DE OUDE TH0MA&
ér
ir
Tweede bSad
en
arhot,
ge-
van de
PROVINCIALE ZEEUWSCHE
van
Donderdag 23 Jan. 1930 No. 19.
BINNENLAND
INKOMSTENBELASTING.
Boer.
door: ANNY VON PANHUYS,
ALG. TECHN, VER, BEETWORTEL-
SUIKERFABRIKANTEN.
KON. BEZOEK AAN DORDRECHT.
DE WELDADIGHEIDSPOSTZEGELS
VOOR HET KIND.
DE „BATAVIER IV" AAN DEN GROND.
STUKKEN VOOR DEN
GEMEENTERAAD VAN MIDDELBURG
Eervol ontslag.
Commercieel beheer Gem.-werken.
Wijziging begrooting 1930,
r
KUNST EN WETENSCHAP
Natuurkundig Gezelschap.
neem
en ge-
drle
SeJ-
ilsem-
Icomen
lating
staling
SUR
rijden.
I no. 90.
IT-
)ig pen-
VAN
MEN-
bloitatie
)RT.
er K.G.
8.-
8'
Een belastingmedewerker schrijft aan
het Handelsblad:
Art. 19 der wet op de Inkomstenbelas
ting noemt verschillende uitgaven op
welke ter berekening van het belastbaar
inkomen in aftrek mogen komen boven
en behalve de uitgaafposten vermeld in
art. 10. De uitgaafposten van art. 10 zijn
van zakelijken aard, staan in nauw ver
band met de inkomstenbronnen, de af
trekposten van art. 19 hebben een sub
jectief,-een persoonlijk karakter.
Onder art. 19 brengt men dan ook de
renten van hypothecaire schulden, waar
bij men in het oog dient te houden, dat
het art. alleen aftrek toestaat over het
over twaalf maanden verschuldigde ren
tebedrag naar den toestand op 1 Mei
van het belastingjaar, dus berekend over
de hoofdsom, zooals die op 1 Mei is.
Nu heeft zich meermalen de vraag
voorgedaan, of eenig art. van de wet ook
toestaat in mindering op het inkomen te
brengen de uitgaven, welke nu en dan
gedaan moeten worden ter vernieuwing
van een hypotheek. In een arrest van
den Hoogen Raad van 19 Juni 1929, op
genomen onder no. 4528 van de laatst
verschenen aflevering der Besl. in Belas
ting ,is thans het antwoord gegeven. En
wel in ontkennenden zin.
Belanghebbende oordeelde aftrek toe
laatbaar volgens art, 10; al waren de
vernieuwingskosten geen bedrijfs-of be
roepsonkosten, zij verminderden toch de
opbrengst van de bron van inkomen (het
onroerende goed), zij waren onkosten tot
verzekering van de opbrengst der bron.
Naar het oordeel van den Hoogen
Raad echter moest men aldus redenee
ren: Belanghebbende heeft onroerend
goed gekocht, daartoe gelden geleend en
tot zekerheid dier schuld hypotheek op
het goed verleend. Dit verleenen van hy
potheek legt echter geen verband tus-
schen de schuld en de opbrengst van het
onroerend goed als bron van inkomen.
Zoodat dan ook een uitgave tot vernieu
wing dier schuld niet kan vallen onder
de kosten, die volgens art. 10 in minde
ring van de opbrengst van het goed ge
bracht kunnen worden.
Gaan we na, hoe de uitwerking van dit
arrest zal zijn bij de toepassing in de
pracktijk, dan komen we tot het volgen
de:
Er moet onderscheid gemaakt worden,
of een onroerend goed dienstig is voor
een bedrijf, dan wel of men te doen heeft
met een privé woning of met een aan
koop van vast goed voor geldbelegging.
