TWEEDE BLAD rAH DH irm Donderdag 20 Sept. 1928 No. 220 BINNENLAND CENTRAAL GEZAG. (Van onzen Indischen medewerker). Miss Mayo, de scherpzinnige Ameri- kaansche, die met haar boek „Mother Inaia", zooveel pennen in beweging 'bracht, heeft eens in de „Saturday Evening Post" beschreven, hoe zij in Engelsch-Indiè op een heuvel zat en uitkeek naar een trein, waarmee de landvoogd zou langs rijden. Rondom haar was de vredige rust van djen val lenden avond en het welige groen van de tropische natuur werd slechts door de rails beneden 'haar onderbroken. Daar zag ze een geheel willen trein komen, enkel een locomotief met een vijftal wagens; het geheel maakte een lietalligen indruk en de trein schoof bijna geruischloos voorbijreizigers waren niet te zien. Reeds dacht zij, dat dc onderkoning in dien trein was voorbij gegaan, toen opnieuw de rails dreunden en een tweede trein aan kwam; ook deze was geheel wit, loco motief en een vijftal wagens; maar aan dezen irein was alles groot en zwaar; bet (maakte allerminst een lieftalligen indruk, maar wel een imposanten, groo- ten. Op de balcons voor en achter eiken dragen stond een Schotsche Hooglanden met roode uitmonstering en hooge kol- feaksJ op. Met dit gevaarte reisde de on derkoning en het treintje, dat vooraf ging, was slechts de politielein, die hem steeds vooruit gaat. Zoo lli'oort liet ia een Ooslersch land, zegt Miss Mayo; groot, imposant, ongenaakbaar moei het centraal gezag zijn. Dat gold in de 9de eeuw onder Haroen-al-Rascliid en in de 17e eeuw onder Akbar, den groofc-mo-i gol; het geldt nog heden en zal nog ever eeuwen gelden. Wat zij over Engelsch-Indië schreef, is zeer toepasselijk op ons Indië. Alle vierhonderd zelfbestuurders, wien we gaarne het genoegen gunnen, dat ze vors ten en vorstjes genoemd worden, moe ten de verhouding tot den Gouverneur- Generaal blijven gevoelen, zooals de eeuwenoude adat het zoo juist in de nialeische correspondentie uitdrukt: hij is hun „grootvader" en elk hunner is slechts één der vierhonderd kleinzonen. Ook 'de (vele vertegenwoordigende li- cnamen, die de Nederlandsche partij politiek aan ïndiê heelt opgedrongen, in de eerste plaals de Volksraad, be- hooron te gevoelen, dat zij niet uitingen vaa een volkssouvereinileit zijn, zooals de Fransche revolulie die aan de meeste landen bracht in Europa en zooals die in Noord-Amerika van zelf spreekt. Zij zijn bij lange na niet de vertegenwoor digers van een volk en dragen geen vêr- an twoordelijkheid. Indien zij het bij meerderheid van stemmen met ©enigen maatregel niet eens zijn, dan kan aan die meerderheid niet opgedragen worden, nu zelf uit te voeren wat zij wenschen. Zij behooren te blijven voelen, dat er slechts een pentraal gezag is, dat ver boven hen staat en dat alles, alles heeft te beslissen, nis het dat de moeite waard acht. Even min als die zell'bestuurder, die zich noemt de spil van het heelal, evenmin moet de Volksraad de allures aannemen, dat hij de SpiL is waarom Indiië draait. De Volksraad heeft al maanden moe ten ondervinden, dat de Indische pers FEUILLETON Langs Glibberige Wegen. DOOR R. L. DE VW. 46). „Ik hen precies even nat en voel me 'hoogst onbehaaglijk", antwoordde hij, somber naar zijn bruine schoenen kij kend,, die geheel verkleurd waren door het zeewater. „Ik vind. t afschuwelijk in natte schoenen te loopen." Zij lachte vroolijk en een oogcniblik later vloog zc >veg als een stormwind. „Lalen we eens hard loopen", riep .ze, achterom kijkend1,. Beresford, liep haar na eu dacht aaoi hel belachelijke liguiur, dat hij1 moest slaan, strompelend; door het mulle zand, achter dat schepseltje aan, dat vleugels aan haar voeten scheen to hebben. Even later liet ze zich onverwacM neervallen, zood,at hij bijna over haar heen roldp. „Dal was prettig", bijgdie ze, naar hem opkijkend met gloeiende wangen en schit terende oogen. ,,Ik