brujant
vort ml£
z€sppot/
Wk
e?^9«4l^kleur
%/Sif/
-4D~7
WEERBERICHT etc.
HOOGWATER VLISSINGEN.
BEKENDMAKINGEN.
pen. Of de inlichtingsdienst is onvoldoen
de of men sloeg er geen Voldoende acht
op. Thans gaat het langzaam de goede
kant uit en men moet langs orderlijken
weg de belangen van den landbouw naar
voren brengen en daarom roept spr. de
vergadering toe: Staat achter uwe or
ganisatie, steunt hajar, want slechts langs
dezen weg kunt ge, ja zult ge succes
hebben.
Rede de Milliano*
De heer A. H. d e M i 11 i a n o uit Wa
terlandkerkje noemde het een heugelijk
feit, en een der weinige lichtpunten, dat
de georganiseerde landbouw in Zeeland,
thans een lijn trekt en door eendrachtige
samenwerking tracht te redden wat nog
te redden is.
Spr. ziet geen kans middelen aan de
hand te doen om de algemeene ontred
derde Europeesche staathuishoudkunde
in de goede banen te leiden, maar wil
mededeelen wat naar zijn bescheiden
meening kan worden gedaan voor de
zorg van het boerenbestaan. De Zeeuw-
sche boeren kennen van nabij de Zeeuw-
sche stroomen met de ebbe en den vloed,
met de in nood verkeerende schepen en
de moedige redders, die hun eigen leven
in de waagschaal stellen om dit van an
deren te redden. Spr. vergelijkt hiermede
het leven van den Zeeuwsch boer. Als
hun leven zijn gewonen gang gaat, en zij
met hard werken een boterham kunnen
verdienen voor vrouw en kinderen, dan
is ook het boeren ja geheel het lande
lijk leven een gladde effene water
spiegel, al is het dan ook bijna altijd met
eenige deining, veroorzaakt door ziekte
in de stallen, ongunstige groeivoorwaar-
den van den oogst, en dergelijke zwarig-
heidjes, waar de boer met gerust gemoed
over heen stapt. Maar thans in deze
sombere dagen is de wereldzee voor vele
boeren een onstuimige kokende bran
ding, dreigend hun bestaan te verzwel
gen. Kon men nu ook maar elkaar toe
roepen „Houdt moed, de nood is ten top
gestegen, de redding is nabij." Maar de
reddingsbrigade werkt niet als wijlen
Dorus Rijkers. Zij ziet toe, zij overweegt,
zij beraadslaagt, en was dit maar met
een tiende van de snelheid, die de re
geering in den oorlogstijd wist te ont
wikkeien, dan had spr. hoop, doch nu
vergaat saguntum,
Spr. gaat dan na hoe in tijden, dat de
graanprijzen vroeger niet hooger waren
dan thans, de toestanden heel anders
waren dan thans. De grondprijzen waren
heel anders en dit was ook het geval
met pachten en arbeidsloonen. Een hof
stede werd in 1759 verkocht voor f 61,50
per gemet, een andere in 1748 voor f 60;
de waterschapslasten bedroegen toen
f 1 a f 1.50 per H.A., het loon van een
vpjwassen arbeider ongeveer f 225 per
jaar, lasten betreffende sociale wetten
waren onbekend, in de laatste 15 jaar zijn
vele bedrijven verkocht voor prijzen van
f 2500 tot f 3000 per H.A., de polderlas-
ten bedragen f 15 tol f 20 per H.A. Vele
pachters zijn eigenaars geworden, doch
staan voor zware hypotheken, Van de
verbeteringen in de polders hebben de
boeren zeker profijt maar de meeste
wegen zouden niet verbeterd zijn als men
geweten had, dat de bietenprijs tot f 10,
de tarweprijs tot f 6 a f 7 per 100 K.G.
zou terugloopen.
,4js jicntpunten noemt spr. het stijgen
van de vakkennis, het in goede banen
leiden van het landbouwcrediet door de
boerenleenbanken, het werken van den
landbouwvoorlichtingsdienst, de land
bouwmachines gn de kunstmest, Dit alles
stelt dp boeren niet in staat te betalen
als de prijzen der producten zoo laag
zijn.
