P s I -aïg ll 1 'A i 1 r 0 1 'li 'i1 V 'm -2< eE fel Verschillende Berichten BUITENLAND INGEZONDEN STUKKEN 'ze If ^ïei A ie< I J— Ot 1 I I 1 T >c Pi I I U >lM et ni I et Te pc >'ij 2Ón ^ai t -d ei_ •i i r a o h )c" o «ac o le eS) e e>^ e n< "a ta 'I V- t18 >V tl 1 eï t t IC ie zooveel mogelijk recht moet zien le krij gen- De voorzitter zegt, dat hel slecht kersen eten is met groote heeren. Een nieuwe Minister kan er wel eens an ders over denken. De heer D e Veer aclit dit onmoge- Ilijk, men doet dit niet. Besloten wordt de zaak aan te houden en inlichtingen te vragen, waarbij van de leden de heer Portheine zich alleen tegen blijft verklaren. Steun arbeiders m e e 1- f ab riek. Het voorstel inzake venderen steun aan de werklooze ameiders der meel fabriek doet den heer Hon d i u s vragen naar den leeftijd van deze personen. De heer O n d e r d liji k zegt dat .er 10 ziijn van 65 of ouder en'16 beneden 65 jaar, doch grootendeels van middel baren leeftijd. Van de 60 van 2 jaar geleden zijn er een 60 afgegaan en de kans is groot dal er nog meer ga|an,. zoodat alleen de ouden van dagen over blijven. Het gaat dus om enkele volwaar dige arbeidskrachten. Het is mooi dal het bedrijf blijft steunen. De heer Vertregt geeft toe dat het een moeilijke kwestie is, vooral daal de fabriek als meelfabriek nooit meer in werking zal komen en er dus niet meer van wachtgeld kan worden ge sproken. De heer Paul vraagt hop men het'dan anders zou moeten regelen. De heer Vertregt geeft toe dal het een netelige kwestie is. De heer Hon dins heeft nu geen bezwaar meer tegen het voorstel. De heer J eroni m u s heeft zich steeds tegen den steun verklaard omdat h|ij. dien beschouwde als een verkapt pensioen. Nu zullen de werklieden gaan voelen dat het een verdwijnende steun is. De lieer Paul zegt dat ze dat steeds hebben gevoeld, als zij de dis cussies in den raad volgden ten de steun hoogstens telkens voor 3 maan den werd gegeven. De heer Jeronimus meent dat er voor de fanriek wel koopers zijn als men ze voor meelfaDriek wilt verkOo- pen. (Billariteit). Wiji z i g i n g begrooting 1929 Bij; ae 8ste wijziging der begirooting 1929 heeft de heer Jeronimus twee posten, waarover hij wil spreken,, ten eerste meent hij dat f 5900 voor een nieuwe zinkput niet op de kapitaal rekening moet wobden gebracht, als de eerste nog niet is afgeschreven. De post van f 1000 voor het maken van plannen voor het aoaltoir moet z.i. niet onder de loopeude rekening komen maar juist op kapitaal dienst als eerste stich- tingskosten. De heer De Veer zegt dat de zinker behoort te worden besproken hij de be drijven maar de oude is geheel afge schreven. De v o o r z i 11 e r zegt dat de kosten van het abattoir later in hun geheel naai de kapitaalrekening kunnen worden over gebracht. De heer Jeronimus heeft bezwa ren tegen de f 1000 zelf omdat hij de uitgaaf niet wil doen zoolang hij niet weet of reeds de mouw aan de jas isi gepast ,wat de voorzitter heeft foege- toegezegd, in c asu of er reeds een mid del is om de Mid'delburgsche slagers te dwingen in het abattoir te slachten. De voorzitter zegt, daar praten wij nu niet over en je zal mij' nu niet uit mijn tent lokken. De heer J ero nimus acht de kans groot, dat de f 1000 kan weggegooid zijn. De heer n d e r d ij, k zegt dat de houding van den heer Jeronimus wel iets heeft van obstructie, het is toch duide lijk dal men geen plannen kan maken, Zonder geld uit te geven en tot het maken van plannen is reeds besloten. De heer Paul wijst er op ,dat vele slagers ,om een abattoir hebben ge vraagd. r 'Spr. vraagt of de plannen door per soneel van gemeentewerken worden ge maakt. 