7J2 derde oorzaak, twee hunner van circa 11 Uet«*- hoogte omlaag en kwamen te recht op een stapel balken. Beiden be kwamen ernstige inwendige kneuzingen en werden per auto van don G. D. uit Heerlen naar Oalvariënberg overgebracht. Zondag was hun toestand nog bedenke lijk Aan den Boendaalschen steenweg te Brussel waren de vorige week nieu we buizen gelegd voor de waterleiding. Vermoedelijk is daarbij een gasleiding beschadigd- Zaterdagavond althans merk ten een aantal burgers en een politie agent een sterke gasreuk op. Een hun ner stak een lucifer aan, waarop een geweldige ontploffing plaats had. Vijf burgers en de agent werden tegen oen gr on a geslagen en liepen mm ot' meer ernstige brandwonden op. De 25-jarige AI. Smets moest naar het ziekenhuis worden gebracht Gisterochtend is op het vliegveld van Gandau een sportvliegtuig veronge lukt Op ongeveer 80 meter hoogte scheen óe bestuurder plotseling te wil len landen, hetgeen hij onder een zeer scherpen hoek trachtte te volbrengen, met het gevolg evenwel, dat de machine totaal versplinterd werd. De bestuurder bekwam ernstige verwondingen, een an dere inzittende was op slag dood, In den nacht van Zaterdag op Zon dag is op den sneltrein Warschau—Kra- kau een aanslag gepleegd. In de nabij heid van Lublin waren over een af stand van 250 Meter de rails losge schroefd, terwijl tevens een steenen dam over de spoorlijn was gelegd. De ma chinist bemerkte gelukkig bijtijds het dreigend gevaar en slaagde er in den Irein tot stilstand te brengen. Er schijnt hier sprake te zijn van een polilickcn aanslag, aangezien zich in den trein een hooggeplaatst Galliciscli politiebeambte móSst bevinden, tot wiens ressort de minderhedenkwesties behooren. BRANDEN. Vermoedelijk door het onvoorzichtig omgaan met een spirituslichtje door een gezelschap picnicers, zijn onder Zeist een padflr H A. heide en kreupelhout af gebrand. Politie, burgers en militairen wisten te voorkomen, dal hoog opgaan de hoornen van het bosch, meest spar ren, mede oen prooi der vlammen wer den Gisteren zijn in de omgeving van Hil versum op drie verschillende plaatsen resp 700. 300 en 100 M.2 heide verbrand, het eerste perceel door het wegwerpen van een brandende cigaret of lucifer, de beide andere door vuur uit een locomo tief. Te Apeldoorn is de kurkfabriek van den lieer B. Geerdink geheel in vlammen opgegaan, waarbij .voor f 50.000 verloren ging. De voorraad was laag verzekerd Een der oudste brandweerlieden is na thuiskomst aan een hartverlamming over leden, Te Haarlem is de sigarenwinkel van P v. G. aan de Kleine Hofstraat Zon-, dagmiddag afgebrand, vermoedelijk door het omvallen van een flescli benzine, die leeg gelbopen was. AFLOOP AANBESTEDINGEN1. Bij de door de vereeniging „Land bouwbelang te S1 Maartensdijk ge houden aanbesteding voor de levering van 33000 KG Chilisalpeter; 1000 KG. kopersulfaat.: 1000 K G. Norgesalpeter en 1100 KG. kalle, sal peter waren laagste in schrijvers voor Chili- en Norgesalpeter de heer J. van den Berge te Bruinisse voor respect f 14.56 en f 11.30 per 100 Kilogram. Voor kopersulfaat de heer A. J. van IJsseldijk St Maartensdijk voor T 29.75, en voor kalksalpeter de heer C P. Ver meulen voor f 14 per 100 K G. Den laag- sten inschrijvers werd de levering opge dragen. BUITENLAND. HOOFDBELANGEN DER INTERNAT. ECONOMISCHE CONFERENTIE TE GENÊFE. De desbetreffende deskundige oommis sie heeft op verzoek van het hoofdbe stuur van ae Vereeniging voor Volken bond en Vrede een rapport uitgebracht over de beteekenis, vooral voor Neder- I a n d van de intern, economische confe rentie, dien, gelijk bekend, op het oogen- ïblik te Genève bijeen is. Waar nu de algemeene beschouwingen zijn afgeloopen, en het eigenlijke practi- schc werk in de commissies is hegonnen, leek 'L ons gewenscht uit bovengenoemd rapport een en ander te omfleenen. De commissie tiad als voorzitter Prof. mr M W. F. Treub. In de inleiding van dit rapport nu wordt .er op gewezen dat alle belemme ringen