Iedereen S IJ VOEGSEL Dinsdag 10 Juli 1928 No. 161 BINNENLAND IM; FISCUS Ei\ DJ LANDGOEDEREN' MET NATUURSCHOON". In de sluilingsredc van den Voor zitter van de A. N. W. R., toeristenbond van Nederland, op dje te Alkmaar houden vergadering, lieeft hij uitvoerig stil gestaan bij de bemoeiingen tol be scherming \au het natuurschoon inland- jjpederen, o.a. door de onlangs aange- noinen Natuursohoonwet. En daarbij heeft hij o a, opgemerkt: „Intusschen is eerste eisch, dat dez© wet haar doel bereikte Daarvoor was vrees Vrees in de eer ste plaats dat de bezitters, althans van de grootste en uit cultureel oogpunt voor Nederland meest waardige 'land goederen zich niet aan de bepalingen der Wet zouden willen onderwerpen Die vrees is niet bewaarheid- Meer dan 50 eigenaren, en daarbij die bezitters van die landgoederen, op welks behoud onze natie ten hoogste prijs moet stel len. wenschfcen zich te stellen onder deze wet. Daaronder ook enkele der meest be dreigde en ik voor mij weet thans hoe groot de kans was, dat het mooiste en beste het meest onmisbare gedoemd was te verdwijnen, als deze wet was (uitgebleven Ik zeg hoe groot de kans was, doch daarmee zeg ik wellicht te veel. De wet is gekomen; zonder die wet zouden vele landgoederen en bosschen geker vterdwenen zijn, maar toch, de kans, dat zij zullen worden verkaveld, en gekapt en dal zij zullen verdwijnen bot eeuwige schande vdn ons volk en direct en indirect bot groote geldelijke schade van s Rijks schatkist, die „kans is er nog. Van verschillende kanlen uit ons land bereiken mij geruchten, dat dienaren van den fiscus deze wel beschouwen als een mooi gebaar van de Regeering1 en als een fopspeen, door het min isle rie van Financiën hel naluurminudoü volk vau Nederland toegestoken Er is geen leiddraad voor de schatting dergoer deren, er is door Financiën geen vaste lijn. geen gelijkmatige soepele toepas sing, over het geheele land gelijk, uil- gestippeld. noch vastgelegd. Vandaar nieuwe vreeze, of die over dreven is? Ik hoop hel of, eigenlijk gezegd ik vertrouw het. want ik acht de Regeering lot zoo onwaardige fopperij niet in staat. "Waar echter oen zoo groote en alge meene angst voor een fiscale toepassing der wet bestaat, hoop ik, dat de Volks vertegenwoordiging zich hierover zeker heid verschaffen zal, of nog liever, dat de Regeering eigener beweging liebt en zekerheid en gerustheid geven zal." DECEXTK ALIS ATIE-NTEUWS. 'Van onzen Indischen medewerker Telegrafisch is uit Indië bericht, dat de regeering niet zal overgaan lot de be noeming van een twintigtal burgemees ters van kleine gemeenten, maar op die kleine plaatsen het voorzitterschap van de gemeenteraden zal opdragen aan de assistent-residenten nieuwe stijl, dal zijn de bestuurs-ambtenaren, die lol nu toe cdïïtroleurs genoemd werden. Het besluit is zeer toe te juichen, want het lijkt onnoodige geldverspilling, aparte burgemeesters met liooge traktementen, maar zonder ©enigszins belangrijk werk, aan te stellen. Maar de beschouwingen, die in vele dagbladen eraan vastgeknoopt worden, te weten, dat dit iets nieuws zou zijn en dat de nieuwe assistent-residenten anders niet genoeg werk zouden hebben, 'ijken geheel onjuist. Wanneer men er niet uitdrukkelijk bij vermeldt, dat men financieele iof op ander gebieddecentralisatie bedoelt, dan wordt met dit woord in Indië meestal enkel gedacht aan de gemeenteraden, die geregeld zijn in de Locale-Raden ordon nantie van 1905. Bij het instellen van