TWEEDE BLAD FEUILLETON, WIE IS EDMUND GRAY? m f_ TA» Vrijdag 23 Sept. 1927 No. 224. Abonnementsprijs per kwartaal op de buitenwegen om Middelburg, '9n voor de andere gemeenten per post 12.50 voor Middelburg en agentschap Vlis- «ingen f 2.30 weekabonnementen in Middelburg 18 «ent per week. Advertentiên worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van omranding. Gewone advertentiên: 30 ct. per regel. Ingezonden Mededeelinge» -SO cent per regel. Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen van 7 regels f 2.10, elke regel meer 80 cent. Kleine advertentiên niet groo- lUer dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven, dat zij in deze rubriek moe iden geplaatst worden, 85 cent bij voor- Adver ten tién onder brieven of bevra gen bureau dezer courant 10 cent extra, Bewijsnummer 5 cent per stuk. Advertentiên moeten, willen ze nog in ent blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en dea fsTERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ona Bureau bezorgd zijn. Postohèque- en Gironummer 43255. de baten aa 15Vz pet- van den pensioens grondslag de liasten zullen overtroffen, zqgdat de na 1 Juli 1922 aangestelde ambtenaren een voordeel voor het fonds opleveren. Een uitzondering maken, ech ter de militairen (die alleen voor wedu wen- en weezenpensioeoi in het Alge meen Burgerlijk Pensioenfonds deeige- rechtigd zijn) en voor wie de bijdrage van 5Va pet. van den vollen, pensioensgrond slag te eenenmale onvoldoende is, Eene herberekening van dit percentage had lot uitkomst dat deze bijdrage tot onge veer 10 pet, moet worden verhoogd. De nieuwe aanstellingen bij de militairen le veren dus een nadeel op voor het "Algcf meen Burgerlijk Pensioenfonds, datech- Jter geringer is dan liet voordeel der nieu we aanstellingen bij de ambtenaren. De oorzaak van het nadeelig saldo van bet Algemeen Burgerlijk pensioenfonds moet hoofdzakelijk gezocht worden in de weduwe- en weezenpeinsioenen,. BUMEIILAII D. «ET ALG. BURGERLIJK PENSIOEN FONDS HEEFT EEN NADEELIG SALDO VAN >54 M.UOEN4 Verschenen is de Eerste Wetenschap- peiijke Balans van het Algemeen Burger lijk Pensioenfonds, opgemaakt in de on derstelling, dat in hel tijdvak 1 Juli 1922 30 Juni 1925 de Pensioenwet is toege past zooals deze is opgenomen in het Staatsblad no,. 240 vpn 5 Mei 1922 terwijf van 1 Juli 1925 af rekening is gehouden met de wijziging van 28 Mei 1925. De in vloed van de verlaging der pensioenen van 2 pet. tot 1% pet. is dus in rekening gebracht. Als rentevoet is 4 pet, aangenomen. De balans sluit met een nadeelig sal do van f254,411.998, waarin begrepen zijn de volgende nadeelige saldi van de op op 1 Juli 1922 opgeheven Fondsen. Weduwen- en weezenfonds voor Bur gerlijke ambtenaren 42.958.140. Pen sioenfonds voor "de gemeente-ambtenaren f 90,327.873. ^'eduwen- en weezenkas voor de officieren der Landmacht '17,701.865. Weduwen- en weezenïonds van de militaire officieren bij de Zee macht f6,601.483. Weduwen- en wee zenfonds van de militairen en gepension- neerde militairen der Landmacht >yf 29.753.802. Idem der Zeemacht f 27,570.289. Totaal f204.916,452. Het nadeelig saldo, veroorzaakt door de deelgereehtigden niet tot een dezer zes fondsen behoorende bedraagt f 49,198.546 welk bedrag gevoegd bij de f 204^916.452, het tot. nadeelig saldo van f254.414.998 oplevert. Het totaal der lasten bedraagt f 1.869.029.674 en het tataal der baten 1,614.614.676. Als zeker kan worden aangenomen dat UIT DE PERS. Nationalistische friesche beweging^- Dezer dagen schreef G. A. F. in Het Volk het volgende Sinds den wereldoorlog is er