TWEEDE BLAD
BÉIwi«h M
9
VAN DE
VAN
Dinsdag 3 Dec. 1929 No. 285
HAAGSCHE BRIEVEN,
FEUILLETON
HET VONNIS
(Van onzen gewonen briefschrijver).
Het nieuwe museum door
Berlage te bouwen. - Een
wethouderscrisis om een
erfpachtskwestie. - Het Al
gemeen Kleerencomité
Den Haag.
in
Het komt in het gewone particuliere
leven van iederen dag zoo vaak voor,
dat aan wie jarenlang op iets heeft moe
ten wachten, alles opeens wordt toebe
deeld, dat het niet zoo heel verwonder
lijk mag heeten, als zich dat in het open
bare leven ook zoo nu en dan eens voor
doet.
En zoo hebben we nu op eens, nadat
het stadhuisvraagstuk, zij het dan niet tot
alles onverdeeld genoegen, werd opgelost
vlak daarop de museumplannen in het
eerste stadium van verwezenlijking ge
zien, Dat wil zeggen, dat het terrein er
voor definitief is aangewezen en dat de
teekeningen van Berlage door de muse
umcommissie zijn goedgekeurd, wat een
heele stap in de richting is.
Het museum komt op Zorgvliet, niet op
het gedeelte dat tot de bezitting van de
familie Goekoop behoorde, tot deze 't
aan den Staat schonk, zooals ik in mijn
laatsten brief reeds meldde, maar op een
stuk aan de Stadhouderskade, tegenover
de H. B. S. Tot op het oogenblik waren
daar de volkstuintjes of kindertuintjes
en in 'den zomer vertoefden er heele da
gen de kinderen van een vacantie-
herstellingsoord, die daar heerlijk in de
zon konden spelen of rusten.
Volgens de plannen van Berlage zal
het museum, dat daar gebouwd zal wor
den, ongeveer 40 meter van de Stadhou-
derslaan, kopien te staan, op een gehee
vrij terrein. Tusschen den voorgevel en
de Stadhouderslaan zal een tuin worden
aangelegd met een vijver van vijftig bij
twintig meter, waarin de voorgevel van
het gebouw, die een lengte zal hebben
van 75 Meter, zich zal weerspiegelen. De
verbinding tusschen voorgevel en laan
zal bestaan uit een overdekte pergola,
die aan de Zuidwestzijde met glas wordt
afgesloten, zoodat bezoekers, die op re
gendagen met een auto komen, tijdens het
traject door den tuin niet nat behoeven
te regenen. Het gebouw zal als een
rechthoek om een binnentuin worden op
getrokken en zoo zal het museum gehee
in het groen liggen, want de lanen, die 't
omgrenzen, zijn alle met mooi hout be'
zet.
Het museum zal een voorbeeld worden
van lichtindeeling, van rust, van sober
heid en van logica, een model zooals er,
wanneer het voltooid zal wezen en het
beantwoordt in werkelijkheid aan wat
de architect zich voorgesteld heeft, niet
licht een tweede in Europa te vinden zal
zijn.
De kosten van het museum zullen on
geveer twee en een half millioen bedra
gen en men hoopt over drie of drie en
een half jaar er zoo ver mee te zijn, dat
de schiiderii-afdeeling ingericht kan wor
den. Daarmee is niet gezegd, dat het
heelemaal af is, maar zoo veel zal dat
dan toch niet meer schelen.
üoor mevrouw EBelloc Lowndes.
45).
Bovendien, als zij nu naar bed ging,
zou zij toch niet slapen en dus wilde zij
maar liever beneden wachten tot het
blad in de hal werd gebracht. Dat kon
niet lang meer duren, want het had al
half tien geslagen en al was het ook
warm, zelfs drukkend voor September,
de dagen begonnen toch sterk te korten
en het was al heelemaal donker.
Eindelijk, dank zij de stilte en rust
die in het groote vertrek hingen, nam
haar gejaagde vermoeidheid wat af.
Zij stond uit haar gemakkelijke stoel
ep, iiepi Paar /de deur, opjende liaa|r en,
ging de 'helder verlichte hal overstekend
in de tuinkamer.
Waarom zou (zij (niet daar, op haai*
eigen terrein, wachtehl, jot het kamer
meisje het dien'blald! in de hal bracht?
Zij had geen verlangen He Ray dons dien
avond nog eens te ziieln.