Op de waarde van bedrijfspanden staat
de wet een afschrijving toe wegens
waardevermindering door slijtage of ach
teruitgang tengevolge van het gebruik
voor bedrijfsdoeleinden; op de waarde
van een privéwoning of van panden, die
voor geldbelegging dienen, is geen af
schrijving veroorloofd. Nu heeft de H. R.
aleens beslist, dat al kon niet gezegd wor
den, dat de overschrijvingskosten (belas
tingen en andere kosten op de overdracht
vallende) bij aankoop van gebouwen de
waarde van dit onroerend goed verhoo-
gen, voor bedrijfspanden een normale af
4
De griezelige verschijning stond vol
maakt stil, geen beweging verried dat
zij leefde. Een huivering ging den profes
sor door de leden en als betooverd wa
ren zijn voeten aan den grond genageld.
Hij greep met de hand naar zijn voor
hoofd, want hij kon maar niet gelooven,
dat wat hij daar voor zich zag," werke
lijkheid was. Een product van zijn opge
wonden fantasie was het en meer niet.
Hij sloot even zijn oogen, om die dade
lijk weer wijd open te spalken, maar nog
altijd stond daar de gestalte in de
oude kleederdracht. De professor voélde,
dat het hart heviger begon te kloppen.
Plotseling stormde hij in ademlooze haast
weg en zonder het zelf te willen, bleef
hij, als gehoorzamend aan een vreemden,
sterkeren wil, nog even stilstaan, wend
de het hoofd om en ijlde dadelijk daarop
met trillende knieën naar huis. Want nog
altijd kon hij de gestalte onderkennen en
nog iets zag hij, dat hem het bloed in
de aderen deed stollen de gestalte
wenkte hem, wenkte.
schrijving zoowel op den aanschaffings
prijs als op de overschrijvingskosten toe
laatbaar was.
Gaat het nu om bedrijfspanden, dan
komt het ons voor, dat even goed als
deze overschrijvingskosten voor afschrij
ving in aanmerking komen, ook de eerste
hypotheekkosten en de opvolgende ver
nieuwingskosten voor hypotheken^ zulk
een afschrijving kunnen ondergaan. Er
moet dan echter vast staan, dat de pan
den en gronden zijn aangekocht voor
eigen bedrijfsdoeleinden.
Mogen deze kosten "dan al n je l in één
jaar de bedrijfsuitkomsten drukken, zij
kunnen dan althans verdeeld over een
gorter of langer reeks van jaren ten las
te van de verlies- en winstrekening wor
den gebracht.
Dinsdag heeft de Algemeene Techni
sche Vereeniging van Beetwortelsuiker-
fabrikanten en Raffinadeurs vergaderd
ter bespreking van de campagne 1929
1930.
De vergadering wenschte voor alles
uiting te geven aan haar gevoelens van
dankbaarheid jegens ir. Spakler, voor zijn
kostbaar geschenk aan de vereeniging,
bestaande uit zijn suiker-bibliotheek, wel
ke 400 boekwerken telt. De voorzitter
bracht den dank der vereeniging over
en deelde den heer Spakler mede, dat
hij met algemeene stemmen benoemd was
tot eerelid der vereeniging.
Hierna werd overgegaan tot de cam
pagnebesprekingen, waarbij een rapport
werd uitgebracht over proeven met een
nieuwe constructie voor zakfilters, wel
ke goed heeft voldaan. Een uitvoerige
discussie volgde over de filtratie van
ruwe suikerpappen, vóórdat de kalkzet-
ting plaats vindt en over de resultaten;
welke een dergelijke zuivering zaï heb
ben op de kleur en op de viscositeit van
de latere suikersappen. Het is n.l, ge
bleken, dat een colloïdfilter, welke met
succes in de melkindustrie wordt toege
past, ook goede resultaten oplevert bij
filtratie van ruwsap. Zoover de voor
proeven uitwezen zal ook de capaciteit
voor de suikerindustrie, waar 50 tot
100.000 liter per uur gefilterd moeten
worden, geen bezwaar opleveren. Vol
gens mondelinge mededeelingen van den
heer Douglas en schriftelijke van den
heer v. d. Jagt, gaven deze heeren als
hun meening te kennen, dat ook in de
rietsuikerindustrie een dergelijke reini
ging van enormen invloed zou zijn op
de kwaliteit van de suikersappen en
mochten ook daar de proeven slagen, dat
zou de colloïd-filter buitengewoon groo-
te diensten kunnen bewijzen.
