TWEEDE BLAD
rAH DH
irm
Donderdag 20 Sept. 1928 No. 220
BINNENLAND
CENTRAAL GEZAG.
(Van onzen Indischen medewerker).
Miss Mayo, de scherpzinnige Ameri-
kaansche, die met haar boek „Mother
Inaia", zooveel pennen in beweging
'bracht, heeft eens in de „Saturday
Evening Post" beschreven, hoe zij in
Engelsch-Indiè op een heuvel zat en
uitkeek naar een trein, waarmee de
landvoogd zou langs rijden. Rondom
haar was de vredige rust van djen val
lenden avond en het welige groen van
de tropische natuur werd slechts door
de rails beneden 'haar onderbroken.
Daar zag ze een geheel willen trein
komen, enkel een locomotief met een
vijftal wagens; het geheel maakte een
lietalligen indruk en de trein schoof
bijna geruischloos voorbijreizigers
waren niet te zien. Reeds dacht zij,
dat dc onderkoning in dien trein was
voorbij gegaan, toen opnieuw de rails
dreunden en een tweede trein aan
kwam; ook deze was geheel wit, loco
motief en een vijftal wagens; maar aan
dezen irein was alles groot en zwaar;
bet (maakte allerminst een lieftalligen
indruk, maar wel een imposanten, groo-
ten. Op de balcons voor en achter eiken
dragen stond een Schotsche Hooglanden
met roode uitmonstering en hooge kol-
feaksJ op. Met dit gevaarte reisde de on
derkoning en het treintje, dat vooraf
ging, was slechts de politielein, die hem
steeds vooruit gaat. Zoo lli'oort liet ia
een Ooslersch land, zegt Miss Mayo;
groot, imposant, ongenaakbaar moei het
centraal gezag zijn. Dat gold in de 9de
eeuw onder Haroen-al-Rascliid en in de
17e eeuw onder Akbar, den groofc-mo-i
gol; het geldt nog heden en zal nog
ever eeuwen gelden.
Wat zij over Engelsch-Indië schreef,
is zeer toepasselijk op ons Indië. Alle
vierhonderd zelfbestuurders, wien we
gaarne het genoegen gunnen, dat ze vors
ten en vorstjes genoemd worden, moe
ten de verhouding tot den Gouverneur-
Generaal blijven gevoelen, zooals de
eeuwenoude adat het zoo juist in de
nialeische correspondentie uitdrukt: hij
is hun „grootvader" en elk hunner is
slechts één der vierhonderd kleinzonen.
Ook 'de (vele vertegenwoordigende li-
cnamen, die de Nederlandsche partij
politiek aan ïndiê heelt opgedrongen,
in de eerste plaals de Volksraad, be-
hooron te gevoelen, dat zij niet uitingen
vaa een volkssouvereinileit zijn, zooals
de Fransche revolulie die aan de meeste
landen bracht in Europa en zooals die
in Noord-Amerika van zelf spreekt. Zij
zijn bij lange na niet de vertegenwoor
digers van een volk en dragen geen vêr-
an twoordelijkheid.
Indien zij het bij meerderheid van
stemmen met ©enigen maatregel niet
eens zijn, dan kan aan die meerderheid
niet opgedragen worden, nu zelf uit te
voeren wat zij wenschen. Zij behooren
te blijven voelen, dat er slechts een
pentraal gezag is, dat ver boven hen staat
en dat alles, alles heeft te beslissen,
nis het dat de moeite waard acht. Even
min als die zell'bestuurder, die zich
noemt de spil van het heelal, evenmin
moet de Volksraad de allures aannemen,
dat hij de SpiL is waarom Indiië draait.
De Volksraad heeft al maanden moe
ten ondervinden, dat de Indische pers
FEUILLETON
Langs Glibberige Wegen.
DOOR R. L. DE VW.
46).
„Ik hen precies even nat en voel me
'hoogst onbehaaglijk", antwoordde hij,
somber naar zijn bruine schoenen kij
kend,, die geheel verkleurd waren door
het zeewater. „Ik vind. t afschuwelijk
in natte schoenen te loopen."