De inkomsten zijn te laag, de uitgaven
te groot. Deze zin geldt voor alle boe
ren, maar ieder practisch landbouwer
Weet, hoe hgrd het gelkg i§ vopr den
armen tobber. Die kan niet geregeld la
ten werken en heeft daarom de slechtste
werkkrachten, hij heeft geen geld en
we'nig crediet, en maakt den minsten
prijs omdat hij niet kan wachten met ver-
koopen, temeer waar iedere koopman
weet wanneer de boer pacht en rente
moet betalen.
De grond gaat naar beneden de voor-
oorlogsche prijzen, de pachten zijrr on
rustbarend gestegen, de inventarissen
met paarden van f 2000, koeien van f 800
tot f 900 zijn verdwenen. Alles heeft
maar een denkbeeldige waarde meer.
Als de ontwikkeling zoo voort gaat wa
ren de boeren beter die goede tijden
nooit te hebben gehad, Spr. komt dan
op de hooge loonen enz. tijdens den tijd,
dat het de boeren goed ging, maar nu de
indexcijfers het voproorlpgsche beeld
naderen wenscht niemand voor lager
loon te werken. Spr, komt dan tot de
sociale maatregelen, die zoo veel geld
kosten, en zegt dat men de sociale wet
ten den arbeider van ganscher harte
gunt, maar de boeren wenschen in staat
te zijn de lasten er van te betalen.
De boeren willen geen buitenlandsche
reizen maken en hebben hun eigen le
vensvreugde in eigen familieleven, en zij
morren niet over een lange dagtaak, een
zwaren arbeid. Maar dan rest ook geen
tijd meer voor zprgep en daarin wenschi
men verbetering. Spr. wijst dan op de
distributiemaatregelen van 1914 en vol
gende jaren. Spr, neemt aan dat de re-
geermg di<? maatregelen moest nemen,
maar hij meent, dat de boeren er niet
voor beloond zijn, terwijl het toch vooral
Zeeland en in het bijzonder de beide
Vlaanderens waren, die in die dagen Ne
derland voor hongersnood hebben be
waard. In 1930 komen dezelfde men-
schen, dus vooral de akkerbouwers in
:HTETttP
«WM-\TEn
KttoSCH
.ted!' kT Ffln Brman' ZeCP heeft zeeppot
waarditfl keur,Öe doos Briljant Zeep is eeo
d>ie Plaatsvervanger. He, 8peciaaJ
"orTtr°n beStaDd t6geD - -eh. en
telkens door een frissche doos vervangen
6R22-0106H
het gedrang, N uvraagt de boer dat men
door het instellen van een maal- en
menggebod, den Nederlandschen graan
bouw in stand houdt. Men zou nu steun
verwachten, maar wie kan met eenige
zekerheid voorspellen, dat het thans in
gediende maalgebod in de beide Kamers
aangenomen wordt?. Hoe het zij de
Zeeuwsche boeren moeten zich scharen,
achter de 3 groote centrale landbouw
organisaties en hun urgentie-programma
steunen. Moge de Regeering en de
Volksvertegenwoordiging een open oog
en oor hebben voor de billijke wenschen
en noodzakelijke verlangens, Moge het
de boeren gegeven zijn met tijdelijken
steun het zwakke scheepje van hun be
staan door de branding te voeren en
hun bestaan in stand te houden. Laten
zij hopen, dat het hen gegeven mag zijn
hunne zonen en dochters op te voeden,
tot boeren en boerinnen als het zijn kan
op den Vaderlandschen bodem. Dat geve
God, aldus eindigde deze inleider.
De toestand van de Suiker
bietenteelt,
Vervolgens hield de heer J. M. van
Bomitfel van Vloten uit Goes een
inleiding over bovengenoemd onderwerp
en herinnerde eerst aan het aannemen
door de Tweede Kamer en het verwer
pen door de Eerste Kamer van het
wetsontwerp-v. d. Heuvel, de verwerping
kwam ten deele door den tegenstand van
de principieele vrij handelaren, verder
door den vergevorderden tijd van behan
deling, door het ernstig en principieel)
bezwaar legen een initiatief voorstel en
ten slotte door dat de suikerindustrie
ten aanzien van dit wetsvoorstel verdeeld
was. De strijd onderling deed de politicus
huiverig zijn zijn slem te geven aan dit
voorstel. Ook leek het of de suikermarkt
zich ging herstellen, doch de stijging
hield helaas geen stand, en bij de be
spreking ih Maart j.l. werd wederom op
de noodzakelijkheid van slenn aan de
suikerindustrie gewezen en eindelijk
kwam de regeering met het voorstel op
suiker een compensèerend invoerrecht
te heffen van f 2.40 per 100 K.G. witte
suiker. Niettergenstaande ook nu weer
dc vrijhandelaren protesteerden, namen
heide Kamers het voorstel aan. Spr.