De heer Kroon stelde voor om in een
der Nederlandsche fabrieken de proef te
nemen met een filter, die in tenminste
vier uren de geheel hoeveelheid ruwsap
zou filtreeren, zoodat men de kleur der
sappen zou kunnen vergelijken met die
van sappen in volgende vier uren gefil
treerd. Voor een proef met deze colloïd
filter zou men subsidie ,aan het Heerma
van Voss-fonds kunnen aanvragen.
De voorzitter zegde overweging van
het voorstel in het bestuur toe en deelde
mee, dat volgens de voorloopige opga
ve van een firma een dergelijke filter
voor een capaciteit van 50,000 liter per
uur drie a vierduizend gulden zou kos
ten. Men achtte dezen prijs niet hoog,
daar tot nu toe systematische filtratie
van ruwe sappen in de suikerindustrie
niet mogelijk was.
Vervolgens werd door den heer Fok-
kens rapport uitgebracht over proeven
met minimale kalkzetting. Het bleek, dat
deze proeven niet tot het gewenschte re
sultaat hadden geleid. Wel was het sap
mei een kalkzetting van 0.2 en gezwaveld
tot 0.01 goed filtreerbaar, doch de kleur
liet veel ie wenschen over.
De voorzitter stelde voor om deze
proeven een volgend jaar te herhalen, 't
zwavelen tot 0.01 is te veel. Er zal eerst
op 0.1 gefiltreerd moeten worden; het
In zweet badend kwam hij thuis en zijn
oude, trouwe huisknecht, Maurer, die de
deur opende, schrok toen zijn heer bijna
tegen hem aan viel.
„Maar professor, wat is er met u ge
beurd?" vroeg hij haastig, den uitgeput-
ten man met beide armen ondersteunend.
De klank van de welbekende stem
scheen den opgewonden professor weer
tot zichzelf te brengen. Zijn houding werd
rechter en een zonderling lachje gleed
even om zijn lippen, toen hij zachtjes
antwoordde:
„Och, Maurer, 't was weer mijn oude
kwaal, je weet wel, hartkramp, die mij
onderweg overviel."
Door den knecht geholpen zocht de
professor dadelijk zijn slaapkamer op.
Vermoeid zonk hij in een lagen, gemak-
kelijken leunstoel en terwijl Maurer 'n
kalmeerend poedertje voor hem klaar
maakte, waren Berner's gedachten bezig
met het zooeven doorleefde, dat hem hier,
in de gewone huiselijke omgeving, als een
wilde, afschuwelijke droom toescheen, 't
kon toch geen werkelijkheid zijn geweest,
want aan spoken gelooven. ineen, dat
is onzin en toch had hij de verschij
ning duidelijk gezien.
Had hij die werkelijk gezien? Of was
't mogelijk, dat zijn ziekelijk opgewon
den hersens een waanvoorstelling voor
een onmiddellijke zinswaarneming hiel
den? Ja, misschien was het dat, dacht
hij, want hallicunaties bestonden; in
koortstoestand waren zij geen zeldzaam
heid en koorts had hij" zijn warme
staat gelijk met overcarbonitatie en ook
de kleur deed hieraan denken. Tenslot
te hield ir. J. Haag uit Amsterdam een
lezing met lichtbeelden over ruwsapver-
warming met behulp van sapdamp; over
den stoomvormenden economiser sy
steem-Haag, welke warmte aan de rook
gassen onttrekt en waarvan de gepro
duceerde damp wordt benut voor het
ontluchten van ruwsap, door dit te ko
ken en over de toepassing van den
stoomvormenden economiser in de sui
kerindustrie, o. a. voor het drogen van
pulp.
De Koningin zal ter gelegenheid van
de plechtige ingebruikneming der zee-
havenoutillage te Dordrecht in Septem
ber [a.s. een bezoek aan deze gemeente
brengen.
