-v t Q S E L
BINNENLAND.
FEUILLETON.
t Stormachtige Hoogten.
tiaqn--.
jaspis w°:
fraui
aoSep W
Woensdag 25 Mei 1927 No. 122
werping van het verdrag kon geschie- i den worden door mr. v. Vessem aange-
den, is gedaan in zijn verklaring in de haald.
Eerste Kamer heeft onze minister van Hel ware toch te dwaas, indien men
Buitenlandsche Zaken uitgesproken Ne- in Nederland op grond van een in België
derland's bereidheid om Belgische desi- tegen de bestaande regeling door een
deralia op economisch terrein, die ver- dergelijke aaneenscliakkeling van onge-
band houden met de ligging van België lijmdheden gewekte stemming, zou gaan
teu opzichte van ons land, in overwe- aannemen, dat de bestaande regeling
ging le nemen, en heeft hij uitgesproken onhoudbaar is, en klakkeloos andere
zijne overtuiging te kunnen rekenen op door België gewenschle regelingen
de instemming van de Staten-Generaal, ging aanbieden, die wellicht inderdaad
wanneer met België overleg plaats heeft niet beooelden net wegnemen van reëele
over hetgeen ter tegemoetkoming aan bezwaren, maar waarmede misschien in
die desiderata zou kunnen wor- werkelijkheid andere doeleinden nage-
den gedaan. Na deze hartelijke uitnoo- streefd worden; zoo inplaats van de
dïging van de Nederlandsche Regeering bestaande Scheideregeling, een regeling
is voor België de gelegenheid geopend,die aan België souvereiniteitsattributen
ontstemming over den
MIDDENSTANDSRAAD.
Men scnrijfl aan het Vaderland:
In dit blad is reeds eerder melding
gemaakt van de bijna algemeene ontstem
ming in middenstandskringen over het
advies van den Middenslandsraad over
de voorontwerpen Deze meening wordt,
naar wij vernemen door vele R. Ka
tholieke winkeliers gedeeld^
In dit verband vernamen wij, dat er
onder de neutralen een strooming van
beteekenis bestaat, welke de mandalen
der zittende leden van den Middenstands-
raad niet langer wenscht te hernieu
wen. Men meent, dat zij vervangen be-
hooren te worden door personen, die
krachtiger voor de belangen van den
winkelstand zullen opkomen en daarbij
meer zullen blijven in de organisato
rische lijn. Ook de gelieele organisatie
van den Middenstandsraad wordt door
sommigen aangevochten. Men verlangt
o. m evenredige vertegenwoordiging,
openbaarheid der vergaderingen, grooter
■bevoegdheid, enz.
Kunnen die wenscheu niet worden
ingewilligd, dan zou men den Raad maar
liever opgeheven zien. Het is echter
zeer de vraag, of de Regeering bereid
zal worden gevonden, ecu college, dat
zij een zuiver adviseerend karakter lieefl
toegekend, grooter bevoegdheid te geven.
(In verband hiermede brengen we in
herinnering, dat dc in '19 bij Kon. be
sluit ingestelde Middenslandsraad bestaat
uit vier vertegenwoordigers van ieder
der drie alg. bonden: "Ned. Middenstands
bond, Ned. R. Kalli. Middenst.bond, en
dc Vereen, van den Chr. Handeldr. en
Induslrieelen Middestand. Voorzitter is
mr. brn van Wijnbergen.
De Middenslandsraad lieefl tot taak:
aangelegenheden welke voor den Ned.
Handeldrijvenden of Induslrieelen Mid-
'denslaud van algemeen "belang zijn, te
behandelen, en daaromtrent overleg te
plegen met. oi' voorstellen te doen aan
dc Ministers en andere colleges, of aan
de bovengenoemde bonden. Bovendien
staat de Raad ter beschikking van de
Ministers om deze le dienen van advies
omtrenl aangelegenheden, den Midden
stand betreffende).
