idiipbe Eonranl
FI$K
FEUILLETON.
- B IJ V O E G S E L
VAJf DB
RAM
Dinsdag 18 Oct. 1927 No. 245
8INNENLAND.
MET DOMEINBEHEER EN BE VIS-
SCI1ERIJEN OP DE ZEEUWSCHE
STROOMEN.
Een afzonderlijke hoofdstuk is in het
reeds vermeldde rapport van de reorga
nisatie-commissie voor hel Domeinnc-
stuur, gewijd aan het beheer dei- Vis
scherij en op de Zeeuwsche. str,oomen.
Hel rapport bjrengt eerst in herin
nering dat de laak van het 'Bestuur dier
.tfisscherijen omvat:
a. de handhaving van de op het stuk
der visscherij in de Zeeuwsche SLroomen
en de daaraan gelegen open havens en
zeegaten geldende voorschriften en de
zorg voor de veiligheid harer belangen;
b. hel beheer der lot het domein van
den Staal behooreude vissclierijen in die
wateren;
c. de bevordering van de belangen der
visscherij in die watereu in hel algemeen,
ook doorfhet opsporen, bekendmaken en
helpen invoeren van elders-tol stand ge
brachte verbeteringen.
De taak van het bestuur is derhalve
va» tweeërlei aard, n.l.
1. publiekrechtelijk, voor zoover om
schreven ouder a pn c,
2. privaatrechtelijk, voor zoover om
schreven onder b.
De publiekrechtelijke taak heeft be
trekking op de vissclierijen in de Zeeuw
sche Stroomen in hel algemeen, sLaats-
visscherijen en particuliere wjsscherijen
en ressorteert onder het Dep. v. Binnenl.
Z. en L.; terwijl de privaatrechtelijke
taak alleen omval het beheer der sfcaals-
visscherijeu, en ressorteert onder het
Dep. v. Fin.
Dal in 1911 het publiekrechtelijke be
heer der Visscherijen in de Zeeuwsche
Stroomen, in afwijking van de bepalingen
van de Visscherijwet, bleef opgedragen
aan het bestuur, vindt vooral zijn grond
in het feit, dat, destijds de inserting had
post gevat, dal met het overbrengen van
het publiekrechterlijke beheer naar 'het
Dep. van Landb., het Bestuur zou moe
ten verdwijnen en men dit wenschte te
handhaven. Men wilde niet ingrijpen in
hetgeen historisch was gegroeid.
Een principieele fout in de getroffen
regeling is, naar liet oordeel der Com
missie, dat, waar bepaald werd, dal hel
Bestuur, als zoodanig ressopteerende on
der hel Dep. van Fin., zich wat het
publiekr. beheer aangaat, in betrekking
had te stellen met en te handelen over
eenkomstig opdrachten van het Dep, van
Binnenl. Z. en L., men verzuimd heeft
nadere regelen te stellen om de samen
werking niet dit laatste Departement
voldoende tot zijn recht le doen komen.
Naar de meeuing der commissie is het
Bestuur door zijn samenstelling geen
bruikbaar apparaat voor bet voeren van
publiekrechtelijk visscherijbeheer. Hel
kan niet doen wat [technische ambtenaren
kunnen presteeren die geregeld voeling
houden met de visscherij en hun orga
nisaties.
Zooals we reeds meldden, is de com
missie van oordeel dat het privaatrech
telijk beheer in handen der Commissie
moet blijven; en dat dit eigendomsbeheer
dient le blijven ressorteenen onder het
Dep. van Financiën.
Daarentegen wil zij hel publiekrechte
lijk beheer overdragen aan de Visscherij-
inspectie, onder leiding van een Thspec-
teur-districts hoofd,.
WIE IS EDMUND GRAY?
Geautoriseerde vertaling naar het
Bngelsch, van WALTER BESANT,
door Mej. E. EOOGEWEBF.
78).
„Eer je begint," zei Athelsta^ ^moet
ik je nog eens even mededieelen, dal ik,
gisterenavond, ook een ontdekking deed,
Elsie I Die had ik je gisterenavond al
kunnen vertellen, maar omdal je je me-
dedeeling voor vanavond aankondigde
vond ik dat we dan maar tegelijkertijd
met onze ontdekkingen moesten te voor
schijn komen."
„O, jij weet het dus oók, Athelstan?
Nu, des te betert" riep Élsie. „Begin
jij dan maar!"
