Iedereen
S IJ VOEGSEL
Dinsdag 10 Juli 1928 No. 161
BINNENLAND
IM; FISCUS Ei\ DJ LANDGOEDEREN'
MET NATUURSCHOON".
In de sluilingsredc van den Voor
zitter van de A. N. W. R., toeristenbond
van Nederland, op dje te Alkmaar
houden vergadering, lieeft hij uitvoerig
stil gestaan bij de bemoeiingen tol be
scherming \au het natuurschoon inland-
jjpederen, o.a. door de onlangs aange-
noinen Natuursohoonwet. En daarbij
heeft hij o a, opgemerkt:
„Intusschen is eerste eisch, dat dez©
wet haar doel bereikte
Daarvoor was vrees Vrees in de eer
ste plaats dat de bezitters, althans van
de grootste en uit cultureel oogpunt
voor Nederland meest waardige 'land
goederen zich niet aan de bepalingen
der Wet zouden willen onderwerpen
Die vrees is niet bewaarheid- Meer
dan 50 eigenaren, en daarbij die bezitters
van die landgoederen, op welks behoud
onze natie ten hoogste prijs moet stel
len. wenschfcen zich te stellen onder
deze wet.
Daaronder ook enkele der meest be
dreigde en ik voor mij weet thans hoe
groot de kans was, dat het mooiste en
beste het meest onmisbare gedoemd
was te verdwijnen, als deze wet was
(uitgebleven
Ik zeg hoe groot de kans was, doch
daarmee zeg ik wellicht te veel.
De wet is gekomen; zonder die wet
zouden vele landgoederen en bosschen
geker vterdwenen zijn, maar toch, de
kans, dat zij zullen worden verkaveld,
en gekapt en dal zij zullen verdwijnen
bot eeuwige schande vdn ons volk en
direct en indirect bot groote geldelijke
schade van s Rijks schatkist, die „kans
is er nog.
Van verschillende kanlen uit ons land
bereiken mij geruchten, dat dienaren
van den fiscus deze wel beschouwen
als een mooi gebaar van de Regeering1
en als een fopspeen, door het min isle
rie van Financiën hel naluurminudoü
volk vau Nederland toegestoken Er is
geen leiddraad voor de schatting dergoer
deren, er is door Financiën geen vaste
lijn. geen gelijkmatige soepele toepas
sing, over het geheele land gelijk, uil-
gestippeld. noch vastgelegd.
Vandaar nieuwe vreeze, of die over
dreven is? Ik hoop hel of, eigenlijk
gezegd ik vertrouw het. want ik acht
de Regeering lot zoo onwaardige fopperij
niet in staat.
"Waar echter oen zoo groote en alge
meene angst voor een fiscale toepassing
der wet bestaat, hoop ik, dat de Volks
vertegenwoordiging zich hierover zeker
heid verschaffen zal, of nog liever, dat
de Regeering eigener beweging liebt en
zekerheid en gerustheid geven zal."
DECEXTK ALIS ATIE-NTEUWS.
'Van onzen Indischen medewerker
Telegrafisch is uit Indië bericht, dat
de regeering niet zal overgaan lot de be
noeming van een twintigtal burgemees
ters van kleine gemeenten, maar op die
kleine plaatsen het voorzitterschap van
de gemeenteraden zal opdragen aan de
assistent-residenten nieuwe stijl, dal zijn
de bestuurs-ambtenaren, die lol nu toe
cdïïtroleurs genoemd werden.
Het besluit is zeer toe te juichen, want
het lijkt onnoodige geldverspilling, aparte
burgemeesters met liooge traktementen,
maar zonder ©enigszins belangrijk werk,
aan te stellen. Maar de beschouwingen,
die in vele dagbladen eraan vastgeknoopt
worden, te weten, dat dit iets nieuws zou
zijn en dat de nieuwe assistent-residenten
anders niet genoeg werk zouden hebben,
'ijken geheel onjuist.
