IN UW EIGEN BELANG ROOK CHIEF WHIP WANT DOOR GEGARANDEERDE ZUIVERHEID IS HET DE BESTE SIGARET VOOR UW GEZONDHEID! 0verdenkingen TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 4 OCTOBER 1930. No. 233. Zee-gezicht. ZEELAND GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN. Met een houtboot naar Archangeïsk. Radio-hinder. ZEEUWSCH-VLAANDEREN O.D. Gemeenteraad van Teineuzen. (Aan den, van verschillende kanten, uitgesproken wensch, onzen lezers des Zaterdags een „ernstig woord" ter over denking te bieden, voldoen wij gaarne. De verzorging dezer rubriek hebben wij aan een bekwame pen toevertrouwd; de schrijver koos als onderteekening die van „Jacobus de Kleine", een bescheiden apostel, wiens naam in het geheele N. T. slechts ééns genoemd wordt. Red. M.C.) Holland is het land van de zee. Zeker drie kwart van ons volk woont op niet al te verren afstand van het groote water. En die er wat te ver van af woont om ten minste op vrije dagen eens een uitstapje te kunnen maken naar een der vele lokkende plekjes aan onze kusten, die besteedt menigmaal zijn ge heele vacantie aan een wederzien van de verre geliefde. Want de liefde voor de zee zit ons allen in het bloed. Het is niet allemaal etherische, hoog dravende liefde. Vraag het aan uw kinderen, die zich een goddelijke veertien dagen druk ma ken aan het strand. Met wat? Met niets! Met zand en water. Maar ze hebben het druk. En ze genieten. En het bleek wordt bruin. Honger drijft naar den trog. Stra lend wordt het oog. De zee is onze voedingsbron. Van overzee komen onze schepen, die han del brengen en vertier. Naar overzee gaat het overtollige deel van ons volk, dikwijls de ondernemendsten, de krach- tigsten, om daarginds in het vreemde land, of vooral in ons Insulinde, de le vensenergie uit te vieren, die hier in het kleine moederland wel wat te veel soms wordt geknot. En op de zee zelf dob beren onze jongens, visschersmaat en varensgast, machinist en stuurman, ka pitein en matroos. Uit de zee puren wij voeding en levenskracht, gage en winst en levensverrijking. En zelfs de bad gasten voor een dagje zij kunnen niet den heelen dag met den rug naar de zee toe zitten En dus kijken ze uit over dat wijde watervlak. En dan zien ze een Gezicht. En dan spreekt de Zee. Holland is een land van de zee. Woont dicht bij, wordt getrokken naar dat groote water. Is daarin Holland niet het type van den mensch in het algemeen? Woont niet gansch de menschheid aan den oever van de Wijde, Oneindige zee? Elk mensch, klein en nietig op zijn hooge duin, verloren figuurtje aan het wijde, eenzame strand. Een zwarte stip, een kleurig vlekje, een rose poppetje als hij zee-in gaat maar daarvóór de groen-en-blauw-en-witte oneindigheid, waarin de mensch als een stip vergaat. Gansch de menschheid, en elk men- schenkind, aan den oever, en daarvóór de lokkende wijdheid van het Leven. Het leven ligt voor hem, als een naar hij meent oneindig verschiet, en een onaf wijsbare drang bevangt hem om het leven in te gaan. Hij, het kleine wezen, in dat groote, wijde leven dat roept En dan vaart de mensch uit over dat wijde water. Elk mensch vaart uit over het wijde water van de levenszee. En hij vaart uit, uit de veilige haven van het bekende. Hij vaart uit, naar ongeweten doel. Elk mensch is kind van de zee. En zijn levenshuikje wordt door de golven van die zee gedragen. En het wordt voortge-' dragen naar het kompas van één dien hijzelf niet kent. Zeker, hij stelt zich een taak. Hij dicht zich toe een bestemming. Hij voelt zich geroepen tot iets, voor zich alleen weg gelegd, dat hij alleen kan doen, en kan bereiken. En hij vaart uit, op goed ver trouwen, met zijn levensscheepje, en hij houdt koers, en stuurt Maar de mensch houdt