GRIEP
No. M
Dinsdag 5 Maart 1929
172® Jaargang
J. F. WOLSKY, v|„ K, J. QUIST
le Plaatsvervanger.
BINNENLAND
^irjeTband
Lange Delft» I 18 - Middelburg.
FEUILLETON
finaNcieeLe
betrekking tusschen rijk en
gemeenten.
UIT STAD EN PROVINCIE
DM is
AKKER'S
Voor d& Borst
HET VERVALSCHTE DOCUMENT.
Br zijn er blijkbaar nog die twijfelen
af het document wei valseh is, zoowel
ia ens tand als in Duitsclüand. De on,-
geloovige toon waarop sommige bladen
«aeiding maken van de bekentenissen van
Heme, getuigt daarvan.
Wij voor ons meenen, dat het moeilijk
gaat de echtheid van het document vol
tte houden, maar wé zeggen, daarnaast
dal er uit de ontstaansgeschiedenis van
aal stuk nog véél opgehelderd mag wor-e
oeoL.
"Want de geboorte van het stuk heeft
piaais gebad in een zeer lugubere sfeer,
nJL in die van de internationale spion-
laage, waar eigenlijk niemand en niets
9e vertrou n is. Tl 'ine blijkt eenerzijds
m dienst gestaan te lebben van de Bel-
g»ene spionnage en anderzijds van de
Daitsche, waaraan hij althans het vo
rig jrar stukKen gmeverd heeft, o.a. een
fervalschte uiteenzetting van den Bel-
igi8chën Generaal Galet voor de gemengde
otwunissie. In Duitschland schijnt trou
wens verondersteld te worden dat het
m Utrecht gepubliceerde stuk eerst in
Dnitschland is geweest. Wat ook wel
mogelijk zou kunnen zijn, daar het even
goed kan dienen om de Duitschers ie prik
kelen tot aankoop als de Nederlanders.
Hei*e zelf vertelt echter dat hij nog
pas. in het laatst van Januari het
Utrechtsdhe stuk in elkaar heeft gezet.
»D|at kan hij ook wel liegen.
Bij sommigen is de vraag gerezen (en
ronauil gezegd zat dat voorbehoud ook
hi den inleidenden zin van de .beschou
wing in ons vorig nummer: wanneer het
waar mocht wezen, enz.) of die Heine niet
de bok is die, beladen met de zonden
van anderen, de woestijn wordt inge
stuurd, de man dus die de klappen op
zich neemt tegen een niet geopenbaarde
belooning. Inderdaad is er veel dat doet
vragen naar de verhouding van Heine
ioi de militaire bureaux door welke hij
spionnage werk verrichtte.
Was Heine door die connectie jn
staaf de in het document vermelde mi-
iitair-fechnische bijzonderheden te han-
leesren met zóó'n gemak, dat hooge mi
litairen de echtheid aanvaardden? Waar,-
oui heeft die Heine bij zijn tijdelijk ver
bef te Amsterdam, zoo lachend zijn
scïfttffl aan den correspondent van de
5,S&ir" bekend, en réisde hij zoo regel
recht naar Brussel alsof hij er zeker
van was, dat hem toch niets kon deren?
Was het vervalschte document van Heine
in sommige Belgische bureaux bekend?
ale© sou het bijna gaan gelooven, want
we lazen mededeelingendat de onvot-
komett wijze waarop het Utr. Dgbi. de
eerste maai een uittreksel met onjuist
heden publiceerde, in België geen aan
wijzing gaf van de herkomst, maar dat
men ma de publicatie van het tweede
stuk dadeiija begreep waar het vandaan
frwa».
Ie ieder geval, wat er nu werkelijk zich
heeft voorgeaaan bij het ontstaan van
het stak, we worden wee hij de ge
dachte. dat naast den Volkenbond, naast
het verorag van Locarno, naast het Kei-
'toggpact enz., tegelijk nog een stinkend
moeras bestaat als die internationale spi-
onnagedienst, welke werat met huivering
wekkende figuren ais zoo'n Heine.
