YS&i
FEUILLETON.
BIJVOEGSEL
Dondordag 16 Juni 1927 Na. 139
ONDERHOUD ONZER
PLANTSOENEN.
Er hapert iets aan dat onderhoud.
•Wie een wandeling over de bolwerken
maakt, kan zich daarvan overtuigen.
Het is met een park precies als met
een tuin. Als het niet geregeld onder
houden wordt, ziet het er dadelijk slor
dig uit. En men kijke nu eens naar de
perken met struiken, die eerst hun goe
de eifect krijsen, wanneer de grond
daar ónder schoon, dus zwart is. Hier
zijn ze 'bijna alle vuil, d. w. z. vol
wild gras en onkruid en de aanblik dei-
perken is daardoor slordig.
Hetzelfde geldt voor den struikrand
langs het pad. Achter de eerste rij strui
ken staat het onkruid vaak hooger dan
de struiken.
Sommige der bloemenperken zien ei*
goed uit, maar waarom wordt de be1-
planting van het terrein rondom den wa
terbak bij den watertoren zoo slecht
verzorgd?
Toen we dat terrein zagen aanleggen,
hadden we daar groote verwachtingen
van, want de aanleg was goed gevonden:
middenin een groot grasveld, en daarom,-
heen een pad (helaas van sintels, niet
van grint) en dan breede randen
met een rijke sorteering van bloeien
de planten. Wie in Deu Haag sommige
pleinen in de nieuwe wijken heeft ge
zien, weet hoe prachtig die combinatie
van grasveld en bloeiende border kan
zijn. En er was hier geen geld ger
spaard om een verscheidenheid, van
planten te krijgen.
Maar eerst zijd er toen sommige plan
trouwen kunnen worden bezoldigd voor
hel wieden en schoonhouden? We we
ten, dal men daar niet iederen werk'-
looze voor kan gebruiken. We hebben
zelf gezien hoe i» de wintermaanden
bij het snoeien door werkloozen som
migen verschrikkelijk ruw te werk gin
gen. Staar kan dat niet beter voor een
klein aantal onder toezicht?
Wie men daarvoor nu moet aanspre
ken?
Voor het publiek en voor de reputatie
onzer stad is dat ten slotte bijzaak.
Wie onze plantsoenen ziet, zegt: dat is
slordig, en vraagt o. i. terecht aan hef
gemeenlebeheer om het beter te doen.
Het trekt er zich niets van aan, wie
voor dit of dat onderdeel verantwoord
delijk is; het vraagt slechts om de een
maal aangelegde plantsoenen datgene te
geven, wat ze den aanblik waard doet
zijn: een geregeld onderhoud.
Tol slot nog een vraag, wellicht weer
voor een ander adres is het thans, in do
beginzomer-periodc, de meest geschikte
tijd om de prachtige klimop aan de Abdij-
muren van de Balans kaal te knippen''
Het ziet er armzalig uit. En dat in den
lijd van het vrcemdelingenbezoek.
duizend maal op een dag herhalen de
kranen hun werk, duizendmaal vullen en
ledigen zich de bakken. Onderwijl spui
ten breede buizen enorme hoeveelheden
zand uit, dat, met water vermengd, door
zware zuigpompen uit de zee wordt op-
en, terwijl het water wegvloeit,
BINNENLAND.
DE TWAALFDE PROVINCIE.
III.
Hel is een prachtige 'tocht, die onge
veer zeven kwartier duurt. Het weer,
zoo onberekenbaar cn zoo onstuimig de
vorige dagen, is de bekoorlijkheid zelve.