hen vanmorgen in een bui, waarin ik alles zou kunnen djoen. Wat denkt u wel van me?" "vroeg zij uitdagend ..Wat ik d;enk, zal' ik Hie ver maar niet zeggen", antwoordde hij, bedaard zich naast haar zetlendi; zij wendde zich af •en lujurcte in de zee. da! praatcollege niet bijster belangrijk vond en niet v,eel riïlmte ervoor be schikbaar wilde stellen, een der ge volgen van het conflict, dat door den Volksraad zoo geheimzinnig behandeld werd, alleen de „Indische Courant" te Soerabaja meende, dat het niet hielp, of men den Volksraad onbelangrijk noemde, zoolang de Nederlandsche volks vertegenwoordiging aan den Volksraad gewicht toekent en hem als de slem van Indië beschouwt. Na 'het openbaar gehoor, dat de* Gou verneur-Generaal op 31 Aug. houdt, om de ingezetenen geleenhgeid té gévén, hun gelukwensclien aan het Hoofd van den Staat aan te bieden, is de pers in Indië echter uit zijn slof gescholen. De pre sident van den Volksraad heeft een rede uitgesproken en daarin vermanend lot eenige politieke partijen gesproken, dal ze gemaliga moesten optreden en ge zegd, dat het Nederlandsch gezag in In dië voorshands onmisbaar was. De groote dagbladen zijn over die woorden gevallen en hebben hem ver weten, dal politieke overwegingen in die« rede niet hoorden bij de gelukwensclien en als hij in zijn serviliteit woorden van den G.-G., die trouwens geruimen tijd geleden gesproken zijn, wil aanhalen, dat hij dat dau juist moest doen en niet de uitdrukking „rn afzienbaren tij d" moet veranderen in „voors hand s". Verscheiden bladen leggen er den nadruk op, dat de stem van den Volksraad in het geheel niet de slem van Indië is. Het is te hopen, dat dit in de Twee de Kamer doordringt. "Voordat de Volksraad bestond, was het de vice-president van den Raad van ludië, die op 31 Augustus een rede hield en al vlocht hij meestal een kort over zicht ineen van al wat er m het afge- loopen regeeringsjaar van Hare Majes teit belangrijks in Indië was voorgevallen, hij onthield zich van politiële in enge- ren zin. De Raad van Indië is het cen traal lichaam, waar alles bijeen komt, wat in Indië gedaan en gedacht wordt, óók in de vele andere streken, die in den Volksraad zoo poover vertegenwoor digd zijn en die Raad zou nog steeds beter dan wie ook de stem van Indië kunnen zijn. Het is vooral op het oogenblik bij zonder jammer, dat niet meer de vice- president van den Raad de jaarlijksche rede heeft gehouden, want de functio naris van t'nans is slellfg wel de be kwaamste ambtenaaf, die in Indiê be staat en hij heeft als directeur van on derwijs getoond, dat zijn redevoeringen rijk van inkouü waren en op hoogen prijs werden gesteld. Mr. Creutzberg kwam 25 jaar geleden op de algemeene secretarie en bleek al na een half jaar don gang van zaken beter te kennen, dan meenjgeen, die er een lange rééks van jaren was. Na enkele jaren had hij den naam, dat men hem den diksten bun del over de lastigste kwestie kou geveu o dat hij binnen den koristen tijd wist, welke rapporten het meest aandacht daarin verdienden en zelfs welke blad zijden en zinsneden daarin het voornaam ste waren. Zoo iemand krijgt niet de eigenaardigheden, die de bureaucrati sche domper van minder intelligênlen aan het licht brengt; zijn intelligentie is niet te dempen totdat hij een machine geworden is, die enkel met anteceden ten kan werken. Hij is de beste rech terhand, die de Gouverneur-Generaal kan hebben en vooral in deze tijden nu allerwege om versterking van het centraal gezag worat gevraagd. Dat vraagt vooral de Indische pers, die niet kan aannemeïi, dat het centraal gezag meer zal luisteren naar de enkele volksraad leden, die buitensporige dingen luide wenschen, dan naar hen, die minder tijd hebben voor meeningsuiüngen in het openbaar, maar die meer waard zijn; dat wordt ook gevraagd door Colijn, die een staatscommissies wenscht, om