De
DlOUDE THOMAS
Aspirin.
'M&
WsÉl
door: ANNY VON PANHUYS.
GEMENGD NIEUWS.
J,
clioren op voorstel van het I>ag'. beshur
dit voor de toekomst onmogelijk hebben
willen maken en den naam B or eel blijvend
voor hei nageslacht in Walcheren hebben
willen bewaren. Het is spr. dan; ook een.
bijzonder gangename laak den heer Bo-
reel te mogen mededeelen, dat er prijs
op is gesteld dit gemaal zijn naam te ge
ven en dat voortaan zijn werk, waarin
hij zoo geheel is opgegaan, den naam
zal dr'agen van „de Boreel".
Be aanwezigen gaven blijk van groote
instemming met de rede en vooral met
dit slot.
De Commissaris der Koningin, de heer
jhr. mr. J. W, QUARLES VAN UFFORD
het woord verkrijgende zeilde dat mei
den bouw van dit electrisch gemaal een
groot en nuttig werk is tot stand geko
men. Het was hem een voorrecht de
uitnood iging van het polderbestuur te
mogen ontvangen om deze inrichting in
werking te stellen en allereerst spreekt
hij voor die uitnoodig'ing zijn oprechten
dank uit, alsmede voor het vriendelijk
woord van welkom.
Door alle eeuwen heen is in Zeeland
met mannenmoed de strijd tegen "he.t
buitenwater gestreden. De woedende gol-
\en trachten nog bij voortduring dien
strijd opnieuw aan te binden, maar vin
den een vijanjd tegenover zich, die op
zijn hoede is en waakt en die, zij het
dan ook somwijlen, zooals in dezen pol
der, ten 'koste van groote offers, zijn
dierbaren grond niet zal afstaan. Die
zware strijd voor het behoud 'der zee
weringen en dijken zal wel een der re
denen zijin geweest, dat destijds in Zee
land niet in die mate, als wen schel ijk wa
rs geweest, aandacht is geschonken aan.
de afwatering van het binnenwater. Al
hoewel, wat dit vraagstuk betreft, in de
latere jaren in meerdere deelen der
provincie vooruitgang valt te ontwaren,
hoort men in sommige streken nog voort
durend gegronde klachten over water
overlast Het behoeft geen betoog, dat
door dien wateroverlast de ontwikkeling
van landbouw en tuinbouw wordt legen-
gehouden en dat van een intensieve cul-
tiveering van den bodem eerst sprake
kan zijn, als de afwatering op behoorlijke
wijze plaats vindt. De producten, die
hetzij in den akkerbouw, hetzij in den
tuinbouw, hetzij in het weidebedrijf, de
grootste waarde hebben, zullen toch
eerst dan goede opbrengsten kunnen ge
ven indien de grondwaterstand binnen
zekere grenzen wordt gehouden.
Nog voor enkele jaren, nj. in Januari
1928, hebben Ged. Stalen aanleiding ge
vonden om eene circulaire te richten tot
de polder- en waterschapsbesturen met
uitnoodiging om hunne ernstige aandacht
aan dé afwatering te wijden. Met vreug
de mag spr. constateeren, dat in, meerde
re polders en waterschappen die circu
laire niet uitsluitend ter aanvulling van
het archief heeft gediend.
In enkele deelen der provincie zijin
nieuwe plannen ontworpen en den dee-
le reeds tot uitvoering gekomen. Het valt
echter te betreuren, dal somwijlen naast
formeele bezwaren, als b.v. de artikelen
'van een reglement, zooals onlangs in
Zuid-Beveland is voorgekomen, ook ge
brek aan nderlinge samenwerking de
uitvoering van ontworpen plannen doel
vertragen of in den weg staat.
Met het oog- hierop dient naar spac s
taeening onder het oog te worden gezien,
of imen in Zeeland niet meer dan tot
dusverre tot oprichting van groolere wa
terschappen mioet 'komen, wier taak het
is de afwatering van een uitgestrekt ge
bied te regelen. Bij ongelijkheid van be
langen zou daarbij zoo noodig een k'las-
se-indeeling der gronden mogelijk kun
nen worden gfemaakt.
