VLUG
KC
)KENDE
HAVERMOUT
6 li VOEGSEL
De Plaatsvervanger.
Het kriebelen in den neus
Dinsdag 26 Febr. 1929 No. 48
BINNENLAND
FEUILLETON
9).
UIT STAD EN PROVINCIE
wijst erop, dat een neusver-
koudheid in aantocht is
Wacht niet tot het een keel
ontsteking, bronchitis of griep
wordt, maar gebruikt direct
orman, Doodt den kiem on
middellijk door Forman, (For-
man werkt frappant) Vraagt
niet naar ,,een -
middel tegen
verkoudheid",
doch eischt For
man, a 45 cent
per doos.
HOUT
Ü2B
vw sa
vim
UIT DE PERS.
Het militair verdrag
tusschen F r a n k r ij k en
België.
Onder den titel „De aap uit de mouw"1
geeft de N. Rott. Crt. uivoerig commen
taar over de onthulling van het U. D.
van het Franscli-Belgische militair ver
drag en de interpretatie uit 1927 van de
generale staven.
In vollen vredestijd en ouder vigeur
van het grondverdrag van den Volken
bond, dal vóórop stelt het desideratum
dat de internationale betrekkingein, die
op de rechtvaardigheid en de eer moe/ten
gegrondvest zijn, in lie; openbaar (au
grand jour) behooren te worden onder-
jhouden, in zoo'n lijd zien wij Frankrijk
en België in het aartsgeheun een militair
verdrag aangaan dat oo"k het bevriende
'Nederland geldt; en die Nederland
sche oriëntatie krijgt in 1927 bij het
jaarlijkjscli „concert" der generale sa
ven zoodanige vormen ,dat zij moordend
mag heeten voor de goede trouw, waar
op wij altharijs van den kanit van Frank
rijk meenden aanspraak te mogen ma
ken. Klakkeloo'.s wordt hier toch vastge
legd, dat sedent 1919 Nederland maat
regelen van rivierpolitie genomen heefC
en nog zal nemen(?) die eventueel m.a.w.
als het in de kraam! der generale sha
ven te pas komjt zullen kunnen worden
beschouwd als niets minder dan (net-
temenit) onvriendschappelijk en telfs als
een agressie, diie dul& een Fransch-Bel-
gischen oorlog tegen Nederland zouden
wettigen niet alleen maar ook vanzelf
sprekend doen zijn- Terwijl dus sedert
.1919 Frankrijk en België erop uit zijn
stelselmaitig "door surtaxen en sleepfacili
teiiten ,het Nederlandsche rivierverkeer
ogi Straatsburg te nekken ten bate van
Antwerpen ,en daartegen Nederland in
die jaren niets gedaan heeft, dat afwijkt
van zijn beproefde politiek om heit voor
het internationale verkeer zoo belangrij
ke Nederlandsche delta zoo goed moge
lijk aan zijn doel te la.en beantwoorden
en bovendien wel bij voortduring erop
ibedacht is, verbeteringen aan te brengen
daar waar deze opi haar plaats zijn, zien
wij hier plotseling generale staven, voor
wier gedragingen de regeeringen volko
men verantwoordelijk zijn ,in een „con
cert", voorzien bij arit. 6 van het mi
litaire verdrag van 1920, vasi leggen, dat
uit de houding van ons land op onze
rivieren eene agressie ,dus een casus
belli zal zijn te consitrueeren
Of nu cynische gewetenloosheid dan
wel misdadige onkunde de generale sta
ven heeft geleid, één ding is zeker, da'
het „concent" van 1927 weer eens aan
toont, en dit met niet te loochenen over
tuigingskracht ,welk een ontzaglijk ge
vaar erin gelegen is als de sta en door
gaan hun buitenlandsch. beleid te laten
bepalen door hunne generale staven.
Wij willen alweer niet onderzoeken
of het gewetenloosheid dan wel domheid
was, die den Franschen generalen 'sla
jaren na den oorlog nog voedsel deed
geven aan het verhaal als zouden in
de eerste dagen van den oorlog Duit-
•sche troepen door het onzijdige Limburg
zijn getrokken. Wat is er in de Entente-
landen een storm van verontwaardiging
oopgegaan over deze nooit plaats gehad
ihebbende schending onzer onzijdig
heid! Wat hiervan zij, het „concert" van
1927 leert ons nu ook heft besluit van
dat jaar ,dat in geval van een oorlog met
Duilsehland eene Belgisch-Bri'sche leger
macht door Limburg zal trekken opi drie
punten!