die Raden werd de assistent-resjideut. hoofd van de afdeeling, belast met liet .votarzitter schap van die Raden; hel maakte voor hem alleen dit verschil, dat hij enkele te nemen maatregelen eerst in den gemeenteraad ter sprake bracht, maar verder bleef hij de man, die niet alleen de groote afdeeling, meestal sa menvallend met hel ressort van den hoogsten ijalandschen ambtenaar, den regent bestuurde, maar ook de gemeen te die zelden meer omvalbe dan de be bouwde kom. Al spoedig werden op de 3 boofdplaatl- sen Batavia, Soerabaja en Semirang, aparte burgemeesters aangesteld cn later ook nog op eenige kleinere centra,. Toen moest er scheiding in acht genomen worden tusschen de ambtelijke plichten en bevoegdheden van den burgemeester en het hoofd van plaatselijk bestuur, officieelen naam van den assistent-resi dent Deze bleef ook op het kleine gebied der eigenlijke gemeente alle plichten be houden, die uilvoering van hel staats gezag betroffen en die in Nederland vaak het meest van burgemeesters vergen; politie en justitieel© bemoeiingen, ónder wijs .©eredienst. armenzorg, burgerlijke stand, militie enz., enz. tezamen minstens 9-10 van het gemeentelijk werk bleer bij den assistent-resident, die voor de ver vulling van zijn zware taak slechts den bijstand had van één jonger bestuurs ambtenaar. één Europeeschen klerk ©ui eenig inlandsch schrijverspersoneel„ Daarf bij bleef ook de belangrijke zorg voor de heele afdeeling met de ontelbare proble men van landbouw en veeteeit en irriga tie, te veel om op te noemen. Waarlijk, een woord van hulde aan die assistent- residenfen voor de laak, die zij verrichten met weinig hulp, is zeer op zijn plaats. Aan de gemeenten met hun burge meesters werd slechts opgedragen het beheer van de wegen, pleinen en andere eigendommen, die de gemeenten kregen, en zij mochten bedrijven inrichten, over nemen en exploiteerende meeste ge meenten stelden een directeur van ge meentewerken aan en een waterleiding en markt- en nog soms meer directeuren- In den beginne waren him beenen niet zoo sterk, dat ze de weelde van hun, ge wicht konden dragen, zonder uit den band te spi-ingen en geld te verkwisten. Ze stelden een zeer talrijk personeel aan op belachelijk hooge bezoldigingen, hie ven belasting, in de eerste plaats omi hun ambtenaren te kunnen bezoldigen maaklen vaak nog beduidende winsten uil hun grondbedrijf hun waterleiding enz. Men is het in Indië er vrijwel! over eens, dal de door de gemeenten verslon den schatten lang niet gelijken tred hou den met <le bereikte resultaten en de ge- meenle-amblenaren worden zelden au sé rie ux genomen Een paar voorbeelden mogen dit dui delijk maken de gemeente Salatiga, een aardig klein bergdorp, was de standplaats van een opzichter van. den waterstaat 3de klas, die in zijn vrijen tijd de wegen van Salatiga onderhield tot algemeene tevredenheid, maar do gemeente wilde deftiger lijken en een ingenieur benoemen lol directeur van gemeentewerken, op minstens 800 gulden maandelijksch trak tement met een onderdirecteur en aller lei opzichters en mantris en teekenaars FEUILLETON Langs Glibberige Wegen. DOOR R.. L. DE W. 0 8). ..En hoeveel maal denk je, dal ik feef? had lady Derwilh, verontwaardigd gevraagd, haar kaken op een eigenaar dige. hoogst onaangename manier op el kaar klappende, -Ik herhaal, tante Caroline", was hij onverslporbaar doodgaan „dat ik maar eens leef en eerder dan terug te gaan naar B. Z- zou ik „De natuur wil verkrachten", stelde