MHipÉ M FEUILLETON. BIGGELAAR'S TWEEDE BLAD .VAN Zaterdag 4 Juni 1927 No, 130, Abonnementsprijs per kwartaal op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten per post f 2.50 voor Middelburg en agentschap Vlis- ■singen f 2.30 weekabonnementen in- Middelburg 18 sent per week. Advertentiën worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van omranding. Gewone advertentiën: 30 ct. per regel. Ingezonden Mededeelingen 50 cent per regel. -Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen •*ran 1—7 regels f 2.10, elke regel meer 30 cent. Kleine advertentiën niet groo- ier dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven, dat zij in deze rubriek moe ten geplaatst worden, 85 cent bij voor uitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevra- tgen bureau dezer courant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent per stuk. Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden •opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ÏXfERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau bezorgd zijn. Postchèque- en Gironummer 43255. betreft, merkt de Minister op, dat in de meeste verplcgingsinriclitingcn in den I loop der tijden werktijden zijn ingevoerd van 45, 48 of 54 uren per week. Er zijn echter ook verschillende inrichtingen; waar een langere, soms zelfs aanmerke lijk langere, werktijd geldl Bovendien is gedurende de laatste jaren hier en daar van een streven in* aar werklijdver- Ienging gebleken, veroorzaakt door een drang naar bezuiniging, die men wil vin den in bel verminderen van Jiel perso neel en in hel langer laten werken van bet overblijvende gedeelte van hel per soneel De minister aclit thans liet tijdstip ge komen om bepalingen vast te stellen ter lieperking van den arbeidsduur en ver- plegingsinrichtingen Hij betwist geens zins de noodzakelijkheid van bezuiniging ook op het terrein vfjn ziekenverpleging, doch aan den anderen kant acht hij hel evenzeer noodzakelijk, dal de arbeids tijd in deze inrichtingen binnen redelijke grenzen beperkt blijft Een 55-urige werk week behoort als regel z.i. niet te wor den overschreden De ^verplegingsarbeid is veelal van zoo inspannenden aard, dal 55 uren per week als een behoorlijk maxi mum moet worden beschouwd BINNENLAND. DE VORSTELIJKE TOESPRAKEN TOT OOST. EN WESTrIXDIE. De waarnemende gouveneur van. Cu rasao zond zoowel aan de Koningin als aan Prinses Juliana een uitvoerig tele gram van dank en liulde voor de woor den, tot Curasao gesproken Ook de gou verneur van Suriname, berichtte tele grafisch aan H. M. zijn dank vpor de toe spraak Van den voorzitter van den Volksraad te Weltevreden werd hel volgende tele gram ontvangen De leden van den Volksraad hebben in liet raadsgebouw uitnemend! de rede voeringen van H M. de Koningin 'Oil' II K. II. Prinses Juliana kunnen volgen Zij brengen u hulde en dank met (het' schitterend succes. De Iudornad te Tandjong Priok richtte het navolgende jelegram lot de Phiiips- fabrieken. Heden Indoraad juist in alle volko menheid rede van H M. en H. K. H. aan gehoord hebbende, voell behocflc u hul de te brengen voor betgeen u verricht in het belang van nauwere aansluiting Nederland, en Indië. Verder werden nog ontvangstbevestigin gen verkregen uit St. John, New Found- land -Pankalan, Bran dan, Medan op Su matra, Sydney, Oslo, Falun, Barcelona, Lissabon lerwijj uit Warschau een te legram van H M.'s gezant eveneens een schitterende ontvangst meldde. VOORONTWERP-VERPLEGINGS- BESLUIT. De minister van Arbeid, H. en N. heeft liet advies van den Hoogen Baad vainl Arbeid gevraagd omtrent een vooront werp van een verplegingsbesluit. Wal den inhoud van hel voorontwerp WIE IS EDMUND GRAY? Geautoriseerde vertaling naar bel jEngelscli, van WALTER BESANT. door Mej. E. HOOGEWERF. 