UIT DE PERS.
Het woord, thans
a a n België.
Naar aanleiding van een beloog v,an
de Brusselsche „Standaard" dal Neder
land den eersten stap moei doen tot
het weder aanknoopen der onderhande"
lingen heeft mr. A. J. v. Vessem
van liet Utr Dagbl een onderliioud ge
publiceerd de strekking hebbende dat
hel woord thans aan België is.
De schrijver acht het van zejf spre
kend dat België dat zekpre voordeelen
vau Nederland wenscht te verkrijgen,
moet beginnen met zijn verlangens aan
Nederland kenbaar le makjén, welke,
indien zij oiirbaar zijn, vervolgens door
Nederland in overweging kunnen worden
genomen. Maar Nederland kan niet
het wilde weg aanbiedingen gaan doen
aan België. Al wat onzerzijds na de ver
om zijné „desiderata" aan Nederland
kenbaar te maken.
Mr. v. V. waarschuwt niet toe le ge-
'ven aan den door België uitgeoefenden
druk om na dezen eersten stap oolq nog
een tweeden te doen, en aldus aan Bel
gië een presiige-succes te geven.
België zal thans hebben aan te loo-
nenwelke w er k e 1 ij k e b e z w ar e in
het van de bestaande regelingen onder
vindt, Dat men in België hiertegen op-
-.ziet, is begrijpelijk. Want deze bezwa-t
ren liggen waarlijk niet voor het grij
pen. Indien in de Belgische pers tegen de
bestaande regelingen stemming wordt ge
maakt, geschiedt dit met dwaarsheden en
'erzinsels. Bij het geven van voorbeel
den ik mij beperken lot wat de
Brusselsehe „Standaard", die den naam
heeft van een gematigd en serieus blad,
op dit gebied le berde bracht. In een
hoofdartikel in dit blad van 20 Febr. j.l.
werd beweerd:
„Inderdaad is iu 1839 bedongen, en
wel' in artikel 9, paragraaf 11, (lat de
twee regeeringen zich verbinden de be
vaarbare wegcu en de monding van de
Schelde te onderhouden, alsmede (art. 4,
par 11) dat ten alle tijde de stroom zal
moeten beantwoorden, wat zijn be-
baarheid betreft, aan de voorwaarden
door den scheepsbouw en de groeiende
eischen der scheepvaart gesteld" en
hieruit worden dan allerlei gevolgtrek
kingen ten laste van Nederland gemaakt
Nu moei men welen lo. dat atfl. 9 in
hel geheel geen 11 heeft. Iets, wat
volstrekt niet overeenstemt niet het ver
melde in De Standaard, maar er eenigs-
zins op gelijkt er staat niet onder
houden (entretenir) maar behouden fcon-
server) staat in arft. 9 2.
2o. art. 4 heeft ook geen 11, handelt
in heL geheel niet over de Schelde, en
hetgeen in deze paragraaf zou staan,
komt in het geheele verdrag van 1839
niet voor. Echter was een dergelijke be
paling' voorgesteld bij het nieuwe ver
drag, art, IV 2.
Aldus fingeert men bepalingen van
het verdrag van 1839, die niet bestaan,
en beweert dan, dat Nederland er zich
oiel aan houdt I
Op dezen onzin volgt dan in het ar
tikel builen eenig redelijk verband.
,.In verband met dit alles dient het Ka
naal naar den Moerdijk gesteld". En wij
vernemen dan, dat Nederland' destijds
hel Sloe toegeworpen heeft, en daarvoor
het kanaal van Ilansweert in de plaats
gesteld. .Nooit is het evenwaardig ge
weest, met wat afgenomen was". Hier
bij zij opgemerkt, dat het Sloe een zoo
goed als onbevaarbaar water was, met
een diepte van 1 Meier, waarvoor on
verplicht in de plaats gekomen is het
kanaal door Walcheren, dal 6 M. vaar-
diepte toestaat, en bovendien, dal gééu
schipper van Antwerpen naar den Rijn
zou gaan door het Sloe, aangezien deze
weg plm. 40 K.M. langer is dan via hel
Kanaal van Hansweert.