Wanneer men er niet uitdrukkelijk bij
vermeldt, dat men financieele iof op
ander gebieddecentralisatie bedoelt, dan
wordt met dit woord in Indië meestal
enkel gedacht aan de gemeenteraden, die
geregeld zijn in de Locale-Raden ordon
nantie van 1905. Bij het instellen van
die Raden werd de assistent-resjideut.
hoofd van de afdeeling, belast met liet
.votarzitter schap van die Raden; hel
maakte voor hem alleen dit verschil, dat
hij enkele te nemen maatregelen eerst
in den gemeenteraad ter sprake bracht,
maar verder bleef hij de man, die niet
alleen de groote afdeeling, meestal sa
menvallend met hel ressort van den
hoogsten ijalandschen ambtenaar, den
regent bestuurde, maar ook de gemeen
te die zelden meer omvalbe dan de be
bouwde kom.
Al spoedig werden op de 3 boofdplaatl-
sen Batavia, Soerabaja en Semirang,
aparte burgemeesters aangesteld cn later
ook nog op eenige kleinere centra,. Toen
moest er scheiding in acht genomen
worden tusschen de ambtelijke plichten
en bevoegdheden van den burgemeester
en het hoofd van plaatselijk bestuur,
officieelen naam van den assistent-resi
dent Deze bleef ook op het kleine gebied
der eigenlijke gemeente alle plichten be
houden, die uilvoering van hel staats
gezag betroffen en die in Nederland vaak
het meest van burgemeesters vergen;
politie en justitieel© bemoeiingen, ónder
wijs .©eredienst. armenzorg, burgerlijke
stand, militie enz., enz. tezamen minstens
9-10 van het gemeentelijk werk bleer bij
den assistent-resident, die voor de ver
vulling van zijn zware taak slechts den
bijstand had van één jonger bestuurs
ambtenaar. één Europeeschen klerk ©ui
eenig inlandsch schrijverspersoneel„ Daarf
bij bleef ook de belangrijke zorg voor de
heele afdeeling met de ontelbare proble
men van landbouw en veeteeit en irriga
tie, te veel om op te noemen. Waarlijk,
een woord van hulde aan die assistent-
residenfen voor de laak, die zij verrichten
met weinig hulp, is zeer op zijn plaats.
Aan de gemeenten met hun burge
meesters werd slechts opgedragen het
beheer van de wegen, pleinen en andere
eigendommen, die de gemeenten kregen,
en zij mochten bedrijven inrichten, over
nemen en exploiteerende meeste ge
meenten stelden een directeur van ge
meentewerken aan en een waterleiding
en markt- en nog soms meer directeuren-
In den beginne waren him beenen niet
zoo sterk, dat ze de weelde van hun, ge
wicht konden dragen, zonder uit den
band te spi-ingen en geld te verkwisten.
Ze stelden een zeer talrijk personeel aan
op belachelijk hooge bezoldigingen, hie
ven belasting, in de eerste plaats omi hun
ambtenaren te kunnen bezoldigen
maaklen vaak nog beduidende winsten
uil hun grondbedrijf hun waterleiding
enz. Men is het in Indië er vrijwel! over
eens, dal de door de gemeenten verslon
den schatten lang niet gelijken tred hou
den met <le bereikte resultaten en de ge-
meenle-amblenaren worden zelden au sé
rie ux genomen
Een paar voorbeelden mogen dit dui
delijk maken de gemeente Salatiga, een
aardig klein bergdorp, was de standplaats
van een opzichter van. den waterstaat
3de klas, die in zijn vrijen tijd de wegen
van Salatiga onderhield tot algemeene
tevredenheid, maar do gemeente wilde
deftiger lijken en een ingenieur benoemen
lol directeur van gemeentewerken, op
minstens 800 gulden maandelijksch trak
tement met een onderdirecteur en aller
lei opzichters en mantris en teekenaars
FEUILLETON
Langs Glibberige Wegen.
DOOR R.. L. DE W.
0
8).
