iiÉhrpk tal
1
rich ten I
■dan 504I
lit en bijl
I General
Istaan.
Z'i*'
I'oIdoM,
fgheden, I
Bgen, op I
■to snci-J
I m een I
■kkeling I
mooie I
daar- I
6ct, kon I
peneral
perking
prpora-
Iclicdcn I
Mqtors I
■Gene-
■idelijk
|i kent,
puttie.
I
deze
lage
lereik
pliek
I ver-
het
I een
I
L-J
TWEEDE BLAD
Woensdag 16 Mei 1928 Na 116.
ONZUIVERE
VOORSTELLINGEN.
De laatste weken, sedert d,e zakelijke
mededcelingen van Minister Beelaerts
over den stand, van zaken ten opzichte
van het verdrag met België, wordt er
weer veel in Belgische bladen over dit
onderwerp geschreven. En evenals vroe
ger ook veel gefantaseerd.
Het is ten slotte vermoeiend om op
iedere slak zout te leggen. En dat zui
len we ook niet probeeren. Maar als we
lezen welke onjuiste en onzuivere voor
stellingen van den stand van zaken in
Belgische bladen gegeven worden, dan
gaat van zelf ons journalistieke bloed
krieuwelen, in weerwil van de aanmaning
van Minister Beelaerts om de sfeer niet
te "bederven. Want bij slot Van rekening
wordt de sfeer juist bedorven wanneer
onophoudelijk in de Belgische pers de
zaken scheef worden voorgesteld. Het
Belgische publiek leest weliswaar wei
nig Hollandsche couranten. Maar het
is toch mogelijk dat zoo nu en dan een
rechtzetting ook in België doordringt.
Allereerst nog dit als we Belgen hoe
ren klagen over het gebrek aan volkol
men vrijheid voor hun eerste haven, dan
begrijpen we dat. De ligging van zoo'n
haven achter een land, dat nu wel1 in
vredestijd aan de handelsscheepvaart volf-
komen vrijheid geeft, maar in oorlogstijd
kün ingrijpen, zoo'n ligging is on te ge-
zegge lijk onbevredigend. Maar diaarmee is
nog niet gezegd, d,at het zoo eenvoudig
is het onbevredigende van die positie
weg te helpen, zonder de belangen
van dat andere, voorliggende land te
benadeeleu of in gevaar te brengen. Dat
punt missen we als regel iu de Belgische
beschouwingen.
En erger wordt het wanneer er daarbij
onwaarheden worden gepubliceerd.
Zoo schreef het „Brugsch Handels
blad" in een hoofdartikel in zijn nummer
van 12 dezer, na het mislukken der her
ziening te hebben vermeld:
.,Ondertusschen verzandt de Schel
de, en Nederland* werkt die
verzanding in de hand. Toen
het zijn spoorweg Vlissingen-Bergcn
op Zoom aanlegde, damde het den
Noorderpas der Schelde af. Zoo nu
dc overblijvende pas van Bath ver
zandt, dan is het met Antwerpen
gedaan. Zoo deed het insge
lijks met hel „Zwijn", ook zoo met
de „Brakman".
Nagenoeg iedere bewering iii dit stukje
is onwaar. Ten eerste verzandt de Schel
de niet. De moeilijkheden die eenige ja
ren geleden bij Bath werden ondervon
den, werden veroorzaakt door dat de
stroom haar bed verlegde. De zaak is nu
weer in orde. Dat er eenig verband be
staal tusschen den aameg van den dam
door Üe Kreekrak en de verzanding bij
Bath, is fantasie, Dal is wel door Belgüë
in het midden der vorige eeuw bij de
behandeling der plannen beweerd, maar
in de, na de afdamming verloopen halve
eeuw heeft de ervaring getoond, dal die
afdamming geen verondieping der Wester
Schelde bij Bath tengevolge had,. Integen
deel. En hoe Ier wereld komt het bljad
erbij, (Lat wij „zoo insgelijks" zouden heb
ben gedaan met het Zwin en den Brak
man! Het Zwin was als vaarwater voor
Brugge reeds in de zestiende eeuw on
bruikbaar door verzanding. Eerst in
(Ingez. Med.)