Volgens voorloopige opgave hebben de
wekliaidigheidsipostzegels voor het kind
ditmaal opgebracht ruim f 157.000. De
opbrengst der prentbriefkaarten zal on
geveer f 23.000 bedragen, zoodat in
totaal een opbrengst van ruim f 180.000
te verwlachten is.
Verleden jaar waren de cijfers voor
de postzegels f 110.742.25 en voor de
briefkaarten f 16.154,55 te zamen een
bedrag van f 127.196.88.
De Batavier IV, op weg van Rotter
dam naar Londen, is volgens een Lloyd-
lelegram in de buurt van Greenwich in
de Theems aan den grond geioopen.
De passagiers zijn te 9 u. 25 van boord
gegaan en te Gravesand geland, vanwaar
zij de reis naar Londen hebben voort
gezet.
De boot zit nog steeds vast, meldit een
nader bericht, maar zij zal hoogst
waarschijnlijk mei rijzend water zonder
assistentie weer vlot komen.
Een Reulertelegram uit Londen geeft
als reden op, waardoor de Batavier IV
aan den grond is gekomen, dat liet
schip trachtte een wrak van een lichter
te ontwijken. De Batavier is niet erg
beschadigd.
B. en \V. stellen voor den heer H.
Dronlcers overeenkomstig zijn verzoek
leervol ontslag te verleenen als lid van
het Bestuur der Godshuizen.
In de vergadering van 11 Sept. j.l.
[werd een crediet verleend van1 f 250
om het inrichten der boekhouding van
gemeentewerken op eommerciëele basis
lo kunnen voorbereiden. B. en W. ga
ven aan liet Centraal Bureau voor veri
ficatie en financieele adviezen der Ver-
eeniginig van Nederlandsche gemeenten
een desbetreffende opdracht.
B. en W. leglgen nu de ingekomen ont
werpen eener belieersveroydenmig ex
ar til 114bis der Gemeentewet en eener
instructie voor den boekhouder over,
en deelen mede, dat deze hunne volle
'instemming hebben en h. i. de afzon
derlijke artikelen zonder speciale toe
lichting voldoende duidelijk zijin.
B. en W. wenschen nog enkele opmer
kingen van algemeenen aard te maken.
De beheersverordening lioudt er reke
ning mede, dat de dagelijksche, bedrijfs
leiding berust bij, ;den directeur, aan
wien alle ambtenaren en werklieden van
het bedrijf ondergeschikt zijn. Alleen het
kasbeheer en de financieele administra
tie zullen, onder toezicht van den direc
teur, worden opgedragen aan een daar
voor verantwoordelijken boekhouder. Uit
een oogpunt van controle is het n.l. niet
gewenscht de geheele bedrijfsleiding, hel
administratief en financieel beheer inbe
grepen, in handen van één persoon le
adem en droge lippen waren het bewijs
er van, Maurer gaf hem een groot glas
water, dat hij tot den laatsten druppel
ledigde.
„Dank je wel, Maurer." Hij wilde het
glas teruggeven, maar zijn hand beefde
plotseling zoo, dat hij het moest losla
ten en het op den vloer in stukken viel.
Boosaardig glinsterden de scherven in
het schijnsel van het electrisch licht en
afgemat liet de professor zijn hoofd op
de borst zinken. Wat was hij eigenlijk
nog? Een oude, zieke man, versleten, als
gevolg van een jarenlange hartkwaal,
nerveus en afgeleefd. Voor hem ware 't
wel het heeste spoedig den weg in te
slaan, die van de aarde naar de eeuwig
heid leidt. Voor vrouw en dochter gaf
zijn kwaal in den laatsten tijd aanleiding
tot voortdurenden angst en bezorgdheid.
Zijn ambt, waaraan hij met zijn gansche
ziel hing, zou iemand anders even goed,
zoo niet beter, vervullen; een jonge
kracht zou zijn plaats innemen. Misschien
Hans Welschmann, die zijn portret had
geschilderd, ja waarschijnlijk wel hij,
want die wachtte er al zoo lang op om
directeur te worden.