..En hoeveel maal denk je, dal ik
feef? had lady Derwilh, verontwaardigd
gevraagd, haar kaken op een eigenaar
dige. hoogst onaangename manier op el
kaar klappende,
-Ik herhaal, tante Caroline", was hij
onverslporbaar doodgaan „dat ik maar
eens leef en eerder dan terug te gaan
naar B. Z- zou ik
„De natuur wil verkrachten", stelde
lord Drewith voor glimlachend zijn
neef aankijkend
„Allemaal hersenschimmen", had la
dy Drewith hoonend uitgeroepen. „Hij
krijgt natte voeten en sterft aan bron
chitis of longontsteking
„En dan moeten wij er nog naai- toe
voor de lijkschouwing", zeide lord Dre
with „Neen Richard, je moet hel niet
doen. De gezondheid van onze tante mag
er niet aan gewaagd worden
Lady Drewith kon idealen noch
voelsVwesties begrijpen Spreken kon
zij alleen over dingen, die tastbaar wa
ren Verschil tusschen verbeelding en
leugen kende zij niet. Voor haar waren alle
tuitersten tit waas optimisten en pessi
misten beiden even laakbaar Wie niet in
Burke (vroeger zou ze van „Almanach.
en schrijvers en werklieden, die vele
10,000den guldens kostten, waar tevoren
niets was behaaldde gewestelijke raad
van de residentie Semarang wilde tegen
aeze geldverspilling op komen, maar de
regeering besliste, dat Salatiga het recht
had, als autonoom gebiedsonderdeel, om'
over zijn geld te beschikken, zooals het
wilde en Salatiga kreeg zijn dure direc
tie, die naar men beweert die wegen in
het geheel niet beter otlderliield, dan de
opzichter 3de klas hel vroeger in zijn
vrijen tijd deed.
Soerabaja had een gemeentesecretaris,
die per maand 1550 gulden traktement
lcreeg plus vrije auto plus andere voor
deeltjes, die secretaris was een zooge
naamd ongegradueerd ambtenaar en had
het waarlijk niet moeilijk; vergelijk men
daarmee, dal de griffier van den Raad
van Justitie een bekwaam meester in de
rechten moest zijn en een erkend zware
betrekking bekleedde, doch slechts 750
gulden s inaands verdiende zonder ooit
eenig voordeeltje, dan springt de vrij
gevigheid der gemeente wel in het oog.
Natuurlijk zijn er oj> de burgemeesters
plaatsen in Indië wel personen te vin
den, die zeer bekwaam zijn, vooral sedert
verscheiden assistent-residenten lot bur
gemeester zijn benoemd, maar aan het
ambt worden heel wéinig eisdien gesteld.
Ook hiervan kunnen honderden voor
beelden aangehaald worden Zoo werd
in 1919 te Semarang bemerkt, dat het
armen-kerkhof aan de Kali-Gawé slecht
onderhouden en niet beheerd werd; de
pers signaleerde de misstoestanden en in
een openbare vergadering van den ge
meenteraad werd erover gesproken; de
burgemeester zeide, dal hij de berichten
der dagbladen juist bevonden had, maar
dal hij reeds een slevigeu brief had ge
schreven aan den overste-dokter, die
voor hel toezicht moest zorgenoen
maand later moest de burgemeester,
wederom in een openbare vergadering
van den gemeenteraad, erkennen, dal bij
zich had vergist en dal de militaire auto
riteiten niets met het kerkhof te maken
hadden, maar nu had hij een flinken
brief aan den assistent-resident geschre
ven en uu zou hij den juisteu man heb
ben aangesproken- Maar weer eon maand
later moest de burgemeester erkennen,
dal (wat iedereen reeds lang wist) het
kerkhof onder beheer der gemeente stond
en hij, burgemeester, in de eerste plaats
voor het kerkhof had moeten zorgen.
Indien een assistent-resident 5 dagen na
zijn optreden nog niet wist, welke zijn
ambtsplichten waren, dan zou hem dit
aoor zijn chef, den resident, wel zeer
duidelijk zijn gemaakt, maar deze bur
gemeester was reeds 5 jaren in functie
en uit niets is gebleken, dat hem werd
kwalijk genomen, dat hij zijn plicht niet
kende en niet deed. Dit bewijst duidelijk,
dat men die decentralisatie-ambtenaren
niet met den zelfden maatstaf mat als
de gewone ambtenaren.