Hoe het naar Neder
land kwam.
Ook dat is npg niet geheel opgehel
derd:.
Tiesme zegt liet gegeven of verkocht
te hébben aan zekeren Ward Hermans,
een iVïaamsch activist, redacteur van
Het ideaal
voor iedere
vrouw.
steunt de
buikspieren.
geeft steun
in den rug en
verschuift
niet.
AANBEVOLEN
DOOR H.R
DOCTOREN
BESCHERMD
TEGEN
NAMAAK
DOOR HET
OCTROOI 17201
Verkrijgbaar bij:
(Ingez. Med.)
door
RIÖHAJRD MARSH.
Vrij fcaar het Engelsch door 0. M. G. de W.
14).
taoneel van verwarring scheen
ifalbol te amuseeren, maar zijn gezellin
geenszins. Zij scheen er alleen de droe
vige zijde van op te merken; het dwaze
en r.mgerijrndc maakte indruk op hem.
„zien mooie, praclische troep mensclien
lijken ze mij toe! Ik heb zulk volk wel
eens meer bij een paniek gezien- ze zijn
dadelijk hun hoofd kwijt. Ik zou wel eens
willen weten of er iemand onder die me
nigte :s met een greintje gezond ver
stand! We moeten hem wel met een lan
taarntje zoeken: laten we hopen, dat we
hem spoedig vinden."
Het jonge meisje keek hem aan met
een blik die men lang niet vleiend kon
noemer..
„Waarom zegt u dat? U begrijpt die
menschen zeker niet. Ze lieb-ben honger
en hebben geen brood. En dan die kin-
derec. die arme kleine kinderen, ljójk
dan eens hoe ze schreien. Denkt u niet,
het Antwerpsch blad „De Schelde", en
deze zou het naar Nederland hebben ge
bracht. Volgens de couranten berichten
is er in België een nevel tot inhechtenis
neming tegen hem uitgevaardigd, maar
is hij er van door.
Hoe het ptuk toen verder is gegaan
is ons nog niet duidelijk. Het is aan-
geooden aan het Handelsblad, die te
zware voorw aarden stelde, en aan het
.U D., die deze zelfde voorwaarden mee-
rendeeis ingewilligd kreeg.
Maar er is ook nog een ander in ons
land geweest, gan wien het stuk werd
aangeboden, n.l. de heer D. G. van Beu-
ningen, een bekend graanhandelaar in
lRot).erdam, een van de ijverige leden van
het Comité van Actie tegen het verdrag
met België- Deze heeft aan de N. R. Crt
verklaard dat hij met de publioatie in
het U. D. niets te maken ~h,ad, dat hij
Self meer stukken heeft gekoéjhjt dan
alleen die „notulen", en dat hij ze ter
kennis het ft gebraohjt van de Nederland-
sche regeering. Wiat zeker prijzenswaar
dig was.
Nu vragen wij: wat voor „nojiulen"
heeft dan de hoofdredacteur van het U-
D. onder oogen gehad, en gepubliceerd?
Heeft het U. D. alleen een stuk mogen
zien en afschrijven? En is het toen naai
den heer v. Beuningen gegaan? Maar wat
is dan het stuk geweest, dat blijkens
de berichten uit België op Heine werd
ibevonden, toen hij aan de Zuidersltatie
werd gearresteerd? Of zijn er soms meer
„authentieke" exemplaren van die notu
len gemaakt?
(Men ziet het, dat er nog veel duisters
is in deze zaak.
Maar dat duister kan ons niet doen
aannemen, dat er een „echt" stuk be
staan heeft, luidend als de notulen van
ae tweede publicatie vau het U. D. Voor
ons blijft overwegend in dat opzicht de
aanwezigheid van tairijke fouten die in
een stuk van zoo'n officieel karakter niet
künnen bestaan, a.s: het verkeerd spel
len van namen, het noemen van verkeerde
afdeeiingen van den generalen staf, het
geven van oen generaalstitel aan een der
officieren die op den dag der beweerde
vergadering dien titel nog niet had, het
dat liet voldoend is een moeder krank
zinnig te maken wanneer ze haar kind
hoort schreien van honger en ze kan hen
niets te eten geven."