Nederland weet thans, waaraan het
door
RIOHABD MARSH.
Vrij naar het Engelsch door O. M. G. de W.
„Het is een goede oefening voor een
acrobaat", riep hij haar toe. „Gelukkig
heb ik mij daar al meer in geoefend. De
kwestie is, wat nu Het ziet er liiejr
niet erg uitlokkend uit, ik geloof, dat
ik het nu aan den binnenkant eens pro
beeren zal. Is er nog iets over aan den
anderen kant van het balcon in de
kamer, bedoel ik."
„Er ligt nog een stukje van den vloer,
op sommige plaatsen misschien drie of
vier voet breed, maar het is heel brok
kelig. Ik durf er haast niet op te gaan
staan en ik vrees dat het u niet hou
den zou. Ga maar liever terug en laat
mij aan mijn lot over. Het helpt toch
niet of u hier komt".
„Dat zullen we eens zein u zult zien
dat ik er kom ik heb het u immers!
beloofd. Kijk, ik heb het raam open ge
toe ïsi'hCjt is in het geniepi verkocht en
verraden met opzijdeze.ting van alle goe
de trouw. Wel een prettige joyeuse en
tree voor den nieuwen Franschen ge
zant in Den Haag!
Het '.spreekt van zelï ,clat onze re
geering en ons la'nd zich door de ont
hulling van het Utrechtsch Dagblad niet
zullen laten afdringen vain onze beproef
de politiek t.o. van de Nederlandsche in
ternationale waterwegen, maar er zal
veel moeten gebeuren voordak wij in
Fransche en Belgische wenschen op dit
punt iets anders zullen kunnen zien dan
onware blaaskakerij.
Het nlad gaat de gepubliceerde stuk
ken na en meent: i
Neutraliteit, tractaten, al wat er tus
schen Engeland en België eenerzijds en
Nederland anderzijds mocht bestaan zal
als een vodje papier worden terzijde
geschoven, en men zal precies hetzelf
de doen wat van Engelsche zijde in
1914 als de grootste grief tegen Dui'tsch-
land gold: men zal den neutralen staat,
ook zonder dat hij er eenige aanleiding
toe geeft, binnenvallen, ein bet onrecht
van de oorlogsnoodzaak laten geiden. Van
Belgische zijde was ten tijde van de
besprekingen over het (verworpen; Ne-
deriandscli-Belglsche traclaat het uiter
ste gedaan, om van Nederland de verze
kering te verkrijgen, dat daar een Duit-
sche doortocht door Nederland als een
casus belli zou worden 'beschouwd. Als
antwoord op de verkregen verzekering
wordt nu kort daarop een Engelsch.-'
Belgische doortocht door Nederland ul
tra-geheim vastgesteld! Wij, van onze
zijoe, zullen dit niet kwalificeeren. Het
is een zaak voor het Belgische en hel
Engelsche parlement, daarover een oor
deel uit te spreken, gelijk veel van wat
thans door dc. openbaarmaking van de
geheime overeenkomsten onthuld is, tot
heel wat discussie in de Engelsche, Franë
sche en Belgische parlementen zal kun
nen leiden.
Iiel blad maakt de opmerking, dat
Dij een geestesgesteldheid als blijkt uit
de zinsnede der interpellatie over de on
vriendelijke en agressieve maatregelen op
het genied der waterwegen een basis
voor onderhandelingen met België schijnt
te ontbreken
Het blad concludeert cya.
■"l'allooze organisaties, nationaal en in
ternationaal, groote en kleine, officieele
en private vereenigingen, zijn er op uit.
een toestand van elkaar over en weer
begrijpen en waardeeren in het leven
te roepen, opdat de schrik van den
oorlog met al zijn namelooze ellende
verre zal blijven, en onderwijl gaat daar
een kleine groep mjlitairisten op z'n
Duitsch Van voor den oorlog voort,
zonder iets van de teekenen der tijden
te verstaan, vierkant tegen den draad in.