na te gaan, op welker wijze men het te kwa der ure aan den Volksraad gegeven ge wicht moet verminderen.. Men mag wel verwachten, dat mr. HOOFDSTUK, XIV. H e t g e v a a r l' ij k e punt. „Natuurlijk". zeid,c Lola, spetend met haar theelepeltje „had ik, zoodra ik wist dat miss "Rnoch niet kan komen, naar de stad terug moeten gaan," „Dat had u ontegenzeggelijk behooren le doen", stemde Beresford toe, op zijn gemak voor nmsscheu cakekruimcls strooiendk. Even wierp ze een blik op hem en sloeg loen haai- oogen weer neer. „Maar dal was niet, wat ik' u had wall- len zeggen „Dat weet ik wek", zeidé hij lachend. „Maar waarom ging u dan niet terug naar Lie stad?" „Ik djenk, omdat ik er geen lust in had". Van onder haar oogharen wierp ze een blik op hem. Zie zalen lu (dpn tuin van een oudeir- wetschc herberg thee te drinken. Lola had gezegd, dat ze graag ééns een tochtje landyvaarls wilde maken, waarop Beres- ford een auto had gehuurd. Het was een plekje, waar men zich in lang vervlogen dagen waande, gelieel omringd, door een met klimop begroei den muur, Het achtergedeelte van hel huis was verborgen acliler een tralie werk bedpkt met crimson ramblers. Een paar vruchtboomen drongen met bes- en rozenstruik om het bezit van d.en tuin Natuur scheen belemmerd zonder men- schelijke hulp of hdndjer, haar gang te Creutzberg en de leden van den Raad van Indië, onder wie de bekwaamste mannen uit de praktijk der Indische amb tenaarswereld zijn, ai zullen ze het op niet opvallende wijze doen, omdat hun adviezen steeds geheim plegen te blij ven, oilmaal zich ernstiger zuilen doen gelaen en hel regeeringsslelsel van Indiê niet nog meer zullen lalen bederven, door de wenschen van Nederlandsche partijpolitiek dan al geschiedde. We moeten terug naar een stelsel, zooals Miss Mayo hel, niettegenstaande haar democratische Amorikaausche opvattin gen, voor Oostersche landen het eenigé mogelijke heeft genoemd: naar het groo ve, imposante centraal gezag. LIT OO-Vl-lNDlr.- Degezondheidstoeslandin den B o v e n-D i g o e I Naar de „Loc." verneemt, wordt thans ernstig overwogen, de kampangs der ge ïnterneerden aan den Boven-Digoel te verplaatsen naar een plek, Iiooger aan de ^rivier gelegen. Deze mogelijke verplaat sing naar een plek boven slrooms zal noo- dig zijn, inddien de malaria zoo sterk blijft optreden als thans het geval is. De arts en de overige ambtenaren heb ben voldoende maatregelen getroffen. Hel is mogelijk, dat het sterk optreden der malaria aljeen aan het seizoen te wijten is, daar ook elders op Nieuw-Guinea en ook op de Molukkeu thans veel malaria heerscht. Van liet verder verloop zal afhangen, of tol verplaatsing der woonplaatsen zal worden geadviseerd. GEMEENTEBEGROOTING VAN VLISSINGEN. Volgens het rapport van het onder zoek Kier gemeentebegroting van Vlis- singen in een niet openbare bijeenkomst der leden v,an dien gemeenteraad werd bij de algemeene beschouwingen door een lid medegedeeld dat hij zich met hpt urgentieplan van B. en W. niet kan vereenigen en eeai andere volgorde en uitbreiding der punten zou wenschen. Hij zegde een motie toe om 25 pet. van de opbrengst der belasting op de publieke vermakelijkheden voor culturoele doel einden te bestemmen. Een tweede motié die deze spr. aankondigdezal betrek king hebben op de toekomstige ontwik keling van Vlissingen als badplaats, daar naar zijn meening de gemeente veel te weinig plantsoenen Vi eelt, daar die door den aanbouw in het vi'lapark zelfs zijn ingekrompen. Een ander lid mist in djen geleidebrief bij die begrootmg een ant woord op zijn vraag beti-cffende djeeven tueel© invoering van een dansverbod. Bij de artikelsgevvijze behandeling dier uitgaven, werd door enkele ledien het woord gevoerd over dp buitengewone politiemaatregelen in verhand met de staking bij de Schelde". Een dezer leden gaf e rustig in overweging dje politiemacht in te krimpen, en. oefende criüiek uil over het optreden der politie. Z.