Men ziet dus, dat deze lieden er maar
op1 los praten, zonder le weten, waar liet
overgaat, en zonder zelfs op een kaart
gekeken le hebben. En dit doen niet
leen ongenoemde artilcelensciirijvers in
dagbladen. Dezelfde dwaasheid over liet
Sloe en hel Kanaal van Hansweert wordt
ten beste gegeven in een officieel schrij
ven van de Kamer van Koophandel van
Antwerpen aan den Belgischen minister
van Buitenlandsche Zaken d.d. 25 Fe
bruari 1927. Ook nog andere voorbeel-
verschaft en inplaats van den bestaan-
den scheepvaartweg Antwerpen—bene
den-Rijn, een Belgische kanaal naar het
hart des lands, dal èn economisch èn
politiek een gevaar kan beteekenen. Er
zijn in de Belgische politiek tegenover
Nederland van 1830 tot heden sterke
stroomingen, die voorzichtigheid in dit
opzicht .rechtvaardigen en gebieden.
En men moet niet vergeten, dat in
dien bijv. de bestaande waterweg Schel-
de-Rijn uit scheepvaartkundig oogpunt
zoo bezwaarlijk zou zijn, als 't van Bel
gische zijde voorgesteld wordl, deze be
zwaren ook van de zijde der Neder-
landsche scheepvaart, luide uitgesproken
zouaen zijn. Want de Nederlandsche
scheepvaart neemt in de vaart op Ant
werpen een zéér belangrijk aandeel. En
de Nederlandsche binnenscheepvaart
heeft zich juist tegen de vervanging van
den bestaanden waterweg door het Mocr-
dijkkanaal uitgesproken.
Zeer terecht is dus in de Regeerings-
verklaring door minister Belaerts van
Blokland verklaard, dat nadat België
zijne desiderata zal hebben uitgesproken
vriendschappelijk overleg met België
z&l moeten worden .voorafgegaan door
een nader onderzoek van verschillende
punten en raadpleging van betrokken
Ticliamen". Het geheele Nederlandsche.
Yolk is bereid, de bezwaren, die na zoo
danig onderzoek werkelijk zullen blijken
1e oc-f-taan vete en groole zullen het
niet zijn weg te nemen door regelin
gen, waardoor de wederzijdsche belan
gen van beide landen zullen worden ge
diend.
worden gestild door
Prijs 75 ets
(Ingez. Meel.;
kunst en wetenschappen.
slaal is om aan Cherubini's Requiem
haar volle waarde te geven, juist omdat
het daarin aankomt op de onophoudelijk
wisselende voordracht. Dat is nog van
meer beteekenis dan de technische
moeilijkheden in de parlijen Een deel
daarvan was vermeden door een groo
le coupure in het Dies irae. En er
waren ook nog oogenblikjken (o a. bij
den, als hemelsehe klankpn, hoog ge
houden zang zonder bassen bij de ver
melding van den heiligen Michael in het
Offertorium; waarin het koor niet alle
hindernissen vlot nam. Over het alge
meen echter zat het werk er echter
goed in.
Maar om dan bij Clieruhini te komen
tot een pakkende voordracht, dat is
nog een groole stap verder. En die
stap werd slechts nu en dan door lei
der en koor gezet. De zoo geniale
climax in de aanvangscouplclten Van het
Dies irae had niet hel overweldigende
dal ze kan hebben, en móet hébben, wil
hel .Tuba mirum spargcus sonum" enz.
zijn volle verschrikkelijke beteekenis krij
gen. En na het (héél goed gezongen.)
teere Pie Jesus, had de inzet van het
Agnus Dei niets van het dringende sme
ken. dat Cherubini daar aan dit gebed
gaf.
