llliss Holland stuJï jJi Ja openbaart het èeheiiti harer schoonheid,! De Plaatsvervanger. BIJVOEGSEL Dinsdag 11 Juni 1929 ?'c 135 ONDERWIJS FEUILLETON KERKNIEUWS. KUNST EN WETENSCHAP pttAJt Een hard stuk zeep. dat tot tiet laatste vliesje éebruikt kan worden Handel, Nijverheid en Visscherij VAN DE VAN HET MULO. (Slot.) Ook de L. S. heeft de genoemde vier ledige doelstelling. Maar zij kan niet meer doen, dan den grondslag leggen voor de ontwikkeling en geestelijke vol making van het individu. \yoor een groot deel onzer bevolking geeft zij niet ge noeg. Voor hen is 't onderwijs op de L. S. het hechte en zeer gewaardqerde fundament, waarop 't voortgezet onder wijs het gebouw der verdere volksont wikkeling optrekt. Onder dit voortgezet onderwijs neemt ons Mulo een groeiende plaats in. (Mei trots mogen we constateeren, dat een groot procent van de kinderen, die voort gezet onderwijs verlangen een plaatsje vragen op onze school Waaraan dankt 't Mulo het stijgende vertrouwen, dat 'l in breede kringen geniet? lo. Het Mulo geeft een flinke dosis van algemeene ontwikkeling. De vakken der L. S. worden onderwezen, doch daar wij met oudere leerlingen werken, kan alles breeder worden opgevat, kunnen w.ij dieper op de onderwerpen ingaan. Ik denk hierbij aan vakken als aardrijks kunde en geschiedenis. Hoeveel blijft hiervan hangen als 't, onderwijs inet de L. S. afsluit? Vaak ontstellend weinig. Ook van 't op de Mulo-school ontvangen onderwijs vervaagt veel, maar de drem pel waarover geen wegvloeiing meer plaats heeft, ligt er veel en veel hooger. Behalve de gewone vakken der L. S. ontvangen de leerlingen der Mulo-school onderwijs in Fransch, Duitsch, Engelsch, Wiskunde en Handelskennis! Aan de mo derne talen wordt heel wat gedaan noemt men onze school wel niet vaak de „talenschool"? De mensch, die met recht aanspraak wil maken op eenige meerdere ontwikkeling moet niet geheel vreemd staan tegenover de moderne ta len. Welnu, wat onze Muloscliool geeft, is voor onze jongens en meisjes ruim schoots genoeg om zich later in t leven te kunnen „redden." Zonder tegenspraak durf ik zeggen wie het leven ingaat, toegerust met do kennis en ontwikkeling onzer Mulo- school, heeft een flinke geestelijke ba gage, waaraan hij zijn geheele leven iets heeft. f 2o. Het Mulo sluit uitstekend aan bij het onderwijs op de L. S., zet dat on derwijs voort èn in zijn methoden èn in de werkwijze der leerkrachten. Dat onze Mulo-school het karakter van de L. S. heeft bewaard, is» haar kracht en is haar glorie. „De Mulo-school", zei de heer Rienks, hoofdinspecteur van t L. O., „is de kroon op 't werk van de La gere school." 3o. De Mulo-vereenigingen houden jaarlijks een Mulo-exaimen, twee dagen schriftelijk en één dag mondeling, welke examens worden bijgewoond door daar toe van Regeeringswege aangewezen Rijksgecommiteerden. Bij slagen wordt aan de candidaten een, mede door de gecommiteerden geteekend, diploma uit gereikt, 't zij een einddiploma A, met eenvoudige eischen voor de wiskunde vakken, of een diploma B, dat verzwaard is voor de vakken Algebra, meetkunde, rekenen en natuurkennis! en een waar borg is voor wiskunde aanleg. Beide di door RICHARD MARSH Vrij naar het Engelsch door 0. M. G. de W. 87) John uitte zijn woede door een kolos salen vloek. Hij balde zijn vuisten boven