1 fe» De heer Onderdij k zegt van wel, later zal blijken of er nog adviezen moeten worden gevraagd. De heer Mes wijst op den post van f 224.95 voor meer subsidie aan de ïiarftlelsschoo) .hij meent, dat die ieder jaar iets meer wordt. De heer D e Veer zegt dat de ge- (meente drie zevende betaalt van ide rijksbijdrage, doch nimmer meer dati 30 pet. der uitgaven, het geldt hier een ver teken ingsbedrag. De heer Mes meent dat men bij de scholen te Hulst en te Goes beter op dte (begrootingen aan kan. De voorzitter zegt dat een be grooting een begroeting blijft en voegt er aan toe: Ik kan het niet aan zijn ver stand brengen. De heer D e Veer zegt dat het hier een overschrijding betreft van f 750 op een begrooting van een ton. De hejfr Jeronimus laat het niet op zich zitten, dat hij o"bstructie zou voeren,, hij beschouwt de f 1000 alis weggegooid geld. De heer Ondci'dijk is overtuigd, dat het abattoir er komt en spr. betwijfelt dit juist, zoolang hij geen zekerheid heeft, cla't verplicht slachten mogelijk is. Dé voorzitter zegt dat het maken van plannen altijd kosten met zich brengt. De begr o o tingswij zigi n»( wordt goedgekeurd, waarbij de heer Jeronimus wenscht geacht te worden tegen den post van f 1000 le hebben gestemd. B,egrooti ng Godshuizen. Bij de 2e-suppl. begrooting der Gods huizen komt de heer Jeronimus er tegen op, dat de post schilderwerk on der de kosten der kliniek zijn gébracht, dus op een onderdleel en niet op al gemeene kosten. De voorzitter zegt dat er z.i. staat dat het onder algemeene kosten valt. De heer De Veer meent, dal imfe|n de wijze van boeken aan het bestuur dei- Godshuizen moei overlaten. Het voorstel' wordt z-h.s. aangenomen. Rekening vee- en Vlee s c li ke u r i n-g s d i e li s l. Vastgesteld wordt de rekening, van dén vee- en vleeschkeuringsdienst over 1928 met een goed slot van f 2ll!04.72. Gratificatie. Z.h.s. wordt aangenomen liet voorstel om aan den klerk der secretarie H. J. Adriaansen voor extra-werk een toela ge te geven van f 150. Re To o n i n gi politie diploma' s. Aangenomen werd het voorstel om de diploma's van alle politiebonden le bcloonen en den heer Vertregt toegezegd dat als de eischen van een diploma van een bond, die geen aanteekening kent, gelijk staan aan die van een diplomja met aanteekening van den Alg. Nederl. Bond ook f 50 toe te kennen. Vastgesteld wordt het le suppl. ko hier hondenbelasting op f 87 en gunstig 'Wordt beschikt op een bezwaarschrift in take aanslag straatbelasting 1929. Rondvraag. De heer M es vraagt of het juist isl, dat B. en \V. op den Dam een tuintje willen gaan aanleggen dan wordt het Iweer zoo iels als op het bolwerk Mjl jNóordbrug. Do heer P a u 1 zegt dat dit zeer mooi is. De lieer Mes meent, dat dit toch maar de meening is van eén klein ge deelte der menschen. De voorzitter zegt dat plannen in ieder geval bij den raad komen. De heer M e s heeft er dan vrede mede. De voorzitter: Gelukkig. De lieer Vertregt wijst op de ver- houwing in den Helm voor teen transfor- matorhuisje en een brandspuithuisje en meenl, dal dit heel anders geschiedt dan was voorgesteld, het moet dan ook (belangrijk uteer kosten. De lieer De Veer ontkent dit perti nent, er