7J2
derde oorzaak, twee hunner van circa
11 Uet«*- hoogte omlaag en kwamen te
recht op een stapel balken. Beiden be
kwamen ernstige inwendige kneuzingen
en werden per auto van don G. D. uit
Heerlen naar Oalvariënberg overgebracht.
Zondag was hun toestand nog bedenke
lijk
Aan den Boendaalschen steenweg
te Brussel waren de vorige week nieu
we buizen gelegd voor de waterleiding.
Vermoedelijk is daarbij een gasleiding
beschadigd- Zaterdagavond althans merk
ten een aantal burgers en een politie
agent een sterke gasreuk op. Een hun
ner stak een lucifer aan, waarop een
geweldige ontploffing plaats had. Vijf
burgers en de agent werden tegen oen
gr on a geslagen en liepen mm ot' meer
ernstige brandwonden op.
De 25-jarige AI. Smets moest naar
het ziekenhuis worden gebracht
Gisterochtend is op het vliegveld
van Gandau een sportvliegtuig veronge
lukt Op ongeveer 80 meter hoogte
scheen óe bestuurder plotseling te wil
len landen, hetgeen hij onder een zeer
scherpen hoek trachtte te volbrengen,
met het gevolg evenwel, dat de machine
totaal versplinterd werd. De bestuurder
bekwam ernstige verwondingen, een an
dere inzittende was op slag dood,
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag is op den sneltrein Warschau—Kra-
kau een aanslag gepleegd. In de nabij
heid van Lublin waren over een af
stand van 250 Meter de rails losge
schroefd, terwijl tevens een steenen dam
over de spoorlijn was gelegd. De ma
chinist bemerkte gelukkig bijtijds het
dreigend gevaar en slaagde er in den
Irein tot stilstand te brengen. Er schijnt
hier sprake te zijn van een polilickcn
aanslag, aangezien zich in den trein een
hooggeplaatst Galliciscli politiebeambte
móSst bevinden, tot wiens ressort de
minderhedenkwesties behooren.
BRANDEN.
Vermoedelijk door het onvoorzichtig
omgaan met een spirituslichtje door een
gezelschap picnicers, zijn onder Zeist
een padflr H A. heide en kreupelhout af
gebrand. Politie, burgers en militairen
wisten te voorkomen, dal hoog opgaan
de hoornen van het bosch, meest spar
ren, mede oen prooi der vlammen wer
den
Gisteren zijn in de omgeving van Hil
versum op drie verschillende plaatsen
resp 700. 300 en 100 M.2 heide verbrand,
het eerste perceel door het wegwerpen
van een brandende cigaret of lucifer, de
beide andere door vuur uit een locomo
tief.
Te Apeldoorn is de kurkfabriek van
den lieer B. Geerdink geheel in vlammen
opgegaan, waarbij .voor f 50.000 verloren
ging. De voorraad was laag verzekerd
Een der oudste brandweerlieden is na
thuiskomst aan een hartverlamming over
leden,
Te Haarlem is de sigarenwinkel van
P v. G. aan de Kleine Hofstraat Zon-,
dagmiddag afgebrand, vermoedelijk door
het omvallen van een flescli benzine, die
leeg gelbopen was.
AFLOOP AANBESTEDINGEN1.
Bij de door de vereeniging „Land
bouwbelang te S1 Maartensdijk ge
houden aanbesteding voor de levering
van 33000 KG Chilisalpeter; 1000 KG.
kopersulfaat.: 1000 K G. Norgesalpeter en
1100 KG. kalle, sal peter waren laagste in
schrijvers voor Chili- en Norgesalpeter
de heer J. van den Berge te Bruinisse
voor respect f 14.56 en f 11.30 per 100
Kilogram.
Voor kopersulfaat de heer A. J. van
IJsseldijk St Maartensdijk voor T 29.75,
en voor kalksalpeter de heer C P. Ver
meulen voor f 14 per 100 K G. Den laag-
sten inschrijvers werd de levering opge
dragen.