altijd vóór zich het Wijde Water van de Oneindigheid! Wie kan zeggen dat hij de haven be reikt, de veilige haven, uit eigen kracht? Wie kan zeggen, dat hij wéét waar heen hij gaat? Wie kan zeggen wat hem wachten zal, aan dien verren einder, waarheen zijn blikken nimmer reiken? Niet hij zal het weten. Nooit zal hij het weten zoolang hij mensch is. Maar in een stil verloren oogenblik spreekt tot hem de Zee, en doet hem zien een Gezicht En in hem stort zij uit een vertrouwen, niet op eigen kracht en stuurmanskunst, maar een vertrouwen op Eén die stuurt en sturen zal. Die den weg weet over heel die Wijde Oneindigheid. En die het levensbootje van Zijn kinderen sturen zal naar Veilige Haven. Kinderen van de Zee. Maar niet ver loren, En getroost vertrouwen wij ons toe aan de golven van dien Levens-Oceaan. JACOBUS de KLEINE. Gistermiddag vergaderde de gemeenté- raad van Vlissingen onder voorzitter schap van den burgemeester. Afwezig met kennisgeving de heeren Huson (wegens ziekte) en Wesseling, zon- jkciinisgeving de beer Harts. De geloofsbrieven van het nieuw be noemde raadslid den heer VAN SPAN NING worden door een commissie uit den raad nagezien en in orde bevonden, zoodat tol zijn toelating wordt besloten. De heer Van Spanning, door den se- Jóretaris binnengeleid, legt de voorge schreven belofte af. De VOORZ. wenscht den heer Van Spanning geluk met zijn benoeminjg en hoopt, dat hij de belangen van Vlissingen met succes zal behartigen. Daarna wordén verschillende mede- deelingen gedaan, voornamelijk goedkeu ring raadsbesluiten. Naar aanleiding van een schrijven van regenten van 't Gasthuis meent de heer VAN OORSCHOT: een straf van zes maanden huisarrest wegens een! geval v,a,n dronkenschap uit den; tijd is. Die straf kwam misschien voor honderd jaar te pias, nu niet meer.-Ook laakt spr. het, dat de een wel en de ander niet gestraft wordt. Een en ander bederft denl geest onder de verpleegden. Spr. zou dit onder de aandacht van Regenten willen bren gen. De heer DE RIDDER zegt, dat op be doelden persoon een overgangsbepaling is toegepast. Het college van regelnten is verantwoordelijk voor degenen, die aan' zijn. zorg zijn toegepast. Als de vrije teu gel wordt gelaten, wordt het een g!roote janboel in het Gasthuis. Dit moet wor den tegengegaan. Maar niet ieder wordt zoo zwaar gestraft. Soms wordt met de menschen gepraat. Maar voor hen, die bij herhaling zich slecht gedragen weet het college geen andere straf dan vrij heidsbeneming. De gebruikelijke benoemingen vaq de verschillende Raadscommissies hadden hierna plaats. Tot leeraar in het lijm- en machinetee- kenen aan de Avondschool voor Nijver heidsonderwijs wordt benoemd de heeer E. F. M. Kools te Bergen op Zoom. Tot onderwijzer aan school K (cen trale zeveude-klas'sesehool) wordt be noemd do heer G. v. d. Kreke te Seroo4- fcerke fW.) met 15 stemmen (1 stem blanco). Gemeenterekening 1929. De heer DE MEIJ vindt het ver keerd, dat de gemeenteraad eerst de be grooting in dte sectiën behandelt en dat pas daarna de gemeente-rekening wordt ingediend. Dat gebeurt nergens. door HAN. 6. De waarheid wat betreft de arbeiders is echter, dat Amerika als eerste, en verscheidene andere staten daarna, geen hout meer wilden ontvangen, dat door dwangarbeiders geladen werd, zoodat voor die staten nu geladen moet wor den door gewone arbeiders, die veel duurder zijn en het bovendien vertikken, om langer dan 8 uur per dag te werken. „Wat voor menschen waren dat dan vroeger?" vraag ik onnoozel, „menschen die dit werk niet gewend zijn?" en ik denk daarbij aan enkele geestelijken en gestudeerden, die ik zag sjouwen of over wie ik een en ander gehoord heb. „Gevangen boeren, die het best kun nen." „Om politieke redenen