„Ik heb Edmund Gray ontdekt. Ik
heb ruim een uur met hem zitten spre
ken op de kamers van Ereddy Oarstone.*"
„tf, aus aan weet je net zooveel ats
ikl"
„Maar ik weet nog niets. Vergeet dat
niet!" viel George hem in de rede
„Wacht even George. Ik heb mr. tEd-
mund Gray nu al veertien dagen ge
Ten opzichte van het toezicht op
de V i s s c h e r ij (ter naleving van voor
schriften en verp ach I tings vo/ofrwa arde n
en ter verzekering van de veiligheid op
de perceelen) meent dus de commissie dat
het aan het Bestuur dient onttrokken le
worden om over le gaan op de visselnSrij-
Inspectie; doch hel nieuwe moet zooveel
mogelijk aan liet bestaaude aanpassen.
Het onder het bestuur ressorleerende
toezicht kan voor de bewaking der per
ceelen niet gemist worden. De pachters
hebben op die bewaking recht. De onder
het Visscherijbesluur ressorteerende op-
opzienerg, die dagelijks op liet waler ver
toeven, bchooren er hun aandacht aan te
wijden dai de wettelijke en reglementaire
voorschriften door de visschers worden
nageleefd.
Voor het gewone visscherijloezicht,
dieet de rijksveldwaclit te worden inge
schakeld, oa. door haar motorboot die
nu reeds dient voor hel toezicht op de
veiligheid der vaart, en door de rijks
veldwaclit in de visscherijpl|aatsen aan de
Zeeuwsche Stroomen.
Eenige gebreken die kleven aan het
tegenwoordige toezicht van het personeel
van het Bestuur dienen te (worden, wegge
nomen. Niet de vooorzilter moet de da-
geliijksche leiding hebben, maar een amb
tenaar, een hoofdopziener. En voorts
dringt de commissie aan op doelmatig
ingerichte vaartuigen van hel toezicht,
ze moeten tenminste even snel kunnen
loopen als de beste motorvaartuigen der
visschers, en eveö zeewaardig zijn, zoo
dal zij even lang builen kunnen bllijven.
Vooral het geregeld kruisen met grootc
snelheid zonder een bepaalde route te
nemen, werkl in liooge mate preventief
tegen overtredingen. De vaartuigen moe
ten daarvoor hel noodigc gerief voor hel
personeel bieden.
Hel tegenwoordige wachtschip „Ram
ses" dat vastgemeerd ligt op de Ierse-
kebank past niet in dt stelsel1 van toe
zicht. Zijn nullig effect schijnt vrij pro
blematisch, en het daarop vastgelegde
personeel kan veel nuttiger le we|rk wor
den gesteld De commissie meent daarom
dal de Ramses" buiten dienst moet
worden gesteld.
De afgifte van certification van onbe
smetheid acht de commissie te behooren
tol de laak der overheid; zij moei niet
opgedragen blijven aan het bestuur, maajr
moet komen onder den inspecteur.
De verpachting der
oester- en mosselpeb
ceelen,.
Eenige bladzijden worden aan dit on
derwerp gewijd.
De commissie zegt bij de besprekingen
over hel Centraal Oesterburean (Coczo)
de meest tegenstrijdige meeningen te
hebben vernomen, waarvan sommige
wel de goede diensten erkennen in den
crisistijd, maar nu net voorfbesfiau niet
meer noodig achten,.
De commissie acht den Slaat aan den
eenen kant gehouden, om gestand te
doen de aan de leden der Coöperatie in
dertijd gedane toezegging dat zij de pacht
som mogen betalen mei een, 0111 de drie
jaren vast le stellen, percentage van den
brutoverkoop der door de leden afge
leverde oesters. Maar aan den anderen
kant kan, noch mag de Stlaal de pachters
dwingen om in te gaan in de coöpera
tie, indien zij de voorkeur geven aan
een eigen geheel vrij bedrijf en de volle
pachtsom voor hun perceelen willen be
talen. De meeste groole kweekers, die lid
van de coöperatie zijn betalen ook thans,
nu nel aandeel van den Staal is bepaald
op '10 pel., met dit aandeel dikwijls nog
slecnts een deel van de in 1913 door hen
geboden pachtsom, terwijl vele kjeine
pachIers-leden met dit aandeel aan de
volle destijds geboden pachtsom komen,.
Blijkens de aan de Commissie verstrekte
inlichtingen is dit hieraan toe te schrij
ven, dat de kleine pachters de perceelen
intensiever bewerken en niet ongebruikt
laiexi liggen.
