tNtopk M
FEUSLLETOKi
8UVOEDSEL
Dinsdag 26 April 1927 N*. 97
BINNENLAND.
HAAGSCHE BRIEVEN.
(Nadruk verboden).
De Paaschdagen zijn voor Den Haag
buitengewoon gunstig geweest, evenals
voor Scheveningen, dat even is opgeleefd
en zomersche allures heeft aangenomen.
Van de feestdagen moeten in Den Haag
heel wat neringdoenden het hebben, en
vooral café's en restaurants. Het café
leven in Den Haag heeft een geheel an
der karakter dan bijv. in Amsterdam of
Rotterdam. De Haagsche bevolking is
op dit gebied wat pretentieuser, hecht
meer het begrip van „uitgaan" aan café
bezoek. Zakenmenschen, heeren die el
kander willen ontmoeten of die 's mid
dags in de stad een borrel drinken, des
avonds een stamtafeltje hebben, vindt
men er niet in die mate. Voor velen is
de Witte het groote café-restaurant van
Den Haag, de Witte met zijn vierdui
zend leden, waar tallooze introducé's
zich bij voegen. Ieder die kennissen in
de stad heeft, weet dat hij daar slechts
behoeft binnen te loopen om er een in-
troductor te vinden, laat zich voor een
of meer dagen inschrijven, luncht er, en
vindt er de menschen die hij spreken
moet voor zaken of ontmoeten wil voor
de gezelligheid.
De overige café's zijn alle een klein
beetje feestgelegenheid, hebben wat meer
chic, in velen is het feestelijk kabaal
van de jazz, komen jongelui van allerlei
rang en stand dansen, komen heele fa
miliegroepen voor vermaak, hetzij om
mee te dansen of den dans aan te zien.
De concurrentie is groot. De con
sumptieprijzen zijn in het algemeen hoo-
ger dan in gewone Amsterdamsche kof
fiehuizen, het bezoek bepaalt er zich
hoofdzakelijk tot de drukke uren, die
voor den dans geschikt zijn, zooals de
namiddag en de avond. Voor zulke café's
zijn de Zondagen en vooral de feestda
gen. buitenkansjes. Het zijn de dagen,
die andere slappe dagen in de week
moeten goedmaken. De lasten, waarop
de inrichtingen zitten, zijn hoog. Op
7-ulke feestdagen is de toeloop zoo groot,
dat er entree geheven wordt, wat na
tuurlijk ook een voordeeltje is.
Nu dreigt het gevaar van het dans-
verbod op Zondag. Dit beteekent een
zwaren slag voor al die bedrijven. Voor
Scheveningen in den zomer zou het wel
in het bijzonder te betreuren zijn. Dez<
zeer gering tegenover hun dogmatische
principes en al is er nog een zwakke
hoop, dat mogelijk het gezond verstand
zal kunnen winnen, wanneer het dans-
verbod aan de orde zal komen, dat een
kleine meerderheid onze stad voor zulk
een slag zal kunnen behoeden, de kans
mag niet groot worden geacht.
Deze twee Paaschdagen echter heb
ben we nog mogen dansen. Misschien
de laatste feestdagen, die Den Haag met
zijn tallooze gasten vroolijk vieren mag.
Aan deze Paaschdagen gaat altijd al
een Haagsch bijzonderheidje van saai
heid vooraf, het overblijfsel van de stille
week, die een paar jaar geleden werd
teruggebracht op drie stille dagen, waar
in muziek is verboden in alle openbare
vermakelijkheden en inrichtingen, waarin
de bioscopen en schouwburgen gesloten
zijn. Men vergenoegde zich in deze dagen
met het vermaak „Bijenkorven". Zelden
hebben we, behalve dc eerste dagen na
de opening, daar zulk een drukte be
leefd, zooveel bezoek van geheele fami-
liescharen, van Haagsche burgers met
hun gasten uit de provincie, met tal
looze kinderen, In de lunchroom, waar
het feestelijk bezoek besloten wordt met
thee, ijs en taartjes, was het een ge
drang.