1)- Inleiding. Tusschen zijn werk door, ging mr. Edward. Dering eens even zijn bankbook inkijken Do nederige personen, die t'~ Oily fcbie de geestelijke en zedelijke waarde van een man naai- zijn inkomen beoordeelt klein noemt, kijken her haaldelijk en zorgvuldig hun bankbook na.- tellen de kolommen op, en collatio- neeren dc inschrijvingen. Maar mr De ring, die geen „klein" maar een „-groot' man uil een coty-oogpuut beschouwd, zelfs een heel „groot" man was keek al heel zelden in zijn bankboek. Voor eerst omdat liij gelijk andere notarissen met uitgebreide praktijk klerken en ac countants had, om dit soort wefrk voor hem te doen, en dan omdïat gelijk vek van zijn. collega's hij de zaken van ain- deren steeds met dke grootste zorgvul digheid beheerde, maai- .geneigd was, oir zijn eigen zaken eerder ie verwaarlozen HAAGSCHE BRIEVEN. (Nadruk verboden) Den Haag is ten slotle toch gered voor de tyrannie van de rechterzijde in den gemeenteraad, die ons een dansverbod op Zondag lieefl xC-illon opleggen. Al eenige wjekea heeft dit dansverbod ons bedreigd, na de kwestie, die zich met Kerstmis'' heeft voorgedaan, toen over liet dansen in ,Des Indies'" door den lieer Duymaer van Twist gesproken word,, als een „zwijnepan". Toen werd een motie aangenomen om het dansen op Zondag të verbieden, en eerst nu is liet voorstel', dat gevolg van deze moti,e was, in stem ming gebracht. Dit is nu gebeurd e:en £uar dagen na de gemeenteraadsverkiezingen. Al ceni ge weken geleden zou bet voorstel aan die orde komen. Er was stemming in de slad over deze kwestie. De tegenstanders van het verbod belegden vergaderingen, al wat niet cïericaal was, slribbelde legen, en van lifet moment, dal de kwestie aan de .orcJie zou komen, kwam d;e raad vol tallig op, want hel zou onn eeif enkele stem gaan. dat was zeker en ieder ver zuim van een tegenstander van het ver bod kon noodlottig worden Alle voor gaande vergaderingen hadden een zekere spanning, waren druk bezocht door be langstellenden op de publieke tribune, doch' sleed:s namen andere onderwerpen te veel lijd in beslag, kwam men niet er aau toe. Toch oefende het geheele geval zijn invloed uil op dp verkiezingen voor den gemeenteraad, waarhij dc nnli-revdluli- onairen een plaatsje verloren, dal dpor dc S D. A P. xvferdj gewonnen, tertwijl dc Yrijhcdisbond in stemmenaantal toe nam, al was dit niet zooveel, dal hij er een nieuwe plaats mee veroverde. Het was hel onderwerp, dat de menscheu bij de verkiezingen hel meest interesseerde Niet zoozeer om den clans zelve 11,; n'et alleen de danslustigen waren zoo fel, maar alle weldenkende geesten, die in deze dwingelandij een gevaar voelden, die begrepen. dat als dit 'punL eenmaal gewonnen zou zijn, er nog andere ty rannie zou kunnen worden verwacht. Den Haag nu met zijn badplaats, met zijn in ternationale sfeer, met zijn representa tieve beteekenis voor heel' ons land bij congressen en conferenties, moet aan vreemdelingen iets kunnen bieden. Ons geheele land wordt in de oogen van liet buitenland belachelijk als men hier ge ringeloord wordt door menschcn, die ieder ander dwingen 'zich te richten naar hun opvattingen. Zoo was dan ook gedurende de gan- scho verkiezingscampagne, al was liet nergens een direct officieel punt van hel programma, de kwestie van de per soonlijke vrijheid, djo belaagd werd in dit dansverbod. een hoofdpunt. De S DA.P. was wel de eenige partij, die eiri zich even over uitsprak en een verklaring gaf, waarom ze er tegen was. Het was nu iuisl geen spontane uiting en zelfs brachten ze tegenover die arbeiders, die graag voel slechtheid van de kapita listische klasse gelooven, nog even in bel geding, dut dat