Itelliipfes taral
FEUILLETON
BI66ELAAR'
fi li V O E G 8 E L
VAN DE
VAN
Vrijdag 7 Jan. 1927 Mo. 5
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
'De meettiug Ln Belgié
over liet verdrag,
lu liet jongste nummer van ,,De VrijL
lieid" schrijft M. van Blankcnslein een
beschouwing over „Belgische begrippen/'.
In België begint men zoo schrijft hij,
langzamerhand te wennen aan het denk
beeld, <Lal het \erdrag met Nederland
in onze eerste kamer verworpen zou
kunnen worden.
Over het algemeen is de belangstel
ling in België voor da.t verdrag zoo ge
ring, dat wij, ofschoon daar nu wel op
voorbereid, toch ternauwernood over on
ze verbazing kunnen heenkomen, als wij.
er weer eens tegenover komen tc s'laan.
Waar het verdrag precies over loopt,
welen maar heel weinigen. Ik heb Bel
gen van gezag ontmoet, die als 'Vlamen
de .aanneming van hel verdrag aanprij
zen, maar clie geen juiste voorstelling or
van bleken te bezitten, wat het verdrag
in werkelijkheid van ons eischt. Kanaal
MoerdijkSchelde, kwestie van de oor
logsschepen, dil olies interesseerde hen
niet. Zij zagen er slechts een mogelijk
heid van loenaderiug tot Nederland in
ergo moesten wy hel, tot iederen prijs,
aannemen. Erover discussieeren wilde
men niet gaarne, wat kwamen die bij
zonderheden er op aan'? Deze lieden
hsdden de rede van minister van Kar-
nebeelc in de Tweede Kamer prachtig
gevonden, ook van inhoud. Geen moti
veering, het groote gebaar, welklinkende
gevoelsargumenten, wat heen loopen over
de ernstige bezwaren, en wal vrees voor
de nationalistische schreeuwers in Bel
gië, ziedaar waarom onze minister de
ze lieden zoo echt uil hel hart gespro
ken had.
Daarbij behooren zij tol de weinige
Belgen, die nog werkelijk belangstelling
loonen voor het gevel'. ZelEs hel parle
ment wilde er zoo weinig mogelijk-over
hooren. De niet-Vlaamsche spreker over
het verdrag in de Belgische Kamer- van
een der grootste partijen vertelde mij,
dat hij, ofschoon hij zich zooveel moge
lijk beperkt had, toch zijn rede niet tol
liet einde had uitgesproken. De belang
stelling was zoo beneden hel vriespunt,
(lat hij <1? laatste blaadjes ervan, zonder
ze eerst voor le lezen, maai- aan de ste
nografen had ter hand gesteld!
In de meening van de weinige belang
stellenden is in den laatsten tijd een
merkwaardige ommekeer gekomenin
ieder gevat len minste in de meening
die zij uitspreken.
"Wat de nationalisten betreft, van hen
is geen verandering van gedachten le
verwachten.
Want nog veel sehaarscher dan de
lieden die iets van liet verdrag afweten,
zijn in België diegenen, d|io boselfen,
dat wij in dat verdrag werkelijk offers
brengen. Te Antwerpen meent men, dut
bet zoo ongeveer het minimum van onze
verplichtingen is, wat het verdrag toe-
staal Dal de nationalisten dus ernstige
tegenspraak zuileen vinden are'zij ver
kondigen, «al Nederland's concessit 's
slechts een termijn van afbetaling vor
men, is niet le verwachten. De agitatie
der nationalisten zal onverminderd door-
Stormachtige Hoogten.
Naar het Engelsch van EMILY BRONTË
Door W. A. C. VAN STRIEN.
9.
„Hel is uw gast maar, mijnheer," riep
ik uit, verlangend hem de vernedering lo
besparen langer zijn lafheid te loonen..
„Ik had het ongeluk in mlijn slaap te
gillen tengevolge van een vreesclijkc
nachtmerrie. Hel spijl mij dat ik u ge
stoord heb."
„Eent u dat, mr Lockwooiff Ik wou
dat u begon mijn gastheer, terwijl hij
öe naars op een stoef ze tie, omdat hij
niet in staat was. hem vast le houden.
„Eu wie bracht u naar deze kamer 'l?
vervolgde hij, terwijl hij zijn nagels in
zijn handpalmen, begroef en op zijn tan
den knarste, om de vertrekkingen van
zijn gezicht te bedwingen. ,,Wile deed dat
Ik heb alle neiging hem oogenblikkolijh
liet huis uit te zeltenl"'
„Uw dienstbode Zillahf' antwoordde
ik, terwijl ik op den grond sprong en
haastig mijn kiëeren aanschoot „liet kan
mij niet schelen als u het deedl, Mr.
Hesthcliffzij verdient liet ten volle Ik
denk dat zij op mijn kosten nog een be
wijs wou hebben dat het hier niet pluis
is. "Wiel, het wemelt hier van geesten en
spoken' U hebt goede reden om den boel
hier af te sluiten, dat verzeker ik u.