We noemen hier dit slechts als voor
beelden. We hadden volle waardeering
voor hetgeen d i l koor praesleerde. Maar
in een werk dat zdo'ii sterk uitgesproken
expressie in onderdcelen eisctii, kan het
nog geen bevrediging geven.
In Psalm 12 wèl. Die klonk voj Wat
de kleine groepjes tenoren en bassen
daar deden, was verrassend goed. En
de vrouwen-koren zijn blijkbaar rijk aan
frissclie stemmen.
Voor de begeleiding had de vereeni
ging ter beschikking over orgel (de heer
C. Ferwerda), piano (mevr, T. Verheij-
den-Wind) en een klein strijk kwintet.
Vooral fn hel Requiem deed het liit-
muntend bespeelde orgel groole dien
sten.
En een woord van lof dient ook ge
gebracht te worden aan de lage strijkers
aan wie (met weglating der violende
begeleiding van liet Inlroitus is opge
dragen. Bij de violen was soms de ze
kerheid zoek, en raakte wel eens het
markeeren der voordracht verborgen in
het vervloeien der figuren, vooral bij tfe
Iweede violen.
In den Psalm werd de sopraauparlij
gezongen door mevr. L Kuilcr-Nonhebel.
Die parlij kan een krachtiger geluid
■eten, dan waarover zij beschikt; maar
bijzonder muzikaal en stemming gevend
zij in baar voordracht, die een mooi
beeld suggereerde van de naar God dor
stende ziel
Maar bet mooiste van den avond heeft
zij gegeven in de Oud-Fransche kerstlief-
deren door Willem Pijper bewerkt voor
solo en orgel, heel eenvoudige, maar
mooie liederen, waarin Pijper met \Varm
geVool, maar ook eenvoudig de stem
ming heeft, versterkt door de orgelbc-
gcle.ditig Pr. chtig die in het ie e:
,1'Appel des bergers", en niet minder
het sombere „Entre le boeuf el'
Uil voering Gem. Zang-
ver e e n i g i n g „Hosanna"
Wc weten dat de gemengde zangver-
eeniging „Hosanna" voor 'L overgroote
gedeelte uit ongeschoolde krachten be
slaat. En wie hel koor op liet podium
ziet staan, constateert dadelijk dat er
geen evenwicht is Itisschen het vrou
wenkoor en hel mannenkpor. Die beide
feiten voqj-opgesteld, moet erkend wor
den dat het koor gisteravond ouder lei
ding van den heer Jan Kuiler werkelijkj
goed gezbngen heeft. Het klonk zuiver
en er was nuanceering in den zang, en
al is de voordracht nog niet tot een
meeslepende kracht geworden, er wa
ren toch oogenblikkpn dat er een mooien
klanlc, ontwikkeld werd.*
Maar die waren er méér in den 42sten
Psalm van Mendelssohn, dan in Cheru
bini's „Requiem". En dal is ook begrij
pelijk, want dc muziek,. Van Mendels
sohn zingt makkelijker dan die van
Cherubini, en bereikt veel spoediger een
effect. Dal verschil is zoo groot, dat
betwijfeld mag worden of dit koor wel
Naar het Engelsch van EMILY BRONTE.
Door Tft. A. G. VAN STUIEN.
108.)
HOOFDSTUK XXXIII.
Op den morgen van dien Maandag zag
ik spoedig, dal Earnshaw nog sleeds niet
in slaat was om zijn gewone bezigheden
le verrichten, en daarom bij liet huis
bleef, dat hét onmogelijk zou zijn den
mij toevertrouwden last bij mij te houden
zooals le voren.