blijft nog over. De heer V er tir gt meent, dat dan de begrooting zeer ruim is geweest, het geheele pinde brandspuithuisje is afge broken. de Veer zegt dat t'wee blijven staan. Vertregt zegt alleen de de aangrenzende tuinen. De heer P ,a u 1 vraagt of er al pl|annen zijn voor het gebruik van den vlees'ch- hal. De voorzitter zegt dat burg. en weth. daarover in «de vacantie eens rus tig zullen nadenken. Z,ij hebben al ge dacht aan een Raadskelder, maar dit heeft ook bezwaren. De heer Paul vraagl hoeveel de vei ling be laaide. De voorzitter zegt ruim f 200.—, wellicht is er iets voor vreemdelingen verkeer van te maken. Hierna wordt de vergadering le ruim 4 uur gesloten. De heer muren zijn De heer muren van Maandagmiddag Reeft de 19-jarige nageljongen W. H. P. le Rotterdam zijn stiefvader de G. met een broodmes in zyn lies gestoken. De gestokene is na,ar het ziekenhuis aan den Coolsingel ge bracht, waar hij is verbonden; De jongen werd aangehouden. Een dronken chauffeur reed dezer dagen te 's-Hertogenbosch als een be zetene door de stralen. Eerst reed hij een motorrijwiel omver, daarna reed hij een anderen auto overhoop, ging toen het trottoir op en beschadigde de pui van een winkel. Vervolgens werd nog de typograaf J. v. d. S. aangereden, die ernstg a,an hoofd en kniie gewond werd. De politie wist den woesteling tot slaan te brengen. De auto, die zelf heel wa(t' beschadigd was, werd in beslag ge nomen. Te Vlijmen is de stations werk man J van. S. bij het verplaatsen van kolen wagens tusschen de buffers bekneld ge raakt. Men hoopt hem in het leven te houden. Te Atphèn aan den ,Rijn \is een 5-jarig dochtertje van den '.ar beider V. door een auto overreden en gedood. Den bestuurder van den auto treft geen schuld. De toestand van de gewonden bij het autobusongel'iik bij de Bilt, is naar omstandigheden redelijk wel. In de Domaniale mijn le Iverkrade is Dinsdagavond de Duitsche ongehuw de mijnwerker T., met het hoofd tus schen een lift bekneld geraakt. De doo'd trad onmiddellijk in. In de bosschen in den omtrek van de Lage VuurSche zijn overal biljetten opgehangen met de mededeeling „Ver boden le Rooken", ter voorkóming van boschbranden. Thans is ook het gemeentebestuur Van Hilversum er toe overgegaan een al gemeen rookverbod af ie kondigen. Hel is verboden in de op het grondgebied geitegen bosschen te rooken, of vuren te ontsteken in d# bosschen of heiden, anders dan met inachtneming van speci ale voorwaarden. Twee arbeiders te Bannen, die bezig waren een waterleidingbuis le re- pareeren, werden door het onderspoelen van den bodem bedolven. Eén hunner was onmiddellijk dood. De andere wertj zwaar gewond. Te St. Michiels Gestel is de 23-jari- ge arbeider II. v. d. M. uit Den Dun gen toen hij per rijwiel naar huis reed, dooi de Meierijsche stoomtram gegrepen en gedood. Hij was hardhoorig en heeft ver moedelijk de tram niet hooren aanko men. Te Grünau bij Berlijn zijn Zondag twee geheel met dagmenschjes gevulde tramrijtuigen op elkander gebotst. Het voorperron van het achterste rijtuig werd ingedrukt, het andere rijtuig ontspoorde en werd bijna geheel vernield. In het geheel zijn vijf personen zwaar en 27 licht gewond. Bij onderzoek is gebleken dat het ongeluk te wijten is aan de nalatigheid van een bestuurder, die ver gat een wissel om Le leggen, hetgeen hij bij zijn verhoor ook heeft toegegeven. Het is de politie geluld der vermoe- delijken moordenaar