ÉÊ»rpÉ Eni
^yiuhtittQTi
Aspirin
FEUILLETON.
ÜUVQE9SEI
VAN DB
Donderaar 21 April 1927 No. 93
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
De uitvoering van
liet Z. Bevelandscli
a Ca peil a-koor
Iu weerwil van de Paasclivacantie die
velen "afwezig deed zijn, was liet gister
avond vol in de Concertzaal alhier. En
er waren veel bezoekers- van buiten.
En toen het koor op hel podium had
plaats genomen, waren we van zelf in de
goede stemming voor een Zeeuwschen
avond, want zooals men weel, zijn alle)
koorleden in Z Bevelaudsch costuum.
De voorzitter van het kaar, de heer
Hengeveld, versterkte die stemming nog
door vóór den aanvang in zijn costuum
van Z. Bevelandschen boei', uit de koor-
rijen naar voren te komen, en de aan
wezigen toe te spreken in 'dialect, in volle
vertrouwen dat allen hem wel zouden
verstaan.
„Julder biune toch ök oallegaere
Zeeuwen'1 zei hij.
„Mijnheer Lysen", zoo vervolgde hij,
„jie bint den oudsten en mie joe begun
ik. J'eil de reize van uut Den Ilaeg nae
ier èmaekl, om bie d'eeste uufvoering
te kunne weze. Me binne eêl blieq, da
je d'r bint. Me belove je, da me goed
ons besten zulle doé, om je werk zó
mooi as me kunne, te zieuge. Wulder
viude 'l eêl mooi en uoe OQpe me mae,
dat de dames en eeren 'l ök mooi zulld
vinde. Me binne nie gewend, om mie'n
piano of 'n urgel te zieuge, mê dat zó
toch wè gae.
Meneer PoldermansJie bint ók ex
pres van 's-Grapolder (in mien jont-
gensjaeren zeie ze van ..Klein Londen
jie bint ök expres van s-Grapolder ge1-
komme om is 't aore, wat me d'r van
èmaekl ae. Jie eil al de vaersjes èniaekt
en j'eil er dus ök pors,ie in Niet zo1
goed as meneer Lysen. Zet j'n oorei*
noe mae goed open om te luustereu of
me 'l goed doê'
En noe - meneer de diïectcur bin
'k uutepraot en zoue me mae motte be-
gunue En ik bedanke de dames en die
eeren d'r voe, dit ze zö geduldig nae me
geluuslerd 6."
Na die gemoedelijke inleiding, nam de
directeur, de lieer S. J. Tamminga, de
leiding weer over. liet koor rees van zijn
stoelen, en dkiarua begon de uitvoering
met „Lente", een mooi koor van den
heer Lysen, zonder begeleiding, wat
trouwens de specialiteit Is van dit koor.
Een jaar of drie heeft het koor gerust,
en we waren benieuwd boe het nu her
leefd zou zijn. Wel, hel is weer zoo goed
als in zijn oude kracht Zelfs is het even
wicht nog beter dan vroeger. De alten
zijn sterker, het groepje tenoren was
uitmuntend in klankkraclit tegenover de
zeer mooie bassen, en de sopranen heb
ben een glanzend geluid.
Maar liet lies te is de inderdaad prach
tige samenzang iu de/ a capella-koren, hel
mooi-genuanceerde klank-ensemble, en
de eenheid in de natuurlijke, vaak ver-
r&sseud juist karakteriseereudc voor
dracht. Dal is verkregen bij ©en koor
waarvan verreweg de mees ten niet ge
schoold zijn in de muziek, en sommigen
weinig anders meebreugen dan hun stein
ep. hun gehoor. Voor zoo'n resultaat i3
goede discipline noodig, en ook een ge
stadig luisteren der koorleden onderling
naar elkaar. Er waren in den loop van
den avond wel eens oogenblikken, voor
al in de eerste regels van een lied, dat
het even wrong in de zuiverheid Maar
dan voelde men hoe de stemmen elkaar
in de harmonieën weer zochten, en een
O ogenblik later was de reinheid hervon-
<|en, en was weer de mooie klank leefx
genot om naar te luisteren.
