MHipÉ M
FEUILLETON.
BIGGELAAR'S
TWEEDE BLAD
.VAN
Zaterdag 4 Juni 1927 No, 130,
Abonnementsprijs per kwartaal
op de buitenwegen om Middelburg,
en voor de andere gemeenten per post
f 2.50
voor Middelburg en agentschap Vlis-
■singen f 2.30
weekabonnementen in- Middelburg 18
sent per week.
Advertentiën worden berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30 ct.
per regel.
Ingezonden Mededeelingen
50 cent per regel.
-Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
•*ran 1—7 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet groo-
ier dan vijf regels druks en waarbij is
aangegeven, dat zij in deze rubriek moe
ten geplaatst worden, 85 cent bij voor
uitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra-
tgen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
•opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ÏXfERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
Postchèque- en Gironummer 43255.
betreft, merkt de Minister op, dat in de
meeste verplcgingsinriclitingcn in den I
loop der tijden werktijden zijn ingevoerd
van 45, 48 of 54 uren per week. Er zijn
echter ook verschillende inrichtingen;
waar een langere, soms zelfs aanmerke
lijk langere, werktijd geldl Bovendien
is gedurende de laatste jaren hier en
daar van een streven in* aar werklijdver-
Ienging gebleken, veroorzaakt door een
drang naar bezuiniging, die men wil vin
den in bel verminderen van Jiel perso
neel en in hel langer laten werken van
bet overblijvende gedeelte van hel per
soneel
De minister aclit thans liet tijdstip ge
komen om bepalingen vast te stellen ter
lieperking van den arbeidsduur en ver-
plegingsinrichtingen Hij betwist geens
zins de noodzakelijkheid van bezuiniging
ook op het terrein vfjn ziekenverpleging,
doch aan den anderen kant acht hij hel
evenzeer noodzakelijk, dal de arbeids
tijd in deze inrichtingen binnen redelijke
grenzen beperkt blijft Een 55-urige werk
week behoort als regel z.i. niet te wor
den overschreden De ^verplegingsarbeid
is veelal van zoo inspannenden aard, dal
55 uren per week als een behoorlijk maxi
mum moet worden beschouwd
BINNENLAND.
DE VORSTELIJKE TOESPRAKEN TOT
OOST. EN WESTrIXDIE.
De waarnemende gouveneur van. Cu
rasao zond zoowel aan de Koningin als
aan Prinses Juliana een uitvoerig tele
gram van dank en liulde voor de woor
den, tot Curasao gesproken Ook de gou
verneur van Suriname, berichtte tele
grafisch aan H. M. zijn dank vpor de toe
spraak
Van den voorzitter van den Volksraad
te Weltevreden werd hel volgende tele
gram ontvangen
De leden van den Volksraad hebben
in liet raadsgebouw uitnemend! de rede
voeringen van H M. de Koningin 'Oil'
II K. II. Prinses Juliana kunnen volgen
Zij brengen u hulde en dank met (het'
schitterend succes.
De Iudornad te Tandjong Priok richtte
het navolgende jelegram lot de Phiiips-
fabrieken.
Heden Indoraad juist in alle volko
menheid rede van H M. en H. K. H. aan
gehoord hebbende, voell behocflc u hul
de te brengen voor betgeen u verricht
in het belang van nauwere aansluiting
Nederland, en Indië.
Verder werden nog ontvangstbevestigin
gen verkregen uit St. John, New Found-
land -Pankalan, Bran dan, Medan op Su
matra, Sydney, Oslo, Falun, Barcelona,
Lissabon lerwijj uit Warschau een te
legram van H M.'s gezant eveneens een
schitterende ontvangst meldde.
VOORONTWERP-VERPLEGINGS-
BESLUIT.
De minister van Arbeid, H. en N. heeft
liet advies van den Hoogen Baad vainl
Arbeid gevraagd omtrent een vooront
werp van een verplegingsbesluit.
Wal den inhoud van hel voorontwerp
WIE IS EDMUND GRAY?
Geautoriseerde vertaling naar bel
jEngelscli, van WALTER BESANT.
door Mej. E. HOOGEWERF.
1)-
Inleiding.
Tusschen zijn werk door, ging mr.