1861 is het Zwin ingepolderd. En in de teil. noch vestiging van interna-
Brakman is hel vooral in de achttiende lionale servituten'
eeuw de aangroeiing der slikken geweest,) En nu zou men in eens dat alles weer
die den vaart op Sas van Gent af sloot, laten schieten door een internalionali-
Meent liet Brugsche blad dat w ij die scoring van den Sclioldemond, wat
slikken lieten groeien"' Zoo knap zijn we jdan toch zeker èn overdracht van kfri-
aarlijk niet. De inpolderingen geschie-toriale souvereiniteit. èn vestiging van
den eerst veel later toen die slikken al internationale servituten zou meebren-
hoog en droog lagen, en de afsluiting van 1 gen? Wie gelooft dat?
Sas van Gent voor de groole scheepvaart j We betwijfelen trouwtens sterk of de
reeds lang een feil was. [Belgen die nu zoo gemakkelij<c roepen
Een eindje verder beweert liet bladom ..internationaliseering" der Westop-
dat het Moerdijkkanaal door Nederland Schelde., dal ook zouden doen als ze
werd afgewezen omdat „Rotterdam het beseften welk een inmenging van vreem-
afzetgebied moet worden van hot Rijn- den daaraan vast zit, voor óns, maar
land. het koste wal het wil, en de gan-look voor hèn. En als zoo'n internationa-
sche doorvoer moet worden afgeleid ten .liseering voor ons een bedreiging met
bate van haar mededingster". Heeft het zulke ernstige gevaren bij oorlogen van
biad er nooit van gehoord dat cr zoo iets anderen zoude meebrengen, dat wij
beslaat als een kanaal door Zuid Beve-jjhaar zeker niet kunnen aanvaarden,
land dat aan Antwerpen thans den door- dan mag aan de Belgen toch zeker wel
gang geeft tot het Rijnland, en dat nu, .herinnerd worden, d,at, als in den jong-
noewel het vrijwel alleen voor de Bel-1 sten oorlog de Wester Schelde niet neu-
gisehe vaart dient, op onze. kosten is tr.aal maar geinlernalionaliseepjd was ge-
voorzien van een derde grootere schpj- j weest, de Duitschers eon veel gevaarlijker
sluis aan de beide uiteinden? Wat nu vijand zxvu zijn gebleken. Want dan zon
door dat kanaal gaat en zal blijven gaan den ze hier een uitvalspoort hebben
is dan toch zeker niet afgeleid naar gekregeu voor hun vloot die ze nu mis-
Rotterdam. j ten En dc heele kwestie gaat immers
om de positie in oorlogstijd.' Want
Het schijnt dat velen in België meencn jin vredestijd is de Wester Schelde inter-
dat het vraagstuk weer in het stadium is nationaal vrij,,
gekomen. waarin ze door groole be
weringen, veel kunnen vragen. Die me
thode is in '19 ook 'geprobeerd, en toen
mislukt. En het'zou, nu nog minder geluk
ken omdat Frankrijk en Engeland niet
meer zooais toen. dadelijk na den oor
log, de wërkzame beschermers van België
warep.
Maar toch worden weer telkens nieuwe
plannen aan de orde gesteld;.
Zoo is ook in Belgische bladen be
weerd dal het korte verblijf dezer dagen
Brussel van den secretaris van den
Volkenbond, sir Erie Drummond, in ver
band zou staan met die verdragkwestie,
en dat de zaak bij den Volkenbond zou
komen.