Intusscheu voor het Polderbestuur van
Walcheren is de zooevenbedoelde circu
laire van Ged. Staten niet noodig ge
weest, aangezien het Bestuur van dien
Polder reeds tal van jaren naai- eene
oplossing van het afwaleringsvraagstuk
.zocht. Reeds in de jaarverslagen tus-
schen 1850 en 1860 komen klachten voor
over slechte afwatering, waartoe toen
maals de meer en meer doorbreiende
(neiging bij- de ingelanden om vrijlanden
te scheuren, welke in die tijden wegens
hunne lage ligging daarvoor ongeschikt
waren, heeft bijgedragen. De groote te
genstrijdigheid van belangen der in ver
schillende deelen van Walcheren wo
nende landbouwers is echter ooreaak ge
weest, dat het meer dan een halve eeuw
heeft geduurd, alvorens een afdoend re
sultaat is bereikt. Het bestuur heeft ech-
ter niet stil gezeten; meerdere plannen
zijn aan het oordeel der vergadering on
derworpen en eindelijk is het voorstel
van den heer Boreel iin de algemeeme
vergadering goedgekeurd. Dat het zoo
ver is gekomen, is allereerst le danken
aan de deugdelijkheid van het plan. Bij
alle deskundigen heeeft het plan instem
ming .gevonden en ook de Wjalchersehe
landbouwers waren het over het alge
meen gunstig gezind. Spr. sluit zich
daarom van harte aan bij de hulde
door den voorzitter gebracht aan den
ingenieur en spreék'l de hoop uit, dal
dit werk zijn naam blij rend eer zal aan
doen. Zijn vreugde spreekt de commissa
ris tevens uit, dat de electriciteit bij' dit
gemaal als drijfkracht zal dienst doen, al
dus wordt het dan ook dienstbaar ge
maakt aan de ontwikkeling van een an
der belang, dat hem' nauw ter hartte
gaat.
Het welslagen van het plan is in niet
mindere male te danken aan de zorg
zame toewijding van den voorzitter en
zijn kundige leiding, alsmede aan het
gcede inzicht der raden en commissaris
sen. Iiet is spr. bekeend, dat de voor-
fitter persoonlijk steeds geijverd heeft
vcor aen bouw van dit gemaal", omdat
net naar zijn vasfe overtuiging zoo be-
vordelij'k zou zijn aan de welvaart van
het geliefd Walcheren. Als de Voorzitter
niet zulkeen warm voorstander was ge
weest en zijn 'krachtigen invloed niet had
tjpen gelden, dan zou, naar spr. zich
sjerk' maakt, de eerste steen van dit ge
bouw nog; niet zijn .gelegd. Evenzeer als
aan den ingenieur, mag derhalve aan
den voorzitter lof en hulde worden toe
gebracht voor het greote aandeel, dat hij
in ue totstandkoming dezer bemalingsin-
richting heeft gehad.
Als oorzaak voor het slagen van het
pilan noemt spr. tenslotte nog- de meer en
meer bij de ingelanden van dezen polder
zich vestigende overtuiging, dat in eten
strijd om het bestaan en in den eervol
len concurrentiestrijd, welke ook' in land
en tuinbouw zich openbaart, het nood
zakelijk is om met zijn tijd mee te gaan
en om zo-o noodig 'n offer over te heb
ben om de productiviteit van den bodem
zoo hoog mogelijk op le voeren. Den Wal-
cherschen landbouwers biedt spr. door-
om zijne hartelijke gelukwenschen aan.
„Aanminnig Walch'ren, daar de blonde
Ceres woont,
„Die met haar goudgeel graan de
groeizame akkers kroont
„en door Pomona praalt met uitgele
zen vruchten
„Daar keurige flora's z-agte hand
„De liefelijke bloemen plant
„Bekoorlijk verblijf der vlei jende Ge-
njgten".
