ten, het loopen met vliegende haren en kloppend hart om de zorgen uit den kop te werken, de geestelijke spinwebben weg te ragen. Bij wandelen rijst voor het oog op de wijze, verdiepte Guido Gezelle, die voor ons zong: „Hoe zoet is "t tusschen broederen twee, te wande len, te wandelen. Bemint men van de twee, den een, den één, gelijk den an deren Wandelen in gelijkmatig, krachtig rhythme, rechtop zonder taschje, para- pluie en verdere onbenulligheden, wan delen in de zon, wandelen in den regen, zoodat het gezicht even frisch en nat wordt als de dankbare landouwen, wan delen in poederigen sneeuwvjokkendans, wandelen in je eentje naar het station, vroeg in den klaren ochtend, als de stad nog slaapt, maar de boomen, vogels en het glanzende water al wakker werden, wandelen zonder woorden, alleen en verblijd langs het Walchersche strand en luisteren naar de geheimzinnige vertel ster die altijd anders, nieuw en boeiend is: de zee; wandelen met voorzichtige voeten in het goud doortinte herfstbosch en zijn diepe, levende stilte doorgronden Wandelen is een opdracht, een lafenis, een geluk Ziezoo, die is weer eens op hol gesla gen, denkt wellicht een fronsende le zeres! Allerminst hollen is wel het meest tegengesteld aan wandelen; wande len is rust, genezing; boodschappen af werken in uitverkooptijd dat is hollen en haast even giftig als een borrel je never Ba, die leelijke uitverkoop- tijd, als het menschdom elkaar weer eens grandioos tracht te bedotten en we allerlei overbodige dessous en dessus koopen en de concurrentie als mitrail- leurvuur knettert. Daarover niet, het winkelbedrijf is me vrijwel een boek met zeven sloten, een terra incognita en wat iedere leek er van bemerkt: energietoepassing en uiterste werkkracht, zijn bewonderenswaardig. Er is een ander uitgaan, waarbij ge«n hoed en mantel, geen stevige laarzen en i korte rok te pas komen uitgaan alsj de zon ter kimme Is genegen, in de beste spullen verschijnen pour voitr et ctre vu. I Het was een twintig jaren geleden (het zal nu anders zijn?) mode dat de Mid- delburgsche jongemeisjes, die de buiten- landsche kostschool een jaar profijtelijk bezocht hadden, in October een nieuwe hoed ('t waren toen groote schuiten met spelden a la Chanteclair, vast te prie men) en bijtintend mantelpak, model robe princesse, rakend den grond, vandaar een borstelbandje, dat losgeraakt, mal heurs veroorzaakte, het was dus in Oc tober dat zij dit uniform kochten en door hunne mama's ter „jour" geleid werden van de moeders hunner vriendinnen,' elkaar kennend en bezoekend van de wieg af, doch nu plotseling overgoten met den harden glans der conventie, die I als een stevig corset ('t was toen droit-1 devant met vier jaretelles) om haar ran-1 ke leden werd gesnoerd. Een ont-' vangkalender, die dikwijls gelardeerd' was met ondeugende, niet altijd hoffe-j lijke, edoch waarheidslievende rijmpjes (b.v. a teaparty without scandal, is like1 a knife without a handle), gaf stipt aan' al de jourdata, zoodat fatale vergissin-1 gen vermeden werden en deze achter- namiddaglancier nergens in de war liep, wat je van andere lanciers en quadrilles, die door de Charleston en andere neger- kronlcelingen, allang op den rommel zolder zijn gegooid, niet bepaald kon zeggen. Op die theeparades was de orde voor treffelijk overal een schaal met kra kelingen en zoute paljniers, of wat bij zonder Engelsch-mondain aandeed, een cakestander een en ander bestuurd door de jongedochter, die gratievol en bescheiden, gedienstig, zwijgend en aan minnig de dames voorzag van een in blauw porcelein lange lijs geschonken thee met twee klontjes (op het schotel tje). De eisch der discoursen was: luchtig, quasi geïntresseerd