We zullen niet alle nummer.1» opnoe
men. Zooals men weet. wa^en ook vóór
de pauze alle werken composities van
den heer A. Lysen.
Daarvan maakten bijzonderen indruk
het zooeven genoemde Lente"', het be
kende .Oogstlied",.en „Neerland's Huis
en Tuin", waarvan vooral het tweede
couplet, alleen voor vrouwenstemmen
ontroerend mooi klonk
Die koornummers werden afgewisseld
door twee liederen voor bariton-solo, n.l.
„Gróótje" en „Klaos mie z'u amnonika",
beiden gezongen door een der koorleden,
die ook vroeger reeds ze hier ten ge-
hoore bracht De aardige woorden, in Z.
Bevelandscli dialect, zijn van den heer
D. A. Poldermans, die trouwens ook in
,.',t Landje van Ter Goes"', en 111 „De
Zeeuwsche Leeuw", toonde een pakken-
den tekst te kunnen schrijven
Na 'de pauze liet hoofdnummer
Zeeuwsche kleuren en klanken", een
cantate, woorden van Poldermans, muziek
van Lysen. Zooals onvermijdelijk bij een
cantate geeft zij een wisseling van stem
mingen. die van zelf reeds, uit haar aard,
belet dat de aandacht steeds strak ge
spannen blijft. Daartoe werkte óókj mee
dat de solo-par tij en, hiér door koorlede!
moesten worden vervuld, die geen van
allen geschoolde solisten zijn. De inlei
dende baritonsolo van „Neptunus" was
dan ook niet overal precies wat zij zijn
moest. Later bij den storm was hij veel
beter op dreef.
Maar goed voldeden de sopraan en de
alt, en ook een kort tenor-trekje.
Maai' de hoofdzaak bleven toch de
koren.
Onnoodig le zeggen, na wat we reeds
opmerkten, dal de a capellakoren uitste
kend slaagden In hel bijzonder trof ons
de krachtige dictie in het Zeeland, rijk
der slroomen", waarmee het tweede
deel begint.
Maar vooral zullen wij, en we gelooven
ook de meeste toehoorders, de herin
nering meedragen aan wat we in ons
voor-praatje noemden: de karakteristie
ke Zeeuwsche gedeelten.
Het begon al dadelijk met „de
maaiers" voor de mannenstemmen, die
een uitstekend mannenkoor bleken te
vormen, zuiver en vlot van diclie. De
vrouwenstemmen deden daar niet voor
onder in het lied van d'Erremuenaers
met hun geroep na ieder couplet van
Zeekerael1 or Gorrinaet! of Scharreljoe!
hel lied van de Rienkrieërs was een
waar kunststukje voor het koor. De
tekst is alleraardigst, de muziek is zeer
levendig en speelsch, en dal moest ge
zongen worden in een snel tempo, met
een voortdurend opvangen van den
tusschen de verschillende partijen. Maar
het slaagde uitmuntend.
Ook goed van stemming was hel zoo
heel anders ge-aarde nummer van de
Koenkelpot, zingend van de wintersche
kou, waarin hvee kinders „mie dof
klompgcklof" (mooi geïllustreerd in den
koorzang) hun liedje komen zingen, be
geleid door het gebrom van de Koenkel
pot.
Bij het doorbladeren van het tekst
boekje herinneren we ons nog als bij
zonder geslaagde gedeelten, liet gebed
der vrouwen in den storm, en het In
koor van de mannen Van de reddings
boot (waarvan ook de woorden treffend
zijn).
We zullen het hierbij laten.
De meeste nummers lokten een luid
applaus uil, sommige zoo'n langdurig
applaus, dal een herhaling ons niet ver
wonderd zou hebben. Maar de direc
teur ging telkens verder.