De aan de Coöperators door den- Staat
toegestane faciliteit in de betaling dei-
pachtsom werkt dus voor de belangheb
benden niet gelijk.
En deze omstandigheid, gevoegd bij
de groote bezwaren, verbonden aaneen
afdoende controle om te voorltpmen, dal
pacnlers-leden clandestien, bij nacht en
kend. Maar toe, ^thelslan. vertel jij hem
nu alles'"
„In hel korl saamgevat dan: Edmund
Gray, de man, dien we nu al zoo lang
gezocht hebben, is niemand meer of min
der dan Edward, Dering van Lincoln's
Inn, "New Square 12, procureur.'
„Ik begrijp er niets van," zei George.
„Toe zeg liet nog eens.'
Athelstan herhaalde de woorden.
„Dat is mijn ontdekking ook," zei El
sie. „En nu weet je alles!"
„Maar ilc begrijp er nog niets vanIloe
lean nu dé één de ander zijn!"
„Ik zat naast den één," sprak Athel
stan in orakeltaal, „meer dan een uur
lang, en ziet, hij was de ander."
„Ik ben een boon, als ik er iels van
snapl" „Wat beteekent dat toch alle
maal?"
„Hel beteekent George, dat de eené
man mij ontving als ëën vreemde Hij
wist niets van mij af, hij had zelfs mijn
naam niet gehoord Toch kent de ander
mij zoo goed. Dit was in het eerst heel-
vreemd. Ik had een gevoel of ik met een
slaapwandelaar sprak
„O!" riep Qeorgc. „Nu begrijp ik hel.
Je hebt mr. Dering gezien in een s.oorl
van slaapwandel toestand. Ik heb "hem
ook wel eens zoo aangetroffen. Maar dan
zei hij niets."
ontij, liuune oesters buiten medeweten
van hel bestuur der Coöperatie verkoopen
of ze op eens anders perceel laten vallen,
dan wel op een andere wijze wegbrengen
hebben de commissie lot de overtuiging
gebracht dat hier het systeem van pacht
som-betaling met een deel der brulo-
opbrengst, op den duur nietisaan le
bevelen.
Daaraan wordt een beschouwing vast
geknoopt over hel stelsel van coöperatie
van de oeslei'k\veekere\. De C. kan moe,i-
aannemen dat het behoud, van de co-
operatie in haar tegenwoordigen vorm
nog noodzakelijk is te achten. Zij meenl
echter dat het niet op den weg van den
Slaat-verpachler ligl van thans hetzij den
wederopbloei, hclzij de ontbinding der
coöperatie le bevorderen, en dat de staal
hel aan hel eigen inzicht der pachters
moet over laten, hoe deze hun belangen
het best meenen le moeten dienen
Ten opzichte van de moeilijkheden van
de ni o s s e 1 k w e e k e r s ziet do com
missie voorshands geen ander middel dan
eenige afslag op de pachtsom als dit
noodzakelijk bljjkl.
Met betrekking tot de vraag, of de
voorkeur moet worden gegeven aan p u,-
b 1 i e k e, dan wel aan onder han d(-
sche verpachting, is de Commissie
van meening, dat in hel algemeen hel
openen van de gelegenheid tot onder,-
handsche pachlverlenging aanbeveling
verdient.
Bij een verpachting der oester pea*-
ceelen op laugen termijn 30 jaren
zooals thans gebruikelijk is, worden de
bezwaren, aan publieke verpachting ver
bonden, weliswaar ten deele ondervan,-
gen, in zooverre namelijk, dat de pach
ter voor langen lijd verzekerd, is van het
gebruik van de voor zijn bedrijf noodige
oestergroiiden, djoch liet bezwaar blijft
beslaan, dat bij afloop van den termijn
iedere pachter opnieuw moet trachten
voldoende perceelen in gebruik te ver
krijgen, wat vaak leidt lot scherpe con
currentie en opjagen van de pachtsom
tot boven de eigenlijke pachtwaard»-, wat
zeker oiiet bevorderlijk is voor een rustige
ontwikkeling van hel bedrijf, waarmede
ten slotte ook de belangen van den Slaat
hel best gediend zijn.
De al te senerpeconcurrentie kauwor
den gekeerd, door voor de pachters de
gelegenheid te openen, om tijdig, vóór
hel afloopen van de pacht, hun perceelen
weder op langen termijn ondershands
in le pachten. Die perceelen, van welke
de pacht niet aldus is verlengd, behooren
publiek te worden verpacht.
