Neen Vriend over
sigaretten kun je
mij niets nieuws
vertellen, want ik
weet sinds jaren
dat Chief Whip
de beste voor
mijn gezondheid
is:
r
VIRGINIA
Ook met kurk en goud
ARDATH
LONDON
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 10 MEI 1930 No. 110.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
GROOTVADER'S GLORIE.
BINNENLAND.
KUNST EN_ WETENSCHAP.
RECHTZAKEN.
(Van onzen correspondent).
De lente. Een klopslagcon*
cert. De licht gebouwde
Katblokken. Tegen door
laten van geluiden geprepa
reerde muren. De radio.
De Duitsche zenders ol tus-
schenzenders. Nederland
sche luisteraars in W. Duitsch-
land, Huizen en Hilversum.
De lente heeft thans haar zegevieren
den intocht bij ons gedaan. Er is onder
de menschen een zeker welbehagen ge
komen, De groene wereldstad straalt.
Nooit is ze aantrekkelijker dan in deze
weken, die haar de ontwakende natuur
brengen. Dat zal wel overal zoo zijn.
Maar het valt ons nu eenmaal slechts
daar op, waar we ons zelf bevinden.
Alle vensters staan open en de mensch-
heid snapt zuivere lucht.
Maar nu merken we 'ook eerst, hoe
veel lawaai een moderne wereldstad met
zich brengt. De Vrijdagen en de Zater
dagen gedurende welke het uitkloppen
van karpetten, loopers en wat dies meer
zij, officieel geoorloofd is, zijn tot een
ware plaag geworden, In Nederland klopt
men ook. Maar met Berlijnsche kloppar
tijen is met ons vaderlandsche levenma
ken toch nauwelijks te vergelijken! Wij
wonen hier zooals u bekend is vrij
wel uitsluitend in flats, die in Nederland
evenzeer uitzondering zijn als bij ons hui
zen voor een of twee families. Alle vier
of vijf verdiepingen hebben balcons, alle
huizenblokken binnenplaatsen met klop-
latten. En nu begint op Vrijdagen en Za
terdagen klokslag acht uur 's ochtends
van al die buitenplaatsen uit een helsch
concert, aan welks beschrijving ik mij
zelfs benaderend niet wagen wil.
Maar ook gewone weekdagen brengen
ons verrassingen, die ons bijna de vreug
de over het ontwaken der natuur zouden
doen vergeten. De nieuwere Berlijnsche
flatbloks zijn wel zeer licht gebouwd.
De hedendaagsche architecten verstaan
de kunst, vloeren en muren vrijwel
„dicht" te maken, zoodat ze zeer slechte
geleiders voor alle soorten van geluiden
worden. Maar dit procédé schijnt tame
lijk kostbaar te zijn en wordt voor ge
wone huurhuizen zelden toegepast. De
grond is al zoo duur, de loonen zijn zoo
hoog en het materiaal is zoozeer in prijs
gestegen, dat men al zeshonderd gulden
per jaar en per kamer huur moet verlan
gen om door zijn kosten heen te komen
en een bescheiden winstje te maken. On
der zulke omstandigheden denkt men er
natuurlijk niet aan, ook nog de noodige
honderdduizenden in bijzonder tegen
doorlaten van geluid geprepareerde mu
ren en zolderingen te steken.
Het gevolg daarvan is, dat we voor
veel, vooral te veel geld gelegenheid heb
ben^ om elkander het leven zoo zuur mo
gelijk te maken! We weten alles van el
kaar; ook dingen, die stellig niet voor
ons bestemd waren. We deelen onge
vraagd en ongewenscht in elkanders in
tiemste lief en leed. We weten van el
kaar, wanneer we opstaan en of het bed
met het goede dan wel met het verkeerde
been verlaten is. De moppenblaadjes ge
nieten van zulke dingen. Men kan er op
geregelde tijden grappen over lezen.
Overdreven natuurlijk maar helaas
niet eens zoo heel erg.
Nu alle vensters openstaan, is de el
lende vertienvoudigd.
En het ergste is natuurlijk: de radio!