Er is weinig wind; de zon schijnt helder
en verwarmend; als een grootsche om
lijsting slaat onbewegelijk een krans van
{Stapelwolken om den wijden plas. En
op bet watervlak trill en flitst het licht
in voortdurende cn onafzienbare bewe
ging. We staan, zitten, liggen, hangen op
liet dek; achter ons wappert onze natio
nale driekleur, die. zoo ergens, hier op
dit groote worstelperk van Nederland's
kracht cn Nederland's vertrouwen het
recht heeft zich fier te vertoonen. Vóór
den boeg spat iieL water hoog op en be
klijft liggen op net nieuw verkregen
stukje vasten grond. Perszuigers, bagger
machines, kranen werken hier tezamen
mei wonderbaarlijken spoed. Aan het
einde van dit jaar zal dit groote steun
punt van den afsluitdijk gereed zijn,
een nieuw tijdpunt in de historie van
dit geweldige werk. De arbeiders ver
laten het eiland niet dan voor geregelde
vrije dagen, welke zij thuis doorbrengen.
De „Zuiderzeewerken" kocht te hun
nen behoeve het opleidingsschip de „Bel-
lona", dal te Gorinchem niet meer 1100-
dig was voor de jonge matroosjes; daarin
vinden zij voortreffelijk logies en in de
op het dek gebouwde ruimte ontspanf-
ningszaal en bioscoop.
Weer schepen we ons in; we laten
de rustelooze bedrijvers op hun nieuw
eiland achter. Hel roer wordt gewend.
We keeren de huizengroep aan de kust
lijn, Zurig, Makkum, Pisam den rug toe;
we stevenen naar het Zuiden, naar Sta
voren, waar we de veerboot van 6.36
18.36 tegenwoordig willen pakken
om dan weer over te steken naar Enk
huizen. En op den weg daarheen, terwijl
de schilderachtige kust van Friesland
hier en daar vlamt in het licht, terwijl
het oude Workum, het karakteristieke
Hindeloopen met zijn toren als een slan-
Tte wachter tusschen de woningen van
dwergen, de groene lijn van Gaaster-
land's bosschen de aandacht trekken,
hebben wij de gelegenheid nog eens na
te denken over enkele dingen, welke we
gezien en gehoord hebben.
We denken aan de kostbare elemeiv-
ten, door de zee zelf aangedragen om
het reuzenwerk der drooglegging te be
vorderen. Allereerst de geringe diepte
van het water op tal van plpafsen,
welke hel begin van een aanplemping
zeer vergemakkelijken.
Vervolgens de keileem een vaste
laaie bodemsoort, gemengd met keien,
die echter dan de meest \asle keisoortcn
weerstand biedt aan slroomingen en golf
slag. Met behulp hiervan is de samen
stelling van hel dijkslichaam iu hoofd
zaak aldus, aan de buitenzijde een dam
van keileem; daarachter zand, opge
dekt door een laag klei met zoowel op
het buiten- als op het binnenbeloop
een bekleeding van natuursteen. Een
drijvende kraan met grijper ontneemt
aan een naastgelegen bak de keileem
cn stort deze in het stroomende water.