Zij lachte vroolijk en een oogcniblik
later vloog zc >veg als een stormwind.
„Lalen we eens hard loopen", riep
.ze, achterom kijkend1,.
Beresford, liep haar na eu dacht aaoi
hel belachelijke liguiur, dat hij1 moest
slaan, strompelend; door het mulle zand,
achter dat schepseltje aan, dat vleugels
aan haar voeten scheen to hebben.
Even later liet ze zich onverwacM
neervallen, zood,at hij bijna over haar
heen roldp.
„Dal was prettig", bijgdie ze, naar hem
opkijkend met gloeiende wangen en schit
terende oogen.
,,Ik hen vanmorgen in een bui, waarin
ik alles zou kunnen djoen. Wat denkt u
wel van me?" "vroeg zij uitdagend
..Wat ik d;enk, zal' ik Hie ver maar niet
zeggen", antwoordde hij, bedaard zich
naast haar zetlendi; zij wendde zich af
•en lujurcte in de zee.
da! praatcollege niet bijster belangrijk
vond en niet v,eel riïlmte ervoor be
schikbaar wilde stellen, een der ge
volgen van het conflict, dat door den
Volksraad zoo geheimzinnig behandeld
werd, alleen de „Indische Courant"
te Soerabaja meende, dat het niet hielp,
of men den Volksraad onbelangrijk
noemde, zoolang de Nederlandsche volks
vertegenwoordiging aan den Volksraad
gewicht toekent en hem als de slem van
Indië beschouwt.
Na 'het openbaar gehoor, dat de* Gou
verneur-Generaal op 31 Aug. houdt, om
de ingezetenen geleenhgeid té gévén, hun
gelukwensclien aan het Hoofd van den
Staat aan te bieden, is de pers in Indië
echter uit zijn slof gescholen. De pre
sident van den Volksraad heeft een rede
uitgesproken en daarin vermanend lot
eenige politieke partijen gesproken, dal
ze gemaliga moesten optreden en ge
zegd, dat het Nederlandsch gezag in In
dië voorshands onmisbaar was.
De groote dagbladen zijn over die
woorden gevallen en hebben hem ver
weten, dal politieke overwegingen in die«
rede niet hoorden bij de gelukwensclien
en als hij in zijn serviliteit woorden van
den G.-G., die trouwens geruimen tijd
geleden gesproken zijn, wil aanhalen,
dat hij dat dau juist moest doen en niet
de uitdrukking „rn afzienbaren
tij d" moet veranderen in „voors
hand s". Verscheiden bladen leggen er
den nadruk op, dat de stem van den
Volksraad in het geheel niet de slem van
Indië is.
Het is te hopen, dat dit in de Twee
de Kamer doordringt.
"Voordat de Volksraad bestond, was
het de vice-president van den Raad van
ludië, die op 31 Augustus een rede hield
en al vlocht hij meestal een kort over
zicht ineen van al wat er m het afge-
loopen regeeringsjaar van Hare Majes
teit belangrijks in Indië was voorgevallen,
hij onthield zich van politiële in enge-
ren zin. De Raad van Indië is het cen
traal lichaam, waar alles bijeen komt,
wat in Indië gedaan en gedacht wordt,
óók in de vele andere streken, die in
den Volksraad zoo poover vertegenwoor
digd zijn en die Raad zou nog steeds
beter dan wie ook de stem van Indië
kunnen zijn.
