radi o Geeft een?. PHILIPS LUXE COMBINATIE hef Kerstgeschenk, dat duizenden genotvolle uren zal brengen aan het geheele gezin. NIEUWE BOEKEN. UIT RUSLAND Philips Ontvangtoestel 2511, het toestel dat bij referendum op de groote Olympia Radio Snow te Londen ae meeste stemmen behaalde, biedt de volgende groote voordeelen Philips vierlampstoestel 2511, en Philips luidspreker »De Meesterzanger met Philips antenneveiligheid Compleet f. 493.25^ INGEZONDEN STUKKEN Wad zaJ het proces de grootiste sensatie Tan deze eeuw op dit gebied worden. Vcorloopig 'bepaaiit de Daily iMail zich tot de mededeeling, dat 't om een groot bedrag gaat, dat in opdracht van eei£ politieke partij door de eene persoon aam de ander betaald wordt en dat thans teruggevraagd wordt. In de gevangenis te Limoges is met een tot in alle bijzonderheden voor bereide poging tot ontvluchting van on geveer 200 gevangenen op het spoor ge- temen. Een berucht misdadiger, wien het reeds verscheidene malen gelukt Was uit te breken, had met andere gevan genen tijdens het lue.iten een afjspraak gemaakt. De leider was in het fiezit ge komen van de noodige sleutels, om daar na de overige gevangenen te iaten ont snappen. Het plan werd evenjwed ontdekt -dcordal in een der cellen een touwladder werd gevonden. Twee leden van het personeel aan de studio's Pathé te N e w-Y ork zijn beschuldigd van het veroorzaken van dood door schuld, naar aanleiding van den brand, die Dinsdag in de studio's ge woed heeft en tien menschen het leven gekost heeft. Lionello Fiumi ,,Un' Olanda fra due orarii e ritorno via Bruges". Met Nederland- sche vertaling door Carla Simons. (Boekhandel „Dan- te Alighieri", Amster- d a m). Zijn er onder de lezers van ons blad, die het zoetklinkende Italiaansch beoe fenen? 0 neen, zij behoeven niet in staat te zijn, de „Divina Commedia" te reci- teeren of Giordano Bruno in het oor spronkelijk te lezen: een weinigje Itali aansch kannen is reeds voldoende om te genieten van het merkwaardige boek, dat de Ilaliaansche dichter Lionello Fiu- me schreef over ons, voor hem zoo merkwaardige, land. Dat is te danken aan de, tegenwoordig voor Latijnsche uitgaven ook steeds meer in zwang ko mende, methode om den oorspronkelij- ken en den Nederlandschen tekst tegen over elkaar af te drukken; hier is dat ook zoo met de, door Carla Simons bezorgde, Nederlandsche vertaling Daardoor ontstond een zeer belang wekkend boekje; immers, is het al aar dig en leerzaam, het oordeel van een buitenstaander over eigen vaderland te vernemen, zulks is temeer het geval, in dien de auteur een dichterlijke visie aan een beeldend proza in het schoone Ita liaansch weet te paren. Hun, die ook maar een weinig Italiaansch kennen, wor de de lezing en bestudeering van dit in teressante boekje met nadruk aanbevo len; voer lessen aan meergevorderden achten we het ook zeer geschikt. De Bolsjewiki en de fouten der Jacobijnen, - Onderwer ping aan de bevelen der leiders. - Stalin, dictator, herhaalt de fouten van Ro bespierre. Er voltrekt zich nu in Rusland een proces, dat'.vèrdragende resultaten kan opleveren. Wij zijn, oogenschijnlijk, ge tuigen van het laatste bedrijf van het treurspel. Nog een poos en de bladzijde wordt omgeslagen en dan begint een nieuw bedrijf van een nieuw tooneelspel. Wij weten niet, wat dat nieuwe tooneel spel zal brengen, voor welke nieuwe be proevingen het^rmzalige land nog staat, maar dat het tegenwoordige hoofdstuk van de Russische geschiedenis, 't hoofd stuk, dat den titel Stalin" draagt, ten einde loopt, is zeer waarschijnlijk. Wie zich de gebeurtenissen in Rus land indenkt en de lessen van de geschie denis niet vergeten heeft, kan duidelijk zien, hoe de onverbiddelijke logica van de geschiedenis zich onafwendbaar vol trekt, hoe de bolsjewistische leiders zich aan den greep van het noodlot niet kun nen ontrukken en gedwongen worden dezelfde fouten te herhalen, welke hun jacobijnsche voorgangers in het verderf hadden gestort. En de gelijkenis tusschen hetgeen aan het einde van de XVIIIe eeuw in Frankrijk is gebeurd en het dra ma, dat wij nu in Rusland aanschouwen, is zoo opvallend groot, dat men ziende blind moet zijn, om ze niet te bemerken. Overigens voltrekken zich alle revolu ties volgens hetzelfde schema. De bolsjewiki waren zich steeds be wust van de logica der geschiedenis en zij herhaalden telkens weer den raad van hun leeraar: „Verval