Op zijn beurt zag hij haai- aan alsof
hij haar hard oordeel afkeurde.
„Het spijt mij, dat ik het uitgesproken
heb; ik meende er geen kwaad mee. Ik
heb bardon mijn gedachten uitgesproken.
Het kwam bij mij qp, dat iemand., die
kalm blijft, er zeker't beste afkomt. Als ik
hun taal kon spreken zou ik eens met
hun praten. U moet mij niet zoo scherp
beoordeelen, ik ben niet onvatbaar voor
medelijden met de menschen, maar mij
dunkt dat dit een geval is waarop een
persoon met tact en goede woorden en
die het goed met hjen meende heel Veel
invloed op zulk een volksmenigte zou
kunnen hebben. Hé, wat is dat? Ik ge
loof, dat 'k daar Engelsch boorde pra
ten. Heidaar meneer! Zou ik, die alleen
Engelsch en geen enkele andere taal
kan spreken, u even iets mogen vragen?
Op mijn woord, ik geloof werkelijk, dat
u zeeofficier is. Dat is het gelukkigste
en mooiste wat ik nog gezien heb sedert
ik weet (niet hoe lang."
De persoon, tot wien hij zich wendde,
was een jongmensch in de uniform van
een Engelsch zeeofficier. Hij had een
vermeiden van spoorwegen in aanleg die
niet in aameg zijn enz. i
Een verklaring van het
„U. D.".
De hoofdredactie van hqf „U. D." heeft
■Zaterdag 2 Maart verklaard dat het
gepubliceerde stuk kwam uit „onverdach
te bron". Naar aanleiding van de be
richten der laatsite dagen schrijft het
blad het volgende:
„De hoofdredactie van het „Utrechtsch
Dagblad" heeft besloten tot de pübica-
tie van het genoemde document naar aan
leiding van een opening, haar gedaan
door een hoogstaande Nederlandscihe
persoonlijkheid, die wegens zijn persoon
lijk karakter en wegens zijn officieelor
ipositie rech.t ihad op onvoorwaardelijk
vertrouwen. De hoofdredactie heeft, ge
lijk reeds door haar op 26 Febr. J.l. is
meegedeeld, het bedoelde document met
„eigen oogen" gezien en bestudeerd, ten
einde zich in „eigen geweten" van de au
thenticiteit te overtuigen. Zij heeft, al
vorens tot publicatie over te gaan, om
trent de echtheid der op het document
geplaatste waarmerkende handteekening
het advies ingewonnen, 'van een hand
schriftkundige van erkende vakkennis, en
zich bovendien verzekerd, dat de echt
heid van het document door hoogstaande
collega's van ongérepten naam in zoo
hooge mate waarschijnlijk werd geacht,
dat zij, werd het document onder hunne
berusting gebracht, niet zouden aarzelen
toit publicatie over te gaan.
De hoofdredactie aphpte voorts de pu
blicatie gerechtvaardigd door de weten
schap:
a. Dat de bevoegde Nederlandsiche
overheid vóór de publicatie iu de gele
genheid is gesteld, om zich, desgewenscht
van de authenticiteit van het document
te vergemissen, of te doen vergewissen;
b. dat aan de verwerving van dit do
cument van zeer hoogstaande officieele
zijde gi-oote waarde werd geheohjt;
c. dal betrouwbare organen der over
heid, die ten deze ten volle bevoegd moe
ten worden geacht, de juistheid van den
inhoud als zeer waarschijnlijk aanmerk
ten en dat een dier organen de volstrek
te authenticiteit van het document voor
de publicatie gewaarborgd heeft, en ook
zoowel na de buitenlandsche démenti's
als na het bekend worden der zooge
naamde bekentenis, als volstrekt onaan
tastbaar op de stelligste wijze tegenover
haar heeft gehandhaafd.
