig deed dit ook het huis waaraan
de klok bevestigd is en waarin het ma
gazijn „DE KLOK" zich bevindt. In dit
magazijn van heerenartikelen in den uit-
gebreidsten zin des woords, kocht de heer
Dornstein een practische broekpers, die
hem ook in Indië goede diensten zal kun
nen bewijzen en namen beide een kijkje
bij de groote collectie dassen, overhem
den, pull-overs, hoeden, petten, wandel
stokken en wat er nog verder aanwezig
moest zijn en ook was, ja zelfs in fraaie
reiskoffers werd een aardige sorteering
aangetroffen. Ook de buurman van „de
Klok" werd met een bezoek vereerd,
namelijk de heer TH. WIJTMAN- Me
vrouw wilde een schort koopen voor de
dienstbode uit het pension en zag in de
étalage met één oogopslag juist wat zij
zich had voorgenomen, en ging direct
naar binnen om de schort, maar bleef er
nog vrij lang toeven om dat er ook in
andere artikelen nog veel te bewonderen
was, zooals in dames- en heeren zakdoe
ken, doozen zeep, eau de cologne en
parfums.
Het werd nu hoog tijd om langs den
korsten weg naar de Heerengracht terug
te keeren en ging men door de St. Pie
terstraat, voor den heer Dornstein zeker
geen onbekend deel van Middelburg,
want hij had daar heel wat uurtjes zit
ten luisteren naar hetgeen „Oome" en de
andere leeraren van de R.H.B.S. hem
bijbrachten, en waarvan hij in zijn latei-
leven zooveel nut had ondervonden
Even wees hij zijn vrouw op den bak
kerswinkel, waar hij met zijn cornuiten
in het vrije kwartier om een voorbe
hoedmiddel tegen flauw vallen ging en
kort daarop zat de familie weer aan tafel
en kwam Pieter met de mededeeling, dat
hij direct uit school met een vriendje en
diens mama naar den winkel van de
firma A. v. d, MIJLE ZOON op den
der de macht der Sowjet beschrijft; hoe
het tot de sluiting der kerken gekomen
is en hoe nu de Evangelische Kerk met
totale vernietiging wordt bedreigd.
Een uitvoerige bespreking wijdt dr.
Hans Koch te Weenen aan het onder
werp: Staat en Kerk in de Sowjet-Unie.
Het bolsjewisme zien wij hier eerst
scheuring en verdeeldheid brengen in de
Kerk en haar daarna aan zich onderwer
pen door de wet, die de kerk tot een
„godsdienstig gezelschap" verlaagt en
de geestelijkheid volkomen van haar
rechten berooft. En om ook de kerk van
binnen uit te bederven, gaat het bolsje
wisme dan door bestrijding in woord en
beeld, Evangelie en Kerk zonder ophou
den honen en bespotten in de verwach
ting dat op die wijze in elk geval de op
groeiende kinderen der geloovigen een
afkeer zullen krijgen van alles wat tot
het terrein der kerk behoort. En hierin
deinzen de bolsjewistische kunstenaars in
woord en beeld niet voor het vreeselijk-
ste terug; verschillende afbeeldingen
demonstreeren dit nader.
Dan volgt: Het collectief der Godloo-
zende sociaaleconomische grondsla
gen van de kerkvervolging.
Dit zijn verschrikkelijke bladzijden.
Ontroerend zijn de brieven, die gevluch
te of vluchtende boeren schrijven aan
hun verwanten, over 't lijden, dat moet
worden verduurd. Deernis bestaat er
niet bij de roode machthebbers, zelfs
niet als de boeren uit de Duitsche kolo
nies naar Moskou komen en verzoeken
om terug te mogen keeren naar het
oude stamland.... ze zenden hen te
rug en dikwijls nemen zij hun nog de
kinderen af, die dan voortaan „gemeen
schapskinderen" zullen zijn, zooals het
heet, maar in der waarheid lijfeigenen
worden van het bolsjewisme. „De gecol-
lectiveerde boer en de gesocialiseerde
arbeiders zijn minder dan slaven, ze zijn
smeerolie voor de sowjet-machine."