En aan het slot klonk, hel applauis
zoo lang d al da heeren Lysen en Pol
dermans genoopt werden op te staan
om voor de hulde te bedanken
Hel was een welgeslaagde uitvoering
al was liet de eerste. En we vermoe
den dal het koor haar wel zal her
halen. Deze week Vrijdag doet het dat deering aan de nagedachtenis van zijn
reeds in Goes Hel verdient ook daar J voorganger, wijlen ds. H. Jonker,
een volle zaal. I Spr nrengl ten slotte dank aan de
——oj dames van toezicht en eindigt met de
„Naar zonnige landen iu beste wenschen voor Kinderzorg.
donker getij" door A M. verslag werd met dank aan ds.
de Jong. E. Querido's U. Mij.
Een journalistenreisverhaal. De Jong
(de schrijver van Merijntje; werd als
journalist door de "Bergenske Damps-
kibsselk,ab uitgenoodigd om een toeris-
tentocht mee te maken die zij organi
seert 111 de Middellandsche Zee. En dit
dikke boek is het reisverslag, met tal
van foto's versierd maai' toch vooral
aantrekkelijk door de onderhoudende
vertelmanier van den schrijver, die zoo
veel hem dat mogelijk was, Hiiet de
vaste toeristenpaadjes bewandelde, en
dan ook veel bijzondere dingen beleef
de in Monaco, Napels, Messina, Alexan-
drié. Palestina. Cairo en 'Griekenland
Dat hij zijn deel kreeg aan de Ooster-
sche opdringerigheid die in iederen
vreemdeling een rijke bron voor fooien
ziet, Jjjijkl uil het. verhaal ook»
„J ames Witt, d e t e c t i v e",
door J T. van Leiden Leid-
sche U. Mij.
Het wordt ons wel wat wee, al die
quasi-vernuftige detective-wijsheid. De
Ilolmesverhalen zijn nog zelden over
troffen, en deze doen het zeker niet. Ze
zijn niet spannend en niet vernuftig.
VEREENIGING KlNDEKZORG.
Woensdagmorgen had in de stichting
van de vereeniging Kinderzorg te Mid
delburg de jaarljjksche algemeene ver
gadering plaats van de vereeniging onder
voorzitterschap van den heer Ds. N.
M. de Ligt, die deed zingen Ps 89 1,
daarna las Phil. 1 11, en voorging in
Hierna heette de voorzitter allen wel
kom. Spr acht een algemeene verga
dering een steun bij het werk, de kin
deren op te voeden in den Heiland.
Spr. -wees op den goeden geest, die
steeds in de bestuursvergaderingen
heerschl; op het vele werk van de
leden van hel dag. bestuur; en op het
goede gedrag der kinderen ook op on
derwijsgebied.
Er is reden tol dankbaarheid op ieder
gebied. In hel 21-jarig bestaan der ver
eeniging is men worstelend vooruit ge
gaan De directeur, de directrice en
allen, die op de stichting arbeiden, doen I ten
dit met groote liefde en toewijding. Er
moet dag en nacht worden gewerkt voor
de kinderen, die God hen gegeven heeft,
en waarover des middags de heer Noor-
dam, directeur van Valkcnheide, zou
spreken.
Spr. eindigt met dank aan Jezus voor
iedere weldaad, die Kinderzorg bereid
wordt; aan 'Hem, die steeds de kinde
ren lief bad
Vastgesteld werd, dat er 35 stemge
rechtigde afgevaardigden en 29 belang
stellenden aanwezig waren.
De secretaris, de heer ds. R ten
Kale, uil Iioudekcrke, bracht hel jaar
verslag over 1926 uit, waaraan wij ont-
jleenen, dat er hier sprake is van een
I groeiende vereeniging, die werkt onder
Ten Kale goedgekeurd.