Voor de honderdste 'maal, sinds Eva,
haar had opgezegd, gaf Adelaide Strain
er zich rekenschap van, dat zij hooit eeii
man en een vrouw had ontmoet, zóó
Het ontwerp moet natuurlijk nog door
den gemeenteraad worden goedgekeurd,
en het is nu wel een kleine kink in den
kabel, dat dit niet onmiddellijk gebeuren
kan, omdat eerst de begrooting moet be
handeld worden en die is uitgesteld
moeten worden, omdat we ons op het
moment de luxe van een wethouderscri
sis*) veroorloven. En niet zoo'n geringe
ook. Verleden week zijn er maar even
tjes vier wethouders tegelijk afgetreden,
twee sociaal-democraten, één anti-revo
lutionair en én liberaal. De crisis is ont
staan door het aannemen van de motie-
Van Beresteyn, een motie in verband met
de erfpachtskwestie, die met een meer
derheid van drie stemmen werd aange
nomen.
De grondpolitiek is in den Haagschen
raad altijd een buitengewoon teer punt
en de erfpacht is nog een extra gevoelig
plekje en het is voor een leek, die nooit
iets met erfpacht te maken heeft gehad,
een buitengewoon netelig vraagstuk.
Leeken, die zoo niet theoretisch dan
toch practisch op de hoogte zijn, dat wil
zeggen den druk van de erfpacht aan den
lijve of ten minste in hun beurs gevoeld
hebben, zijn er allemaal onvoorwaardelijk
tegen.
In de motie werd de wensch uitgespro
ken: le dat de uitgifte van gronden in
erfpacht als regel wordt beperkt tot die
gronden bij welker bezit de gemeente,
naar het zich laat aanzien, in de toe
komst sociaal belang kan hebben, o. a,
voor de verbreeding van verkeerswegen,
den aanleg van straten en publieke wer
ken en de verbetering der volkshuisves
ting, en 2e. dat verkoop en uitgifte in
erfpacht geschieden tot zoodanigen
prijs, dat deze niet leidt tot prijsopdrij
ving van andere gronden en van te stich
ten vast goed.
Zoo op het eerste gezicht lijkt dit niet
zoo onbillijk, maar bij raadsbesluiten
vooral waar het grondpolitiek betreft,
valt niet op zoo iets oppervlakkigs af te
gaan. En toen er gestemd werd wist
ieder, dat de uitslag, zoo die ten gunste
van de motie viel, niets anders dan een
crisis tengevolge kon hebben. Onder een
begrijpelijke spanning werden de stem
men geteld, 24 voor en 21 tegen. Onmid
dellijk daarop deelden de sociaal-demo
cratische wethouders mee, dat ze hun
functie neerlegden. Hun liberale collega
de heer van der Meulen, verklaarde daar
op, dat volgens zijn overtuiging van een
regelmatige afdoening van zaken alleen
sprake kan zijn, als de partijen naar even
redigheid in het college van wethouders
vertegenwoordigd zijn. Nu de beide so
ciaal-democratische wethouders daarin
niet meer vertegenwoordigd zijn, achtte
jhij de taak der wethouders jzoo ver
zwaard, dat hij de verantwoordelijkheic
niet meer kon dragen en dus ook ont
slag nam. Toen volgde de anti-revolu
tionaire wethouder de Wilde, de wet
houder van financiën, die in het aanne
men der motie een politieke beteekenis
zag, die ver uitgaat boven de beteekenis
van de erfpachtskwestie. Dat hij als ver
tegenwoordiger van een kleine fractie in
den raad tien jaar lang wethouder kon
zijn was het gevolg hiervan, dat het col
lege niet in partijstrijd, doch in onderlin
ge overeenstemming der partijen was sa
mengesteld. Nu drie zijner medeleden
ontslag hadden genomen, meende hij dat
het einde der vierjarige periode geken
merkt zal worden door een feilen partij
strijd en hij meende, dat hij, waar in 1930
aan B. en W. toch al zulke zware eischen
zullen worden gesteld en in het bijzon
der aan den wethouder van financiën, be
ter nu reeds heen kon gaan. Algemeen
wordt verwacht, dat deze crisis in het col
lege niet zoo spoedig zal worden opge
lost.