Het Hand- v. Antwerpen beweerde
?elfs dat er sprake zou zijn van „interna
tionaliseeringvan den Scheldemond in
dien er geen accoord met tweeën te
vinden is. Het blad Voegde eraan toe
dat de Regeering in den Ilaag op dit stuk
nog al toegevend zou zijn, indien België
van het Antwerpen-Moerdijkkanaal zou
afzien. waar het biad niet van liooren
wil..
Het lijld ons pure fantasie. Wat sir
Eric Drummond in Brussel besproken
heeft, weten we niet). Maar we meenen
•wei te weten, dat het vraagstuk nog Jen Toe° dc Chineesche crisis twee jaar hem zoover dat bij weer gezond kan lief- da[ de bevolking der°gemeente uitsluitend'
den Votenbmd toê ÈT "™C"g""5 g»*»*» in Kanton en Sjanghai zich ojU- hekben. j orthodov-prolcslant is
FEUILLETON
De verdwenen Noodmunten,
Door J. S. FLETCHER.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door Mr. G. KELLER.
47). j
Neen, dat spreekt vanzelf!' erkende
Penthony „Dc oude heer heeft haar
eerst later in vertrouwen genomen, toen
WhatmoTe in de zaak werd gemengd'
„Je praat, alsof alles al vaststond
riep Stcvenege uit, „alsof wij de bewij
zen reods in handen hac/iÜen1"
„Och ja„- vriend, dat is zoo mijn ma
nier", antwoordde Penthony droogjes'.
,„Natuu[rïijk is alles enkel veronder
stelling, niet meer dan theorie' Als je
hot mij op mijn geweien ar vraagt, dan
wil ik we® verklaren, dat tot nog toe
niemand iets met zekerheid kan beweren.
Maar het kan geen kwaad iets1 van
schillende kanten te bekijken, 'tls toch
een wonderlijke interessant, romantisch
oud stadje. Stevenegel" ging hij voort,
toen zij, uit hel bosch komende, hel ge
zicht kregen op de stad en het kasteel'
aan de overzijde van de rivier. „Je bent
er heen getrokken om van je verlof le
genieten, niet?"
„En ik werd gemoeid in oen zaakje,
dat me niets aanstaat'!"" antwoordde Ste-
KERKNIEUWS
NI ei alle Bacteriën
in uen mond zijn schadelijk, wel echter de gisting- en bederfverwekkers.
welke de oorzaak zijn van den zoo zeer gevreesden "tandwolf". De ver
onderstelling als zouden gewone mechanische tandreinigingsmiddelen
deze gevaarlijke parasieten kunnen verdelgen, be
rust op een noodlottige dwaling. Slechts een krach
tig werkend antisepticum als Odol, dat hun ont
wikkeling tegenhoudt, waarborgt betrouwbare be
scherming Want de krachtige werking van dit des-
infecteerende mondwater voorkomt die processen
in den mond, welke de tanden verwoesten. Odol heeft
bovendien een aangenamen, verfrisschenden smaak
en verwijdert eiken onaangenamen reuk
uit den mond. Odol is het aangewezen middel voor
de oordeelkundige verzorging van mond en tanden,
daar het de krachtig werkende, kiembestr ij dende
eigenschappen van een echt antisepticum bezit
zieleleven van een blinde die in het van
haar moeder geleerde „denken" de bron
van een evenwichtigheid in liaar leven
heeft gevonden, ook als ze harde erva*-
ringen opdoet.
Er zijn veel mooie dingen in van het
zieleleven van dc blinde, het is ook.
wèl door de groote kennis van het Oos-
tersche leven, die, achter de rustige uit
eenzettingen schuilt. Dat is niet gewild
en verheldert vaak op eenvoudige wijze
dingen men te voren niet begreep
En zooals gezegdde foto's zijn prach
tig. En geven bovendien in veel opzichten
evenals „Duikelaartje" geschreven metiets-- bijzonders vooral in het eerste deel
een talent voor heldere beschrijvingen. De over Cairo, omdat ze meerend,eels be-
I11 den nacht van Zaterdag op Zon-
dag is te Amsterdam overleden ds Cbr. personen worden bovendien ook reeds trekking hebben op het leven der Egyp-
Hunningher, emeritus-predikant bij de
Neo. Herv. Gem. aldaar.