raamt de baten voor den bietenverbou
wer op f 2.30 per 1000 K.G. Doch dit
is ten eenen malen ontoereikend om! de
bietencultuur in stand te houden, zulks
ten gevolge van de enorme daling', die
de suikerprijs in den laatsten tijd heeft
ondergaan, wat spr. met cijfers nader
aantoont. I
Sedert 1 Nov. '29 tot 1 Oct. j.I. daal
de de noteering te Amsterdam van
f 12.25 tol f 6.,75. Na 1 Oct. is er een
'kentering ten goede gekomen en is de
prijs wederom opgeloopen tot ongeveer
f 9, doch ook dit bi*en>gt noig geen vol
doende verbetering, gezien het goedkoo-
per worden der bijproducten en de da
ling van den pulpprijs. De toestand is
momenteel heel slecht en de vraag rijst
wat de toekomst thansJarengen zal. Ze
ker zal ook in de beschermde landen de
productie afnemen, maar niet voldoende
om ook hier weer suiker rendabel te
kunnen produceeren. De groote alles be
lie erscbende vraag is of de groote sui
kerproducenten door afschaffing der be
schermende bepalingen of door het slui
ten van een overeenkomst tot beperking
der productie er in zulLen slagen de
productie wederom in overeenstemming
met de consumptie te brengen. Geruch
ten dienaangaande worden den volgen
den cla.g weder tegengesproken. Voorden
Zeeuwschen akkerbouw is de ongunstige
toestand van de suikerbietenteelt van
■buitengewone bet eekenis. Miet eiein prijs
(van f7 tot 'f7.50 per 1000 K.G. is de
bietenculluur niet in Stand te houden en
inkrimping van de cultuur is onvermijde
lijk en zal onder deze omstandigheden
zonder twijfel van groolen omvang zijn.
De gevolgen daarvan zullen Voor de wel
vaart ten plattelande zeer ernstig zijn.
Daarbij komt dat de inkrimping van de
bietencultuur meer verbouw van andere
gewassen met zich zal brengen en zal het
(ga,an als in 1922 en 1929 toen men in
plaats van bieten aardappelen ging ver-
jbeuwen met als igevolg daling van den
(aardappelprijs tot een peil waarvoor
ook dit (gewhs niet meer rendabel kon
worden geproduceerd.
Inkrimping van de bielenculluur zal'
verscherping der crisis medebrengen,
en men zal nog verder wegzinken in hét
moeras. Daarom is er thans meer dan
ooit voor de regeering reden om den
suikerbietenverbouw en daardoor indi
rect den geheelèn Nederljandschen ak
kerbouw, krachtig te steunen.
Een invoerrecht is het eenvoudigste
middel, doch heeft als maatregel v;an tij
delijken weer bijzondere bezwaren, want
dan zullen de voordeelen daarvan voor
een groot deel niet aan de producenten
ten goede komen. Ook met het oog op' de
huidige politieke verhoudingen acht spr.
een productie-premie het meest aange
wezen middel om' steun te verleenen en
waar ook de commissie Lovink, dit heeft
overwogen, vertrouwt spr. op succes.
De C. S. M. en de Bond van Coöp. Sui
kerfabrieken adviseeren thans tot een
productiepremie en als de regeering met
spoed voorstelden in die richting doet,
vervallen ook de andere bezwaren. Het
moeilijkste is echter de financieele zijde
van het vraagstuk. Om de ongeveer 8Vs
miffioen te kunnen 1 je talen, die een pro
ductie-premie van f 4.50 per 1000 K.G
met zich zal brengen, zou uren de afge
schafte 20 opcenten opi de invoerrechten
op suiker van f 22.50 kunnen herstellen.