De heer «Middelkoop, directeur
der stichting, deed hierna mededeelingen
cd wees op het werk, dat in het huis
wordt verricht voor de kinderen in Gods
naam. Wel voelen de pupillen net niet
altijd direct, maar later begrijpen de
meesten toch het goede, dat in de stich
ting aan lien is besteed.
Spr wijst op de moeilijkheid met deze
verwaarloosde kinderen te spreken en
om le gaan en hen liefde voor órde en
netheid te leeren, door aanleg van goede
tuinen, door zindelijkheid in huis, door
passende wandversiering in de zalen.
Spr wees er dan op, hoe moeilijk
het is steeds geschikt personeel te vin
den, dat hel als een roeping gevoeld le
arbeiden voor de kinderen Zij, die dit
doen zullen lot op huil sterfbed nog
troost vinden in de tranendie zij in de
stichting hebben mogen drogen
De voorzitter bracht den direc
teur dank en hoopte, dal hij en allen
nog jaren voor Kinderzorg mogen blijven
werken.
Hierna bracht dc heer Flink uit
Goes rapport uit over de rekening, die
ook reeds door den accountant was
goedgekeurd, en welke rekening aanwijst
een-eindcijfer van f 81.388 67i/2 meteen
goed slot van f 1580.32, legen f 273 57>/»
over 1925
De heer F1 i n k adviseerde tot goed
keuring van de rekening, maai' merkt op,
dat er alleen door extra Inkomsten in
goed slot is, maar vele gemeenten in
de versie verte niet hun contributie
voldeden.
De penningmeester, de heer ds. J de
V r ie s, lichtte hierna verschillende pos
ten der rekening en oo>k der begrooting
voor 1927 nader toe, deze laatste wijst
een eindcijfer aan van f 58975
Spr. kon er o'.a op wijzen, dat nis
niet zooveel in natura werd geschonken
de begrooting nog wel mei f 2000 moest
worden verhoogd. Ook spr. wekj met
klem op, tot betere contributieafdracht
en het houden van meer collecten Voor
88 gemeenten f 1229 is te weinig.
Rekening en begrooting worden goed
gekeurd met dank aan ds. De Vries
Bij de vaststelling van den H O licht
en penningm naar aan-
spoorreizen, fietstochtjes enz. be
zorgen dikwijls personen, die gevoelig
zijn voor tocht, een verkoudheid.
De bekende
tabletten ,/Bayeb"
mogen op reis nooit ontbreken, daar
zij de gevaren van het kouvatten
voorkomen.
De origineele verpakking is te her-
kennen aan den oranjen band en
het Bayerkruis.
Prijs 75 ets.
(Ingez. Med
Stormachtige Hoogten.
Naar het Engelsch van EMILY BltONTE.
Door A. G. VAN STRIEN.
81}.
„ïk wist niet dal er luistervinken wa
ren," mompelde de ontdekte schelm.
„Waarde juffrouw Dean, ik mag je, maar
ik mag niet je dubbelhartigheid,' voeg
de hij er luid aan toe, „Hoe kon jij zoo
onbeschaamd liegen om le verzekeren,
dat ik 'l arme kind haatle, en boeman-
vertelsels te bedenken om haar een af
schrik te doen krijgen van mijn huis?
Galhariiui Linton (alleen de naam al
doel mij goed), mijn beste meid, ik zal
deze gelieele week van huis zijn. Ga zelf
zien of ik niiM de waarheid gesproken
heb; doe het, dan ben je lief! Denk eens
dat je vader in mijn plaats was, en Lin
ton iu die van jon; en bedenk dan liioie
je je onverschilligen minnaar zou be-
oordeelen als hij weigerde om een slap
le doen om je te troosten, ook als je
vader zelf er om Smeekte; en val niet
uit louter domheid in dezelfdp dwaling
Ik zweer bij mijn zaligheid, dat hij naar
het graf gaat en niemand dan jij kan hem
redden!"