dansen in de hoogerc leringen wel eens zwijnepan zou kun nen zijn. waar zij geen voorstan ders van waren, maar ze zeiden te min ste. dat men niet alle kwaad, kan gaan onderdrukken, dal dit zich zelve ook wel eens moél straffen, en dal zulke onderdrukkingen lol clandestiene knoele en aanleiding kunnen geven. Hel is een wonderlijk iels met dal dansen: in Amsterdam zijn de S DA P. liecrc felle voorstanders met Gulden als kampioen, terwijl men in den Haag mei den heer Muylwijk, die al even fanatiek zedcmeeslrr is als zijn rechlsche colle ga's en even dol is op verboden en vrlj- iieidsberooving van andersdenkenden, nooit weel wal men van hen verwachten lean' Nadat de gemeenteraadsverkiezing dus voorbij warén, waarbij de constellatie voor den komenden raad niet belangrijk is gewijzigd, kwam Maandag hel dans verbod aan de orde Het zou de groole (big in de raad worden, de dag van wer- kelijkcn strijd Het werd erger dan, iemand zich had durven voorstellen Een meer bewogen raadsvergadering hebben we hier zelden beleefd Dc waardigheid van hel college was volkomen zoek. De kampioen van hel dansverbod zette in met een preekerige en dweperige verdediging, waar de po- iek af droop, vol pathos, en dal was de eerste stool toil de herrie. Er voiljg- den meer kampioenen na den groolen oorvechter, den lieer fiuymaer van Twist De heer Guyl van de katholieke af- déeling nam een bepaald Ireilerende en uitdagende houding aan, lokte interrup tie uit en wist liet lawaai zoo hoog op te voeren, dat de burgemeester moest dreigen hem het woord te ontnemen. Het kwam lol ver gevorderde onparle mentaire actie, er werd gescholden van ezel, er werd „leugen" geroepeu en er werd zoo gejoeld, en gekrijsclit, dal de voorzitter <le vergadering eenigen lijd moest schorsen, om de gemoederen lol rust te doen komen. Daarna werd de zaak wat rustiger af gewerkt. wat meer politiek beschouwd en zonder zoo erg veel persoonlijke grap jes en geharrewar. Tol ten slotte het voorstel in stemming kwam en werd ver worpen met 22 legen 20 stemmen. Met heel veel moeite heeft de Hage naar dus dezen keer zijn vrijheid om den Zondag te gebruiken zooals hij wil, be houden Maar ook hij dezen strijd om den dans bleek, dal er meer achter school, dat hel een aaqyal op alle vrij heid op Zondag was, die er aan ten grondslag lag en voortdurend werden de begrippen Zondagsheiliging en Zon dagsrust jn het vuur gebracht. Er zijn lal van gevaren, wnr onze stad met zijn eigenaardige constellatie in den raad aan bloot slaat ,er schuilen zedelijkheids apostels onder de R -K. en de S.DLAiP. en de CU en de A.Rl. die elkander tel kens broederlijk vinden kunnen, als het gaal over een borrel of een pretje of een kwestie van don vroolijken kant van bet leven .en deze vroolijke kant moet in den Haag open blijven, omdat den Ilaag met de badplaats Scheveuingen geen groole handelstad of indsutrieslrad is, maar een stad waar nien ontspanning komt zoeken, die men uitkiest omdat helt er zoo aangenaam en prettig wonen is, en die in hel algemeen als Hofstad ook een slad moet zijn met internationale ongedwongen allures Dal hangt allemaal met haar bloei te zaraeu, dat is haar belang in de eerste plaats, en hel heel toch, dal een gemeenteraad een college is. dal voor de behingen van de gemeen schap van een stad moet zorgen en die moet helpen bevorderen. v. T. INDISCHE KRONIEK. XXVIII. De Minahassa van MenMo. Goronialo. Wij zijn de straat van Makassar over gestoken en ons schip vaart nu onder (Ie Noord-Westkust van Celebes Het is alsof wij in de bioscoop zitten als op een film trekt het landschap voorbij, bergen en dalen, bedekt met de ontzag lijke vegetatie der tropen, eeuwig groene wouden, verstard in hel schroeiende vuur van de zon