Ij
hebben of wcggeloopen oïze moe
ten dan maar de duistere waarheid hoe
ren, omdat ze dan een, jaar ouder zijn
geworden en ouder zijn, moet immers
J^arder en minder gevoelig beleekenen
Er is een tijd dat je gaat zeggennu ja,
Pau-Pietje is dood het was maar
eeu konijn, maar er is misschien ook een
tijd, dat je 's avonds diep rampzalig in
het donker ligt te kijken omdat zoo iels
liefs als Pau-Pietje niet meer bestaat,
■want hij was eenig, anders ais ieder an
der konijn en je hield zoo van hem en
je wist ook zeker dat Pau-Pietje blij was
als hij je weer zag en dat laatste vooral
is iets heèl bijzonders
Paulientje en broertje Piet waren in die
prachtige Augustusmaand, toen de zon
er maar niet genoeg van, kreeg om het
strand en de zee te doen, tintelen, toen de
lucht iederen dag, weer hoog en blauw
was en menschen en kinderen ;\1 brui
ner en gezonder eruit zagen, de vinders
en redders van het armzalige, grijze
wezen dat met aangeschoten, bebloede
kop in 'l warme duinzand, den donkeren
dood wachtte
Het was regelrecht ondeugend dat Pau
en Pietje zonder vragen^ hun schoppen
en fort op het strand in den steek lielen,
maar hoe kon je nu Moeder wat vrJgep,
Moeder die zoo diep in slaap was}, dat
ze niet eens Piel's zanderig handje op de
hare gevoeld had, niet gemerkt dat
de roze woibluwen van haar voileja-1
ponschoot in het zanp was gerold en
prooi geworden van een. stout klein
hondje. Moeder sliep diep en vervveg,
de oogen heelemaal dicht achter de groe
ne uilebrilglazcn en dus zei Paulientje
suggestief ,.Ze vindt het zéker goed",
omdat zc Pietje's en eigen twijfel met
een krachtterm wilde overstemmen eu
de zomersche, wijde wereld, haar on
dernemingslust had gewekt En, dus to
gen ze hand iu nana de duinen in en
voelden zich als ontdekkingsreizigers die
misschien vreeselijke en heerlijke avon
turen gingen beleven Af en toe draaide
Pietje zijn siliuldig, blonde kopje nog
,eens naar het badstoelen beslippelde
strand, maar dan pakte Paulientje stijver
zijn hand en wist hij weer met een éven
trillende lip dat hun tocht prachlig was.
Hoe prachtig begrepen ze pas toen ze
het zieltogend konijntje, dal met donkere
staaroogen in doodangst hen aanblikte,
ontdekten Piel legue zijn, warme handje
op het grijs-fluweclig, schokkend lijfje.
,,Zijn hart bonst z6ó," fluisterde hij oon-
kerrood, gansch vervuld van eerbiedige^
schrik en diep medelijden Zesjarig, moe
derlijk en doortastend Paulientje over
zag den toestand snel en doeltreffend
„We moeten hem meenemen^ naar Moe
der. En zoo gebeurde het dal Paulientje
nu ook diep blozend vaq inspanning eu
zwijgend verwerkte griezel, den bloederi-
gen aangeschoten stumper voorzichtig til
de in haar blauwe-bloempjesjurk, uitge
spreid door Pietje en zoo sukkelden ze
de duinen weer af naar Moeder die al
lang ontwaakt, helder en lichtelijk geagi
teerd naar het voortvluchtig twcétal uit
zag maar bij hun zonderlingö thuiskomst
ieder boos woord over stoutigheid en
vuile jurk inslikte om alle kuudc van
verpleegster en troosteres ten lom te
spreiden. Uit hun huurvilla pal bij het
strand holde Paulientje om een. zacht
kussen, waarover Moeder een kraak-
schoonen zakdoek spreidde en, zoo be
landde het konijn op de meest omzich
