Tweed® tel^d
van do
PROVINCIALE ZEEUWSCHE
van
Donderdag 13 Febr. 1930 No. 37.
BRIEVEN UïT BERLIJN.
ZEELAND
(Van onzen Correspondent.)
Uitnemende tooneelspelers in
Berlijn. - De Duitsch film, -
Waarin de Ufa ver bovenaan
staat. - Van directeuren, re
gisseurs en filmsterren, - De
toekomst is aan de klankfilm.
De geleerden zijn het er vrijwel over
eens, dat in Berlijn tegenwoordig meer
werkelijk-uitnemende tooneelspelers en
-speelsters op de planken staan dan in
welke andere stad ter wereld ook. Dat
kun je overal hooren. En dat is hoogst
waarschijnlijk ook wel de waarheid. Men
kan hier eiken avond naar 15 tot 20
schouwburgen gaan en vaststellen dat
ondanks de vaak zeer middelmatige stuk
ken het spel nauwelijks te overtreffen
is. Wie van tooneel houdt en er wat
voor over heeft, moet naar Berlijn ko
men om eens een week en desnoods ook
langer eiken avond de absolute zekerheid
te hebben kranig spel te genieten en vol
daan en innerlijk rijker geworden in zijn
hotel terug te keeren.
Is het wonder, dat in deze heerlijke
tooneelstad ook de mogelijkheid gegeven
is, prachtige films tot stand te brengen?
De lezer kent de Duitsch films. Ik
moet het aan zijn persoonlijk oordeel
over laten of hij ze op prijs stelt; maar ik
wil, als iemand die vrijwel alle Duitsche
films van eenige beteekenis bij de eer
ste opvoeringen gezien heeft, er hier toch
eens iets naders over vertellen.
Als men aan het Berlijnsche (en in '1
algemeen het Duitsche} filmleven denkt
dan herinnert men zich ook onmiddel
lijk den naam ,,Ufa", eigenlijk „Univer-
sum Film Aktiengesellschaft", die tot de
populairste combinatie van letters op
aarde geworden is.
Ufa dat is het groote concern van
alles, wat in Duitschland met filmkunst
en filmindustrie te maken heeft. Bijna
zonder concurrentie beheerscht dit con
cern oppermachtig de wonderlijke film
wereld, terwijl het door contracten met
groote Amerikaansche ondernemingen
zijn invloed nog vergroot heeft met het
gevolg, dat behalve Duitsche en Ameri
kaansche films het publiek hier te lande
productie uit Italië, Frankrijk, Engeland,
Scandinavië en elders nauwelijks meer te
genieten krijgt.
Nuchter bezien, is het nu zoo.
Kranige Duitsche regisseurs en prach
tige tooneelspelers hebben zoo nu en dan
uitnemende films geproduceerd. Ieder
trouw bioscoopbezoeker zal er wel en
kele in herinnering hebben. De overgroo-
te meerderheid ook der Duitsche films
echter mag gerust hoogst middelmatig
zoo niet direct slecht genoemd worden.
De techniek der zoogenaamde „stomme"
films is langzamerhand, vooral in Duitsch
land, waar de optische industrie steeds
in hoogen bloei gestaan heeft, nauwelijks
meer te overtreffen. De Duitsche „came
rain an" is vaak geniaal. De wetenschap
pelijke films van Duitsch fabrikaat wor
den door geen enkel ander land ter
wereld overtroffen. In „Neubabelsberg",
een der vele voorsteden van Berlijn, waar
zich de grootste ateliers der „Ufa" bevin
den, wordt heerlijk gefotografeerd en
kent men de fijnste trucs zoo goed, dat
door: ANNY VON PANHUYS.
22
„Ik verzoek u dokter, uw zin ten
einde te brengen", stoof Walter op
,™k bedoel, dat dit niet strookt met
de gewoonten van den professor", sprak
de clokter ernstig. „Behalve na avond-
visites of na zijn Donderdagschg club
avondjes, Zigl men hem nooit zoo'laat óp
straat. Ik waarschuwde hem persoonlijk
daarvoor, omdat ik wist dal hem met
zijn toch al zoo gevoelige harl zoo'n on
geval als vanavond wel eens zou kunnen
overkomen en hij dan misschien hulpe
loos zou zijn."