van het internationale verkeer, waarover men de Nederlandsche indu strie. handel, landbouw en scheepvaart zoo dikwijls hoort lilagen, op het pro gramma der conferentie voorkomen. .Vele van deze belemmeringen liggen op het terrein der invoerrechten, welke de staten heffen van uit het bui tenland aangevoerde goederen In tal rijke gevallen zijn de tarieven juist dc laatste jaren vernoogd, waarin ze in een groot aantal landen een peil hebben be reikt, dal in hooge mate den handel' bemoeilijkt Zelfs maken zij den invoer der zoo onmatig belaste goederen vaak geheel onmogelijk en onder de handelsbe lemmeringen neemt dan ook do hoogte der tarieven een belangrijke plaats in. Hoe dikwijls hoort men niet de Neder landsche industrie klagen over de hooge tariefmuren, die andere landen op hun grenzen hebben opgericht, en die voor de Nederlandsche producten den afzet ïurar hel buitenland bemoeilijken Door die belemmering neemt het aan tal staten toe, dat de voor de producten van hun nalionalen arbeid niet in vol doende mate koopers vindt. Hoe algcmce- ner de moeilijkheden worden gevoeld, hoe grooter de kans, dat men iets zal on dernemen tegen het euvel. Mede in dit verband wordt gewezen op de nomenclatuur en de clas sificatie der posten, die in de ver schillende landen op hel tarief van invoerrechten voorkomen. In ver band met de sterk protectionistische nei-i gingen, die in toenemende mate de poli tiek der meeste lauden beheerschen, bij de regeling van dit schijnbaar secundaire vraagstuk groote belangen gemoeid en vooral een land als het onze zal ten zeer ste gebaat zijnalsook op dit gebied betere begrippen gaan heerschen. De aandaent wordt zoo ook gevesfigd op. de z.g. vrachttarieven, die moe ten dienen om het buitenland tot con cessies op het gebied der handelspolitiek i te bewegen en om invoerrechten te doen verlagen, waarvan de eigen industrie en' landbouw nadeel ondervinden, als deze bedrijfstakken naar het buitenland wil len exporteeren. Nederland heeft aan deze politiek nooit mee willen doen. Ook wordt gewezen op de in de han- delstraclaten op 'te nemen zgn. clausule van m eestbegunstiging. Krach tens deze clausule verbinden zich twee stalen, die te samen een handelsverdrag sluiten, om alle voordeelen, die een van hen beiden mo'cht toekennen aan een derden slaat, automatisch van toepassing te verklaren op den medecontractant. Deze krijgt daardoor dus de zekerheid, dat van achterstelling bij derden geen sprake zal zijn. Weel een derde voor het een of ander artikel een bijzonder han delspolitiek voordeel te bedingen, zoo zal dat automatisch ten deel vallen aan den staat, die een handelsverdrag met meest- begunstiging heeft gesloten. Diverse voorbeelden van willekeur op het gebied der handelspolitiek worden opgehaald, waardoor lauden, die zooals Nederland op een redelijke wijze de uieestbegunsliging in de praclijk brengen, van dc in het buitenland getroffen maat regelen een hinderlijke belemmering bij hun uitvoer ondervinden. Het rapport concludeert I-Iet valt daarom toe te juichen, dat liet schijnbaar zuiver technische, doch in derdaad heel wat verder strekkende on derwerp van de nomenclatuur der tarie ven op de agenda der Economische Con ferentie is geplaatst. Ook hier moet men zich natuurlijk wachten voor overdreven illusies. Er is geen denken aan, dat als gevolg van de Conferentie, terstond een andere toepassing van de meestbegunsti- gingsclausule te venvachten zou zijn. Doch wij gaan al een heel eind ini de) goede richting, wanneer ter Conferentie eens openlijk wordt uitgesproken, dat specialisatie van tariefposten, niet door den beugel kan. De commissie voor de Handelsbelem meringen uit de Internationale Kamer van Koophandel heeft aan het slot vari het belaugrijke rapport, dat zij aan heit eind van het vorige jaar over de ophef fing van de handelsbelemmeringen heeft uitgebracht, den wensc.h geuit, dal de Volkenbond het initiatief moge nemen lo.t het scheppen van een permanente Con ferentie