Tevens werd er een van die dagen
een nieuwe groote gelegenheid geopend,
een lunchroom, een geweldig groote po
pulaire inrichting op het Spui, waar voor
honderden plaats is, waar het vroolijk
en gezellig is ingericht en waar de con
sumpties extra billijk zijn. Met een bij
zondere Paaschverrassing opende deze
lunchroom, als attractie, een flinke doos
bonbons werd er tegen een uiterst ma
tigen prijs verkrijgbaar gesteld voor een
ieder die er wat verteerd had-
Een stevige politiemacht was noodig
om het publiek in bedwang te houden,
dat zich verdrong op het breede trottoir
en een bedreiging voor het verkeer zou
geworden zijn, als de politie niet de orde
keurig had gehandhaafd, de menschen in
lange files had geplaatst en wie niet als
bezoeker in aanmerking wilde komen,
tot doorloopen had aangemaand. Zeer
velen werden teleurgesteld door plaats
gebrek; wie er bij wilde zijn en als
er zoo iets nieuws is, wil half Den Haag
er bij zijn moest zich een half uur
wachten of langer getroosten,
Toen na de drie stille dagen de
Paaschdagen aanbraken, was het weer
gunstig. Gunstiger dan men meende te
mogen verwachten. Ook in zulke dagen
heeft Den Haag weer iets extra's van
eigenaardige vrijheidsberooving, weei
een bepaling, die stamt van de men
sohen, die aldoor op de zedelijkheid van
onze burgerij uit zijn. Paaschdagen zijn
droge dagen, waarin geen sterke drank
mag worden getapt. Maar daaraan zijn
we al zoowat gewend.
Het weer was zoo mooi, dat de men
schen naar buiten trokken en natuur
lijk naar Scheveningen. De badplaats,
hoewel alle groote inrichtingen nog ge
sloten zijn, kreeg bepaald een beetje
zomersoh cachet. En een Paasch-cachet.
Eenige cijfers kunnen u demonstree-
ren hoe druk het er is geweest Op Goe
den Vrijdag vervoerde de H.T.M. 170.000
passagiers, Zaterdags 200.000, Zondags
240.000. 's Maandag 350.000. Op de Pier
werden 14.000 kaartjes met Paschen ver
die voorzichtig op hun ldeeren moeten
zijn, vooral als ze ranja door een rietje
zuigen of ijs lepelen. Veel extra fleu
rige gezelschappen, die met een bloem-
bollenvelden bekeken hebben, die in
auto's met rissen half gestoofde narcis
sen op de carburator aankomen, de pas
sagiers zelf vroolijk en ietwat Paasch-
ossig getooid met half verlepte bloemen.
Sommige groote gezelschappen in
vrachtauto's voor de feestdagen met
banken voor personenvervoer ingericht
en kwistig met slingers van bloemen of
papier gesierd.
De wind was nog wel frischjes, maar
de vreugde over den mooien dag deed
de koude vergeten, men had den zomer
een beetje in liet hoofd en zat er onder
de groote parasols, die opgestoken wa
ren op de terrassen voor de kleine in
richtingen, die altijd open zijn en op
zulk een dag extra zaken moeten maken.
Er was zelf ah één heerenstroohoedje.
Nog nooit heb ik dit voorjaarsverschijn
sel zóó vroeg waargenomen Er waren
zelfs kinderen, die pootje baadden, een
bezigheid, die den toeschouwers de kou
de rjjljngen over den rug lieten loopen.
Er werd extra druk geschoten in de
schiettent, want dat schijnt een belang
rijk vermaak voor Paaschvierders, er
werden massa's porties ijs en sorbets ver
zwolgen, er werd heel druk gefotogra
feerd en ezeltje gereden, kortom op alle
zotmervermaken werd een voorschot ge
nomen en als er strandstoelen gestaan
hadden, zouden die zeker zijn gehuurd,
misschien zou een enkele overmoedige
Paaschvierder zich in zee gewaagd heb
ben als dc baden zouden zijn open ge
weest. Verder werd er heel druk ge-
oharlestond in die inrichtingen die een
Paaschmatinee hadden ingericht.
Er is wel geen stad in Nederland die
met feestdagen zoo trekt als Den Haag
met zijn badplaats. Al zijn er slechts
eenvoudige vermaken, toch wordt er
dan veel geld verteerd door de groote
massa. En zoowel al dien bezoekers als
degenen, die dan hun groote zaken doen,
van den ijskarretjesman en den man met
zijn kar met fleschjes bier en bolussen
en kogelfleschjes tot de groote dure ge
legenheden en restaurants moet men deze
extra dagen gunnen. Veel zal daarvan
verloren gaan als de raadsleden met hun
stokpaardje „Zondagsrust" op die dagen
muziek en dans zullen verbieden en het
is te hopen, dat tegen deze sombere
macht van drijvers het gezonde verstand
het moge winnen, wanneer eerstdaags de
verordening van dansverbod op Zondag
aan de orde komt. v. T.