Walter verbeet zijn ergernis, hoewel
hij in stilte nicest toegeven^ dat het wan
trouwen van den arts niet geheel onge
motiveerd was en daarom zei hij slechts:
„Ik was voor den professor geen vreem
de en cim dit nader te verklaren (deel
ik u als kleine aanduiding mede,
dat ik hoop binnen korten tijd een lid
van zijn gezin'te worden."
„O zoo!" de dokter floot dóór de tan
den. „Mooi Elsje dus?"
feitelijk geen enkele film door onvol
doende fotografie meer pleegt te misluk
ken. Maar veel zwakker zijn de regis-
seurs enkele algemeen bekende kop
stukken uitgezonderd en wel heel mi
serabel is de zakelijke leiding, die in vele
gevallen de beste manuscripten tot trein
lectuur vernederde en die de schuld
draagt, dat het werkelijk kunstminnend
publiek in Duitschland nauwelijks weer
naar de bioscopen te brengen is.
De heeren directeuren'en „directeuren-
generaal" der filmondernemingen, die in
het groote verband der concerns nog een
zekere zelfstandigheid bewaard hebben,
en die hun productie ten slotte aan het
concern overdragen, moet men zich niet
als bijzondere genieën voorstellen. Men
mag nu eenmaal niet generaliseeren. Maar
men slaat de plank niet al te ver mis
als men vaststelt, dat de meerderheid
dezer meestal opgeblazen, heviglijk van
zichzelf overtuigde, steeds uit volkomen
ontechnische beroepen toevallig naar de
„filmbranche" verhuisde winstmakers be
staat, die (gelijk trouwens ook menige
filmregisseur] om de hemel weet welke
reden tot ongenietbare despoten gewor
den zijn, met alle slechte eigenschappen
van de slechte afdeeling der theater-di
recteuren, bij u gezien en gehoord.
En de heele filmwereld vooral ook de
Berlijnsche, lijdt chronisch aan zelfover
schatting. Onze „filmsterren", voor zoo
ver ze succes hebben en het hun finan
cieel goed gaat, bewegen zich in
Duitschlands hoofdstad als hadden zij
een jaarlijksch abonnement op den No
belprijs.
Maar minstens even belangrijk (al zijn
ze niet zoo bekend) voelen zich de hee
ren „Generaldirektoren" en de „Oberre
gisseurs", die voor de nog onbekende, om
populariteit vrijwel alles opofferende
jonge filmkrachten een ware schrik be-
teekenen en de ingewijden weten
het maar al te goed een despotisch
schrikbewind uitoefenen, waarvan reeds
menig dweepziek filmmeisje het slachtof
fer geworden is. Jonge vrouwen, die
zich in Berlijn bij de film een positie wil
len veroveren, hebben nauwelijks naver-
telbare ondervindingen moeten opdoen;
en over het algemeen slagen slechts zij,
die zich cynisch in het onvermijdelijke
schikken en dezen despoten ter wille
zijn.
Maar wenden we eens even den blik
van deze dingen af en zien we alleen
naar het eindresulfai.it.
Nog altijd worden in Berlijn en van
Berlijn uit uitnemende „stomme" films
gemaakt, al zijn de werkelijk-goede ook
verre in de minderheid. Veel meer be
langstelling toont het publiek echter voor
de „levende", de zoogenaamde „Ton
films". En juist gisteravond woonde ik
hier de première bij van zoo'n „spre
kende film" „Liebeswalzer" getiteld
die ge stellig niet verzuimen moogt als
ze bij u op het doek komt.