Het is vooral op het oogenblik bij
zonder jammer, dat niet meer de vice-
president van den Raad de jaarlijksche
rede heeft gehouden, want de functio
naris van t'nans is slellfg wel de be
kwaamste ambtenaaf, die in Indiê be
staat en hij heeft als directeur van on
derwijs getoond, dat zijn redevoeringen
rijk van inkouü waren en op hoogen
prijs werden gesteld. Mr. Creutzberg
kwam 25 jaar geleden op de algemeene
secretarie en bleek al na een half jaar
don gang van zaken beter te kennen,
dan meenjgeen, die er een lange rééks
van jaren was. Na enkele jaren had hij
den naam, dat men hem den diksten bun
del over de lastigste kwestie kou geveu
o dat hij binnen den koristen tijd wist,
welke rapporten het meest aandacht
daarin verdienden en zelfs welke blad
zijden en zinsneden daarin het voornaam
ste waren. Zoo iemand krijgt niet de
eigenaardigheden, die de bureaucrati
sche domper van minder intelligênlen
aan het licht brengt; zijn intelligentie
is niet te dempen totdat hij een machine
geworden is, die enkel met anteceden
ten kan werken. Hij is de beste rech
terhand, die de Gouverneur-Generaal
kan hebben en vooral in deze tijden
nu allerwege om versterking van het
centraal gezag worat gevraagd. Dat vraagt
vooral de Indische pers, die niet kan
aannemeïi, dat het centraal gezag meer
zal luisteren naar de enkele volksraad
leden, die buitensporige dingen luide
wenschen, dan naar hen, die minder tijd
hebben voor meeningsuiüngen in het
openbaar, maar die meer waard zijn;
dat wordt ook gevraagd door Colijn, die
een staatscommissies wenscht, om na te
gaan, op welker wijze men het te kwa
der ure aan den Volksraad gegeven ge
wicht moet verminderen..
Men mag wel verwachten, dat mr.
HOOFDSTUK, XIV.
H e t g e v a a r l' ij k e punt.
„Natuurlijk". zeid,c Lola, spetend met
haar theelepeltje „had ik, zoodra ik
wist dat miss "Rnoch niet kan komen,
naar de stad terug moeten gaan,"
„Dat had u ontegenzeggelijk behooren
le doen", stemde Beresford toe, op zijn
gemak voor nmsscheu cakekruimcls
strooiendk.
Even wierp ze een blik op hem en
sloeg loen haai- oogen weer neer.
„Maar dal was niet, wat ik' u had wall-
len zeggen
„Dat weet ik wek", zeidé hij lachend.
„Maar waarom ging u dan niet terug
naar Lie stad?"
„Ik djenk, omdat ik er geen lust in
had". Van onder haar oogharen wierp
ze een blik op hem.
Zie zalen lu (dpn tuin van een oudeir-
wetschc herberg thee te drinken. Lola
had gezegd, dat ze graag ééns een tochtje
landyvaarls wilde maken, waarop Beres-
ford een auto had gehuurd.
Het was een plekje, waar men zich
in lang vervlogen dagen waande, gelieel
omringd, door een met klimop begroei
den muur, Het achtergedeelte van hel
huis was verborgen acliler een tralie
werk bedpkt met crimson ramblers. Een
paar vruchtboomen drongen met bes-
en rozenstruik om het bezit van d.en tuin
Natuur scheen belemmerd zonder men-
schelijke hulp of hdndjer, haar gang te
Creutzberg en de leden van den Raad
van Indië, onder wie de bekwaamste
mannen uit de praktijk der Indische amb
tenaarswereld zijn, ai zullen ze het op
niet opvallende wijze doen, omdat hun
adviezen steeds geheim plegen te blij
ven, oilmaal zich ernstiger zuilen doen
gelaen en hel regeeringsslelsel van Indiê
niet nog meer zullen lalen bederven,
door de wenschen van Nederlandsche
partijpolitiek dan al geschiedde. We
moeten terug naar een stelsel, zooals
Miss Mayo hel, niettegenstaande haar
democratische Amorikaausche opvattin
gen, voor Oostersche landen het eenigé
mogelijke heeft genoemd: naar het groo
ve, imposante centraal gezag.
LIT OO-Vl-lNDlr.-
Degezondheidstoeslandin den
B o v e n-D i g o e I
Naar de „Loc." verneemt, wordt thans
ernstig overwogen, de kampangs der ge
ïnterneerden aan den Boven-Digoel te
verplaatsen naar een plek, Iiooger aan de
^rivier gelegen. Deze mogelijke verplaat
sing naar een plek boven slrooms zal noo-
dig zijn, inddien de malaria zoo sterk
blijft optreden als thans het geval is.