Terwijl hij zich met die gedachten be
zig hield, raapte de knecht zorgvuldig
de glasscherven op en toen dat gedaan
was, zei hij: „Kom professor, nu moet u
naar bed; u weet, rust is uw beste ge
neesmiddel," Berner gehoorzaamde den
trouwen dienaar en liet zich als een kind
uitkleeden.
„Zegaan mijn vrouw en dochter, als
leggsgen. De afschrijyiugstabel zal ver
moedelijk alleen a fschrij vingspercen la-
ges op gereedschappen en op dein vracht-
faulomobiel bevatten. Naar de meening
van B. en W. verdient het aanbeveling
-oan de bij het bedrijf in gebruik zijinde
■gjebouwen en terreinen niet tegen' een
geschatte waarde in het bedryf in le
brengen doch daarover jaarlijks een na
der vast te stellen huur aan de gemeente
te doen vergoeden.
Aanvankelijk waren B. en W. voorne
mens voor te stellen het commercieel
beheer per 1 Jan. 1930 in le voeren. Bij
nadere overwegjnnjg kwam hen zoó'n
overhaaste invoering echter minder ge
wenscht voor en geven zij' er de voor
keur aan., dat hét betrokken ^personeel
zich geleidelijk aan den nieuwen toe
stand kan aanpassen en ook tijdig een
'magazijnboekhoudinig kan worden voor
bereid. Daarom is 1 Jan. 1931 als da
tum van invoering aangenomen. Voor
1931 kan dan dadelijk eene bedrijfsbe-
grooting voor gemeentewerken worden
'ontworpen .terwijl bij het ontwerpen
der gemeenlebegrooting 1931 met den
nieuwen loestaind rekening zal kunnen
worden gehouden. Een voorstel tot wij
ziging der instructie van den diretceur
van gemeentewerken zal nader worden
gedaan.
In liet ontwerp-beheersverordening is
o.a.. vastgelegd dat de boekhouder alvo
rens zijn betrekking te aanvaarden ze
kerheid stelt ten behoeve der gemeente
en dal het bedrag daarvan door den
raad wordt vastgesteld en eventueel ver
laagd of verhoogd.
De boekhouding vian het bedrijf wordt
gevoerd naar de methode van dubhel-
bel-boekhouden en moei zoodanig zijn
ingericht, dat daaruit steeds een volledig
overzicht van de bezittingen, vorderingen
en schulden van het bed'rijf en een ge
detailleerd overzicht van de uitkomsten
van het bedrijf kunnen, worden samen
gesteld. B. en W. kunnen, omtrent de in
richting nadere voorschriften geven.
De commissie van financiën acht art.
16, „B. en W. kunnen op de posten der
begrooting ,af- en overschrijven, voor
zoover de Raad zich niet het verleenen
v,an machtiging daartoe bij de begrooting
heeft voorbehouuden", in strijd met de
eerste lalinea van aid. 15 „De Raad be
sluit tol het op de Ibegrooting brengen
van baten en lasten en kapitaalsinkpni-
sten en- uitgaven, welke daarop nog niet
zijn geraamd en lot het wijzigen van de
in de begroeting geraamde posten". Ook
meent de commissie dat art. 15 alinea 2
„lil buitengewone gevallen evenwei van
dringenden spoed kuninen B. en \V. een
besluit, gis in de eerste alinea bedoeld,
nemen, mits dit besluit zoodra mogelijk
aan den Raad ter goedkeuring1 wordt
ingezonden", voldoende voorziet in wat
art. 16 vraagt, zoodat dit overbodig is.
B. en IV. wijzigen nader art. 15, door
in de eerste alinea weg te falen „en tot
wijziging van de in de beigrootiinig geraam
de posten". Het le en 2e lid van art.