Ik neem aan, dat bij u thuis de situatie
in dit opzicht niet beter is. Maar mis
schien troost het u, te lezen dat ook wij
in het groote Berlijn tot in den laten
avond gekweld worden door luidsprekers
en dat er hier met de wet in de hand
betrekkelijk weinig tegen te beginnen is.
Het aantal van hen, die in het Duit
sche Rijk vergunning hebben, een radio
toestel te bezitten, loopt in de millioe-
nen.
Het net van zenders en tusschenzen-
ders is hier zoo groot geworden, dat vrij
HET VERHAAL VAN DEN
TIENDAAGSCHEN VELDTOCHT.
door
H, G. CANNEGIETER.
XIX.
EERVOLLE TERUGTOCHT.
Zondag den 14den Augustus 1831.
Omstreeks acht uur trokken \vjji we
derom den Tirlemontsche poort uit en
marcheerden denzelfden weg terug wel
ken wij gekomen waren, namelijk langs
de dorpen Kor Peek en Louvensouin.
Toen wij op een stuk land rust hielden
werd er eene legerorder uitgevaardigd
en ons voorgelezen van wege den Kroon
prins, waarin hij' ons voor onze moed,
trouw en standvastigheid bedankte en
ons verwittigde, dat hij op voor ons voor-
deelige conditiën, eene overeenkomst met
de Franschen had gesloten, volgens wel
ke wij, met kleine dagmarschen de terug
reis naar de Oud-Hollandsche grenzen
zouden aanvaarden. Niettegenstaande wij
wel over geheel Duitschland met één tot
twee lampen een of meer zenders duide
lijk gehoord kunnen worden. En toch is
er op technisch gebied geen reden tot
tevredenheid, De meeste Duitsche zen
ders zijn te zwak gebleken en worden
door zeer sterke buitenlandsche geheel
of gedeeltelijk „toegedekt". Zoodat men
reeds besloten heeft ook in Midden-
Duitschland en in het Rijnland zenders
van 100 K.W. te bouwen, die in den loop
van het volgend jaar gereed moeten zijn.
Men zal in Nederland, dunkt mij, goed
doen te overwegen, of dit voorbeeld niet
gevolgd moet worden. Onze beide zen
ders stralen nog altijd met 6.5 K.W. uit
en ik wil van deze gelegenheid gebruik
maken om er eens op te wijzen, dat deze
energie veel te zwak is om de ruim 60.000
Nederlanders, die in West-Duitschland
wonen (om van ons in Berlijn en andere
steden als Leipzig, Bremen, Hamburg etc.
maar niet eens te spreken!) en die lang
niet allen over dure ontvangtoestellen
beschikken, in staat te stellen de aether-
geluiden uit het vaderland op te vangen.
Wij Berlijners bijvoorbeeld hooren het
geheele jaar door Londen, Toulouse, Os
lo, Rome, Warschau, Sovjet-Rusland en
de noodige andere buitenlandsche zenders
met een sterkte, die den plaatselijken zen
der nabij komt. Huizen echter is in Ber
lijn niet op te vangen en Hilversum zoo
zwak, dat eerst laat op den avond (na
10 uur) en over gunstige omstandigheden
het programma flauwtjes te volgen is.
Voor de zeer groote Nederlandsche ko
lonies in Duitschland is dit een teleur
stelling.
Onze Duitsche zenders geven vaak uit
stekende programma's. De politieke en
godsdienstige verdeeldheid in het vader
land kennen we hier niet. De radio is er
voor allen en brengt iedereen telkens
weer iets naar zijn gading. Maar dier
baarder dan al die vreemde zenders is
ons Huizen, is ons Hilversum. Wij heb
ben door onze ruim 100 Nederlandsche
vereenigingen, door onze jaarlijksche
stamcongressen, door ons eigen tijdschrift,
door de Hollandsche cursussen voor on
ze kinderen, voldoende getoond op hoe
hoogen prijs wij den band met het va
derland stellen. En nu hadden we ge
hoopt, door de prachtige uitvinding der
draadlooze overbrenging een geweldigen
steun voor onze stamactie te krijgen.
Zoolang echter Nederland er het geld
niet voor over heeft om met zijn lan-
ge-golfzenders tot zijn landgenooten in
den vreemde door te dringen, zullen we
verder moeten toezien, hoe onze duizen
den menschen verduitschen door het
urenlang aanhooren van programma's in
de Duitsche taal.