gevangen ge nomen?" „Nee, wegens diefstal, ze zijn te dom voor politiek", en met diefstal bedoelt hij; niet geneigd te zijn je boerderij of vee, waarvoor je lang gezwoegd hebt, zoo maar aan den staat af te staan. De rekening wordt z.h.s. vastgesteld. Op het adres der Centrale Vereenal- ging ter behartiging van de mlaatschiapf- pelijke belangen van zenuw"- en zielszie ken om als lid! toe te treden, wordt iafwij- zend beschikt. Een achtergevelrooilijn wordt vastge steld voor een gedeelte van het bouw* blok gelegen aan den Singel en de P,auJ Krugerstraat. I Naar aanleiding van het verzoek van den heer Rorije en het adres van de afd. Vlissingen van de V.A.R.A. betref fende het nemen van maatregelen tegen radio-storingen door electriscbe appara ten, zegt de heer RORIJE, dat hij tot zijn spijt met het voorstel van B. en W. genoegen moet nemen, omdat er voors hands geen enkel andere maatregel is te nemen. Spr. hoopt, dat B. en W. verder diligent zullen zijn. De heer SOREL zegt, dat B. en W. alleen spreken van motoren Er worden echter hier ook electrische instrumenten gebruikt, die veel radio-hinder veroor zaken en die daarom in Duitschland niet mogen worden verkocht. De heer RORIJE onderstreept dat. Maar deze machines vallen niet onder de hinderwet. En dus is er weinig aan te doen, zoolang er geen rijksregeling komt. De VOORZITTER zegt ook, dat we machteloos staan zoolang er geen rijks regeling is. Zonder discussie of hoofdelijke stem ming worden de andere vermelde voor stellen aangenomen. Van de rondvraag maakt geen der leden gebruik. Hierna 1 sloot de VOORZITTER te kwart voor drie de vergadering. TERNEUZEN. In de Donderdag ge houden Vergadering waren met uitzon-1 derinig van den heer De Bruijne;, alle ledien tegenwoordig. Een voorstel van het bestuur der brandweer, tot het aan'köopen eener nieuwe automobielbrandspuit imet een ca paciteit van 1500 tot 1600 liter water per minuut, met 4 wateruitlaten, zal bij de begroeting worden 'behandeld. Uit een mededeeling van den voor zitter biij'k't het voornemen te zijn, in dien de raad dit voorstel aanneemt, de automobielbrandspuit uit de 'kom als dan te stationneeren te Sluiskil en de aldaar geplaatste motor bra nd spint te plaatsen in de buurt Driewegen. Het voorstel van B. en W. betreffende het verzoek van den heeir I. van da Sande, om imet hem aan te gaan een ruiling van .grond en voorts een schuine strook', gelegen naast het Concert- en Bioseoepgebouw te verkoopen (adressant heeft gevraagd een "strook grond ter breedte van 5 iM. over de geheele diepte naast zijn terrein) gaf aanleiding tot uit voerige besprekingen, aangezien de hee ren Colsen, Van Drie], De Bakker, Ver lin de en Hamelink bezwaar bleken te heb ben het vroeger genomen besluit oim het tda.arliggend© terrein voor bouwterrein te bestemmen te handhaven. De stad heeft h.i. igeen overschot aan .open terrein en het toenemend autoverkeer eischt, dat er gerekend wordt op 'parkeergelegenheid voor die voertuigen. Zij wenschten daar het terrein te verharden. Dan was er ook geen bezwaar aan het verzoek van adres sant volledig tegemoet te komen. Dat denkbeeld werd bestreden doog de heeren Scheele en Bedet, die daarin, zien renteverlies voor de gemeente. Het voorstel Colsen, om het terrein niet als bouwgrond te bestemmen en het verzoek van adressant in te willigen^ werd) aangenomen met 7 tegen 5 stem-, men. B. en W. werden voorts gemachtigd- de afwerking en verharding van. het openblijvend terrein te verzorgen, terwijl ook toestemmend wrerd beantwoord de' vraag van den voorzitter er ook nog een stukje plantsoen, waarbij dan vermoe delijk ook een paar banken zullen kie men, te laten aanbrengen. Aan den heer J. F. Koevoets werd Met enkelen spreek ik, maar