ï. worden de relletjes c/Tlgelokt dpor de politie en staat deze niet boven, de par tijen. Een ander lid dringt erop aau, dat alle menscheu gelijk worden behandeld en vraagt of hel noodig is, dat raadjs'e- den of wethouders zich bij liet uitgaan der fabriek in de bewsute drukke stads gedeelten ophouden. Voorts wordpn de stralen naar zijn oordeel oanoodig of te vroeg afgezet. Aangedrongen werd op het stichten van een zwemschool, welke met sul]si- die der gemeente of geheet dpor deze zou zijn te esploiteeren, een lid meende de bouwkosten niet meer dan f 10.000 zouden behoeven te bedragen. Een der leden wees erop, datd de sub sidie ten behoeve van de Zeevaartschool telkens automatisch verhoogd wordt zon der dat dp gemeente eenige medezeg genschap heeft en merkte op, dat een groot gedeelte van het bestuur van deze school berust bij dc directie van „de Scheldq", hetgeen hij een ongevvenschte toestand noemt. Inzake dc nog steeds hangende zie kunnen gaan. In hel midden van den tuani stond een zonnewijzer, mosgroen dpor invloed van het weer, het voetstuk met gras en een soort van onkruidachtige klimplant be groeid.-, en boven de herberg, waarvan de ramen als in een lijst van latwerk zaten, slak een schoorsteen zijn langen hals omhoog en zondi rustig zijn rook wolken den blauwen hemel tegemoet. Vo(- gels sjilpten en kwamen in t gras pik ken naar d,e cake kruimels, die Bcrcsford hen werktuigelijk toewierp, om plotseling van hun overmoed bewust. in allerijl' met hun prooi dp vlucht tc nemen cn haar op een veilig 'plaatsje te veroberen. Langzamerhand: was hel voor Lola en Beresïord, gewoonte geworden om den gehcelcn dag samen tc zijn. Ze haddien het niet afgesproken, maar 't was zoo vanzelf gebeurd In de eetzaal zaten ze nog steeds aan aparte tafeltjes Zij had hem niet geuoodigd de maaltijden samen te nemen Hij dacht, dat zij den vorm fii acht wildé nemen, hij wist wel, dat er in het Imperial hotel over niets met zooveel animo werd, besproken dan over hen. De Negen eu Dertig Ar tike Hen n af men niet langer ïiotilie van hem; hij werd genegeerd Tijdens hun walidelLngen en uitstap jes ha'd Lola veel van zich' zelf verteld. Hoe zij, een paar maanden oud, haar moeder had verloren cn hoe haaf vader drie jaar later, aau een gebroken harl kenhuiskwestie vroeg een lid of het de bedoeling van B. en \Vl is, dat hel col lege van regenten ook bij het nieuwe ziekenhuis betrokken zal blijven. Hij meent, d,at dit college daar niet meer op zijn plaats za zijn. Hij acht het ongéwenschl. dat de voorzitter van re>- genlen als administratieve kracht werk zaam is en komt er met klem tegen op, dat zooals hij meent, regenten deu raad feitelijk willen uitschakelen Een ander lid houdt een beschouwing over dc ziekenhuiskwesl'ie en zou gaar ne inzage hebben van liet rapport van regenten betreffende het door de Kroon «aan djen Raad uitgebracht advies, en zou hij willen weten welk gebruik van de klassekamers in het gasthuis gemaakt is. Hel zickenhuilsvraagsluk moet tot een oplossing wordjen gebracht, (maar spr meent, <J,at R en W( niel de juiste opl- lossing hebben gevondpn Hij kan niel inzien, dat er beslfi/st door de gemeente voor een behoorlijke gelegenheid tot zie kenverpleging moei worden gezorgd Spr. vraagt of er thans voldoende gelegen heid voor ziekenverpleging aanwezig is en constateert, dat in het St, Jozephzie- kenhuis een overcompleet aan bedden is. Hij meent., het niet juiisl) is dfit over compleet te vegjnooten door een nieuw ziekenhuis te bouwen, en zou eerst bij het St Josepligeslicht willen i nïormeei- ren op welke voorwaarden daar verple ging kan geschieden. Hij acht het Gast huis niel onbruikbaar, hetgeen z i. blijkt uit het advies der regeering. Het is niel noodig, dat op 2 plaatsen gelegenheid lot