van het echtpaar Hummel, dat Vrijdag op een wandeling in de buurt van Brandenberg uit een hinderlaag werd doodgeschoten en be roofd, le Landt, in de buurt van de Beiersche grens in hechtenis le nemen. Het is de 19-jarige handelsbediende Pe ter, die wel-is-waar ontkent, doch de aanwijzingen tegen hem zijn zóó sterk, dat hij naar het huis van bewaring is overgebracht. Op den Löbauerweg le Zitlau kwam Zondagavond een motorrijder met een auto in botsing. De bestuurder van de motorfiets was onmiddellijk dood, ter wijl de duorijder, een zwager van den 'bestuurder, zwaar werd gewond. Voorts botste een autorijder uit Gor- litz tegen een boom en was onmiddel lijk dood. Aan boord van het in de vrijhaven te Bremen liggende Nederlandschestoom- schip Gemma" sloeg een als eerste 'machinist aangemonsterde Chinees in een gevecht een op hetzelfde scliipi werk- zamen landgenoot met een bijl dood. Na den moord sprong dte dader le water en verdronk. Twee hadji-schepen werden uilge- zwaveld, zooals de gewoonte is, wordt uit Priok aan het A. I. D. gemeld. Na de uitzWaveling van een der schépen kwam men tot de ontdekking, dat zich een doode in het ruim bevond. Hij was in den slaap verrast en ge slikt. De zaak is bij de politie in onder zoek en alle kans bestaat, dal de na latigheid van hel personeel zal worden gestraft. SEIZOENS-EINDE. Parijs, 14 Juli 1929. Men kan niet zeggen, dat het Parijsche seizoens-einde zich niet in vroolijkheid onder dansen en fainfaregeschal voltrekt. Terwijl wij dezen brief schrijven is het in elk geval op den boulevard Montparnasse een leven van je walste door 't wilde geschreeuw en het uitge- latene gedans en gespring van onver moeibare plezier ma kers, die tot onge veer alle natiën van de wereld beboeren. We hebben vandaag den 14den Juli den Franschen nationalen feestdag. Maar officieel was het seizoens-einde al daar met den dag van den „(Grand Prix",, waarop alles wat Parijs aan elegants' en mondains telt, of wat daarvoor wil doorgaan, de tribunes van de renvelden en I.pngchamps vulde, om daarna het als een eerezaak te beschouwen zich nergens in Parijs meer le verloonen,! en een nieuw seizoen te beginnen op de een of andere modieuse badplaats. Het seizoens-einde werd den dag na den „Grand Prix" definitief besloten met de voorstelling van het circus Molier. Dien naam moet u niet verwarren met dien van Molière, den grooten tooneel- schrijver uit de 17de eeuw. De organi sator van dit zeer Dijzondere £:ircuis.) dat .slechts één voorstelling per jaar geeft en altijd op clenzeilfden lijd, on middellijk na den „Grand Prix", leeft nog en doet nog steeds zel'f zijn rij en dre.ssuurkunst bewonderen. Die meneer Molier, die tot de hoogste kringen van Parijs behoort, heeft een 50 jaar geleden het idee gehad ,om In zijn prachtig groot huis een circus-voorstel ling te organiseeren, maar een, die deze bijzonderheid heeft, dat geen enkel cir cus-artiest van beroep daaraan deel mag nemen, doch uitsluitend amateurs uit de hoogste kringen, terwijl ook niemand er tegen betaling toegang kan krijgen, doch slechts op invitatie. Ge kunt u voorstellen, wat een evene ment die circus-voorstelling in hel Pa rijsche mondaine leven is Want om er een uitnoodiging voor te kunnen ver krijgen, moet men óf in het beizit gijn van eén enorm fortuin, óf van het een of andere groote talent, óf van een (adel lijken titel; en wie zou niet graag onder een van die