LEGER EN VLOOT BRIEVEN UIT BERLIJN. INGEZONDEN STUKKEN knótszwaaien dames en een fantasie flo ret voor meisjes adspiranteu. De heer A. Janssen, een bekende:' Vlis'- singer lurner-huinorist, gaf verschillende aardige nummers van zijn repertoire ten beste. Maar hel leeuwendeel van het pro gramma was voor rekening' van den be kenden Zeeuwsclien tlurner-artist Chris Mazure, die met de dames van „Medio- burgum", demonstreerde, hoe de kunst haar invloed kan doen gelden op de li chaamsoefeningen. „Ontworsteld", „Bolero", „Le Sabbat des Lutins" en „Scherzo" producten van Manure's fantaisie, gecombineerd en ver fraaid door het muzikaal genie van wij len den Middelburgschen musicus Jan Morks en van Torsten Pelre, vormen te zamen een viertal nummers uitbeeldings- gymnastiek, waarmede de dames van Medio ook bij' gelegenheden dat binnenr en huilenlandsche kunstkenners hun aan dacht aan dit werk schonken, zeer veel succes mochten behalen. En ook ditmaal is het sucecs niet ach terwege gebleven. Zooals 's avonds te voren bij het aftreden der keurploegen dames en heeren van het K. N. G;. V. een donder van toejuichingen door de zaal rolde, zoo klaterde een krachtig, minutenlang applaus na ieder nummer,, dat de dames van Medjo ten tooneelè brachten. Ontegenzeggelijk is op' dezen feest avond van het Bergen-op-Zoomsche Spar ta door de dames van Med/io onder lei ding van Mazure op schitterende wijze aangetoond, welk 'n machtige factor de kunst kan zijn, als zij mede wordt aange wend om niet alleen de physieke waarde, maar ook de schoonheid der gymnastiek te toonen. Schake n. De negende partij om het wereldkam pioenschap tusschen Aljechin en Bogol- joebof wordt vandaag te Heidelberg tus schen half drie ein half aicht gespeeld, de 10e partij Zaterdag a.s. tusschen half acht en half één s nachts,, terwijl de elfde partij gespeeld wordt op 7 Oct. tusschen half drie en half acht. Hr. Ms. pölitiekruiser Vulcanus is, onder bevel van luitenant ter zee le kl. C. Meijer, van Nieuwejdiep naar de Noordzee vertrokken voor het hervatten van het toezicht op de visscherij'. (Van onzen Correspondent). „Jugendberatungsstelle". Een soort adviesbureau voor jeug dige personen over kwesties, waarmee ze „overhoop" liggen, en over beroepskeuze. Nog twee Nederlandsche kunstenaars in Berlijn. Kort geleden schreef ik u over het lot der kinderen in een groote stad. En nu hoor ik plotseling van een zeer nuttige instelling, die sinds kort in Berlijn be staat en waarvan ik toch even iets ver tellen wil. Het is de „Jugendberatungsstelle", die een half jaar geleden in deze wereldstad opgericht werd, en die reeds zooveel succes gehad heeft, dat dezer dagen een filiaal in een ander deel der stad geopend zal worden. „Jugendberatungsstelle". Het woord is typisch-Duitsch. Om zulke woordcombi naties moeten we de taal onzer buren eigenlijk benijden. Ze zijn kort en duide lijk. Maar ze zijn natuurlijk on-Neder- landsch. En gebruik ik ze een enkelen keer in mijn brieven uit Berlijn, dan tikt men mij dadelijk op de vingers: Germa nisme! Nu daar is niets tegen te zeg gen. Men moet vooral met ons, corres pondenten in Duitschland,-- voorzichtig zijn. We spreken den geheelen dag Duitsch, lezen Duitsch en laten ons zoo licht verleiden, door middel van de kran ten de leelijke Germanismen in het Ne- derlandsch binnen te smokkelen. Wat verkeerd is. Maar ik kan het niet helpen: vaak be treur ik, dat onze taal voor al die nieuwe begrippen op wetenschappelijk, sociaal; artistiek en technisch gebied zooveel min der plooibaar is dan de Duitsch». Ook hier weer! „Jugendberatungsstel le". Ik lees dat, en weet onmiddellijk waar het