Ze kwam vóór mij beneden, en den
luin in, waar ze haar neef wat licht werk
bad zien verrichten; en toen ik hen uit
ging noodigen om'bij het ontbijt te ko
men, zag ik dat ze hem had overgehaald
een groole ruimte grond van aalbessen
en kruisbessenslruiken te reinigen, en ze
waren druk bezig mei samen plannen te
maken over den invoer van .planten van
de Grange.
Ik was verschrikt over de verwoesting
die in een kort half uur was aangericht;
de zwarte aalbessenstruiken waren Jo
seph's oogappel, en ze had juist haar
keus gevestigd op eeu bloembed daar
midden in!
„Daar! Dat zal alles aan den mees
ter getoond worden", riep ik uil, zoodra
het maar ontdekt is. En wat voor ver
ontschuldiging hebt u aan te bieden, dat
u u zulke vrijheden met den tifin ver
oorlooft? We zullen er een fraaie uit
barsting door krijgen; let maar eens op!
Mr. Hareion, ik verbaas mij dat u niet
meer verstand hebt, en dat u oj> haar
verzoek die verwoesting hebt aange
richt!
„Ik had vergeten dat ze van Joseph
waren", antwoordde Earnshaw, nogal
verlegen, „maar ik zal hem zeggen dat ik
het deed".
We aten altijd ons maal met Mi'.
Heathcliff. Ik bekleedde de plaats van
de meesteres om thee te zetten en te
snijden; ik was dus onmisbaar aan tafel.
Catharina zal gewoonlijk bij mij, maar
vandaag sloop ze dichter naar Hareton
en ik zag weiara dat ze niet meer be
scheidenheid zou hebben in haar vriend
schap dan ze in haar vijandschap bad.
„Denk er nu om (iat je niet te veel'
met je neef praat en niet te veel no
titie van hem neemt", waren mijn ge
fluisterde instructies toen we het ver
trek binnen traden, het zal Mr Heath
cliff zeker hinderen en hij zal woedend
zijn op u beiden."
„Dat ben ik niet van plan", antwoord
de zij.
De minuut daarop was ze naast hem
gaan zitten en stak sleutelbloemen in
zijn bord pap.
Hij durfde daar niet tegen haar .te
spreken; hij durfde ternauwernood kij
ken en toch ging ze voort met plagen,
tot hij twee keer op het punt was om
in lachen uit te barsten; ik fronste de
wenkbrauwen en dan keek ze naar den
meester, wiens geest met andere dingen
bezig was dan zijn gezelschap, zooals
zijn gelaat te kennen gaf; en ze werfd
een oogenblik ernstig en keek hem met
diepen ernst onderzoekend aan. Daarna
keerde ze zich af en begon haar on
zin weer; ten slotte uitte Hareton een
gesmoorden lach.
Mr. Healhclilf schrok op; zijn oog
gleed snel over onze gezichten. Catharina
ontmoette net niet haar gewonen blik
van zenuwachtigheid en toch van uitda
ging, dien hij verfoeide.
„Het is goed, dat je buiten mijn bereik
bent", riep hij uit. „Welke booze geest
bezielt je, dat je voortdurend met die
helsclie oogen naar mij terugstaart? Keer
er mee! en herinner mij niet opnieuw
aan je bestaan. Ik dacht, dat ik je het
lachen verleerd had!"
„Ik was heL", mompelde* Hareton.
„Wat zeg je?" vroeg de meester.
Hareton keek op zijn bord en herhaal
de zijn bekentenis niet.
Mr. Heathcliff keek even naar hem
en hervatte toen zwijgend zijn ontbijt en
zijn onderbroken gepeins.
We waren bijna klaar en de twee
jongelieden schoven voorzichtig verder
vaneen, zoodat ik geen verdere storing
gedurende dien maaltijd vermoedde, toen
'Jngez. Meü.;
len. Er waren te veel peren en geen
appelen Wel was er veel zacht fruit dat
goed wegging zoodat er per safcfo reden
coi tevredenheid was. De zaken van
de veiling gaan goed. De uitbreiding vRn.
het gebouw kwam tot stand. De finau-
cieele toestand is bevredigend. Noodig
zal nog zijn uitbreiding van de bestra
ting lang., hel spoor.