alleen van hen, die Duitsch kennen, kom ik wat meer bijzonderheden te weten. Een oude man uit Turkestan, die, naar zijn trekken en fijn-besneden ge zicht te oordeelen, in zijn land iemand van hoogen rang isdrie jaren dwangarbeid. Een geestelijke uit St. Pe tersburgvijf jaren lang hout sjou wen; of hij dat volhoudt? Bij een paar boeren heb ik meer sue ces. Ze komen uit de Duitsche Wolga- republiek, vanwaar kortgeleden zooveel doopsgezinden wegtrokken. „Waarom bent u eigenlijk gevangen genomen?" vraag ik. „Dat weet ik niet, ik geloof, omdat ik te ijverig werkte en omdat ik vroeger wat bezat. Mijn vee was me al lang af genomen." „En waar zijn uw vrouw en kinderen?" „Daar hoor ik niets meer van, ik ge loof dat ze in de bosschen werken. Ik ben nu al vier maanden hier, maar heb vijf jaar dwangarbeid gekregen. De toe stand is verschrikkleijk; we krijgen droog brood te eten en wat thee, meer niet. Ook de hygiënische toestand is slecht; door den omgang met de Russen krijgen we veel ongedierte, waar wij niet aan gewend zijn, en dat vaak besmette lijke ziekten veroorzaakt. Soms komt het Roode Kruis, en worden onze kleeren uitgestoomd, maar, daar we maar één stel kleeren hebben, moeten we dan naakt in de open lucht, wachten tot ze gereinigd zijn. Nu het warm is, kun nen gelukkig nog eens een bad nemen in de rivier." De ander, die al langer hier is, ver telt me: „Van de ploeg waarmee ik in de bosschen werkte dezen winter, zijn er drieduizend omgekomen.... Redding door een opstand is niet te verwachten; or|aniseeren is onmogelijk, en door de censuur weten de menschen in het Noor den niet, wat er in het Zuiden gebeurt Alleen op de volken van West-Europa is onze hoop gevestigd." Arme kerel, denk ik, dan zal je lang kunnen wachten, West-Europa is bezig zich te ontwapenen, en ziet zelfs niet het gevaar van dit militairistische Rus land. We probeeren hem op te beuren en vertellen dat er weer een opstand is in de Oekraijine, misschien dat die nu wel eens stand houdt. Mistroostig schudt hij het hoofd: die opstanden zijn al zoo vaak gebrobeerd (Ingez. Med.) een jaar uitstel verleend van de ver plichting tot het bebouwen van door hem aangekocht terrein. Een voorstel om ingevolge art. 25 der Nijverheidsonderwijswet te beslissen dat de oprichting en 'instandhouding van .een dag:- en avondhuishoudschool door het R.K. Kerkbestuur in deze gemeen te noodig werdt geacht, werd door B. en W., voor nader onderzoek terugge nomen. De kostende prijs per leeërling over 1928 van het openbaar onderwijs werd vastgesteld! op f 9.68 e:n die voor het U.L.O. op f 32.63 per leerling. Over een voorstel van B. en W. om afwijzend te beschikken op het verzoek zoek van A. W. Brons,, keuringsveearts om verhooging van j aarwedide, als ver goeding voor de meerdere reiskosten die door hem moeten worden gemaakt voor de in se tal zoo sterk toegenomen keu ringen te Sluiskil, welke kosten hij op f 400 'sjaars stelt, staakten de stemmen, De rekening der brandweer over 1929 werd vastgesteld met een bedrag in uit gaven van f 1669, die der Commissie tot wering van schoolverzuim in de kom met een bedrag in uitgaven van f 276. De raad besloot toe te treden als bui tengewoon lid vian den' A.N.WI.B. Toe ristenbond in Nederland. Wegens de verminderde belangstelling werd besloten 'tot opheffing van den hoofdakte cursus. Bij de rondvraag wees de heer Van Driel op de toenemende werkloosheid, waardoor reeds verschillende transport arbeiders die bij de beste firma, zijn, van hun verzekeringskas al zijn uitgetrokken. Geheel daarmede in strijd is het besl'uit vian het Burgerlijk Armbestuur, om' op de nieuwe begrooting minder voor steun aan uitgetrokken werkjoozen te ramen. De heer Bedet zeide, dat dit besluit