Zij smeaen verderfelijke plannen; zij
trachlen oe geheele moderne rechtsop
vattingen en vredesorganisaties te ver
trappen ,en zij beloven elkaar „.stipte'
geheimhouding wel hegrijpend, dat
wat zij doen het daglicht 'moet schu
wen. Herhaaldelijk wordt in onderschei
dene parlementen over hetgeen zij1 in het
schild voeren geïnterpellleerd de aan
gelegenheid wordt als onbeteekenend
voorgesteld. De kracht van de overeen
komst zal natuurlijk nu officieel woi\-
den verkleind. Inderdaad zal ook door
de openbaarmaking de hatelijke overeen
komst veel van haar practische waarde
verliezen, dg snoods zal zij geheel worden
Ier zijde gesteld. Wat doet het er loei
Wat verloren is en nog weer in geen
jaren en jaren herwonnen zal worden
is hetgeen van het nieuwe Europa de
grondslag moest zijn: het al:engs, terug,-
keerend onderling vertrouwen dat zich,
zij het langzaam ,weer aan het ontwikke,
len was.
Toch, wij mogen niet versagen. De
Volkenoondsgedachte is schoon. Laten
wij trachten, daaraan verder te oouwen
Eenmaal moet toch aan de weldebkendlpn
de zege ten deel vallen.
Aan het uitvoerige Rcuter-tellegram
over de onthullingen van het Utrechtsch
Dagblad, dat door alle Engelsche lila-
den, behalve merkwaardig genoeg dooi
de Times gepubliceerd wordt, voegen
sommige bladen nog eenige, opmerkingion
toe.
De diplomatieke medewerker van de
Daily Telegraph merkt ter zake van de
kregen en er is een stukje vloier aan
den binnenkant. Daar zal ik het eens
probeeren."
Hij stapte het raam binnen op heL'
„stukje vloer",dat hij genoemd had. Aan
den binnenkant was het nu juist niet
gemakkelijk, maar dan toch iets beter.
Er lag een balk, die van de bovenver
dieping was afgevallen; daar zou een
kat met gemak over lieengeloopen zijn
hij zou een kat trachten te evenaren. Zoo
dra hij er op, stapte kreeg de balk' een
kolossalen schok. Was hij niet zoo vlug
geweest en had hij niet zooveel tegen
woordigheid van geest gehad, dan was
hij naar beneden gestort en wie weiel
welk een groot gedeelte van het gebouw-
zou meegegaan zijn. Het meisje op het
baloon zou onherroepelijk verloren zijn
geweest.
Maar hij viel niet. Niet alleen was hij
huiven staan, maar toen de balk weer
tot rust kwam, liep hij er voetje voor
voetje overheen. Het was een heele toer
zichzelf en de balk in evenwicht te
houden. Het gelukte; hij bereikte dat
geil eel te van den vloer, dat van de bo
venkamer was overgebleven.
Het jonge meisje was nu van het bal-
vermeende interpretatie van 1927 op dat
de gedachte vólgens welke de Britsche
regeeringen zich* in eenige zoodanige
verplichting begeven zou hebben a!s die
welke in die interpellatie gepubliceerd
worden, als totaa! ongegrond afgewezen
kan worden. Met de grootst mogelijke
beslistheid zegt bij dat geen zoodanige
verplichtingen aangegaan zijn en dat deze
ook inderdaad geheel mét den geest van
liet verdrag van Locarno in strijd zouden
zijn.
De diplomatieke medewerker van de
(cojnservatieve) Morning Post zegt dat
de geheime Eransch-Belgische overeen
komst oude geschiedenis is. Er was te
dier tijde n iets vreemds in deze overeen
komst. Metterdaad vloeide zij op natuur
lijke wijze voort uit den laatsten oorlog
en Versailles.
Wat liet bericht over een oveneen-
komst tusschen Engeland en België be
treft, dit lijkt den medewerker fantas
tisch, aangezien zij dan geteekend zou
zijn 18 maanden na Locarno en negen
maanden na Duilsehland's toetreding tot
den Volkenbond. Ilij acht het mogelijk
dat er een memorandum bestaat in den
vorm van het ontwerp van een overeen-
komst, die echter niet de sanctie van de
betrokken regeering heeft
De publicatie van hel geheime oor-
liogsverdrag tusschen Frankrijk en Bel
gië heeft in Berlijn sche politieke
kringën groot opzien gebaard. Van de gis
termorgen verschenen bladen, schrijft de
M-ontag, onder het opschrift „De maskee
ring van de Lócarnopoliliek", dat alle
dementi's van de Eranscbe en Belgische
regeering niets helpen zouden. Men be
hoef! slechts te denken aan den aanleg
van Belg'sche spoorlijnen. Itet Belgisch-
Era nscli verdrag is voor Duilsehland zeer
ernsllcf, doch valt jgeheej binnen het ka
der van de feiten., die reeds lang bekend
waren betreffende het wierkeljjk karak
ter- van de Fransche buitenlandsche po
litiek.