zijn hoofd. „Dus nu hebben wij het!" Wilson bekrachtigde dit vermoeden. „Ik geloof dat wij het nu hebban." Er werd boos gemompel vernomen. Mr. Herbert wees met zijn dikken vinger naar Talbot. „Ge hebt de deur gezien, ge hebt den sleutel gekendet de combinatie. Hebt ge hem opengekregen?" „Het heeft mij meer tijd gekost da(n mijnheer John Eva op 't oogenblik'. maar het is mij eindelijk gelukt." „Wat hebt ge toen gedaan?" „Ik deed een ontdekking." „Wat was dat voor een ontdekking?" „De oude Talbot heeft geen poets ge speeld. maar inderdaad, de woorden op dat stukje papier waren! de sleutel tot de combinatie." ploma's worden, dit is genoegzaam uit de praktijk bekend, zeer door leerlingen en ouders op prijs gesteld. Aan deze diploma's zijn verschillende voorrechten verbonden. De plaatsruimte Iaat niet toe ze hier af te drukken: onze lijst telt er een zestig. In het bijzonder wordt aan 't diploma B veel waarde gehecht door verschillende inrichtingen van onderwijs als Middelbaar Techni sche schoien e. d. Hel Mulo-onderwijs ontleent zijn waar de mede aan zijn soepelheid. Zoo kan voor diploma-A vrijstelling gegeven wor den voor enkele vakken. Voor wiskunde wordt hiervan vaak gebruik gemaakt, en terecht! We kennen ze op onze scho llen, de jongens en meisjes heel vaak de laatsten die geen aanle.g hebban Ivoor 't vak wiskunde, in 't bijzonder meetkunde.. De vormende waarde, zoo wel als de praclische, is voor dezulken nihil. Voor talen zijn deze leerlingen vaak heel goed: wiskimde- eii talenaan- leg gaan lang niet altijd samen. Nu kan men den eenzijdigen aanleg van een deel onzer leerlingen negeeren en enkel aan hen, die het volle program ma met succes hébben verwerkt, een dipoma geven, maar dan vindt men meer steun in 't verleden dan in de op komende denkbeelden, dus jn de toe komst. Het verleden zwoer bij een har monische ontwikkeling; thans denkt men aan de individueele krachten, waarbij men er zich meer en meer rejkjenschap van geeft, dat men geen vijgen van distelen oogst. 0 4o. Ten slotte wil ik er nog op wijzen, hoe op onze Mulo-school, juist door haar karakter van de L. S„ het contact tus- schen school en huis, tusschen ouders en onderwijzers bewaard is gebleven. Hier ligt een groot deel van haar kracht, hier ziet men onze Mulo-school op d'r best. Want dat contact is van zoo ont zaglijk veel waarde voor T welslagen van ons onderwijs. Ik zou met voorheel den uil mijn ervaring kunnen aantoonen hoe onontbeerlijk die samenwerking is: hoe onbekendheid met de omstandighe den waaronder hel kind leeft, onbekend heid ook met neigingen, ten goede of ten kwade, die thuis beter worden op gemerkt dan op school, kan leiden lot 't verkeerd 'hegrijpen van 't kind, en ho dit z'n terugslag heeft op 't onderwjjs. De aard van dit artikel laat hiet toe hierop nader in te gaan. Geachte Redactie, al schrijvende merk ik reeds te veel van Uw gastvrijheid gevraagd te hebben en locli heb ik slechts de hoofdzaken aangestipt. Ik heb gewezen op 't groote nut van voortgezet onderwijs; er op gewezen, hoe goed ouders doen, als ze 't maar even kunnen, hun kinderen dit onderwjjs tc verschaffen, en hun de geestelijke ba gage mee te geven, die hun, onder- vreemdbaar eigendom' blijft waaraan ze hun geheele leven materieel en gees lef lijk iels aan hebben. Ik heb belangstel ling