Ds. Chr. Ilunningher bereikte den leef
tijd van 61 jaar. De nu ontslapene aan
vaardde bet predikambt in November
1891 te Haarlo. In 1895 deed, hij intrede
te V1 i s s i 11 g e n en 11 September 1904
te Amsterdam.
(f
Geief. Kerk
Beroepen te Haamstede 1'. EIgersma,
cand. te Ligtaard.
Kunst en Wetenschappen
„China., de draak o nt-
w a a k l", door Aage Krarup
Nielsen- Em Querido's U.
Mij.
door hun handelingen scherp gety
peerd. En daardoor zal dit boek wel veel
gelezen worden. Maar er is voor ons
eigen gevoel toch een overmaat van
braafheid in. Het is mogelijk dal
het hier en daar zoo gevonden
wordt, maar we voelen hel toch als té
vlekkeloos voor de werkelijkheid.
Dien
reldreizigei
„De Eerde', roman door
Ward Auweleer- l'ilg C d.
Mees, Santpoort.
De Ferde is de naam van een jonge
man in een Vlaamscli dorp. En de roman
is de geschiedenis van d«e gevolgen
een onbe#onncu daad een te ver gaandie
toenadering tot een meisje, dat hij dade
lijk daarop verstoot als „geen van de
besten", omdat zij zich zoo snel
geven had. Maar dan volgt de wroeging
over .die verstooling, verergerd nog door Voor de betrekicing van hoofd dei-
het heel diep zinken en sterven van J openbare school te Poortvliet hebben
chrijver kennen we als een we-[dat meisje. En eerst de volharding van gïch zeven sollicitanten aangemeld.
;er, die pretlig weet de vertel-een liefhebbende andere vrouw herstelt j
tenaren,
nen.
„levend Egypte" doen ken-
ONDERWIJS
Geslaagd voor hel vcorloopig Mach.
diploma de heeren G'. A. Rijken Itapp, F.
J. Sierevogel, R van Bergen, II Plak.
leerlingen van de ..De BuijterschoolIe
Vlissingen.
Maandag is te X e 11 St. Joos-
1 an d de gemeentelijke bewaarschool ge
opend met 31 leerlingen- De burge
meester sprak daarbij eenige toepasse
lijke woorden, en de kinderen werd een
I versnapering aangeboden
de oproeping werd meegedeeld.
0Sjanghai zicli open- j hebben. i orthodox-protestant
baarde, kreeg hij van een Deensch blad j Dat verhaal is gegeven meerendeels 0
•.1 iö commissie 1 de opdracht naar China le gaan als in losse tafereelen En die zijn ieder' Examens Machinist,
ml dc Gealleerden lol Nederland en Bel- j correspondent. op zich zelf heel zorgvuldig als .slem,- j i)e Minister van Waterstaat beeft, met
gie de mluoodufpng gericht om ..gemeen- j bock in hét Nederlandsch ver-mingsbeeld geciseleerd. Daardoor is dit ingang van 15 -Mei j.i voor hel jaar 1928
schappelijke tommies in ic dienen taald door Claudine Bienfail) geeft een boek op hooger peil gekomen dan door J alsnog benoemd in do commissie, belast
met betrekking lol dc bevaarbare water- reeks beelden van wat hij van dien strijd de geschiedenis alléén mogelijk zou zijn rnet hei afnemen van de examens Ier
ogen Daarop hebben die twee landen j jn ^uid China waarnam Hij noemt hel geweest. Teekenend zijn de inleidende 1 verkrijging van een diploma als machinist