lord Drewith voor glimlachend zijn neef aankijkend „Allemaal hersenschimmen", had la dy Drewith hoonend uitgeroepen. „Hij krijgt natte voeten en sterft aan bron chitis of longontsteking „En dan moeten wij er nog naai- toe voor de lijkschouwing", zeide lord Dre with „Neen Richard, je moet hel niet doen. De gezondheid van onze tante mag er niet aan gewaagd worden Lady Drewith kon idealen noch voelsVwesties begrijpen Spreken kon zij alleen over dingen, die tastbaar wa ren Verschil tusschen verbeelding en leugen kende zij niet. Voor haar waren alle tuitersten tit waas optimisten en pessi misten beiden even laakbaar Wie niet in Burke (vroeger zou ze van „Almanach. en schrijvers en werklieden, die vele 10,000den guldens kostten, waar tevoren niets was behaaldde gewestelijke raad van de residentie Semarang wilde tegen aeze geldverspilling op komen, maar de regeering besliste, dat Salatiga het recht had, als autonoom gebiedsonderdeel, om' over zijn geld te beschikken, zooals het wilde en Salatiga kreeg zijn dure direc tie, die naar men beweert die wegen in het geheel niet beter otlderliield, dan de opzichter 3de klas hel vroeger in zijn vrijen tijd deed. Soerabaja had een gemeentesecretaris, die per maand 1550 gulden traktement lcreeg plus vrije auto plus andere voor deeltjes, die secretaris was een zooge naamd ongegradueerd ambtenaar en had het waarlijk niet moeilijk; vergelijk men daarmee, dal de griffier van den Raad van Justitie een bekwaam meester in de rechten moest zijn en een erkend zware betrekking bekleedde, doch slechts 750 gulden s inaands verdiende zonder ooit eenig voordeeltje, dan springt de vrij gevigheid der gemeente wel in het oog. Natuurlijk zijn er oj> de burgemeesters plaatsen in Indië wel personen te vin den, die zeer bekwaam zijn, vooral sedert verscheiden assistent-residenten lot bur gemeester zijn benoemd, maar aan het ambt worden heel wéinig eisdien gesteld. Ook hiervan kunnen honderden voor beelden aangehaald worden Zoo werd in 1919 te Semarang bemerkt, dat het armen-kerkhof aan de Kali-Gawé slecht onderhouden en niet beheerd werd; de pers signaleerde de misstoestanden en in een openbare vergadering van den ge meenteraad werd erover gesproken; de burgemeester zeide, dal hij de berichten der dagbladen juist bevonden had, maar dal hij reeds een slevigeu brief had ge schreven aan den overste-dokter, die voor hel toezicht moest zorgenoen maand later moest de burgemeester, wederom in een openbare vergadering van den gemeenteraad, erkennen, dal bij zich had vergist en dal de militaire auto riteiten niets met het kerkhof te maken hadden, maar nu had hij een flinken brief aan den assistent-resident geschre ven en uu zou hij den juisteu man heb ben aangesproken- Maar weer eon maand later moest de burgemeester erkennen, dal (wat iedereen reeds lang wist) het kerkhof onder beheer der gemeente stond en hij, burgemeester, in de eerste plaats voor het kerkhof had moeten zorgen. Indien een assistent-resident 5 dagen na zijn optreden nog niet wist, welke zijn ambtsplichten waren, dan zou hem dit aoor zijn chef, den resident, wel zeer duidelijk zijn gemaakt, maar deze bur gemeester was reeds 5 jaren in functie en uit niets is gebleken, dat hem werd kwalijk genomen, dat hij zijn plicht niet kende en niet deed. Dit bewijst duidelijk, dat men die decentralisatie-ambtenaren niet met den zelfden maatstaf mat als de gewone ambtenaren. In den Volksraad heeft volgens de tele grammen onlangs een decentralisatie ambtenaar gezegd, dat reeds Gouverneur generaal Fock niet genoeg voor de decen tralisatie over had- Dat zoo iemand, die enkel aan die decentralisatie zijn tegen woordige positie te danken heeft, zijn best doet, om1 de decentralisatie te ver heerlijken. is te begrijpen, maar hij had beter gedaan, niet zulk een klakkelooze insinuatie tegen den afgetreden G.