BUITENLAND.
HOOFDBELANGEN DER INTERNAT.
ECONOMISCHE CONFERENTIE TE
GENÊFE.
De desbetreffende deskundige oommis
sie heeft op verzoek van het hoofdbe
stuur van ae Vereeniging voor Volken
bond en Vrede een rapport uitgebracht
over de beteekenis, vooral voor Neder-
I a n d van de intern, economische confe
rentie, dien, gelijk bekend, op het oogen-
ïblik te Genève bijeen is.
Waar nu de algemeene beschouwingen
zijn afgeloopen, en het eigenlijke practi-
schc werk in de commissies is hegonnen,
leek 'L ons gewenscht uit bovengenoemd
rapport een en ander te omfleenen. De
commissie tiad als voorzitter Prof. mr
M W. F. Treub.
In de inleiding van dit rapport nu
wordt .er op gewezen dat alle belemme
ringen van het internationale verkeer,
waarover men de Nederlandsche indu
strie. handel, landbouw en scheepvaart
zoo dikwijls hoort lilagen, op het pro
gramma der conferentie voorkomen.
.Vele van deze belemmeringen liggen
op het terrein der invoerrechten,
welke de staten heffen van uit het bui
tenland aangevoerde goederen In tal
rijke gevallen zijn de tarieven juist dc
laatste jaren vernoogd, waarin ze in een
groot aantal landen een peil hebben be
reikt, dal in hooge mate den handel'
bemoeilijkt Zelfs maken zij den invoer
der zoo onmatig belaste goederen vaak
geheel onmogelijk en onder de handelsbe
lemmeringen neemt dan ook do hoogte
der tarieven een belangrijke plaats in.
Hoe dikwijls hoort men niet de Neder
landsche industrie klagen over de hooge
tariefmuren, die andere landen op hun
grenzen hebben opgericht, en die voor
de Nederlandsche producten den afzet
ïurar hel buitenland bemoeilijken
Door die belemmering neemt het aan
tal staten toe, dat de voor de producten
van hun nalionalen arbeid niet in vol
doende mate koopers vindt. Hoe algcmce-
ner de moeilijkheden worden gevoeld,
hoe grooter de kans, dat men iets zal on
dernemen tegen het euvel.
Mede in dit verband wordt gewezen
op de nomenclatuur en de clas
sificatie der posten, die in de ver
schillende landen op hel tarief van
invoerrechten voorkomen. In ver
band met de sterk protectionistische nei-i
gingen, die in toenemende mate de poli
tiek der meeste lauden beheerschen, bij
de regeling van dit schijnbaar secundaire
vraagstuk groote belangen gemoeid en
vooral een land als het onze zal ten zeer
ste gebaat zijnalsook op dit gebied
betere begrippen gaan heerschen.
De aandaent wordt zoo ook gevesfigd
op. de z.g. vrachttarieven, die moe
ten dienen om het buitenland tot con
cessies op het gebied der handelspolitiek
i te bewegen en om invoerrechten te doen
verlagen, waarvan de eigen industrie en'
landbouw nadeel ondervinden, als deze
bedrijfstakken naar het buitenland wil
len exporteeren. Nederland heeft aan
deze politiek nooit mee willen doen.
Ook wordt gewezen op de in de han-
delstraclaten op 'te nemen zgn. clausule
van m eestbegunstiging. Krach
tens deze clausule verbinden zich twee
stalen, die te samen een handelsverdrag
sluiten, om alle voordeelen, die een van
hen beiden mo'cht toekennen aan een
derden slaat, automatisch van toepassing
te verklaren op den medecontractant.
Deze krijgt daardoor dus de zekerheid,
dat van achterstelling bij derden geen
sprake zal zijn. Weel een derde voor het
een of ander artikel een bijzonder han
delspolitiek voordeel te bedingen, zoo zal
dat automatisch ten deel vallen aan den
staat, die een handelsverdrag met meest-
begunstiging heeft gesloten.