Wat zijn natuurschoon betreft is "Zea
land's tuin reeds door alle eeuwen heen
h.oiog geprezen. Moge Walcheren ook
straks, wat zijn producten betreft, aan
den spits staan onzer Vaderlandsche
bodemculture.
De opening van dit -gemaal is vo-orden
Walcherschen landbouwer niet alleen
van materieele maar ook van sociale be-
teekeni-s. Spr. zal daar niet verder op
ingaan, maar noemt als voorbeeld
slechts de klachten welke hem in natte
jaargetijden bereikten van landbouwers,
die somwijlen meerdere Weken achter
een door den hoogen waterstand belet
werden hunne kinderen naar school te
zenden en die als 't ware geheel van
de wereld waren afgesloten.
Spr. biedt zijn hartelijke gelukwen-
fschen aan aan den voorzitter, de ra
den en commissarissen, den ingenieur,
49
„Wel waarom niet Else, hoewel het,
naar mijn incening, voor het portret het
beste ware als het bleef waar het is."
„Neen, neen", riep het meisje ver
schrikt.
Er werd aan de huisdeur gebeld.
„Dat zal Zernikow zijn", dacht me
vrouw Berner, en de verwachte trad bin
nen. Een lieve blik uit Else's oogen
vloog hem als een welkomstgroet tege
moet.
Walter maakte zijn excuus, dat hij een
oogenblik op zich had laten wachten,
maar de brieven, die hij had afgedaan,
hadden hem langer opgehouden dan hij
vermoedde. Hij gaf mevrouw Berner een
handkus, drukte liefdevol Else's smalle
blanke hand, die zij hem reikte en [wissel
de een paar vriendelijke woorden met den
bankdirecteur.
Toen melde Maurer dat het eten was
binnengebracht. Het was een tamelijk stil
maal, waarbij voornamelijk Pohl het dis
cours gaande hield. Mevrouw Berner zat
naast hem en hoewel zij aandachtig toe'
zijn personeel en aan allen, die in eeni-
ger mate hebben bijgedragen aan de
voorbereiding en uitvoering van het plan.
Alvorens tot de officieele openings
plechtigheid over te gaan, brengt spr.
den volgenden tweevoudi-g-en wensch tot
uiting:
1. dat de uitvoering van dit plan tol
voorbeeld moge strekken aan andere
deelen der provincie, opdat, waar noo
dig, binnen afzienbaren tijd een behoor
lijke afwatering tol s-tand worde ge
bracht;
2 dat onder God's onmisbaren zegen
dit gemaal moge strekken tot meerdere
frrelvaarl en voorspoed in Walcheren
en dat daardoor land- en tuinbouw 'in
den meest ruimen zin tol hooger peil
moge worden gebracht.
Ook op deze toespraak klonk applaus.
De derde spreker wa-s de heer P. *DE
VISSER, Raad van den Polder, die de
geheele geschiedenis van het gemaal op
rijm had gesteld, waarvan de voonezing
zeer op prijs werd gesteld, terwijl de
humor ,die er vaak in vernomen wordt,
niet naliet zijn uitwerking te doen.
Dit vers vindt men op de voorpagina
van het tweede blad opgenomen.
De heer Jhr. BOREEL. bracht dank
voor de hulde hem gebracht door aan 't
jgemaal zijn naam te verbinden. Dank
bracht spr. o-ok aan allen, die aan de
tot Standkoming hebben medegewerkt en
deelde mede ,dat het aanzetten der pom
pen ongeveer een kwartier zou duren,
waarna töt 'oe eigenrjKe piieénligheid
zon Kunnen woraen overgegaan.
De heer jhr. P. J. BOOGAEIIT sprak
als voorzitter van den Kring Walcheren
der Z. L. M. zijn groote voldoening uit
over het tot s-tandkomen van het gemaal.
Het is voor den Polder een feestdag,
maar ook voor den land- en luinbouw
ten westen van het kanaal. Spr. uit den
wensch, dat hij het werken van het
gemaal steeds meer en meer zal blijken
dat het polderbestuur een in alle opzich
ten goed besluit heeft genomen.
