ten, het loopen met vliegende haren en
kloppend hart om de zorgen uit den kop
te werken, de geestelijke spinwebben
weg te ragen. Bij wandelen rijst voor
het oog op de wijze, verdiepte Guido
Gezelle, die voor ons zong: „Hoe zoet is
"t tusschen broederen twee, te wande
len, te wandelen. Bemint men van de
twee, den een, den één, gelijk den an
deren
Wandelen in gelijkmatig, krachtig
rhythme, rechtop zonder taschje, para-
pluie en verdere onbenulligheden, wan
delen in de zon, wandelen in den regen,
zoodat het gezicht even frisch en nat
wordt als de dankbare landouwen, wan
delen in poederigen sneeuwvjokkendans,
wandelen in je eentje naar het station,
vroeg in den klaren ochtend, als de stad
nog slaapt, maar de boomen, vogels en
het glanzende water al wakker werden,
wandelen zonder woorden, alleen en
verblijd langs het Walchersche strand en
luisteren naar de geheimzinnige vertel
ster die altijd anders, nieuw en boeiend
is: de zee; wandelen met voorzichtige
voeten in het goud doortinte herfstbosch
en zijn diepe, levende stilte doorgronden
Wandelen is een opdracht, een
lafenis, een geluk
Ziezoo, die is weer eens op hol gesla
gen, denkt wellicht een fronsende le
zeres!
Allerminst hollen is wel het meest
tegengesteld aan wandelen; wande
len is rust, genezing; boodschappen af
werken in uitverkooptijd dat is hollen
en haast even giftig als een borrel je
never Ba, die leelijke uitverkoop-
tijd, als het menschdom elkaar weer
eens grandioos tracht te bedotten en we
allerlei overbodige dessous en dessus
koopen en de concurrentie als mitrail-
leurvuur knettert.
Daarover niet, het winkelbedrijf is me
vrijwel een boek met zeven sloten, een
terra incognita en wat iedere leek er van
bemerkt: energietoepassing en uiterste
werkkracht, zijn bewonderenswaardig.
Er is een ander uitgaan, waarbij ge«n
hoed en mantel, geen stevige laarzen en i
korte rok te pas komen uitgaan alsj
de zon ter kimme Is genegen, in de beste
spullen verschijnen pour voitr et ctre
vu. I
Het was een twintig jaren geleden (het
zal nu anders zijn?) mode dat de Mid-
delburgsche jongemeisjes, die de buiten-
landsche kostschool een jaar profijtelijk
bezocht hadden, in October een nieuwe
hoed ('t waren toen groote schuiten met
spelden a la Chanteclair, vast te prie
men) en bijtintend mantelpak, model robe
princesse, rakend den grond, vandaar
een borstelbandje, dat losgeraakt, mal
heurs veroorzaakte, het was dus in Oc
tober dat zij dit uniform kochten en door
hunne mama's ter „jour" geleid werden
van de moeders hunner vriendinnen,'
elkaar kennend en bezoekend van de
wieg af, doch nu plotseling overgoten
met den harden glans der conventie, die I
als een stevig corset ('t was toen droit-1
devant met vier jaretelles) om haar ran-1
ke leden werd gesnoerd. Een ont-'
vangkalender, die dikwijls gelardeerd'
was met ondeugende, niet altijd hoffe-j
lijke, edoch waarheidslievende rijmpjes
(b.v. a teaparty without scandal, is like1
a knife without a handle), gaf stipt aan'
al de jourdata, zoodat fatale vergissin-1
gen vermeden werden en deze achter-
namiddaglancier nergens in de war liep,
wat je van andere lanciers en quadrilles,
die door de Charleston en andere neger-
kronlcelingen, allang op den rommel
zolder zijn gegooid, niet bepaald kon
zeggen.
Op die theeparades was de orde voor
treffelijk overal een schaal met kra
kelingen en zoute paljniers, of wat bij
zonder Engelsch-mondain aandeed, een
cakestander een en ander bestuurd
door de jongedochter, die gratievol en
bescheiden, gedienstig, zwijgend en aan
minnig de dames voorzag van een in
blauw porcelein lange lijs geschonken
thee met twee klontjes (op het schotel
tje).
De eisch der discoursen was: luchtig,
quasi geïntresseerd in het leven van de
bezoekïler, en écht in de chronic scan-]
daieuse, ter eere der jongere doch teren'
eenigszins wazig voorgedragen.