Wat de vooruitzichten voor 1927 be
treft nieenl de voorz. dal dit jaar ëen
mooie bloei viel waar le uemen, maar
dat de peren zullen tegenvallen De
appelen zullen wellicht een goeden oogst
geven. Dc vooruitzichten zijn niet zóó
slecht als in Engeland, waar de nacht
vorsten enorme schade hebben aange
richt, zoodat 50 a 75 pel van het zacht
fruit daar weg is Indien dit inderdaad
zoo is, zullen wij 'daarvan zeker prfo-fi-
Leeren.
Ten slotte waarschuwt spr. er tegen,
te vroeg kruisbessen naar Engeland te
zenden^ daar die in minder ^oede con
ditie aankomen en daardoor de markt
bederven.
De secretaris, de lieer v. d. Potest
Olemenl, bracht daarna hel jaarverslag
uit. liet ledental sleeg van 1134 tot 1178
Gehouden werden 85 groole en 182 kleine
veilingen, tol een totaal bedrag van'
f764,285.45. De secretaris hoopt, dat de
totstandkoming van de locaal-spoorlijn,
die het geheele gebied der veiling door
snijdt, den bloei der veiling zal bevox-de-
rcu én den aanvoer der producten zal
vergemakkelij ken
De commissi© lot nazien der rekening
verklaarde deze accoord en gaf alleen in
overweging wat meer op de gebouwen
af te schrijven. De voorz. zei, dat hel be
stuur dit zal doen, zoodra er weer gelid
over is Hel best urn' lieefl reeds véél'
afgeschreven, zoodat gebouwen cu mate
riaal niet hoog te boek slaan.
De rekening en de belans werden vast
gesteld. In de commissie tol nazien der
rekening werd gekozen in dc plaats van
den heer J. Q. C. Lenshoek, dc héér
J A. Koert en lot plaatsverv ld de
heer t! P. Vogelaar le Krabbendijkc
Ifcl bestuur stelde voor te heffen 2
pel voor groole en '1 pet. voor kleine
veiling en 2Vs pet. voor aangevoerde
kruisbessen Na eenige discussie werd
dit laatste percentage (voor aangevoerde
kruisbessen) voor een jaar op 2 spel",
bepaald, zulks bij wijze van proef.
De vier aftredende bestuursleden, de
heeren M. van Harmelcn. A. Lous, .1. .1.
Mol en A. v d Poest Clement worden,
herkozen.
Het bestuur kwam daarna met een
i.'OOïstel tot wijziging der statuten en het
huishoudelijk reglement. Beide zijn door
het bestuur omgewerkt, vergeleken met
statuten en reglement van andere veilin-
en eenvnudio Tn.oals ze nok moeten ziin gell eQ zjj z[jn om advies gezonden naar
en eenvoudig, zooals ze ook moeten zijn
Het daverend applaus en de haai- aan
geboden bloemen waren wel verdiend
Ds. J. de Visser opende het concert
met een kort gebed en .sloot Jiel met
dankzegging, na eerst een woord van
dank en hulde te hebben gebracht aart
directeur, leden en medewerkers.
Het bezoek aan deze uitvoering was
matig.
LANDBOUW
V e i 1 i n g s v e r. „Zuid Beveland'1
te Goes.