voor douane- en handelsaauge- legenlieden. Of wij thans reeds op de instelling van zulk een instituut mogen hopen, zouden wij niet wagën te voor spellen, doch de toekomst kan het ons brengen En daarmede zou dan het or gaan geschapen zijn, dat vanwege den Volkenbond kan medewerken tol hét op lossen van geschillen over ontduiking van de meestbegunstiging en te ver door gevoerde specialisatie van tariefposten, tot heil van practiscli alle Staten inzon derheid ook van ons eigen land." Wat ook den internationalen handel zeer belemmert, is de plotselinge en her haalde w ij z i g i n g e n in de tarieven. [Daarenboven wordt in sommige landen een beperking of z.g. „contingenteering' van den invoer nog veel toegepast. Deze brengt het verderfelijk systeem der con senten met zich. Ook wordt gewezen op het verderfelijke systeem der douanefor maliteiten. Dan zijn er de i n- e n uitvoerver boden, die den internationalen handel zeer bemoeilijken. Vooral op net gebied van landbouw en veeteelt zijn de bestaande invoerverbo den van ernstig nadeel En dan zeker de maatregelen, die de verschillende re geeringen in dc laatste jaren genomen hebben om te verhinderen, dat met de ingevoerde producten ziekten en para sieten van planten en dieren worden o\ergebraclit, hebben een zekere be ruchtheid geitregen, en berokkenen den Nederlandschen laftdbouw en de veeteelt vaak ernstige schade. Gewezen wordt op den toestand, als alle landen over één kam worden ge schoren. met den ongunstigsten toestand als basis, Ook deze materie zal Ier conferenlie én derhalve internationaal worden aangepakt Tol de indirecte gevolgen, die de véle bescnermende maatregelen en vooral de hooge tarieven tot schade van het econo misch leven met zich brengen, komt ook de „dumping". Een verschijnsel, dat als volgt wordt omschreven Wanneer de nationale industrie door hooge tariefmuren in staat wordt gesteld, om op de binnenlandsche markt de prij zen op te drijven tot een peil, dat onge veer gelijk staat aan de prijzen op de wereldmarkt, vermeerderd met de in voerrechten, dan zal bet vaak voorfleelig voor haar zijn. om bet voor den export bestemde gedeelte van haar producten tc verkoopen tegen aanzienlijk lagere, prijzen, soms zelfs lager dan den gemid delden kostprijs. Herhaaldelijk heeft de Nederlandsche industrie in de laatste jaren van een uit dumping voortvloeiende verstoring van de markt te lijden gehad en hoewel er ongetwijfeld omstandigheden denkbaar zijn, waarin de buitenlandsche fabrikant tot dumping overgaat, ook zonder dal hij op 'de binnenlandsche markt door in voerverboden of hooge rechten wordt beschermd, toch vindt een dergelijk ver schijnsel in de meeste gevallen in zulk een politiek van' bescherming haar oor sprong. Het is derhalve niet alleen om de directe gevolgen van invoerverboden en hooge tarieven, dat iedere vermin dering en iedere poging om tot vermin dering tc komen met vreugde moet wor den begroet, doch het is ook wel dege lijk om de indirecte gevolgen, dat een afschaffing van invoerverboden en een verlaging der tarieven voor ons land van belang kan zijn. Het in vele gevallen zoo verderfelijke verschijnsel van tij delijke dumping zou zonder de huidige belemmeringen van den internationalen handel ongetwijfeld tot de uitzonderin gen behooren co veel minder voorkomen dan thans het geval is. Gewezen wordt voorts in het rapport op de hernieuwing zij het dan ook in gewijzigden vorm van de voor malige suikerconventie. Dc lusschen Groot Brittannië en de voornaamste beetwortelsuiker producee- rende stalen, met uitzondering van Rus land en Roemenië, gesloten Snikercon- ventie trad op 1 Sept. 1903 in werking, en had ten doe] een einde te maken aan een ongezonden wedstrijd der naties in het ver) een en van steun van overheids wege ten bate van de ontwikkeling eener mhcemsche suikernijverheid. Deze con ventie werd in 1908 verlengd, doch na het uitbreken van den wereldoorlog niet meer. Sindsdien is de toestand van den sui kerhandel