De houding tijdens de visite: elegant,
voorop in de pluche fauteuille, korte
beentjes desgewenscht naar een voeten
kussen strevend. Duur van het bezoek:
1520 minuten, afhankelijk van de in-
timiteit. Heel officieel: aankondiging van
den imponeerenden huisknecht bij de
opengezwaaide salondeur en een lichte j
buiging voor de gastvrouw. Wie zich niet j
gedroeg volgens genoemd recept, was
lichtelijk onmogelijk, een society failure,
hoogstens te vergeven aan een buiten-
landsch? gast, van wie nu eenmaal be-
korend parfum afgeurt! I
Dit traditioneele thee- en koekjespre-l
ludium groeide in Januari en Februari
uit tot een volslagen symphonie, waar-1
van de bals het allegro, de diners het I
andante vormden en eenzelfde bosje j
menschen, een even groot aantal tulen
toiletjes als zwarte frakken elkaar char-
meerden, amuseerden en soms ereis
lichtelijk intrigeerden.
Dan waren er nog de muzikale avond-]
jes, waarbij de meisjesjapontjes mouw- j
tjes rijk waren, er velerlei bekoorrlijke J
en valsche klanken werden uitgestooten j
en „een kluif op de knie" soms uitgroei- j
de tot een verrukkelijk oestersouper.
O ja, en dan werd er warempel ook nog
comedie gespeeld, en daar ging het toe
zooals in de échte plankenwereld, waar
om één of twee sterren, meerdere doo
iende komeetjes ronddraaiden. Maar het
was werkelijk altijd héél aardig en je
mocht komen kijken zonder entrée-beta-
ling, want daardoor was er nu weer zoo'n
deftig tintje aan en in Middelburg kleur
de dat zoo bijzonder goed,
Nu zal dat alles totaal veranderd
zijn??? Niet langer tot opmerken
daartoe bevoegd, komt weer een andere
zijde van "het wintersche uitgaansleven
binnen' de waakzame aandacht.
Er was een grauw gestemde die "sprak
„Ik haat Januari en Februari. Maan
den zonder charme, zonder den poëti-
schen Kerstmisglans, zonder geheime St.
Niclaasemotie; uitzichtloos, kale boo
men, kou of regen; zonder einde; het
dagelijksch werk een onnoozele tredmo
len. Toen sprak de oude, doch uiterst
actieve werker: „Januari en Februari
zijn de échte werkmaanden, de maanden
van geconcentreerde studie, begrip en
zelfonderzoek. De avonden van achter
de gesloten gordijnen, onder de stille
lamp zitten, lezend en werkend, vol van
aandacht 'het leven trachten te peilen.
De maanden van zoeken en verder ko
men. „Boeken zijn Gods droomen".
„Januari en Februari zijn de maanden
dat mijn vogelvriendjes in den tuin nog
steeds goede verzorging behoeven, zaad
en kokosnoot en frisch water in hun
vijverbakjedat de dagen gaan len
gen en er wel eens een schapewolkje
door het hemelblauw drijft", sprak een
andere, oude stem. Maar een jongere
heftige zei„Ik kan niet aldoor zoo
kloosterachtig, meditatief leven ik wil
zien en hooren En hij ging uit als de
elcctrische lichten glansden over het
asphalthij kocht een nette smoking en
glanzende schoenen en hij bezocht
schouwburg, concert en cabaret, volks
universiteit en voordracht en hij was dan
eens voldaan, dan weer onvoldaan, ge
sticht en teleurgesteld en soms weer ge
schokt dan hij bekennen wilde.
En toen gaven ze „Boeven en Bur
gers". Hij kende liet boek en vond het
mooi en waar, maar knagend en zonder
uitkomst en hij dacht „Ik wil het stuk
zien, maar ik deed beter thuis te blij
ven." En in den schouwburg zat een
luttel hoopje menschen, waaronder niet
één professor, noch rechter, maar ja, de
zaal was twee dagen tevoren propvol
geweest, toen de Italianen haar deden
daveren en het netjes en gekleed stond
voor 6,naar een voorstelling te kij
ken, die uit het te kleine tooneel barstte
en muzikaal te luisteren naar een taal
waar geen syllabe van verstaan werd.