De Eransch-Belgische pers zwijgt in
alle talen over het verdrag. Van de
Vlaamsche zegt het „Handelsblad van
Antwerpen", den tekst met het grootste
voorbehoud moet worden meegedeeld. De
„Schelde" zegt dat een officieel „démenti"
geen opheldering meer kan brengen.
Uit VI is singe n.
Door da 7 leden van den gemeente
raad te V1 i s s i n g e n behoorende tot
de V. D|„ de S. IL Ai. Pi. en de S, P
is aan liet Bestuur der stichting „Het
Viissingkclie Ziekenhuisfonds" namens
zichzelf en namens de door hen vertegen
woordigde kiezers het verzoek gericht om
den grond welke de stichting in eigendom
heeft, niet te verknopen aan „Bethesda"
doch te blijven reserveeren voor ge
meen teziekenhuisbouw.
Adressanten wijzen er op, dat zij
vernomen hebben, dat liet bestuur bereid
is een gedeelte van den grond dei-
stichting' aan Bethesda te verkoopen voor
66 cent per vierk. Meter.
Adressanten weten, dat juridisch het
bestuur gerechtigd is tot dien verkoop,
maar meenen dat dit moreel niet het
geval is, omdat de samenstelling van het
oorspronkelijk comité van dien aard was,
dat alleen sprake kon z.ijn van een ge
meenteziekenhuis, anders waren meer
dere leden nimmer bereid geweest in het
comité zitting te nemen.
Het grondbezit werd eertijds aange
kocht bepaald met hes temming voor een
gemeenteziekenhuis door den heer Van
Niftrik persoonlijk', wien adressan ten vol
doende kennen, dat hij nimlmer den grond,
aan de stichting zou hebben afgedragen,
ais hij had kunnen vermoeden, dat die
aan het door hem beoogde doel zöu zijn
onttrokken.
Naar de letter moge het juist zijn, dat
alleen sprake was' van een ziekenhuis,
maar de geschiedenis leert steeds het
doel was een gemeenteziekenhuis.
Het staat voor adressanten vast, dat
het bestuur der stichting de belangen
bad te behartigen van een gemeente
ziekenhuis en die zeker niet achter
mocht stellen bij die van bijv. de ver-
eeniging „Bethesda".
De grond had men moeten reserveeren
voor een gemeenteziekenhuis en ook na
het raadsbesluit dezent grond moeten be
houden als pand voor onderhandelingen.
Als het waar is1, dat h,et bestuur zich
reeds verbonden heeft den grond voor
66 cent per vierk. Meter te verknopen,
dan heeft het volgens adressanten art. 6
der stichtingsacte op schromelijke wijze
verwaarloost. Dit art. luidt: „Het ver
mogen der stichting moet door het be
stuur op de meest doelmatige en soliede
wijze worden belegd."
Als men den grond wilt verknopen,
dient men dit te doen tegen den hoogst
verkrijgbaren prijs.
Is dl it ook nu niet meer mogelijk
omdat het bestuur in; zijn toezegging
reeds te veris gegaan,, dan moe Len adres
santen wederom constateeren, dat de
'bedoeling van art. 5 werd verwaarloosd
en voorbijgezien.
Dit treft te meer, |i>angezien het be
stuur bekend is, dat de voorzitter lol
tweemaal toe door voorstanders van ge
meentelijke ziekenverpleging werd ge
waarschuwd, om deze stappen; niet te
doen, en althans niet te doen, zonder
hen te voren te raadplegen.
De tweede maal werd daaraan toe
gevoegd, dat wanneer onverhoopt toch tol
verkoop zou worden overgegaan, dat dan
in overweging werd gegeven den grond
te doen taxeeren door deskundigen en
daarbij in elk geval een deskundige ,aan-
te wijzen, d e bekend staat als voorstan
der van gemeentelijke ziekenverpleging.