niet in de fou ten van de Jacobijnen!" Zij dachten dat dit hun zou lukken, dat de geschiedenis verschalkt kan worden, dat zij uit de er varing van Robespierre leering zouden kunnen trekken. De oorzaak van de in eenstorting van het jacobijnsche regime, lag in den onderlingen strijd der leiders, die ten slotte tot de catastrophe moest leiden. De bolsjewistische leiders besloten daarom dien onderlingen strijd onder alle omstandigheden te vermijden. Daarom .onderwierpen zij zich allen aan de beve len van de leiding, hoe onrechtvaardig en dwaas die bevelen ook waren. Men denke slechts aan de wijze, waarop Trotsky zich twee keer liet vernederen, hoe hij twee keer als een boetvaardige zondaar voor het partijcongres zijn zon den stond te biechten en zonder verzet, zonder te morren in de ballingschap ging, toen dat door de leiding der partij be volen werd. En hij was niet de eenige, die dat deed. De partij moet onder alle omstandigheden één blijven! Geen scheu ren, géén onderlinge strijd! Deze leuzen werden eenige jaren streng opgevolgd en zoo is het bolsjewiki gelukt het onver mijdelijke einde uit te stellen, het lijk te galvaniseeren. En tegelijkertijd voltrok zich in den boezem van de partij hetzelfde proces, dat zich steeds tijdens een revolutie vol trekt. Een der leiders (in Rusland was 't Stalin) verdrong de overigen, maakte zich langzamerhand meester van de macht, werd dictator en onbeperkt heer- scher in het land. Het is aan geen twij fel onderhevig, dat de Russische dictator een veel sterkere persoonlijkheid is dan Robespierre, dat hij een ijzeren wil be zit, maar ook de sterkste man loopt te pletter tegen de wetten der geschiede nis. Stalin voelt zich de meerdere van Ro bespierre en wilde niet in diens fouten vervallen, maar zonder het te zien her haalt hij alles, wat zijn veel zwakkere, maar tevens veel subtieler voorganger had gedaan. Robespierre ruimde eerst de linksche groep uit den weg, hen, die de revolutie nog scherper vormen wilden geven, en daarna Danton c. s„ die hij er van beschuldigde met de tegenstan ders der revolutie te willen marchan- deeren, dus de rechtsche groep. Stalin deed precies hetzelfde. Eerst verplet terde hij Trotsky, den leider der linksche oppositie, verbande al zijn partijgangers, om zich daarna tegen Tomsky, Boecha- rin enzde leiders der „rechtsche" op positie, te wenden. En evenals Robes pierre tenslotte vrijwel alleen bleef en zich slechts met behulp van de terreur kon handhaven, zoo is Stalin nu alleen, steunt hij uitsluitend op de G. P. Oe. En evenals 135 jaar geleden alle tegen standers van den dictator gemeene zaak maakten en den dictator uit den weg ruimden, zoo drijft de angst voor de ter reur zoowel de linksche als de rechtsche oppositie nu in Rusland bij elkaar, dreigt er in Rusland een eenheidsfront tegen Stalin te ontstaan. Stalin wil niet in de fouten van Robes pierre vervallen en daarom laat hij, op wiens bevel duizenden en duizenden men schen terecht gesteld worden, wiens slachtoffers ontelbaar zijn, die precies als tsaar Iwan de Verschrikkelijke kan zeg gen „en.al de overige terechtgestelden, wier namen Gij, Heere, alleen kent", daarom laat hij geen enkelen bolsjewis- tischen leider terechtstellen. Stalin rede neert daarbij als volgt: wat den val van Robespierre onvermijdelijk had gemaakt, was de angst van iedereen, dat ook hij het schavot zou bestijgen, was de angst voor zijn leven. Nu hij, Stalin, zijn over wonnen tegenstanders niet laat terecht stellen en zich vergenoegt met hen te vernederen en te verbannen, is het ge vaar van een samenzwering zeer gering. In Rusland wordt dan ook het door Sta lin toegepaste stelsel „de droge guillo tine" genoemd. De meaning van Stalin, dat de „droge guillotine" niet tot dezelf de resultaten zou leiden als de „natte guillotine", dat de mannen, die door den dictator uit de partij gezet, uit hun amb ten ontslagen, verbannen worden, die 'n armzalig bestaan in afgelegen streken lei den moeten en niet weten, wat de vol gende dag hen brengen zal, dat die man nen niet met evenveel haat zouden ver vuld worden als de Jacobijnen. die met het schavot be'dreigd werden, deze meening is volkomen ongegrond Het lot was Stalin zeer gunstig. De linksche oppositie had tot leider den po seur Trotsky, een man, dien alleen de Westerlingen, welke in het geheel geen begrip van de Russische toestanden heb ben, voor een