Maar voor 6.in de kwebbelende
pauze-foyer slappe thee te drinken en
nieuwste glinstertoiletten te doen rui-
schen is lang niet alledaags en wat in de
wereld gaan ons nu eigenlijk boeven aan,
waarvan we nu eenmaal mijlen afstaan I
Maar de jonge man dacht er anders
overhij beleefde het drama als zijn
eigen gebeuren hij sidderde innerlijk
tegenover de schuldelooze schuld van de
vereenzaamde, getrapte vrouw, eens het
jonge, wilssterke meisje en het lijden van
den menschelijken advocaat, den ge-
knoeiden mensch, werd zijn eigen er
varing En hij wist niet meer of de
spelenden begaafd of middelmatig wa
ren hij onderging alleen hun bezieling
en waarheidsdrang.
Terug reed hij, verdroomd in de hot
sende autobus, doch toen een overge-
soigneerd heertje misprijzende critiek
neuzelde en zijn zeemleeren mollige han
den zelfvoldaan over zijn buik vouwde,
riep hij zoo hard „Ik wil eruit con
ducteur", dat de rem meteen werkte en
't heele drommetje keurige burgers en
burgeressen onnoozel dooreen rommelde.
Maar hij liep met zijn lakschoenen
dwars door de donkere modderplassen
en toen hij op zijn langen weg de senistré
gevangenis moest passeeren, nam hij zon
der 't te weten, zijn hoed af en was het
niet alleen de Januariregen, die langs zijn
gezicht stroomde.
RECHTZAKEN.
Melk en water.
Door den Kantonrechter te Terneu-
z c n is E. E. P. echtgenoote van den
melkveehouder El. de O. te Sas van Gent
wegens het arieveren van melk waaraan
ongeveer 15 pet. water was toegevoegd,
op tegenspraak veroordeeldl tot 150 gul
den boete subs. 15 dagen hechtenis.
Ongeoorloofde radjio-zender
De rechtbang le Groningen heeft den
Delftschen student E. B. terzake het ge
bruik van een niet voor het openbaar
verkeer bestemden radjotelegraaf, zon
der machtiging van djen minister van wa
terstaat, in hooger beroep veroordeeld
tot f 50 boete, subs. 50 dagen hechtenis.
De eisch was f 100 boete, subs. 100 dagen
hechtenis.
PASTOOR HEUMANN'S
Geneesmiddelen
steeds ook voorradig ir.
het Alleen-depot
NV. Apotheek
„Coronae" Bergen o
Zoom, Zuivelstr. 3S<:
Tel. 62, Postgiro 3269,
Het groote Pastoor Heu-
i-Bcek 352 bh. ISO,
afbeeldingen ontvangt
y/itf^rw 9ratts enjranco leder
nllilr lfzer, die zijn adres fn-
-/* HIIIII zendt aan
L. Neumann en Co, Amsterdam C 87.
Staalkade 4, Briefkaart voldoende.
(Ingez. Med.)
verwarring bestaal zij' er op gewezen,
dat de A.N.W'.B. is de Toeristenbond,
de N. W'. B. de Wielrennersbond, en dat
beide bonden geheel afzonderlijk werken.
SPORT.
De Zwitser Trojani heeft te Pontre-
sina een nieuw record ski-springen ge
maakt. Hij deed achtereenvolgens twee
mooie sprongen, een van 69.72 meter en
daarna een van 72 meter, waarmede hij
zijn eigen record verbeterde.
A. N. W. B. e n N. \V. B.
Daar gebleken is dat bij sommigen nog
KAMER VAN KOOPHANDEL EN
FABRIEKEN VOOR DE ZEEUWSCHE
EILANDEN.
In de gisteren gehouden vergadering
waren 19 leden aanwezig. Afwezig wa
ren de heeren Bosman, P. G Laernoes
en Witkam. Laatstgenoemde had bericht
gezonden, dat hij wegens zijn uittreden
uit zaken ontslag neemt als lid der Ka
mer.
In deze vergadering heeft de Voor
zitter de heer C. Boudewijnse, al
lereerst er aan herinnerd dat de Kamer
in het afgeloopen jaar den heer Ooster-
baan door den dood en de heeren van
Niflrik en Kiclslra door vertrek wrlooT.'
Spr. installeerde daarna de In hun
plaats gekozen heeren Veenis, Van Raal-
te en van Bommel van Vloten, om daarna
de herkozen leden, de heeren Bosman,
de Vos, Massee, v. d Berg, Klijberg, P
G. Laernoes, Macligeels en Stofkoperloé
te wenschen zij als tot nu een •krachtig
aandeel aan de werkzaamheden zullen
blijven nemen.
Hierna ging spr. over tot zijn jaarover
zicht en wees erop, dat het Kamerdistriet
een landbouw en veeteeUdistrict is en
overigens daarin, behalve een paar groot-
industriën, een sloombootdienst op Enge-
lang en de oesterculluur, weinig takken,
van bedrijf op den voorgrond tredietl.