badplaats is toch al door stadsverorde
ningen aanmerkelijk gehandicapt bij bui-' kocht. Ge kunt u dan meteen voorstel-
tenlandsche badplaatsen, waar ze tegenlen hoe lang de files geweest moeten
moet concurreeren. De klacht dat er te zijn, die er bij de trams hebben gestaan,
weinig te doen is, behalve de concerten I Het nieuwe parkeerterrein voor auto's
en serieuse vertooningen in het Kur-dat dezen winter is gemaakt voor hotel
haus, heeft men al te vaak moeten ver- j Garni aan den boulevard, werd als het
nemen van vreemdelingen, die in andere i ware ingewijd. Het is een geweldig ter-
badplaatsen een beetje kunnen spelen j rein, dat niet licht geheel bezet zal wor-
en, als ze in feestelijke stemming zijn, j den, maar de rijen auto's die er in den
laat kunnen doorfuiven en soupeeren bij middag stonden waren, in alle soorten
muziek en dans.' Nu dezen saaien Zon- j en van alle merken, open en dichte wa-
dag er nog bij en de strijd om het be- j g-ens, Fordjes en Chevroletjes, zoowel
staan wordt voor onze mooie badplaats als dure luxe auto's, waren toch impo-
haast onmogelijk. sant. Het aspect op zulk een dag in
Het protest tegen dit dreigend dans- j Scheveningen is wel merkwaardig. Het
verbod is krachtig geweest. MaaV de j publiek is er dan uiterst gemengd. Erg
fanatieke drijvers in den raad zijn on- Paaschbest, veel nieuwe voorjaarsjurken
vermurwbaar, achten het belang van de en pakken, die naar den winkel rieken
gemeente en den bloei van de badplaats en veel erg mooi toegetakelde kindertjes,
UPPER TEM
sshoeisel, met goud bekroond, ia beter
en goedkooper dan hooggeroemde bui-
tenlandsehe merken.
(Ingez. Med.)
KERKNIEUWS.
Geref ICerk.
1 Bedankt voor het beroep naar Zierik-
zee door ds J. Koelen wijn te Berkel en
Rodenrijs.
REUZEN 1 .Uf.HTB AM» I X
Iedere vrachtauto met massieve handen
wordt door den Coatlnental-Reuzcnluchtband
in een Spoed-Vrachtauto veranderd, welke
in denzclfden tijd het dubbele werk doet en
nochtans minder benzine en minder verzor
ging noodig heeft.
Het
(Ingez. Med
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
list, schrijver van Bovengenoemd werk,
een tiental dagen passagierend op een
IJmuider stoomtrawler, mee ondervon
den. Zonder de minste zweem van „Op
Hoop van Zcgen"-tendenzen, vertelt hij
ons zéér objectief, dat de visch toch
nog „duur betaald" wordt, geeft hij een
indruk van het moeilijke, cenloonige
werk van den Hollandschen visscher,
voor wiens prestaties bij stormachtig
weer wij soms wel eetfig respect hebben,
maar vata wiens eigenlijke leven zoo op
een rrawier wij nog zoo weinig weten
Die aitijd uitvaart, onzeker of hij wel
weer zai keerendie de grootste gevaren
moet doorstaan 'men denke aan de oor
logsjaren. toen zoovele mijnen \rij rond
dreven'), wiens arbeid over '1 algemeen
slecht betaald en weinig gewaardeerd
wordt, en voorn wien de arbeidswet
eigenlijk niet geldt, om maar geheel te
zwijgen van den aehturigen arbeidsdag.
Wij citeeren b.v,
„Hun leven bestond 'niet uit dagen
nachten, werk- en Zondagen, zomer
en winter, hun leven was niets anders
dan een aaneenschakeling van drie-en-
een-half uur. en elke drie-en-een-lialf
uur bestond uit halen net-uitbrengen
en strippen"
Toch dat leert ons dit werkje
ook zijn onze visschcrs allesbehalve
„kankerpitten". Zij hebben die zekere
gemoedelijkheid en drogen humor die
hun speciaal kenmerk is, ondanks hun
hard leven en zwaar werk.
Het heele leven op zoo'n trawler, die
na een heele korte rustpoos in de haven
telkens weer uitvaart, om .de zilveren
schatten der zee" op te halen, trekt als
op een film aan ons oog voorbij. Boven
dien komen wij veel interessants over die
zilveren schatten te weten, en hoe zij
gevangen worden Dal geeft haast de lust
ook eens een tochtje mee to maken als
jpassagier'
Leo van Gestel toekende er aardige
illustraties bij.