Diverse voorbeelden van willekeur op
het gebied der handelspolitiek worden
opgehaald, waardoor lauden, die zooals
Nederland op een redelijke wijze de
uieestbegunsliging in de praclijk brengen,
van dc in het buitenland getroffen maat
regelen een hinderlijke belemmering bij
hun uitvoer ondervinden. Het rapport
concludeert
I-Iet valt daarom toe te juichen, dat
liet schijnbaar zuiver technische, doch in
derdaad heel wat verder strekkende on
derwerp van de nomenclatuur der tarie
ven op de agenda der Economische Con
ferentie is geplaatst. Ook hier moet men
zich natuurlijk wachten voor overdreven
illusies. Er is geen denken aan, dat als
gevolg van de Conferentie, terstond een
andere toepassing van de meestbegunsti-
gingsclausule te venvachten zou zijn.
Doch wij gaan al een heel eind ini de)
goede richting, wanneer ter Conferentie
eens openlijk wordt uitgesproken, dat
specialisatie van tariefposten, niet door
den beugel kan.
De commissie voor de Handelsbelem
meringen uit de Internationale Kamer
van Koophandel heeft aan het slot vari
het belaugrijke rapport, dat zij aan heit
eind van het vorige jaar over de ophef
fing van de handelsbelemmeringen heeft
uitgebracht, den wensc.h geuit, dal de
Volkenbond het initiatief moge nemen lo.t
het scheppen van een permanente Con
ferentie voor douane- en handelsaauge-
legenlieden. Of wij thans reeds op de
instelling van zulk een instituut mogen
hopen, zouden wij niet wagën te voor
spellen, doch de toekomst kan het ons
brengen En daarmede zou dan het or
gaan geschapen zijn, dat vanwege den
Volkenbond kan medewerken tol hét op
lossen van geschillen over ontduiking van
de meestbegunstiging en te ver door
gevoerde specialisatie van tariefposten,
tot heil van practiscli alle Staten inzon
derheid ook van ons eigen land."
Wat ook den internationalen handel
zeer belemmert, is de plotselinge en her
haalde w ij z i g i n g e n in de tarieven.
[Daarenboven wordt in sommige landen
een beperking of z.g. „contingenteering'
van den invoer nog veel toegepast. Deze
brengt het verderfelijk systeem der con
senten met zich. Ook wordt gewezen op
het verderfelijke systeem der douanefor
maliteiten.
Dan zijn er de i n- e n uitvoerver
boden, die den internationalen handel
zeer bemoeilijken.
Vooral op net gebied van landbouw en
veeteelt zijn de bestaande invoerverbo
den van ernstig nadeel En dan zeker
de maatregelen, die de verschillende re
geeringen in dc laatste jaren genomen
hebben om te verhinderen, dat met de
ingevoerde producten ziekten en para
sieten van planten en dieren worden
o\ergebraclit, hebben een zekere be
ruchtheid geitregen, en berokkenen den
Nederlandschen laftdbouw en de veeteelt
vaak ernstige schade.
Gewezen wordt op den toestand, als
alle landen over één kam worden ge
schoren. met den ongunstigsten toestand
als basis, Ook deze materie zal Ier
conferenlie én derhalve internationaal
worden aangepakt
Tol de indirecte gevolgen, die de véle
bescnermende maatregelen en vooral de
hooge tarieven tot schade van het econo
misch leven met zich brengen, komt ook
de „dumping". Een verschijnsel, dat als
volgt wordt omschreven
Wanneer de nationale industrie door
hooge tariefmuren in staat wordt gesteld,
om op de binnenlandsche markt de prij
zen op te drijven tot een peil, dat onge
veer gelijk staat aan de prijzen op de
wereldmarkt, vermeerderd met de in
voerrechten, dan zal bet vaak voorfleelig
voor haar zijn. om bet voor den export
bestemde gedeelte van haar producten
tc verkoopen tegen aanzienlijk lagere,
prijzen, soms zelfs lager dan den gemid
delden kostprijs.