Mogelijk, dat de Radioraad en de vele,
al te vele zendvereenigingen bij u daar
nog nimmer aan gedacht hebben.
Dan wordt dat dunkt me tusschen
de besprekingen over verdeelingsprocen-
ten, worteltrekkingen en logarythmen in
de allerhoogste tijd!
ROLAND.
CHIEF WHIP
DE SCHEVENINGSCHE HAVEN.
Naar het „Haagsche Volk" verneemt,
heeft de minister van Waterstaat in zijn.
departement een conferentie gehouden
met een deputatie uit de Havencommis
sie, welke bestaat uit vertegenwoordigers
van organisaties betrokken bij den ha-
ringhandel. Deze commissie stelt zich,
naar men zich herinneren zal, tot taak te
bewerkstelligen van de Scheveningsche
haven een „open haven" te maken, in
plaats van de z.g. tijhaven, zooals de toe
stand thans is.
Alleen bij hoog water kunnen schepen
de Scheveningsche haven in- of uitvaren,
als gevolg van de aanwezigheid van een
drempel in de buitenhaven, waardoor
deze dan een diepte heeft van 2.69 M.,
ongeveer overeen komende met den diep
gang van een Scheveningsche visschers-
schuit. Schepen van grooteren diepgang
kunnen de Scheveningsche haven dan ook
vrijwel nooit aandoen.
In 1921 heeft de toenmalige minister
van Waterstaat, ir. König, bij de Staten-
Generaal een wetsontwerp aanhangig ge-
den vijand gaarne tot in Brussel zouden
vervolgd hebben, was ons echter deze tij
ding niet geheel onwelkom, daar wij uit
deze order meenden te kunnen opma
ken, dat het sluiten van eenen voor ons
voordeeligen en eervollen vrede, de ge
noegdoening zoude zijn voor doorgestane
ellenden, zoodat wiji dus hoopten, dat
wij, eerlang tot onze betrekkingen terug
gekeerd zijnde, onze vorige loopbaan zou
den kunnen vervolgen, met het streelend
gevoel, dat ook wij iets tot het heil des
vaderlands hadden medegewerkt.
Na eerst onze geweren afgetrokken
(ontladen) te hebben, want wij waren
nu als het ware niet meer in een vijan
delijk land en behoefden nu niet meer te
vechten, trokken wij' den volgenden
morgen terug naai- den straatweg en
marcheerden naar Thienen.
Hier vernam ik van eenige fanciers
bij welke eenige academiekennissen van
mij als4 vrijwiligers dienden en die pa
trouille hadden gemaakt, dat verscheide
ne boeren, met jagtgeweren gewapend,
zich bijéén verzamelden, met welk oog
merk wist men niet; echter vermoedde
men, dat het een slecht doel zoude heb
ben. Hierdoor ontstond veel beweging
lili t«Ü _J
I (Ingez. Med.)
maakt, strekkende door het aanleggen
van nieuwe havenhoofden buiten de oude
om, en door verdere uitdieping van de
vaargeul, de Scheveningsche haven tot
een „open haven" te maken.
De Tweede Kamer ging met dit wets
ontwerp mede, doch de Eerste Kamer
verwierp het. Een felle actie van IJmui-
den uitgevoerd (deze haven was waar
schijnlijk bevreesd voor concurrentie)
moet aan de houding van de Eerste Ka
mer niet vreemd zijn geweest.
Thans staat de nieuwe tweede binnen
haven op het punt in gebruik te worden
genomen (waarschijnlijk in Sept. a.s.) en
dit feit is voor de Havencommissie, waar
van hierboven sprake is, aanleiding ge
worden opnieuw pogingen in het werk
te stellen van de Scheveningsche haven
een „open haven" te maken.
Bestrijding der poliomyelitis.