rubrieken gerangschikt wil len worden! En hoe meer „besloten" die voorstelling is, hoe mèer mens'chen er natuurlijk graag, toegelaten zouden willen worden. Wiat de voorstelling zelf betreft, die uitgevoerd wordt door amateurs, waar van velen namen dragen uit den hoogsle.n Franschen adel zelfs de enkele cir cus-artiesten van beroep, wien som's de groote eer te beurt valt zich een Mein plaatsje toegewezen te zien te midden van dat uilgelezen publiek, moeten toe geven, dal die voorstelling nooit en in geen enkel opzicht inferieur is aan die van de groote Parijsche beroeps-circus sen, zooals het Cirque Médrano, pf het Cirque d'Hiver; en dat de acrobatische toeren uitgevoerd door graaf B. of baron H. zich gerust melen kunnen met die van een professional. En wat de nummers netreft van den heer des huizes zelf en zijn familie, die worden algemeen geroemd als iels werkelijk zeer bewonderenswaardigs. Maar al is dit dan het officieele sei zoens-einde liet is niet aan 'een ieder gegeven, om dadelijk na den „Grand Prix of de voorstelling van het „Cirque Molier' Parijs le kunnen verlaten. Een menigte Parijzcnaars, die zichzelf lolde „granu monde" rekenen, zijn gedwongen door hun zaken of door andere verplich tingen om hun vertrek nog wat 'uit 4e stellen en te zondigen tegen de voor schriften van hel mondaine leven. Zoo dat het werkelijke vertrek der Parijze- naars eigenlijk pas plaats vindt legen het Republikeinsche nationale feest van den 14den Juli. la, maar dan kan (mén ook nauwelijks meer van een „vertrek" spreken, dan wordt het een ware uit tocht, een soort vlucht zelfs, èn niet alleen van mondaine, maar van »ille mogelijke Parijzenaars. En wie nooit de Parijsche stations gezien heeft bij het naderen van dien dag, die weet hiel wat een in beweging gekomen menigte is, een jachtige, opgehoopte, samengepakte, wringende en dringende menigte, die blij is de hoofdstad le kunnen verlaten en zich naar buiten te spoeden, de velden in, de nosschen in, de stranden op. En waarschijnlijk is het door dil ver langen naar frissche Buitenlucht, dal meer en meer de Iradilioneele fe|eist-' vierderij met zijn dansen, zijn muziek, zijn guirlandes en illumaties aan hel ver dwijnen is. Het is opvallend hoe dit feest van jaar tot jaar meer van zijn popularl- lariteil verliest, en hoe de Parijzenaars in plaats van drie dagen lang te dansen of op een café-lcrra.s gezeten onder het slurpen van liters limonade of bier vermengd mei liet nooclige straatslof te kijken naar het dansen van anderen liever een neetje buitenlucht gaan ade men, het doel er niet toe waar,, lal (us hét maar een kilometer of tien buiten jde oude vestingen. Maar bier op Montparnasse is er nog een menigte, die werkelijk in vroolijke feeststemming is, hier is nog een ou- derwetsch rumoer en lawaai van ge schreeuw en gelach t te midden van trombone- en saxaphoon-muziek, en als dollen draaien de paartjes rond, voeren de wildste charlestons en Jilack-bottoms uit. Maar al& u pp iele'honderd vreem delingen tien Franschen aantreft, is dat veel. En het is grappig, hoe enthou siast dit Republikeinsche feest gevierd wordt ook doior menschen, die wat hun politieke overtuiging betreft, absoluut niet de minste sympathie hebben voor den oorsrpong van dit feest, dien ze eerder Descliouwen als een noodlottige geneurteiiis in de wereldgeschiedenis. Toch, dit jaar, schijnt er ook in an dere. wijken weer wat meer animo te