een ontwerp opgemaakt. Dit is echter J GGn platenboek van zijn eigen on-tafereelen eerst uit liet dorpsleven, en aan boord van koopvaardijschepen en als
wS,J,,!-laar !8 1>l'1Vra,rllS'™,0,n awvmdingen. >o uit den oorlog. En de figuur voor de sleepvinrl. lot plaats
dat Belgie er mei van welen w.ildc in net is dus journalistiek werk En als de Ferde, een combinatie van slapheid) vervangend licl den heer .1 M Jansen
zoodanig knap werk, teekenend o.n goed en gevoeligheid, is goed getroffen, beter adjunct-inspecteur bij de Stoomvaart Mij
gedocumenteerd en boeiend. Er is ech-" dan die van Lienekcn, die te mooi werd I „Rotlerdamsehe Lloyd le Mid dol
ler één bezwaar aan, juist omdat het gemaakt 0111 het einde aanneembaar
zich bepaalt lot persoonlijke bevindin.- maken
gen. het is door andere gebeurtenissen
ingenkwestie. En toen bet eindelijk
toch onderleekend en bekendi werd. en
in Nederland werd| onderzocht, heeft
Nederland dat ontwerp afgewezen Maar
mol ,1c toezegging liet nader to zullen I all Öp't TogMbUt "wIagt"wMÏ
onderzoeken, wat het, nu doet. -
h 11 r g.
j een anders gevormde Chineesche kwes-
„Ooster sche Mome u-
ten aan den N ij l'\ door
Maurits Wagen voort. Uitg.
C. A. Mees, Santpoort.
of. V<
e n t.
geli u l)d i gd. te
Te Gent is naar de correspondent van
de X. R. Crt uil Brussel schrijft, prof.
Maor dan zijn wc ook nog allijd iu lie de aandacht, ddc wel zijn verre nor-
«meonSópSiiketomS™'8 nan 7ie itds lec" """T Se,,°"rle"issen' Dit royaaiui^ven wei^mh prach- I Vevcouiliic onder ook Imlangstell-
een al of niet voorleggen aan den To]- S„!"5 Kh?"d S om^en Daar torschc BlWIolhezk- van dezen intge- zevenligztcn verjaardag en zijn «cm
,1 re P 1 ver. waarin ook reeds liet Indisch Dag- laai. Deze hulde Instond int eer feesf-
lijnen le Irekkcn door de Chineesche j bo(?b £lout perzische kara"vergadering in de aula van de universiteit
chaos, hen groot aantal foto s helpen vaanrois vaI1 Wagenvoort verschenen. en naar loffelijke Vlaamsehe gewoonte
Dit nieuwe boek over Egypte is, ja," uil een geze'.ligen maahijd
„Ingrid" door G. van Xes ook weer ecu reisbeschrijving zooals er; De vergadering in de aula werd om.
Wilkens. Uitg. v. Holke- al véél verschenen betreffende Egyptebijgewoond door oudv-minister Anseele,
aan deii Vol
kenbond.
En wat die plannen voor internationa
liseering van den Scheldemondi betreft,
och, daar gelooven we niets van En
we gelooven cr nog minder van dat onze
vegeering geneigd zou zijn daarvan een
uilobject le maken tegenover het Moer
dijkkanaal
Diezelfde Geallieerden en Geassocieer
den hebben bij dat befaamde bestuit
van 4 Juni '19 ook vastgelegd: dat de
uit de herziening van hel verdrag van
'39 voort te vloeien maatregelen en voor
stellen „n iet mogen mee brengen over
gang van territoriale souverei ni-
daartoe mee.