Edward. Dering eens even zijn bankbook
inkijken Do nederige personen, die t'~
Oily fcbie de geestelijke en zedelijke
waarde van een man naai- zijn inkomen
beoordeelt klein noemt, kijken her
haaldelijk en zorgvuldig hun bankbook
na.- tellen de kolommen op, en collatio-
neeren dc inschrijvingen. Maar mr De
ring, die geen „klein" maar een „-groot'
man uil een coty-oogpuut beschouwd,
zelfs een heel „groot" man was keek
al heel zelden in zijn bankboek. Voor
eerst omdat liij gelijk andere notarissen
met uitgebreide praktijk klerken en ac
countants had, om dit soort wefrk voor
hem te doen, en dan omdïat gelijk vek
van zijn. collega's hij de zaken van ain-
deren steeds met dke grootste zorgvul
digheid beheerde, maai- .geneigd was, oir
zijn eigen zaken eerder ie verwaarlozen
HAAGSCHE BRIEVEN.
(Nadruk verboden)
Den Haag is ten slotle toch gered voor
de tyrannie van de rechterzijde in den
gemeenteraad, die ons een dansverbod
op Zondag lieefl xC-illon opleggen. Al
eenige wjekea heeft dit dansverbod ons
bedreigd, na de kwestie, die zich met
Kerstmis'' heeft voorgedaan, toen over
liet dansen in ,Des Indies'" door den lieer
Duymaer van Twist gesproken word,, als
een „zwijnepan". Toen werd een motie
aangenomen om het dansen op Zondag
të verbieden, en eerst nu is liet voorstel',
dat gevolg van deze moti,e was, in stem
ming gebracht.
Dit is nu gebeurd e:en £uar dagen na
de gemeenteraadsverkiezingen. Al ceni
ge weken geleden zou bet voorstel aan die
orde komen. Er was stemming in de slad
over deze kwestie. De tegenstanders van
het verbod belegden vergaderingen, al
wat niet cïericaal was, slribbelde legen,
en van lifet moment, dal de kwestie aan
de .orcJie zou komen, kwam d;e raad vol
tallig op, want hel zou onn eeif enkele
stem gaan. dat was zeker en ieder ver
zuim van een tegenstander van het ver
bod kon noodlottig worden Alle voor
gaande vergaderingen hadden een zekere
spanning, waren druk bezocht door be
langstellenden op de publieke tribune,
doch' sleed:s namen andere onderwerpen
te veel lijd in beslag, kwam men niet er
aau toe.
Toch oefende het geheele geval zijn
invloed uil op dp verkiezingen voor den
gemeenteraad, waarhij dc nnli-revdluli-
onairen een plaatsje verloren, dal dpor
dc S D. A P. xvferdj gewonnen, tertwijl
dc Yrijhcdisbond in stemmenaantal toe
nam, al was dit niet zooveel, dal hij er
een nieuwe plaats mee veroverde. Het
was hel onderwerp, dat de menscheu bij
de verkiezingen hel meest interesseerde
Niet zoozeer om den clans zelve 11,; n'et
alleen de danslustigen waren zoo fel,
maar alle weldenkende geesten, die in
deze dwingelandij een gevaar voelden,
die begrepen. dat als dit 'punL eenmaal
gewonnen zou zijn, er nog andere ty
rannie zou kunnen worden verwacht. Den
Haag nu met zijn badplaats, met zijn in
ternationale sfeer, met zijn representa
tieve beteekenis voor heel' ons land bij
congressen en conferenties, moet aan
vreemdelingen iets kunnen bieden. Ons
geheele land wordt in de oogen van liet
buitenland belachelijk als men hier ge
ringeloord wordt door menschcn, die
ieder ander dwingen 'zich te richten naar
hun opvattingen.
Zoo was dan ook gedurende de gan-
scho verkiezingscampagne, al was liet
nergens een direct officieel punt van
hel programma, de kwestie van de per
soonlijke vrijheid, djo belaagd werd in
dit dansverbod. een hoofdpunt. De S
DA.P. was wel de eenige partij, die eiri
zich even over uitsprak en een verklaring
gaf, waarom ze er tegen was. Het was
nu iuisl geen spontane uiting en zelfs
brachten ze tegenover die arbeiders,
die graag voel slechtheid van de kapita
listische klasse gelooven, nog even in
bel geding, dut dat dansen in de hoogerc
leringen wel eens zwijnepan zou kun
nen zijn. waar zij geen voorstan
ders van waren, maar ze zeiden te min
ste. dat men niet alle kwaad, kan gaan
onderdrukken, dal dit zich zelve ook
wel eens moél straffen, en dal zulke
onderdrukkingen lol clandestiene knoele
en aanleiding kunnen geven.