In den Volksraad heeft volgens de tele
grammen onlangs een decentralisatie
ambtenaar gezegd, dat reeds Gouverneur
generaal Fock niet genoeg voor de decen
tralisatie over had- Dat zoo iemand, die
enkel aan die decentralisatie zijn tegen
woordige positie te danken heeft, zijn
best doet, om1 de decentralisatie te ver
heerlijken. is te begrijpen, maar hij had
beter gedaan, niet zulk een klakkelooze
insinuatie tegen den afgetreden G.-G le
lanceeren- En het zal niet i>eletten, dat
al wie in Indië rondgekeken heeft, erover
verheugd moet zijn. dal de regeeriug nk l
wederom een 20-tal burgemeesters erbij
benoemd heeft, doch hun laak zal opdra
gen aan bestuurs-ambtenaren. onver
schillig of men ze naar ouden stijl con
troleur, of naar nieuwen stijl assistent-
resident noemt. Zij hebben een besluurs-
deerscliool doortoopen en men heeft
daarin een waarborg, dat ze ook de wei"
nig omvangrijke taak van een burge
meester in Indië zeer goed zulten ver
vullen
ZEEUWSCHE I'OLDI.U EN'
tVATERSCIIAPSBOND.
,.D e a f s 1 u i l i n g en droog
making van de Zuider-
z ee".
Thans laten wij volgen, wat de heer ir.
L F. van der Walle, eerst aanwezendi int-
genieur van de Zuiderzeewerken medet
deeldie
Over dit zóó groolsch en belangrijk
werk. is reeds veel geschreven en ge
sproken en het heeft voor ons daarom
<een zin den spreker op den voet te
wlgen
Wij willen echter allereerst wijzen op
de aangename, duidelijke. populaire wij-
-. waarop deze bij uitstek deskundige
eerst aan de hand van kaarten, tlparna
aan de hand van lichtbeelden, in on
geveer vijf kwartier, de geheele mate
rie heeft behandeld op eenc wijze.dat
de talrijke aanwezigen alle zander on
derscheid moeten hebben begrepen, voor
zoover dit van geheele of ten dcele
teken verwacht mag wo,rden. wat daar
onze bekwame ingenieurs daar aan het
bewerkstelligen zijn. Wij hebben aan de
ikaaxlen gezien, waar precies de dijk
Noord-IIolland-AFriesland komt. welke
omvang He in te dijken polders en ook
hel noodzakelijk te behouden LTssclmeer
Sullen hebben Wij zijn er aan herinnerd,
dat de djjlc Noord-Holland—Wieringen
reeds gereed is, en er vefüeden jaar
begonnen is aan den dijk Wieringen—
iFriesland. welk werk 8 jaar, dus tot
1934 zal duuren.
De spreker wees verdep op de 25
buizen, ieder van 12 M breed, dje noo-
dig zijm voor de suatie eja daarnaast
aan de Wieringsche en aan de Friesche
zijden de schoep vaartsluizen Zij. d,ie
het nog niet wisten, vernamen dal de
groote dijk 7 25 hoog zal wórden, dal is
2 M. booger dan de bestaande dijken
langs de Zuiderzee, omdat de stormvloe
den 1e allen tijde moeien worden kun
nen gekeerd Voor hel aanleggen
een dubbele spoorbaan en een autoweg
zal de dijk 35 M. breed, moeten zijn Ons
is gedemonstreerd, hoe cfye dijken ont
staan. jdoor eerst wallen te maken van
het daarvoor bij uitstek geschikt kei
leem, daarachter zand te spuiten, de
bekende kraagstukken aan te brengen,
vervolgens de steenbedekking aan dien.
voet van den dijk en de dijk met klei
op de gewenschle hoogte te brengen
Thans is men bezig te werken aan de
'sluizen in de daarvoor reeds bedijkte
en drooggelegde sluispuiten, en .tevens
Wie rookt daar zoo'n
zalige sigaret?
Dit zal door menig meisje
gevraagd worden, wan
neer zij een kamer binnen
treedt, waar „Just-Love"
sigaretten gerookt
worden.
Spaart de sluitzegels der
pakjes, ter verkrijging
l van een luxe spel
i\ speelkaarten in étui.
(Ingez. Med.N
de Gotlia gesproken hebben) genoemd
werd, kwam niet bij haar in aanmerking,
En de Seymour's waren de trouwe echo s
van lady Drewith.