Hel slot week en ik kwam' Le voioir-
schijn.
„Tic zweer dat Linton stervende is,"'
leiding van een ingekomen kjlacht Van
Wemeldinge, nog eens in den breede toe.
hoe de H O wordt geheven, n.l een be
drag per dooplid en verder een be
drag naar verhouding van het vaste in
komen van iedere diaconie
Tot commissie tol nazien der rekening
1927 werden benoemd dc gemeenten
Goes, Koudekerke en Wolphaartsdijk.
Hierna kwam aan de orde het voor
stel tot den aanbouw van een slaap
zaal voor de jongste kinderen aan het
meisjespavilloen, en werd opgewekt dit
plan le steunen ook financieel.
Het voorstel werd na toelichting z.
h. st aangenomen.
Eveneens een voorstel om het aantal
bestuursleden te vermeerderen met twee
j voorldurenden zegen Gods, wat bleek in j dienstdoende diakenen.
I 1926 bij de herdenking van 'het 20-jarig De uitslag der stemming over deze
bestaan en dit jaar werd het weer en andere vacatures zou in de middag
bewaarheid door giften, legaten, enz. vergadering worden bekend gemaakt.
Spr. brengt dank aan allen, die, op Aan het slot van de oebtendvergade-
welke wijze ook, steun aan de vereent-1 ring sprak de heer ds. M van E in
ging verleenden. Aan schenkers van klei-i pel, scriba van den kerkeraad te Mid-
ne en groote gaven, in geld of natura. delburg, namens de kerkeraden in Zee-
Niet alle gemeenten blijken voldoende i land, woorden van groote hulde aan
dit alles te beseffen. Slechts een deel voorzitter en alle andere werkers voor
betaalde den geheelen boofdelijken om- wat zq doen voor Kinderzorg en schetste,
slag. Een deel lioudt slechts Kinderzorg- hoe liet optimisme van ds. De Ligt
collecten. Zijn er overal wel busjes in t op ieder een weldadigen invloed moet
omloop? j hebben.
De stichting telde. 68 jongens en 68 J De voorzitter dankte ds. Van Em-
meisjes als voogdijkinderen en 16 jon- J pel voor zijn woorden, wekte op de ten-
gens en meisjes als diaconiekinderen, toonstelling van huisvlijt in liet jongens
Drie kinderen overleden; 12 jongens en
meisjes verlieten meerderjarig de stich-
ting.
In hel personeel had nog al veran
dering plaats.
"Spr. wijdt woorden van groote waar-
licrhaalde Heatlicliff, terwijl hij mij strak
aanzag. „Eu verdriet en teleurstelling
Verhaasten zijn dood Nelly, als je haar
met wil laten gaan, kan je zelf hierheen
komen Maar ik zal niet terugkomen
voor de volgende week om dezen tijd,
en ik denk dat je meester zelf nauwe
lijks bezwaar zul kunnen hebben dat ze
haar neef een bezoek brengt!"
„Kom binnen," zei ik terwijl ik Oa-
tliarina bij den arm greep en haar half
dwong om weer binnen te treden; want
ze draalde, lerwijl ze met ontstelde
oogen de trekken van den spreker gade
sloeg, die le streng waren om zijn in
nerlijk bedrog uil te drukken.
Hij dreef zijn paard dichtbij, boog zich
naar omlaag en merkte op.
„Miss Oatharina, ik geef je toe, dal ik
weinig geduld met Linlon heb; en Jo
seph en Hareton hebben het nog minder.