Prof. Iwan Iljin schrijft over „de ver
woesting van het gezinsleven in den
Sowjetstaat. Het bolsjewisme beschouwt
den mensch niet anders dan als een dier,
dat met machines omgaan kan.
Het huwelijk, dit laat zich verstaan,
moet natuurlijk op den duur geheel ver
dwijnen, maar men streeft het door het
duivelsche middel van den omweg na:
Dam was geweest, en zij in de gelegen
heid waren gesteld een kijkje in de ka
mer te nemen, die geheel met lekker
nijen was gevuld.
De snuggere baas had goed geluisterd,
naar hetgeen de heer v. d. Mijle aan zijn
vriendjes moeder vertelde, namelijk, dat
de letters zoowel die van melkchocolade
als de andere door hem zelf vervaardigd,
doch alleen de verpakte kwamen direct
van de fabriek Droste en bevatten al
le een plaatje of een bon er voor, dat
behoort bij het album over Insulinde,
waarvan een exemplaar werd vertoond.
Het was een prachtig werk, ook volgens
mevrouw Douzy, zoo heette de dame, en
zij had er bij gevoegd, dat dit nu juist
iets voor de familie Dornstein was.
Verbaasd hadden alle gasten gestaan
over een doos met bonbons, waaruit bij
open zetten van 't deksel muziek klonkj
en niet minder hadden de eenvoudige
doozen, doch die zeer zwaar gevuld zijn,
hun aandacht gehad. Op het deel der
tafel met de kleinere zaken, kwamen
vooral de nieuwe vindingen van de Uni
on fabriek naar voren, n.l. chocolade pop
pen enz. met staniool, dat beschilderd
is, zoo gecamoufleerd, dat men werkelijk
denkt aan steen of aardewerk. Ten slot
te werd het marsepijn gekeurd en in orde
bevonden.
Des middags liep de heer Dornstein
er even alleen op uit en wel naar de
firma ERVEN J, GABRIELSE tegenover
het postkantoor in de Noordstraat. Hij
wilde eerst in de afdeeling oude meu
belen enz. enkele dingen van meer nabij
bekijken, maar toen dit afgeloopen was,
doorliep hij geheel de zaak en stond ver
baasd over de enorme hoeveelheid arti
kelen en de groote keuze in ieder van
dezen, die men hier aantrof. Wat een
keurige dressoirs, welk een aardige ster
ke theemeubelen en andere meubelen,
groot en klein, stonden hier bijeen, maar
ook in schoorsteenkleeden, kussens,
kleeden en kleedjes, was er een voor
raad om van te duizelen.
De heer Dornstein zeide nog eens met
zijn vrouw terug te komen, en het kan
er wel direct bijgevoegd worden, toen
dit plaats had, stond mevrouw nog meer
goedkeurend alles in oogenschouw te ne
men.
(Wordt vervolgd.)
KINDER- EN JEUGDBOEKEN.
Wij ontvingen de volgende boeken:
Kinderboeken
Van de 'N.V. G. B, van Goor Zonen's
U. M. te Den Haag:
„Feestdagen" door Tine Stijger-Krop-
holler;
„De dolle avonturen van Waaghalsje
door Jeanne Koning-Coeterier; „Kerst
vertellingen", door Dien Brinkgreve;
„Wij met ons Vijven en Madeleine" door
E. Nesbit (vertaling van N. van Krim-
p6nJBrunt) i
Van de N.V. U. M. Gebr. Kluitman
te Alkmaar:
men haalt het neer, zoodat in de bolsje
wistische wetgeving een huwelijk in
bloedschande zelfs geoorloofd wordt.
En zoo zouden we voort kunnen gaan
Prof. dr. N. von Arseniew schrijft nog
over het wezen van het bolsjewisme, dat
het bestaan eener zedelijke wet te
eenenmale ontkent, Fritz Lieb levert een
filosofische beschouwingen over Hegel-
Marx en Lenin en dr. K. Böhme doet
een beroep op het wereldgeweten: „Wat
zeggen de christelijke kerken over de
geloofsvervolgingen?"