zijn, zooals hij voorbeeld in den faubourg Montmartre, den faubourg St. Denis, den faubourg St. Martin, enz. Komt het, door dat degenen, die gedwongen zijn ook met dei feestdagen nog in Parijs te blijven, zich op deze manier schadeloos 'willen stellen? Komt liet eenvoudig door het aanhoudende mooie weer? Maar zeker is het, dat er op sommige plaatsen weer ►druk „gedanst wordt en zelfs mid den op den dag onder de schroeiendste fiilte! Al blijft het waar, dat de feesit- itemming daar toch lang niet meer zoo uitbundig is als vóór den oorlog, en lanlg ook niet zoo uitbundig als nu nog op Montparnasse. Maar het is een 7eit, dat deze 14de .fuli vrijwel minder melan choliek verloopt dan die van verleden jaar, toen de orkestjes vaak speelden voor een menigte van leege stoelen, of voor een enkel dauspaartje uat al gauw weer verlegen zich terugtrok, wan neer liet bemerkte _.dat liet het éénige dansende paartje bleef. Deze week heeft Parijs weer een sterf geval te betreuren, w'aarvan de geheele pers met droefenis géwag maakt, en dat talrijke herinneringen opwekt aan de overledene, die een tiental jaren .gele den de Parijsche theater-wereld! 'in ver voering bracht door haar .onvergelijkelijk spel en haar schitterende schoonheid. De gestorvene is Eve Lavallière. Ze is niet Jang opgetreden in Parijs, maar den korten tijd, dat ze er was, speelde ze steeds voor enthousiaste me nigten, en het kleine boulevard-theater, waar ze dagelijks de heldinnen van de beste Fran sche tooneel-schrijvers ver tolkte, kende gedurende de 'jaren van Eve Lavallière een tijd van welvaart zóó, als het nadien nooit meer geleend heeft. Ma.ar op een goeden dag verspreidde zich ineens een wonderlijk bericht door Parijs: Eve Lavallière gaat het tooneel vaarwel zeggén, gaat Parijs verlaten en gaat in een ver klooster de rust der vergetelheid en der godsdienstige over peinzing zoeken. Onnoodig te zeggen dat de liee'e the aterwereld, waarin zij de schoonste en meest bekende slter was, toentertijd, als met verstomming geslagen w(as. Wat een verhalen deden tóen de ronde door Pa rijs omtrent de oorzaak van het zich terugtrekken van een zoo beroemde kun stenares, op het hoogtepunt van haar talent, van haar roem, en omringd door bewonderaars zonder tal. Toch was het een feit. Eve Laval lière verliet inderdaad het tooneel, Pa rijs en al haar oude vrienden en trok zich terug in een klein dorpje van de Vogezen, en da.ar in de eenzaamheid en stilte, waar ze alles wat haar aan haar vroeger leven zou kunnen herinneren, verre van zich wees, daar bracht ze haar dagen door in gebed en in. af wachting van den dag, dat de dood, haar eens voor goed uit het aardsche leven zou komen weghalen. Sinds die zoo plotselinge en geheel onverwachte verdwijning werd er over Eve Lavallière nooit meer anders dan op een mysterieus© wijze gesproken, Slechts zeer zelden hoorde men nog iets over haar in haar leven van afzondering en gewoonlijk waren het dan geheim- zinnig-wonderiijke verhalen, die vreemd aandeden tusschen den gewonen Joon der Parijsche nieuwtjes. En nu ze gestorven is, doen weer nieuwe wonderlijke verhalen over haai de ronde. Zoo vertelt men, dat reeds verscheiden dagen vóór haar overlijden zij nauwkeurig den dag en het uur van haar dood voorspelde „Het zal a.s. Woensdag zijn, om vijf uur 's morgens." En den volgenden Woensdag, om vijf uur 's morgens inderdaad stierf ze.. Ze is nu voor goed uit de wereld der