Wel zal de consument iets meer betalen,
doch het gaat om het voortbestajan van
een belangrijke bron van Nederlandsche
welvaart. Spr. berekend dat f 4 op de
suikeraccijns of f 0.02 per pond suikpr
reeds voldoende zou zijn. Spr. meent de
wijze waarop deze kwaal van den patiënt
genezen kan worden te hebben aange
toond en vertrouwt, dat de vergadering
het met hem eens zal zijn, da,t het de!
plicht der regeering' is in ieder geval dit
middel ten spoedigste toe te passen om
althans eenige verlichting aan onzen ak
kerbouw te brengen.
Den financieelen toestand van
de landbouwers»
De laatste inleider was de heer ir.
J. Siebeniga te Goes ,die sprak over
bovenstaand onderwerp. Deze spreker*
meende, dat men de landbouwers ten
a)anzien van den financieelen toestand
moet verdeelen in eigenaar, grondgebrui
ker, eigenaar-grondgebruiker, wiens be
drijf met hypotheek is belast; pachters,
die van ouders of familie pachten en
(pachters .die v,an derden pachten. Het
blijkt uit cijfers, dat de helft van den
Zeeuwschen bodem in handen van
landbouwers is en dait het eigen grond
bezit van 1910 tot 1921 belangrijk is
toegenomen, doch zeer veel er van moest
men koopen en is veelal met hypotheek-
bezwaard De prijsstijging van den grond
heeft eigenlijk tot voor korten tijd aan
gehouden, hoewel het aan waarschiii-
wing niet heeft ontbroken, thans heeft
de igroote daling van de prijzen der
akkerbouwproducten ook een geweldige
daling der grondprijzen tengevolge gehad.
Voor de hypotheekboeren beteekent dit
dat ze reeds geruïneerd zijn en het
(bevestigen van dit is alleen afhanke
lijk van het inzicht en de welwillend
heid van de hypotheekgevers. Toch, hangt
het zwaard van Damocles velen, die voor
kort nog voor kapitalisten in den lande
werden aangezien, boven 't hoofd. Spr. zal
niet trachten te schilderen de stille ar
moede die reeds in vele boerengjezinnen
wordt geleden.
Volgens de berekeningen van spr
hebben de grondgebruikers met eigen
grond 56 millioen aan grondkapitaal ver
loren en de eigenaar-verpachters een
zelfde bedrag. Spr. bepleit de billijkheid
om de schatting voor vermogens- en
successiebelasting te doen geschieden
naar de verbruikswaarde en niet naar de
verkoopwaarde. Vooral ook de jonge
boeren, die pas kort in een bedrijf zitten
hebben veel verloren en tevens hun
ouders en familieleden, die hun hielpen.
Zoo staat het ook met de pachters, door
dat de pachten o.a. door het fatale
systeem van opbod zeer zijn opgedreven
Gelukkig zijn er grondeigenaren, die aan
een pachtopdrijving niet hebben meege
daan en daarom is het onjuist een alge
meene pachtregeling te maken, die zoo
wel de goede als de kwade zal treffen.
De hooge pachten der laatste 10 jaar zijn
aanleiding geweest, dat de pachterstanc
als geheel genomen, zeer weinig finan
cieelen weerstand heeft en onvoldoende
reserves heeft kunnen vormen om enkele
19 November.
Barometerstanden.
Hoogste: 761.1 te Schields,
Laagste: 746.1 te la Coruna.
Thermometer,
Hoogste en laagste temperatuur van
igiptermorgen tot heden middag 12 u.
Hoogste: 58 |gr.
Laagste: 40 gr.
Weersverwachting van het K. N. M. L:
Matige tot krachtige Z.-Wi. wind, later
tijdelijk afnemende en krimpende wind.
Nevelig tot zwaar bewiolkt met tijdelijke
opklaring. Aanvankelijk nog regenbuien
en zachter.
Donderdag 20 November.
Zon op 7.31; onder "4.00.
Licht aansteken alle rijwielen, motor-
irfijtuigen en andere rij- en voertuigen
4.30.
Maan op 7.45 vm.; onder 3.34 nm.
Nieuwe maan 20 Nov.
Middelbare tijd.
donderdag 20
Nov.