om gaat. Een „Stelle", Een bu reau dus, van niet al te grooten omvang. Voor de jeugd. En wel om die jeugd goe den raad te geven. En nu zoek ik naar een vertaling. „Bu reau van advies voor jeugdige personen". Is dat hetzelfde als „Jugendberatungs stelle"? Nauwelijks. De kern ontbreekt (nog afgezien van het feit, dat „bureau" en „advies" geen kernachtig Neder- landsch zijn). De taalcommissie van het A. N. V. moge mij te hulp komen. Intusschen: het gaat hier niet om de vertaling maar om de zaak zelf. Men is in Duitschland tot de overtui ging gekomen, dat de jeugd in een groo te stad een teer plantje is, een eigen aardig slag, waarmee tnen niet volgens verouderd cliché kan omgaan. Ik behoef hier niet in herhalingen te treden. Een maand geleden heb ik u al verteld, welke gevaren in wereldsteden de schooljeugd bedreigen. Ouders, den geheelen dag van huis weg, 's avonds moe, in beslag genomen door duizend zorgen. De kinderen op zichzelf aangewezen; de straat als eenige speelplaats; kioskliteratuur, die de jonge zielen vergiftigt; op school kleine misda digers, die hun wijsheid aan de „nog niet ingewijden" te beste geven; dagbladen, die op sensatie belust zijn en de fantasie der kinderen op de gevaarlijkste wijze prikkelen. Genoeg! Men kan gerust aan nemen dat geen 5 pCt. van bijv. de Ber- lijnsche kinderen onder normale, gezon de omstandigheden opgroeit en dat de talrijke zelfmoorden van kinderen, de even talrijke gevallen, waarin minder jarigen zich voor den rechter te ver antwoorden hebben, aan de wereldstad geweten moeten worden. Nu is men het in Duitschland er over eens geworden, dat het moderne stads kind noch in zijn onderwijzers, noch in zijn ouders en in vele gevallen ook niet in zijn kerkelijken leeraar zijn vertrouw de zoekt en vindt. Natuurlijk is ook hier de laatste jaren ^eel verbetering gekomen. De zooge naamde „Aufklarung" vooral op sexueel gebied, is het woord duidt het reeds aan ook in Duitschland bekend en zelfs populair geworden. Men heeft zijn uiterste best gedaan om door goede boe ken en artikelen vooral ouders een beter begrip van het ontwikkelingsproces hun ner kinderen in de gevaarlijke puber teitsjaren te geven. Ook de film heeft in dit opzicht goede diensten gedaan. Maar het is wel merkwaardig hoe weinig ouders een juist begrip van deze dingen blijken te hebben. Het is, alsof zij zelf met de jeugd ook alle herinnering van zich afgerekend hebben. Ik moet, hierover schrijvend, plotseling aan den onlangs verleden volksteekenaar en humorist Heinrich Zille denken, die een dichter en denker was, en die voor al in de onderschriften vaak zoo uiterst raak dingen kon zeggen. Ik herinner mij, dat hij onder een teekening, waarin twee Berlijnsch-- moeders uit arbeiderskringen het over de „Aufklarung" hadden, de eene vrouw tegen de andere liet zeggen: „Diese Uffklarung is 'ne janz jute Sache; blos wat meen Mann ist, der sollr lieber lassen; der wird immer jleich jemein!" Ik weet niet, of het kostelijke van deze opmerking u in dit dialect direct duide lijk is. Maar ik wil er toch liever niets aan toevoegen. Om de locale kleur er niet af te krabben. Zille zag het heel scherp: de „Aufkla rung" op sexueel gebied is in handen van een aap. En daarmee kom ik vanzelf tot mijn „Jugendberatungsstelle". Verstandige menschen zijn op het denkbeeld gekomen, de jeugd der groote steden te helpen. Berlijn was natuurlijk de aangewezen plaats voor zulk een proefneming. Men heeft enkele specialis ten, die veel met kinderen te doen gehad hebben, bereid gevonden in dit bureau zitting te nemen. En daar kunnen de kinderen nu den geheelen dag uit eigen initiatief heengaan. Een