Naast andere literatuur, die ons over
Rusland kan voorlichten, moet men stel
lig ook deze beschouwing stellen.
Arthur van Schendel: „Het
fregatschip Johanna Maria
M. Meulenhoff, Amsterdam.
Dit is niet de roman van een men-
schenleven, maar van een scheepsleven.
En wanneer de schrijver niet zelf een
oud-zeeman is, die de band voelt welke
alle bevarenen voor eeuwig aan de zee
kluistert, ook al gaan zij op een factory
aan het Tschad-meer wonen, dan is het
ons een volmaakt raadsel hoe van
Schendel dit boek heeft kunnen
schrijven.
Want het getuigt van een kennis
niet van de namen van takelage en
schcepsdeelen, koersen en winden,
stroomen en zeeën alleen maar van
een weten omtrent het diepere wezen
van de eenheid zee, schip en zeeman,
die gemeenlijk den landrot niet gegeven
is, en ook niet kan zijn. Tusschen twee
zinnen: „Het driemast volschip Johanna
Mar a werd op een dag in Februari 1865
van de werf op Oostenburg in Amster
dam te water gelaten" en deze over de
onttuigde grootheid „De Johanna Maria"
was alleen, er brandde 's avonds geen
licht.... In den helderen zomer onder
witte wolken, in den winter onder grijze
lucht, in den neveligen herfst, in het
waaiend voorjaar lag het schip stil, met
zijn romp en zijn masten weerspiegeld in
het water, in regen, wind en zon," De
twee zinnen, waarmede het eerste hoofd
stuk opent en het laatste sluit, ligt een
wereld van weedom en voorspoed,
vreugde en strijd heel het leven van
een schip, in zijn trotsche jeugdjaren, zijn
fiere volgroeidheid, zijn aftakeling. Ar
thur van Schendel heeft hiermede een
„Het knusse verteluurtje", verhalen,
versjes, raadsels, enz., bijeengebracht
door T. HellingaZwart;
„Zet wijd je ooren open", door C. As-
scherPinkhof; en van dezelfde schrijf
ster: „Om stil te luisteren", „Knus in
een hoekje", en „Hoor eens even".
Verder van de Nederlandsche Keur
boekerij Amsterdam: „Wat de ster
ren vertelden", door Minny Musaph-Blij-
denstein, geïllustreerd met 124 prentjes,
door Netty Heyligers.
Van de U. M. J. M. Meulenhoff te
Amsterdam:
„Bibo's Kindje" door Mien Labberton.
N.V. Van Holkema Warendorf's
U. M. Amsterdam:
„Harlekijntje op het Jan Klaassen-
eiland", door Josephine Siebe;
ServireDe Baanbreker te Den
Haag:
„Sprookjes van den tuin", door P. A.
Begeer. Dit boekje bevat merkwaardige
illustraties van Wouter van Heusden.
Branden.
Te Hulsberg is de boerderij van
de wed. A. C., grootendeels door het
vuur vernield. Ook de stallen verbrand
den in hun geheel. Vijf varkens, karren
en wagens werden een prooi der vlam
men.
Te St. Maartensbrug is de
boerenhofstede „Keinsburg" tot den
grond toe afgebrand.
Alles ging verloren. Het vee was nog
niet op stal. Verzekering dekt de schade.
Te Roermond is de cokesopslag
plaats en de voorraadkamer van de sui-
kerwerkenfabriek der firma M. S. door
onbekende oorzaak totaal uitgebrand.
Een der dienstboden ontdekte den
brand, waarop direct alarm werd ge
maakt. De autobrandspuit bestreed met
vijf stralen het vuur.
Ongelukken.
In het Diaconessenhuis te Utrecht
is overleden de heer Th. J. Verrijn Stu
art, directeur van de Lettergieterij Am
sterdam voorheen N. Tetterode.