in het leven van de bezoekïler, en écht in de chronic scan-] daieuse, ter eere der jongere doch teren' eenigszins wazig voorgedragen. De houding tijdens de visite: elegant, voorop in de pluche fauteuille, korte beentjes desgewenscht naar een voeten kussen strevend. Duur van het bezoek: 1520 minuten, afhankelijk van de in- timiteit. Heel officieel: aankondiging van den imponeerenden huisknecht bij de opengezwaaide salondeur en een lichte j buiging voor de gastvrouw. Wie zich niet j gedroeg volgens genoemd recept, was lichtelijk onmogelijk, een society failure, hoogstens te vergeven aan een buiten- landsch? gast, van wie nu eenmaal be- korend parfum afgeurt! I Dit traditioneele thee- en koekjespre-l ludium groeide in Januari en Februari uit tot een volslagen symphonie, waar-1 van de bals het allegro, de diners het I andante vormden en eenzelfde bosje j menschen, een even groot aantal tulen toiletjes als zwarte frakken elkaar char- meerden, amuseerden en soms ereis lichtelijk intrigeerden. Dan waren er nog de muzikale avond-] jes, waarbij de meisjesjapontjes mouw- j tjes rijk waren, er velerlei bekoorrlijke J en valsche klanken werden uitgestooten j en „een kluif op de knie" soms uitgroei- j de tot een verrukkelijk oestersouper. O ja, en dan werd er warempel ook nog comedie gespeeld, en daar ging het toe zooals in de échte plankenwereld, waar om één of twee sterren, meerdere doo iende komeetjes ronddraaiden. Maar het was werkelijk altijd héél aardig en je mocht komen kijken zonder entrée-beta- ling, want daardoor was er nu weer zoo'n deftig tintje aan en in Middelburg kleur de dat zoo bijzonder goed, Nu zal dat alles totaal veranderd zijn??? Niet langer tot opmerken daartoe bevoegd, komt weer een andere zijde van "het wintersche uitgaansleven binnen' de waakzame aandacht. Er was een grauw gestemde die "sprak „Ik haat Januari en Februari. Maan den zonder charme, zonder den poëti- schen Kerstmisglans, zonder geheime St. Niclaasemotie; uitzichtloos, kale boo men, kou of regen; zonder einde; het dagelijksch werk een onnoozele tredmo len. Toen sprak de oude, doch uiterst actieve werker: „Januari en Februari zijn de échte werkmaanden, de maanden van geconcentreerde studie, begrip en zelfonderzoek. De avonden van achter de gesloten gordijnen, onder de stille lamp zitten, lezend en werkend, vol van aandacht 'het leven trachten te peilen. De maanden van zoeken en verder ko men. „Boeken zijn Gods droomen". „Januari en Februari zijn de maanden dat mijn vogelvriendjes in den tuin nog steeds goede verzorging behoeven, zaad en kokosnoot en frisch water in hun vijverbakjedat de dagen gaan len gen en er wel eens een schapewolkje door het hemelblauw drijft", sprak een andere, oude stem. Maar een jongere heftige zei„Ik kan niet aldoor zoo kloosterachtig, meditatief leven ik wil zien en hooren En hij ging uit als de elcctrische lichten glansden over het asphalthij kocht een nette smoking en glanzende schoenen en hij bezocht schouwburg, concert en cabaret, volks universiteit en voordracht en hij was dan eens voldaan, dan weer onvoldaan, ge sticht en teleurgesteld en soms weer ge schokt dan hij bekennen wilde. En toen gaven ze „Boeven en Bur gers". Hij kende liet boek en vond het mooi en waar, maar knagend en zonder uitkomst en hij dacht „Ik wil het stuk zien, maar ik deed beter thuis te blij ven." En in den schouwburg zat een luttel hoopje menschen, waaronder niet één professor, noch rechter, maar ja, de zaal was twee dagen tevoren propvol geweest, toen de Italianen haar deden daveren en het netjes en gekleed stond voor 6,naar een voorstelling te kij ken, die uit het te kleine tooneel barstte en muzikaal te luisteren