adspirant-Napoleon kon den aanzien. Trotsky kon „heroïsche" po ses aannemen, voor het front der roode garde paradeeren, opgeschroefde rede voeringen houden, enz. maar hij was na tuurlijk niet opgewassen tegen den man van ijzer, die Stalin heet. En de helpers van Trotsky waren nog minder in staat gevaarlijke tegenstanders van den dic tator te worden. Men bedenke slechts, dat de belangrijkste helper van Trotsky tijdens de laatste worsteling met Stalin, de onbenullige, laffe Zinowjef .was, de man, die onmiddellijk na de nederlaag Trotsky verraden had en naar den over winnaar was overgeloopen! De recht sche oppositie heeft nog minder geluk met haar leiders. Het waren weifelende, besluitelooze mannen, en Stalin kon hen den een na den ander onschadelijk maken. Hij begon daarbij met de derde-rangs mannen en eindigde met Boecharin, Tom sky enz. Nu bedreigt hij Rykow, den no- minalen minister-president van de Sov jet-Unie! De taak van Stalin was dus veel lich ter dan die van Robespierre, terwijl hij zelf een veel sterkere persoonlijkheid dan de Fransche dictator is. Dat heeft ten gevolge, dat de gebeurtenissen in Rusland niet dat felle dramatische karakter dra gen als in Frankrijk, dat in Rusland al les veel vlakker, veel grauwer is. Wij hebben reeds geschreven, dat de tegenwoordige toestand in Rusland merkwaardig veel overeenkomst ver toont met hetgeen 135 jaar geleden in Frankrijk is gebeurd. De gelijkenis is bij wijlen zóó groot, dat het voldoende is een paar namen te vervangen en dan hebt ge dezelfde tafereelen. Maar de tegenwoordige gebeurtenissen spelen zich niet in de XVIIIe, maar in de XXe eeuw af en niet in Frankrijk, maar in Rusland. Dat moet natuurlijk zeer belangrijke ge volgen hebben. Rusland is te uitgestrekt, het Russische volk is te traag, de binnen- landsche processen zijn te gecompliceerd, de tegenstrijdigheid der belangen is te hevig dan dat de gebeurtenissen in Rus land zich met dezelfde felheid en snel heid zouden ontwikkelen als in Frankrijk. In Frankrijk was een periode van 49 da gen voldoende om de tegenstanders van Robespierre zoover te brengen, dat zij 'n samenzwering konden smeden en den den dag van 9 Thermidor voorbereiden, waarop de dictator van Frankrijk ten val werd gebracht. In Rusland zal dat proces vele maanden eischen. Wij we ten niet, wannéér de Russische „negende Thermidor" zal plaats vinden, wij weten niet, wie de Russische „thermidorianen" zullen zijn, wij weten ook niet, welke vormen de omwenteling in Rusland zal aannemen. Maar dat de geschiedenis over Stalin reeds nu haar „mene, the^el upharsin" heeft uitgesproken, staat vrij wel zeker. Dr, BORIS RAPTSCHINSKY, OM EEN OPENBARE SCHOOL. M. de R. Mag ik als abonné op uw veel gele zen blad een aanvulling geven op het berichtje in het nummer van 10 dezer ?>e treffende plannen tot stichting van een R. K. school in de wijk Zandstraat te Sas van Gent. Uw berichtgever meldt, dat de verga dering was uitgeschreven door de socia listen. Dit nu is onjuist. De vergadering was belegd door het hoofdbestuur van den B,ond van Ned. Onderwijzeres, in op dracht waarvan ondergeteekende een re de hield met als onderwerp: „Maakt front voor de openbare school". Per convocatie was de vergadering als zoo danig aangekondigd. In mijn toespraak heb ik met geen enkel woord melding gemaakt van de houding der socialisten in deze kwestie en betoogde ik slechts dat de stichting van bijzondere scholen leidt tot verre gaande versnippering van ons onderwijls. Ook de mededeeling omtrent het moei lijk aan het woord kunnen "komen van heeren debaters is verkeerd voorgesteld. Een der aanwezigen begon met inter- rumpeeren ,wat den spreker- niet in het minst hinderde. Een enkele interruptie mijnerzijds bracht een der debaters dus danig van de kook, dat hij| van het woord afzag. Een van zijn confraters hield het langer uit en verkreeg zelfs in flweede instantie het woord. Die fout, dat het debat niet voldoende tot z-'n recht kwam, was mijn inziens het ge- volg van het feit, dat drie debaters over hetzelfde onderwerp met den spreker van gedachten Wisselen, terwijl het han diger zou zijn geweest de beschikbare tijd voor debat (de heeren wilden zelf per trein vertrekken) aan een hunner \over te laten. Met dank A. C. DE PAUW, Hoofdbestuurslid! Bpnd v. Ned. Onderwijzers. Neuzen, 10 Dec. 1929.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1929 | | pagina 7