Ik heb hier herhaaldelijk in de ateliers
der „Ufa" het ontstaan der „Tonfilms"
gezien en gehoord en met de technici
over deze problemen gesproken en ik
geloof te kunnen voorspellen, dat Duitsch
land de eerstvolgende jaren op dit ge
bied alle andere landen de baas zal wor
den. De resultaten, die in „Liebeswal
zer" (de inhoud is niet nieuw, eerder
afgezaagd en alleen genietbaar doordat
de tekstdichters en de componist zoo
licht over alles heenglijden) bereikt zijn,
mogen inderdaad reeds verbluffend ge
noemd worden en schijnen er op te wij
zen, dat binnen niet al te langen tijd
de stomme film tegen de jongere zuster,
die zooveel meer mogelijkheden biedt, 't
glad zal afleggen.
Sinds lang heeft de „Ufa", die met ge
weldige verliezen gewerkt heeft en ver
leden jaar de ondergang nabij was, weer
eens iets tot stand gebracht, dat de
kassen beter zal vullen dan de wanstal
tige wonderfilms van den reeds verbruik
ten regisseur Fritz Lang en zijn literaire
echtgenoote Thea von Harbou, voor wie
men een zoo onzinnige reclame gemaakt
bad.
De sprekende film is de toekomst.
Tenzij de „Generaldirektoren" den boel
om der wille van de smeer weer beder
ven gaan.
Walter glimlachte en antwoordde met
een gelukkig gezicht „ja".
„Wel gefeliciteerd": Murtag reikte hem
de hand en was totaal veranderd. „Dat
maakt de zaak natuurlijk heel anders."
Opeens vroeg von Weiden: „Vertel u
mij eens, cl "kter, zal dit ongeval ernstige
gevolgen voor de professor hebben?"
De arts haalde de schouders op en fint-
woordde kort: „Zoo n hart is nu eenmaal
een onberekenbaar ding."
Voor zijn huis nam von Weiden af
scheid maar de dokter bracht Zernikow
naar diens hotel. „Ga nu rus'tig slapen"
zei hij, „voor het oogenblik kunt u niets
voor den professor doen; voorloopig is
nij, zcoals ik reeds zei, bij Maurer in
jgieede handen. Die zal, als het noodig
is, mevrouw Berner er bij halen en in
elk gieval ben ik spoedig ter plaatse."
Mét een vriendelijken handdruk en een
tot weerziens rjjijnheer Zernikow" nam
hij afscheid.
Het kistte Walter moeite in slaap
te kruien. Steeds herinnerde hij zich wat
ë.r was gebeurd en hij1 overdacht of het
misschien niet beter was geweest als hij
den arts den juislen samenhang van alles
had verteld. De drkter was hem sympa
thiek; ten opzichte van den dikken heer
echter waren zijn gevoelens juist het te
gengestelde, hoewel hij daarvoor eigenlijk
geen bepaalde reden had. Hij zou nog
eens overwegen of hij den arts n,iet
alles zou vertellenmorgen had hij daar- -
voor tijd genoeg; die was in Schneiditz
MIDDELBURG.
De 50ste verjaardag van de Koningin.
Gisterenavond hield het bestuur van
de vereeniging „Uit hel Vrlk—Voor het
Wik" weder ecne vergadering met af
gevaardigden der buurtco'mmissies,; die in
zeer groote getale waren opgèkoimte-n.
De voorzitter, de heer W. de Graaf
heette allen welkom en zeide, dal hel
bestuur heeft gemeend, gezien die ramp.
die Middelburg op 7 December getroffen
heeft, het werken voor liet feest in het
openhaar lijdelijk te moeten stil zetten
al is in stilte door het bestuur voiortgle}-
werkt. Thans begint uien zich te herstel
len van den schok en hoopt spr. dat
■men 31 Aug. te Middelburg op feestelijke
en plei'zierig'e wijze zal kunilem vieren.
Nadat de secretaris,, de heer J. A
Tavenier,, de notulen van 3 October
ter tafel had gebracht, deelde de voor
zittermede. dat door het bestuur een
eere-o unite is benoemd, waarvan de heer
jhr. rar. .T W. Quarles van Ufford., Gom
nilssaris der Koningin, het eere-Voor
zitlerschap heeft aanvaard en de heer
P. Dunion Tak, burgemeester, het voor
zittcrschap. Buitendien zijn nog 14 an
dere heeren benoemd, daar echter nog
niet ven ellen de toezegging is ontvan
gen, dal zij de benoeming aannemen,
zullen wij hun namen later melden, als
dit wel het geval is.