Niemand zal u dank welen voor een
gaan. Hun succes. Tjij aanneming of ver
werping zal, als ae eersto weken voorbij
zijn, niet al te veel uiteenloopen. "Welke
slechte raadgevers hebben onze „dappere
vaderlanders" gehad, dat "zij nu zoo vast
aan een dreigend gevaar van Belgischen
kant gelooven, een gevaar aat ieder, die
wat van Belgische zaken weet, lachwek
kend moet toelijken0 Het zou een verre
gaande zotheid zijn, als wij, puur om hel
kleine groepje maniakken van h&t Co
mité de Politique nationale een displei
zier te doen, het verarag gingen aanne
men!
In 'liet kamp der voorstanders van een
toenadering tot Nederland en in hel bij
zonder in de ons welgezinde Vlaamsehe
kringen heb ik dezer dagen bij een korl
bezoek aan Brussel en Antwerpen een
ommekeer van ander karakter kunnen
waarnemen.
Men heeft daar op den duur ge
leerd. de dingen kalmer en reëoler on
der oogen te zien. Men houdl nu re
kening met de leans, dal het verdrag var-
worpen wordt, en houdt deze kans zelfs
voor verre van gering. Men dreigt niet
langer mei denkbeeldige gevaren, zoo
als b-v. de Atilwerpsche burgemeester
van Cauwölaert, in zijn bijzonder be-
grijpelijkcn sfkcer van een verwerping,
in al te groote male heeft "gedaan. ;Hij
kon daarin haast tegen zekere Neder-
lanösche staatslieden op I) Maar mé'n gaat
zich reeds afvragen, wal er, na een ver
werping te doeh is. De voornaamste be
zorgdheid is nu ternauwernood nog de
verwerping, die men als '"overkomelijk
heeft leeren onder oogen zien, maar de
w ij z e van verwerping .Men zegt
er nu, en O. i. terecht „Als het verdrag
verworpen moet worden, Laat hel er
dan niet als een anli-Belgische belooging
uilzien. Geeft ons gelegenheid le be
wijzen, dat het afgewezen is om „Neder-
landsche overwegingen, omdat men, zake
lijk de dingen, bekijkende, vond dat het le
schadelijk was voor Nederlandsche be
langen; maar aat de neiging om een re
delijke schikking tc treffen en aan onze
billijke behoeften tegemoet le komen', ten
volle beslaat in Nederland
Dit is een gezonde ontwikkeling. Hel
huiveren voor een verwerping en geen
perspectief erachter zien, is een despe
rate politiek, onverschillig of Nederlam-
aers dan wel Belgen zich eraan bezon
digen. Met de Belgen, die hopen dat de
schok van een verwerping zooveel moge
lijk zal worden verzacht, en die hel hun
ne willeu doen om die schok zoo gunstig
mogelijk op te vangen, kunnen wij heel
goed samenwerken. Onze belangen zijn,
politiek beschouwd, dezelfde. Vele Bel
gen, ook al ken mui zij niet de bijzonder
heden van het verdrag, stéllen belang
in het geval, omdat zij een toenadering
tol Nederlana dringend noodig vinden.
Er zijn in België, buiten de rechtstreeks
belanghebbenden te Antwerpen, "feitelijk
maar twee groepen van belangstellenden
de positieve vrienden van een toena
dering tot Nederland dringend noodig
vinden. Er zijn in België, builen de
rechtstreeks belanghebbenden le Arrtwer-
.peu, feitelijk ïnsnr hvee groepen van
belangstellenden; de pos"ilieve vrienden
van een toenadering en de vijanden van
Nederland. De eersten volgen een politiek
dié ook in ons belang is, mits zij ons
niet op tc groote schade te slaan komt.
Hel zou korlzichlig zijn, van onzen
ksnt niets le willen "doen om de posi
tie der Belgen, die vriendschap met ons
willen en dat zijn niet alleen Vlamen
te versterken. In dit opzicht deelen
wij het standpunt van minister van Kar-
nebeek. Wij zijn ook van meening, dat
kleine geschenken üe vriendschap onder
houden, zelïs al komen zij een tijd lang
van een kant. Maar wij gelooven niet aan
vriendschap, die alleen duur kan wórden
gekocht De trouw van dat 'soorf vriend
schap is als twijfelachtig al te beleend;
als even twijfelachtig als de waarde van
gekochte veiligheid.
Wij meeuen te hebben opgemerkt, dal
onze vrienden ,'n Pelfïe eindelijk deze on
ze opvatting beginnen le begrijpen.
slaap in zulk een lioll"-
„Wal bedoelt u?" vroeg Heathcliïf, „en
wa.l gaal u doen? Ga liggen en slaap den
nacht uit, nu u eenmaal hier beul! maar
•maak om hemels wil niet meer dat af
schuwelijke lawaai, Dat is niet le ver
ontschuldigen behalve als ze uw keel
i afsnijdenJ"
„Als die Ideiue feeks hel venster was
ingekomen, zou ze mij waarschijnlijk heb
ben geworgd!" antwoordde ik. „Ik hen
niet van plan de vervolgingen van uw
gastvrije voorouders opnieuw le verdra
gen. Was de Eerwaarde Jabcs Brander-
ham u niet verwant van moeders kant?