Uit de Gedenkschrif
ten der beulen van Pa-
r ij s. Drs A Saalborn
Uitg. II Meulenhoff, A'dam
De daden en herinneringen der beulen
van Parijs, van 1685 af, o a. van het
beulengeslacht Samson Zoo op het eer
ste gezicht doet het denken aan gruwel-
lectuur, 'doch dat is 't toch niet, althans
'niet overal. Het bevat ook menig interes
sant historisch gegeven zoo 1> v uit den
lijd der Fransche revolutie, de verhou
ding tusschen beul en parlement, de be
kende „affaire du collier", een beschrij
ving van een autodafé in Versailles, enz
0 in de zilveren schal-
1 e n d e r zee Tjeerd Ade-
raa. Uitg. Holt Drukkerij.
Baarn.
Schrjjver dezes, die in zijn jonge jaren
had leeren zingeu van „Als ik groot
ben, wi\ ik een zeeman zijn" en der
gelijke opwekkende liederen vroeg eens
aan een „termen jougen, stoeren (vis-
schers) knaap", of hij er niet erg naar
vertnngde ook mei vader en de broers
mee uit le varen. Het antwoord ont
nuchterde hem volkomen- „De hèèring-
vangst is zoo lollig niet".
En dit heelt de Alkmaarsche journa-
Stormachtige Hoogten.
Naar het Engelsch van EMILY BRONTE.
Door Ttf. A. G. VAN STIMEN.
<85.
„Na een uur stil gezeten té hebben
keek ik naar hel groote. vertrek met zijn
gladden vloer zonder karpet en dacht
hoe prettig hel zou zijn er in te speteu,
als we de tafel verwijderden, en ik vroeg
Linton Ziüah te roepen om pns te hel
pen en we zouden dan een spelletje
blindeman spelen /.e zou trachten, ons
te pakken, dal placht jij ook te- doen,
Ellen, zooals je weel Hij wilde niet;
hij zei dat daar niets aardigs in. was;
maar hij s temde toe oni bal met mij lo
spelen. Wij vonden er twee in een kast
tusschen een hoop oud speelgoed, lol
len, hoepels, raketten en pluimballen
Een was gemerkt mei een O., en de ander
niet een TI - ik verlangde de O te hebben
omdat dat voor Oatharina stond, en de
n. mocht zijn voor Healhcliff zijn naam;
maar dc zemelen kwamen uit de iren
Linton beviel het niet
„Ik klopte hem voortdurend en" hij
werd weer sluursch, en hoestte, en keer
de naar zijn stoel terug; dien avond
kreeg hij echter gemakkelijk zijn gned-
humeur terug, en was verrukt over twee
of drie aardige liederen jouw liede
ren, Ellen; en toen ik verplicht was hoen
te gaan, bad en smeekte lyj mij den vol
genden avond te komen en ik beloioifdo
het,
„Minny en ik vlogen zoo Jicht als det
lucht naar huis: en ik droomde van Wut-
hering Heights en mijn allerliefste neef,
lol den morgen.
,,'s Morgens was ik treurig; gedeelte
lijk omdat jij er .slecht aan loe was, en
gedeeltelijk omdat ik wenschlc dat mijn
vader wist van mijn uitstapjes en ze
goedkeurde; maar het was prachtig maan
licht na de thee; en terwijl ik voortreed
werd mijn somberheid minder
„Ik zal weer een gelukkigeu avond
hebben dacht ik bij me zelf, en wat mij
meer verheugt, mijn lieve Linton zal hem
hebben
„Ik draafde hun luin binnen, en reed
om naar de achterkant, toen die snaak
van een Karnsliaw mij ontmoette, mijn
teugel nam en mij verzocht hitmen lo
gaan door de voordeur. Hij klopte op
Minny s hals, en zei dal het een goed
beest was en keek alsof hij verlangde dat
ito met hem sprak He vertelde hem alleen
dal hij mijn paard met rust moest laten,
of dat het hein auders zou trappen.
Hij antwoordde in zijn plat dialect,,
„Hel zou niet veul kwaad doen als
hel dat deed; eu bekeek*zijn poolen met
een glimlach.