tige brancardwijze in de zoqnige serre,
waar Moeder de marejuise neerhaalde,
zoodat de zon niet langer zijn gewonde
kopje blakerde en waar Pietje een bord
met geweekte beschuit met wat fijn ge
sneden sla naast het trillend konijn-
mondje zette, voorloopig zonder eenig
succes Ze liepen zoo zacht mogelijk
om het konijn dat natuurlijk razende
hoofdpijn zou hebben njet te stiren en
's avonds wachtten ze met extra onge
duld op vader die dokter was en uit de
stad thuis gekomen, den patiënt zorgvul
dig onderzocht en met zijn, vriendelijke
oogen op twee heel ernstige gespannen
gezichtjes gericht, kou verklaren Hij
zal liet wel h ilen En toen doopten ze
hem (natuurlijk zonder water reor de
wond) Pau-Pietje en gingen gelukzalig
slapen en Moeder waschte de blauwe-
bloempjesjurk en hing hem te drogen in
hel maanlicht dat glimlachte
Aan alles komt een eind, ook aan
e'en heerlijke zomerstrandvacantie en zoo
moesten Paulien en Pietje met hun
ouders weer terug naar de groote stad
waar ze op een mooi bovenhuis woon
den, maar voor Pau- Pietje ongeschikt,
naar Moeders onverbiddelijk eindbesluit
En zoo belandde Pau-Pietje in een meC
versch hooi gevoerd mandje, dat Pau-
dentje naast haar Moeder gezeten, op
schoot hield in den trein naar Leeuwar
den, naar Oom-Dokter, die altijd dingen
wist daar een ander nog nooit van ge
hoord had. Pau-Pietje zou bij een fel-1
twistend kippengezelschap gaan, wonen,
„orr.dat" zei Oom-Dokter „dan de vre-;
de zou weerkeeren en de gehavende I
pluimen aangroeien." Pietje had gehuild
van angst en medelijden. j..Ze zullen i
hem kwaad doende haan zal hem; pik-
ken cn hij moet immers n,og voorzichtig
om zijn hoofdje zijn!" Maar Oom-Dokter
h id hem getr-,1 sl en belooFd dat hel ko
nijn onmiddellijk uit het hok bevrijd
zou worden en alleen leven als het
kippengezelschap vijandig optrad. En zoo
stouden Moeder, Paulientje en Piel in
geweldige spanning toe te zien toen Oom-
Dokter, Pau-Pietje in liet kippenhok
sloot met een bemoedigend duwtje tegeq
zijn witte staartje. De pedante kippen
vergalen voor één keer hun, hopelooze
verwaandheid, de haan voor één minuut
zijn sultandeftigheid, al de kale oogen
staarden uit beweginglooze koppen, diep
verwonderd en vol ontzag naar het nieu
we, wondere wezen.
En zooals, wanneer in ,de concertsaal
een nieuwe, buitenlandsche ster optreedt.
Er heerschte een zwijgende, intense op
getogenheid, een criliekloos aanvaarden,
een toejuichen ook al werd voorloopig
nog niets gepresteerd. Pau-Pietje ver
legen en schrikkerig dook diep ineen,
wat de kippen en haan opvallen als een
moderne reverence ery ze waren verrukt
en verblijd over zooveel hoffelijkheid.
In wijden kring stonden ze sprakeloos j
om Pau-Pietje en zagen opgetogen en
glimlachend toe, als hun gast eenigszins
bekomen van zijn nieuwe omgeving, een
groen slakropje door Oom-Dokter als
verfrissching na de reis toegestoken, be-1
hendig naar binnen moffelde; een ide
aal slakropje, waarvoor ze eikdór nijdig
en jaloersch gepikt en geplukt zouden heb
ben. Maar de innemende, gedistin
geerde eu allengs vlotte manieren, van
hun gast imponeerden hen zóó, dat ze
begrepen zich te moeten herzien en meer
gepolijst voor den dag komen en hun ou
derlingen haat verbergen!