De arts en de overige ambtenaren heb
ben voldoende maatregelen getroffen. Hel
is mogelijk, dat het sterk optreden der
malaria aljeen aan het seizoen te wijten
is, daar ook elders op Nieuw-Guinea en
ook op de Molukkeu thans veel malaria
heerscht.
Van liet verder verloop zal afhangen,
of tol verplaatsing der woonplaatsen zal
worden geadviseerd.
GEMEENTEBEGROOTING VAN
VLISSINGEN.
Volgens het rapport van het onder
zoek Kier gemeentebegroting van Vlis-
singen in een niet openbare bijeenkomst
der leden v,an dien gemeenteraad werd
bij de algemeene beschouwingen door
een lid medegedeeld dat hij zich met hpt
urgentieplan van B. en W. niet kan
vereenigen en eeai andere volgorde en
uitbreiding der punten zou wenschen. Hij
zegde een motie toe om 25 pet. van de
opbrengst der belasting op de publieke
vermakelijkheden voor culturoele doel
einden te bestemmen. Een tweede motié
die deze spr. aankondigdezal betrek
king hebben op de toekomstige ontwik
keling van Vlissingen als badplaats, daar
naar zijn meening de gemeente veel te
weinig plantsoenen Vi eelt, daar die door
den aanbouw in het vi'lapark zelfs zijn
ingekrompen. Een ander lid mist in djen
geleidebrief bij die begrootmg een ant
woord op zijn vraag beti-cffende djeeven
tueel© invoering van een dansverbod.
Bij de artikelsgevvijze behandeling dier
uitgaven, werd door enkele ledien het
woord gevoerd over dp buitengewone
politiemaatregelen in verhand met de
staking bij de Schelde". Een
dezer leden gaf e rustig in overweging dje
politiemacht in te krimpen, en. oefende
criüiek uil over het optreden der politie.
Z.ï. worden de relletjes c/Tlgelokt dpor de
politie en staat deze niet boven, de par
tijen. Een ander lid dringt erop aau, dat
alle menscheu gelijk worden behandeld
en vraagt of hel noodig is, dat raadjs'e-
den of wethouders zich bij liet uitgaan
der fabriek in de bewsute drukke stads
gedeelten ophouden. Voorts wordpn de
stralen naar zijn oordeel oanoodig of
te vroeg afgezet.
Aangedrongen werd op het stichten
van een zwemschool, welke met sul]si-
die der gemeente of geheet dpor deze
zou zijn te esploiteeren, een lid meende
de bouwkosten niet meer dan f 10.000
zouden behoeven te bedragen.
Een der leden wees erop, datd de sub
sidie ten behoeve van de Zeevaartschool
telkens automatisch verhoogd wordt zon
der dat dp gemeente eenige medezeg
genschap heeft en merkte op, dat een
groot gedeelte van het bestuur van deze
school berust bij dc directie van „de
Scheldq", hetgeen hij een ongevvenschte
toestand noemt.
Inzake dc nog steeds hangende zie
kunnen gaan.
In hel midden van den tuani stond een
zonnewijzer, mosgroen dpor invloed van
het weer, het voetstuk met gras en een
soort van onkruidachtige klimplant be
groeid.-, en boven de herberg, waarvan
de ramen als in een lijst van latwerk
zaten, slak een schoorsteen zijn langen
hals omhoog en zondi rustig zijn rook
wolken den blauwen hemel tegemoet. Vo(-
gels sjilpten en kwamen in t gras pik
ken naar d,e cake kruimels, die Bcrcsford
hen werktuigelijk toewierp, om plotseling
van hun overmoed bewust. in allerijl' met
hun prooi dp vlucht tc nemen cn haar
op een veilig 'plaatsje te veroberen.