in de Friesche beweging een nationalistische strooming, die zich in de laatste jaren voornamelijk geconcentreerd herfft "In het KrisUik Frysk Selskip. De leden van dit Selskip roeren zich in den laatsten tijd meer dan ooit. Daarmee hangt ongetwij feld samen de -belangstelling, die de recht sche partijen voor het Friesch en de Friesche beweging aan den üag leg gen. De vragen van de Eerste Kamer leden Croles en de Vries aan den (Minister van Onderwijs waarin ge sproken wordt van rechtmatige grie- van van het Frische volk ten aanzien van de houding der regeering inzake onderwijs in het Friesch op 'de lagere school en de instelling van een leerstoel in de Friesche taal en geschiedenis, zijn hiervan een symptoon. En dat ook mr. v. Harinxma thoe Slooten, de Commissa ris der Koningin in deze provincie, zijn rede ter opening van Jiet Groot-Frisch congres in het Friesch hield, wijst bp een terdege rekening houden met de weuschen onzer nationalisten. Zelfs voor vele vooraanstaanden in de Friesche be weging was dit een groote verrassingt Meer dan eens wordt in deze rede, ge lijk trouwens ook in die door denzelf den Commissaris gehouden ter galegenv held van het eeuwfeest van het Friescli Genootschap van Geschiedenis, Oudheid en Taalkunde, gesproken van het gezonde nationale besef van het Friesche volk, Politiek: is aan deze houding echter niet vreemd. De .politieke noodzaak van een dergelijke plotseling opgekomen liefde oor de Friesche beweging bij de ge noemde regeeringspersonen kan den bui tenstaander duidelijk; worden o,a. uit en- kiele uitlatingen In het pas verschenen proefnummer van het Christelijk; Friesch weekblad „De SI jon fen Fry skin", een poging van hel Kr, Fr. Selskjp om te ko men tot een Friesche journalistiek. Daar in toch wordt in een artikel over de hou ding die de Friezen tegenover de poli tieke partijen hebben aan te nemen, niet meer of minder gezegd dan- „Eerst Christen, dan Frie^. Maar ook eerst Fries dan partijman." De schrijver pleit voor een eigen Christelijke organisatie, maar, voegt hij er aan toe, in een Christelijke organisatie, die niet zou willen welen, wat ons Friesche hart vraagt, i,s voor ons ook geen plaats. In Friesland Fries sche organisaties, is zijn leus. De roerigheid van het Selskip schijnt op den poiifieken Christen reeds zooveel invloed te hebben, dat zij trachten aan de eischen eenigszins tegemoet 'te komen, door althans belangstelling voor te wen den voor de Friesche beweging/' Hoewel het niet in verband hiermee slaat verdient toch ook de aandacht het volgend beriehl uit Amsterdam; De groole belangstelling, die de hier ter stede woonachtige Friezen in het voorjaar geloond hebben voor de door Geautoriseerde vertaling naar het Engel sch, van WALTEB BES A NT, door Mej. E. HOOGEWERF. 59.) ,"Wat geloofde u in dien ouden lijd? Gelijk de rest van de wereld aan de hei ligheid van den eigendom?" „Misschien. Hij stond vóór haar, het hoofd wat gebogen „Mijn lieve jonge leerlinge, iemand die gelooft als ik geloof niet met half, maar met geheel zijn hart, is ten zeerste ibereid den tijlcl te/ ver geten, toen hij nog in duisternis ver keerde. Hij wint er niets bij, zich dien te herinneren. Ik heb er dan ook totaal jnee afgerekend. Ik herinner mij niet eens meer„ wat ik toen zgi en wat ik \M?n dacht, cn met wien ik omging. Dit is een gezegeude vergeetachtigheid. Mis schien zou ik de herinnering aan dien ,tijd wel kunnen oproepen als ilc wilde, maar dit zou mij pijnlijk wezen. Spaar mij die vernedering als je kunt. .Zeker, zeker!" stelde Elsie den meester geruusl. „Ik wilde u geen leed -doen Bovendien, wat zou het nog ge ven? j,Je weet kind, als de priester de tonsuur en de pij aanneem 1, doet hij ook afstand van alle wereldsche gevtoelens, eerzucht, liefde, weelde en trots. Dit alles vergeet hij en schuift hij op zij, voor overpeinzing en gebed. Maar de monnik peinst aileen voor eigen ziele heil; ik 'beoog den vooruitgang van de wereld. En dus, aag en nacht in ge peinzen doorbrengend, weel ik niet, meer, wat voorafging, en ik bekommer er mij niet meer om. Het is een weder geboorte, als het nieuwste geloof je zoo danig vervult, dal je om nïels anders meer geeft, aan niets anders meer denkt. Ja kind, jij zult ook zoodanig vervuld ra ken van dit geloof, dat je geest niet meer afweet van iets anders dan van de oogenbliltkcn, gewijd in dienst van de groote zaak. Gisteren was ik hier op' den middag. Jij kwam. Je praatte. Je bood je aan, als mijn leerlinge. Ik herin- per mij nog ietier woord, dat je zei. Zou ik ooit een leerlinge kunnen vergeten, die zich zóó nederig en zóó vol vertrou wen bij mij aansloot? Maar toen je kwam. Waar was ilc toen Zeker, hier, aan het peinzen. Maar ilc weet er niets van.... Fr zijn dingen, die een mensch moet doen, om te leven, bijvoorbeeld: de maaltijden gebruiken. Maar daar herin .ner ilc mij niets van! Waarom ook?'" Het is een groot voorrecht, dat een mensch zich zulke minderwaardige din gen niet meer hoeft te heriuneren." „Neen.' prevelde zij. „Hel is ook maar den kerkeraad der Neck Herv. gem. ge organiseerde Godsdienstoefening in de Friesche taal, heeft den kerkeraad doen besluiten, meer dergelijke Godsdienst" oefeningen te doen houden. Dinsdagavond had de tweede Friesche Godsdienstoefening plaats; deze werd ge houden in do Nieuwe kerk aan den Dam en bijna alle zitplaatsen in diit groote- kerkgebouw waren bezet, Ds,. R. Dijkstra, Ned. Herv. predikant J te Amsterdam, op wiens voorstel indertijd de eerste „Friesche preek" is gehouden, leidde ook deze tweede samenkomst). Hij preekte over MatL 19 vers 16. Hel I ndo-E uropeescli veer bond tegen het herstel van de In 1 audsche meer derheid i n den volksraad. Onder dit opschrift schrijft \r. G O. m De Nederlander Het is een belangrijk bericht ,dat de telegraaf ons een dezer dagen uit Neder- landsch-Indië bracht, dat het Indo-Euro- peesch Verbond unaniem zich verklaard heeft tegen de wijziging van de Indische Staatsinrichting, waarbij het zwaartepunt au de Europeesche naar de Inlandsche zijde zou worden gelegd. Er wordt zoo dikwijls gezegd, dat hier in Holland de fcteun uit Indië wordt verwaarloosden duidt dan indien men tenminste niet in chimères vervalt van een Indisch olk. dal zou snakken naar den dag zijner bevrijding op de stem der Inlandsche intellectueelcn ,een kleine groep niet temin te midden van de groote Inland sche menigte, welke laatste vian politiek en nog veel minder van het bestaan Van den Volksraad iets afweet. Met die Inlandsche intellectueelen wor den dan blijkbaar verder niet bedoeld de vele getrouwe .loyale Regenten cn an dere Inlandsche ambtenaren, die sinds jaar en dag de steun van ons gezag zijn geweest, ook al omdat zij duidelijk voel den, dat wanneer dat gezag heen /zou gaan, dit ten verderve van hun eigen land zou zijn en daarom dit gezag dankbaar zijn. Die stem uit Indië wordt lieperkt tot die intellectueelen, die als nationalis tische leiders kunnen worden beschouwd, en omdat zij nationalisten zijn, daarom in principe, al mogen zij het om doelmatig heidsredenen nog eenigen tijd dulden, te" gen ons gezag moeten zijn. Ten minste gelijk in aantal, ten minste gelijk in ontwikkeling, zijn