-G le lanceeren- En het zal niet i>eletten, dat al wie in Indië rondgekeken heeft, erover verheugd moet zijn. dal de regeeriug nk l wederom een 20-tal burgemeesters erbij benoemd heeft, doch hun laak zal opdra gen aan bestuurs-ambtenaren. onver schillig of men ze naar ouden stijl con troleur, of naar nieuwen stijl assistent- resident noemt. Zij hebben een besluurs- deerscliool doortoopen en men heeft daarin een waarborg, dat ze ook de wei" nig omvangrijke taak van een burge meester in Indië zeer goed zulten ver vullen ZEEUWSCHE I'OLDI.U EN' tVATERSCIIAPSBOND. ,.D e a f s 1 u i l i n g en droog making van de Zuider- z ee". Thans laten wij volgen, wat de heer ir. L F. van der Walle, eerst aanwezendi int- genieur van de Zuiderzeewerken medet deeldie Over dit zóó groolsch en belangrijk werk. is reeds veel geschreven en ge sproken en het heeft voor ons daarom <een zin den spreker op den voet te wlgen Wij willen echter allereerst wijzen op de aangename, duidelijke. populaire wij- -. waarop deze bij uitstek deskundige eerst aan de hand van kaarten, tlparna aan de hand van lichtbeelden, in on geveer vijf kwartier, de geheele mate rie heeft behandeld op eenc wijze.dat de talrijke aanwezigen alle zander on derscheid moeten hebben begrepen, voor zoover dit van geheele of ten dcele teken verwacht mag wo,rden. wat daar onze bekwame ingenieurs daar aan het bewerkstelligen zijn. Wij hebben aan de ikaaxlen gezien, waar precies de dijk Noord-IIolland-AFriesland komt. welke omvang He in te dijken polders en ook hel noodzakelijk te behouden LTssclmeer Sullen hebben Wij zijn er aan herinnerd, dat de djjlc Noord-Holland—Wieringen reeds gereed is, en er vefüeden jaar begonnen is aan den dijk Wieringen— iFriesland. welk werk 8 jaar, dus tot 1934 zal duuren. De spreker wees verdep op de 25 buizen, ieder van 12 M breed, dje noo- dig zijm voor de suatie eja daarnaast aan de Wieringsche en aan de Friesche zijden de schoep vaartsluizen Zij. d,ie het nog niet wisten, vernamen dal de groote dijk 7 25 hoog zal wórden, dal is 2 M. booger dan de bestaande dijken langs de Zuiderzee, omdat de stormvloe den 1e allen tijde moeien worden kun nen gekeerd Voor hel aanleggen een dubbele spoorbaan en een autoweg zal de dijk 35 M. breed, moeten zijn Ons is gedemonstreerd, hoe cfye dijken ont staan. jdoor eerst wallen te maken van het daarvoor bij uitstek geschikt kei leem, daarachter zand te spuiten, de bekende kraagstukken aan te brengen, vervolgens de steenbedekking aan dien. voet van den dijk en de dijk met klei op de gewenschle hoogte te brengen Thans is men bezig te werken aan de 'sluizen in de daarvoor reeds bedijkte en drooggelegde sluispuiten, en .tevens Wie rookt daar zoo'n zalige sigaret? Dit zal door menig meisje gevraagd worden, wan neer zij een kamer binnen treedt, waar „Just-Love" sigaretten gerookt worden. Spaart de sluitzegels der pakjes, ter verkrijging l van een luxe spel i\ speelkaarten in étui. (Ingez. Med.N de Gotlia gesproken hebben) genoemd werd, kwam niet bij haar in aanmerking, En de Seymour's waren de trouwe echo s van lady