Langzamerhand: was hel voor Lola en
Beresïord, gewoonte geworden om den
gehcelcn dag samen tc zijn. Ze haddien
het niet afgesproken, maar 't was zoo
vanzelf gebeurd In de eetzaal zaten ze
nog steeds aan aparte tafeltjes Zij had
hem niet geuoodigd de maaltijden samen
te nemen Hij dacht, dat zij den vorm
fii acht wildé nemen, hij wist wel, dat
er in het Imperial hotel over niets met
zooveel animo werd, besproken dan over
hen. De Negen eu Dertig Ar tike Hen n af
men niet langer ïiotilie van hem; hij
werd genegeerd
Tijdens hun walidelLngen en uitstap
jes ha'd Lola veel van zich' zelf verteld.
Hoe zij, een paar maanden oud, haar
moeder had verloren cn hoe haaf vader
drie jaar later, aau een gebroken harl
kenhuiskwestie vroeg een lid of het de
bedoeling van B. en \Vl is, dat hel col
lege van regenten ook bij het nieuwe
ziekenhuis betrokken zal blijven.
Hij meent, d,at dit college daar niet
meer op zijn plaats za zijn. Hij acht het
ongéwenschl. dat de voorzitter van re>-
genlen als administratieve kracht werk
zaam is en komt er met klem tegen op,
dat zooals hij meent, regenten deu raad
feitelijk willen uitschakelen
Een ander lid houdt een beschouwing
over dc ziekenhuiskwesl'ie en zou gaar
ne inzage hebben van liet rapport van
regenten betreffende het door de Kroon
«aan djen Raad uitgebracht advies, en zou
hij willen weten welk gebruik van de
klassekamers in het gasthuis gemaakt
is. Hel zickenhuilsvraagsluk moet tot een
oplossing wordjen gebracht, (maar spr
meent, <J,at R en W( niel de juiste opl-
lossing hebben gevondpn Hij kan niel
inzien, dat er beslfi/st door de gemeente
voor een behoorlijke gelegenheid tot zie
kenverpleging moei worden gezorgd Spr.
vraagt of er thans voldoende gelegen
heid voor ziekenverpleging aanwezig is
en constateert, dat in het St, Jozephzie-
kenhuis een overcompleet aan bedden
is. Hij meent., het niet juiisl) is dfit over
compleet te vegjnooten door een nieuw
ziekenhuis te bouwen, en zou eerst bij
het St Josepligeslicht willen i nïormeei-
ren op welke voorwaarden daar verple
ging kan geschieden. Hij acht het Gast
huis niel onbruikbaar, hetgeen z i. blijkt
uit het advies der regeering. Het is niel
noodig, dat op 2 plaatsen gelegenheid lot
opereeren is. Voor en aleer over dfe ur
gentie van een nieuw ziekenhuis gepraat
kan worden, zullen z i. eerst de andere
mogelijkheden onderzocht dienen te wor
den. i
Een ander lid meent, dat dan eerst
hel principe-besluit ingetrokken zal die
nen tc worden.
Weer andpre leden beloogen dat het
afsluiten van een contract met hot 31
Josephziekenhuis niet alleen op dje kos-
len, djoch in de eerste plaats op prinéif-
pieele grouden afgestuit lils. Zij wenschen
de gemeentelijke ziekenzorg niet milt han
den te geven, en willen de menschen
niet dwingen i'n het St. Josephziekenhuis
verpleegd te worden. Indertijd zijn twee
voorwaarden door het bestuur afgewet-
zen en wel dat de helft der verpleegsters
protestant zou moeten zijn en dat do
gemeente medezeggingschap zou krijgen
Deze leden zijn echter ook van oordeel,
dat bij de behandeling van deze begroe
iing een principieele uitspraak zal moe
ten komen Een lid meent, dat de ge
meente ook moet betalen voor armlas;-
lige R, K. patiënten, dfie in het St. Jd-
sepkziekenliuis opgenomen wenschen le
worden, doch acht het niet gewenscht,
dal B en Wj zich officieel' met het Sb
Josephziekenhuis in verbinding sleileu
Ten sloUc verklaart nog een lid zich
in principe voor verpleging in een nieuw
gemeentelijk ziekenhuis, djoph is van van
meening, dal zulks Ihans om financieel©
i-edenen nog niet mogelijk is.
