OE FIJNSTE KAAS
extra lage prijzen
CACAO
dan a/ndahe,
J A. TAK Co.
Hlllllltl
[fertoopUUlil.!
ALBEIT MEI JM
KOP
MINDER DAN EEN CENT PER
BANKIERS.
Advertenties
koopt U in de winkels van
DEZE WEEK
le kwal. volvette Ooudsche Kaas p. pond 57 ct.
i» belegen 64
„oude t) 68
Echte Noord Holi, Edammer Kaas
P< pond 54-58-62
Leidsche Kaas 36-42
De echte Geldersche Worst p. pond 72 ct.
NAAR DE STEDEN VAN
„DE ZUID".
Het vertrek. Het eerste
werk: wachtloopen, tomtoe
maken, Zeeziek. Oporto.
Een ongeval. St, Vincent.
De Napoleonrots.
ft
Zeldzaam mooie
GROENMARKT, MIDDELBURG.
"TaTANNEER je moet werken,
o VV den geheelen avond lang, geeft
nietszoo'n krachtige versterking als een
kop heerlijk geurige cacao. Maar dan
ook alleen Van Houten's Cacao. Gee™
andereis:zoo opwekkend en heeft zoo
fijnen^pittigen smaak."
Het is bewezen, dat Van
Houten's speciale methode
van branden der fijnste
kwaliteit cacaoboonen een
product oplevert, dat noch
in voordeeligheid, noch in
smaak door eenig ander
merk, geëvenaard^kan worJ
den.
van f 0.99 tot f 4.50.
ALBERT HEIJN
Lw aamheid onverwijld ter beschikking
der autoriteiten en werkte hard ter be
strijding der ziekte.
Biougrat geniet thans een groote re
putatie als dokter en lieeft bovendien
een schatrijke Italiaansche vrouw ge-
(huwd. Hij is nu eigenaar van een villa
en twee auto"s en slaat aan het hoofdi
van een modern uitgeruste kliniek.
In het dorp Lubowitz in het
district Lautenburg, in een boerderij met
strooien dak brand uit. In een paar uur
tijds werden 39 boerderijen een prooi
der vlammen. Drie honderd personen
werden dakloos.
Te Gerolstein viel een onbe
kende den stationschef, die juist een
{geldzending ten bedrage van' 120.000
mark aan den trein in ontvangst had ge
nomen, met de revolver in de hand aan,
doch onmiddellijk schoot het spoorweg
personeel toe, die er in slaagde Iden
roover te ovferweldigen en aan de politie
over te leveren.
(Van onzen bijzonderen medewerker).
I.
Eindelijk zou ik dan uit varen gaan.
Mijn studie in Delft eischt ook prac-
tische ervaring. Dank zij de welwillende
toestemming van de reeders, kon ik de
zen zomer als volontair-assistent-machi-
nist aan boord van een vrachtboot een
reis naar Zuid-Amerika meemaken. Van
die reis volgt hier een verhaal.
Op een Donderdag in Juni vertrek ik.
Met een Spido-bootje ben ik aan boord
gekomen, waar het nog een ongelooflijke
bende is, daar de laatste partij stukgoed
wordt geladen.
De hofmeester denkt, dat ik „de" pas
sagier ben en brengt me eerbiedig naar
de pasagiershut, maar als ik hem door
't lawaai heen toeschreeuw, dat ik slechts
assistent-machinist ben, daalt de baro
meter van zijn eerbied ettelijke centime
ters: hij ziet nu een collega in me en
brengt me naar zijn eigen hut!
Tegen zeven uur is ieder en alles aan
boord. Door twee nijdasserige sleep
bootjes getrokken, tollen we tusschen
allerlei schepen en lichters de haven uit,
om op den Waterweg zelf te varen.
De eerste machinist deelt me mijn
wacht mee: van 812, 's morgens en
's avonds, de „heerenwacht" is dat. Dien
eersten avond mag ik wel aan dek blij
ven, maar „noblesse oblige", dus zak ik
tegen 10 uur langs vetglibberige ladder
tjes onder een hoek van 70 gr. naar de
duistere diepten van een 7 meter hooge
machinekamer, waar hóoren en zien je
vergaat.