advocaat heeft de leiding. De kinderen, die iets op het geweten hebben, melden zich. Als ze niet willen, hoeven ze geen naam en adres te noemen. Maar ze storten hun hart uit. In de meeste gevallen gaat het om sexueele problemen, om dingen, die ze niet begrijpen, waar ze bang voor zijn. Men vertelt hun rustig en aan de hand van teekeningen en modellen, wat ze weten moeten. Men wijst hun op talrijke gevaren, op de methodes van misdadige elementen, die kinderen op straat aan spreken en meetronen. Jonge artsen of pleegzusters nemen dit werk der inlich ting in vrije uren op zich. Het resultaat is verrassend. Maar ook over toestanden thuis, over dc ouders, over broers en zusjes spreken de kinderen. Men vertelt hun, waarom en hoe. Veel wordt hun daardoor duide lijk. Van het werk en de plichten der ouders hadden ze geen begrip. Nu keeren ze van de „Beratungsstelle" huiswaarts en zien het gezin met heel andere oogen. Ze durven thuis niet te vertellen, wat ze worden willen; of ze hebben het ver teld en begrijpen nieit, waarom ze dit of dat niet worden kunnen of mogen; men maakt het hun duidelijk; of men gaat zelf eens met de ouders, die het kind niet begrepen hebben, spreken. Misschien schuilen er ook gevaren in dit systeem? Nederlandsche paedagogen zullen er wellicht het hunne over te zeg gen hebben. iMaar ik vertel hier alleen de feiten. En die zijn, dunkt mij, belang wekkend genoeg! Een half jaar bestaat het bureau in Berlijn. En reeds hebben er zich 112 meisjes en 175 jongens uit eigen bewe ging gemeld, er hulp gezocht en ook ge vonden. Van deze kinderen waren 50 tot 60 pCt. uit arbeiderskringen, 30 a 40 pCt uit den kleinen burgerstand en ongeveer 10 pCt. uit meer gegoede kringen. In het geheel werden ongeveer»500 vragen ge steld. Ik vertelde u reeds, dat de meeste vra gen het sexueele gebied betreffen. Daar uit zien we weer eens. welk een aandeel deze dingen in het zielelevsn van onze kinderen hebben. In Weenen, waar zulke hulp voor de jeugd reed s langer bestaat, heeft men soortgelijke ervaringen opgedaan. Maar ook en hier gaat. het om iets, dat naar ik mij meen te herinneren voor Nederland niet nieuw is adviezen in zake de beroepskeuze worden hier opge knapt. Waarbij dan wellicht het verschil met de Hollandsche methode is, dat de kinderen niet met maar zonder hun ouders, en wel uit eigen initiatief de „Beratungsstelle" opzoeken. Althans de eerste maal. Opvallend vaak echter komen de kin deren ook hun hart uitstorten over con flicten met de ouders. Dingen, die ze natuurlijk thuis niet bespreken kunnen, en evenmin met de schoolkornuiten. Jonge menschen, die reeds hun eigen brood verdienen, weten den weg naar de „Jugendberatungsstelle" eveneens te vin den, zoodra ze met hun werkgever moei lijkheden hebben en niet weten, hoe zij zich gedragen zullen. Dan loopen vaak de raadgevers even bij die werkgevers aan, en niet zelden zijn de moeilijkheden na één enkele conferentie uit den weg geruimd. Men moge in Nederland overwegen, wat er in dit Duitsche voorbeeld navol genswaardig is. En ik denk, dat de leider dr. Beck, Berlin, Friedrichstrasse 59, ook wel bereid zal zijn, inlichtingen over zijn werk te geven. Waarmee ik echter voor ditmaal nog niet afscheid van den lezer neem! Bij het doorlezen van mijn brief van 7 Augustus heb ik namelijk bemerkt, dat ik twee verdienstelijke Nederlandsche kunstenaars, die sedert vele jaren in Berlijn werkzaam zijn, niet vermeldde! Ik dacht het wel. Maar dat verzuim a" goedgemaakt worden: Het zijn de bekende opera-zanger Lou is van de Sande, wiens heerlijke bas de vaste klanten van de Staatsopera op prijs plegen te stellen; en zijn collega Corne- lis Bronsgeest, die echter reeds een jaar of vijf geen deel meer van de opera uit maakt, maar leider is van de opera- en óperette-afdeeling van den Berlijnschen radio-zender. Met goede toestellen zult u hem via Königswtisterhausen nog vaak genoeg kunnen hooren. En ook in de concertzaal blijft hij een welkom gast. Ten slotte: de violist Dor van Baale, die in Belgische orkesten geen onbekende is, en die juist de volgende week hier ter stede weer een eigen orkest geeft. Of ik ze nu allen genoemd heb? 