Herhaaldelijk heeft de Nederlandsche
industrie in de laatste jaren van een
uit dumping voortvloeiende verstoring
van de markt te lijden gehad en hoewel
er ongetwijfeld omstandigheden denkbaar
zijn, waarin de buitenlandsche fabrikant
tot dumping overgaat, ook zonder dal hij
op 'de binnenlandsche markt door in
voerverboden of hooge rechten wordt
beschermd, toch vindt een dergelijk ver
schijnsel in de meeste gevallen in zulk
een politiek van' bescherming haar oor
sprong. Het is derhalve niet alleen om
de directe gevolgen van invoerverboden
en hooge tarieven, dat iedere vermin
dering en iedere poging om tot vermin
dering tc komen met vreugde moet wor
den begroet, doch het is ook wel dege
lijk om de indirecte gevolgen, dat een
afschaffing van invoerverboden en een
verlaging der tarieven voor ons land van
belang kan zijn. Het in vele gevallen
zoo verderfelijke verschijnsel van tij
delijke dumping zou zonder de huidige
belemmeringen van den internationalen
handel ongetwijfeld tot de uitzonderin
gen behooren co veel minder voorkomen
dan thans het geval is.
Gewezen wordt voorts in het rapport
op de hernieuwing zij het dan
ook in gewijzigden vorm van de voor
malige suikerconventie.
Dc lusschen Groot Brittannië en de
voornaamste beetwortelsuiker producee-
rende stalen, met uitzondering van Rus
land en Roemenië, gesloten Snikercon-
ventie trad op 1 Sept. 1903 in werking,
en had ten doe] een einde te maken aan
een ongezonden wedstrijd der naties in
het ver) een en van steun van overheids
wege ten bate van de ontwikkeling eener
mhcemsche suikernijverheid. Deze con
ventie werd in 1908 verlengd, doch na
het uitbreken van den wereldoorlog niet
meer.
Sindsdien is de toestand van den sui
kerhandel weder te vergelijken met dien,
welke voor 1903 bestond, met dien ver
stande echter, dat thans de wedstrijd in
het verleenen van bescherming niet al
leen plaats heeft tusschen de landen
met een inheemscne beetwortelsuiker
industrie, maar tusschen alle suiker-pro-
duceerende naties. Vrijwel de eenige uit
zonderingen vormen daarbij .Nederland
en de Nederlandsche koloniën. In het
bijzonder hier te lande ondervinden in
verband daarmede de omstandigheden,
waaronder de beehvorlelsuikerproductie
plaats vindt, den laatsten tijd in hooge
mate den ongimstigen invloed van den
ongezonden toestand in den internatio
nalen suikerhandel.
Er is echter een alom baanbrekend in
zicht, aat het algemeen belang der vol
keren in dezen ongezonden toestand
dringend voorziening eischt.
Tot de voor ons nadeeligste kwesties
behoort wel de tarievenpolitiek
der spoorwegen van de ons om-
ringeime landen. Bekend is de schade,
die onze havens ondervinden van de spe
ciaal verlaagde tarieven op de Duilsche
spoorwegen voor goederen die van of
naar de Duitsche zeehavens worden ver
voerd.