15 slaan op aanbrengen van nieuwe
posten, terwijl art. 16 eene uitzondering
vormt op den niet afzonderlijk vastge-
slelden, maar vanzelfsprékenden regel,
diiit de Raad reeds bestaande posten kan
verhoogen of verlagen. Een speciale ma-
uier vgn wijzigen nl. door afschrijving
vjan en overschrijving op beslaande pos
ten onderling, zal dan dus iin het alge
meen door B. en W. worden toegepast.
De commissie ven fabricage vereenigt
zich met het voorstel, indien voor de
betrekkjng van boekhouder geen nieuwe
functionnaris noodig is en daarvoor een
bestaande ambtenaar kan worden aange
wezen.
B. en W. teekenen hierbij aan dat in
voering der commercieele boekhouding"
bij gemeentewerken geen personeelsver
meerden ng zal tengevolge hebben.
Bij de eerste wijziging yan de begroo
ling 1930 wordt voor de politie f ,1500
meer uitgetrokken „teneinde een ,agient
zij thuis komen, niets van mijn aanval;
het zou haar maar onnoodig doen schrik
ken", beval Berner en Maurer knikte.
Hij wist, dat de professor vrouw en doch
ter zoo graag zorgen bespaarde.
„Je kunt nu wel gaan en in je kamer
een dutje doen tot het rijtuig de dames
thuis brengt.', vervolgde Berner, zich in
het frissche, koele bed wat uitrekkend,
„ik zal trachten te gaan slapen, dus goe
den nacht, Maurer."
„Wel te rusten, professor". De huis
knecht draaide bij het verlaten van de
kamer .het licht uit en trok de deur
zachtjes achter zich dicht.
Onrustig lag de professor in bed zich
om en om te draaien; de herinnering aan
de halluciantie, die hij had gehad, wilde
hem maar niet verlaten en steeds meen
de hij het kleine, oude mannetje te zien,
dat er uit zag, als of het in de direc
teurskamer van het schilderijmuseum uit
de lijst geklommen was, waarin het por
tret was gevat van den eersten direc
teur, baron Thomas, of zooals hij alge
meen werd genoemd, „de oude'Thomas".
Een voorgevoel van den naderenden dood
hield hem uit den slaap. Voor vrouw en
dochter was, als hij kwam te overlijden,
gezorgd; een kwart millioen Mark had
hij in Berlijn op de soliede Spreebank
gedeponeerd, dus hij behoefde niet be
zorgd te zijn voor zijn geliefden. Toen
gingen zijn gedachten weer naar het on
derhoud, dat hij vandaag met den hertog
had gehad. Over familie-ijdelheid had de
ze gesproken en net gedaan, alsof hij niet
te kunnen aan,stellen in de nog steeds
bestaande yacature". Nadat ruim een
jaar is getracht de politiediensten met
één agent minder te doen fuinctioneeren,
is gebleken, dat dit op groole bezwaren
stuit, vooral met het oog op bet geregeld
doen uitvoeren der surveillancediensten
Nog wordt f 245 uitgetrokken voor her
stel van de slellingbinten, waarop de
luiklok in den Abdijloren rust en de ijze
ren poLten, waarin de assen loopein, het
een en ander is voor een, groot deel ver
sleten. Verzocht is reeds deze klok voor-
loopig niet te doen luiden en aan ('ge
meentewerken is bereid opdracht ver
strekt de noodige herstellingen uil le
voeren. De post onvoorzien wordt in
verband met een en ander met f 1745
verliaajgdl.
Lezing van prof. dr. H. J. M. Weve uit
LTtrecht: Bijdrage tot de geschiedenis
van den bril, geput uit de beeldende
kunst.
De groote beteekenis van de ontdek
king van den bril, het belangrijke be
standdeel van alle optische instrumenten
als microscopen, verrekijkers, photogra-
fietoestellen, projectielantaarns, treedt
zeer op den voorgrond, als men bedenkt,
hoezeer die genoemde toestellen den
vooruitgang van de wetenschap hebben
bevorderd.