Verschenen is het versiag van de com
missie van voorbereiding inzake het wets
ontwerp tot herziening van de financieele
betrekking tusschen het rijk en de ge
meenten.
Algemeen was de commissie van mee-
ning, dat den minister hulde moet wor
den gebracht voor de poging om een
oplossing te geven aan het moeilijke
vraagstuk van. de financieele verhouding.
Met hel oog op de mogelijkheid, dat
het onderhavige wetsontwerp niet in dit
zittingsjaar tot stand zal komen, vroegen
eenige leden of, in afwachting van een
definitieve regeling, de zwaarst belaste
gemeenten niet met een tijdelijken maat
regel, die geen duurzame verplichtingen
zou moeten scheppen, zouden kunnen
worden geholpen.
In haar antwoord zeide de regeering,
echter daarin met te kunnen treden. Een
tijdelijke regeling heeft de tendenz, dat
de definitieve verschoven wordt.
Uit het overleg met den Minister over
de formule van abt, 4 bleek dat de regee
ring op enkeie punten wijziging noodig
acht, evenais ten opzichte der fonds-
belasting.
De regeering hield vol dat voor een
eigen gemeentelijke inkomstenbelasting
in haar systeem geen plaats is.
Dc regeering verklaarde zich bereid
tegemoet te komen aan het bezwaar
tegen den uniformen aftrek voor levens
onderhoud van f 800. Daarom wordt in
de fondsDeiasting een classificatie in
drie kiassen aangebracht, waardoor te
vens de bevoegdheid tot het heffen van
opcenten op de fondsbeiasting voor ver
schillende gemeenten van meer betee-
kenis wordt.
Voorts is de regeering o.a. bereid ge-
vonaen te voldoen aan den wensch van
sommige ieaen, om ten behoeve van het
fonds, 50 opcenten op de vermogensbe
lasting te heffen. Tegelijkertijd zal dan
de bevoegalieia van de gemeenten tot het
heffen van 100 opcenten op die be
lasting lot de helft worden beperkt.
jong gezicht en blond haai* en was de
eenige kalme persoonlijkheid, voorzoo
ver zij konden beoordeelen. Hij wendde
zich met een glimlachje tot hen; toeii
hij een dame opmerkte groette hij be
leefd.
„Neem mij niel kwalijk, ik heb haast.
Ik geloof, dat iedereen op het oogen -
blik haast heefl. Maar is er iets waarmee
ik u van dienst kan zijn?"
„Ja zeker, geef ons eenige inlichtingen
waar wij een schip o f een bootje of iets
van dien aard kunnen vinden, om van
hier ergens anders naar toe te kunnen
gaan. Ik spreek daar liever niet over,
maar of het wat geld kost komt er niets
maai- of het wat geld kost komt er niet
op aan, en afs het wel helpt om over
geld te praten, doe het dan zoovee! als
u wilt."
De zeeman begon le lachen. „Ik zie
wel, mijnheer, dat u een Amerikaan is."
„Neen, daarin vergist u zich toch. Ik
ben wel een lieelen tijd in Amerika ge
weest en in buien van opgewondenhlsld
komt dat misschien voor den dag. Maar
ik ben een Engelschman evengoed als
u en daar ben ik even trotsch op als
u. Maar om op dat vaartuig terug te
komen?"
„Ik vrees, dat ik persoonlijk niets voor
Uit VI is sin gen.
Naar „Het Volk" meld?- is te V1 i s-
singen gisteren een exura-steunregeling
ingesteld, waardoor elke georganiseerde
werklooze een steun zal genieten van
f 12 plus f 1 voor elk kind beneden 16
jaar. Van de reglementaire werkloozen-
steun zal 'hij eén derde deel mogen be
houden. De ongehuwden zullen naar om
standigheden worden geholpen.
O
Uit Walcheren.