Dinsdagmorgen werd in de Prins van
Oranje le Goes de alg. vergadering ge
houden der veilingsver. „Zuid-Beveland"
Dc voorzitter de heer H. A. Hanken,
stelde in het licht dat het jaar 192G
een jaar was van vreemde verschijnse-
een rechtskundige
Een der voornaamste bepalingen is,
dat de beide categoriên leden, die er
nu zijn, n.l. belanghebbende en belang
stellende ledeu, vervallen. Voortaan kun
nen alleen lid zijn zij, die kweekers zijn
en kooplieden in oofl. luin- en landbouw-
voorlbrengselen, als zij ten minste 1 H A.
tuinbouwvoorlbrengselen in eigen cul
tuur hebben. In anlwoord op eenige
vragen zegt de voorz., dat de bepalingen
bij andere veilingen veel scherper zijn
en dal de voorgestelde bepaling ontwor
pen is in overleg met de koopliedenor-
gauisatie.
Enkele heereit-koopers (C. Polderman
en De Wille) protesteeren tegen de voor
gestelde verandering De heer v. d Have
zegt, dat de veilingsvereeniging een
kweekers vereeniging moet zijnDe
kooplieden hebben hun eigen organisatie.
In het Weslland zijn de veilingen odTc
Joseph bij de deur verscheen en door
zijn trillende lip en woedende oogen
liet blijken, dat de schade aan zijn kost
bare struiken toegebracht, ontdekt was.
Hij moest Cathy en haar neef bij die
plek gezien hebben vóór hij ze onder
zocht, want terwijl zijn kaken werkten
als die van een koe, die zijn voedsel
herkauwt en zijn woorden moeilijk ver
staanbaar maakten, begon hij:
„Ik moet mijn loon hebben en ik
moet gaan! Ik had gedacht te sterven,
waar ik zestig jaar gediend heb; en ik
had gedacht mijn boeken in mijn zolder
kamertje op te stapelen, en al wal ik
heb en zij '(je ren de keuken voor zich
zelf gehouden - ebben; ter wille van de
rust. Het was hard om mijn eigen
plaatsje bij den haard op te geven,
maai' ik dacht dat ik dat kont Maar
neen, ze ontstelen mij mijn tuin, en bij
den hemel, meester, dat kan ik niet vër-
dragen 1 U moogt u onder het juk buigen
als u wilt ik ben er niet aan gewèucl,
en een oude man raakt niet zoo spoedig
gewend aan nieuwe toestanden. Ik zou
liever met wegwerk verder mijn broodje
verdienen 1"
„Nu, nu, gek!" viel hem Heathcliff in
de rede, „maak het kort'. Wat is je
grief? Ik wil in geen twisten tusschen
jou en Nelly tusschenbeide komen
ze mag je in net kolenhok sluiten wat
mij betreft."
„Het is Nelly niet!" antwoordde Jo
seph. „Ik zou niet weggaan voor Nelly
hoe een leelijke nietsnut het ook is.
De hemel zij dank! zij kau niemand's
ziel stelen! Zij was nooit zoo mooi, dat
een manspersoon tegen haai' zou gaan
knipoogen. Het is die afschuwelijke, god-
delooze hoogheid, die onzen jongen heeft
betooverd mei haar boos oog en haar
drieste manieren lot Neen! bet
doet mij pijn aan mijn hart! Hij is alles
vergelen, wat ik voor hem gedaan heb
en heeft een heele rij vau de grootste
bessenboomen in den tuin uitgerukt 1"
En hier klaagde hij luid op; geheel ter
neergedrukt door het gevoel van zijn
bitter onrecht en Earnshav/s ondank
baarheid en gevaarlijken toestand.
„Is de dwaas dronken?" vroeg Heath
cliff.
„Haretou, ben jij het op wien hij
wat te zeggen heeft?"
„Ik heb er twee of drie struiken uit
getrokken", antwoordde de jonge man,
„maar ik zal ze er weer in zetten."
„En waarom heb je ze er uilgetrok
ken?" zei de meester.
Catharina mengde zich hier wijselijk
in het gesprek.
„Wij verlangden daar eenige bloemen
te planten", riep ze. „Ik ben de eenige
persoon die afkeuring verdient, want
ik verlangde, dat hij het doen zou."
(Wordt vervolgd.)