Wil zoo'n nieuwe reisbeschrijving zijn rector G. de Biuyne, prof. de ooys,
bestaan in druk rechtvaardigen, dan moetuit Utrecht, v^*e Belgische professoreu,
ze ook iets anders brengen clan de vo- afgevaardigden van de Vlaamsehe Weten-
rige En dat 5nd,ere '/At ev ook iu. N'ictschappelijke Congressen, van Tiet Alg.
zoo zeer door de humoristische wijze j Neaerl Verbond, van de.' Oost-Vlaamsehe
waarop Wagenvoort zijn eigen gedachten folkloristen en andere vcreenigimgen
als die van Peregzinnus weergeeft, want J Na prof. Bvasse, die 'het leven en het
van die vrouw. Maar als boek staat het I niet altijd wist hij het le voorkomen, d,at werk van den schrijver van het Etymoloi-
gelieel op zich zelfeen beeld van het J zijn humor als „gewild" aandoet. Maar j gisch Woordenboek der Neder!andsche
ma en Warendorf.
In zeker opzicht is dat een vervolg op
het vroeger verschenen „Duikelaartje",
het verhaal van den strijd, die een stads
meisje heeft te voeren als vrouw van
een hecrenbocv in een dorp.
„Ingrid" is n.l. 'liet blinde dochtertje
"1
venege nijdig. „Ik was1 cr in gemengd
vóór ik er aan dacht. Zeg, zou je no^
niet wat hier kunnen blijven .om het
met mij in orde te maken?"
„Onmogelijk, man!" antwoordde Pen
thony. „Ik ben graag naai- je toe geko
men, omdat dc oudje booswicht Tyson
er in gemengd was, doch ik inoet voor
eigen zaken terug zijn. Maar* kiftl itó je>
zeggen, wat ik van plan ben. Daar die
noodmunten staatseigendom zijn en de
verdwijning ervan een ernstig schade-
postje bcteekent, zal ik alles persoonlijk
rapporteeren, zoodra ik tcatug ben en
misschien zendt men u dan we'll hulp.
Maar zeg, hoe denk' je over die klein-
steedsclie luidjes hier?"
Slevenege aarzelde. Sinds' zijn ontwa
ken was hij zich bewust geworden van
een eigenaardig gevoel van achterdocht
en ongerustheid
„Nu, om je de waarheid te zeggen
Penthony", zei hij na een oogenblik pein-
zens, „ben ik het met mezelven nifet
eens omtrent enkele van die plaatse
lijke hooge oomes' 'lis gek, maar het
lijkt me soms alsof zij liefst de hcele
zaak in den doofpot zouden willen slop
pen".
„Zoo, zoo!" riep Penthony uit. „Aha!
Zou je denken, drvl dlat er achter zalf?
Kijk, kijk' heb je dan wjat gezien of ge
hoord?
„Zeker1" verklaarde Slevenege „Los
se aanwijzingen veronderstellingen
zoo de heele omgeving hegrijp' je! Van
jDellerling, den hoofdinspecteur van po-J dat Slevenege verwonderd( deed opkij-
lilie, zeg ik niets kwaads, 'lis een he- ken en kortaf deed vragen:
daarde man, misschien wat traag in zijn „Iets gebeurd"?
bewegingen, maar plichtsgelronw, doch j „Dobbs grinnikte, zoodat de hoeken
de groote heeren. van zijn mond bijna zijn opren hereik-
,.Ja, ik begrijp er alles van", zeidel j ten. Het was blijkbaar nog zoo'n echte
Penthony „Dc heb dergelijke dingen in jboer. die wel houdt van een grapje,
kleine steden ook medegemaakt Hel is .waarbij een ander er in geloopen is
|gek, Slevenege maar in elk sladje in j „Heeft u hel dan niet gehoord me-
Engeland, waar ik ooit geweest ben, was neer Slevenege?" vroeg hij. „Dc heele
j altijd een machtig kliekje, dat zoo on-(stad spreekt er ovcvWhatrvvcwe is eV
I geveer zegt: „Laten we in 's hemels 'van door!"
naam zorgen niet in opspraak le komen!" Slevenege keek met verbaasden blik
Blijkbaar voelen zij zich niet geheel;naar Penthony, maar deze vertrok geen
zuiver op'de graat, zou je niet denken?" spier Hij hield zijn oogen op Dobbs
„Ja, dat zal wel zoo zijn", beaamde j gericht En de a^cnf bleef maar lachen.