Bieresford, die zijn eigen sigaretten
rookte en de uitstekende port van la
dy Drew ith dronk, wist heel goed. d,at er
meer dan honderd redenen waren, die
hij aan ieder ander dan zijn tante had
kunnen voorleggen Hel zou dwaasheid
geweest zijn haar te vertellen, dat in
hem een geest voor avontuur was ont
waakt.
Zij zou eenvoudig gezegd hebben, dat
hij sir Edmund Tobbitt, haar lievoling's-
dokter eens moest raadplegen.
„En hoe ben je van plan te leven,
wanneer je je belachelijke natuur volgt
en je zelf blootstelt aan alle soorten
van weer?" had lady Drewith gevraagd.
„Och, ik heb ongeveer tweehonderd
pand had Beresford geantwoord. ,.en
tegen den tijd, dat ik mijn hacken en
andere dingen verkocht zal hebben, be
zit ik er zeker nog wel een honderd bij."
„Ga je alles verkoopen? vroeg heel
verbaasd inrs. Edward Seymoiur-
„Ja, alles, behalve de kleeren, dié
ik draag en een extra pak, dat ik mee
neem" had Beresford glimlachend ge-,
antwoord, intusschen genietend van de
ontsteltenis, die op het gezicht van zijn
nichtje le lezen was. „Als ik Landen
verlaat, blijft er niet voor een shilling
waarde van me achter
„Richard, je bent gek' Lady Drewith
scheen bevrediging in die woorden te
VERGEET NIET
Dat H-Q HORNBY'S HAVERMOUT de
EENIGE SOORT IS DIE U OP DEN DUUR KAN VOL
DOEN OMDAT ALLEENJDEZE v
DUBBEL GEROOSTERD is
Vandaar haar pittigen smaak.
is men op enkele plaatsen van het on
diepere breezand met djeeten van den
dijk bezig I)it alles zal 5 jaar vorderen
en daarna zal men gedurende 3 jaar
den strijd tegen den stroom in de die
pere geulen moeien voeren. Wat be
treft de in te dijken pateers, zeide spr.
dal de dfijkaanleg daarvoidr 3 tot 4 jaar
zal duren, dan een jaar om de polders
leeg te malen, dan aanleggen van ka
nalen. wegen enz en globaal berekend
kan na 10 jaar een polder geheel ge
reed zijn Men heeft niet de bedto-eling
met al de polders in eens te beginnen.
Wil men rekenen op 10.000 H A nieuwe
grond per jaar, dan zou het werk 33
jaar kosten bij 20 000 H.A., meer per
jaar. dan 25 jaar Men is echter direct
begonnen met den Wieringermeerpolder,
omdat de landbouwdeskundigen er op
wezen, dat ook na aflevering van een
polder nog 6 Ipt 7 jaar noódig zullen
zijn om den grond op de volle cultuur
waarde te brengen Het maken van den
dijk van Ifï.ezen polder voor dat de af
sluiting gereed >s. en dus in het nog
stroomende water, kost maar enkele
Ifnillloenljes moer
De lichtbeelden waren even zooveel
duidelijke fotos waaronder mooie lucht
foto's. om te doen zien hoe al de ge
noemde werkz.aamheden worden ver
richt. terwijl de spreker aan het slot
van zijn voordracht ook een en ander
mededeelde over den proefpolder An-
dijk, waar de land,bouwwetenschap den
grond kan onderzoeken om te komen
lot adviezen over de beste wijze van
bewerking
Hiermede -eindigde de heer v. d Wal
zijn met onverdeelde belangstelling ge
volgde voordracht onder luid. dankbaar'
applaus,
De voorzitter bracht den heer v
d Wal hartelijk dank en wees er op, dat
hij een groot deel van zijn ziel en denk
vermogen in dit werk heeft gelegd.
Door een „slip of the pen'" noemden
wij gisteren den burgemeester van Hulst,
mr. Lambooijnatuurlijk moest dit zijn
de heer Truffino
(Ingez. Med.)
vinden ..Je arme, lieve moeder was
ook gek. ZijLady Drewith brak plot
seling af en staarde onderzoekend naar
haar neef
..Wanneer ben je voor het eerst op
dat dwaze denkbeeld; gekomen? had zij
gevraagd oj> den toon van een rechter
van instructie, die een gewichtige vraag
gaat stellen
„Ik ben mijn geheele leven één vagé
bond geweest.' had hij glimlachend be
kend „In het gareel loopen heb ik nooit
goed gekund.'