Na een tijdje voelen we een licht ge-
schommel en een wandelende maag; de
„eerste" constateert verheugd dat we den
Hoek uitgaan.
Gelukkig heb ik nog geen last van zee
ziekte, maar om het totaal te verhinde
ren, doe ik bij het naar kooi gaan een
riem stijf om mijn maag, wat me, met het
lawaai der machines, een slapeloozen
nacht bezorgt.
Den volgenden morgen begint mijn
eigenlijke werk: wachtloopen in gezel
schap van een donkeyman met een op
geruimde levensbeschouwing, en de noo-
dige ratten, „aardige baissies" volgens
den donkey. Hoofdzakelijk bestaat het
werk uit opletten, dat het ketelwater
peil constant blijft, oliën, een pomp, die
het kreunend opgeeft, weer op gang hel
pen enz. 's Middags moet ik twee uur
„tomtoe maken", d. i. werkzaamheden
aan dek of in de machinekamer verrich
ten en 's avonds weer de gewone wacht.
Dus meer dan een 8-urige werkdag; is er
bovendien een lekke vlampijp of andere
narigheid, dan moet ieder, ondanks zijn
norma lenwerktijd, natuurlijk meehelpen.
Zoo gaat het goed tot in de beruchte
Golf van Biscaye, waar ik hopeloos zee
ziek word en mijn ontbijt en diner in
de krukpotten of in de zee deponeer.
Gelukkig mag ik naar kooi waar ik, zon
der eenigen lust naar het toch zoo uit
stekende eten, twee dagen op apegapen
lig-
Als we in de baai van Leisoes, de ha
ven van Oporto, komen, is de zeeziekte
opeens over, en mijn eetlust terugge
keerd.
4
Met den kapitein en den passagier,
ook een student, die voor familiebezoek
naar Rio mee vaart, ga ik naar de stad
van den portwijn. We rijden over een
prachtige oude Romeinsche brug, en ver
volgens over een breeden boulevard,
hoog boven de zee, naar de stad.
Oporto is een schilderachtige, Oos-
tersch aandoende stad, gelegen aan de
monding van de Douro, en tegen de ber
gen op gebouwd. De oude binnenstad is
een warwinkel van smalle, kronkelende
steile straatjes, waar twee voertuigen el
kaar niet kunnen passeeren; de huizen,
alle met balcons, neigen naar elkaar toe.
In de straten is het erg druk, 't lijkt
wel of niemand wat uitvoert. Hier en
daar staan prachtige gebouwen, datee
rend uit vroegere eeuwen, toen Portugal
één der voornaamste koloniale staten
van Europa was, maar alles is nu ver
waarloosd, 't is een land geworden dat
:ijn hoogtepunt van beschaving en wel
vaart reeds ver achter zich heeft.
Ik kan me soms niet voorstallen in
Europa te zijn: donkere vrouwen op
bloote voeten dragen kruiken water op
't hoofd, die ze bij een bron of fontein
gevuld hebben; ossenkarren, van primi
tief maaksel, met reusachtige ossen be
spannen en door in lompen gehulde drij
vers bestuurd, hotsen er over 't slechte
plaveisel.
Moderne westersche winkels zie ik
slechts weinig, 't zijn meest bazars, zon
der ramen of deuren, waar men vrij in
en uitloopt.
't Is jammer dat we er maar een halven
dag zijn, want er is heel wat interessants
te zien.
We komen eindelijk, veel later dan de
afspraak was, een beetje vroolijk van de
port en vergezeld van twee kruiwagen-
wielen aan boord; aan die wielen moeten
we kruiwagens fabriceeren voor het ko-
lenrijden van de bunker naar de stook
plaats, daar enkele snuggere geesten in
Rotterdam de kruiwagens, die er waren,
onder in de bunker hebben laten liggen,
en toen maar kolen hebben geladen.