Slevenege. „Maar ga mee een praatje zoodat er kuiltjes in zijn wangen kwa-
maken met Detterling, voorat nu je mor-j men en zijn staalblauwe oogen schiller
gen weer moet vertrekken'. iden
Op den hoek van bet Marktplein stie-1 „Wanneer?" vroeg Stcvenege kortaf,
ten zij op een eenzamen polilie-agient „Och, al wel een paar uur geleden,
een jongen kerel die naar zijn niter- meneer Stcvenege", antwoordde Dobbs
lijk le oordeelen, pas kort geleden achter „Ik heb niet alle bijzonderheden ver
den ploeg vandaan was gehaald om den j nomen maar wel zooveel begrepen, dal
wapenstok te hanteoren. Slevenege zien-Ihij zichzelven uitliet en wegkuierde
de sloeg hij grinnikend aan, hij scheen
iets buitengewoon vermakelijk te inden.
Ste venege bleef bij hem staan en An-oeg:
j „Weet je ook. of de hoofdinspecteur
j op zijn bureau is, Dobbs? Of is hij
thuis?"
I .Denkelijk wel niet op zijn bureau,
[meneer Stcvenege", antwoordde Dobbs.
I ,.Ik vermoed dat hij het op het oogen-
blik druk heeft
i Er lag iets in den toon van zijn stem
ZichzelA'en uitgelaten?" riep Stcve
nege uit. ..Wat uit het arreslanlen-
lokanl op 't poli tie-bureau?"
..Dat moet avc! zoo zijn. naar men
mij zeide", bevestigde Dobbs. nog steedfe
grinnikend En hij is de achtënlieur
uitgegaan Toen hij eenmaal zoover was,
nu, kon hij heen waarheen hij wildé.
En dat heeft hij blijkbaar nok gedaan'
Slevenege AToeg Penthony hem le
volgen en begaf zich naar het polilie-
I bureau Bij hun nadering kwam Detter-
i ling juist naar builen Hij schudde het
jhoofd toen hij de twee <l(etective9 zag,
maar het viel hun beiden op, dal hij er
niet bijzonder bezorgd uitzag.
„Heeft u hel nieuws al gehoord?"
Amoeg hij. toen zfij bij hem waren ,What-
more is er van doorHeeft de plaat
1 gepoetst; ik heb niets meer van hem
A-ernomenI Is toch wel verbazingAvek-
keud. dat niemand iets van hem gezien
beeft
„Het A'erbazingwekkondsle is avcI dat
hij kans gehad heeft er tusschen uit te
Jcnijpen", riep Stevenejjc. Dat is wel
het ergste I'
„Och, dat Aveel ik zoo niet", antwoord
de Detterling .Onze cachotten zijn niet
'erg modern natuurlijk en bovendien
achtte niemand hem daartoe in staat 1
Het AA*as erg stil op hel bureau, alleen
de oude brigadier Iiopkinson was er.
'En Hopkin son is een attent mensch. hij
dééd "Whatmore's cnehol open en vroeg
hem. of hij een kop thee lustte: dat
1 zou Hopkmson dat zelf voor hom halen.
Nu, Whatmore nam dal graag aan en
daarop ging Hopkinson naar hoven om
aan de vrouw van iden congierge een kop
thee en wat geroosterd brood te vfrva-
gen. Hel duurde eenigen tijd.' eer het
geroosterd brood Maajg Avas en toen
Hopkinson weer beneden kAvnm, Avas
Whatmore gevlogen! Spoorloos verdwe
nen!"
(NVordt vervo7g«r