Daarachter, doch iets terug om niet
weer door den stroom te worden weg
gespoeld, zuigt een perszuiger zaud uit
een bak en perst dit achter den keileem4-
dam. Eindelijk is er de klei en het
zand, zonder welke de afvoerende dij
sproeit nil en dan de zorgeloozcif'op de
plecnt. Het land, dat we verlaten, deint
weg; verre oevurs verschijnen; nu en
dan plekt een lichl-roode vlam door
ten gestorven. Was er verzuimd die pasjden nevel aan den horizon: het dak van
in den grond gezette planten water te ccn boerderij, waarop de zon gloeit,
geven toen er dadelijk een droge pc- j Dan gesnor en trilling in de lucht: een
riode op volgde? (watervliegtuig nadert, daalt merkbaar,
Er waren er echter nog genoeg over, i zwenkt in sierlijke lijn vóór het schip
die dit jaar goed aansloegen. Maar liet en glijdt te water in wiegelende bewe-
werd slordig. De aanblik was treurig. gin8- terwijl het schuim omhoog opspat
Overal schoot het onkruid welig op, hij 'Me forschc klieving van de golven,
doorzaaid met dorre lakken, die van We nebben even de gezichten der be
de boomen zijn' gewaaid. Aan het op- manning gezien, haar een hartelijken
binden van de zwakke planten schijnt groet gebracnl; tiu zijn wij weer op niet
niet gedacht te zijn. Er staan bijv. een j te berekenen afstand, door stoom eu
paar pracnlige blauwe anchusa's. Of nee, I benzine elk zijn eigen weg uitgedreven,
zij staan niet: de steugels zijn plat legen! Ons dapper bootje stuwt zich door
den grond geslagen, cn liggen daar nu de wateren. Het is onvermoeid en lang- j ken niet konden worden gevormd,
ale enige weken. Behalve twee slen-zamerhand doemt de Friesche kust op, uhn peinzen we over den tijd, noodig
gels die door een toevallig tusschen de plek, waai- de groote verbindingsweg om hel groote werk lot een goed einde
hen gevallen dorren boomtak overeind! van Noord Holland naar Friesland zal te brengen. We hebben wel kunnen zien,
woraen gehouden. Bij andere planten beginnen of eindigen. Op eenlge kilo me- hoe snel de arbeid' kan gaan, getuige
is opbinden hoog noodig. willen ze nietters van de kust, ik meen 8 of 9, rijst j het dit jaar verrezen eiland, maar
oij den eersten storm omslaan. En som- een klein woud van gevaarten omhoog; dertigduizend kilometer afsluitdijk en de
het
hele-
„Uvu. --- - v.,... ,.v u.r
(Het toeval wil dat we hedenochtend j waarop en waarbij staan zij'? Verleden derzcewerken en bemoedigt ons. De
tiaar een man van gemeentewerken bezig jaar droeg de zeekaart hier ler plaatse j duur der uitvoering van de a f s 1 u i -
zagen het onkruid te wieden. Maar hel geen enkel teeken. Nu is er een eiland, ling schal zij. met inbegrip van den
was dan ook hóóg tijd!) jeen eiland van vrij groolen omvang, j arbeid voor de sluizengroepen, op acht
Nu zal er gezegd worden: er is geen waarop een druk bedrijf wordt uilgeoe- j a ar. Die sluizen zullen vijf jaar ver
geld beschkibaar om voldoende perso- fend; waar pl.m. driehonderd man werk- j eischen. Dan nog twee a drie jaar voor
ncel er aan te zetten. Besl mogelijk. zaam zijn om den grond, waarop zij den afsluitdijkte zamen dat klopt
Maar waarvoor heeft men dan eerst j arbeiden, 1e vergrooten eu le verstevigen, j acht jaar.
het geld uitgegeven om die perken en Hier heffen machtige kranen de zware Eerst dan, wanneer hel Noordzcewa-
borders aan te leggen? Wie daarmede i ijzeren klep-bakken omhoog, die zich j ter gekeerd kan worden en Tiet binnen-
begint, weet toch, dat de aanleg het eerst door hun zwaarte iu deu (liepen water geloosd, zal hel groote werk der
kleinste deel der onkosten is, het on- inhoud van enorme laadboolen hebben inpoldering worden aangevangen. Eerst
.ingegraven en daaruit een forschc lading de moerdijk, die den polder van het
keileem ol' klei nebben meegenomen IJsselmeer moei afsluiten; dan de rinc-
mige armoedige planten zouden het welhooge, teu hemel reikende armen, i geweldige inpolderingen doen ons
beter doen als ze hel hooge onkruid 1 schoorslcenen, kranen, buizen hel zijn j nooid schudden. Wie zal dat nog 1
polder; vervolgens het bouwen der
stoomgemalen, die het afgesloten gebied
zulten leegmaien en droog moeten hou
den. Daarna de werken binnen den
polaer: wegen, vaarten, bruggen, slui
zen en de verkaveling van het land.