Hel is een wonderlijk iels met dal
dansen: in Amsterdam zijn de S DA P.
liecrc felle voorstanders met Gulden als
kampioen, terwijl men in den Haag mei
den heer Muylwijk, die al even fanatiek
zedcmeeslrr is als zijn rechlsche colle
ga's en even dol is op verboden en vrlj-
iieidsberooving van andersdenkenden,
nooit weel wal men van hen verwachten
lean'
Nadat de gemeenteraadsverkiezing dus
voorbij warén, waarbij de constellatie
voor den komenden raad niet belangrijk
is gewijzigd, kwam Maandag hel dans
verbod aan de orde Het zou de groole
(big in de raad worden, de dag van wer-
kelijkcn strijd Het werd erger dan,
iemand zich had durven voorstellen Een
meer bewogen raadsvergadering hebben
we hier zelden beleefd
Dc waardigheid van hel college was
volkomen zoek. De kampioen van hel
dansverbod zette in met een preekerige
en dweperige verdediging, waar de po-
iek af droop, vol pathos, en dal was
de eerste stool toil de herrie. Er voiljg-
den meer kampioenen na den groolen
oorvechter, den lieer fiuymaer van
Twist
De heer Guyl van de katholieke af-
déeling nam een bepaald Ireilerende en
uitdagende houding aan, lokte interrup
tie uit en wist liet lawaai zoo hoog op
te voeren, dat de burgemeester moest
dreigen hem het woord te ontnemen.
Het kwam lol ver gevorderde onparle
mentaire actie, er werd gescholden van
ezel, er werd „leugen" geroepeu en er
werd zoo gejoeld, en gekrijsclit, dal de
voorzitter <le vergadering eenigen lijd
moest schorsen, om de gemoederen lol
rust te doen komen.
Daarna werd de zaak wat rustiger af
gewerkt. wat meer politiek beschouwd
en zonder zoo erg veel persoonlijke grap
jes en geharrewar. Tol ten slotte het
voorstel in stemming kwam en werd ver
worpen met 22 legen 20 stemmen.
Met heel veel moeite heeft de Hage
naar dus dezen keer zijn vrijheid om den
Zondag te gebruiken zooals hij wil, be
houden Maar ook hij dezen strijd om
den dans bleek, dal er meer achter
school, dat hel een aaqyal op alle vrij
heid op Zondag was, die er aan ten
grondslag lag en voortdurend werden
de begrippen Zondagsheiliging en Zon
dagsrust jn het vuur gebracht. Er zijn
lal van gevaren, wnr onze stad met zijn
eigenaardige constellatie in den raad aan
bloot slaat ,er schuilen zedelijkheids
apostels onder de R -K. en de S.DLAiP.
en de CU en de A.Rl. die elkander tel
kens broederlijk vinden kunnen, als het
gaal over een borrel of een pretje of
een kwestie van don vroolijken kant van
bet leven .en deze vroolijke kant moet
in den Haag open blijven, omdat den
Ilaag met de badplaats Scheveuingen
geen groole handelstad of indsutrieslrad
is, maar een stad waar nien ontspanning
komt zoeken, die men uitkiest omdat helt
er zoo aangenaam en prettig wonen is,
en die in hel algemeen als Hofstad ook
een slad moet zijn met internationale
ongedwongen allures Dal hangt allemaal
met haar bloei te zaraeu, dat is haar
belang in de eerste plaats, en hel heel
toch, dal een gemeenteraad een college
is. dal voor de behingen van de gemeen
schap van een stad moet zorgen en die
moet helpen bevorderen. v. T.
INDISCHE KRONIEK.
XXVIII.
De Minahassa van MenMo. Goronialo.
Wij zijn de straat van Makassar over
gestoken en ons schip vaart nu onder
(Ie Noord-Westkust van Celebes Het is
alsof wij in de bioscoop zitten als op
een film trekt het landschap voorbij,
bergen en dalen, bedekt met de ontzag
lijke vegetatie der tropen, eeuwig groene
wouden, verstard in hel schroeiende
vuur van de zon Languit liggen de pas
sagiers te droomen in hun dekstoelen,
de oogen geloken tegen het felle licht,
af c n toe tastend naar een koudon
drank lot lafenis af en toe indolent op
rijzend en met den kijker voor de oogen
naar teekenen van menschelijk leven in
hel voorbijglijdend landschap speurend.