naar een taal waar geen syllabe van verstaan werd. Maar voor 6.in de kwebbelende pauze-foyer slappe thee te drinken en nieuwste glinstertoiletten te doen rui- schen is lang niet alledaags en wat in de wereld gaan ons nu eigenlijk boeven aan, waarvan we nu eenmaal mijlen afstaan I Maar de jonge man dacht er anders overhij beleefde het drama als zijn eigen gebeuren hij sidderde innerlijk tegenover de schuldelooze schuld van de vereenzaamde, getrapte vrouw, eens het jonge, wilssterke meisje en het lijden van den menschelijken advocaat, den ge- knoeiden mensch, werd zijn eigen er varing En hij wist niet meer of de spelenden begaafd of middelmatig wa ren hij onderging alleen hun bezieling en waarheidsdrang. Terug reed hij, verdroomd in de hot sende autobus, doch toen een overge- soigneerd heertje misprijzende critiek neuzelde en zijn zeemleeren mollige han den zelfvoldaan over zijn buik vouwde, riep hij zoo hard „Ik wil eruit con ducteur", dat de rem meteen werkte en 't heele drommetje keurige burgers en burgeressen onnoozel dooreen rommelde. Maar hij liep met zijn lakschoenen dwars door de donkere modderplassen en toen hij op zijn langen weg de senistré gevangenis moest passeeren, nam hij zon der 't te weten, zijn hoed af en was het niet alleen de Januariregen, die langs zijn gezicht stroomde. RECHTZAKEN. Melk en water. Door den Kantonrechter te Terneu- z c n is E. E. P. echtgenoote van den melkveehouder El. de O. te Sas van Gent wegens het arieveren van melk waaraan ongeveer 15 pet. water was toegevoegd, op tegenspraak veroordeeldl tot 150 gul den boete subs. 15 dagen hechtenis. Ongeoorloofde radjio-zender De rechtbang le Groningen heeft den Delftschen student E. B. terzake het ge bruik van een niet voor het openbaar verkeer bestemden radjotelegraaf, zon der machtiging van djen minister van wa terstaat, in hooger beroep veroordeeld tot f 50 boete, subs. 50 dagen hechtenis. De eisch was f 100 boete, subs. 100 dagen hechtenis. PASTOOR HEUMANN'S Geneesmiddelen steeds ook voorradig ir. het Alleen-depot NV. Apotheek „Coronae" Bergen o Zoom, Zuivelstr. 3S<: Tel. 62, Postgiro 3269, Het groote Pastoor Heu- i-Bcek 352 bh. ISO, afbeeldingen ontvangt y/itf^rw 9ratts enjranco leder nllilr lfzer, die zijn adres fn- -/* HIIIII zendt aan L. Neumann en Co, Amsterdam C 87. Staalkade 4, Briefkaart voldoende. (Ingez. Med.) verwarring bestaal zij' er op gewezen, dat de A.N.W'.B. is de Toeristenbond, de N. W'. B. de Wielrennersbond, en dat beide bonden geheel afzonderlijk werken. SPORT. De Zwitser Trojani heeft te Pontre- sina een nieuw record ski-springen ge maakt. Hij deed achtereenvolgens twee mooie sprongen, een van 69.72 meter en daarna een van 72 meter, waarmede hij zijn eigen record verbeterde. A. N. W. B. e n N. \V. B. Daar gebleken is dat bij sommigen nog KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. In de gisteren gehouden vergadering waren 19 leden aanwezig. Afwezig wa ren de heeren Bosman, P. G Laernoes en Witkam. Laatstgenoemde had bericht gezonden, dat hij wegens zijn uittreden uit zaken ontslag neemt als lid der Ka mer. In deze vergadering heeft de Voor zitter de heer C. Boudewijnse, al lereerst er aan herinnerd dat de Kamer in het afgeloopen jaar den heer Ooster- baan door den dood en de heeren van Niflrik en Kiclslra door vertrek wrlooT.' Spr. installeerde daarna de In hun plaats gekozen heeren Veenis, Van Raal- te en van Bommel van Vloten, om daarna de herkozen leden, de heeren Bosman, de Vos, Massee, v. d Berg, Klijberg, P G. Laernoes, Macligeels en Stofkoperloé te wenschen zij als tot nu een •krachtig aandeel aan de werkzaamheden zullen blijven nemen. Hierna ging spr. over tot zijn jaarover zicht