Do bezwaren tegen te lange pacht, we
gens de vaak sterk wisselende factoren,
kunnen voorkomen worden door bevoegd
heid tot (usschentijdsche opzegging, en
nieuwe publieke verpachting.
Ondersnantlsche overdracht van oes-
lerperceelen, zooals tegenwoordig vrij
menigvuldig ouder gpedkeuring van hel
bestuur plaats vindt, en waarbij de nieu
we pachter vaak een premie aan zijn
voorganger betaalt, verdient naar de
incening der Commissie weinig aanbe
veling Alleen voor zoover zij een ver
goeding is voor de waarde der achter
gebleven oesters, is zij gerechtvaardigd.
Voor zoover ze echter hel karakter lieefi
van een verhooging van de pachtsom,
is het rationeel, dat de Staat er het
prof ijl van trekt.
Voor de verpachliug van de mossel-
perceelen geldt tol op zekere hoogte
hetzelfde als voor de oesterperceeile.u.
Alleen is het niel noodig, dal ze voor
een zoo langen termijn wordpn \erpacht
als de oeslerperceelen.
Wordt voor de pachters der mossel-
pei ceelen de gelegenheid gieopend de
pacht ondershands te verlengen, dan kan
op betrekkelijk korte termijnen (6 10
jaar) worden verpacht.
De Commissie meenl er ten slotte nog
op te moeien wijzen, dal liet haar wil
voorkomen, dat in het algemeen moet
worden gebroken met het stelsel van het
verleenen van pachtsom-vermindering,
wanneer een pachter, door welke om
standigheden ook. niet in staat is de
volle pachtsom te betalen In zoodanig
geval dient het perceel te worden inge
geven en opnieuw publiek te worden
verpacht. De wetenschap, dat bij slech-
vJe kunt het slaapwandelen noemen
als je wilt. Maar meer wetenschappelijk
gesproken is hij waanzinnig. Hij heeft
buien van waanzin, gedurende welke hij
een andere rol speelt, onder een anderen
naam. En laat nu Elsie eens haar bevin
dingen vertellen!"
„Kijk," bogon hel jonge ding, „ik vond,
dat het, vóór alles zaak was^ de hand te
leggen op dien Ed,mund Gray. Dus had
ik eerst gedacht om, al was hel dan ook
dagen achtereen, niel zoo lang aan zijn
deur te staan, tol hij zich vertoonde.
Maar dit leek mij toch eigenlijk tijd, ver
knoeien. Ik herinnerde mij toen, hoe je
met zijn werkster had gesprokeii en dit
deed, ik nu ook. Ik gaf haar een fooitje
en 1111 vertelde ze mij, dat hij Zaterdag
middag meestal op zijn kamers was. Dus
ging ik er dan ook op Zaterdagmiddag
heen en kon op de boventrap op hem
gaan zitten wachten Prettig was dit niel,
want ik hoorde steeds op de bovenkamer
iemand ijsberen, tol, ten slotte, dp deur
van die kamer ojienaing-en er iemand,
naar beneden kwam geslapt, een oude
man al, die op het zien van mij, evenzeer
schrikte, als ik van hem. Hij vro§g mij,
of ik iemand zocht, en toen ik antwoord
de dpt ik op mr. Edmund Gray wachtte,
zei hij, dat hij een vriend, was van mr.
Edmun<I Gray, en dat ik als vriendin
te uitkomsten .van hel bedrijf met vrij
groole zekerheid mag worden gerekend
pp paelilsomvermindering, werkt in de
hand, dat de gegadigde bij de verpach-1
tuig een te hoog bod doet, dat geba- 1
scord is op de opbrengsten, welke in
gunstige jaren wellicht zullen kunnen
worden verkregen.
DE THAALEDE I'M0\ 1NCIE.
Tweede bezoek aan de Zuider
zeewerken.
I.