Ik erken dal hij met een hard stel men-
sclien le doen heeft Hij smacht naar
Vriendelijkheid, zoowel als naar Ijefde;
en een vriendelijk woord van jou zou zijn
beste geneesmiddel zijn. Stoor je niet
aan do wreede waarschuwingen van juf
frouw Dean, maar wees edelmoedig en
denk iets uit om hem,' le bezoeken Hij
droomt dag en nacht van jou, en kan miel
(overtuigd worden dat je hem niet haal.
sinds je hem noch schrijft noch bezoekt
Ik sloot het hek en rolde een steein
voor om het los gemaakte slot te helpen
om het te houden, en terwijl ik mijn
paviljoen le bqzoeken en de collecte
voor het bouwfonds niet te vergelen.
Alvorens met de middagvergadering
werd aangevangen, brachten eenige
oudere meisjes onder leiding van mej.
Willems, die daarbij op het orgel accom
pagneende, een tweetal liederen op
zeer verdienstelijke wijze ten g^hoore
en hadden daarvoor den dank van
deu voorzitter in ontvangst te ne
men.
Deze deelde daarop mede, dat de
uitslag van de stemming voor leden van
het bestuur was, dat herkozen zijn ds.
G. van Dis, Zaamslag, met 34, ds J. de
Vries, Willielminadorp met 35, C C.
Mantz, Middelburg met 34 stemmen, ter
wijl in de vacature ontstaan door hel
bedanken van den heer J. de Bruijne te
Goes gekozen werd de heer J. A Flink
aldaar met 29 stemmen Deze heeren
treden alle in 1931 weer af
Iu de vacature ontstaan door het
vertrek van ds II F. de Puv uit Gad-
zand. aftredend in 1929 werd gekozen
ds. A V rijlandt aldaar met 32 stemmen
Tot nieuwe bestuursleden-diakenen
werden gekozen de heeren J. van der
Meulen te Vlissingen met 27 en J. Moer
land le Krabbendijke met 29 stemmen
Laatstgenoemden waren niet aanwe
zig, de overige heeren namen hunne
benoeming aan
Hierna heette de voorz. allen wel
kom in deze middagvergadering en
deelde mede dat van den Commissaris
der Koningin, van mevr Quarles van
Cf ford en van mr. G J Sprenger, voor
zitter van den Voogdijraad bericht van
verhindering was ingekomen In liet
bijzonder heette spr welkom denbeer
iD Noordam, directeur van Valkeuheide
Waar nu 3 jaar over de kinderwet
ten referaten werden gehouden deed
'het ds, de Ligt genoegen, dat deze spre-
ker een ander onderwerp h eeft ge
kozen, n.l. „Wij en de Kinderen
die God ons gegeven heeft"
i De heer Noordam het woord ver
krijgende zegt dal wel eens beweerd
wordt dat een goede preek uit drie
deelen moef bestaan Hij wil ook zijn
rede in drieën deelen en wel: „Wij";
„Onze kinderen" en „God, die ze ons
geeft".
Spr. wil een vergelijking malden, die
zeker de Zeeuwen goed verslaan zul
len en zegt dan. „Wij" zijn de roeiers,
die zich met booten bevinden op den
woeligen stroom met heftige winden,
die tegen hen zijn Daarbij mag geen
oogenblik van verslapping voorkpmen,
noch bij de roeiers, noch bij den stuur
man. Maar ook dan nog kpmen er
oogenblikken van donkerheid over 't
scheepje en hagelbuien op de ruggen
der roeiers en in hel gezicht van den
stuurman. Aan den wal Staan menschen
het scheepje gade te slaan en bidden
paraplu opstak trok ik het inij toever- gaan* Helaasik had de bekwaamheid
trouwde meisje daaronder, want de re- niet om de uitwerking, die zijn verslag
gen begon door de klagende takken van
de boomen te druppelen en waarschuwde
on* niet langer te talmen.
Onze liaast verhinderde eiken ui Heg
over de ontmoeting met Heathcliff, toen
we ons huiswaarts spoedden, maar ik
raadde instinctief, dat Oatharina's hart
nu iu dubbele duisternis gehul'd was.