In verband niel hot zeer uiteenlpopen
der subsidie bedragen voor het burger
wees stelt een lid voor de saldi over
meer jaren le verdoelen.
Een lid wijst wederom op de vveuschcl-
Iijliheid, van een andere werkwijze door
het burgerlijk armbestuur, nu worden
kunstmatig"' paupers gekweekt en er
moet getracht worden armlastigen te re-
classccren, zulks als sociaal werk en
om de gemecntefinanciên te helpen. Hij
verzoekt B. en W). de oprichting van een
bureau voor sociale aangelegenheden te
héstudeeren. Ook bespreekt hij dc na
zorgkwestie en wijst o a. op wieden der
plantsoenen als licht werk voor herstel-
lénde 1. b. c. patiënten. Voqr de vele
jonge wcrkloozeu bepleit hij do oprich
ting van cursussen voor het leeren van
een beroep of beroepsomvorming c.q
in samenwerking met Middelburg en
na vooraf gepleegd overleg met „De
Scheldp".
Bij den post „steun aau uitgetrokken
werkioozen" vraagt een der leden of te
dezer zake dit jaar practisch werk is ver
richt, Hij zou gaarne weten hoeveel voot
gestorven was. Een oom in "NieuwvZee-
landj, dien zij nooit had gezien, was voogd
geworden over het kind van zijn broer.
Een groot jaar later was hij overleden
en zij had, zijn groot fortuin geërfd
Even voor het uitbreken van den opr-
log had, baar voogd met mrs Crisp, een
zuster van haar moeder, overlegd, dat
Idpze haaj* gezelschap zou bowlen Btv
resford; begreep, dat de verhouding lus-
scheu Lola en haai- lante nu juist niét
zoo heel intiem was.
Droefheid lag in haar stem, toen zij
over haar oom sprak Hij was blijkbaar
een vrouwenhater geweest en hadj ge
weigerd hel nichtje 'le ziien, dat hij toi?
erfgenaam had benoemd 'Hij had haar
niet willen toeslaan baar Nieuw'-Zee-
Iand( l.e komen, evenmin wilde hij naatr
Engeland, gaan. nij was iemand, die ge
heel opging in zijn werlc.
Op zijn beurt vertelde Beresford hel
weinige wat ér van hem te verlelle.n
viel. Zijn moedpr was hij zijn geboorte
gestorven eu zijn Vader had een jaar la
ter op de jacht den doodl gevonden. Tot
dat hij Oxford verliet, was een neef van
zijn vader voogd 'over hem geweest. Het
feit, dfit geen van beiden hun o taller s
hadden gekend, scheen lien nader lot
elkaar fe brengen
„Bij mij", had, Bere-sford glimlachend
opgemerkt na zijn korte levensbeschrij
ving, „ziet u, d;it dc opmt uit hetspneokh
je ontbreekt
heeft een desinfecteerende
werking, voorkomt tandaanslag, heett
een heerlijken smaak en geett een
frisschen mond en zuiveren adem.
(Ingez. Med.)
dit doei is uitgegeven. Bepleit werd ver
betering v 3ii de toegangswegen naar liet
strand bij de z.g Tweed,e Duinen en het
maken van een 5-tal eenvoudige trappen
over de duinen.
Van de overige gemaakte opmerkingen
noemen wij nog m het kort de wensch
van invoering van een telefoon-centrale,
betere huisnummering, bezwaar legen te
veel ambtenaren bij gemeentewerken én
legen dc wijze van financieering van
dezen tak van dienstvragen naar uitga
ven voor bestrating en wensche ijkheid
van vaststellen van een urgentieplan voor
wegenverbetering in de eerste vijf jaar.