Zoo volgt ons schip dezen dag en verder
den ganschen nacht (le kustlijn van Ce
lebes en den volgenden morgen bij Zons
opgang aanschouwen wij de hooge ber
gen der Minahassa, Menado ligt vóór ons
Ais één streek ter wereld haar wijd en
zijd vermaarden naam van lieflijkheid
en schoonheid verdienl, dan is dal de
Minahassa van Menado Van dit van God
gezegende land gaal een bekoring uit,
welke welhaast nergens in liet Oosten
cenige andere landstreek den reiziger
biedt Niet slechts de natuur is van een
overdadige weelde, niet alleen biedt de
weg van de havenplaats naar Menado
naar liet zevenhonderd meter hoog gele
gen Tondano, hel centrum van de Mi
nahassa, cle fraaiste naluurlafereelen.
vergezichten op de baai en 9c omlig
gende hooge bergen en vulkanen, maar
ook (lc bevolking en haar woonsteden
zijn in 'harmonie met de omgeving, zin
delijk, vriendelijk en vrooJSjk.
In den vroegen ochtend geland, brengt
ons de auto langs een praclitigen weg
snel naar liet gebergte De zonnestralen
hebben nog niet hun volle kracht, de at
mosfeer is heerlijk frisch. dc dauwdrup
pels hangen aan de struiken Aan weers
zijden van den weg liggen de klappertui
nen, onderhouden als een Engelseh park
In eiken kampong, waardoor wij rijden,
slaan eërepoorten, zijn vlaggen uitgesto
ken De Minahassa is in feestdos ter
eere van het groole blanke toeristen-
schip op do ree de van Menado, fer eere
van al die luxe-passagiers, dames en
hoeren van hel verre Java, (lie door het
trolsclic schip der Koninklijke Pakel-
vaarl naar de uiterste Noord-Oostf-pun|t
van Celebes zijn gebracht om een der
schoonste juwcelen in don gordel van
smaragd te bewonderen,
i Overal is men in de weer om de laat
ste haiul te leggen aan do versieringen.
Hier hanteert ccn huisvader nog even
de verfkwast,"daar bevestigen vrouwen
cn kinderen kleine vlaggetjes in den
paggcr vóór hel buis ot zij vlechten
bloemkransen voor feestelijke guirlan
des Na een schitterenden tocht van an
derhalf uur langs een weg. die zich in
ontelbare kronkelingen cn bochten naar
boven windt, bereiken wij hel berg
plaatsje Tondano, waar le onzer eere
krijgsdansen en andere vermakelijkheden
zijn op touw gezel. Onderweg reeds
hebben wij het groot aantal Europee-
sche kerkjes opgemerkt, een vreemd
gezicht in een Ooslersch landschap. Doch
naftr men woel zijn (le Minaliassers
Christenen on zij hebben, naar ons blijkt,
de slai're, fanatieke dweepzucht van den
Islam ,dic den Islamic! in eiken blanke
nog steeds den vijand doel zien, verwis
seld voor het vriendelijke, tegemoetko
mende, openc van hel ware Christen
dom. Dc Minahassa is een der oudste
gekerstende streken van onzen archipel
on wat meer is, zending en missie mo
gen met onverdeelden trots wijzen op
BiCoelaar's nof-nt aoon vooa ooon kwaliteit
KOFFIE
<J>e Gouden Jfbom"
A.v p,£>IG<3 SLAAP1 C2 ROO SECS DAAL
(Ingez. Mod.)
Wanneer men nu ook een inkomen lieeft
van enkele duizenden, d,an wordt hel
eer lot een. aangename noodzakelijkheid,
zich daar af en toe eens mee te moeten
ophouden. Ze dringen zich dan aan ons
op, er moet wel eenige aandacht aan
geschonken worden. Ze moeien zelfs met
eerbied behandeld; worden: van dat
saaie verblijf in de bank op gerieflijker
wijze belegd worden.
Mr. Dering sloeg dus zijn bankboek
op, daar hij, voor hel oogeublik, toch
niets anders had le djOcn,- en begon dei
inschrijvingen eens na te zien. Eindelijk
kwam er een, waar hij den wijsvinger
ouder hield,
Hel was aan den rechterkant; dc zijde
die voor de kleine luiden zoo verschrik
kelijk is, omdat ze altijd haar best doel
de balans van gereed geld te verstoren;
en die er nu eenmaal op uit schijnt een
optelling tol een vermenigvuldiging te
maken, zóó wonderlijk kan ze zijn un
haar resultaten.