willen wekken voor onze mooie Mulo-school, die haa>- vertakkingen heeft in de verste uithoeken van ons Vader land en die door haar algemeen vor mend onderwijs een zegen is geworden voor breede lagen van ons volk. Sinds jaren is er door den kerke- raad der Ned. Herv. gemeente te Zand voort gesproken over een tweede predi- kantsplaats met een kerkje in Aerden- hoüt. Door mej. C. van Wichevoort Crommelin is in het Naaidenveld een stuk grond geschonken voor een toe komstige kerk en pastorie. Een der voor waarden van deze schenking is, dat bin nen drie jaren de plannen een va stèren vorm moeten krijgen. Ned. Herv. Kerk. Aangenomen het beroep naar Water landkerkje door ds. II. Huizinga te Ma- rum (Gr.) Ds. Huizinga behoort tot de moderne predikanten. „Is dat zoo? En heb je de deur open gedaan?" „(Wat mij verbaasd heeft was wat Johai Eva zooeven te kennen gaf; als men de letters, die de combinatie vormden goed gezet had, dan ging de deur heel gemakkelijk open. Even draaien zoo als je het sleuteltje van jë horloge draait als je het opwindt en de deur ging kalm open." „En is u naar binnen gegaan?" „Is er hier iemand in de kamer, die in zulke omstandigheden niét naar binnen was gegaan? Ik ben niet meer dan een gewoon mensch en er was alle reden voor mij om binnen te gaan. En ik bleef er een heelen tijd in. En lifct was niet mijn laatste bezoek, lang niet. Eva had geprobeerd het raadsel op te lossen Toen hij zijn pogingen staakte en aain zijn werk ging ben ik zijn plaatsvervanger geweest." „Als ik dat geweten had! Jij jij!" Eva voleindigde dien volzin niet; het was of hij geen woorden kon vinden om zijn gevoelens uit te drukken. De mannen keken elkaar aan. Sommigen hijgden, als of de stoutmoedigheid van den spreker de lucht sneller uit hun longen dreef. Farrell barstte in lachen uit. „Ik heb altijd gezegd, dat de generaal de onbeschaamdste vent is, dien ik ooit G e r e f. Gem. Beroepen te Meliskerke de heer M. Heikoop te 's Gravenhage. Tweetal te Scherpenisse M. Heikoop cand. te 's-Gravenhage en W. C. La- main, cand. te Voorschoten. Geref. Kerk Bedankt voor het beroep naar Wol- faartsdijk door ds. C. M. Huizenga te Scharnegoutum. Door het Natuurkundig Gezelschap is voor het winterseizoen 1929-1930 het volgende rooster van voordrachten opge maakt: Maandag 14 October prof. dr.. Th J. Stomps, Amsterdam, over ,,Van hooge foppen en diepe kraters"Maandag 4 November prof. dr. H. Aldershoff, Utrecht, over „De enting tegen t.b.c. vol gers Calmette en Guérin, haar wegen en vooruitzichten"; Maandag 25 November d'r. J. P. Lotzy, Velp, over „Evolutie"; Woensdag 18 December J. G. Mol, Haar lem, over „Wetenschap en film"; Maan dag 20 Januari prof. dr. H. J. M. Weve, Utrecht over „Bijdrage tot de geschiede nis van den bril, geput uit de beeldende kunst" (met lichtbeelden); Maandag 24 Februari, prof. dr. J. II. Jordan, Utrecht „De sociale instincten bij dier en mensch"; Maandag 24 Maart, dr. W.. G. N. vd. Sleen, Haarlem over een nader te bepalen onderwerp. Cadum Zeep Frederiksplein 32 Amsterdam, Telefoon 34930 (Ingez. Med.). ontmoet had, maar dit overtreft alles. Wat er aan den anderen kant is van die deur, is ons gemeenschappelijk eigendom. Wij hebben hpt bijeengebracht in het zweet van ons aanschijn uit alle oorden van de wereld, wij weten alleen hoeveel