Drewith. Bieresford, die zijn eigen sigaretten rookte en de uitstekende port van la dy Drew ith dronk, wist heel goed. d,at er meer dan honderd redenen waren, die hij aan ieder ander dan zijn tante had kunnen voorleggen Hel zou dwaasheid geweest zijn haar te vertellen, dat in hem een geest voor avontuur was ont waakt. Zij zou eenvoudig gezegd hebben, dat hij sir Edmund Tobbitt, haar lievoling's- dokter eens moest raadplegen. „En hoe ben je van plan te leven, wanneer je je belachelijke natuur volgt en je zelf blootstelt aan alle soorten van weer?" had lady Drewith gevraagd. „Och, ik heb ongeveer tweehonderd pand had Beresford geantwoord. ,.en tegen den tijd, dat ik mijn hacken en andere dingen verkocht zal hebben, be zit ik er zeker nog wel een honderd bij." „Ga je alles verkoopen? vroeg heel verbaasd inrs. Edward Seymoiur- „Ja, alles, behalve de kleeren, dié ik draag en een extra pak, dat ik mee neem" had Beresford glimlachend ge-, antwoord, intusschen genietend van de ontsteltenis, die op het gezicht van zijn nichtje le lezen was. „Als ik Landen verlaat, blijft er niet voor een shilling waarde van me achter „Richard, je bent gek' Lady Drewith scheen bevrediging in die woorden te VERGEET NIET Dat H-Q HORNBY'S HAVERMOUT de EENIGE SOORT IS DIE U OP DEN DUUR KAN VOL DOEN OMDAT ALLEENJDEZE v DUBBEL GEROOSTERD is Vandaar haar pittigen smaak. is men op enkele plaatsen van het on diepere breezand met djeeten van den dijk bezig I)it alles zal 5 jaar vorderen en daarna zal men gedurende 3 jaar den strijd tegen den stroom in de die pere geulen moeien voeren. Wat be treft de in te dijken pateers, zeide spr. dal de dfijkaanleg daarvoidr 3 tot 4 jaar zal duren, dan een jaar om de polders leeg te malen, dan aanleggen van ka nalen. wegen enz en globaal berekend kan na 10 jaar een polder geheel ge reed zijn Men heeft niet de bedto-eling met al de polders in eens te beginnen. Wil men rekenen op 10.000 H A nieuwe grond per jaar, dan zou het werk 33 jaar kosten bij 20 000 H.A., meer per jaar. dan 25 jaar Men is echter direct begonnen met den Wieringermeerpolder, omdat de landbouwdeskundigen er op wezen, dat ook na aflevering van een polder nog 6 Ipt 7 jaar noódig zullen zijn om den grond op de volle cultuur waarde te brengen Het maken van den dijk van Ifï.ezen polder voor dat de af sluiting gereed >s. en dus in het nog stroomende water, kost maar enkele Ifnillloenljes moer De lichtbeelden waren even zooveel duidelijke fotos waaronder mooie lucht foto's. om te doen zien hoe al de ge noemde werkz.aamheden worden ver richt. terwijl de spreker aan het slot van zijn voordracht ook een en ander mededeelde over den proefpolder An- dijk, waar de land,bouwwetenschap den grond kan onderzoeken om te komen lot adviezen over de beste wijze van bewerking Hiermede -eindigde de heer v. d Wal zijn met onverdeelde belangstelling ge volgde voordracht onder luid. dankbaar' applaus, De voorzitter bracht den heer v d Wal hartelijk dank en wees er op, dat hij een groot deel van zijn ziel en denk vermogen in dit werk heeft gelegd. Door een „slip of the pen'" noemden wij gisteren den burgemeester van Hulst, mr. Lambooijnatuurlijk moest dit zijn de heer Truffino (Ingez. Med.) vinden ..Je arme, lieve moeder was ook gek. ZijLady Drewith brak plot seling af en staarde onderzoekend naar haar neef ..Wanneer ben je voor het eerst op dat dwaze denkbeeld; gekomen? had zij gevraagd oj> den toon van een rechter van instructie, die een gewichtige