en wees erop, dat het Kamerdistriet een landbouw en veeteeUdistrict is en overigens daarin, behalve een paar groot- industriën, een sloombootdienst op Enge- lang en de oesterculluur, weinig takken, van bedrijf op den voorgrond tredietl. Spr. wii_aan het jaarverslag overlaten dergelijke bedrijven, welker beteekenis allerminst mag worden onderschat, nader te vermelden. Aan het jaaroverzicht der Z.L.M.ont leende spr., dat van de landbouwge wassen vele in het afgeloopen jaar te lijden hebben gehad van de slechte weersgesteldheid, doch in de prijzen ferme meid bent, door je klasgenootje niet le willen verraden. Wist je, dat An- kie Verheul het gedaan had?" „Ja, juffrouw," waren de eerste woor den, die Doortje sprak. Vast klemden haar lippen zich op el kaar „Doortje Verheek," vroeg juffrouw Ter voren nu, „heb jij het gedaan?" Geen antwoord. „Doortje Verbeek antwoord imij. Heb jij het gedaan of weet je er iets vau?" Nog geen antwoord „Doortje, ik vraag het je nu voor den Wat er dien middag tusschen juffrouw derden en laatsten keer: heb je het ge- fpervoreu en Ankie Verheul gesproken daan of weet je er iets van?" 'werd, weet ik niet, maar wel, dat Ankie Nog steeds kwam er geen antwoord Doortje vóór tweeën |bij school opwachtte van de vierde bank. en haar vroeg: Het was doodstil in de klas, zóó stiltj „wil je mijn vriendin zijn? Ik vind je dat men een speld had kunnen hooren crg aardig." vallen. O, wat was Doortje nu gelukkig' Zij Na een korte poos, die allen een en Ankie werden trouwe vriendinnen en eeuwigheid leek, ging juffrouw Tervoren Van af dit oogenblik vond Doortje de Am- voorl: jsterdamsche meisjes even aardig als de „Je ontkent hel niet en bent dus de Geldersche. schuldige. Je moet vanmiddag schoolblij- Van het oude heertje kreeg zij een ven en verder 1 groote doos bonbons met een kaartje, VAN ALLES WAT Daar stak plotseling op de zesde banli een meisje haar vinger op. Het was Ankie Verheul, die snikkend uitriep: „Nee, juffrouw, z ij heeft het niet ge daan. Tk - ik Was het „Goed," zei het Hoofd der school nu, „kom na twaalven dan maar eens bij mij." En tot Doortje: ..'t Spijt me, lieve kind, dat wij je ver keerd beschuldigd hebben. Maar één ding weet ik wel. al ben je nog maar kort bij ons op school, en dat is: dat je een waarop stond: Het spijt mij, dat ik je verkeerd be schuldigde Eet deze bonbons maar op mijn gezondheid op, als een teeken, dat je hel mij vergeeft Dat Ankie Doortje helpen mocht, zich door den bonbon-voorraad heen te wer ken. spreekt vanzelf Dit aardige plaatje kun je maken van I lucifers nemen, waarvan de koppen ver leghoutjes en knoopen van verschillende! wijderd zijn. Voor de kleinere streepje: grootte. I gebruik je dan stukjes van lucifers. In plaats van leghoutjes, kun je öok| Raadselhoekje. HET REIZIGER-SPEL. Bij dit spelletje komt eeuige aardrijks kundige en ook eeriige algemeene kennis te pas. Het gezelschap geeft zich uit voor een gróêp reizigers, die naar vreemde landen trekken. De plaats van vertrek, vanwaar de eerste speler die door liet lot aange wezen is zijn reis aanvangt, wordt met meerderheid van stemmen bepaald. Het is daarbij niet verboden, een atlas vóór zich te hebben liggen en dien zoo noodig te raadplegen. 