En aldus kreeg Oom-Dokter gelijk; Pau-
Pietje werd ontzien geeerd en nage
aapt; baan noch ,cip die hem een veertje
in den weg gelegd zou hebben, hij,
werd de vredesapostel, de ordebewaar
der door zwijgende waardigheid, door de
vriendelijkheid van zijn, donkere oogen,
doorvolkomen onverschilligheid voor
alle verbeten herrie. En met gepaste
vricnde.ijke nonichalence stuurt men het
ook buiten een kippenhok verge
rustgesteld, maar wel weemoedig ge
stemd, zegden Pau en Pietje hun pleeg
kind goeden dag en moesten weer in
den trei» terug naar de groote slad. naar
de school en al de lessenl
Ach, waarom was Oom-Dokter niet ge
trouwd, waarom had hij dat vergeten,
dan was het vreeselijke nooit gebeurd,
dan zou Pau-Pietje, St. Nicolaas en ook
nog Kerstmis vredig beleefd hebben en
het nieuwe jaar blijmoedig met zijn haan
en kippen bin.nen gehupt zijn. Helaas,
Oom-Dokter was niet getrouwd, maar
werd voorbeeldig verzorgd en behoed
door een echtpaar; Popma die den tuin
harkte, de kippen voerde, het konijn er-
eis aaide en vööradvies iu de wachtka
mer aan de patiënten, uitdeelde, soms zoo
treffend en afdoende dat ze nooit in de
spreekkamer belandden maar meteen
gratis ingelicht, verheugd vertrokken.
Triensje Popma was tweemaal zoo Lang
als Popma, die zachtjes gezegd een bult
had en zulke enorme handen, dat je best
begreep dat hij „met de vier door
Leeuwarden kon koetsieren"
Triensje kocht ponden, koffie met ca-
deaux, waarbij haar liefde voor nikkel
.hun zitkamer deed fonkelen Triensje
kookte voortreffelijk, ach ja, had ze
.dat maar niet gekund dan. leefde Pau-
Pietje nog. Er komt nu een zóó tragisch
bedrijf dat het niet te beschrijven is
zonder de inkt te doen vlekken
En dus in het kort- Er was een, De-
ceniberiniddag dat Oom-Dokter gezeten
aan zijn eenzame, doch glansrijk verzorg
den disch verrast werd door een geurig,
wildgebraad, een gebraad dat hem het
bloed in de aderen deed stollen,.
Diep verheugd en trots verklaarde
Triensje. ,,'t Kenien!" en nooit of te jiun-
mer zal zij noch haar verbouwereerde
echtgenoot begrijpen, waarom haar ver
rassing al bij den deurpost met een
woordeloos, ontzet afgrijzen werd terug
gewezen. „Eeu vél ken,ien at je op en
je kocht een nieuw'. Nee, Pau en;
Pietje mogen het niet weten.
STUKKEN VOOR DEN
GEMEENTERAAD VAN MIDDELBURG.
Bestuur Godshuizen.
In verband met de periodieke aflretljng
van twee leden van het bestuur der
Godshuizen heeft dat bestuur de vol
gende aanbevelingen gedaan: de lieeren
E. H. Peek (aftr.) en G. Mes; de
heeren C. Boudewijnse (aftrA eu mr J.
F. van Deinse.
Comm. 'Toezicht L. O
Voor de voorziening im de drie vaca
tures, welke op 1 Jan. wegens periodieke
aftreding zullen ontstaan in de Comm.
van Toezicht op het L. O., leggen B.
en W. de volgende aanbevelingen over
de heeren G. Mes (aftr.) en L. H. H. Par-
ren; de dames J. G. G. de Cleijn Brem
(aftr.) en M. M. Jugius, do heeren S.
Brouwer (aftr.) en H. Bonnet.
De af tredenden vertegenwoordigen resp.
de ouders van leerlingen der Bijz. scho
len, de ouderwijzers van O. L scholen en
de hoofden tfer fijjz. scholen
is maar al te gemakkelijk aan*
leiding voor in het vertrek
te heet te stoken. Des te gevoe*
Iiger is U voor de koude, ah.