Spr. wii_aan het jaarverslag overlaten
dergelijke bedrijven, welker beteekenis
allerminst mag worden onderschat, nader
te vermelden.
Aan het jaaroverzicht der Z.L.M.ont
leende spr., dat van de landbouwge
wassen vele in het afgeloopen jaar te
lijden hebben gehad van de slechte
weersgesteldheid, doch in de prijzen
ferme meid bent, door je klasgenootje
niet le willen verraden. Wist je, dat An-
kie Verheul het gedaan had?"
„Ja, juffrouw," waren de eerste woor
den, die Doortje sprak.
Vast klemden haar lippen zich op el
kaar
„Doortje Verheek," vroeg juffrouw Ter
voren nu, „heb jij het gedaan?"
Geen antwoord.
„Doortje Verbeek antwoord imij. Heb jij
het gedaan of weet je er iets vau?"
Nog geen antwoord
„Doortje, ik vraag het je nu voor den Wat er dien middag tusschen juffrouw
derden en laatsten keer: heb je het ge- fpervoreu en Ankie Verheul gesproken
daan of weet je er iets van?" 'werd, weet ik niet, maar wel, dat Ankie
Nog steeds kwam er geen antwoord Doortje vóór tweeën |bij school opwachtte
van de vierde bank. en haar vroeg:
Het was doodstil in de klas, zóó stiltj „wil je mijn vriendin zijn? Ik vind je
dat men een speld had kunnen hooren crg aardig."
vallen. O, wat was Doortje nu gelukkig' Zij
Na een korte poos, die allen een en Ankie werden trouwe vriendinnen en
eeuwigheid leek, ging juffrouw Tervoren Van af dit oogenblik vond Doortje de Am-
voorl: jsterdamsche meisjes even aardig als de
„Je ontkent hel niet en bent dus de Geldersche.
schuldige. Je moet vanmiddag schoolblij- Van het oude heertje kreeg zij een
ven en verder 1 groote doos bonbons met een kaartje,
VAN ALLES WAT
Daar stak plotseling op de zesde banli
een meisje haar vinger op. Het was
Ankie Verheul, die snikkend uitriep:
„Nee, juffrouw, z ij heeft het niet ge
daan. Tk - ik Was het
„Goed," zei het Hoofd der school nu,
„kom na twaalven dan maar eens bij
mij."
En tot Doortje:
..'t Spijt me, lieve kind, dat wij je ver
keerd beschuldigd hebben. Maar één ding
weet ik wel. al ben je nog maar kort bij
ons op school, en dat is: dat je een
waarop stond:
Het spijt mij, dat ik je verkeerd be
schuldigde Eet deze bonbons maar op
mijn gezondheid op, als een teeken, dat
je hel mij vergeeft
Dat Ankie Doortje helpen mocht, zich
door den bonbon-voorraad heen te wer
ken. spreekt vanzelf
Dit aardige plaatje kun je maken van I lucifers nemen, waarvan de koppen ver
leghoutjes en knoopen van verschillende! wijderd zijn. Voor de kleinere streepje:
grootte. I gebruik je dan stukjes van lucifers.
In plaats van leghoutjes, kun je öok|
Raadselhoekje.
HET REIZIGER-SPEL.
Bij dit spelletje komt eeuige aardrijks
kundige en ook eeriige algemeene kennis
te pas.
Het gezelschap geeft zich uit voor een
gróêp reizigers, die naar vreemde landen
trekken.
De plaats van vertrek, vanwaar de
eerste speler die door liet lot aange
wezen is zijn reis aanvangt, wordt met
meerderheid van stemmen bepaald. Het
is daarbij niet verboden, een atlas vóór
zich te hebben liggen en dien zoo
noodig te raadplegen. 1
De eerste speler deelt het gezelschap
i mede, welke plaats hij wenscht te
bezoeken en in welk vervoermiddel hij
wenscht te reizen, wat hij bij aankomst
wenscht te doen en te koopen en wat
hij bij zijn thuiskomst voor geschenken
meebrengen voor zijn familie en
kenissen.
Dit alles op te noemen, is niet zoo ge
makkelijk, als het misschien wel Ijjkl. In
de eerste plaats behoort de sjieler eenigc
kennis te bezitten van het land, waar
den l\ij gaal. Hij moet ook de voort
brengselen er van kennen en weten, wat
de menschen er vervaardigen, ten einde
geen geschenken op te noemen, die li ij
zich onmogelijk in dat land zou kunnen
aanschaffen of welke voor de ontvan
gers ongeschikt zouden zijn.