opereeren is. Voor en aleer over dfe ur gentie van een nieuw ziekenhuis gepraat kan worden, zullen z i. eerst de andere mogelijkheden onderzocht dienen te wor den. i Een ander lid meent, dat dan eerst hel principe-besluit ingetrokken zal die nen tc worden. Weer andpre leden beloogen dat het afsluiten van een contract met hot 31 Josephziekenhuis niet alleen op dje kos- len, djoch in de eerste plaats op prinéif- pieele grouden afgestuit lils. Zij wenschen de gemeentelijke ziekenzorg niet milt han den te geven, en willen de menschen niet dwingen i'n het St. Josephziekenhuis verpleegd te worden. Indertijd zijn twee voorwaarden door het bestuur afgewet- zen en wel dat de helft der verpleegsters protestant zou moeten zijn en dat do gemeente medezeggingschap zou krijgen Deze leden zijn echter ook van oordeel, dat bij de behandeling van deze begroe iing een principieele uitspraak zal moe ten komen Een lid meent, dat de ge meente ook moet betalen voor armlas;- lige R, K. patiënten, dfie in het St. Jd- sepkziekenliuis opgenomen wenschen le worden, doch acht het niet gewenscht, dal B en Wj zich officieel' met het Sb Josephziekenhuis in verbinding sleileu Ten sloUc verklaart nog een lid zich in principe voor verpleging in een nieuw gemeentelijk ziekenhuis, djoph is van van meening, dal zulks Ihans om financieel© i-edenen nog niet mogelijk is. In verband niel hot zeer uiteenlpopen der subsidie bedragen voor het burger wees stelt een lid voor de saldi over meer jaren le verdoelen. Een lid wijst wederom op de vveuschcl- Iijliheid, van een andere werkwijze door het burgerlijk armbestuur, nu worden kunstmatig"' paupers gekweekt en er moet getracht worden armlastigen te re- classccren, zulks als sociaal werk en om de gemecntefinanciên te helpen. Hij verzoekt B. en W). de oprichting van een bureau voor sociale aangelegenheden te héstudeeren. Ook bespreekt hij dc na zorgkwestie en wijst o a. op wieden der plantsoenen als licht werk voor herstel- lénde 1. b. c. patiënten. Voqr de vele jonge wcrkloozeu bepleit hij do oprich ting van cursussen voor het leeren van een beroep of beroepsomvorming c.q in samenwerking met Middelburg en na vooraf gepleegd overleg met „De Scheldp". Bij den post „steun aau uitgetrokken werkioozen" vraagt een der leden of te dezer zake dit jaar practisch werk is ver richt, Hij zou gaarne weten hoeveel voot gestorven was. Een oom in "NieuwvZee- landj, dien zij nooit had gezien, was voogd geworden over het kind van zijn broer. Een groot jaar later was hij overleden en zij had, zijn groot fortuin geërfd Even voor het uitbreken van den opr- log had, baar voogd met mrs Crisp, een zuster van haar moeder, overlegd, dat Idpze haaj* gezelschap zou bowlen Btv resford; begreep, dat de verhouding lus- scheu Lola en haai- lante nu juist niét zoo heel intiem was. Droefheid lag in haar stem, toen zij over haar oom sprak Hij was blijkbaar een vrouwenhater geweest en hadj ge weigerd hel nichtje 'le ziien, dat hij toi? erfgenaam had benoemd 'Hij had haar niet willen toeslaan baar Nieuw'-Zee- Iand( l.e komen, evenmin wilde hij naatr Engeland, gaan. nij was iemand, die ge heel opging in zijn werlc. Op zijn beurt vertelde Beresford hel weinige wat ér van hem te verlelle.n viel. Zijn moedpr was hij zijn geboorte gestorven eu zijn Vader had een jaar la ter op de jacht den doodl gevonden. Tot dat hij Oxford verliet, was een neef van zijn vader voogd 'over hem geweest. Het feit, dfit geen van beiden hun o taller s hadden gekend, scheen lien nader lot elkaar fe brengen „Bij mij", had, Bere-sford glimlachend opgemerkt na zijn korte levensbeschrij ving, „ziet u, d;it dc opmt uit hetspneokh je ontbreekt heeft een desinfecteerende werking, voorkomt tandaanslag, heett een heerlijken smaak en geett een frisschen mond en zuiveren adem. (Ingez. Med.) dit doei is uitgegeven. Bepleit werd ver