Lady Drewith's kaken klapten op el
kaar Lord Drewith keek haar mét be
langstelling aan. Hij noch Beresford had
den ooit veel ontzag voor hun tante ge
voeld Zij waren haar eenige bloedver
wanten, die zich in haar tegenwoordig
heid op hun gemak gevoelden.
„Je bent een Ier", ging ze onmeedoo-
tgenloos verder, terwijl ze Berresfowl
aansprak op een toon waarin een be
schuldiging doorschemerde
„Een halve Ier", verbeterde BefHés-
fiord
„Ik herinner me nu", er lag hooge
ernst in haar stem, '„dat een week vóór
je geboorte je arme lieve moedér één
ergen schrik had door een landloopör,
wien het gelukt was in den tuin te kgi*
men
„O, maar dan'had lord Drewith ge
zegd, „treft Richard ook geen blaam,
maar is hij evenals Napoleon blijkbaar
iemand, die door het noodlot gedreven
wordt."
„Misschien, nu Richard weet hoe
hoeveel verdriet hij er u mee zou doen
tante Caroline, misschien zal hij nu
niet- zei mrs. Edward.
„Je bent gek. Cecilysnauwde lady
Drewith. waarop Edward Seymour tri-
omphantelijk naar Zijn vrouw had geke
ken
Toen ze dien avond naar huis gewan
deld waren, had Beresford lord Dre-
\s itth meer omstandig verteld wat hem
aanleiding had gegeven Tot zijn besluit,
om met het oude leven te breken.
„Nu Richard", had hij gezegd met een
zucht van spijt. ,.Ik wilde, dat ik tantes
onversaagdheid en jouw overtuiging
had."
Beresford glimlachte bij de gedachte
aan dien avond. Even bleef hij stilstaan
om een pijp aan te steken,. Hij keek eens
om zich heen, in de hoop van bier of
daar te ontdekken, dat de lucht ging
breken, wat een "belofte voor mooi weer
voor morgen zou inhouden. Neen, nog
geen spoor van opklaring op natuur's
gefronst gelaal. Het was alsof zij be
sloten was nooit meer een eind aan al
die nattigheid te maken-
Weer draaide hij zich óm en ging
vlak tegen wind en regen in. Zijn gedach
ten keerden terug lot zijn familie.
Altijd was hij een vraagstuk voor hen
geweest. Als maatstaf, waaraan tekort
komïngen gemeten worden, had hij tame
lijk wel dienst kunnen doen. Tn "Win
chester en Oxford had hij nog in het
goede, noch in 't kwade uitgeblonken
Uit Oxford en de wolken was hij neer
gedaald met groote liefde voor sport,
kunst, litteratuur en alles wat mooi
was.
Toeu Beresford van Oxfopd! kwam had
hij zich. zonder tegenwerpingen te ma
ken laten opsluiten in Buitenlandsche
Zal<en en het beschouwd als een van de
onvermijdelijkheden des levens, tot dien
fatalen lden Augustus 1914. toen hij in
dienst was gegaan.
Dat was nu vier en een half jaar. gele
den bij zijn tante was hij volkomen in
ongenade gevallen, nu hij een zwerver,
maar een vrij man was.
De blauwe hemel zou hij .boven zich
hebben; duidelijk had hij t zich voorge
steld. witte wolken dreven dag aan dag
langs de zon, en "s nachts het schitteren
<jgr sterren; hij had hel zich alles voor
gesteld en was op alles voorbereid
op alles behalve regen.
Hij had er de mogelijkheid wel van
voorzien, natuurlijk, zelfs storm1 én over
stroomingen maar die hadden zich nooit
anders in zijn verbeelding voorgedaan,
dan wanneer hij veilig onderdak was
in de een of andere gezellige ouderwet-
sche herberg
Natuur spot met excentriciteit!" De
natuur spotte met hem door de aarde
te overslroomen op eten eersten dag van
zijn zwerftocht.
(Wordt vervolg®.