De naam dien mr. Dering las, was1:
Edmund Gray. Het bedrag achter deni
haam geplaatst zeven-honderd-lwintig
pond. Dus hij had een wissel betaald, aan
Edmund Gray, of order, voor de som
van 720 pond.
Nu mag een notaris een zéér uitge
breide cliênlèle hebben, maar als hij,
gelijk mr. Dering, de bijzonderheden
kent van ieder geval <Jat zijn kantoor te
behandelen krijgt, dan zou hij zich tocli
zeker herinneren dal hij een wissel had.
uitgeschreven van 720 pond en de reden,
Waarom die wissel uitgegeven werd. en
den persoon aan wien, te meer dn,aiB
de cheque eerst drie weken oud was.
Zeven honderd en twintig pond D-i'L ia
een som, waarvoor dan al vele diensten
moeten bewezen zijn.
„Edmund Gray!" prevelde hij. „Vreemd!
Ik kan me in liet geheel den naam van
Edmund Gray niet herinneren. Wie is
vEdmund Gray? Waarom gaf ik hem 720
pond?"
Het feil op zichzelf, dat hij zulk een
groole som vergelen zou, kwam hem in
het eerst haast vermakelijk voor. Naast
hem lag een boek, da? zijn privaat-dag
boek was. Dit sloeg hij op en keek drie
maanden terug. Nog eens, hij kende de
bijzonderheden van elk geval, dat zich
op zijn kantoor voordeed; hij leekende
alle cheques, zijn geheugen was even
scherp en doordringend, als de oosten
wind in April. Toch kon hij zich dezo
zaak van Edmund Gray en zijn cheque
van 720 pond maar niet herinneren, met
geen geweld
Er komt een zekere trap van bersten-
vermoeienis, waarop men zich geen na
dc resultaten van hun werk, een welva
rende, vrome, beschaafde en loyale be
volking op deu uithoek van dil onmete
lijke eiland, dat op zijn verder opper
vlak een nog nagenoeg zeer primitieve
bevolking, ornler wie wilde Tonadia's en
hier en daar nog nioL gansch en al ge
corrigeerde koppensnellers, herbergt Dc
Minahassa is een schoon land, de Mi
naliassers zijn een belangwekkend, inne
mend. nog onbedorven volk,
Wij zien den waterval' van Tondano e,n
daarna het prachtige zes en veertig vier
kante kilometers groole meer van dien
naam ,dal omgeven door hooge blauwe
bergen in zijn kalme wateren de gouden
zon en- de jagende wolken weerspiegelt.
Wij arriveeren midden in de negorij op
de plaats .waar in een groole loods een
soort van fancy-fair wordt gehouden en
waar straks ook de krijgsdansen zullen
worden opgevoerd. Onderweg verrassen
wij dc krijgers terwijl zij aan liet proef-
oxerceercn zijn Terstond voeren zij om
onze auto een hunner krijgsdansen uit on
der hef uitslootten van wilde kreten. De
ze lieden zijn uitgedost in de zolslc uni
formen, een draagt een admiraalspak,
een ander is geheel in boomschors ge
wikkeld Allen hebben valsche baarden
cn valsche snorren De fancy-fair wordt
bediend door jeugdige schoonen van Ton
dano en Menado die voor dc gelegen
heid Europccsche jurken hebben aan
getrokken on er ook daarin wel wezen
mogen ofschoon men zich kan voorstel
len, dal sarong en kabaai hun nog beter
zullen slaan. Aardig is een Menado-
neesch fluilorchcsl van licel jonge kna
pen in vuurroode blouses, op wier mu
ziek kleine meisjes en jongetjes oen ua-
IjiOiialcn dans uitvoeren Als dit is af-
geloopen zet een lol dusver verscholen
gebleven Menadoneesche jazz-band een
shimmic in cn dal is hel sein voor pas
sagiers cn voor Europeeschc bewoners
van heinde cn ver naar dit feestelijk
centrum samengekomen 'om aan het
shimmiën te slaan, alsof ci» op dit
tropisch middaguur geen tropische zon
aan don hemel stond. Wij echter gaan
nu ijlings heen en genieten op den terug
weg nog eens van de vergezichten op liet
berglandschap en de haai, waarop ons
schip maar een heel klein wil slipje is
Laat in den middag licht ons schip het
anker en een nacht varen brengt ons
den volgenden ochtend in de baal van
Goronialo aan de 'Zuid-Oostkust van'dc
reusachtige landtong die het noordelijk
deel van het groole eiland Celebes vormt.