De groote afsluitdijk èn de Wieringen-
meerpolder (de polder, die begrensd
worat door hel stuk afsluitdijk Noordh
Hollanasche kust—Wieringen en hel
eiland Wieringen ten Noorden en dan
van de Oostpunt van dit eiland onge
veer parallel loopt met de Noord Hot-
lanosche kust tot Medemblik) zijn te
zamen het werkprogram voor de
eerstvolgende jaren. Daarvan zal de
duin-, volgens de direclie, aldus zijn
De afsluitdijk '8 jaren
De bedijkingswerken en die
voor de scheepvaart en af
watering om den Wieringer-
meerpolder 3
het droogmalen 1%
de verkaveling 2
eerste bebouwing 2
volle kapitaals waar de na de
volledige bebouwing bij 5
of 6
Tezamen 22 jaren
Voor een volledige exploitatie of van
16 jaren aleer tot de eerste bebouwing
kan worden overgegaan.
De grootere polders tegen de Friesch-
Overijselsche, N. Hollandsche, Utrecht-
sche en Geldersche kusten, zijn in deze
tijdsberekening niet inbegrepen.
En de kosten? Wie kan in ons land
in dezen tijd een zóó groot werk over
denken zonder te denken aan de kos
ten9 Laten we beginnen mei le zeggen,
dat hoe hoog de kosten ook mochten
zijn, de hiervoor besteede millioeneu
voor hel grootste bedrag in ons land
blijven. Het is hoofdzakelijk geld, dat
bier verwerkt wordt en tevens andere
uitgaven tot steun bij werkloosheid
b.v. onnoodig maakt. Dit indirecte
voordeel, evenals het accres van werk
zaamheid, dat weer menige Nederland-
sche industrie ten goede komt, is niet
gering le schatten. Over het groote voor
deel van een zoetwaterreservoir, dat de
Zuiderzee zal vervangen, spraken we
reeds. Deze voordeden voegen zich bij
nel bezit van geweldig groot bebouwbaar
terrein, dat in zich een hooge waarde
heeft voor een land als het onze, hetwelk
behoefte lieeft aan grootere landbouw
productie.
De kapitaliseering van dien grond en
van de door ons genoemde voordce-
len zou wellicht «de ongunstigste som
van uilgaven voor het werk der droog
legging ver overtreffen. De direclie dei-
Zuiderzeewerken komt tot pl.m. 544 mil-
lioen in uitgaaf legen 610 of 600 mil-
lioen in inkomsten, waarbij dan ech
ter de uitgaven voor defensie en schai-
deloosslelling voor de met ondergang
beoreigde visscherij der Zuiderzee pro
memorie zijn uitgetrokken. De uitgaaf
som van 514 millioen specificeert "Zij
aldus
Afsluiting 90 millioen
Droogmaking van
221.000 H.A. 365
Rente 184
zien geeft, die aan de kust van Noord-
Holland, op Wieringen en bij de Friesche
kustlijn in volle werking is. En het doet
joed, dal een onzer aan tafel in (le
teurige eetzaal van de veerboot bij den
dank aan de directie der Zuiderzeewer
ken hulde brengt aan Nederlandsche
kracht, Nederlandsche kunde, Neder-
landsch doorzettingsvermogen, zoo dui
delijk sprekend in de aangevangen
drooglegging, en allen vraagt een dronk
te wijden aan Nederland's twaalfde pro-
'incie.
s-Hage, 12 Juni 1927.
A. J. BOTHENIIS BROUWER.
derhoud het grootste,
Eu is het nu werkelijk zoo onmogelijk
om onder de ondersteunde werkloozen,
meegenomen i IJsselmeer moet afsluiten; dan de ring-
Een zwaai door de lucht, de vakkeu kanalen langs de kust met de daarin
die de gemeente toch moet betalen, openen zich en storten hun inhoud weer gelegen sluizen en bruggen, zoomede
althans eenigen te vinden die met ver- op den rand van het nieuwe eiland; j de sluizen, die toegang geven lot den
WIE IS EDMUND GRAY?