Adressanten wordt verzekerd, door naar
hunne meening geloofwaardige getuigen
dat in beide gevallen de voorzitter toe
zegde met deze verzoeken rekening te
zullen houden en geen bindende oonses-
si'es te zullen doen zonder bedoelde voor
standers te voren kennis te geven van
het voornemen daartoe. Het is niet ge
bleken, dat aan deze toezeggingen gevolg
is gegeven, zoodat adressanten tot hun
leedwezen tot de slotsom moeten komen
dal welbewust de belangen van „Bethes
da" zijn 'bevorderd met voorbijzien van
de belangen der gemeentelijke zieken
verpleging, welke in de eerste plaats
moesten worden behartigd.
Opgemerkt zij ten slotte, dat voor
zitter en secretaris der stichting resp.
zijn de heeren van Woelderen en Bis
schop.
0
Uit Walcheren.
Vrijdagmiddag kwam de gemeente
raad van Biggekerke in openbare
zitting bijeen. De voorzitter wierpi een
terugblik op: de verschillende zaken-
Het schrijven inzake de wijziging der
keuringsverordening van waren wo.d.
voor kennisgeving aangenomen, aange
zien gevreesd wordt dait de belangen
der melkveehouders hierdoor in het ge
drang zullén komen.
(Ingez. Med.)
ND TEGEN KOUDE
'OEDINGSWAARDE
RFUNSTE SMAAK
PEN VEREENIGD IN
i
MmrnmM
HO
(Ingez. Med.)
con afgekomen en knielde op den smal-
len rand, vlak boven zijn hoofd. Zij wa
ren nu niet ver meer van elkaar af,
maar hoe kwamen zij over dien kleinen
afstand lieen?
„Als u zich aan die losse, schuddende
planken durfde vasthouden en naai- be
neden zwaaien, dan zou ik u misschien
kunnen opvangen", zeide hij.
„Ik zal het probeeren, maar ziet u
wel hoe alles trilt zoodra ik mij maar
even verroer En zou die plank, waarop
u staat, sterk genoeg zijn om ons bei
den te houden?"
„Ja, wij moeten liet maar probeeren.
U moet u laten zakken precies waaru
nu staat en blijven staan totdat ik waar
schuw. Wacht, heeft u daar niet iets van
beddegoed? Zoo ja, geef mij alles aan
wat u krijgen kunt: lakens, dekens,
spireien en al die dingen."
Zij verdween uit het gezicht. Klaar
blijkelijk deed zij wat hij gezegd had.
Iedere slap die zij deed was duidelijk
te hoeren; hij zag de planken trillen.
Zij kwam terug.
„Ik zal ze één voor één gooien. Ik
heb hier twee lakens, een deken en een
sprei. Is dat genoeg?"
„Uitstekend. Heeft u misschien een
schaar?"
„Ik geloof van wel; ik meen, dat er
zooeven een zag liggen. Ja, hier is hij.
Wil ik hem naar beneden gooien?"
„Als u zoogoed wilt zijn. Dank u, mooi
gedaan! En nu, als u den moed heeft
u zelf naar beneden te slingeren, doe
het dan. Maar het schijnt hier een wan
kele bodem te zijn; maakt u dus zoo
licht mogelijk."
Het meisje gehoorzaamde; zij zwaaide
in de lucht en hield zich vast aan de
wankele planken zoo goed als zij kon.
Hij kon niet bij haar voeten en kon dus
ook niet vastgrijpen; zij moest loslaten
en er op vertrouwen dat hij haar op
ving. Dit verklaarde hij haar.
„Het ellendige is, dat de heele omge
ving zoo ontzettend wankel is. Als ik zeg:
„laat u gaan", laat dan heel voorzich
tig losIk zal u heel voorzichtig op
vangen. Vooruit!"
Zij liet los. Hij stond een weinig op
zij; toen zij aankwam hield hij zijn armen
uitgestrekt en dacht haar bij haar .mid
del op te. vangen. Maar toen hij zijn ar
men om haar heen had geslagen liet. er
iets les. Een van de planken, waarop
De bijdrage aau den keuringsdienst
van waren is vastgesi.eld opi f 124.98,
waarvan in mindering komt f 6.85 over
1927.
Aan Meliskerke is verschuldigd f 3.06
en aan Middelburg f 8.19 wegens uilkee-
nng voor alhier wonende schoolkinde
ren in de vergoeding bedoeld in art- 205
der L. O. wet.