Niet slechts hel verkeer mei liet
Duilsche binnenland zelf, doch ook goe
deren naar en van Zwitserland, Oosten
rijk, Tsjecho-Slowakije,, worden op deze
wijze naar Hamburg gelokt door ont
trekking hetzij aan Nederlandsche ha
vens en Antwerpen, hetzij aan dc Fran-
sche havens en Triest. Het is moeilijk
te bepalen, waai- hier de grens ligt tus
schen de geoorloofde loyale concurren
tie ten behoeve der Duilsche havens
en het onttrekken van het verkeer ten
nadeele der gemeenschap aan de na-
natuurlijke verkeerswegen, waarvan dan
wel de Rijn de voornaamste is, doch in
Nederland heerscht in sterke mate de
overtuiging, dat maar al te vaak dit laat
ste het geval is. Reeds houdt de Vol
kenbond zich bezig met de bestudee
ring van dit vraagstuk en dal de invloed
van buiten niet steeds zonder uilwerking
blijft, is wel gebleken toen ten gevolge
der Italiaansche protesten de Duitsche
bestrijding van Triëst in scherpte is ver
minderd. Ook Frankrijk zal zich de be
nadeeling zijner havens niet zonder fiieer
laten welgevallen en èlgemeene aandrang
tot verzachting van het agressieve karak
ter der tarievenpolitiek vau de Duit
sche spoorwegen zon dus ook voor Ne
derland wei tot eenige verbetering kun
nen leiden. Op dezelfde wijze als Duitsch-
land past ook België "het middel der
pooiale spoorwegtarieven toe, lenein-
,e het verkeer over zijn haven te be
vorderen en Antwerpen dankt daaraan
gedeeltelijk zijn drukke spoorwegverkeer
met gebieden, die anders den Rijn zou
den gebruiken.
Vele andere middelen vindt men in
verschillende landen toegepast ter be
voordeeling van nalo nale ha
vens en nalonale scheepvaart
en wering van den buitenlandsclien me
dedinger. In Frankrijk dienen daartoe de
surtaxes d'enlrepot et d'origine, die eeu
verhooging van het invoerrecht betec-;
kenen voor zoover de goederen via niet-
Fransche havens Frankrijk bereiken.
Wij zijn in Nederland met deze rechten
bekend, omdat op dit gebied Antwerpen
als Fransche haven wordt beschouwd
en daardoor bijna het gebeele verkeer
met den Elzas Langs den Rijn en per
spoor tot zich trekt, terwijl vroegen- een
flink gedeelte daarvan over de Neder
landsche havens ging. Bevoordeeling ge
niet in verschillende lauden de nationale
scheepvaart door verlaagde invoerrech
ten, wanneer de goederen met schepen
onder de nationale vlag worden aan
gevoerd. Ook verlaagde havenrechten
of andere retributies voor de nationale
scheepvaart benadeelen het internatio
nale verkeer evenals het voorbehouden
aan de eigen handelsvloot van het ver
keer met de koloniën oT van de kust
vaart.
LONDEN SCHE BRIEVEN.
Van onzen Londgnschen correspondent.
Toekomstdroom.
Lonaen, 2 Mei 1927.
Londen is als een oud en dierbaar
huis, aat in zijn inrichting en bouw niet
meer in overeenstemming is met den
tijd. Het huis is vol goed, dat door
ouderdom waarde en adel heeft gekre-
Maar het is een belemmering voor
nieuwerwetsche functies van het liuis.
Het leven is anders dan vroeger en
eischt andere gemakken, andere vor
men, andere manieren. Het wordt meer
en meer gebiedend en de bewoners
zien het wel dat het oude plaats
maakt voor het nieuwe, opdat het leven
der voortvarendheid, waarvan men nu
zooveei "houdt, er ten volle kan heer
schen.
Maar een groote orpuiming in een
stad is zeker even moeilijk als een
groote opruiming in een huis. Men komt
voortdurend op zaken, waarvan men niet
wil scheiden, hoe zeer ze ook overbodig
geworden zijn en zelfs hinderlijk voor
den goeden, modernen gang van zaken,
die ruimte eischt voor de drukke be
weging en vereenvoudiging van allerlei
taken en processen.
Elke oude staa in onze wcstersche
wereld heeft dezelfde moeilijkheden. Alle
oude sleden worden te nauw, haar hui
zen te ongeriefelijk en te omvangrijk,
haar straatjes te smal en te bochtig.
Hel groote Londen eischt meer
„doorbraken" en meer sloopingswerk om
het geschikt te maken voor moderne
behoeften van andere steden. Maar zijn
menschen hechten er misschien tevens
meer aan 't oude, dan de menschen van
andere steden. Sloopingswerk en door
braken beteckenen opoffering van ouden
sfeer, waaraan vaak geschiedenis zit.