gevaar wij hebben geloopen. En jij durft dan in ons gezicht tegen ons te zeggen dat je er je van hebt meester gemaakt? Je hebt indertijd menschen zien dood maken voor minder dan een dollar. Hiier is sprake van m.illioenen dollars milli- oenen! En je staat ons in ons gezicht uit te lachen. Ik hjeh wel menschen lachende zien sterven. Wou je ook zoo heengaan Talbot gaf geen antwoord: hij zag den woesteling aan met alle teekenen van onverstoorbare kalmte. Mr. Herbert wilde een ui,ting van woede verhinderen. De tijd was nog niet gekomen." '„Neen, Earrell, hou je bedaard; eerst zaken doen, later aan plezier denken. Luister Talbot, je bent meer dan eens in de brandkast gewenst. Ik zal je niet vragen wat je er uitgjehaald hebt, dat zullen wij weldra zien. Hoe was de com binatie of de regeling der lettersloten waaraoor je de deur' hebt open- gekregen?" „Dat heb ik al gezegd; ge hfebt het papier." „Als dat zoo is, waarom gaat het dan nu niet open? Wat heb je aan hjet slot gedaan?" „Niets.' „Je hebt wel iets gedaan. Wat heb je gedaan?' „Ach, niets dan een kleinigh|eid.' „Wat was dat dan?" „Ik heb' de combinatie veranderd. ,/Wat zeg je, heb je de combinatie ver anderd? En toen kwam de verontwaar diging lot uiting. Ditmaal had Talbot zijn redding te danken aan de onver wachle tusschienkomst van Farrell, die de anderen van hem afhjeld. „iStil, stil! Maak den man niet dood voordat wij van hem te weten zijn ge komen wat wij vragen.' Herbert, Wilson en nog anderen hiel pen Farrell in zijn pogingen. „Je hebt gelijk Farrell; als jullie je verstand gebruikt en wat geduld hebt. dan zijn wij dadelijk klaar. Geef den man ruimte oin adem te halen. Dus je hebt het veranderd? Dat was die kleinigheid waarvan je sprak. En dat was alles! wat je deed? Een kleinigheid niet waar?" „Ja, zulke dingen zijn betrekkelijk' ik dacht aan den tijd diien h(pt nam en de moeite die het mij gaf." „U heeft de combinatie, zoo zal ik hipt maar blijven noemen, veranderd? Dus Handelsregister. Aan de in Handelsberichten opgeno men wekelijksche openbaarmakingen in zake het Handelsregister, ontleenen wij betreffende Zeeland de volgende opga ven Nieuwe inschr ij vingen. Zeeuwsche Eilanden (Middelburg^. Coöperatieve Kolenvereeniging Ooster- land's Kolenfonds W.A., Oosterland, ge meenschappelijke aankoop van brandstof fen. Voorz.: J. H. Viergever. Comm. J. J. Hendrikse. Comm.: L- van der Veer, "ice-voorz.W. Bakker. Comm. J. K. Beije Secr.-penningm.-M. Roks. Allen Oosterland. (3033). Eirma De Waal en Van Zweden (B. P.), Zierikzee, Paardenstraat A 363, het exploiteeren van een autobusdienst tus schen Zierikzee en Bruinisse en indien mogelijk van .andere autobusdiensten, 't verhuren van autobussen en auto's en "t errichlen van aanverwante "werkzaam heden. enn.G. de Waal Rzn., Zierikzee en J. J. van "Zweden, Nieuwerkerk (3035). W ij z i g i n g e n Zeeuwsche eilanden (Middelburg). Coöperatieve Boerenleenbank, Krab- bendijke, Oostweg B 12. Overleden lid R. v. T.G. van Harn, Krabibendijke. Nieuw Lkl R. v. T.: M. van Weele, Waarde. C. J. van der Have ,Ierseke, Dam C 43. Zaak omgezet in een vennootschap on der firina. Handelsnaam gewijzigd in: Gebroeders van der Have. Venn.: C. J. en J. M. van der Have beiden Ierseke. Mitropa, Midden-Europeesche Slaaprij- tuigen en Restauratierijtuigen Maatschap