Languit liggen de pas sagiers te droomen in hun dekstoelen, de oogen geloken tegen het felle licht, af c n toe tastend naar een koudon drank lot lafenis af en toe indolent op rijzend en met den kijker voor de oogen naar teekenen van menschelijk leven in hel voorbijglijdend landschap speurend. Zoo volgt ons schip dezen dag en verder den ganschen nacht (le kustlijn van Ce lebes en den volgenden morgen bij Zons opgang aanschouwen wij de hooge ber gen der Minahassa, Menado ligt vóór ons Ais één streek ter wereld haar wijd en zijd vermaarden naam van lieflijkheid en schoonheid verdienl, dan is dal de Minahassa van Menado Van dit van God gezegende land gaal een bekoring uit, welke welhaast nergens in liet Oosten cenige andere landstreek den reiziger biedt Niet slechts de natuur is van een overdadige weelde, niet alleen biedt de weg van de havenplaats naar Menado naar liet zevenhonderd meter hoog gele gen Tondano, hel centrum van de Mi nahassa, cle fraaiste naluurlafereelen. vergezichten op de baai en 9c omlig gende hooge bergen en vulkanen, maar ook (lc bevolking en haar woonsteden zijn in 'harmonie met de omgeving, zin delijk, vriendelijk en vrooJSjk. In den vroegen ochtend geland, brengt ons de auto langs een praclitigen weg snel naar liet gebergte De zonnestralen hebben nog niet hun volle kracht, de at mosfeer is heerlijk frisch. dc dauwdrup pels hangen aan de struiken Aan weers zijden van den weg liggen de klappertui nen, onderhouden als een Engelseh park In eiken kampong, waardoor wij rijden, slaan eërepoorten, zijn vlaggen uitgesto ken De Minahassa is in feestdos ter eere van het groole blanke toeristen- schip op do ree de van Menado, fer eere van al die luxe-passagiers, dames en hoeren van hel verre Java, (lie door het trolsclic schip der Koninklijke Pakel- vaarl naar de uiterste Noord-Oostf-pun|t van Celebes zijn gebracht om een der schoonste juwcelen in don gordel van smaragd te bewonderen, i Overal is men in de weer om de laat ste haiul te leggen aan do versieringen. Hier hanteert ccn huisvader nog even de verfkwast,"daar bevestigen vrouwen cn kinderen kleine vlaggetjes in den paggcr vóór hel buis ot zij vlechten bloemkransen voor feestelijke guirlan des Na een schitterenden tocht van an derhalf uur langs een weg. die zich in ontelbare kronkelingen cn bochten naar boven windt, bereiken wij hel berg plaatsje Tondano, waar le onzer eere krijgsdansen en andere vermakelijkheden zijn op touw gezel. Onderweg reeds hebben wij het groot aantal Europee- sche kerkjes opgemerkt, een vreemd gezicht in een Ooslersch landschap. Doch naftr men woel zijn (le Minaliassers Christenen on zij hebben, naar ons blijkt, de slai're, fanatieke dweepzucht van den Islam ,dic den Islamic! in eiken blanke nog steeds den vijand doel zien, verwis seld voor het vriendelijke, tegemoetko mende, openc van hel ware Christen dom. Dc Minahassa is een der oudste gekerstende streken van onzen archipel on wat meer is, zending en missie mo gen met onverdeelden trots wijzen op BiCoelaar's nof-nt aoon vooa ooon kwaliteit KOFFIE <J>e Gouden Jfbom" A.v p,£>IG<3 SLAAP1 C2 ROO SECS DAAL (Ingez. Mod.) Wanneer men nu ook een inkomen lieeft van enkele duizenden, d,an wordt hel eer lot een. aangename noodzakelijkheid, zich daar af en toe eens mee te moeten ophouden. Ze dringen zich dan aan ons op, er moet wel eenige aandacht aan geschonken worden. Ze moeien zelfs met eerbied behandeld; worden: van dat saaie verblijf in de bank op gerieflijker wijze belegd worden. Mr. Dering sloeg dus zijn bankboek op, daar hij, voor hel oogeublik, toch niets anders had le djOcn,- en begon dei inschrijvingen eens na te zien. Eindelijk kwam er een, waar hij den wijsvinger ouder hield, Hel was aan den