U in de buitenlucht komt. De
plotselinge temperatuurswisse*
ling heeft dan dikwijls een
verkoudheid
tot gevolg. Hoesten, hevige
verstoptheid zijn de eerste vers
schijnselen en vermanen U teges
lijkertijd eenige
Tabletten
te nemen, om ernstiger verkouds
heden te voorkomen,
j Men eische steeds de origis
r.eelc verpakking „«oyefc" en/
lette er op, dat op elkefoAYPW
tablet het woord „BAYER" I g i
ingestempeld is. Prijs 75 ets. p
(Ingez, Mod)
Subsidie Burg. Arm-
Armbestuur.
Overeenkomstig het verzoek van bM
Burgerlijk Armbestuur wordt voorgesteld
de reeds toegestane subsidie ad 100.000
gld., alsnog met eene som van f4794 71
te verlioogen.
De commissie van financiën vereenigt
zich met het voorstel.
Commissie
Sportterrein.
Op voorstel van.de commissie van be
heer en toezicht gemeentelijke sportter
reinen, stellen B en W. voor, met ingang
van 1 Januari a.s. de heer L. J. Geers
als lid dier commissie le herbenoemleu.
Hoofd Openb. Sch. A.
Ter benoeming van, een hoofd van
school A., in de vacature-C. Hack, heb
ben B. en W. de volgende voordracht
opgemaakt de heeren W. Heijt, H. N.
Everaers cn 0. L. Hack, hoofd der O. L.
school resp. te Veere, Oude Tonge en
Zonnemaxre. B. en W. stellen voor de
benoemjng te doen ingaan op eeu nader
door hen te bepalen tijdstip.
haai- wiegje met een rammelaar lag te
spelen
Ja, 't was een heeie familie, maar
Lies wilde toch o zoo graag er een
nieuw kind bij hebben, liefst eeu meisje
mei een jongenskopje, want de krullen
van Nora mocht ze niet afknippen, had
Moeder gezegd. .Maar wanneer Sint nu
ook vond, dat ze al genoeg poppekinde-
ren had, zou hij haar stellig geen njeuwe
brengen Kon ze al maar schrijven, dan
zou ze hem vragen, of hij ..alsjeblieft"
't toch maar wilde doen
Maar toen ze op haar manier een brie!
geschreven had en hem aan, Ner, die al
lang op school ging. liet lezen, zei deze
„Kind die strepen en, krassen van jou
kan geen mensch lezen."
En daarom zat Lies nu zoo ernstig na
te denken, hoe ze Siqt toch wei zou kun
nen overhalen. En toen viel haar op
eens een mooi plan in ze stond op en
en ging dadelijk aan den gang In een
groote doos legde zc Siene en Toos met
Zwartje de negerpop. Over hen heen
spreidde ze wat kleertjes uit en dicht
ging toen liet deksel en de doos onder
de kasl Nora eu den matroos stopte ze
achter een stapel doozen op de onderste
plank van de speelgoedkast Ook Baby
mocht niet in haar wieg blijven Kan
je denken! Als Piel door den schoor
steen naar beneden kwam en rondkeek,
moest hij denken die arxnc Lies, geen
één pop bezit ze! En zoo kreeg Baby
een plaats onder den divan in Moeders
kamer.
Wat duurde die dag Lies lang eu wal
verveelde ze zich eigenlijk, ofschoon ze
al eens met de bouwdoos speelde en ook
met de legkaart en van kralen! een arm
band reeg eu ook van voren af aan alle
prentenboeken, bekeek Plezier had zc
niet en toen ze s avonds bij den schoor
steen stond, waar haar schoen niet hooi
voor het paira van Sint klaar lag, zong
met een erg beverig stemmetje ..Gooi
wal in mijn schoentje
En wat zat er den volgenden morgen
in dat schoentje;' lien groote brief! Toen
Lies er mee naar Moeder liep, las deze
haar voor, wat er in stond 9
Liesjc.