pij, Vertegenwoordiging voor Nederland (F.), Vlissingen, Stationsgebouw. Beh.:H. Schlegelberger, Vlissingen, is overge - plaatst. Nieuwe Beh.: R. H. W. Hansel, Vlissingen (B. P.) NA'. Wm. H. Muller en Go's. Erts- en Scheepvaartbedrijf (F.), Vlissingen, Ha ven 20. Volmacht ingetrokken van: J. W. A. Mulder. Vlissingen. Slagerij Kole Vlissingen, Hobeinslraat 2. Filiaal gevestigd: Groenewoud 55, Vlis singen. Beh. A. C. Cools, Vlissingen, (B.P.). De Nederlandse he spoorwegen In de vergadering van den raad van commissarissen van den Holl. Spoor en van den Staatsspoor is 'besloten om aan de op 29 Juni .te houden aandeelhiom- ders vergaderingen dezer maatschappijen voor te stellen, over 1928 een dividend uit te keeren van 5 pet. (als v.j.). 0 De Ansjovisvangst. Men meldt aan de N. R. Crt. u Zeeland: Het visscherijbedrijf in de Zeeuwsche weeren staat geheel in het teeken van de ansjovis, wat niet te verwonderen valt. omdat het juist dit vischje is, dat in het bedrijf, hetwelk maar al te vaak aan mislukking lijdt, aarde aan den dijk moet brengen. Maar ziet, 1929 zal, evenals 1906. met gulden letteren kunnen aangeteekend worden in de annalen van de Zeeuw- 'sche weervisschers de verrassing is, evenals iin 1906, giekomen, want op eens verscheen de ansjovis in zoo'n aan tal, dat vangsten geboekt zijn, die lang verloopen jaren in het geheugen roepen. De vraag waarom nu dit jaar de ansijovis de Schelde prefereert en andere jaren mijdt, «al wel niet beantwoord worden, want de visscher zelf i:s daarmee niet be kend en wetenschappelijk onderzoek, wat waarschijnlijk niet plaats heeft, zou toch misschien geen resultaat geven. Door de mooie vangsten van ansjovis treedt de zoogenaamde „omvisscherijop den ach tergrond; deze omvisscherij is het resul taat van toevallige vangsten in de netten en die een groote verscheidenheid geeft, daar schol, 'bot, rog, paling, zalim„ enz. daartoe gerekend worden; ook makreel. .rn den regel komen er elk jaar, meest in Juni, bescheiden vangsten uit de weer- netten, maar, aangezien het rijke ansjo- visjaar, hierboven aangehaald, op het einde der vangst ook zulke enorme mas sa's makreel gaf, rijst de vraag of dit nu weer het geval zal zijn. Jammer, nu weet u hoe het wepen moet?" „U kunt niet veronderstellen, dat ik zoo dwaas zou wezen niet op te teekenen waarin die verandering bestond." „Goed. Waar is dat briefje?" Mr. Talbot raakte zijn voorhoofd aan: „Hier." „Heeft u het niet opgeschreven?" „Neen, men kan nooit weten iin welke handen een briefje valt. Men moet voor zichtig zijn met die dingen." „Hoe is de combinatie?" „Waarom zou ik u dat vertellen? U zou er gébruik van kunnen maken." Een schorre lach werd gehoord. „jWij zouden er gebruik van kunnen maken!" riep Farrell. „Hebt ge ooit zulk een man gezien? 'tls een wonder!" Talbot ging kalm voort: „|U ziet, dit is een quaestie, die uit verschillende oogpunten hekeken kan worden. De brandkast bevat mijn eigendommen." „Uw eigendom? Spreekt ge van uw eigendom? Zijt ge nog zoo brutaal?" Mr. Herbert keek veel boozer dan hij tot nu toe gedaan had. „Als u de combinatie niet vrijwillig opgeeft, dan zullen wij u wel noodzaken." „Hoe wou u dat doen?" „Dat zullen we u wel toonen! Geef de inlichting binnen dertig seconden." Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1929 | | pagina 5