die kinderen van Nederlandsch-Indië, die van ge meng den bloede zijn. Oude papieren hebben deze, van bouw en trouw aan ons Vor* slenhuis en aan ons Vaderland. Doch het schijnt de vloek van het huidig slreven naar verzoening en vertrouwen te rijn. dal het de tegenstellingen toespitst, en de trouwe dienaren en loyale helpers van ons gezag ten achter stelt bij hen, die principieel daarlegen moeten staan. Om do gunst van dr.. Soetomo werd gestreden, doch de Motukken, die steeds ons tot steun zijn geweest hebben geen vertegen woordiger in den Volksraad. De stemming van Indië is gepeild alvo~ reus door den Gouverneur-Generaal het wetsontwerp tot herstel van de Inland sche meerderheid is ingediend,. Thans stellen kinderen van Indië, verzameld in het Indo-Europeesch Verbond zich una niem tegenover die wijziging .die den weg opent tot politieke verdwazing en geen rekening houdt door wie in werkelijk heid hel stempel is gelegd op Indië, zoo als hel zich in zijn huidige structuur ver toont. INDISCHE KRONIEK door D. BALDUIN. XXXVII. Iels over Hollaudsche kinde ren, hun groei, bloei en op voeding in Jan Oost. Wal is het Indische land, hel Indi sche milieu voor onze kinderen? Ziedaar een vraag, die al heel wat slof heeft doen opwaaien en disputen heeft uit gelokt en die behalve door verschil lende menscnen op geheel verschillende hel beste, enkel en alleen te leven voor dc Groote Oorzaak.' Intusschen vroeg ze zich af, lioe ze toch enkele dingen in. zijn bewustzijn zou kunnen roepen, als ze zijn herinnering niet mocht wekken. Hel écne uur was hij normaal, het andere abnormaal Hoe zou ze den man kunnen krijgen in den ge- combineerden loestaud? Ilij vatte haar hand en sloot die va derlijk in de zijne: „We hadden juist zulk eon leerlinge noodig.' zei hij, zich wal over haar lieen- buigend. „Ondermijn volgelingen hcerscht ernst, zonder een goed verslaan echter. Ze gelooven in den gulden lijd. maar ze zijn ongeduldig Ze willen een revolutie, die immers verschrikkelijk is en slechts •ernieligl! Soms waren "er groote ideeën rond, als een vlam op een stoppelveld. Maar de menschclijke geest moet cr eerst toe voorbereid zijn. De wereld is nog niet rijp voor mijn ideeën cn ik ben al zoo oud Wij hebben leerlingen noodig. Boven al vrouwen. Waarom willen do vrouwen toch altijd de mannen nadoen, terwijl er nog duizenden dingen zijn, die- haar veel beier afgaan dan een man Ik zou werk hebben voor honderden vrou wen Kind. je zachte slem. je lief .ge zichtje, je vriendelijke oogen, ik zon ze zoo goed kunnen gebruiken in dienst van de groole zaak. Het lean ook zijn, dat je geroepen wondt om de eerste mar telares le zjjn voor de schoonc zaak. (Ingez. Med.) wijze is beantwoord. Er zijn er, die apodictisch beweren, dat Indië voor Eu ropeesche kinderen een goed land is, er zijn anderen, die even apodictisch beweren, dat het een slecht land is voor ons kroost. Zooals altijd ligt oók hier weer de waarheid tussehen beidje, misschien dichter bij het oordeel der laatste groep. Het is moeilijk om over zulk een precaire kwestie een genera- liseerend en definitief oordeel te vellen, omdat er zooveel afhangt van persoon lijke ervaringen. De volgende opmerkin gen zijn dan ook geenszins als zulk een oordeel op te vatten, doch geven slechts mijn persoonlijke indrukken en daar naast eenige algemeene feiten, die voor zoover ik weet. nfet ernstig worden be twist. Voor zéér jonge kinderen is Indië inderdaad een zeer goed land. Ik heb dit niet slechts uit eigen aanschouwing begrepen, doch kan mij tevens beroepen op de meening van deskundigen bij uit