De voorzitter deed daarop, mede naar
aanleiding; van een vraag in de vorige
bijeenkomst, mededeetingen over de vér
dere plannen voor den historis-chen
optocht. Er is rekening gehouden met
den uitgesproken wcnsch, dat het on
•derwerp verband zal houden- met iels
uit de geschiedenis van het Oranjehuis,
De keuze is gevallen op den intocht van
Prins Willem V. stadhouder, in 1786
met zijn gezin, nml. zijn gemalin en (zijne
drie kinderen, onder wie de latere Ko
ning Willem I. De Prins nam toen 'zijn
intrek in de Abdij en heeft een paar
weken in Zeeland vertoeft en verschil
lende deputaties ontvangen. Bij de keu
ze heeft het bestuur alle medewerking
gehad van den Rijksarchiaris, den heer
mr. A. Meerkamp van Embden, terwijl
ook vier andere deskundigen op histo
risch gebied hun meening' hebben ge
zegd en inlichtingen gegeven. Van hen is
de heer dr. .1. Huizenga bereid gevonden
den optocht verder uit le werken en dit
met volle instemming van den heer Meer
kamp van Embden.
De intocht had plaats in den tijd van
de,n lievige n strijd tusischen patriotten
en prinsigezinden. Noord- en Zuid-Hal
land wilden de erfelijke opvolging' van
het Oranjehuis als stadhouder doen ver
vallen, doch Zeeland stond aan de spits
van de Prinsgezindere Terwijl de Engel -
sche gezant in Nederland aandrong op
aansluiting van de republiek bij zijn land,
was hel de Rsadspensionnaris van Zee
land. v. d. Spiegel, die alles goed inzag.
Het was de tijd' van veel kuiperijen (én
voor den Prins waren het zeer moeilij
ke tijden. Het bezoek was dan ook' een
niet offcieel en a*L is èr door de bev'ol-
kin.g wel veel pret gemaakt, er werden
ook zaken gedaan. De heer v. d. Spiegel
had dan ook langdurige onderhandelin
gen en dit wel voornamelijk met de (Prin
ses, Het is wel niet een der Imooisfe. ;epi-
aocles uil onze geschiedenis maar wel
een der minder bekende en juist hier
zal blijken hoe de Zeeuw«u altijd Oranje
gezind zijn geweest.
De heer Huizenga hoopt lei-zijner lijd
van een en ander uitvoerig' te .schrijven
in de Middetburgsche Courant.
De aankomst van de Prijselijke fa
milie had destijds plaats aan de Rotter t
damsche kade met een jacht komende
van ïta-mmekens, en ook nu wi! men
goed bekend en kon hem bij zijn na-
sporingen behulpzaam zijn. In de hoop,
dat de professor morgen weer hersteld
zcu zijn, sliep hij eindelijk in.
Het was in den voormiddag1 van den
volgenden dag'. In het huidje van het f iot-
steegjje, gerekend van hel Schilderijmu
seum, waren de venstergordijnen geheel
neergelaten, zoodat geen nieuwsgierige
Wik van buiten kon doordringen in do
woning, van den ouden Pieter de Ruy-
ter. Deze beweerde een nakomeling' té
zijn van den beroemden Hollandlschen
zeeheld Michiel de Ruyter, die het van
matroos lot lui le n a.nt - ad m ir a a 1-ge ner aal
had gebracht en was er trotsch op den
naam van een der gjroolste Hollanders
van alle lijden te dragen, hoewel het
helm moeilijk zou zijn geweest die af
stamming le bewijzen.