Verleden week heeft het Algemeen
Kleerencomité in onze stad zijn 10-jarig
bestaan herdacht, dat met een kleine
receptie in een der kamers van het cen
traal magazijn is gevierd. Dit comité stelt
zich ten doel het verstrekken van gedra
gen en ook wel nieuwe lcleeren aan hen,
Inmiddels gister opgelost; men zie
onder Binnenland. 3— Red.
volkomen egoïstisch opgaand in henzelf
en in hun nietige, ij dele belangetjes als
die twee wereldsche 'mcnschen.
Het was' niet alleen warm, ma,ar zelfs
broeiend en daarom liep zij, zonder licht
te maliën, de kamer door naar de hooge
glazen deur en 'keek den tuin in, waarbij
zij zich weliswaar minder moe, doch
zwaar beklemd geveelde.
Wat is dat? Zij hoort plotseling in de
Icome Kucht stemmen, 'dichtbij. Haar
mijnheer en [mevrouw zitten zéker op éé'/jj
bank, die links van de glazen deur staat.
Zonder de gedachte pin luistervink' te
willen spelen hoo,,rt 'zij Raydon op zijn
meest gerne.lijken toon het volgende zeg
gen:
,.,Wat kan je spin's toch onzintóg pra
ten, Eva! W;e zijn haar niets schuldig!
feitelijk' lliébben we (haar veel te veel
betaald. Ook is' ze in den laatsten! lijd
schrr Imelijk' nalatig! geworden. (De laafsle
maandrekeningen waren bijna vijf pond
liooger dan de eerste maand, nadat zij
vorig jaar bij ons was gekomen terwijl
de levensstandaard wel (drie procent ge
daald is."
.,,Wc hebben1 veel 'meinscWen op bezoek
gehad, de vorige 'maand in. je vacantie,
schat!"
Eva's zachte stem ji® meer bevredi
gend, meer beslist dan gewoonlijk.
Nu is er ieen stille, dan spreekt E,va
die daaraan behoefte hebben en die door
bemiddeling van een vereeniging er heen
worden gezonden. Het is tien jaar gele
den ontstaan uit het Comité van Vrou
wen voor duurzamen vrede, dat zich toen
ook bezig hield met het zenden van
kleeren naar de noodlijdende landen,
In den tijd van den grooten nood in
Oostenrijk en Hongarije zijn er met de
hulp van het Roode Kruis wagonladingen
kleeren verzonden, daarna kwam ook
naar aanleiding van een bezoek van den
Noordpoolreiziger Nansen, die veel voor
Rusland deed Rusland aan de beurt,
waarbij ook de gemeente meewerkte om
te helpen: op de gemeentescholen werden
kleertjes voor de noodlijdende kinderen
gemaakt. Na Rusland kwam Duitsch-
land, zoowel het bezette Roergebied als
Berlijn en andere groote steden iwer-
den geholpen zooveel dat mogelijk was.
Maar na den oorlog en de na-oorlog-
sche. ellende kwam er een punt, waarop
men meende met vrucht voor ons eigen
land te kunnen gaan werken. Men wilde
een centraal punt stichten, waar gedra
gen kleeding verzameld kon worden, om
dan op doelmatigste wijze te worden uit
gedeeld en zoo ontstond het Algemee-
ne Kleerencomité. De werkzaamheid van
het comité bepaalt zich niet tot Den
Haag, al is het in Den Haag gevestigd.
Veel werd en wordt nog gegeven voor
de $rme Friesche heide, vofer het nood
lijdende Drenthe en bij rampen, zooals
de ramp van Borculo en de watersnood.
Wie geen raad weet met gedragen on
der- of bovenkleeren en vooral mannen
en jongensgoed, zou zoo'n heel goed
werk doen met een groot pak er van
te maken en het te .zenden naar het
centraal magazijn, Groote Markt 8, Nu
de winter voor de deur staat en boven
dien de feestdagen in aantocht zijn, kun
nen er zoo velen gelukkig gemaakt wor
den. Ook kinderkleertjes zijn welkom.
v. T.
PROV. STATEN VAN ZEELAND.
In de heden gehouden vergadering
werden 'de volgende afdeelingsverslagen
uitgebracht
Subsidie Autobus,
Bij het subsidievoorstel aan de N.V.
Auto-, Motor- en Ver liuurinricliting v.-h.