levenden verdwenen. En hl degenen die haar gekend, of haar gezien en ge hoord hebben .kijken elkaar met onein dige verbazing aan. en aan. ieders geest trekt een voor altijd onoplosbaar myste rie voorbij M. DE ROVANNO. Mijnheer de Redacteur! Dinsdagavond kwam ik met de tram van Vlissingen, toen een tegenover mij zittende heer en dame (vreemdelingen) mij vroegen waar het hospitaal vroeger voor gediend heelt. Dat wist ik niet. Wel kon ik zeggen, dat sinds heugens- tijd er een hospitaal in gevestigd geweest is, maar of het speciaal voor dat doel gebouwd is, kon ik niet zeggen. Bestaat er ook een of ander geschriftje waaruit vreemdelingen zoo wat oorsprong en vroegere bestemming van onze oude ge bouwen kunnen lezen en.... wij Mid delburgers onze kennis mee kunnen ver rijken En nu mag ik tevens nog even iets zeg gen over het idee van A. C. de V. over dat uithangen van onze driekleur. Asje blieft wat meer eerbied daarvoor. Het wordt m.i. hoog tijd dat er eens een einde komt aan het roekeloos uit steken van dat dundoek voor allerlei re clamedoeleinden, en dit alleen bewaard wordt voor onze nationale feestdagen. U dankend voor de plaatsruimte, Middelburger. (Wat het eerste deel van dit schrijven betreft, kunnen wij „Middelburger" ge rust stellen. In den Gids door Walcheren van de Ver. tot bevordering van Vreem delingenverkeer, lezen wij: „Aan het eind der Langeviele, over de brug, het Militair hospitaal, oudtijds het vercenigingsgebouw van het Schutters gilde van den Edélen Busse of der Col- vehiers Zeer belangwekkend gebouw, da teerend van 1610, waarvan de voorgevel thans in zijn ouden staat is gerestaureerd. Dergelijke mededeelingen komen in den Gids voor al onze bezienswaardige gebouwen voor. Red.) TER NAGEDACHTENIS. Fleischer is dood! De man van het Groene Kruis, de oprichter van tal van plaatselijke vereenigingen, de promotor van vele Provinciale vereenigingen, de Voorzitter van de Algemeene, Ver. Het Groene Kruis, de Directeur van het Cen traal Bureau te Utrecht, de Redacteur en uitgever van het Maandblad Het Groe ne en Witte Kruis, dat vele jaren bijna alleen door hem gevuld werd met aller lei uitnemende artikelen van hygiëni- schen aard; de propagandist van voor 25 jaar, die het geheele land en ook Zee land doortrok met zijn kisten met ver- plegingsmateriaal en overal zijn lezingen hield tot opwekking om den strijd voor betere verzorging en verpleging van de zieken thuis mee te strijden. De m^n, die zich met zijn groote gaven van gemoed en verstand geheel gaf om dat schoone doel te bereiken. Het past ons ook in Zeeland een woord van weemoed en van bewondering en van dankbaarheid te laten hooren. Van weemoed om het plotseling overlijden van hem, die nog zooveel had kunnen doen; van bewondering voor de geest kracht en de liefde waarmede hij de Groene Kruis-beweging heeft ingeleid en deze is blijven leiden vele jaren lang; van dankbaarheid namens de vele zieken, die door zijn werk beter dan voordien zijn verzorgd en verpleegd; namens de vele artsen vooral op het platteland, die sinds dien beter hun taak hebben kunnen ver vullen. HOORWEG. ven. bekenI schatll rige ji naar weten| recte toor, B r el numm drama I tholdyl J. Ph. te kril deererl te ku:[ nog st I geregel nen. J\| door volgd. Electr. Drukkerij G. W'. DËN BOER, Middelburg. ^1 W e sl arbeidJ Vlissin| W. Re- heid o

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1929 | | pagina 6