De heer V. S. kreeg Zondag j.l. bij een
auto-ongeluk te Loenersloot zware ver
wondingen, tengevolge waarvan hij thans
in den ouderdom van 62 jaar overleed.
Donderdagochtend heeft op de Wil
lemsbrug te Rotterdam een aanrij
ding plaats gehad tusschen een autobus
en een drietal fietsers, tengevolge waar
van een 13-jarige jongen, K. S„ die bij
zijn broer, den 14-jarigen J. S„ op den
bagagedrager zat, zoo ongelukkig terecht
kwam, dat hij een schedelbreuk opliep
en bijna onmiddellijk daarna overleed.
De stoker W. C. den B. te Do r-
d r e c h t, die Donderdagochtend ernstig
werd gewond bij het ongeluk op de sleep
boot „Rhin" is aan de gevolgen overle
den.
Donderdagmorgen is bij het afbreken
van een huis in de Spoorwegstraat te
boek van de zee geschreven, zoo als er
in zijn zuivere strakheid maar weinigen
bestaan.
Zes schoone boekjes van zes
bekende auteurs, in één
standaard. Ned. Keur
boekerij, Amsterdam.
De Nederlandsche uitgevers zijn in lof-
felijken wedijver bezig elkander den loef
af te steken, zoowel in het streven be
langrijke, hoogstaande, interessante en
schoone litteratuur en studie- of ont-
wikkehngsboeken ter markt te brengen,
als in het evenzeer prijzenswaardig
werken aan de verhooging van het uiter
lijk en innerlijk technisch peil van*'het
boek: mooie banden, keurige druk, langs
alle kanten keurige typografische ver
zorging.
Een bijzonder staaltje uitgeverswerk,
waarin de beide lrerboven geschetste
strevingen van den uitgever tot uitdruk
king komen, is het bundeltje van zes
keurig in linnen gebonden en fraai ver
sierde boekjes, dat wij thans aankondi
gen. Een precieus St. Nicolaasgeschenk,
waarbij de vraag, of het in den smaak
zal vallen, met veel grooter kans dan
anders, bevestigend beantwoord zal kun
nen worden: omdat het zes-in-één zijn.
Te weten: Agnes Maas van der Moer-
„Herfstzon"; Siegfried van Praag: „Een
man van aanzien"; Marie Schmitz:
„Wedergeboorte"; Alie van Wijhe-Sme-
ding „In de witte Stilte", Is. Querido:
„Kater Don Juan" en dr. P. H. Ritter
jr.: „Journalistieke Geheimen
Wat al klinkende namen bijeen, niet
waar? Een mooie en handige uitgave
dat laatste in tweederlei zin
Uiteraard heeft het laatste der zes ge
noemde boekjes onze bijzondere belang
stelling vermogen op te wekken; col
lega Ritter, d e onder ons een weinig als
een zeer begaafd! enfant terrible
wordt beschouwd, vertelt aardige dingen
uit ons vak, en hij levert daarbij op de
hem eigen wijze een oratio pro domo
voor zijn geval met de Utrechtsche do
cumenten, die Brusselsche vervalschin-
gen bleken te zijn. Dat deel van zijn be
toog is zéér de moeite waard.
Bij W. J. Thieme Cie te Zut-
phen verscheen In haar Sagen-serie:
Als elk jaar opnieuw een bronchitis U
komt waarschuwen dat het koude jaar
getij is ingetreden, waarom dan geen
Abdijsiroop genomen Menschen met sedert
jaren telkens terugkeerende bronchitis
vonden daarbij baat. Abdijsiroop is weten
schappelijk samengesteld, verwijdert de
taaie met ziektekiemen bezoedelde slijm
en helpt Uw ademhalingsorganen. Sedert
menschen-heugenis geprezen bij pijnlijk en
veelvuldig hoesten, Bronchitis, vastzitten,
de kou, Kinkhoest, Influenza, Asthma.