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelscli, van WALTER BESANT,
do>or Mej. E. HOOGEWERE.
60
„Ik achtte hel 'l best," ging hij voort,
„hem bijmiddel ijk de feilen mee te dee-
len Is hij onschuldig, dacht ik, dan zat
hij des te beter in staat wezen, zijn on
schuld te dragen en misschien den schul
dige le vinden. Is hij schuldig, dan kan
hjj, mogelijk, tot bekentenis, of terugga
ve, gebracht worden. De feiten betref
fende cheque-boek en safe zijn heel dui
delijk. Ik ben zeker, dat de safe met geen
anderen sleutel is opengemaakt. De
eenigen, voor wie ze openstond, zijn
Checkley en uw zoon, Athelstan. En
Ohecklëy kan hel niet gedaan hebben
dit is ten eenentnale onmogelijk'''
Mrs. Arundel kreunde
„Verschrikkelijk is het."'
„Intusschen dragen de banknoten een
nummer. Verdere uitgifte is stopgezet.
Dus zullen we den schuldige door mid
del van dit bankpapier nog wel vinden
^„Mr. Dering," mrs. Arundel stond
op eu legde haar hand, nu op dfs zijne
„u is een heel oud vriend Vertelt u
mij eens, als die ongelukkige jongen nu
hier weggaat, als hij teruggeeft, hetgeen
nog over is van hel geld; als ik de rest
bijpas, zal er dan verder gevolg ge
geven worden aan de zaak?'
„Hij zou een zware misdaad hebben
bedreven, maarals hij bekent en te
ruggeeft, dan zullen we nog eens zien."
Mrs. Arundel reed weer naar huis,
Zij voor zich voelde zich droevig over
tuigd, dat haai- zoon, haar eeuige zoon, en
geen ander, de ejchuldige moest wezen.
Ze kende het vertrek van rar. Derting j
zeer goed, ze had daar wel honderd
malen gezeten, ze kende de safe,
ze kende ouwen Checkley. Ze vat
te ook hel ten eenenmalc onwaar
schijnlijk, dal de oude klerk zoo iets,
zou gedaan hebben. Ze wist evenzeer,
aan welke verleidingen een jonge man
in Londen blootstaat Ze zag weg haajr
raadsman er van dacht, eu ze kon wel
niet anders dan tol de slotsom geraken,
dat haar zoon en geen ander hel mis
drijf moest gepleegd hebben. Ze zag zelfs,:
hoe hij hel gedaan had, zc zag den
schichligen blik, terwijl mr Dering mei
den rug naar hem toe stond; ze zag hel
wegpakken van hel chèque-boek, het
snel weer op z'u plaats zetten.
Vrouwen met oen minder scherp door
zicht zouden liet verschrikkelijke niet zoo
gauw hebben kunnen gcloovcn. Op hoe
schaamtevolle wijze werd al haar hoop
(vernietigd op een mooie loopbaan voor
I haar jongen.
j Voor hel oogenblik bleef er niets an-
Jders over, dan den jongeu man. eerst tot
bekentenis te brengen en hem dan hier
.weg te krijgen.
Toen zij thuiskwam, was hij kalm,
639 millioen
waarvan volgens haar
berekening afgaat aan
voorloopige opbrengst
vóór de volledige ex
ploitatie 95 millioen
Zoodal overblijft aan
uitgaven 544 millioen
Doch de geldelijke overwegingen mo
gen niet de laatste zijn bij dc herinnerin
gen aan wat wij onder de hoede van „Zui
derzeewerken" hebben gezien. Terwijl
wij over de mooie zee en gouden licht
het schilderachtige Enkhuizen nader
worden wij vervuld van eerbied voor
een denkbeeld zóó groot, voor een ener
gie, zóó krachtig, als die den arbeid le
maar nóg sprekende over de zaakhij zou
wachten lot de ware man ontdekt was
en dan zou de oude lieer Dering wel!
anders pralen. Binnen een paar dagen
zou de zaak zeker iu orde komen. Daar
twijfelde hij geen oogenblik aan. Hij was
overtuigd, dal hel Checkley was, die oud(e
schurk!