nemendheid, van de doktoren en van de moeders. Dal ligt ook eigenlijk wel voor de hand. Wie een Indische baby in zijn wiegje of mand ziet spartelen, geheel vrij van de ondanks haar rao- derniseering toch altijd nog eenigszins knellende banden der kleedij van zijn collega's in Europa, terwijl hij ligt te koesteren in de broeikas-atmosfeer van het Indische Hand en zijn eerste levens jaren van af zijn geboorte steeds kan doorbrengen in de buitenlucht, op be schaduwde plekjes en nimmer vanwege het klimaat lot kamerarrest behoeft te worden veroordeeld, 'die zal tol een zelfde conclusie zijn gekomen. Daarom is ook de volgende phase voor de In dische babie-s ideaal. IIuu eerste wankelte schreden behoeven ze niet le zetten in afgesloten vertrekken, hun eerste wan delnigen niet te maken, tot over de ooren ingepakt, door tochtige straten, waar de wind giert om de hoekeu, veel vlugger dan een Hollandsche baby lee- ren ze loopen en buitelen over luet Indische erf, gekleed in het luchtigstc en gemakkelijkste van alle gewaden, ïlo. tielann raonie, het apenbroekjo, het hansopje, dat over hel blootc lijf wordt gedragen en dat nog lien jaar 'rang hun geüeftoosde huisdracht zal blijven. Door deze vrijneid van bewegen en de voort durende gelegenheid daartoe, zijn Indi sche kinderen over het algemejen veel leniger dan in Europa geborenen en verbazen tijdens hun verlof in het moe derland dan ook regelmatig grootouders, ooms, tantes door hun katachtige vlug heid. Wal de hier gebruikelijke kinder ziekten betreft, mazelen krijgt een Indi sche babv slechts zelden, kinkhoest ver loopt voor hem veel minder onplezierig, en ook sneller, roodvonk komt zelden voor, tegen typhus en cholera worden kinderen niet ingeënt, doch kunnen met eenige nauwlettendheid tegen die ziek ten zeer wel worden beveiligd, daaren tegen komen ingewandsziekten vrij veel voor en lijden ook kinderen niet zelden aan lichte aanvallen van malaria. Over het algemeen kunnen kinderen het war me klimaat zeer wel verdragen en in elk geval veel beter dan vohvassenfen en is hun algemeene gezondheidstoestand, minstens even goed als die van kinderen' in Europa. Ook alweer door de ontzag lijke groeikracht van het tropische kli maat groeieu Indische kinderen als kool en blijven dat doen, zoodat zij bij voort gezet verblijf in de tropen veel spoja- diger uil de kluiten zijn gewassen en in het algemeen, vooral meisjes, veel spoe diger lichamelijk rijp worden. Ik zal' straks nog gelegenheid hebben er op te wijzen, dat dit laatste intusschen geen onverdeeld voordeel is. Levert dus de gezondheid geen bij zondere zorgen op, de opvoeding stelÊ voor moeilijker problemen. Het indisehe klimaat en de Indisch© vernoudingen brengen nu eenmaal mee, dat de Europeesche vrouw tal van werkjes en tal van zorgen, die zij in eigen land zelf ter hand neemt of zich' aantrekt, in de tropen over moet laten aan inlandsche bedienden. Zoo heeft dei Europeesche moeder voor de tallooza extra zorgen en bezigheden, die de ver zorging van de baby medebrengt, de on misbare hulp noodig van een baboe. Dia. baboe is al spoedig het factotum, dag meestal met veel handigüeid en rustigst bedrijvigheid voor baby's speciale diens ten optreedt en als zoodanig wordt gemo nopoliseerd. Tussehen dit en den gelei delijken overgang tot kindermeid il nV, a qu 'un pas' Zoolang babv in de wiegj ligl, bepaalt zich dal lot waken, oppassen, als dc moeder moet uitgaan en derge lijke. Naarmate het kind opgroeit en begint rona le loopen, derhalve ook meer vermoeiender toezicht noodig heeft, begint de functie van kindermeid zich te