Ten slotte voerde nog liet woord de
heer A. BAKKER, bur-gcmeesler van
Koudekerke, die er op wees dat de
opening van het gemaal voor geheel
Walcheren, dus ook voor Koudekerke
Van groot belang is, hoewel passeerend-
in den gewonen gang van allen dag, mag
voor Walcheren wel gelden als een dag
van ongemeen groote beteekenis. Ook
deze spreker ging na hoe dringend noo
dig een gemaal was, en zeide, dat men
niet heeft volstaan met een gemaal te
geven van groot rermogjen, maar dat
kracht aan schoonheid is gepaard. De
ingenieur, heeft gemeend de krachtige
machinerie een passend omhulsel le
moeten geven. Het gebouw, dat een so-
liede bescherming geeft tegen weersin
vloeden, is van strakke lijn. Staand aan
een vlakken dijk toont ook het gebouw
een sterk horizontaal accent. Tn onder-
scnélding van zoo vefe moderne gebou
wen. waaraan men bijna uitsluitend hori
zontale lijnen onderkent, geven de hooge
verticale lichtkozijnen van, dit gebouw
een weldadige, opheffende stimulans.
Het geheel, zonder gewilde opschik, in
vorm passend bij bestemming, is van
eenvoudige schoonheid.
Spr. wenscht den ingenieur geluk' met
di-t istuk werk en hoopt het "lange
tijden zijn naam zal eeren. Maar -ook' de
schctpliejhtigen wenscht spr. geluk', zij
-moeten jaarlijks weer betalen en nog
eens 'betalen. Maar zij m-ogen weten, dat
het -geld aan diL gem,aal besteed, een
groot reudement geeft, juist in deze tij
den zro buiten-gewoon te waardeeren. En
■men bedenke dat een brerenbelang te
vens een burgerbelang is. Spr. besluit
met den wensch. dat onder Gods Zegen
dit gemaal Walcheren, beroemd als Zee-
lands tuin, tot nog hooger bloei moge
brengen. Ook op deze beide laatste rede-
Voeringen klonken blijken van stemming
Terwijl de pompen in gereedheid wer
den igebracht, wei-den ververschingen aan
geboden en was ieder in de gelegenhid
eens rustig rond te kijken. Wij hebben
daarvan ook gebruik gemaakt en ons over-
luisterde, sprak zij zelf weinig. Else dacht
aan het portret van haar vader en
schaamde zich voor haar moeder, die zoo
maar dadelijk' afstand ervan had -gedaan.
Plotseling zagze een 'blik, dien P-ohl
naar haai- moeder richtte, en op dit mo
ment begreep het jenge meisje, waar
om hij er 'belang bij had, dat (haar moeder
haar het portret zou afstaan.
Een groote verbazing ontwaakte in
haar. Was het dan werkelijk mogelijk, dat
er mannen waren, die het waagden over
het nauwelijks gesloten graf van een
vriend hun hand uit te strekken naar
wat nog zoo korl geleden diens bijzit
was? Haar reine jonge meisjesziel trilde
als had zij in een huiveringwe'kkenden
afgrond gekeken.
De gedachten van den jongen inge
nieur daarentegen verwijlden bij de Ruy
ter en diens dochter en hij had een
geve el alsof hij op den ouden tooneel-
speler niet meer verontwaardigd kon zijn
Des te meer groeide zijn toorn en zijn
verachting voor von Weiden, die die
laagheid tegen den professor had ver
zonnen. Terwijl hij zonder veel te pra
ten at, -overlegde hij 'de wijze, waarop
hij voornemens was hem de afstraffing
onder vier oogen toe te dienen.
Na net middageten nam Pohl weldra
afscheid, daar hij in de stad nog eenige
zaken had te regelen, waarover hij reeds
met Berner sprak, toen deze hem de
laatste maal in Berlijn bezocht. Alvo
rens te vertrekken beloofde hij echter
mevrouw Berner weer terug te 'komen,
tuigd. dal na ons bezoek' bij een proef
neming, toen wij het werken va-n "het
gemaal reeds beschreven in het gebouw
door het iin brengen van een Flimken vloer
én het ?fschilderen nog veel verfraaid is,
maar ook dal wij vergaten le melden dat
in een der wanden een steen is aange
bracht ter herinnering aan het feit, dat
de eerste steen is ge;egd door den jon
geheer J. A. Lantsheer, zoontje van den
voorzitter van den Polder.