Pieter de Ruyter zat in een breeden
ouderwet,schen leunstoel, waarin zijn
kleine gestalte bijna verzonk; hij hield
eenige dicht in elkaar beschreven vel
len paipier in de hand, waaruit hij voor
las. Hij las voortreffelijk en bijzonder
duidelijk, wat niet te verwonderen wa,s,
wanneer men wist, dat hij nog enkele (ja
ren geleden een der beste Nedér-
landsclie tooneelspelers was, die zich
door zijn voortreffelijke dictie een naam
had gemaakt. Zijn kleine, nietige figuur
was hem aanvankelijk een groot bezwaar
geweest voor de tooneelspelerslooipbaan,
maar zijn talent en zijn ijzeren wil over
claar de aankomst doen geschieden, doch
niet des morgens halt' nagen op een
Zondag, doch Maandagmiddag.s. Destijds
werd direct door de 'Langedetft en over
de Burg naar de Abdij gereden en ging
de Prins om half tien in de Nieuwe Kerk
de godsdienstoefening bijwonen. Dit kan
natuurlijk niet n,a worden gevolgd en zal
nu de stoet langs een groeten om'weg
rijden en nliet in de Abdij, doch bij het
Stadhuis eindigen, omdat de Markt zich
beter leent om zooveel mogelijk men-
schen van het schouwspel te doen -genie
ten. Bovendien za! de optocht des avondto
111ascheil 7 en 8 worden herhaald en dan
door een ander deel dei' stad.
Waar hel bezoek" toen twee weken
duurden, zal nu alles gecomprimeevd
worden weergegeven en daarom zullen
de deputaties, die destijds ontvangen
werden in de Abdij, samen,- komen op
hel Stadhuis om gezamenlijk naar de
landingsplaats le trekken,. Daarbij zullen
mede trekken de beide vendels Spanjaar
den uit Yüs-singen en Yeere, die voor de
rust naar Middelburg waren gekomen en
ook nu evena's in, 1786 eerst den eed
vul trouw voor bet Stadhuis zullen afleg'-
gen.
Spr. verzoekt in verband met het aan
komen aan de Rotterdamsche kade de
huur t co-mmisisie van Dam en omgeving
Waar de meeste huizen daleeren van
voor hel historisch feit, dal herdacht
wordt, geen versieringen, te 'tloein aan
brengen, doch zich lot hel uitsteken dei-
vlaggen en tot itlumipali-o le bepalen.
Waar aan den optocht 160 tot 180
personen deelnemen, is hel duidelijk dal
alleen reeds voor dit onderdeel zeer veel
geld noodig is. Helaas houden niet alle
huuHttOflimissies ta.an de toezegging 25
pel le zullen afdragen, en al zijn de mo
tieven soms le begrijpen, -het is toch
moeilijk te aanvaarden. Men moet begrij
pen, dal de hoofdzaak moet zijn een ge
meenschappelijk feest te vieren en door
het tijdig verspreiden van uitvoerige pro
gramma's hoopt men duizenden van bui
ten naar de stad te trekken, wal jook
voor de neringdoenden van beteekenis
za! zijn.
Hel bestuur dient vasten grond ouder
den voet le krijgen en, daarom vraagt
spr. thans wat iedere commissie denkt
te kunnen afdragen
De penningmeester, de lieer .1. D c 1-
zenne tas de verschillende buurl-
commissies al' en de meeste konden on
geveer het bedrag noemen, wat zij den-
den te kunnen afdragen aan de centrale
kas.
Dc heer K. Helder deelde namens
do commissie voor Lange- en KortedeTt
mede. dat deze na den bra,nd gedepri
meerd was en haar werk tijdelijk op
schortte. Thans heeft zij echter lot door
zetten bes'toton en- zal zij zien wal (zij
kan doen, o. a. voor hel cam'oufTeren
van de dan zeker niog staande stellingen
voor de plaats van de ramp. Hoe hel ook
loopt, de commissie heeft besloten haar
toezegging van 25 pel. gestand te doen.
De voorz. wees er nog eens op. dat
or vee' geld noodig is, en drong er op
aan, dal binnen 14 dagen ook de andere
commissies het bedrag opgeven.
Dit kan geschieden bij den penning
meester, Heerengraclil 36.