De lozer, die uit de weinige regels, die
ik aan GoronUdo zal wijden en wellicht
ook later uit de beschrijving van andere
plaatsen, zal opmaken, dat onze reis ons
ook wel eens naar minder belangwek
kende en minder met natuurschoon be
deelde streken voert, heeft volkomen ge
lijk Hij gelieve echter te bedenken, dat
ook hel bezoeken van minder schoone en
minder belangrijke negorijen 'van groot
belang is voor dc kennis en het zich'
een denkbeeld vormen van zoogenaamde
buitenposten, waar kleine groepen on
zer landgenoot-en moeten leven en wer
ken Do Indische medaille heeft ook
een keerzijde en liet is niet de bedoeling
dezer kronieken om van het Indische le
ver. alleen den rozengeur en -Jen mane
schijn te vertellen Derhalve het binnen
varen in de baai van Goronl'alo en'tan-
keren voor dc delta der Goronlalorivier
levert nog een schitterenden aanblik,
waarvan men in het koele ochtenduur
kan genieten doch hel bezoek aan de
plaats kan slechts teleurstelling ople
veren. Goronialo als residentie kan men
men kan herinneren. Het is een beslist
kenmerk van overwerken en oen ver
standig mensch herkent het als een lief
derijke waarschuwing, die hij gevolg
geeft En mr. Dering kende het symp-
loon .Ik moet een tijdje vacanlie ne
men' zei hij. „Op zeven-enj-zestig-jari-
gen leeftijd moet men zoo iets niet vcr-
waarloozen. Edmund Gray Ed
mund Gray en zijn wissel van 720 pond
nu te vergeten Ik moet zeker veertien
dagen rust nemen, ergens in een bad
plaatsje."
Hij sloot het bankboek weg en tracht
te weer aan liet werk le gaan. Maar
die naam kwam steeds bij hem boven
Edmund Gray? prevelde hij. „Edmund
Gray? Wie Ier wereld is die Edlmunkl
Gray? Waarvoor kreeg hij de cheque
van 720*pond?"
Hel geval vermaakte hem nu niel lan
ger; het begon hem te hinderen een
paar minuten later le kwellen Hij leun
de achterover in zijn stoel; hij trom
melde met de vingers op tafel; hij nam
het boek ,op en keek weer naar die be
paalde plaals.
Hij ging het vertrek op en neer stap
pen, een lange, slanke gedaante in nauw
sluitende gckleede jas Zoo, een beetje
op en neer wandelen en met de armen
-"'aaien, prikkelt het geheugen wel eens.
In dit geval had. het nu echter geen
goede uitwerking Dc zoogenaamde „Ed
mund Gray' bleef een naam en niete
meer.
Mr. Dering klopte al eens op tafel
met zijn vouwbeen, om den geest op
te roepen, die met dien naam gedoemd
werd. maar dit bijge]oovig streven werd
ook al niet met succes bekroond. Hoe
kon nu inlusschen zoo'n onbekende met
zeven-honderd,-twintig pond zijn wegge
gaan?
„Ik heb een gevoel of ik gek word
prevelde hij „Zeven-honderd-lwintig pond
a$a een stuk door mij zelve betaald, pas
drie weken geleden, cn daar zou ik niets
meer van weten? Ik lieb geen cliënt van'
den naam Edmund Gray Het geld moet
dus door mij voor den een, of anderen
cliënt aan dien onbekende betaald) zijn'
En ik herinner er mij niets van' Vreemd.
Vroeger heb ik nooit zoo iels vergelen!"
Er stond een kantoorhei op la fel Daar
raakte hij even aan Een al wat oude en
oudcrwetsclie klerk gaf gehoor aandien
oproep. Hij was degcen, die in hel ver
trek zat, naast mr Dering's kanftotor,
de klerk, die de wissels uitschreef, die de
chef moest teekenen; de brieven terug
bracht, die gecopieerd. waren., de brie
ven voor de jiost gereed maakte, de be
zoekers ontving on liun kaartjes biunen-