Zoo moet men b.v. uit Noord-Amerika
geen druiven willen meebrengen of bij
zijn terugkomst in een warm land zijn
familie en kennissen bont aanbieden. Een
Japansclie waaier is geen geschikt ge
schenk voor een vroolijken schooljongen
of een kersenhouten pijp voor een oude
dame
Tekortkomingen op dit gebied met
meerderheid van stemmen kan uitge
maakt worden, of het werkelijk een te
kortkoming is moeten met een pand
beboet worden.
De tweede speler begint zijn reis van
uit de plaats, die door zijn voorganger het
laatst bezocht werd en mag óf vlug inkoo-
pen aoen en naar huis terugkeeren, óf de
reis zoo ver, als hij dat zelf wil, uitbrei"
den. Hij mag ook vertellen, waarmee hij,
zich in liet vreemde land bezighoudt,
wal voor menschen hij ontmoet en voor
al, welke avonturen hij beleeft Degenen
die over veel verbeeldingsskracht be
schikken, kunnen 't'gezelfechap op die ma
nier alleraardigst onderhouden.
Op het einde van het spel worden de
panden verbeurd.
uit 't
Oplossingen der raadsels
vorige nummer,
Voor grooteren.
1. Nieuwe bezems vegen schoon. Sche-
veningen, woning, schoen, bezem,
neus, meeuw.
2. Konijn, tonijn.
3. Scheurkalender.
4. E Elizabeth.
C h I n a
zee z i e k
Elizabeth
leiboom
vlerk
e t b
h
Voor kleineren.
1. Bar. bier; barbier.
2. Zeeuw, meeuw, Leeuw.
3. Ei (Paaschei).
4. „Mammie I Mammie!" schreeuwde het
kleine meisje. (Mies).
We zullen alle boeken even op
noemen. (Lena).
Het landschap was dor, alle boo
men waren kaal. (Dora).
•Heeft Vader al oesters besteld?
(Loep).
Zij namen alle stoelen op en ver
zetten die. (Mena).
0m op te lossen.
Voor grooteren,
Mijn geheel is een vervoermiddel,
dat men tegenwoordig veel ziel
en dat met 7 letters geschreven
wordt.
5, 4, 3 is een visch.
Een 5, 2, 7 is een rond voorwerp.
7, 1, 2, 7 is iets wat bij de meeste
puddingen behoort.
7, 3, 4, 6, 3 is hel tegenovergestelde
▼an zoet.
De 5, 1, 7, 3 maakt deel uil van
den boom.
Als 1, 2, 3, 4 hetzelfde beteekent
als vlak cn 5, 6, 7 een verkorte
meisjesnaam is, welk edel metaal
is dan 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7?
Verborgen steden in het buitenland.
Was de hond tegen u aangeloo-
pen, Grootvader?
Gaan Bob, Arie en Anion samen
fietsen?
Sla toch eens even stil, Bernard!
Deze deken is erg dun; de ergste
plekken zal ik stoppen.
Zullen we zelf de boeken gaan ha
len, Moeder?
1. Op dc zigzag-kruisjeslijn komt de
naam van een tlorp in Z. Holland.
lo rij een deel van een boom,
X 20 1 een vet,e vloeistof.
X 30 een ander woord voor
X nu'ï"
X 4o een deel van je been.
x 5o een deel van een kast
X °P tafel.
x - 60 iemand die niet rijk i»v
X 7o een vierv etig dier
X 80 iets wat nadeel betee
kent
9o het tegenovergestelde
van valsch.
lOo het tegenovergestelde
van vioeg.
Voor kleineren.
1. Met Iv ben ik een roofdier, met
p een vrucht, met m besta ik uit
water, met 1 word ik door een
schoenmaker en den zadelmaker
gebruikt en mei v hebben de
vogels mij.
2. Ik maak deel uit van je gezicht.
Plaats een 1» voor mij "en ik word
een ronde lijn. Wie raadt dit?
3. Als 1, 2, 3, 4 een rond vruchtje
is, dat in den zomer rijp is en 6,
7, 8, 5 een ander woord voor
dichte nevel, welk feest is dan
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 6?
4. Mijn eerste is een vaartuig, mijn
tweede is een deel van éfen ge
heel en "komt in de rekenles voor;
mijn geheel is een ramp, die den
schepen door storm of andere
oorzaken overkomen kan.