1 De eerste speler deelt het gezelschap i mede, welke plaats hij wenscht te bezoeken en in welk vervoermiddel hij wenscht te reizen, wat hij bij aankomst wenscht te doen en te koopen en wat hij bij zijn thuiskomst voor geschenken meebrengen voor zijn familie en kenissen. Dit alles op te noemen, is niet zoo ge makkelijk, als het misschien wel Ijjkl. In de eerste plaats behoort de sjieler eenigc kennis te bezitten van het land, waar den l\ij gaal. Hij moet ook de voort brengselen er van kennen en weten, wat de menschen er vervaardigen, ten einde geen geschenken op te noemen, die li ij zich onmogelijk in dat land zou kunnen aanschaffen of welke voor de ontvan gers ongeschikt zouden zijn. Zoo moet men b.v. uit Noord-Amerika geen druiven willen meebrengen of bij zijn terugkomst in een warm land zijn familie en kennissen bont aanbieden. Een Japansclie waaier is geen geschikt ge schenk voor een vroolijken schooljongen of een kersenhouten pijp voor een oude dame Tekortkomingen op dit gebied met meerderheid van stemmen kan uitge maakt worden, of het werkelijk een te kortkoming is moeten met een pand beboet worden. De tweede speler begint zijn reis van uit de plaats, die door zijn voorganger het laatst bezocht werd en mag óf vlug inkoo- pen aoen en naar huis terugkeeren, óf de reis zoo ver, als hij dat zelf wil, uitbrei" den. Hij mag ook vertellen, waarmee hij, zich in liet vreemde land bezighoudt, wal voor menschen hij ontmoet en voor al, welke avonturen hij beleeft Degenen die over veel verbeeldingsskracht be schikken, kunnen 't'gezelfechap op die ma nier alleraardigst onderhouden. Op het einde van het spel worden de panden verbeurd. uit 't Oplossingen der raadsels vorige nummer, Voor grooteren. 1. Nieuwe bezems vegen schoon. Sche- veningen, woning, schoen, bezem, neus, meeuw. 2. Konijn, tonijn. 3. Scheurkalender. 4. E Elizabeth. C h I n a zee z i e k Elizabeth leiboom vlerk e t b h Voor kleineren. 1. Bar. bier; barbier. 2. Zeeuw, meeuw, Leeuw. 3. Ei (Paaschei). 4. „Mammie I Mammie!" schreeuwde het kleine meisje. (Mies). We zullen alle boeken even op noemen. (Lena). Het landschap was dor, alle boo men waren kaal. (Dora). •Heeft Vader al oesters besteld? (Loep). Zij namen alle stoelen op en ver zetten die. (Mena). 0m op te lossen. Voor grooteren, Mijn geheel is een vervoermiddel, dat men tegenwoordig veel ziel en dat met 7 letters geschreven wordt. 5, 4, 3 is een visch. Een 5, 2, 7 is een rond voorwerp. 7, 1, 2, 7 is iets wat bij de meeste puddingen behoort. 7, 3, 4, 6, 3 is hel tegenovergestelde ▼an zoet. De 5, 1, 7, 3 maakt deel uil van den boom. Als 1, 2, 3, 4 hetzelfde beteekent als vlak cn 5, 6, 7 een verkorte meisjesnaam is, welk edel metaal is dan 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7? Verborgen steden in het buitenland. Was de hond tegen u aangeloo- pen, Grootvader? Gaan Bob, Arie en Anion samen fietsen? Sla toch eens even stil, Bernard! Deze deken is erg dun; de ergste plekken zal ik stoppen. Zullen we zelf de boeken gaan ha len, Moeder? 1. Op dc zigzag-kruisjeslijn komt de naam van een tlorp in Z. Holland. lo rij een deel van een boom, X 20 1 een vet,e vloeistof. X 30 een ander woord voor X nu'ï" X 4o een deel van je been. x 5o een deel van een kast X °P tafel. x - 60 iemand die niet rijk i»v X 7o een vierv etig dier X 80 iets wat nadeel betee kent 9o het tegenovergestelde van valsch. lOo het tegenovergestelde van vioeg. Voor kleineren. 1. Met Iv ben ik een roofdier, met p een vrucht, met m besta ik uit water, met 1 word ik door een schoenmaker en den zadelmaker gebruikt en mei v hebben de vogels mij. 2. Ik maak deel uit van je gezicht. Plaats een 1» voor mij "en ik word een ronde lijn. Wie raadt dit? 3. Als 1, 2, 3, 4 een rond vruchtje is, dat in den zomer rijp is en 6, 7, 8, 5 een ander woord voor dichte nevel, welk feest is dan 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 6? 4. Mijn eerste is een vaartuig, mijn tweede is een deel van éfen ge heel en "komt in de rekenles voor; mijn geheel is een ramp, die den schepen door storm of andere oorzaken overkomen kan.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1928 | | pagina 6