De direclie der Zuiderzeewerken, die
de Nederlandsche dagbladpers in Juni
had uitgenoodigd tot een bezoek aan
haar grool en belangrijk arbeidsterrein
was van oordeel, dat eenige der in uit
voering zijnde werken thans zoodanig
waren gevorderd, dat liet voor hel groote
publiek wellichl van belang zou zijn,
daarover iets naders le vernemen. Dus
richtte zij een tweede uilnoodiging l,ol
de bladen om door hun vertegenwoor
digers zich le overtuigen van den gesta-
digen en tevens snelleu arbeid, die het
grootsche werk moet volbrengen om aan
Nederland, zeven procent van zijn op
pervlakte toe te voegen, te welen 224.000
H.A Dal is een onderneming, zooals er
wellicht aan importantie geen tweede is
aan le wijzen
Tweehonderd vier en twintig duizend
H.A. land, dat vóór dien zee was, droog
gelegd in vier blokken:
een Noord,-West polder, ten Zuide»
van Wieringen: 20.000 H.A.;
^een Zuid-West polder, ten Zuiden van
Hoorn: 56.000 If.A
een Zuid-Oost polder, ten Westen van
Harderwijk en Elburg: 95.000 H A
een Noord-Oost polder, ten Westen van
de Lemmer, Kuinre, Blokzijl en Vollen-
hove53000 H.A
Die vier blokken omsluiten Westelijk,
Zuidelijk en uoslelijk hel toekomstige
IJselmeer, dal de afwatering van IJsel,
Eom en Vecht mogelijk moet maken en
in het Zuid,-Ooslcn, bij het Zwolsche Diep
beginnend, smal in Z.-Westeljjke richting
loopend, daarna in Noords-Westelijke
richting zich verbreed!, totdal het op
zijn groolsle breedte van de Noordzee
wordt afgesloten door den groolen af
sluitdijk van dertig kilometer, die van
Den Oever, 't uiterste Oostpunt van Wie-
ringen, loopt naar de Friesche kust bij
Zurig, ten Zuiden van Harlingen Dat
IJselmeer loost zijn water door vijf en
twintig sluizen, in vijf groepen te bonr
wen, n.l twee groepen van vijf sluizen
op korten afstand van de Friesche kust
011 drie eveneens van vijf sluizen, dichl
bij de meest Oostelijk gelegen kust van
Wieringen. Elke sluis heeft een breedte
van 12 meter, zoodat het water van hel
IJselmeer zich door een gleuf van 300
meter in de Noordzee kan storten. Die
watereu worden hij de Westelijke kust
van Wieringen reeds teruggehouden door
den reeds lang voltooiden afsluitdijk van
2500 M. gelegd lusschen van Ewycksluis
op het vasteland van Noord,-Holland en
genoemde Westelijke kust van Wieringen,
bij van Ewycksluis geefl echter een
nieuw gegraven kanaal door een sluis de
gelegenheid aan de schepen om den Hel-
'der te bereiken.
Dit een en ander is bekend. In Juni; is
cr uitvoerig over geschreven. Daarop
behoeft dus niet teruggekomen te wor
den in tal van bijzonderheden Ook de
langdurige en zeker belangrijke historie
van de droogleggingspJjannen behoeven
niet herhaald te worden. Sedert Leegh-
walcr, de molenaar van de De Rijp. in
1641 zijn dcnkheelnen publiceerde om
de Haarlemmermeer droog 1e leggen, is,
na langdurige stille 1e dien opzichte, le
beginnen met liet midden der vorige
eeuw in ons land öf aan dipogfieggijtig
gedaan öf zijn plannen daartoe beraamd.
De Haarlemmermeer j?ing voor. de Zui
derzee volgt.
En dat is geen fantasiebeeld, dal 4s
werkelijkheid De verbinding van
Wieringen met Noord-Hollands kust is
zoozeer realiteit, dal auto's en vrachtwa
gens daveren over den dijk en ecnig he-
grip geven van wat liet later zal zijn,
wanneer een dubbelspoor Friesland met
Wieringen cn dus mei Noord-Holland
van mr. Gray, dan ook voor dien mocht
handelen en hem wal geld leenen. Hij
zag er zoo wanhopend arm eu hongerig
uil, de oudp man1'
„Dat is mr. Langhornc. Hij is een ver
schrikkelijk achteruit gegaan advocaat en
hij woont op een zolderkamertje.
„Arme Elsie," zei George. „Denk eens
aan, hoe bang en verlaten ze daar zat.
op die boventrap!"
„Toen hij weg was. hoorde ik in het
geheel geen geluid. En dp fijd kroop
om Eindelijk en leu laatste hoorde ik
toch een voetstap. O, mijn hart begon le
kloppen Verheeld je, dpi het eens eén
ander was da" mr Edmund, Gray' Lang
hoefde ik echter niel te wachten, want
mr. Edmund Gray zelve stond op het
portaal. Hij keek wel wal verrast, toen hij
daar een jongedame op de trap zag, maai*
hij herkende mij toch niet Ilc was hem
geheel een vreemde."