weder te vergelijken met dien, welke voor 1903 bestond, met dien ver stande echter, dat thans de wedstrijd in het verleenen van bescherming niet al leen plaats heeft tusschen de landen met een inheemscne beetwortelsuiker industrie, maar tusschen alle suiker-pro- duceerende naties. Vrijwel de eenige uit zonderingen vormen daarbij .Nederland en de Nederlandsche koloniën. In het bijzonder hier te lande ondervinden in verband daarmede de omstandigheden, waaronder de beehvorlelsuikerproductie plaats vindt, den laatsten tijd in hooge mate den ongimstigen invloed van den ongezonden toestand in den internatio nalen suikerhandel. Er is echter een alom baanbrekend in zicht, aat het algemeen belang der vol keren in dezen ongezonden toestand dringend voorziening eischt. Tot de voor ons nadeeligste kwesties behoort wel de tarievenpolitiek der spoorwegen van de ons om- ringeime landen. Bekend is de schade, die onze havens ondervinden van de spe ciaal verlaagde tarieven op de Duilsche spoorwegen voor goederen die van of naar de Duitsche zeehavens worden ver voerd. Niet slechts hel verkeer mei liet Duilsche binnenland zelf, doch ook goe deren naar en van Zwitserland, Oosten rijk, Tsjecho-Slowakije,, worden op deze wijze naar Hamburg gelokt door ont trekking hetzij aan Nederlandsche ha vens en Antwerpen, hetzij aan dc Fran- sche havens en Triest. Het is moeilijk te bepalen, waai- hier de grens ligt tus schen de geoorloofde loyale concurren tie ten behoeve der Duilsche havens en het onttrekken van het verkeer ten nadeele der gemeenschap aan de na- natuurlijke verkeerswegen, waarvan dan wel de Rijn de voornaamste is, doch in Nederland heerscht in sterke mate de overtuiging, dat maar al te vaak dit laat ste het geval is. Reeds houdt de Vol kenbond zich bezig met de bestudee ring van dit vraagstuk en dal de invloed van buiten niet steeds zonder uilwerking blijft, is wel gebleken toen ten gevolge der Italiaansche protesten de Duitsche bestrijding van Triëst in scherpte is ver minderd. Ook Frankrijk zal zich de be nadeeling zijner havens niet zonder fiieer laten welgevallen en èlgemeene aandrang tot verzachting van het agressieve karak ter der tarievenpolitiek vau de Duit sche spoorwegen zon dus ook voor Ne derland wei tot eenige verbetering kun nen leiden. Op dezelfde wijze als Duitsch- land past ook België "het middel der pooiale spoorwegtarieven toe, lenein- ,e het verkeer over zijn haven te be vorderen en Antwerpen dankt daaraan gedeeltelijk zijn drukke spoorwegverkeer met gebieden, die anders den Rijn zou den gebruiken. Vele andere middelen vindt men in verschillende landen toegepast ter be voordeeling van nalo nale ha vens en nalonale scheepvaart en wering van den buitenlandsclien me dedinger. In Frankrijk dienen daartoe de surtaxes d'enlrepot et d'origine, die eeu verhooging van het invoerrecht betec-; kenen voor zoover de goederen via niet- Fransche havens Frankrijk bereiken. Wij zijn in Nederland met deze rechten bekend, omdat op dit gebied Antwerpen als Fransche haven wordt beschouwd en daardoor bijna het gebeele verkeer met den Elzas Langs den Rijn en per spoor tot zich trekt, terwijl vroegen- een flink gedeelte daarvan over de Neder landsche havens ging. Bevoordeeling ge niet in verschillende lauden de nationale scheepvaart door verlaagde invoerrech ten, wanneer de goederen met schepen onder de nationale vlag worden aan gevoerd. Ook verlaagde havenrechten of andere retributies voor de nationale scheepvaart benadeelen het internatio nale verkeer evenals het voorbehouden aan de eigen handelsvloot van het ver keer met de koloniën oT van de kust vaart. LONDEN SCHE BRIEVEN. Van onzen Londgnschen correspondent. Toekomstdroom. Lonaen, 2 Mei 1927. Londen is als een oud en dierbaar huis, aat in zijn inrichting en bouw niet meer in overeenstemming is met den tijd. Het huis is vol goed, dat door ouderdom waarde en adel heeft gekre- Maar het is een belemmering voor nieuwerwetsche functies van het liuis. Het