De voorzitter deelde verder mede, dat
er een vergadering is gehouden, met des
kundigen op hel gebied van verlichting
en ofschoon hij daar wellicht meer
van kan vertellen in de volgende verga
dering. die binnenkort zal worden ge
houden .kan hij wel zeggen, dal men
veel licht gewenscht acht e.a dal ide
(stroom gratis zal worden geleverd. Ap-
plauk)
Wat betreft 'l hiaat in de Lau-ge Dellit
werd op bedoelde bijeenkomst gezegd,
dal men in die straat goed zal doen de
verlichting hoog aan te brengen, om-
dal deze straal met zijn 3-verdiepingst
huizen zich daarvoor bij uitstek leent,
de palen kunnen goed achter eventueel
nog staande stellingen worden geplaatst,
In verband met den gondelvaart, waar
over men nog pas heeft kunnen lezen,
wefd een wenk gegeven om voor re-
wonnen die hindernissen en tientallen
van jaren heerschte hij a Is een der 'meest
benijde en gevierde tooneelkunstenaors.
Op zijn vijftigste jaar *- misschien was
hij wel ouder, maar wie weet dat van
een ijdel artist trouwde hij met een
zeer jonge figurante van betooverende
schoonheid.
Hij wa,s 'bovenmate trotsch op zijn
beeldschrone, jonge vrouw en niets acht
te hij te kostbaar om haar. zijn goud
blonde Ada met de donkere oogen, vreug
de te 'bereiden en op le sieren, want
geld verdiende hij genoeg, vooral op
zijn kunstreizen, gedurende welke hij
gastrollen vervulde; dan bracht hij tel
kens een klein vermogen mee naar huis.
Eens schonk zij een meisje het leven
en een uur later sloot de door haar /man
verafgode Ada voor eeuwig haar prach
tige oogen.
De tooneel speler was door zijn smart
als verlamd, niets en niemand was in
staat hem te troosten en de eenige ,oogten-
blikken, waarin hij zijn leed althans min
der gevoelde, waren die, gedurende wel
ke hij op de planken stond.
Voor zijn kind toonde hij aanvankelijk
niet de geringste belangstelling, hij hield
er niet van,, hel was de oorzaak van
den dood van de 'betooverende,, jonge
Ada maar haten deed hij het kind
ook niet,, het was hem o aversely Rig,
I-Iij herinnerde zich nauwelijks, dat hem
de dokter medede«l'die,; dat het meisje
leod a,an een „noekige afwijking van de,
lening van de Loskade twee lichtzuilen
m de nationale kleuren te plaatsen bij.
do Kanaalbrug, voor rekening van de
Stationstraat, waar men- hoop heeft nog
cene commissie le kunnen vormen, twee
aan het andere einde der Stationsstraat!
en voor rekening der commissie voor de
Kaden twee hij de Kouiugsbrug, twee
hjj de Bellfnkbrug en twee bij de Spij
ker brug,, deze zuilen zijn- wellichL te lee-
nen. !n de Stationstraat zouden dan
bovendien guirlandes met gloeilampen
Innsschen de booincn zijn op te hangen.
Door den Dam wordt de wenk gege
ven langs het dok weder vetpotjes -te
plaatsen en dit ook voor de Bateau- Port
te overwegen en aan de RolLerdam-
sehc kade een a giorno verlichting aan
te brengen.
Op een vraag betreffende den Noord-
weg -en Noordsingel werd beaamd, dat
bel plan is bij de Noordbrug iets in de
vest aan te bren-gen, waarbij de voorzit
ter dan ook wees op de wenschelijk-
beid iets legen den kant van het Bol
werk er aan toe, te voegen.
Daar clectrischc verlichting van de
Koepo-ortbrug -groote kosten met zich
zou brengen, in verband mei kahelaan-
leg, werd de commissie voor de nieuf.ve
wijk en omgeving aangeraden een ver
lichting met vetpotjes van die bru-g in
overweging te nemen.
Voor het Molenwater werd een- carré
\an gloeilampjes om het groote -open
plein die bij liet vuurwerk gedoofd kun
nen worden, heter geacht dan ver
lichting van Jvoepoorl en 'Schouwburg,
fzooals de commissie overweegt.
Dan zou verder de laan van de Gas
fabriek 'tol de achterzijde van het Gast
huis zich leenen voor een verlichting
met lampions.