„En was het mr. Dpring?"
„Ja, 'l was mr. Dering. Hij droeg zijn
jas open, iuplaals van dichtgeknoopt. Hij
had geen handschoenen aan. zijn hoed
\j*as niet zoo ver over zijn oogen ge
trokken en zijn gelaaf had een wat op
gewekte uitdrukking."
„Juist, precies zóó heb ik hem ook
gezien," zei Athelstan.
„Ik Irad op hem toe," ging Elsie voort,
GEEN
SLIPGEVAAR
Slippen is altijd onaange
naam, soms zelfs gevaarlijk.
Iedere automobilist - boe
bedreven ook - staat hieraan
bloot) hij zal goed doen het
slipgevaar zooveel mogelijk
te voorkomen.
Fisk banden liggen door hun
zeer breed cn doelmatig anti-
slipplngs-profiel vast op den
weg, zijn bovendien snel en
hebben een langen levens
duur.
Koopt daarom
den band, die minder kost
dan hij moest kosten.
N V. „R. A. M. I."
LEEUWARDEN
Ruiterskwartier 37-45 - Tol. 232
AMSTERDAM t
N.Z. Voorburgwal 75-77
Telefoon 35397
Vcrt. v. Zeeland B. J. SLAGER,
Slrandbuulevard 108, Vlissingen.
Tel. 97.
(Ing. Med.)
vereenigl. Dal is zoozeer realiteit, dal
cle Nederlandsche journalisten, die in
Juni hun eersten indruk kregen van de
werken der Zuiderzee, thans zelf den
geweldigen vooruitgang konden consla-
teeren een sluisput, destijds ter nauwep*-
nood drooggelegd, nu reeds gevojrderd lot
den bonw der sluizen, nieuwe steunpun
ten van den afsluitdijk boven de water
oppervlakte verrijzend, den afsluitdijk
verder voortlcruipcnd naai* de overzijde;
het ontgonnen land landbouw kundig be
proefd en hel verrassend getuigenis af
leggend van de snelle droog-wording van
den bodem, zoowel als van de bereid
willigheid van den bodem om het ge
zaaide te doen ontkiemen Fr is go"
in het werk, het vordert, het vordert'
ziender oogen Dat is waarschijnlijk ook
de oplossing van'de opgewektheid, d:e
men bij de leidende mannen, hij de
uitvoerende ingenieurs, bij dcu directeur
der aangenomen werken bespeurt.
Want die werken, hoe groolsch, hos
belangrijk ook, komen tot stand met veel
opoffering van comfort en mol veel
trotseerer van de ruwheden van het
weer 'l Is niet alles een pretje, wannqar
do regens neerpiassen en de winden
striemen, af Ie dalen naar den glibberi-
gen bodem, in een omgeving van isole
ment met grauwe luchten, water cn
nevel lol begrenzing. En töcli' Met rusti
ge verzekerdheid en hoopvol enthou
siasme werd èn op de verkregen resul
taten én op het werk, dat nog wachtte,
gewezen Hier is Nederland in zijn
kracht, in zijn durf en in zijn historisch
vertrouwen aan den arbeid om eeu werk
„en vroeg hem of hij mr. Edmund. Gray
was Toen volgde ilc hem op zijn kamers
O, er is geen twijfel aan. mr. pering
heefl perioden, of ze geregeld of onge
regeld terugkeeren. zou ik niet kunnen
zeggen, maar, waarin hij in zjjn verbeel
ding een ander is. ffij is dus feitelijk
gek, maar er hecrschl methode in zijn
waanzin. Die ander is precies hij, maar
binnensle.-buiten gekeerd: mr. Dering ge
looft in de mogelijke slechlheidl van een
iederd,e ander in de mogelijke goedheid
Mi*. Dering beschouwt eigendom als de
eenige vaste grondvest van de maat
schappij, de ander beschouwt eigendom
als de wortel van alle kwaad, Mr Dering
is hard en achlcrdpchlig; de ander is
vriendelijk en weldadig. Mr Dering1 is
het gerechl,, de ander is de barmhartig
heid."
„Goed gezegd,, Elsie'" riep Athelstan.
„Ik heb precies diezelfde ervaring van
hem opgedaan."
„Hoe is zoo iets mogelijk? Als ik.nu
l$gen hom sprak nou hij mij dan niet
keune?"
kennenP"
„Je. vergeet, George, dat je hem zelvé
in dien toestand, hebt gezien en dat hij
je niet kende."
(W*rdt vervolgd.