acceutueeren. Nu komt de baboe in haar element. Als kindermeid is zjj, al thans wal geduld betreft, niet te evena-i ren Honderd 'en ook tweehonderd keei) bukt zij om steeds weer hetzelfde voor werp op le rapen, dal baby bij wijze van spelletje laai vallen. Jongeheeren en jongedames van drie, vier en vijf jaai bedient zij met de lijdzaamheid eei^ej1 slavin. Aan elke kindergril, elke kinder-, nuk gee'ft zij gehoor met automatische onderworpenheid, ook wanneer men haar tallooze malen op het verkeerde van haar methode opmerkzaam maakt; Dc baboe begrijpt niet de strekking van dergelijke paedagogische wenken. Il|eJ spelende kind op den weg of in den tuin volgt zij schrede voor schrede, elke hindernis ruimt zij op voor het kleine wezentje, dal als een tyran haar zijn bevelen toeschreeuwt en als die nie worden opgevolgd, er met zijn knuistje- op los slaat. Soms, als het jonge kinc huilt en niet bedaren wil of als liet sla pen moet en niet slapen wil, heeft die baboe methodes om het te sussen, di< in de inlandsche wereld gebruikelijk zijn YreerauMaar zij, die zich enkel aan geboden had. als zijn leerlinge, om hem beter te kunnen gadeslaan en hel juiste oogenblik af te wachten, jlal hij zieh- zelven verklappen zou, ze voelde zich waarlijk meegesleept door zijn geestdrift, en prevelde, baars ondanks: „Goed. Doe met mij. wal u wilt! Ik ben uw leerlinge, ik wil ook uw marte lares zijn.' „Kom.' sprak mr. Edmund Gray. ,.G; nu met mij mee naar mijn zaaltje Eu samen gingen, ze daarheen: Mees ter en leerlinge „nier." sprak de meester mei groolen nadruk., en daarmee bedoelende Gray' flnn, j,wonen slechts degenen, die den eigendom verdedigen En ze slikken al vast een groot deel op, terwijl ze dit doen. Ilecl© legers adivoealen en procu reurs verdedigen hier den eigendom. En, wat verderop, wonen de makelaars, assu radeurs en financiers. Die allen azen op het-beslag-leggen van een gedeelte van wat een ander zijn eigendom noemt „O", dacht Elsie, „dit moesten ze toch eens hooren in Lincoln's Inn'" Zoo nu en dan keek zo eens naar hem op, zich afvragend, wat er wel gebeu ren zou, als hij eens bijkwam, zichzelvc weer werd' Wat zou hij dau denken? En wat zou zij wel zeggen?' ^Intusschen liep de apostel steeds ver der. vervuld van zijn groote zending Dat mr Dering nu zou denken, dat hij een zending had te vervullen' Zc gingen met de tram en ond-erwey maakte de meester zijn leerlinge uoj steeds attent op den strijd, dien de bö zitler voert, om zijn eigendom le ver1 dedigen Eindelijk stapten ze u;J in een gedeelt van Londen, dal Elsie natuurlijk geheci onbekend was. „Ligt hier uw zaaltje?" vroeg zij. I „Ja .Te verwondert cr je misschim over hoe ik hier kwam Want de men scheu zjjn er niet allen uil den werken üen stand. Er zijn ook kleine ambten:' reu bij Maai- je zuil wel zien. Je zul wel zien'' Het was als een drooin Elsie licj naast haar geleider. Deu vorigen dag pa had zij voor liet eerst kennis gemaakt m< den man, in dezen lofeslaud Hij vva beslist dwalende van geest. En vreem 1 toch. Etsie, die lot nog ioe vrees had' koesterd voor den meest goedaardige krankzinuige. liet zich nu door hem me het volste vertrouwen geleiden naar ec haar onbekende plaats, le midden va een haar onbekende omgeving, als zij volgelinge. 'Later zei ze lol George- „Ja, boe het zoo kwam, weet ik n<i niet, maar ik moest met Iiem meegaan e ik moes! ook zijn leerlinge worden IR was, of ik geen wil meer had. Ik vergi zelfs, dat hij dwalende was en geloofc al, wat hij zei. Hoe kreeg hij die macl

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1927 | | pagina 5