rechterkant; dc zijde die voor de kleine luiden zoo verschrik kelijk is, omdat ze altijd haar best doel de balans van gereed geld te verstoren; en die er nu eenmaal op uit schijnt een optelling tol een vermenigvuldiging te maken, zóó wonderlijk kan ze zijn un haar resultaten. De naam dien mr. Dering las, was1: Edmund Gray. Het bedrag achter deni haam geplaatst zeven-honderd-lwintig pond. Dus hij had een wissel betaald, aan Edmund Gray, of order, voor de som van 720 pond. Nu mag een notaris een zéér uitge breide cliênlèle hebben, maar als hij, gelijk mr. Dering, de bijzonderheden kent van ieder geval <Jat zijn kantoor te behandelen krijgt, dan zou hij zich tocli zeker herinneren dal hij een wissel had. uitgeschreven van 720 pond en de reden, Waarom die wissel uitgegeven werd. en den persoon aan wien, te meer dn,aiB de cheque eerst drie weken oud was. Zeven honderd en twintig pond D-i'L ia een som, waarvoor dan al vele diensten moeten bewezen zijn. „Edmund Gray!" prevelde hij. „Vreemd! Ik kan me in liet geheel den naam van Edmund Gray niet herinneren. Wie is vEdmund Gray? Waarom gaf ik hem 720 pond?" Het feil op zichzelf, dat hij zulk een groole som vergelen zou, kwam hem in het eerst haast vermakelijk voor. Naast hem lag een boek, da? zijn privaat-dag boek was. Dit sloeg hij op en keek drie maanden terug. Nog eens, hij kende de bijzonderheden van elk geval, dat zich op zijn kantoor voordeed; hij leekende alle cheques, zijn geheugen was even scherp en doordringend, als de oosten wind in April. Toch kon hij zich dezo zaak van Edmund Gray en zijn cheque van 720 pond maar niet herinneren, met geen geweld Er komt een zekere trap van bersten- vermoeienis, waarop men zich geen na dc resultaten van hun werk, een welva rende, vrome, beschaafde en loyale be volking op deu uithoek van dil onmete lijke eiland, dat op zijn verder opper vlak een nog nagenoeg zeer primitieve bevolking, ornler wie wilde Tonadia's en hier en daar nog nioL gansch en al ge corrigeerde koppensnellers, herbergt Dc Minahassa is een schoon land, de Mi naliassers zijn een belangwekkend, inne mend. nog onbedorven volk, Wij zien den waterval' van Tondano e,n daarna het prachtige zes en veertig vier kante kilometers groole meer van dien naam ,dal omgeven door hooge blauwe bergen in zijn kalme wateren de gouden zon en- de jagende wolken weerspiegelt. Wij arriveeren midden in de negorij op de plaats .waar in een groole loods een soort van fancy-fair wordt gehouden en waar straks ook de krijgsdansen zullen worden opgevoerd. Onderweg verrassen wij dc krijgers terwijl zij aan liet proef- oxerceercn zijn Terstond voeren zij om onze auto een hunner krijgsdansen uit on der hef uitslootten van wilde kreten. De ze lieden zijn uitgedost in de zolslc uni formen, een draagt een admiraalspak, een ander is geheel in boomschors ge wikkeld Allen hebben valsche baarden cn valsche snorren De fancy-fair wordt bediend door jeugdige schoonen van Ton dano en Menado die voor dc gelegen heid Europccsche jurken hebben aan getrokken on er ook daarin wel wezen mogen ofschoon men zich kan voorstel len, dal sarong en kabaai hun nog beter zullen slaan. Aardig is een Menado- neesch fluilorchcsl van licel jonge kna pen in vuurroode blouses, op wier mu ziek kleine meisjes en jongetjes oen ua- IjiOiialcn dans uitvoeren Als dit is af- geloopen zet een lol dusver verscholen gebleven Menadoneesche jazz-band een shimmic in cn dal is hel sein voor pas sagiers cn voor Europeeschc bewoners van heinde cn ver naar dit feestelijk centrum samengekomen 'om aan het shimmiën te slaan, alsof ci» op dit tropisch middaguur geen tropische zon aan don hemel stond. Wij echter gaan nu ijlings heen en genieten op den terug weg nog eens