Mannaert—Geers le Neuzen, voor de, uit
oefening van een auto busdienst Sluiskil-
Hulst lieeft een lid bezwaar daar Zondags
'gereden wordt, een anider lid doet ';t
eigenaardig aan, dat het besluit 'terug
werkende kracht zal hebben enl bij
vraagt of het materieel g|eschat wordt.
weer.
,eIk' hoop maar ,;>da t zij een goedé
betrekking vindt, Birtle, piet net oog
op den kleinen IGilly."
Birtley Raydon's antwoord volgt ter
stond, ruw, hootoend, 'met nadruk.
„Ik heb' bet land aiah dat kind! Een
akelig, onmogelijk pedant (kereltje al
tijd met een boek in z'ijin hand.. En een
betrekking? Mevropw Slrain mag haar
handen, dichtknijpen, pis !ze zestig pond
per jaar en fden vollen 'kost krijgt! Nie
mand zal haa,r (nemen olm. haar verschij
ning; ze is Pen van de leelijkste vrou
wen van haar leeftijd die lik ooit gezien
héb. Fm daarbij (lieeft zij een verbeelding!
Terwijl ze nooit een behoorlijke oplei-
idilng heeft gtelhaid. Pnlangs is me gebleken,
dat ze geen jota verstaat Van dubbele
boekhouding1!"
Dubbele boekhouding? Een eigenaar
dige uitdrukking, waarbij men aanstonds
a.an iets van 'kennis en kracht denkt.
Maar deze uitdrukking pantsert Adelai
de's hart en Vult haar aderen als het
ware met een Vuurstroom.
Hoor! Da,ar wandelt |het tweetal naar
een geplaveid pad, (dat de grens vormt
vap de 'buitenplaats 'langs den rivieroever.
De heer Van Thé Mill House wandelt
heel graag 'dat pad pp en n!eer, soms'wel
een dozijn malen, vóór hij naar bed ga,at.
Het geeft hem blijkbaar het gevoel van,
Eerst was de onderneming v,an eei; N.V..,
nu komt P. Schee le om subsidie vragen.
Hij voelt er niet veel voor deze, onderne
ming te steunen. Een ander lid juicht
het voorstel juist toe, aangezien de
dienst noodig is. Nog een Lijd bespreekt
ook de terugwerkende kracht, maar is
voor de subsidie nu een lid uit de streek
Verzekerd ,'dat de dienst noodig is'. Nog
een lid merkt op, dat de voorwaarde van
gemeenten om "s Zondags to rijden in
hoofdzaak is opgelegd ten behoeve van
het kerkbezoek. Een lid van (Ged. Stalen
zegt dat het hier een noodgeval is;; dat
er altijd busdiensten zullen blijven, die
steun noodig hebbep; dat de dienst van
belang is voor de streek, dat het verzoek
om verhooging meestal een gevolg is van
het onbekend zijn van den ondernemer
met de algemeene regelen Vo'pr /ateuin-
''vérieening en dat f 4000 da geschatte
waarde, van het materieel is. In de beide
andere afdeelingen konden alle leden
zich met het voorstel vereenigen.
Wijz. Jaai'weddenverordemng.
Biij het voorstel tot verhooging van de
de jaarwedden van denl griffier, de
hoofdcommiezen, den hoofdingenieur en
de 'ingenieurs van den waterstaat, tien
assistent van de bibliotheek ein van de
directeuren der bootdiensten was mien
in een afdeelipg van oordeel, dat de mo
tie-Wallien inzake opheffing van het di
recteurschap van den Oosterscheide-
dienst los stond van dit voorstel en kan
worden behandeld ook als dit voorstel
naar Ged. Stalen wordt gerenv'oycerd
men algemeen goed zou vinden, Slechts
één lid verklaarde zich voor directe be
handeling. Een lid zou wepsehen, dat
Ged. Staten in de a.s. zomerzittiinlg melt)
een nader omlijnd voorstel komen. Voor
de eerste maal, aldus enkele Heden, kon
de 'commissie voor georganiseerd overleg
worden gehoord en in meerderheid/ ver
klaarde zij zich tegen parlieele rege
ling. Een ander lid meent dat men zich
niet 'moet 'gedragen naar den wii der
Icoimmissie van overleg doch een ander
lid meent dat een eenzijdige, traktements-
yerhooging het verband zal verbreken,
ambtenaren, bedoeld in het voorstel be
hoeven er geen schade bij te hebben
als men later terugwerkende kracht aan
het besluit verleent. Ook wil pen lid bij-
hieuw® regeling het vterschil tusschen
ambtenaren, die voor en di© na 1923 zijn
aangesteld ten opzichte van' pensioen-
aftrek en huurtoeslag nivelleeran. Men
moet volgens sommige leden niet alleen
kijken naar wat irn andere provincies
wordt betaald, maar ook naar wat er ge-
geëiiS'cht wordt voor werk .Een lid vraagt
het (vraagstuk van kindertoeslag onder
de oogen te zien. Een ander vraagt of ft
ziooals1 hij altijd iz'egt, „een beetje bewe'
ging". D,older Dar nam heeft hem nog
niet lang geleden gezegd, dat hij niet al
leen dieet meest houiden, maar ook een
i'/cKeren tijd eiken dag moet loopen.