Zoo juist komt Piet terug uit den
schoorsteen van ue speelkamer en vertelt
me, dat ai je kindertjes weg zijn „Iioc
kan dat nu'' raag ik en meteen hoor
ik zelfs hier boven op hel dak huilen:
„wal liggen we toch nauw". „Wat is hel
toch donker." Au au. wat zit mijn voel
in dc knel'en- w at lig ik koud zoo op
den grond! Ben je wel een goed
Moedertje. Lies? En wou jij Sint eens
foppen Is dat wel eerlijk??
De groeten van den teleurgesteklen
Sint Nicolaas
Lang voordat Moeder klaar was
met lezen, had Lies al een hooge Jueur
gekregen en toen de brief uit was, sloop
ze stilletjes naar haar speelhoek Dien
heelen morgen had ze T druk met haar
groot gezin AHeereerst moet Baby weer
in qo wieg en nog wel met een doekje
om den hals, want ze had kou gevat
zoo zonder deken oiijder d,en divan. En
wat waren de kleeren van de anderen
■erkreukeld; het poppeustrijkijzer moest
er aan te pas komen enj Lies streek er
duchtig op los. Ook Nora's krullen moes
ten lang geborsteld worden, zoo zaten ze
in de war. 't Matroosje zat dien dag stil
in zijn stoel, want met een voel, die een
heeien nacht in de knel gezeten heeft,
kan niemand uit klimmen gaan, wel?
O, wat voelde Lies zich dien avond
veel levredener, toen ze slapen ging; de
kinderen lagen welverzorgd in hun
uachtkleertjcs in hun) ledikautjes en op
raad van Moeder zette ze toch maar wel
weer haar schoen bij den schoorsteen.
Toen ze hierin den volgenden morgen
een chocolade L vond. begreep ze, dat
Sint wel niet meer zoo heel boos zou
zijn.
Op den avond van den vijfden werden
er o zooveel pakjes voor Lies en Nel
bezorgd. En wat was wel 'l mooiste ca
deau. dal Lies kreeg? '1 Kwam uit een
groot pak en er zaten zóóveel papie»
ren omheen, oat toen die er af waren,
per slot maar een klein koffertje
o verbleek lil dit koffertje zat een lief
popje mei een blond pagekopje en o
zooveel mooie kleertjes; zelfs een para
pluutje had ze en een cape en een
laschje cn een pyamaatje voor den nacht.
Eenig leuk!
Wal een goed xnan was die Sint toch!
HELENE A. H. MARCUS.
Voor de Grooteren.
ADVENT.
't Is Advent, tijd van verwachting,
voorbereiding tot het ïeest,
dat van blijdschap Spreekt en vrede,
maar van liefde 't allermeest.
Nog ,een poosje en dan klinkt weer
'tlicd .van Stillen, Ileil'gcn Nachjt,
en is ons de groene Kerstboom
door den tuinman thuis gebracht.
(Tijd van licht en blijde zangen,
liefelijke Kerslmistijd!
vrooUjk schjLl'reu onze oogen
nu gij weer in aantocht zijt
ÏIERMANNA.
TWEE SPELLETJES.
HET WOORDENSPEL.
Voor dit spelletje gaat het gezelschap
in een kring zitten. Hierop iieem't één1
van alien een doek en werpt dien naar
een ander, terwijl hij daarbij een zelf
standig naamwoord noemt. Degene, wien
dc doek toegeworpen wordt, moet on
middellijk een tweede zelfstandig naam
woord noemen, dal vereenigd meL het
eerste een goed nieuw woord vormt.
Vervolgens werpt degene, die den doek
ontvangen heeft, dezen verder, terwijl
bijl een ander zelfstandig naamwoord
noemt, enz. enz.
Wanneer b.v. A. „Klok" zegt, terwijl
hij B. den doek "toewerpt, zegt
VAN ALLES WAT.
OPGAVE VOOR GBOOTEREN
Maak van o;iderslaande stukjes een vierkant, maar doe het zóó, dat ze pre
cies in elkaar sluiten en je op de horizontale lijnen zes jongensnamen te lezen
krijgt.