Niet, dat die hel alleen gedaan zou
hebben Maar hij had natuurlijk mede
plichtigen. Zijn deelname in den diefstal
bestoud waarschijnlijk daarin, dat hij het
chèque-boek genomen eu het den ande
ren in handen gespeeld, had.
„Wel moeder?" vroeg Athelstan.
Zijn moeder ging zitten, er bleek en
ellendig uitziend
.Moeder!' riep Hilda. „Toe! Wal zegt
mr Dering?"
„Tlij beschuldigt hein," antwoordde zij,
op harden, slroeven toon. Maar
„Maar wat?"
„Hij heeft mij alles en alles verteld!
Ze barstte in snikken uitofschoon ze
anders verachtelijk neerzag op vrouwen
die huilen „'l Is verschrikkelijk!
VerschrikkelijkOngelooflijkEn
toch, wat moet ik er van denken? Wat-
kan ik er van deuken? Wat moet eew
ieder wei denken. Ga jirilV; weg, meis
jes!"
Hoewel schoorvoetend, gaven Hilda en
Elsie gevolg aan dien wenk. „O, mijn
zoon Hoe kan ik hel gcloovcn! En
toch, aan den eenen kant een jongen
van twee en twintig, blootgesteld aan
alle verzoekingen van het groote stads
leven, en aan den anderen kant een klerk
van vijftig jaren trouwen diensttijd. En
toen de feiten voor je beiden blootgelegd
■werden, kalm en bezadigd, vlieg .je op en
loopt weg, terwijl Checkley, bedaard, het
resultaat van het onderzoek blijft afwach
ten. O jongen!" en ze legde haar .hapjd;
op zijn arm, maar durfde de oogen nie'
opslaan naar dat schuldig gelaat. ^Athcl-
slgn, toe, beken nu en maak nog goed.
wat er goed te maken valt! Beken, toe
mijn jongen' Anders wordt je nog in
hechtenis genomen eu gevonnist' En o'.
Ik kan niet zeggen hoe verschrikkelijk
allemaal, want die banknoten, die» je ge
wisseld hebt, waren alle genummerd
en
Atheistan's drift was uu geslegen lot
een soort waanzin;
,U!" riep hij. „UI. Mijn eigen Moe
der'. U gelooft, dat? Neen maart O, nu
orden we allemaal gek' Word ik dan
hier uit huis gejaagd, als ik van mijn
betrekking werd verjaagd,? Nu, ik zal
gaan, ik ga al Maar dat zweer ik
nooit, nooit, nooit kom ik weer thuis
lol u, mijn eigen moeder, mij vergiffenis
komt vragen."
Buiten in den hall, slondeti de zusjes
rillende te wachten.
„Athelstanriep de oudste. „In 's he
melsnaam, wat heb je uitgevoerd?"
„Vraag dat maar aan moeder. Die zal
hei je wel verletten. Ze schijnt het btejt
ter te weten dan ik. Ik ben weggejaagd;
door mijn eigen moeder' Ze zegt, dat ik
schuldig ben, schuldig aan vervalsching in
(Ingez. Med
RAAD VAN AXEL.
Dinsdag werd te Axel een raads
vergadering gehoucien en kwam oan in
behandeling tie slooping van een schuur
op 'l Spui, welke een hinderpaal is voor
het verkeer. De eigenaar is bereid le
gen I 1000 vergoeding zijn schuur op
een andere plaats te zetten en ofschoon
dal op zichzelf niet te duur geacht werd
meenden B en \Y„ dat de gemeente
die kosten niet alleen te dragen had.