„Ik was half geneigd dat le laten pro-
boerenmaar hij verwijderde zich om de
deur te openen, en toen hij den klink
ophief, keek hij op, naar de inscriptie
LANDBOUW
Ter aanvulling van het gister door
ons gemelde verslag van de vergadering
der veilings-vereeniging K a p el 1 e B i e
7. e 1 i n g e zij nog het volgende gemeld
De heer v d Ilavc reageert op het
gezegde van den heer Jansen Spr. heeft
niet tegen- maar meegewerkt Hij wa
persoonlijk borg in Goes voor deze \C
ling, men leefde daar in angst en vrcéze
Wat de finanticn betrof. Ook was spre
kers vader medeoprichter
Ook heeft hij zacht fruit en kerscr
willen veilen, maar kroeg geen antwoord
Eindelijk hoorde hij dat dhr v d Graaft
had gezegd alles of niets
De heer v d Graaft Van alle kant
heeft men mij beschuldigd; allereerst
weerlegde spr. den aanval omtrent het
omzet percentaage en de cijfers de
aauval v d Have omtrent uitsrajjting
en medewerking. Spr vraagt wie is bij
van Spron-scn geweest om niet te kun
nen veilen I De heer van Liere, aldus
spr met wien hij hel steeds\l>est kon vin
den heeft zich vergalloppeerd inet
dreiging van een tweede veiling Spr
beschrijft de veiling als een stuk van
zijn leven. Schore is moedwillig verzaakt
en gepasseerd Wanneer men mij af
vraagt wilt U terug en men zegt we
brengen l" terug, dan is het antwoord,
ik begeer dit niet. v. d Have is oen
even flink bestuurslid.
De heer de Schipper. Weineidingc,
wijst op de actie voor de handtee-
keningen, waarop dhr Ivarelsc reageert
en zegt dal uit vrije beweging en met uit
dwang is geteekend
De heer II A Nijssen vyjst op nol
bord hangende in het gebouw der Veiling
als reclame Spr zegt de veiling is geen
dorpsaangelegcnheid K of R oï
Wel zijn de Wemeldingsche ker
sen altijd de beste gelach maar hel be
stuur heeft onder dc loupe de zaak be
keken Spr ziet in de I- V nog grooVer
bron van ruzie Inzake de vertegenwoor
diging van een lid uit de Tuinbouwver-
eenigiug noemt hij dit de zaak aan ban
den leggen, vrijheidssbelemmcring.
De heer de Visser is t niet etuis met
den vorigeu spreker Hij bejammert hel
ook dat men Ivt verplichte veilen vul af
schaffen
De Nijssen en je aardbeien dan Ge
lach
De lieer Bruinooge wijst op de macht
van de Tuinbouw verecniging waar men
de lakens uitdeell en pamfletten uitgeeft.
De heer v d Graaft' noemt de Tuin-
bouwvereeniging de kiesverccniging voor
de veiling
De lieer I1 Zogers vraagt zich at,
waarom P Scheele, Ka rel.se en Sonke
bestuursleden en dc pas afgetreden be
stuursleden van de Graaff en in t .Anker
eerst nu, en niet eerder niet Statuten
wijziging kwamen Vijf bestuursleden
hebben toch wel de macht daartoe,
waarom ksvam men niet eerder met dfe
E. V Vijf leden vormden toch de be-
stuiirsmccr derheid
De heer Marijs, Biczclinge kan zich
niet indenken dal de heer Visser voor
verplicht \eilcn us immers was hij de
eerste die zijn aardbeien introk en wie
bij den heer v. d. Graaff op dc school
banken heeft gezeten, weet wie deze is
Hel is maar een "hakken op Kapclle s
Tuinbouw waarvan hij vroeger lid was.
Doch waarom rich tie hij nu te Biezelinge
een dergelijke vcreeuigiug op- Spr. heft
zijn hand omhoog en schuift met den
duim over den vinger en zegt: liet gaat'
maar om dc deze.
Dc heer J. de Jager verzoekt dat «Ie
heer Bruinooge zijn beschuldiging tegen
de Tuinbouwvereenjging terugneemt, het
is onwaar dat deze pamfletten uitgaf.
De heer v. 'd. Graaff zegt in zijn uil-
woord tot den heer Zcgers. dat do xr hem
boven hem, en zei met'een stomme men
geling van lompheid en opgeblazenheid.
.Miss Oatharina' Ik kan dat nu lezen
Wonderlijk riep ik uil, laat het eens
hooreu je bent knap geworden!"
Hij spelde, en teemde bij lettergrepen
der naam -
„Haro.lon Eavnshaw."
„En de cijfers?" riep ik bemoedigend
uil, daar ik merkte dal hij aan eeu dood
punt kwam.