Woensdag is te 's Gravenhage, onder
leiding van dr. J. Th. Terburgh Jr.,
hoofdinspecteur van de Volksgezondheid
(besm. ziekten), een bespreking gehouden
betreffende de landelijke organisatie van
de poliomyelitis- (kinderverlamming) be
strijding. Hieraan namen deel ongeveer
20 specialisten, vertegenwoordigers van
de gemeentelijke geneeskundige en ge
zondheidsdiensten der drie groote steden,
afgevaardigden van het instituut voor
preventieve geneeskunde te Leiden en
van het Bijksserologisch instituut.
Een commissie uit den Gezondheids
raad had reeds vroeger een regeling ont
worpen voor de bestrijding van deze ern
stige kinderziekte, met welke regeling
de Minister van Arbeid, H. en N., zich
had vereenigd. Daarbij wordt gerekend
op de medewerking van een aantal spe
en drukte in de stad, zoodat men iiijtj
alles begrijpen kon, dat er iets gaande
was. Wij hielden appèl en hierna kreeg
ik, met de kapiteins Alta en Schw'artsen-
berg order om met onze kompagniën 's
nachts op de mark te bivouaikkeeren, te
gelijk met drie kompagniën der 13de en
drie kompagniën der 8ste afdeeling. Da
delijk zond ik mijnen oppasser naar mij
nen vriendelijken gastheer, met het be-
rigt, daL ik helaas niet van. zijnen wel-
voorzienen wijnkelder kon profiteeren,
maar dat het mij uiterst aangenaam zou
de zijn, indien hij mij éénj a twee lekkere
flesschen met wat elen op de markt wil
de laten brengen. Hij zond mij bet ge
vraagde dadelijk, hetgeen ik met mijne
collega's smakelijk in het koffiehuis con
sumeerde.
De Kolonel Sprenger van het reser
ve bataillon der 8ste afdeeling, welke
het commando iover dit bivouak' had,
maakte zich gereed om den nacht in
•de herberg le blijven bivoualdf(eeren,
waartoe ik hem van terzijde liet mjer-
ken dat ik ook wel neiging gevio(eild(e
Hij gaf inij ook hiertoe dadelijk' permis
sie, zeggende dat er genoeg wachtheb
bende manschappen op de markt lagen,
cialisten, die de practiseerende genees
kundigen behulpzaam zullen zijn in het
stellen der diagnose, wanneer vermoed
wordt, dat een geval van kinderverlam
ming aanwezig is, Het is nl. voor de be
handeling van deze ziekte vjanjiet aller
grootste belang, dat het bestaan der aan
doening spoedig wordt herkend. "Aan de
geneeskundigen in Nederland zal spoedig
bericht worden gezonden tot welken
specialist zij zich in zulk een geval1 kun
nen wenden. De le nemen maatregelen
werden uitvoerig besproken, waarbij' ook
de aandacht werd gevestigd op het nuj
van een vroegtijdige toepassing van se
rum, afkomstig van herstelde lijders of
in het laboratorium bereid. Zoo spoedig
over een voldoende serum kan worden
'beschikt zal aan de medewerkende spe
cialisten een hoeveelheid in voorraad
worden gegeven.
Arr. Rechtbank te Middelburg.
In de zitting Van 9 Mei werden de
olgende zaken behandeld
G. F., 21 jaar, monteur te Zele (Bel
gië) werd verdacht dat in Maart en April
1930 te Axel op verschillende tijdstips-
pen heeft weggenomen een hoelveelhéid
ijzeren bouten, moeren en draadnagels,;
toebehoorende aan een! ander.
Eisch 5 maanden met aftrek Voor
arrest. 4
Mr. H. C. J. Zaaijer trad als verdediger
Van den verdachte op e'ni vroeg clementie.
J. L. R., 22 jstoker te Vfesingein,
was door den Kantonrechter te Mtidr
delburg veroordeeld wegen® ordeversto
ring in dronkenschap te Vlissingen op
26 Januari j.l. 'gepleegd bij herhtalüjn(gl
tot 10 dagen hechtenis.
die onls, in tijd van gevaar, wel (zouden
wa.arschuwen. Ik ging nog eens naar
mijn kompagnie, maar alles, tot officie
ren toe. lag reeds in de diepste Irusi
op de straats'leenen, alleen onder hel
hoofd een weinigje stroo hébbende. Wij
lieten ons beddegoed op den gronfd .uit
spreiden, waartoe harde woorden noo-
dig waren om den kastelein te bewegen,
want nu moest hij zelve, volgens zijn
zeggen, op stroo kruipen. Evenwel kwam
hét er ein weldra sliepen wij als rozen.