In de uitgebreide Chineesche encyclo
pedie, bestaande uit 20.000 deelen en
met groote accuratesse en eerlijkheid sa
mengesteld, wordt met geen enkel woord
over den bril gerept vóór 1500 na Chris
tus. In 1506 verd over Molakka door een
Portugees de bril in China en Japan in
gevoerd.
De kristallen, gevonden in graven van
Ninevé, Egypte, Griekenland enz. zijn
slechts sieraden geweest. Ze zijn óf in 't
midden doorboord of gesloten gevat in
brons of goud óf gehecht aan leeren gor
dels. Enkele groene steenen, vooral de
smaragd, werden waarschijnlijk als chro
motherapie voor oogziekte gebruikt om
het oog rust te geven. Personen die fijn
handwerk verrichtten, hadden naast zich
op de tafel voorwerpen van groen glas
staan ten einde de oogen af en toe rust
te gunnen. Groene biljart- en tafelklee-
den geven een dergelijk effect. Als zoo
danig moet ook de bekende smaragd van
Nero worden beschouwd en niet als bril
z oals bij sommige romanschrijvers ge
schiedt; een foutieve opvatting evenals
die van het bekende „heurèka" van Ar
chimedes. Bij de klassieken vindt men
niets, waarop die beide legenden met
recht kunnen steunen.
Wel was bij de Romeinen reeds bekend
de Duitsche zoogenaamde „Schusterko-
gel", die we bij Hans Soeks zien, een
glazen bol met water, die het licht con
centreert. In een Romeinsch lustspel
raadt een slim advocaat een heer aan om
in een rechtsgeding door middel van een
dergelijke bol de was van den „scribens"
te doen smelten, zoodat het geschrevene
onleesbaar zou worden.
De uitvinding van de;n bril heb
ben wij aan de Arabieren te danken, die
langen tijd de dragers van een groote
beschaving zijn geweest, zoodat in dien
tijd vele geleerde niet Arabieren Arabisch
kenden.
Omstreeks het jaar 1000 leefde in Cai
ro de geleerde Arabier Alhazan, die reeds
in dien tijd het plan opvatte om Egypte
vruchtbaar te maken door den Nijl af
te dammen bij Assoean, zooals dit thans
door de Engelschen is geschied. Onvol
doende technische hulpmiddelen verhin
derden de uitvoering. Om' zich nu aa.nl de
wraak van den sultan te onttrekken, ging
Alhazan zich krankzinnig houden. Veel
wetenschappelijke werken zijn door hem
geschreven, die in het Latijn zijn ver
taald. Hij heeft den bril uitgevonden en
daarbij reeds een beschrijving van de
werking gegeven, die wel overeenstemt
geloofde, dat zijn vrouw en dochter na
zijn dood zijn portret zouden terugvra
gen. O, maar dan kende de hertog die
twee vrouwen niet, die hem met hart
en ziel lief hadden. Zij zouden vast en
zeker hare rechten doen gelden op het
prachtig gelijkende portret, dat hem weer
gaf zooals hij was.
Ja, maar was dat wel zoo heel zeker?
En meer en meer raakte de eenzame man,
in wiens aderen koortsgloed brandde, ver
ward in een net van kwellende gedach
ten.
De knecht, wien de toestand van zijn
meester nogal bedenkelijk was voorge
komen, luisterde met ingehouden adem
aan de deur. Hij hoorde hoe onrustig de
professor in bed lag te woelen en toen
een bange zucht tot hem doordrong,
opende hij zachtjes de deur en vroeg
opende hij xachtjes de deur en vroeg
vriendelijk: „Zou het niet beter zijn, dat
ik dokter Murtag ga halen, professor,
dan komt hij zeker dadelijk".
„Neen, neen", klonk het kort en be
slist uit de donkere kamer, „ik ben bijna
in slaap."
Toen sloot Maurer de deur weer, waar
hij nog een kwartier scherp bleef luiste
ren, Hij hoorde echter niets meer; dus
de professor scheen werkelijk te zijn in
geslapen.
(Wordt vervolgd)