Meer zorg voor de lichaamsonlwikketing
yooral voor leerlingen der 7de klasse
school werd bepleit. Inlichtingen werden
gevraagd over de verplaatsing van het
sportterrein ten behoeve der R II.B S.
opdat het bestaande terrein voor bouw
grond kan worden aangewend^ In over
weging werd gegeven voor de leerlingen
die van uit de gemeente de Amhaehts-
scTioot eu dc I ndustrie- en Huishoudt
school tc Middelburg bezoeken een ge
lijksoortige regeling te treffen tot het vey-
ieenen van vrijstelling van schoolgeld',
gratis verstrekken van boeken enz. als
voorde R.H.B S. geldt
Een ander lid merkte op, dat het nog
als eens voorkomt, dat de leerlingen we
gens plaatsgebrek afgewezen worden Hij
zou dienaangaande in overleg willen tre
den met de besturen djLer scholen.. Nog
werd geklaagd over te weinig concer
ten in het Bcllamypark en wérd verplaat
sing van de tent naai- hel terrein bij de
zgn. gaaischieling bepleit.
Een der leden wees erop, dat een paar
ingezetenen als lid der groenlenveiiling
werden geweigerd, terwijl toch indertijd
gezegd is. dal ieder lid kon worden, ter
wijl een ander lid een onderzoek zou wil
len naar de mogelijkheid om een einde
te maken aau het steeds terugkomende
tekort van dit bedrijf, bijv. door de kee
pers meer te laten betalen.
Nog zou een lid de opslagplaats van
vuil vvilen verplaatsen naar een lerreim
achter Zwanenburg en willen trach'en
dien grond in erfpacht of eigendom «'au
't Rijk te krijgen, mede om dien ingeval
van werkloosheid te kunnen bcbosschen.
KAMER VAN KOOPHANDEL EN FA
BRIEKEN VOOR ZEEimSCH-VLAAV
DEREN TE TER-NEUZEN.
(slolk
Stand Z.-Vlaanderen
Jaarbeurs.
Naar aanleiding van een verzoek van
den heer .1. H A. Schuurs te Sas vail
Gent, uitgever van De Zeeuvvsclie Koe
rier, die zien daarvoor reeds heeft gc-
interesseerd, om de lussehenkomsl der
Kamer voor een vertegenwoordiging van
Zeeuwsch-Vlaanderen op de Ncderland-
scne J aarbenrs te Utrecht, gaf het Bu
reau te kennen, dat van harentwege voor
eenige jaren ook reeds is getracht daar
voor bij de industrie belangstelling te
wekken. Er blijkt hier dus weinig 'be
langstelling of 'behoefte. Niettemin vvil
het nogmaals een poging wagen'en vroeg
daarvoor machtiging der Kamer.
Na discussie werd het voorstel van
het Bureau aangenomen.
Eveneens werd aangenomen liel voor
ste! van het Bureau om steun te verlee-
nen aan liet verzoek der Kamer te Haar
lem lot behoud der rijksdaaldersbons,
In deu tuin vau tie herberg zittend',
dachten ze beiden aan het naderend ein
de van hun vacanlic.
„Morgen moet ik weg zeid,é ze, „wilt
u nog thee? d
„Mag ik nice? ja alsjeblieft
Een oogenbjik keek zij hem aan met
opgetrokken wenkbrauwen, haar vingers
om het oor van dfcu trekpot Toen lacht©
ze en vuldp zijn kopje.
„II neemt alles zoo ietleiiijk o>p", zei-
de ze, hem bel kopje overhandigend1
„Doe ik dal? Vroeg hij, heel1 hednardi
een klontje duiker uilzoekend; hield hij
'l even in d(e thee lol het langzaam ven-
kleurdp.
„U zou een lastige plotseling brak
ze^uf en sloeg haar oogcni nicer.
„Maar u hebt mjjn vraag nog niel' be
antwoord Hij deed alsof hij haar ver
legenheid, noch haar blozen opmerkte.
Heb ik dal nog niet gedaan 1" Zij hic'id
haar ong strak gericht op een zwarte
kat. die met groote omzichtigheid bozig
was een musch te besluipen.
'Wordt vervolgd).