Alom verkrijgbaar. Prijs Ft. 1.50, Fl. 2.75, Fl. 4.50
Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
(60 ct.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing.
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop)
(Ingez. Med.J
Arnhem de werkman A. ten B„ door
dat een muur instortte,, onder het puin
bedolven geraakt. Met veel moeite wist
men hem te bevrijden. Hij bekwam een
bovenbeenfractuur.
GEZONKEN. Bij Lage Z w a 1 u-
w e is het motorvaartuig, geladen met
suikerbieten, groot 90 ton, van schipper
B. van Keulen uit Made, onder de Noor-
denwal nabij Jacomijnplaat op het Hol-
landsch Diep vol water geloopen en ge
zonken. De schipper met zijn knecht
konden zich in de roeiboot redden,
KIND DOOR TIJGER VERSLONDEN.
Bij het Boschnegér do ï'p Pi-k-ien
P.adda is, naar De Tel. in „De Wesp
leest, op 26 September een kind door
een tijger verslonden. Een boschncger
was vooruitgegaan, ,om in liet bosch een
terrein open le kappen. Vrouw en kin
deren zouden hem later volgen en eten
brengen. De moeder liet drie kinderen
vasl vooruit wandelen, waaronder een
knaapje van vier jaren. Zij zelf volgde
later met een zuigeling op den armi. Plot
seling weerklonk, een erbarmelijk ge
schrei, en Iwec kinderen kwamen liaar
tegemoet met de lijding een tijger heeft
broertje gegrepen en is^ het bosch inge
gaan.
De moeder snelde naar bakr man, die
aanstonds er op uitging, om zijn kind le
„Oud-Fransche sagen, volksoverleverin
gen en sprookjes" bijeengebracht door S.
Troelstra-Bokma de Boer; met illustra
ties in kleurendruk en zwart door Pol
Dom. De heer E. Schuré schreef er een
poëtisch voorwoord in het Fransch bij;
mevrouw Troelstra heeft het boek in een
vlotten, bij het onderwerp passenden,
trant geschreven,
Aage Krarup Nielsen, een Scandi
navische journalist en globe-trotter (op
ongebaande wegen liefst!) heeft ons Ne-
derlandsch Indië ook bezocht. En, zoo
als dit den journalist betaamt, hij heeft
zijn oogen en ooren den kost gegeven,
niet alleen in Weltevreden, maar ook is
hij met het eerste communistentransport
meegegaan naar Nieuw Guinea, ook ging
hij onder de Kaja-kaja's, echte kani-'
balen.En van dat alles weet Nielsen
zoo boeiend en met zooveel smaak en
aardige voorvallen gekruid te vertellen,
dat we het boek aan 'een stuk uitlezen,
ons nooit ergeren over wat een vreem
deling van ons Indië zegt omdat Niel
sen geen onzin debiteert en als 't uit
is van dezen Deen heel wat geleerd heb
ben over den Nederlandschen Oost. De
uitgever, Em Querido in Amsterdam,
voorzag het boek van vele mooie foto's,
„Het Ghetto" door Siegfried van
Praag (W. J. Thieme Cie, Z u t p h e n)
bevat een beschrijving van het ghetto
van heden, en van dat van vroeger en
van gisteren, voorzoover dit geëischt
wordt om het heden goed te kunnen be
grijpen; een bloemlezing van West
en Oost-Joodsche ghetto-schetsen.
Bij Leopolds U. M. te 's-G raven-
h a g e, verscheen „Een man van geld"
door Melis Stoke (H. Salomonson). Het
reeds vele malen verwerkte gegeven van
den armen drommel, die veel geld erft,
heeft deze vaardige schrijver in een
nieuwen vorm gegoten: Frederik Ber-
gamin, een knul van een kerel, wordt
rijk en.... houdt dat voor zich. Het
burgermannetje wordt een Janusje met
aan den eenen kant een bandelsreizigers-
aangezichtje en aan den anderen kant
dat van een rijken groot-zakenman. En
passant een rake teekening van Neder
landsche milieu's.