Buiten om het gebouw was ook ..veei
veranderd en opgeknapt en o.a. een be
hoorlijke toegangsweg van de zijde van
den Nieuwen Vliss'ingscheo weg aange
leigd.
Na eenigen tijd was het mogelijk, dat
een der pompen in beweging werd ge
bracht en draaide de Commissaris der
Koningin aan het rad, waarop spoedig
het water met groote 'kracht in het ka
naal stroomde. De lage waterstand, die
na de vele weken van droogte is (ontstaan
was oorzaak, dal het opgepompte water
nu juist niet de aangenaamste geuren
verspreidde.
Een zeer belangrijk werk voor "Wal
cheren van niet te -overschatte waarde
is tot stand gebracht.
INLICHTINGEN VERZOCHT. De
commissaris van Rijkspolitie, van het
Rijksbureau tot bestrijding van den vrou
wenhandel te Amsterdam, Reguliers-
gracht'109, verzoekt namens den politie
commissaris te Berlijn te worden 'bekend
gemaakt met de tegenwoordige verblijf
plaats van Magdalena Brykczy-nski, ge
boren 31 Oct. 1909 te Hinsfold (DldJ,
die sedert 18 Mei 1928 uit de woning van
hare ouders te Sterrade-Nord is ver
dwenen.
Naast het vermoeden, dat het meisje
een -ongeluk is overkomen, achten de
-ouders het niet uitgesloten, dat hun
dochter indertijd door een vrouwenhan
delaar naar Nederland is ontvoerd en
nog hier te lande zou vertoeven. Een.
signalement is niet op-gegeven.
NA DEN FABRIEKSBRAND TE WOR-
MERVEER. De firma H. de Jong, Kon.
Cacao- en Chocoladefabrikanten te Wor-
merveer, wier fabrieken vorige week Za
terdag door brand bijna geheel werden
verwoest, deelt mede, dat tot wederop-
bouwen daarvan besloten is Getracht zal
worden in de gespaard gebleven gebou
wen door aankoop van enkele nieuwe
machines bet bedrijf gedeeltelijk voort
te zetten. Nog steeds woedt bet vuur
onder de puinhoopen en Donderdagavond
was men zelfs nog genoodzaakt de brand
weer te alarmeeren.
MISHANDELING IN OPVOEDINGS
GESTICHT. Naar het „B. T." uit
Hannover verneemt, heeft zich in het
aan de stad Berlijn te Celle behoorende
opvoedingsgesticht een geval van onge
looflijke mishandeling voorgedaan, Reeds
onlangs is daar een verpleegde zoo mis
handeld, dat hij aan de bekomen verwon
dingen is overleden. Thans is de ver
pleegde Adolf Hoffmann, die uit het ge
sticht was ontvlucht, nadat hij weer in
geleverd was, door andere verpleegden
onbarmhartig afgeranseld. Men strooide
daarop zout op de wonden en goot wa
ter over den gepijnigde uit.
VFRONGELUKTE VLIEGERS GEVON
DEN. In den Belgischen Congo zijn
'n geheel vernield vliegtuig en de lijken
Van 3 Fransche vliegers gevonden.
De vliegers-, die indertijd van Mada
gaskar naar Parijs -op weg waren, werden
-sedert 2 maanden vermist.
Het schijnt, dat het vliegtuig van een
groote hoo-gte is neergestort.
GENEESHEER-INBREKER. Naar
uit Berlijn wordt -gemeld heeft de politie
den assisleerenden geneesheer van hét
pas igeopende Zeileis-Gallspach-instituu't
aan den Kurfürstendam'm Buch genaamd
gearresteerd.