In aeze te nooi en te gras bijeengebouW-
de stad, gegroeid van een gehucht tot
een 'tnetropooi' in een tijdsverloop van
misschien vijftien eeuwen, heeft veel
steen-historie, is veel adellijk en dierbaar
geworuen, meer naarmate de vermaar
de tand des lijds er ijveriger aan heeft
geknaagd. De slooper in de stad wordt
als een stier in een porceleinwinkeï.
Intusscnen doet hij zich geldën, meer
en meer. "Wannéér ik hem zie staan,
soms op mijn omzwervingen, hoog in de
lucht, op een vermolmden balk of een
stuk vernield muur, verschijnt hij mij
wel, op zijn verheven standpunt, scherp
omlijnd legen de in deze schoone Lente
dagen zoo klare lucht, als een levend
standbeeld, symboliseerend de „behoef
ten des tijds". Heeft hij niet in een paar
jaar tijd een heele straat, de beroemde
Regent Street, neergehaald in een regen
van stof en gruis? En hebben zijn „te
gen werkers" voor de oude huizen geel
bepleisterd en de heele straat lang van
hetzelfde model en dezelfde versiering,
niet in weinig minder tijd een nieuwe
straal gemaakt van witte handelspalei-
zeu, die nu doen denken aan opgeluis
terde steile krijtrotsen? De gedaantever
wisseling heeft dat deel van Londen mo
dern gemaakt, dal wil zeggen gerietefij-
ker, zuidelijker, sneller en leelijkcr.
Leelijker, omdat de straat nu in haar
aanblik geen herinnering geeft aan de
glorie van haar verleden, omdat men met
dc oude huizen de stemming heeft ver
woest; leelijker ook, omdat de moderne
j,krijtrots"-gebouwen allesbehalve mooi
worden ,genoemd. Zij zijn gebouwd voor
nut, niet voor schoonheid.
Er is niets aan te doen, „das Alte
stuerzt", dat heeft het altijd gedaan voor
de moderne behoeften. Ik schrijf er
maar eens over, omdat er in Londen
nu zooveel „stuerzt". Nu weer gaat men
de hand slaan aan een van de merk
waardigste en aantrekkelijkste architec
tonische scheppingen, die de stad üan
aanwijzen, aan het beroemde Adelphi
Terrace, 350 jaar geleden gebouwd dooi
de gebroeders Adam, architecten en biu-
nenhuiskunstenaars van grooten naam,
wier schoorsteenmantels b.v. hier nu
nog antiquarisch groote waarde heb
ben. Dit Adelphi Terrace ligt aan den
Noordelijken Theemsoever. tusschen het
Cnaring Cross-station en de twee groote
hotels' Cecil en Savoy „Adelphi" is het
Gricksche woord voor broeders: en de
vier broeders Adam ontleenden hun in-
inspiralie voor dezen oeverbouw aan
een bezoek aan Italië en de overblijfse
len van hel paleis van Dioletiauus in
Spalalo, aan dc Adrialische Zee. De
stijl van deze archilecLuur kan men niet
oorspronkelijk noemen, maar wel mag
men zeggen, dat oeverbouw hier op ge
niale en zeer aangename wijze is toege
past De Adelphi Terrace is voor mijn
gevoel wei zoo wat het aantrekkelijkste
bouwwerk van Londen. De grond is liet
eigendom van een rustend bankier, en
als zoovele grondeigenaren in dit land,
begint hij zich ongerust tc maken over
de hooge belastingen, die zijn bezit mee
brengt. De pachttijd van de meeste
gronden, waarop de gebouwen van de
gebroeders Adam slaan, loopt ten einde.
Het vooruitzicht is nu, dat de grond
bezitter. wanneer het zoo ver is. de
gebouwen die dan overeenkomstig dc
landswetten 2ijn eigendom worden
zaï ialen neerhalen, om den duren grond
te verkoopen voor de benoeften van
handelsondernemingen.