Inlus'schen staat de 'vrouw, in de open
glazen deur der tuinkamer, gedurende
verscheidene o ogenblikken doodstil, jafs
een uit hout of steen gehouden beeld,
Maar eindelijk loopt zij den tuin in
zóó diep gekrenkt, z|do 'buiten zich zelve,
Zo.o vervult van haat tegen Bindley May-
don, dat zij eeenige oogenhlikken onbe-
iwust is van (hetgeen zij doet. Eerst loopt
zij heen en Weer oyer het gras. Dan,
zich voortbewegend pis 'in ©en droom,
steekt zij over naar de haag' van laag
kreupelhout en volgt die tot 'zij' dicht bij
/het hek' 'bevindt, waai" het grindpad ein-
dügt.
Omkeerend gaaf zij (dit pad af, waarbij1
haar avendschoenen inet hooge hakken
hoorbaar 'kraken op de kiezelsteenen, tot
zij op den drempel staaf van de nog
beider 'verlichte hal.
Eén oogenblik door (het licht verblind,
ziet zij niets. D/an begint zij allengs alle|s
te onderscheiden en in hét bijzonder t
dienblad, Deladen (met eeinge karaffen,
en glazen dat op tafel staait, waar heit
eïk'en avond wordt neergezet.
Het bia,d moet (d,aar gebracht zijn, ter
wijl' zij' Raydon's onbarmhartige, belee
nde t goed is verschil te maken tusschen
gehuwde en. ongehuwde ambtenaren.
Een lid meent, dat wat üe griffier be
treft alleen wordt gekeken naar wat in
.andere provincies wordt betaald jeini
meent ,dat het werk voor Ide betrekking
'verhooging niet noodig maakt.
Verschillende leden vreezen id at uitstel
illusies bij' het geheele ambtenarencorps
zuilen wekken, waarvan pr verschillen
de niet 'bunnen worden vervuld. Toch
wenschen zij een nader onderzoek doch
zonder zich te (binden aan een algemee
ne verhooging. Andere leden wensch ten,
niet, dat Ged'. /Staten met een geheel
nieuwe s'alarisregeling zullen komen,
maar verschillende Oinxegelmatgheden [zul
len mlreten worden weggenomen. Een
lid vraagt of het 'bootpersoneel onder
de ambtenaren behoort en verschillen
de leden wenschen look de financeele ge
volgen van een (en ander te vernemen.
Van de zijde 'van Ged. Staten werd er
kend, dat de icommissie voor georga
niseerd overleg 'bijna eenparig van mee
ning was, dat geen parlieele herziening
moest plagis hebben. Na een over
tuigend woord van den voorzitter ging
de meerderheid er mede accoord, ad
vies over hel jvoorstel uit te brengen,
mits er 'bij Ged. Staten op werd aange
drongen, dal pen algeheel© herziening
toch onder het oog zou worden ge
zien. Omdat in 1921-22 de hoogere
.ambtenaren en vporai de .griffier niet
zoo zijn vooruit (gegaan als de lagere,
meenden Ged'. 'Staten dat dit voorstelden
voorrang 'kan hebben. Het bootpersoneel
valt zeer 'zeker in deze ia.arwedde-vemr-
dening1. De commissie voor georganiseerd
overleg zal vanzelf pver de nie.uwe voor
stellen worden gehoord.