0 40 S
12 55
Vrgdag 21
Jl
1 22
13 38
Saterdag 22
Jl
2.05
14 19
bondag 23
tr
2.45
15
Vlaandag 24
f i
8 23
15 43
Dinsdag 25
11
4.<»4
16 26
Woensdag 26
n
4.46
17.15
kwade jaren door te maken. Er zijn er
zelfs, die reeds hun klein kapitaal en hun
toekomstig erfdeel verloren hebben Spr.'
wil niet ontkennen, dat de groote boe
ren en de pachters die op een matige
pacht zaten in den oorlogstijd schitteren
de jaren hebben gemaakt, doch vele
boeren hebben kapitaal in den grond ge
stoken en van die reuzen winsten is
thans al zeer veel ingeteerd. Over de
rentabiliteit van het landbouwbedrijf
hebben velen een zeer overdreven voor
stelling. Aan de hand van een bedrijfs-
technische boekhouding toont spr, aan
dat de cijfers daarvan een droevig
beeld geven van den toestand van den
geheelen landbouw, want ook op de
kleinere bedrijven, waarin de arbeids
kracht van den bedrijfsleider een be
langrijke rol speelt, wordt nog geen be
hoorlijke netto-opbrengst gemaakt.
Spr. stelt nu de vragen of de boer nu
zijn bedrijf kan rationaliseeren en uit
eigen kracht de rentabiliteitsgrens be
naderen en of hij kan bezuinigen op de
bedrijfsuitgaven. Spr. noemt verschillen
de bedrijfsonkosten die niet naar beneden
kunnen, en zegt dat voor dé pachten ten
deze ook een grens is. Het arbeidsloon
van f 900 per jaar is niet te hoog en
rationalisatie zal minder behoeften aan
arbeidskrachten dus werkloosheid met
zich brengen. Maar dan is hij er nog niet,
Spr. wijst op de daling van de prijzen
van verschillende artikelen en vraagt wat
het gevolg zal zijn. Zullen boer en ar
beider in hun armoede moeten gaan
strijden over het loon. Spr. meent van.
niet en zegt, dat men allereerst het een
heidsfront moet verbreeden en boer en
arbeider moeten opkomen voor hun ge
meenschappelijk belang. Het geheeie
platteland zal straks mobiel moeten wor
den gemaakt voor de welvaart van het
platteland. Na den akkerbouw zullen
andere bedrijfstakken, volgen en het Ne
derlandsche volk moet gaan begrijpen,
dat het platteland lijdt en dat er ver
scherping tusschen stad en platteland
dreigt. Ook deze spreker herinnert ten
slotte aan de maatregelen, die in de oor
logsjaren konden worden genomen en
vraagt die thans voor den Nederland
schen landbouw, voor boer en arbeider,
ja voor het geheeie platteland. Als de
wenschen neergelegd in het urgentie
programma niet met spoed en met kracht
worden ingewilligd, dan zal de toestand
onhoudbaar worden en liet aantal slacht
offers niet gering.
In het volgende nummer komen wij op
deze vergadering terug.
BEKENDMAKING.
Burgemeester en Wethouders van Mid
delburg brengen ter openbare kennis:
dat van Gemeentewege op Donderdag
20, Vrijdag 21 en Zaterdag 22 November
1930, telkens des morgens van 7 tot 8
uur, in den omtrek van de Groenmarkt
en de Rouaansche Kaai duiven zullen
worden geschoten.
Houders van duiven wordt in over
weging gegeven hunne duiven binnen te
houden.
Middelburg, den 18 November 1930.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
P. DUMON TAK, Voorzitter.
M. VAN DER VEUR, Secretaris.
Electr, Drukkerij G. W. DEN BOER,
Middelburg
TWI
penoc
Toe
verwc
debat!
Daa
der
ken.
DE VJ
sten
Bij
bei <3|
werde
gehoui
drong
ratificl
Washil
arbeic
kantoq
betrel
overe<|
ren.
WEG I
als eel
arbeic
vooral
van
den la
Mee
mevro|
(v.d.)
Aar
Smeer
Bakkc
De
werkt!
zij de
mej.
de vel
van d<j
leeftijq
ploege
23 jaa
Teg!
wet
(v.d.)
De
staatsd
ministi
beidsiif
En
(r.k.)
cantie.