leven is anders dan vroeger en eischt andere gemakken, andere vor men, andere manieren. Het wordt meer en meer gebiedend en de bewoners zien het wel dat het oude plaats maakt voor het nieuwe, opdat het leven der voortvarendheid, waarvan men nu zooveei "houdt, er ten volle kan heer schen. Maar een groote orpuiming in een stad is zeker even moeilijk als een groote opruiming in een huis. Men komt voortdurend op zaken, waarvan men niet wil scheiden, hoe zeer ze ook overbodig geworden zijn en zelfs hinderlijk voor den goeden, modernen gang van zaken, die ruimte eischt voor de drukke be weging en vereenvoudiging van allerlei taken en processen. Elke oude staa in onze wcstersche wereld heeft dezelfde moeilijkheden. Alle oude sleden worden te nauw, haar hui zen te ongeriefelijk en te omvangrijk, haar straatjes te smal en te bochtig. Hel groote Londen eischt meer „doorbraken" en meer sloopingswerk om het geschikt te maken voor moderne behoeften van andere steden. Maar zijn menschen hechten er misschien tevens meer aan 't oude, dan de menschen van andere steden. Sloopingswerk en door braken beteckenen opoffering van ouden sfeer, waaraan vaak geschiedenis zit. In aeze te nooi en te gras bijeengebouW- de stad, gegroeid van een gehucht tot een 'tnetropooi' in een tijdsverloop van misschien vijftien eeuwen, heeft veel steen-historie, is veel adellijk en dierbaar geworuen, meer naarmate de vermaar de tand des lijds er ijveriger aan heeft geknaagd. De slooper in de stad wordt als een stier in een porceleinwinkeï. Intusscnen doet hij zich geldën, meer en meer. "Wannéér ik hem zie staan, soms op mijn omzwervingen, hoog in de lucht, op een vermolmden balk of een stuk vernield muur, verschijnt hij mij wel, op zijn verheven standpunt, scherp omlijnd legen de in deze schoone Lente dagen zoo klare lucht, als een levend standbeeld, symboliseerend de „behoef ten des tijds". Heeft hij niet in een paar jaar tijd een heele straat, de beroemde Regent Street, neergehaald in een regen van stof en gruis? En hebben zijn „te gen werkers" voor de oude huizen geel bepleisterd en de heele straat lang van hetzelfde model en dezelfde versiering, niet in weinig minder tijd een nieuwe straal gemaakt van witte handelspalei- zeu, die nu doen denken aan opgeluis terde steile krijtrotsen? De gedaantever wisseling heeft dat deel van Londen mo dern gemaakt, dal wil zeggen gerietefij- ker, zuidelijker, sneller en leelijkcr. Leelijker, omdat de straat nu in haar aanblik geen herinnering geeft aan de glorie van haar verleden, omdat men met dc oude huizen de stemming heeft ver woest; leelijker ook, omdat de moderne j,krijtrots"-gebouwen allesbehalve mooi worden ,genoemd. Zij zijn gebouwd voor nut, niet voor schoonheid. Er is niets aan te doen, „das Alte stuerzt", dat heeft het altijd gedaan voor de moderne behoeften. Ik schrijf er maar eens over, omdat er in Londen nu zooveel „stuerzt". Nu weer gaat men de hand slaan aan een van de merk waardigste en aantrekkelijkste architec tonische scheppingen, die de stad üan aanwijzen, aan het beroemde Adelphi Terrace, 350 jaar geleden gebouwd dooi de gebroeders Adam, architecten en biu- nenhuiskunstenaars van grooten naam, wier schoorsteenmantels b.v. hier nu nog antiquarisch groote waarde heb ben. Dit Adelphi Terrace ligt aan den Noordelijken Theemsoever. tusschen het Cnaring Cross-station en de twee groote hotels' Cecil en Savoy „Adelphi" is het Gricksche woord voor broeders: en de vier broeders Adam ontleenden hun in- inspiralie voor dezen oeverbouw aan een bezoek aan Italië en de overblijfse len van hel paleis van Dioletiauus in Spalalo, aan dc Adrialische Zee. De stijl van deze archilecLuur kan men niet oorspronkelijk noemen, maar wel mag men zeggen, dat oeverbouw hier op ge niale en zeer aangename wijze is toege past De Adelphi Terrace is voor mijn gevoel wei zoo wat het aantrekkelijkste bouwwerk van Londen. De grond is liet eigendom van een rustend bankier, en als zoovele grondeigenaren