In hun antwoord pp het algemeen1 ver-
siag geven Ged. iStaten in .overweging
het thans ingediende Voorster aan te hou
den, totaat door hen een onderzoek zal
zijn ingesteld naar ide noodzakelijkheid
van herziening van andere, dan de in dit
vo.orslel opgenomen bezoldigingen en de
uitslag van het onderzoek' ter kennis van
de Staten zal 'zijn gebracht.
De motie-Waüien.
De door den heer W.allien ingediende
motie, om den directeur van den W.es-
terscheldc dienst ook (liet directoraat der
andere veerdiensten op (te dragen, hééft
in de afdeelingen tot vrij langdurige dis
cussie aameidiing gegeven. Een lid her-
i'nnorde er aan, dat reeds 'bij de overtra-
111e van den O o sier.schelde dienst in 1910
met 21 tegen 19 stemmen een motie daar
toe is verworpen. Hij acht het in luet
werkelijk belang der provincie dat de
directeur van de IW'esterschelde dien'st
met de technische (leiding van alle dien
sten wordt belast. Op een .desbetreffende
vraag wordt van de zijde v.an Ged. Staten
medegedeeld, dat de directeur van den
Oosterscheide dienst steeds paar belmo
ren zijn dienst heeft uitgevoerd, hierover
is aile lof. Aannemen der motie zou niet
in het financieel belang der Provincie
zijn. Het eerst (aan het woord .geweest
zijnde lid heeft (geen mindere wa.aixiee-
jring voor den 'directeur van dein Oos-
terschekledienst, maar kan (niet 'begrij
pen dat bij den Waterstaat wel en hier
niet een hoofdleiding (mogelijk is.
Een directeur, die .adviseur van Ged.
Staten kan worden, Izo.u, wellicht kun
nen leiden tot het liquideeren' der boot-
commissie ter zijnertijld. E.r staat trou
wens in de 'instructie van den directeur
van den Westerscheldedienst ree;d|s iets
in deze richting.
Verder werd van .andere zijdie be
weerd, dat de directeur van den Ooster-
scheldedienst juist op zijn pla.ats is, een
ander wil den directeur yan den Wes-
terschelde dienst tot .algemeen-directeur
en de directeur van den Ooslerschelcl.e-
dienst tot onderdirecteur van beidé
diensten benoemen. Een lid', gesteund
door anderen meent dat de directeur van
den Oosierscheldedienst te Zierikze©
moet wonen. Een lid van Ged. Staten
zegt, dat de directeur van den Wester
scheldedienst niet technisch is op het
gebied van scheepsbouw. Wel op-diat Van
navigatie, doch een ander lid meent, d'at
een oud-kapitein der Holfand-Amerika-
lijn wel tot op zekere hoogte als tech
nisch ambtenaar mag worden aange
merkt. In een andere af de cling wordt
•digende woorden afluisterde, over haar
zéilf en ha,ar lieven jongen, Gilly.
Nog een paar 'slappen doet zij, dan
staat zij stii ein 'beluistert met ingehou
den adem, door de open voordeur, de
geluiden iD den 'tuin.
Van den straatweg, lover den muur
heen, heet dichtbij, 'dringen de stemmen
van twee jonge jiienschén tot haar door.
Het oude MiiÜ House is doodstil. Geen
.gétuid van de persppeellkamers, noch van
hoven.
Zachtjes voortgaand foopt /zij de hal
door naar het wand tafeltje, waarop 't
blad staat. Vlak' bij het tafeltje gaat zij
zonder éénige /aarzeling 'zóó staan, dat
het met alles ,er op volkomen verborgen
is voor iemand, idie in het donker heime
lijk over het Igl'.as' gesteld dat zoo iélls
gebeurde fangs (de ppen deur mocht
sluipen
.Met vaardige, vlugge .vingers opent zij
haar grijze fl'uweelen 'tasch, die zij' enkel
avonds gebruikt, neemt er (de. enve
loppe aain haar zelf geadresseerd
uit, die zij 'na haar dlagtaak', even 'voor,(het
dinér er in heeft, gedia.an en schudt het
poeder d'at het ibev.at uit in het eenigle
/groote glas op jhet 'blad
(Wordt vervolgd)
•L
ver-
<}e
we-
5 ten
ge-
een
e I-
rden
r te
dat
üoor
ecte
aan-
ting,
'30,
in-
iko-
be-
hij
be-
agd
iget
lds-
van
aan
ode
van
tich
ase,
e?a
ike, i
tide
9
o