Alzoo had men zich in verbinding gesteld
met het bestuur van hol waterschap
Corcgers c a. welks ingelanden het
meeste belang bij het veilig verkeer >p
dien weg nebben, eu gevraagd of deze
als polder ook financieel wilden bijdra
gen tol dc verbetering \an dien weg*
Als antwoord werd bericht, dal men
genegen was om 50 bij le dragen,
onder voorwaarde, dat een gedeelte van
het vrijgekomen perceel bij den weg
werd gevoegd en dal gedeelte ten ge
noegen san hel polderbestuur zou wor
den verhard door de gemeente.
en W. stelden als gevolg van dit
antwoord voor, om niet verder op dal
werk in te gaan. doch de bespreking leid
de ertoe, dal besloten werd om alsnog
met hel bestuur van hel waterschap in
overleg 1e treden en ook andore gevaar
lijke punten, zoo mogelijk te verbeteren.
Zoo werd gewezen op Schapenbout, waar
pas een kind was overreden
Niettegenstaande er ecnige weken ge
leden door den Inspecteur van den Ge
zondheidsraad op gewezen is om zoo
min mogelijk uitstei te verlcenen voor
ontruiming, werd sfaanae deze verga
dering ingevolge aovies van de Gezond-
xTeiflscommissie, zetel Neuzen, besloten
om den ontruimings.termijn van een zeer
bouwvallige cn vervuilde woning, uie
eenige maanden geleden reeds onbewoon
baar is verklaard, met zes maanden ver
lengd, terwijl verschillende woningen leeg
staan.
Het besluit werd met op een na alg«
stemmen genomen, alleen het soc. clem.
raadslid stemde tegen.
Medegedeeld werd door den xoorziller
dat men genoodzaakt zal zijn om lol be
last ingverhooging over te gaan en alzoo
werd besloten om het vermenigvuldigiug-
cijfer van 1 op 1J3 te brengen Een der
leden gaf in overweging om liever le be
zuinigen, dan de belasting te vorhoogen
en een ander lid zag liever opcenten
geheven op de vermogensbelasting.
Ofschoon voor kennisgeving aangeno-
geschrifte!"
„Als ze dat zegt. Athelstan.' antwoord
de Hilda koud. d,an zal ze daar wel re
den voor hebben. Ze zou je niet wegjagen
■oor niets Toe, staar me nu niet zoo
aan. Bewijs liever je onschuld'
„Wat? Jij ook? O, nu word ik door
mijn zusters al evenzeer verjaagd'
„Neen, Athelstan, neen'" riep Elsie,
zijn hand vattend. „Niet door alle twee
je zusjes!"
„Ocli kind," sprak hij. haar een kus
op het voorhoofd drukkend. .Ze zullen
jou ook wel laten gelooven, wat ze zel-
ven gcloovcn. Goede Hemel! Ze haasten
zich, om het te gelooven. Ze zijn er blij
om I"
„Och neen Athelstan. En ga loeit niet'
Elsie sloeg de armen om hem heen Toon
leiver, dat ze zich vergissen. Je bent on
schuldig Ik zal hel nooit, nooit geloo
ven
Ilij kstue haar andermaal en ijlde toen
weg, de voordeur met een ruk achten
zicli dichtslaand Ze hoorden zijn voet
stappen nog lot builen weerklinken Nu
was hjj weg!
Toen barstte Elsie in snikken uit. Maar
Hilda ging haar moeder troosten. „Moe
der," vroeg ze „Heeft hij het werkelijk
gedaan?"
„Wal kan ik anders gelooven - Of hij'
óf die oude klerk, moei hel gedaan heb
ben Waar is hij?"
(Wordt vervolgd1.)