Iu de plaa,ts van den he,er A. O.
Hildernisse, lid van den gemeenteraad
te O. e n W. §_o u b u r g, die wegens ver
trek uit deze gemeente als zoodanig be
dankt heeft, is benoemd de heer J.
Goedbloed. De heer A. la Soe, die eerst
voor deze benoeming in aanmerking
kwam. heeft de benoeming niet aangeno
men.
Met ingang van 1 Maart is be
noemd tot tijdelijk aj.unct-opzichter in
aigemeenen dienst bij 'den Polder Wal
cheren de heer J. A. A. Mlol "te 0.Q.S t
Souburg-
Zondagmiddag ontdekten huren van
J. g. aan het wissel Souburg, dat
gedurig vanuit het zolderraam zijner wo
ning rook ontsnapte. Het vermoeden dat
aldaar brand was ontstaan, bleek juist
en krachtig werd het blusschingsjverk
aangevangen. De brand ,d_ie men spoedig
meésier Was, hs4 ëvénwèl .al eenige klee-
jlingstukken verteerd.
Bij een bewoner van hei jMarnix-
plein te O. en W. Souburg brak Za
terdagmiddag een schoorsteenbrand uit
welke spoedig gebluscht werd.
Vrijdag j.i. sprak in de Winlerclub
te Domburg de heer J. H. Klareubeek
over het onderwerp„De ontwikkeling
van het meubel in West-Europa, in het
bijzonder in Nederland." De lezing werd
geillustreerd door een reeks fraaie licht
beelden.
Uit de 15e eeuw dateeren de eersté
meubels, die tot in onzen tijd bewaard!
bleven voor vroeger tijd hebben we
slechts afbeeldingen op schilderijen enz.
Het belangrijkste meubel van het eer
ste tijdperk is de kist-zitbank. Zeer een
voudig zijn de vroegste kisten, met on
versierde paneelen en regels en zon
der poolen. Het laatste wijst er op, dat
zij, behalve in huis, ook nog als reiskoffer
dienst deden.
Doch als het leven veiliger, de weelde
Griep is vooral gevaarlijk
om de complicaties, die ge
makkelijk ten gevolge van
haar verzwakkenden in
vloed op het algemeene
gestel kunnen optr £tyi.
Wacht dan ook niet langer'—en
neem vandaag nog de versterkende
(Iagez- Mei
grooter wordt, verschijnt ook het fraai
versierde meubel. In de eerste plaats
kist met versierde paneelen in Gotl
schen stijl. Kenmerkend is van deze v<
siering de verwantschap met de gelij
tijdige architectuur.
Nog in de Renaissance is de kist-z
bank een zeer belangrijk meubel. De C
thische ornamentiek maakt allengs plai
voor de Renaissance-vormen; de paai
len worden beschilderd met verschillen
tafreelen, soms door de grootste mei
ters. De kist-zitbank is thans uitsluite
huismeubel geworden, gelijk ook uit
versierde pooten blijkt.
Van de vormen die zich uit de k
ontwikkelen vertoont de leunstoel n
geruimen tijd zijn dubbel karakter v
berg- en zitplaats. Bij de vroegste n
dellen vormt de houten zifting het dt
sel van de kist. Arm en rugleuning, ee
primitief, worden later iets confortabel
doch blijven hard en massief. De lei
stoel is een onvertilbaar meubel, dat i
het vertrek zijn onveranderlijke pla
heeft. Eigenaardig is in dit opzicht e
model door spreker getoond, met v<
stelbare rugleuning, zoodat het naar v
kiezing voor den haard of voor de, tegi
over den haard staande tafel te gebr
ken was.
De toepassing van zeelen en opgev
dü iitUüg brengt een ommekeer te wil
en de nieuwere tijd maakt voorgoed él
leunstoel. Waarvan liet begrip zitplaj
hoofdzaak is.