Volgens zijn eigen verklaring heeft hij
kent Aspirin-Tabletten en hun
uitstekende werking bij alle
verkoudheidsziekten en rheu-
rnatische pijnen.
fslaar van even veel belang
is het te weten, dat er maar
één echte
bestaat. Het onmisbare ken-
teeken is hst Bayerkruis op
iedere verpakking en op elke
tablet, is dit niet het geval,
dan hebt ge niet de echte
Aspirin. Bovendien komt op
ieders verpakking de U be
kende oranje band voor.
Let in Uw eigen belang op
\deze onbedriegelijke ken*
JBAYER) teekenen. Prijs 75 ets.
i ngez \ted
acht semesters in de geneeskunde gestu
deerd en is hij vroeger te Ulm werk
zaam -geweest. Hij is echter geen prac-
tiseerend geneesheer.
V-olgens het B.T. had de politie bij het
bespieden van inbreker-s, die vooral
brandkasten forceerden, opgemerkt, dat
een z.g. arls met den inbreker K. reizen
naar Leipzig bad gemaakt.
Het verdere onderzoek leidde tot het
verra-s-sende resultaat, dat K. tol dc bende
behoorde, die in 1928 verschillende in
braken in 'villa's in bet "Westen van Ber
lijn heeft gedaan. Men stekte vast, dat
geheimzinnige arts, die herhaaldelijk
in het gezelschap van K. was gezien, de
30-jarige, te Waldenburg in Sa'ksen ge-
Tarnen Werner Buch was, die door de
justitie te Leipzig wegens bedrog wordt
jgerocht.
ALI.E MANNELIJKE TREINPASSA-
GIERS AFGERANSELD. In een trein
op het ondergrondsch traject van New
York naar New-Yersey speelden zich
Donderdagavond ongehoorde tooneelen
af. Vier aangeschoten matrozen van een
Amerikaanschen kruiser marcheerden
-door de vier wagons van den trein en
ranselden alle mannelijke passagiers ai.
Eerst toen op het eerst volgende stati
on een sterke politiemacht kon worden
ontboden, slaagde men erin. hen te over
meesteren en te boeien.-
Hierbij werd één van de matrozen
zoo zwaar gewond, dat hij naai* een
ziekenhuis mpest worden vervoerd
Eén van de wagons, waarin zich dit
tooneel afspeelde, geleek op eén waar
abattoir. De wanden van den wagon wa
ren van onder tot boven met bloed be
smeurd.
om met haar te overleggen, wat er (in die
onaangename geldkwestie moest worden
gedaan: „Als ik Maandag terugreis, kom
ik vroeg genoeg in den tredmolen van
mijn werk", zei hij.
Daarop had mevrouw Bempr hem uit-
igeno-odigd om den volgenden dag, den
dag van het publiek worden van het -en
gagement harer dochter, te komen; be
halve een der oudere familieleden, zou
er niemand anders zijn. Pohl nam de
invitatie aan.
Mevrouw Berner placht na tafel een
beetje te rusten en ook vandaag bleef
zij aan deze gewoonte getrouw.
Else wilde om vier uur naai' het
spreekuur van den advocaat Stern gaan,
lom hein te verzoeken het noodige te ver
richten voor de terugvordering van het
portret uit het schilderijmuseum. Haar
moeder had haar nog /eens gezegd, dat
zij met het portret mocht doen wat zè
verkoos; het werd haar op de meest
loyale wijze afgestaan.
Walter bracht Else tot het huis van
den advocaat en beloofde, na een half
uurtje te hebben >mgewandeld, haar te
zullen afhalen. Hij dacht echter niet aan
een wandeling, hoe gaarne hij die pok
zou hebben gemaakt. Hij moest zijn tijd
anders besteden: voor alles afrekenen
met von Weiden. Met zeer grooten spoed
-liep hij door de straten en menige voor
bijganger keek verwonderd naar hem.
Eerst dicht bij von Weiden's huis vermin
derde hij zijn gang. Het was wel geen
bezoektijd, maar daarmee kon hij geen
rekening houden. Hij hoopte von Wjei-
den thuis te vinden, om eens ronduit
met hem te kunnen praten en den 'ge-
wetenloozen kerel te zeggen wat eén
schurk hij was.