De trap in de duinen
van Valkenisse.
i Ingekomen is een verzoek van C.
P. A. van Ham om een bijdrage in de
kosten van verbetering van den trapi
o,ver de duinen bij Groot-Valkenisse,
waarvan de kosten worden geraamd op
f 450. De voorz. deelt mede, dat B. en
W. foorstellen f 25 te verleenen, niet uijt
een oogpunt van bevordering van het
toerisme doch uitsluitend in hef. belang
der ingezetenen, die de duinen willen
bezoeken.
De heer Poppe is hjer tegen, daar de
trap meest is in het belang van hen,
Jie op de Zondagen de duinen bezoe
ken, waarmede Van Han het meest ge»
oaat is. Hij kan geen vrijheid vinden de
zen hierin le steunen, hjet zou voor spr.
wel verschil maken, wanneer de trap er
reeds jaren vanwege de gemeente was
gelegd.
De heer Goppoolse is de meening van
den heer Poppe toegedaan, voor wait
betreft de ontueiiiging van den Zoindag.
De heer P. Janse meent, dat elk er van
overtuigd is,, dat hier een prachtig stuk
natuurschoon valt te bewonderen, e.k
me.nsch heeft behoef,.e nu en dan daar
van te genieten. De trap is een ge
makkelijk miüael oim op ae duinen te
komen en nu deze in een desolaten toe
stand verkeert, is een bijdrage, billijk.
.Men kan het toerisme niet weren, ook
.n de week komen vele menschen er.
Spr. is B. en W>. dankbaar voor ïïun
voorstel.
De heer Dekker begrijpt niet, dat de
heer Poppe verschil maakt wanneer de
[rap van gemeentewege was gelegd en
nu deze door Van Ham' wordt onder-
bouden. Dit staat z,i. gelijk. Het voorstel
van B. en Wl wordt aangenomen met
5 legen 2 stemmen, die der heeren Pop
pe en Goppoolse.
Gelezen wordt een tweetal verzoeken
van S. Koets en M. Kleinepier, slagers,
ilhier, waarin deze. mededee.en, dat zij
ïun slachjuizen overeenkomstig de voor
schriften zullen verbouwen en deze wil
len beschikbaarsle.ilen voor de nood-
slachtingen, waarvoor zij een bijdrage
verzoeken in de kosten der verbouwing,
welke' voor Ivoets f 2200 en voor Kleine-
pier f 275 bedragen.
De voorz. deelt mede het gevoelen van
B. en W>. Door het groote verschil in
kosten was het moeilijk een beslissing te
nelmen,' welke billijk kan worden gte-
noemd. Het slach.huis van Koets zal
ruim worden ingericht en kan tegelijker
tijd dienen, zoowel voor gewone- a'ls
noodslachtingen, waa/door deze meer
nel karakter krijgt van een gemeentelijk
slachthuis. De heer Kleinepier bouwt zijn
slachthuis zoodanig, da. alleen noudsla h-
lingen of gewone slachtingen afzonderlijk
kunnen worden bëhande.d. B. en Wi.
«lellen mitsdien voor met K-oef's een
overeenkomst aan te gaan, waarbij hij
hij stond, viel krakend naar beneden en
zijn linkervoet ging mee. Ilij hield het
meisje stijf vast, anders zou zij oveid
den randgevallen zijn. Hij zat als 't ware
plotseling met het meisje in zijn armen.
Ilij hoorde een vreeselijk gekraak: het
was of de aardbeving weer begonnen
was. Van boven hun hoofd kwamen pro
jectielen naar beneden; er viel een groot
stuk uit den muur waar zij vlak hij
zaten, de rand van den vloer boog naar
omlaag en een gedeelte stortte in; geluk
kig niet het stuk waar zjj op zaten. Toen
het gekletter bedaard was, zei hij:
„Dat was Wel heel dicht in onze buurt;
ik dacht heusch dat het met ons gedaan
was."
Zij antwoordde, nog steeds in zijn ar
men liggende:
„Ik heb u wel gezegd, dat het hier
niet veilig waspik heb u gewaarschuwd
en he.b genoeg gezegd dat u niet lcom|en
moest."
„Heb ik dan een ongeluk gehad door
wel te komen?"
{Wordt vervolgd).