Evenals de leunstoel ontwikkelt zl
de tafel uit de kist; een Middeleeuws!:
geldtafel met haar verschuifbaar bovi]
blad en geldkist er onder, toont dit dj
'delijk. Doch weldra doet de lade hij
intree^ het onderstel bliiff, nog zwaar
j zoogenaamde wangêaUtfel), doch vl
j toont meer en méér uitgesnè&ên éi? v
sierde vormen; de oudere klapfafel wo
vervangen door de uittrektafel: reeds
Renaissance brengt hier sterke wijzigiij
de 17e en 18e eeuw zullen steeds lich
en sierlijker modellen geven.
Duidelijk is de geleidelijke ontwik)
ling uit de kist tenslotte aan de ka
waar te nemen, de kist op pooten vor
het dressoir, de spinde vertoont duidel
het karakter van dubbel-kist. Een:
kenmerkende modellen van onze Zeeu
sche en Hollandsche Renaissance kasl;
werden door spreker getoond en gev
zen op de toenemende versiering v
paneelen en regels; niet slechts n
snijwerk, doch ook met oplegwerk
fijne houtsoorten.
De Lodewijkenstijl der 17e en 18eeei
vertoont in het algemeen een toenemlen
ornamentiek; kenmerkend is hier de
gen elkaar ingaande, gebogen lijn,
het sterkst is waar te nemen in den s"
van Lode wijk XV; daarna volgt, ree
u doen kan, maar misschien beu ik in
staat u naar iemand toe te brengen die
het wel kan."
„Indien u dat doet zal ik u zeer dank
baar zijn."
Weder glimlachte de jonge man en be
gon zich een weg 1e banen door de luid
ruchtige menigte, en op hen duidend zei-
de hij tot het jonge meisje:
„Arme drommels! Ze maken er veel
lawaai bij, dat is hun gewoonte. Maar
ditmaal zijn ze wel wat te verontschul
digen de meesten hebben alies wat
ze hadden verloren, tot hun laatsten cent
toe en hun vrienden eveneens."
„Denkt u dat ik het niet begrijp? Ik
ken ze en begrijp ze misschien beter
dan u. Alles wat ik voor hen doen kan
is hen aanhooren. Hoe kan men ze hel
pen? Wat kan men er aan doen? Heit
is om krankzinnig le worden."
Haar woorden schenen den jongen man
te verbazen. „Ik had geen idéé dat u
ze begreep. Ik dacht, dat uwuw
vriend zei, dat u alLeen Engelsch ver
staat."
„Ik geloof, daL hij alleen Engelsch
spreekt; ik wou dat ik ook niet anders
verstond."
De jonge man keek wat verbaasd; het
was of hij zich afvroeg hoe de verhouding
mocht wezen tusschen die twee me
scheu. Hij bracht hen bij een man in
zonderlinge kieedij, die sommige offic
ren der koopvaardij er op na houden.
„Dat is kapitein Briggs; zijn schip I
„Bella Jones" ligt daarginds. As ik hl
wel heb neemt liij passagiers voor Napii
aan boord. Misschien heeft hij nog plai j
voor twee personen."
De jonge man groette, en vertrok.
Kapitein Briggs, lefen kleine man n
rossige bakkebaard en waterige oogt!
keek den man en de vrouw tegeno-v
zich aan. Hij sprak met een süerk Lol
densch accent-
„Wou u naar Naepls? U bent de eei
gen niet. Ik kon geen ton lading krijg
gisteren en geen passagiers ook. Nu vl
de heele stad in eens aan boord, 1
vooral menschen, die geen cent op z
hebben. Vrije overtocht, kleeren en kc
verlangen ze, maar daar moeten ze zij
in vergissen. Ik ben bereid om de me
schen te helpen zooveel ik kan, ma;]
de „Bella Jones" behoort nie? aan r
en ze is niet alleen voor de liefdadii
heid bestemd. Hebt u een 'van beid
wat geld, of, als ik u op crediet m<
neem, kan ik er dan oprekenen lat
wat le ontvangen."
£W«rdt vervolgd).