Het bivouak, op tamelijk goed beddegoed
en onder dak, beviel ons beter als lop
stroo onder den sterrenhemel.
Alles was reeds op den been, toen 'wij
ons kermisbed verlieten. Wij aten eene
boterham, dronken wat koffij en wan
delden wat op de markt heen en weder
Langzamerhand kwamen alle troepen
op de markt bijeen, om vervolgens de
stad te verlaten. Ook kwam er eene mei:
nig'te burgers bij elkauderen, schaarde
zich bijeen en zag ons op verre ;na
niet met vriendelijke oogen aan. Nu en
dan mengden zich ook enkele Belgische
soldaten, die zich, nu de wapenstilstand
was gesloten weder durfden vertonnen
en weer stadwaarts kwamen, onder de
De verdachte en den Ambtenaar van!
het O.M. waren in hooger 'beroep gef-
kiomeni
Eisch bevestiging' van het vonnis.
W. J. L. de G.," 27 j., .vëeartsl Kru,i-
ningen, was door den Kantonrechter te
Goes Veroordeeld tot f 15 _gf, 15 dagen
hechtenis, ter zak© van overtreding van
de Motor- en Rijwiel'wet, gepleegd te Wie-
meldinigie op 3 Maart j.l.
De Verdachte was in hooger berqep
gekomen.
Eisch vernietiging van het vonnis en
f 5 of 5 d.
De verdediger mr. J. F. van Deintsie
vroeg vrijspraak.
P. F. K., 23 j., stoker te Kapeile,.
werd ten laste gelegd dat hij in 1929 ein
1930 de eer en goeden naam van Adril
ana Vermeulen heeft aangerand door te
gen verschillende personen een laster
lijk feit van haai- te vertellen.
Eisch f 20 of 20 daigen.
G G. V., 48 jaar, handelsreiziger 1e
Goes, was door den Kantonrechter 1e
Goes veroordeeld tot f 25 of 25 d. hech
tenis, wegens overtreding van de motor
en Rij'wielwet te Kapelte op 14 Febr.
1930.
De verdachte was in hooger beroep ge
komen.
Eisch: vernietiging van het vonnis en
f 5 of 5 d. De verdediger, mr. P. C.
Adriaanse vroeg vrijspraak.
A. van 't Wi., 38 jaar, chauffeur, te
's Heerenhoek, was door den Kanton
rechter te Middelburg, wegens overtre
ding van de Motor- en Rijwielwet ge
pleegd te Middelburg op 12 Februari j.l'.
veroordeeld tot f 15 of 15 d. hechtenis.
De verdachte en de ambtenaar van het
O. M. waren in hooger beroep gekomen.
Eisch: vernietiging van het vonnis en
2 m. f 7,50 of 2 ml 5 d.
burgersDeze soldaten waren meest ja
gers met kielen aan, zoomede in uni
form igekleede jagers met hooge cha-
co"ts op, waarvóór een gouden jaglhoorn
was geschilderd.
Tegen acht uur kwam de m'aavschalk'
Gerard met cenen Franschen dragonder
achter zich 1e paard aanrijden en stapte
bij het hotel „du plat d'etain" af. Toep
deze generaal aankwam zag men het
vergenoegen op die verzamelde burger
schaar uitblinken. Zij wilde liare vreugde
door een luid geniep te kennen geven,
maar hij wenkte om het niet 1e Icloen
Doch hoe (vreemd stond zij le kijken, toep
men door het opgeschoven venster zien
kon, hoe vriendschappelijk' deze Fransch-
man en de Prins eikander de hand ga.*
ven. Dit had men niet verwacht.
Toen eindelijk de Fransche troepen
de stad binnen -trokken, verlieten wij
dezelve in de grootste orde, zoodat de
Fransche generaal, die ons' zag vertrek
ken, den Prins een compliment maakte
over de exercitiën en het krijgshaftig
Voorkomen zijner soldaten en schutters.
(Wordt vervolgd).