De commissie voor de Wagenaar-
straal, Balans enz. overweegt de verlich
ting van hel St. Joris, wal wellicht!
op moeilijkheden kan stuiten, doch pok
de (verlichting van de fontein .die dan
in Verschillende kleuren zal spuiten.
Op een vraag van- den voorzitter wer
den nog enkele plannen genoemd, daar
bij kwam naar voren dal men het hos
pitaal wilt verlichten en bleek dat dit
ook in bedoelde bijeenkomst reeds ter
sprake is gekomen. Toegezegd werd dat
liet bestuur officieel zal vragen om voor
liet plaatsen van palen in gemeente-,
grond geen kosten jin rekening te bren
gén, ook al werd medegedeeld, dat dit
de laatste keer ook niet is gebeurld.
Nog werd op een vraag toegezegd, dal
getracht wordt zoovee! mogelijk in al
le buurten, die mededoen, muziek ie
doen komen en verzekerd, dat het Kin
derfeest op heL programma is gehand
haafd en Zaterdags zal plaats hebben.
Inzake de route, die de gondelvaart; zal
nemen .kon nog niets definitiefs wor
den (gemeld.
Ten slotte werd nóg de groote weiy-
(schelijkhcid naar voren gebracht, dat
meer kapitaalkrachtige personen, zich
niet bepalen tol het bijdragen aan de
buurlcommiissies, doch het goede voor
beeld volgen reeds door enkele gegeven,
en ook direct de centrale kas goed be
denken. om hel werkelijk grootsche feest,
Middelburg waardig, te doen slagen.
'Met dank voor aller opkomst sloot de
voorzitter de vergadering, die binnen af-
zienbaren tijd zal worden gevolgd door
een, waarin nog verdere mededeeüngen
zullen worden gedaan..
WALCHEREN.
Gemeenteraad van Oostkapelle.
Gister hield de gemeenteraad een ver
gadering.
Door B. en W. is bij de alhier bestaan
de landbouwvereeniging advies gevraagd
wat deze vereeniging denkt van de rup-
senplaag en of zij ter verdelging daar
van een wijziging in de verordening ge
wenscht acht. Daar de rupsennesten door
de jeugd nogal worden opgezocht, acht
de vereeniging een wijziging in de ver
ordening vooralsnog niet noodig. waarop
B. en W. voorstellen hierop nog niet in
te gaan, wat wordt besloten.
Voorts wordt behandeld de circulai-
wervelk&Iom" wal kon zoo'n bagatel
hem schelen. Eerst veel later, toen het
meisje, dat naar de moeder Ada heette,
gr-ooter werd. toe .creep Pieter de Ruy
ter. die woorden van den dokter en ftp
hetzelfde cogenbfik, dat hij die begreep,
ontsprong in hem een stroom van liefde,
die uitging near het kleine meisje, in
welks loeder kindergezichtje reeds de
mooie trekken der moeder le herkennen
waren. Yan nu af leefde de geniale loo-
neelspeler slechts voor zijn kind - de
arme, kleine Ada, die een bochel had.
Het was ,geen kleine, niet opvallende,
vergroeiing die een handige naaister weet
te verbergen, maar een groote bochel,
die dadelijk de aandacht trok en met
geen mogelijkheid verborgen kon war
den. Ongeneeslijk was die „hoekige af
wijking van de wervelkolom",; zooal-s de
dokter zich had uitgedrukt.
Hoe ouder Ada werd. met des te meer
leederheid hechtte zij zich aan haar va
der ,die haar thuis les liet geven door
een gouvernante, om haar niet naar
schcol te behoeven zenden, waar te veel
kinderen van gezonden, normalen li
chaamsbouw bijeen waren, kinderen die
haar of zouden bespotten, of hun me
delijden jegens haar zouden toonen. Maar
h-ce leelijker haar lichaam zich ontwik
kelde. des le mooier werd haar gezicht,
dat een waar wonder van schoonheid
was en de gelaatstrekken der overleden
moeder nog verre overlrof.
(Wordt vervolgd