'k Ge loof het nauwelijks. BEVOLKING, In de tweede helft der maand Septem ber zijn in de gemeente KOUDEKERKE. Ingekomen: J. Wattel met gezin, wijk A no. 1(53 uit Weslkapelie. A. H. van Laer, wijk B no. 204 uil Duitschland- Mej. L. J. Bosschaart, wijk D no. 152 uit Middel burg. A. J. G. Haenljens Dekker, wijk E, no. 193 uit Breda. Verte okk e ti B. G. Brouwer, van wijk A no. 158 naar Middelburg. Mej. J. G. F. Pluijmers van wijk E no. 156 naar Vlissingen. D. G. van Niel mei gezin, van wlijk E no. 76 naar Middelourg. A. de Wijze, van wijk D no. 180 naar Middelburg. 'Mej. E,. Jobse, van wijk E no. 55 naar Middel burg. A. Theune, van wijk A no. 9 naar Arneniuiden. PI. Moeliker met gezin, van wijk B uo. 177c naar Vlissingen. :D. Hijkse met gezin, van wijk B no. 477b naar Vlissingen. Mej. H. Christiaanseu, van wijk E no. 130 naar Middelburg. Mej. C. J. de Blok, van wijk E 110. 140 naar Vlissingen. Gedurende de maand, September zijn in de gemeente: ST, LAURENS. Ingekomen P. D. Rijkaard en gezin, z. b. B 158a uit Middelburg. J. van'den Broeke, land li. kn. A 51 uit Koudekerk. P. Booue, lamdb. kn. B 117 uit Veere. W. P. Marinissen, leerl. verpleegster B 116 uit Ter Neuzen. Vertrokken P. C. SSnoep, dienstb. van B 167a naar Arneimuiden. A. J. Adriaans© en echtg., timmerman van B 70 naair Rot terdam. J. M. Schout, kantoorbed. van B 40 naar Oostburg. ZUID-AFRIKA EN NEDERLAND. ITet winterseizoen is weer aangebro ken en daarmee de tijd van vergaderin gen, lezingen en voordrachten. Een onderwerp: Zuid-Afrika, is zoo wel voor de ouderen die zich de sympa thie voor Transvaal herinneren, als voor de jongeren, die er van gehoord hebben als het land van de Boeren, van goud en diamanten, bij uitstek interessant. Dat land, zoo greet als half Europa, met een voor hef grootste deel Holland sche bevolking, met een eigen volksbe staan cn soeverein onafhankelijken sta tus, dat een eigen vlag heeft, de oude van Riebeecksvlag, oranje, blanje, bleu, cn eigen gezanten aanstelt o.a. in ons land, vraagt meer dan ooit onze belang stelling en ons medeleven. Nog te weinig is men zich hier bewust van dc toekomstmogelijkheden daar, ook vóór velen in ons land. Om dat land en die mogelijkheden meer bekend le maken, verleent bet secretari aat van de Nederlandsch Zuid-Afrikaan- sche Vereeniging ook dit jaar weer gaar ne zijn medewerking bij het organisee- ren van Zuid-Afrika-avonden; het be schikt over een 20-tal rolprenten, tech nisch en anderszins, uitstekend verzorgd, die een duidelijk beeld geven van het moderne Zuid-Afrika. De voorraad films van vorige jaren is herzien, een aantal films zijn door an dere vervangen, sommigen, die door het gebruik eenigszins geleden hadden, ver nieuwd. Zij, die het land der stamerwante Afrikaners voor zich en hun Vereeniging, kring of club, beter willen leeren ken nen, kunnen zich richten tot het Secre tariaat van de Nederlandsch Zuid-Afri- kaansche Vereeniging, Keizersgracht 141, Amsterdam C, dat gaarne verdere inlich tingen geeft. Electr. Drukkerij G. W. DEN BOER, Middelburg. -

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1929 | | pagina 6