betering v 3ii de toegangswegen naar liet strand bij de z.g Tweed,e Duinen en het maken van een 5-tal eenvoudige trappen over de duinen. Van de overige gemaakte opmerkingen noemen wij nog m het kort de wensch van invoering van een telefoon-centrale, betere huisnummering, bezwaar legen te veel ambtenaren bij gemeentewerken én legen dc wijze van financieering van dezen tak van dienstvragen naar uitga ven voor bestrating en wensche ijkheid van vaststellen van een urgentieplan voor wegenverbetering in de eerste vijf jaar. Meer zorg voor de lichaamsonlwikketing yooral voor leerlingen der 7de klasse school werd bepleit. Inlichtingen werden gevraagd over de verplaatsing van het sportterrein ten behoeve der R II.B S. opdat het bestaande terrein voor bouw grond kan worden aangewend^ In over weging werd gegeven voor de leerlingen die van uit de gemeente de Amhaehts- scTioot eu dc I ndustrie- en Huishoudt school tc Middelburg bezoeken een ge lijksoortige regeling te treffen tot het vey- ieenen van vrijstelling van schoolgeld', gratis verstrekken van boeken enz. als voorde R.H.B S. geldt Een ander lid merkte op, dat het nog als eens voorkomt, dat de leerlingen we gens plaatsgebrek afgewezen worden Hij zou dienaangaande in overleg willen tre den met de besturen djLer scholen.. Nog werd geklaagd over te weinig concer ten in het Bcllamypark en wérd verplaat sing van de tent naai- hel terrein bij de zgn. gaaischieling bepleit. Een der leden wees erop, dat een paar ingezetenen als lid der groenlenveiiling werden geweigerd, terwijl toch indertijd gezegd is. dal ieder lid kon worden, ter wijl een ander lid een onderzoek zou wil len naar de mogelijkheid om een einde te maken aau het steeds terugkomende tekort van dit bedrijf, bijv. door de kee pers meer te laten betalen. Nog zou een lid de opslagplaats van vuil vvilen verplaatsen naar een lerreim achter Zwanenburg en willen trach'en dien grond in erfpacht of eigendom «'au 't Rijk te krijgen, mede om dien ingeval van werkloosheid te kunnen bcbosschen. KAMER VAN KOOPHANDEL EN FA BRIEKEN VOOR ZEEimSCH-VLAAV DEREN TE TER-NEUZEN. (slolk Stand Z.-Vlaanderen Jaarbeurs. Naar aanleiding van een verzoek van den heer .1. H A. Schuurs te Sas vail Gent, uitgever van De Zeeuvvsclie Koe rier, die zien daarvoor reeds heeft gc- interesseerd, om de lussehenkomsl der Kamer voor een vertegenwoordiging van Zeeuwsch-Vlaanderen op de Ncderland- scne J aarbenrs te Utrecht, gaf het Bu reau te kennen, dat van harentwege voor eenige jaren ook reeds is getracht daar voor bij de industrie belangstelling te wekken. Er blijkt hier dus weinig 'be langstelling of 'behoefte. Niettemin vvil het nogmaals een poging wagen'en vroeg daarvoor machtiging der Kamer. Na discussie werd het voorstel van het Bureau aangenomen. Eveneens werd aangenomen liel voor ste! van het Bureau om steun te verlee- nen aan liet verzoek der Kamer te Haar lem lot behoud der rijksdaaldersbons, In deu tuin vau tie herberg zittend', dachten ze beiden aan het naderend ein de van hun vacanlic. „Morgen moet ik weg zeid,é ze, „wilt u nog thee? d „Mag ik nice? ja alsjeblieft Een oogenbjik keek zij hem aan met opgetrokken wenkbrauwen, haar vingers om het oor van dfcu trekpot Toen lacht© ze en vuldp zijn kopje. „II neemt alles zoo ietleiiijk o>p", zei- de ze, hem bel kopje overhandigend1 „Doe ik dal? Vroeg hij, heel1 hednardi een klontje duiker uilzoekend; hield hij 'l even in d(e thee lol het langzaam ven- kleurdp. „U zou een lastige plotseling brak ze^uf en sloeg haar oogcni nicer. „Maar u hebt mjjn vraag nog niel' be antwoord Hij deed alsof hij haar ver legenheid, noch haar blozen opmerkte. Heb ik dal nog niet gedaan 1" Zij hic'id haar ong strak gericht op een zwarte kat. die met groote omzichtigheid bozig was een musch te besluipen. 'Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1928 | | pagina 5