H
M
B
*l"l
T
R
LL
0
R
A
1'
R
M
V
'1
E
D
E
N
L
LIIE
R
1°
L
F
D
1»
1
L
B
„liuis". Hierna werpt B. den doek naar
C. en noemt het woord „Inkt". C. zegt
dan „vlek", enz.
Hoe vlugger <lil gaal, hoe vroolijker het
spel is. Wie talmt met een woord te
noemen oï een verkeerd woord zegt,
moet een pand betalen,
Na afloop worden deze panden inge
lost.
WATTEN BLAZEN.
Voor dit spellelje gaat bel gezelschap
een dichten kring om "de tafel zitten.
Op de tafel ligt een vlokje watten en
allen probeeren nu dit vlokje watten
an zich af te houden en naar een
ander te blazen.
Degene, op wie hel hangen blijft,
moet een pand geven, maar ook hij of
zij, die het vlokje met de handen tracht
af le weren.
Ook bij dit spelletje worden de panden
later ingelost.
fêaadselfooekje
Oplossingen der raadsels uit 'i
vorige nummer
'laa< grsoteren.
1. Sluis, kil; Sluiskil.
2. Krater, kater.
3. Beiden kunuen lot bisschop ge
maakt worden.
4. Melk. weg; Melkweg.
Voor kleineren.
1. Omdat een blijde hond aanhoudend
kwispelstaart.
2 Ik kom li schoonc handdoeken bren
gen. (Must 10-
Hajnver eiken dag toch niet op het
zelfde aambeeld. (Merel).
Zij is ernstig gewond. Haal ijs, ter
wijl ik om den dokter telefoneer.
(Lijster).
Wil je graag ansichten lcoopen.
Jenny? (Gans).
3. Middelburg. Deur, mier, brug, Lim
burg, deeg.
4. Lex, mond; Lexmond
0m op to iossss.
'laar yrooloren.
1. Kruisraadse!
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een stad in Zeeland
XXXXXXXXX
X
X
lo rij een medeklinker.
2e een meubelstuk.
3e iets wat in een stal te vin
den is.
4e een plaats in de prov. Gro
ningen.
5o 't gevraagde woord.
6o 't meervoud van groote roof
dieren.
7o 'n klein gedroogd vruchtje,
8o iets dal dient om tuinen,
parken enz. af te sluiten.
9o een medeklinker
2. uis lie eus reus zei
and nkt abel ank x*wt
oot ik lal aak end
lak dem rn tem.
Bovenstaande lettergroepen möeten
door één beginletter afgemaakt wor
den lot goe'de zelfstandige naaïn1-
wocrcien. De beginletters vormen
dan een bekend spreekwoord.
3. 'Welke steden in hpt buitenland kun
je maken van
BOS STEL OPA
DE BAL BOG
ALTEN LES W
GRAP A
GAS GUUR B
4. Mijn geheel wordt met vier woor
den of 17 letters geschreven en
noemt een bekend spreekwoord.
13, 2, 15, 3, 17 is een dorp in
de provincie Utrecht
Een 4, 11, 12, 9 maakt deel uit
van een ketel.
8, 10, 6, 15 is een warme drank.
5, 1, 6, 16, 17 beteekenl wild.
Een 14, 1. 2, 4 is een vaartuig
Een 3, 1, 15, 7 is gebak.
Voor kleineren,
1. Welke bakker bakt geen brood?
2. Waarom regent 'hel nooit twee da
gen onafgebroken achter elkaar?
3. Verborgen plaatsen in ons land.
Is één vel papier voldoende, Ber
tha?
Het slot en de sleutel waren beide
verroes't.
Bleef dc hond vóór de kachel liggen?
Bello en enkele andere honden voch
ten geregeld met onzen Nero.
4. Mijn eerste is een kleur, mijn twee
de is een zware uitademing en mijn
geheel een ziekte. Wie raadt dit?