van de vergezichten op liet berglandschap en de haai, waarop ons schip maar een heel klein wil slipje is Laat in den middag licht ons schip het anker en een nacht varen brengt ons den volgenden ochtend in de baal van Goronialo aan de 'Zuid-Oostkust van'dc reusachtige landtong die het noordelijk deel van het groole eiland Celebes vormt. De lozer, die uit de weinige regels, die ik aan GoronUdo zal wijden en wellicht ook later uit de beschrijving van andere plaatsen, zal opmaken, dat onze reis ons ook wel eens naar minder belangwek kende en minder met natuurschoon be deelde streken voert, heeft volkomen ge lijk Hij gelieve echter te bedenken, dat ook hel bezoeken van minder schoone en minder belangrijke negorijen 'van groot belang is voor dc kennis en het zich' een denkbeeld vormen van zoogenaamde buitenposten, waar kleine groepen on zer landgenoot-en moeten leven en wer ken Do Indische medaille heeft ook een keerzijde en liet is niet de bedoeling dezer kronieken om van het Indische le ver. alleen den rozengeur en -Jen mane schijn te vertellen Derhalve het binnen varen in de baai van Goronl'alo en'tan- keren voor dc delta der Goronlalorivier levert nog een schitterenden aanblik, waarvan men in het koele ochtenduur kan genieten doch hel bezoek aan de plaats kan slechts teleurstelling ople veren. Goronialo als residentie kan men men kan herinneren. Het is een beslist kenmerk van overwerken en oen ver standig mensch herkent het als een lief derijke waarschuwing, die hij gevolg geeft En mr. Dering kende het symp- loon .Ik moet een tijdje vacanlie ne men' zei hij. „Op zeven-enj-zestig-jari- gen leeftijd moet men zoo iets niet vcr- waarloozen. Edmund Gray Ed mund Gray en zijn wissel van 720 pond nu te vergeten Ik moet zeker veertien dagen rust nemen, ergens in een bad plaatsje." Hij sloot het bankboek weg en tracht te weer aan liet werk le gaan. Maar die naam kwam steeds bij hem boven Edmund Gray? prevelde hij. „Edmund Gray? Wie Ier wereld is die Edlmunkl Gray? Waarvoor kreeg hij de cheque van 720*pond?" Hel geval vermaakte hem nu niel lan ger; het begon hem te hinderen een paar minuten later le kwellen Hij leun de achterover in zijn stoel; hij trom melde met de vingers op tafel; hij nam het boek ,op en keek weer naar die be paalde plaals. Hij ging het vertrek op en neer stap pen, een lange, slanke gedaante in nauw sluitende gckleede jas Zoo, een beetje op en neer wandelen en met de armen -"'aaien, prikkelt het geheugen wel eens. In dit geval had. het nu echter geen goede uitwerking Dc zoogenaamde „Ed mund Gray' bleef een naam en niete meer. Mr. Dering klopte al eens op tafel met zijn vouwbeen, om den geest op te roepen, die met dien naam gedoemd werd. maar dit bijge]oovig streven werd ook al niet met succes bekroond. Hoe kon nu inlusschen zoo'n onbekende met zeven-honderd,-twintig pond zijn wegge gaan? „Ik heb een gevoel of ik gek word prevelde hij „Zeven-honderd-lwintig pond a$a een stuk door mij zelve betaald, pas drie weken geleden, cn daar zou ik niets meer van weten? Ik lieb geen cliënt van' den naam Edmund Gray Het geld moet dus door mij voor den een, of anderen cliënt aan dien onbekende betaald) zijn' En ik herinner er mij niets van' Vreemd. Vroeger heb ik nooit zoo iels vergelen!" Er stond een kantoorhei op la fel Daar raakte hij even aan Een al wat oude en oudcrwetsclie klerk gaf gehoor aandien oproep. Hij was degcen, die in hel ver trek zat, naast mr Dering's kanftotor, de klerk, die de wissels uitschreef, die de chef moest teekenen; de brieven terug bracht, die gecopieerd. waren., de brie ven voor de jiost gereed maakte, de be zoekers ontving on liun kaartjes biunen-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1927 | | pagina 5