vraag gaat stellen „Ik ben mijn geheele leven één vagé bond geweest.' had hij glimlachend be kend „In het gareel loopen heb ik nooit goed gekund.' Lady Drewith's kaken klapten op el kaar Lord Drewith keek haar mét be langstelling aan. Hij noch Beresford had den ooit veel ontzag voor hun tante ge voeld Zij waren haar eenige bloedver wanten, die zich in haar tegenwoordig heid op hun gemak gevoelden. „Je bent een Ier", ging ze onmeedoo- tgenloos verder, terwijl ze Berresfowl aansprak op een toon waarin een be schuldiging doorschemerde „Een halve Ier", verbeterde BefHés- fiord „Ik herinner me nu", er lag hooge ernst in haar stem, '„dat een week vóór je geboorte je arme lieve moedér één ergen schrik had door een landloopör, wien het gelukt was in den tuin te kgi* men „O, maar dan'had lord Drewith ge zegd, „treft Richard ook geen blaam, maar is hij evenals Napoleon blijkbaar iemand, die door het noodlot gedreven wordt." „Misschien, nu Richard weet hoe hoeveel verdriet hij er u mee zou doen tante Caroline, misschien zal hij nu niet- zei mrs. Edward. „Je bent gek. Cecilysnauwde lady Drewith. waarop Edward Seymour tri- omphantelijk naar Zijn vrouw had geke ken Toen ze dien avond naar huis gewan deld waren, had Beresford lord Dre- \s itth meer omstandig verteld wat hem aanleiding had gegeven Tot zijn besluit, om met het oude leven te breken. „Nu Richard", had hij gezegd met een zucht van spijt. ,.Ik wilde, dat ik tantes onversaagdheid en jouw overtuiging had." Beresford glimlachte bij de gedachte aan dien avond. Even bleef hij stilstaan om een pijp aan te steken,. Hij keek eens om zich heen, in de hoop van bier of daar te ontdekken, dat de lucht ging breken, wat een "belofte voor mooi weer voor morgen zou inhouden. Neen, nog geen spoor van opklaring op natuur's gefronst gelaal. Het was alsof zij be sloten was nooit meer een eind aan al die nattigheid te maken- Weer draaide hij zich óm en ging vlak tegen wind en regen in. Zijn gedach ten keerden terug lot zijn familie. Altijd was hij een vraagstuk voor hen geweest. Als maatstaf, waaraan tekort komïngen gemeten worden, had hij tame lijk wel dienst kunnen doen. Tn "Win chester en Oxford had hij nog in het goede, noch in 't kwade uitgeblonken Uit Oxford en de wolken was hij neer gedaald met groote liefde voor sport, kunst, litteratuur en alles wat mooi was. Toeu Beresford van Oxfopd! kwam had hij zich. zonder tegenwerpingen te ma ken laten opsluiten in Buitenlandsche Zal<en en het beschouwd als een van de onvermijdelijkheden des levens, tot dien fatalen lden Augustus 1914. toen hij in dienst was gegaan. Dat was nu vier en een half jaar. gele den bij zijn tante was hij volkomen in ongenade gevallen, nu hij een zwerver, maar een vrij man was. De blauwe hemel zou hij .boven zich hebben; duidelijk had hij t zich voorge steld. witte wolken dreven dag aan dag langs de zon, en "s nachts het schitteren <jgr sterren; hij had hel zich alles voor gesteld en was op alles voorbereid op alles behalve regen. Hij had er de mogelijkheid wel van voorzien, natuurlijk, zelfs storm1 én over stroomingen maar die hadden zich nooit anders in zijn verbeelding voorgedaan, dan wanneer hij veilig onderdak was in de een of andere gezellige ouderwet- sche herberg Natuur spot met excentriciteit!" De natuur spotte met hem door de aarde te overslroomen op eten eersten dag van zijn zwerftocht. (Wordt vervolg®.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1928 | | pagina 5