„Mijnheer v-cn Weiden is wel thuis"
zei hem het dienstmeisje, dat de voor
deur -opende, „maar ik geloof niet, dat
hij te spreken is."
Walter gaf het meisje zijn 'kaartje,
dat hij te voren reeds in een enveloppe
had gedaan, omdat het niet noodig was
dat degene, die hem zou aandienen, d-e
achterzijde van het kaartje las. Daarop
stonden siechts de zonderling 'klinkende
woorden: „Ik wensch u dringend over
aangelegenheden betreffende den -ouden
Thomas te spreken."
Die woorden schenen wonderen te
doen, want terwijl von Weiden die las,
werd zijn dik, rood gezicht vaalbleek
zoodat het dienstmeisje hem verschrikt
en tevens verbaasd aankeek.
„Laat mijnheer in hel salon, ik kom
dadelijk", bracht hij er bijna met ver
stikte stem uit, en toen het meisje de
kamer uit was, moest hij even een gaasje
cognac drinken om den schrik uit zijn
ledematen te jagen.
Nogmaals nam hij het kaartje en spel
de den naam heel langzaam, alsof hij
verwachtte, dat die zou veranderen.
„Walter Zernikr.w" las hij half luid en
hij wist dat dit de naam was van den
man, die met den profes-sor was toen
hij den geest van den ouden Thomas
vcor de tweede maal deed verschijnen
Boer: ,,'k zou daor niet blairen staon
mieneer, 't Draodloos weerbericht heit
zwaore vorst veurspeld."
de man, die toen zijn bijstand had in
geroepen en met wien hij den bewus-
teloozen Berner, gedragen door twee
nachtwakers, naar huis had gebracht.
Dien nacht had hij zich aan den taan
voorgesteld, die hem nu wenschte te
spreken. Hij herinnerde zich van toen
den naam Zernikow en wist sindsdien
dat hij de toekomstige echtgenoot van
Else Berner was.
Von Weiden had het plotseling erg
warm gekregen en vaagde zich met zijn
za'kd-oek over tiet voorhoofd. Indien die
vervloekte woorden niet achter op het
kaartje hadden geslaan, had hij natuur
lijk slechts aan een beleefdheidsbezoek
-gedacht, maar nu
Allerlei gedachten doorkruisten zijn
brein en hij overlegde met zichzelf wat
hij moest antwoorden wanneer de on-
genoode bezoeker dit of dat zou vragen.
Gelukkig vertolk de Ruy ter vanavond,
hierd-oor was een gevaarlijke getuige van
de baan, zoo sprak hij zich zelf moed
in en zijn houding werd vaster. Wnt
'kon die mijnheer Zernikow eigenlijk we
ten. Hij 'kwam zeker vragen of hij, von
Weiden, die zoo dicht bij het museum
woonde, iets van hel spook had bemerkt,
want waarschijnlijk had Zernikow den als
ouden Thomas verkleeden Nederlander
,wel gezien. Merkwaardig, dat hij er dien
nacht -geen woord met hem over had
gesproken. Misschien had hij het als ge
volg van de consternatie van het oogen
blik nagelaten.
(Wordt vervolgd)-
Neen,
heusch
speare n
Maar
quaestie,
derland
moet er
viljoen ii
werpen,
i930?
Men 1
het antw
ter op d
omtrent
ressante
vele mak
Pays Bas
gevels ap
me toeze
den inge
Nu is
de verga
van het
bond, Za
tuut te A
zich daar
gesteld e
kende ve
gegeven,
Maar
algemeen
de regee
van opsc
bouwen
gen geen
En vet
reden da
tenland
niet, gaat
bekendhc
ambtelijk
stichtend
land, naa
meening
Nederi
Met al;
gadering
met de
verbond
Er wei
maakt: c
blijkens
stelling 1
Utrecht,
Nederlam
deraan!
Uit w
briek sc.,
in België'
dezen
uit te