„Die ken ik nqg niet antwoordde hij
„O, jouw domkop" zei ik terwijl ik
hartelijk over zijn mislukking lachte
„De dwaas keek verbaasd, terwijl een
grijus over zijn lippen zweefde en een
frons zich boven zijn ooigen. samentrok,
alsof hij onzeker was of hij niet in mijn
vreugde zou instemmen; of het minder
aangename familiariteit was. ol', wat het
inderdaad ook was verachting
Ik maakte een einde aan zijn twijfel
door plotseling mijn ernst (e herkrijgen
en Ie verlangen dal hij verdween, want'
ik kwam om Linton le bezoeken eu niet
hem.
„Hij werd rood ik zag dat hel maan
licht liet zijn hand van den klink val
len en sloop weg. een toonbeeld van
gegriefde jjdelbefd. Ilij verbeelde zich i
dat hij even begaafd was als Linten denk
ik, omdat hij zijn eigen naam kon spel
len; en was wonderlijk teleurgesteld dat
ik niet hel zelfde dacht."
„Hond op, Miss Oatharina lieve'" viel
ik haar in de rede. „Ik zal geen standje
maken, maar uw gedrag daar bevalt mij
niet Als u je had herinnerd, dat Hare Ion
even goed uw; neef was als jongeheer
Heathclifl, zou u gevoeld hebben hoe
onbehoorlijk hel was om u op die wijze
te gedragen ITet was tenminste prijzend
waardige eerzucht in hem even begaafd
te zijn als Lintou, en waarschijnlijk leer
de hij niet enkel 0111 er mee le pronken
ik twijfel er niet aan io(f u had hem le vo
ren beschaamd gemaakt over zijn onwe
tendheid, en hij verlangde hel ie herstel
len en u aangenaam te zijn.
Om nu te spotten over zijn onvol
maakte poging, getuigde van zeer slech
ten smaak Als u in zijn omstandigheden
was groot gebracht, zou u dan minder
ruw zijn dan hij' Hij was een even
vlug en verstandig kind als u ooit ge
weest bent, en hel kvvest mij dat hij nu
veracht zou worden, omdat die lage
Ilealhcliff hem zoo onrechtvaardig heelt
behandeld."
Wel, Ellen, je zult er toch niet oin
gaan schreien!" riep ze uit, verrast over
mijn ernnst Maar wacht, je zult hooreu
ot' hij zijn A Bi G van buiten leerde om
mij aangenaam te zijn en of hel de
moeite waard was om legen dien brunt
beleefd te zijn Ik trad binnen, Linton
lag op den stoel en vees half op om Snij
te verwelkomen
..Ik ben vanavond ziek, Galharina,
beste," zei hij, „en jij moet alleen praten
i en mij laten luisteren Kom bij mij zit-
I ten Ik wist zeker dal je je woord niet
zou breken, en ik zal je weer je woord
doen geven, voor je weggaat.
..Ik wist nu dal ik hem niet moest
kwellen, daar hij ziek was, en ik sprak
zacht en stelde geen vragen, en vermeed
hem op eenige manier te prikkelen. Ik
had eenige van mijn prettigste wieken
voor hem meegebracht, hij vroeg mij uit
een ervan wat voor le lezen, en ik was
op het punt om daaraan le voldoen, toen
Earnshavv de deur openrukte, want hij
had uit zijn overdenkingen venijn ver
zameld Ilij ging regelrecht op ons af,
greep Linton bij den arm en slingerde
hem van den stoel af
.Ga naar je eigen vertrek' zei hij
piet een stem die bijna geluidloos was
van hartstocht, en zijn gelaal zag .er op
gezwollen en woedend uit Neem haar
mee daar naar loe als zc komt óïnje te
bezoeken; je zult mij niet hier uit de weg
fiouuen Weg met jullie beiden'"
.Ilij vloekte op ons en liet I.inton
geen tijd om le antwoorden, daar hij
hem bijna de keuken in wierp, en hij
balde zijn vuist toen ik volgde, blijk
baar verlangend om mij néér te Maan.
Ik was een oogenblik bevreesd en ik iiet
een deel vallen .hij trapte het mij ach
terna en sloot ons buiten
..Ik hoorde een kwaadaardigen. krald-
geii lach hij het vuur en toen ik mij om
keerde zag ik dien hatclijken Joseph- die
zijn beendevige handen stond te wrijvenv
en beefde
(▼orét r«rrelfli.)