is genomen naar aanleiding van de uitkom sten Van het laatste jaar. Indien de om standigheden veranderen en het noodig wordt, zal het bestuur met aarzelen een suppeletoire .aanvraag in te dienen1. Even later tracht ik nog eens iemand aan het praten te krijgen. „Sprechen Sie Deutsch?" Hij knikt ontkennend, maar wijst op zijn vriend die iets verder werkt. Vol bitterheid lucht deze meteen zijn gemoed: „Ik ben een Oostenrijker, kom uit Bohemen. In 1917 werd ik krijgsge vangen gemaakt en met anderen in een kamp ondergebracht. Na de revolutie en het sluiten van den vrede kreeg ik ech ter mijn vrijheid niet terug, maar werd zonder eenigen vorm van proces, zonder voor eenige rechtbank te verschijnen tot dwangarbeid verplicht. Reeds 13 jaar werk ik nu zoo, eerst in Siberië, de laatste jaren hier, maar hoe lang het nog duurt, weet ik niet. En zoo zijn er nog veel krijgsgevangenen hier. Af en toe is het niet uit te houden, word je gek gek van verdrietvan woede, van.,,. van machteloosheid!" Zenuwachtig loopt hij heen en weer, kijkt meteen of we soms bespied worden. „Maar kan de Oostenrijksche xegee- ring er dan niets aan doen?" Ach, ik ver geet op dat oogenblik dat Bohemen nu bij Tsjecho-Slowakije behoort, welks regeering misschien weinig voelt voor soldaten die onder Oostenrijksche vlag In verband met een opmerking van den heer De Bakker gaf de voorzit ter te kennen ,d|at de toestand Van den weg over de Kerkhoflaan zal1 verbeterd worden in verhand met de vordering en afwerking van het rioieeringswerk. De heer V e r 1 i n d e vroeg op te treden tegen de personen1 die vooral op Zaterdagavond op de straat blijven staan óp het eind der Noordstraat bij de Korte Kerkstraat, hinderlijk voor de daar ge vestigde en voor de in den z.g. Schot- schen hoek bestaande winkels. Onder zoek wordt toegezegd. De heer Ooi sen kwam hierna met een ioreed pgezet betoog omtrent de behoeften van Sluikil en gaf te kennen, gaame te zien, dat alsnog een bedrag Man f 25.000 op de begrooting 1931 zou worden uitgetrokken ter verbetering vian toestanden te Sluiskil. De heeren Scheele en Bedet meenén toch ook, dat er wel wat meer voor die huurt zou moeten worden gedaan dam thans gebeurt, en dat daarvoor op de begrooting voor '31 een post behoorde te komen. De voorzitter zeide dfit Bi. en Wi. er over eens zijn, evenals wel' geheel de raad, dat er te Sluiskil nog heel wat ha pert, Er zijn echter omstandighe den, die hen beletten Verbeteringen aan te brengen, aangezien zulks, voor wat straten en wegen betreft, alles op ter rein Van anderen .moet geneuren. Uitvoe rig schetste spr. de moeilijkheden, die) zich daarbij kunnen voordoen!, o.a. voor een verharding van den Pierssenspolder en het aanbrengen van een tegeltrottoir1 aan den rijksweg, langs liet kaniaal. APOTHEKEN. Zondag en de nachten der volgende week is te Middelburg geopend de apo theek van Mevr. Wed. J. C. v. d. Harst. vochten. „Nee, niets." )fr „En weet uw familie dat u hier bent? „Ja, verleden jaar kreeg ik nog een brief, maar ook zij kunnen me niet hel pen. Och, kon ik maar'wegkomen; een vriend van me is het gelukt naar Ame rika te ontsnappen." Ik geef hem wat sigaretten, die hij al leen achter een houtstapel durft aan te nemen. En even later loopt hij weg, „man achtet auf uns".... En zoo zijn er hier duizenden en dui zenden gevallen, elk op zich zelf een in-droeve tragedie. En eiken dag komen er nieuwe bij, en niemand die zich hier meer durft te verzetten tegen deze ty- rannie.... tegen deze zegeningen van den heilstaat.... Een maand later, op een nacht, ver trekken we. Uit barakken klinkt weemoedig ge zang over de blauw-lichte Dwina. Westen Waakt EINDE.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1930 | | pagina 5