Haar trekken waren zoo droef, het
had teweeggebracht legen te gaan: dit
was juist wat hij bedoelde
„Het kan zjjn, dat je gelijk hebt, El
len," antwoordde ze, „maar ik zal mij
geen oogenblik op mijn gemak voelen
vöór ik het weet en Jk moet Ldnton
verlenen aat hel mijn scTiuld niet is,
j dat ik niet sclirjjf, en hem overtuigen j
i dat ik niet veranderen zal."
scheen of het de hare niet warenze Wat baalleii toorn en protesten tegen
beschouwde klaarblijkelijk wat ze ge-haar dwaze lichtgeloovigheid? We scheid-
hoord had als de waarheid., woord voor den dien avond op voet van vijandschap
woord maar de volgende dag .zag mij op idien
De meester had zich teruggetrokken weg naar Wuthering Heights naast de
om Le rusten, vóór we binnen kwamen j poney van mijn eigenzinnige jonge mees-
Oalliy sloop naar zijn vertrek om te in- j teres lie kon het niet verdragen van
formeeren lioe liet met hem was, hij i haar smart getuige te zijn, haar bleek'
was in slaap gevallen Ze koerde terug i terneergeslagen gezicht tc zien en ge
en verzocht mij niet haar in de bibliio- zwollen oogen. en ik gaf toe, in de flauwe
hoop, dat Linton zelf door de wijze,
waarop hij ons ontving, mocht bewij
zen, hoe weinig van het verhaal op fei
ten gegrond was.
HOOFDSTUK XXIII
De regenachtige nacht had ©en misti-
gen morgen ingeleid half vorst', half
motregen - - en lijdelijke beekjes kruis
ten ons pad die van de hoogten af-
kabbelden Mijn voeten waren door en
door'nat; ik was sluursch en neerslach-
mij met haar in de biblio
theek le zitten We dronken samen thee
en daarna ging ze op liet haardkleed lig
gen en verzocht mij niet te praten, want
ze was moe.
Ik nam een boek en deed" oif ik las.
Zoodra ze daclil dat ik in mijn bezigheid
verdiept was, begon ze weer zwijgend
te weenen, dit schoen op het oogenblik
liaar geliefkoosde afleiding Ik liet toe.
dal ze er een poosje van genoot, daar
na onderhield ik haar ernstig; ik maakte
al de beweringen van Mr Heathclifftig: juist het humeur daf geschikt was
over zijn zoon bespottelijk, alsof ik ze-om deze onaangename dingen het best
ker was dat ze daarmee accoord zou te doen
Wij traden de boerderij binnen door de
keuken, om ons te verzekeren of mr.
Heathcliff werkelijk afwezig was, want
ik sloeg maar weinig geloof aan zijn
eigen verzekering.
Joseph scheen in een soort van para
dijs alleen te zittem naast een loeiend
vuur, een kan bier op de tafel naast-
liem die vol lag met groote stukken
geroosterd haverkoek en zijn zwarte
korte pijp in den mond.
Oatharina liep naar den haard om zich
te warmen.
Tk vroeg of de meester binnen was
Mijn vraag bleef zoo lang onbeant
woord dat ik dacht dat de oude man)
doof geworden was, en ^k luider her
haalde
,,Ne-e'" snauwde hij, of liever gilde
hij door zijn neus. ,.Ne-e' Je moet terug
gaan vanwaar je gekomen bent."
„Joseph'" riep een knorrige stern ge
lijktijdig met mij uit de binnenkamer.
„Hoe vaak heb ik je te roepen? Er is nu
nog maar een beetje roode aseh, Jo
seph! kom dadelijk."
Krachtige trekken en een hardnekkig
staren 'in het rooster gaven te kennen,
dat liij voor dezen oproep geen oor had.
De huishoudster en Hareton waren on
zichtbaar, de een was waarschijnlijk om
een boodschap gegaan en de ander aan
zijn werk. Wij kenden Linton's stem
geluid en traden binnen,
(Wordt v«rvo!tfd.)