Dil Adelphi Terrace is ook beroemd
als woonoord van vermaarde schrijvers,
Bernard Shaw woont er o. a alsmede
zijn collega van zoo gansch ander ka
rakter, Sir James Barrie, de schrijver-
van Petei- Jan en van een heele serie,
diep beminde, uiterst sentimeiiLeclo too-
neelstukken. De Icunslenaarsbent. die er
nu nog onderdak heeft, zal in de naaste
toekomst wel een goed heenkomen moe-
ten zoeken. Met de te verwachten ver
dwijning van de bestaande Adelphi-ge-
bouwen (altnans een groot deel er var),
zal een ander typiscn stuk Londen aan
den veranderingslust van den modernen
geest zijn opgeofferd.
Hoe tenslotte het Londen van de toe
komst er zal 'uitzien, kan men zich
eenigszins indenken, al of niet juist,
wanneer men hoort, wat deskundige toe
komstprofeten op dit punt te zeggen heb
ben. Ik heb u vroeger al eens verteld,
dat men zich een toekomstig Londen
denkt als een stad, waar het leven groo-
tenoeels onder den grond zal woelen,
zoo eenigszins in den geest van dat op
de bekende nieuwe Duitsche film, Me
tropolis, waar dc geheel machinaal ''ge
worden werkers iu den buik van de
slaa in opsland komen tegen hun onder
drukkers, luttel in aantal, die hun plaats
je in de zon hebben gehouden. Het is
een afsenrikwekkend toekomstbeeld. Ik
voel mher voor dat van professor Ri
chardson, die in een rede dezer dagen
zich een krachtig tegenstander heeft ge
toond van de manier, waarop Londen
zich op het oogenblifc in archetectonisch
opzicht onlwiklcelt. Hij wil een geheel
nieuw stadsplan en toont zich als zoo
danig een kampioen van den slooper.
Hij noemt Londen thans een liuizenver-
zameling zonder stijl en zonder „rugge-
graat". Nieuwe Jiooi'dverkeerswegen zijn
noooig, aangelegd op een wijze, die de
schoonheid der beste historische gebou
wen kau onthullen Inderdaad kan men
in het huidige Londeu de meeslc monu
mentale gebouwen niet zien De kathe
draal van St. Paul is een treffend voor
beeld. Het denkbeeld van den professor
en dat van vele andere deskundigen
is, dat de stad scherp zal worden
onderverdeeld in districten, die elk hun
eigen speciale bestemming hebben. Alle
fabrieken, nu her en der over de gan-
scne uitgestrektheid van de stad ver
spreid, zouden b.v. in den Oostelijken
uithoek moeten komen, in de onmiddel
lijke nabijheid der havenwerken Ver
der naar het Oosten, op het platteland
ea niet te ver van de fabrieken en ha
vens, zouden de. tuindorpen der fa-
brieks- en havenarbeiders moeten ko
men. Pakhuizen, waarvan de City nu
nog vol is, zouden er uit moeten ver
dwijnen, en alle administratiekantoren
zouden er moeten worden samengetrok
ken. De neiging van het oogenblik is,
dal kantoren van handelsondernemingen
zich meer en meer naar het Westen
van de stad verplaatsen en zich gaan
voegen tusschen de winkels en woon
huizen van het West End, De"professor
wil natuurlijk ook een speciaal winkel-
district hebben in het West End en alles
cr uit bannen, dat er niet in hoort. Sta
tions zouden in hel centrum van de stad
(in eèn straal van een acht K.M.) niet
meer mogen bestaan en zonden met el
kaar worden verbonden door een cein
tuurbaan, die om het stadscentrum heen
ïoopl. Zijn meest drastische voorstel is
dat rijverkeer in alle vormen in dat
slaascentrum zou worden verboden en
dat de voetgangers er zouden worden
vervoerd door middel van bewegende
trottoirs, overdekt door glazen daken.
Het klinkt niet onaardig; maar het zal
,lang duren vóór men zoo ver is.
Electrische Drukkerij G. W. den Boec,
Middelburg.