Na Oporto begint het al flink warm te
worden. Vooral als we wind mee hebben
en er geen frissche lucht door de lucht
kokers in de machinekamer komt, stijgt
de thermometer al gauw tot over de 100
gr. We zetten nu regelrecht koers naar
Rio de Janeiro; eerst hebben we nog
wat „dwarsliggers", d. w. z. schepen die
van de straat van Gibraltar naar Ameri
ka oversteken, maar allengs wordt het
stiller op den Oceaan en gebeurt het dat
wij in dagen geen schip of land zien.
De kruiwagens komen na een tijd
klaar, na hopeloos gemartel met onvol
doende gereedschap en te klein smids
vuur, maar ze zitten stevig in elkaar,
hoewel ze het vertikken om te rijden.
Een paar klappen met den voorhamer
brengen hen tot inkeer,
Opeens, op een morgen, gebeurt h et
ongeluk, dat ons allen hevig aangrijpt.
Eén der machinisten, dien we allen graag
mogen, is bij het navoelen van de ma
chine uitgegleden; hij viel voorover naar
de krukput, waar een meedoogenlooze,
voortdurende wentelende kruk een ze
keren dood beteekende, maar in z'n
doodsangst zwiepte hij zijn lichaam om
hoog en greep in 't wilde naar eenig hou
vast, greep echter den oliebak van de
leibaan, maar de kruk en de kruiskop die
het slachtoffer zagen ontsnappen, draai
den verwoed door en de oliekammen van
den kruiskop groeven zich in de oliebak
en vernielden zijn vingers, twee vin
gers absoluut verbrijzeld en de pink op
twee plaatsen gebroken. Hij vond nog
steun met zijn andere hand, rende naar
de telefoon om den „eerste" te waar
schuwen en vloog de trap op naar dek.
Een vreeselijk gezicht was het, die to
taal misvormde hand. Aan boord wordt
het zoo goed mogelijk gespalkt en ver
bonden en we zetten onmiddellijk koers
naar St. Vincent, een stadje op één der
Canarische eilanden, waar een hospitaal
is. Het duurt nog een dag en een nacht
voor dat wij er zijn; de machinist lijdt
verschrikkelijke pijn en heeft hooge
koorts, maar aan boord van een schip
kun je zoo weinig voor hem doen.
Gelukkig komt in St. Vincent de dok
ter gauw aan boord en deze brengt den
patiënt naar het ziekenhuis. Later zoe
ken we hem op; hij is reeds geopereerd,
en de verbrijzelde vingers zijn geampu
teerd. Het gaat ons aan het hart, hem
achter te moeten laten, op dat gloeiend
beete, kale, rotsachtige negereiland. Om
er zoo even een bezoek te brengen is 't
wel aardig; het is hoofdzakelijk bewoond
door negers, de vrouwen loopen er nog
met gekleurde hoofddoeken met reus
achtige vlinderstrikken, en vormen een
schilderachtigen aanblik. Het eiland is
een verbanningsoord van Portugal; in het
ruime, koele ziekenhuis zien wij den lei
der van den laatsten Portugeeschen op
stand, een energieken, donkeren man
van misschien 25 jaar, die daar van een
schotwond herstelt en dan zijn leven ver
der moet slijten op dat verlaten, kale,
boomlooze stukje grond.
Hier is ook de beroemde „Napoleon's
rots", een rots aan den ingang der baai,
die den vorm heeft van den kop van
Napoleon, met zijn bekenden driekanten
steek op, zooals hij op zijn doodsbed lag.
De gelijkenis is frappant, het valt een
ieder onmiddellijk op. HAN.
Van Houten
n it li Mm *i if.
ENGASSEEREN OP BINNEN-
EN BUITENLAND.
OPENEN HANDELSCREDIETEN
IN REKENING COURANT.
CHEQUE- EN GIRO
REKENINGEN
MET RENTEVERGOEDING.
NEMEN GELDEN k DEPOSITO
KOÖPEN EN VERKOOPEN
SSREEMD GELD EN VREEMDE
WISSELS.
Moderne dessins en tinten