in dit land, begint hij zich ongerust tc maken over de hooge belastingen, die zijn bezit mee brengt. De pachttijd van de meeste gronden, waarop de gebouwen van de gebroeders Adam slaan, loopt ten einde. Het vooruitzicht is nu, dat de grond bezitter. wanneer het zoo ver is. de gebouwen die dan overeenkomstig dc landswetten 2ijn eigendom worden zaï ialen neerhalen, om den duren grond te verkoopen voor de benoeften van handelsondernemingen. Dil Adelphi Terrace is ook beroemd als woonoord van vermaarde schrijvers, Bernard Shaw woont er o. a alsmede zijn collega van zoo gansch ander ka rakter, Sir James Barrie, de schrijver- van Petei- Jan en van een heele serie, diep beminde, uiterst sentimeiiLeclo too- neelstukken. De Icunslenaarsbent. die er nu nog onderdak heeft, zal in de naaste toekomst wel een goed heenkomen moe- ten zoeken. Met de te verwachten ver dwijning van de bestaande Adelphi-ge- bouwen (altnans een groot deel er var), zal een ander typiscn stuk Londen aan den veranderingslust van den modernen geest zijn opgeofferd. Hoe tenslotte het Londen van de toe komst er zal 'uitzien, kan men zich eenigszins indenken, al of niet juist, wanneer men hoort, wat deskundige toe komstprofeten op dit punt te zeggen heb ben. Ik heb u vroeger al eens verteld, dat men zich een toekomstig Londen denkt als een stad, waar het leven groo- tenoeels onder den grond zal woelen, zoo eenigszins in den geest van dat op de bekende nieuwe Duitsche film, Me tropolis, waar dc geheel machinaal ''ge worden werkers iu den buik van de slaa in opsland komen tegen hun onder drukkers, luttel in aantal, die hun plaats je in de zon hebben gehouden. Het is een afsenrikwekkend toekomstbeeld. Ik voel mher voor dat van professor Ri chardson, die in een rede dezer dagen zich een krachtig tegenstander heeft ge toond van de manier, waarop Londen zich op het oogenblifc in archetectonisch opzicht onlwiklcelt. Hij wil een geheel nieuw stadsplan en toont zich als zoo danig een kampioen van den slooper. Hij noemt Londen thans een liuizenver- zameling zonder stijl en zonder „rugge- graat". Nieuwe Jiooi'dverkeerswegen zijn noooig, aangelegd op een wijze, die de schoonheid der beste historische gebou wen kau onthullen Inderdaad kan men in het huidige Londeu de meeslc monu mentale gebouwen niet zien De kathe draal van St. Paul is een treffend voor beeld. Het denkbeeld van den professor en dat van vele andere deskundigen is, dat de stad scherp zal worden onderverdeeld in districten, die elk hun eigen speciale bestemming hebben. Alle fabrieken, nu her en der over de gan- scne uitgestrektheid van de stad ver spreid, zouden b.v. in den Oostelijken uithoek moeten komen, in de onmiddel lijke nabijheid der havenwerken Ver der naar het Oosten, op het platteland ea niet te ver van de fabrieken en ha vens, zouden de. tuindorpen der fa- brieks- en havenarbeiders moeten ko men. Pakhuizen, waarvan de City nu nog vol is, zouden er uit moeten ver dwijnen, en alle administratiekantoren zouden er moeten worden samengetrok ken. De neiging van het oogenblik is, dal kantoren van handelsondernemingen zich meer en meer naar het Westen van de stad verplaatsen en zich gaan voegen tusschen de winkels en woon huizen van het West End, De"professor wil natuurlijk ook een speciaal winkel- district hebben in het West End en alles cr uit bannen, dat er niet in hoort. Sta tions zouden in hel centrum van de stad (in eèn straal van een acht K.M.) niet meer mogen bestaan en zonden met el kaar worden verbonden door een cein tuurbaan, die om het stadscentrum heen ïoopl. Zijn meest drastische voorstel is dat rijverkeer in alle vormen in dat slaascentrum zou worden verboden en dat de voetgangers er zouden worden vervoerd door middel van bewegende trottoirs, overdekt door glazen daken. Het klinkt niet onaardig; maar het zal ,lang duren vóór men zoo ver is. Electrische Drukkerij G. W. den Boec, Middelburg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1927 | | pagina 6