En die feeks, Calharina Linton of Earn-
shaw, 'of hoe zij heet dat moet een
wisselkind geweest zijn een echt on
deugend kind! Ze vertelde mij dal ze al
twintig jaar lang over de aarde zwierf
ongetwijfeld een rechtvaardige straf voor
haar zware overtredingen
Nauwelijks bad ik dit gezegd, of ik
herinnerde mij de saanenlkoppeling van
den naam van Catharina met dien v.'m
Ifeathcliff j.u het bock, heigeen mij ge
heel uil mijn geheugen was gegaan lot
op hel oogenblik as.t ik wakker werd. Ik
bloosde over mijn onbescheidenheid,
maar deed- verder of ik de beleediging
niet merkte en haastte mij er aan toe te
voegen
„De zaak is, mijnheer, dat ik het
eerste deel van den nacht doorlmacht
met Hier zweeg ik opnieuw ik was
op het punt te zegjjen, „met het door
lezen van die oude boekenY, maar dan
RECHTZAKEN
Door den Officier van Justitie te
Middelburg is hooger beroep aangetee-
kend tegen het vonnis der Rechtbank van
•1 J3nuari j.I. waarbij II. K, 36 'jaar. en
P. K., 34'j3ar, landbouwers le Bigge-
kerke zijn vrijgesproken van de ben,
ten laste gelegde beschadiging van on-
denbeslag gelegd good.
Door den Officier van Justitie te
Middelburg is hooger beroep aangctec-
kend tegen het vonnis der Rechtbank van
4 Januari j.I. waarbij W. B., 15 jaar.
brievenbesteller te Gi-ocde Ier zake
van verduistering in dienstbetrekking en
inzage nemen van brieven en die vernie
tigen is veroordeeld tot 4 maajnden voor
waardelijke gevangenisstraf met een
proeftijd van 3 jaar.
Door A. D., 46 j., landbouwer te
Biervliet is cassatie aangeleekend te
gen het vonnis van ae Rechtbank te Mid
delburg vs,n 1 Januari j.I waarbij li ij
wegens overtreding van do wapenwet
is veroordeeld tot f 40 of 40 dagen
hechtenis.
Kantongerecht van Goes.
Door den Kantonrechter te Goes zijn
veroordeeld wegens overtreding Politie
verordening van Colijnsplant J. K., Co-
Jijnsplhjat f 1 olf 1 jdag;
Auto 's avonds laten slaan zonder licht
P. M.. J., 's Heer Arendsk&rWe f 5 of 5
dagen;
te Goes venten zonder vergunning J
G., Middelburg; f 5 of 5 dgn.;
Op openbare weg geplaalsl voorwerp
niet verlichten II v. d. V., 'Middelburg
ff 5 of 5 dgn
Wielen van wagen niet schoon houden
J. d. D., OudelbndW f .5 of 5 dgn
's Avonds fietsen zonder licht, J. E
Kats f 5 of 5 dgn., F. W„ 'Biozolln^c
f 2 of 2 dgn.; 1". d. M„ Goes. P A.
V. D., Wissenkcrke f 7 50 oi' 5 dgn.
Dronkenscliap P. d S., Wissenkcrke
M. d. "W., Yerseke. f 10 óf 10 dgn., M
E., Goes f 15 of 15 dgn.; L. v. B.
lleusden f 5 of 5 dgn., le-herh. J. J.
P. L„ Goes 3 dagen hechtenis voor
waardelijk proeftijd 2 jaren.
Aan het stationsplein een andere stand
plaats innemen dan is aangewezen: L S.,
Goes ontslagen van rechtsvervolging.
Afsluitboomen van spoorwegovergang
niet tijdig sluiten E. M. K. te 's Heer-
Arendskerke f 25 of 25 dg.
De k n o e i e 1* ij e n l e S t
P li i 1 i p s 1 a n d.
Voor de rechtbank tc Breda hebben
gisler lerechl geslaan C. v. B.. gemeente
secretaris en -ontvanger van St. Philips-
land," en L. N„ ox-burgemeesler van die
gemeente, thans wonende le 's Graven-
hagc.
De secretaris wordt beschuldigd van
vervalsching van de notulen eener vea*
gadering van B. en W. en van het re
gister over 1925—'26 der kaaigeJden en
van. liet vernietigen van deze registers
over 1921—2'5.
De ex-burgemeester had zich le ver
antwoorden omdat hij den kademeester
zijner gemeente diens register van lig-
gelaen zou hebben doen vervnlschen,
door een bedrag aan liggeld niet te doen
opnemen, wat een nadeel van pl.m.
f 200 of f 400 kon veroorzaken.
Eerst werd de zaak tegen den secre
taris behandeld. Er waren zes getuigen
gedagvaard, van wie er Iwee wegens
ziekte verhinderd waren.
De secretaris had op 10 Augustus j.I.
de op 3 Maart tevoren goedgekeurde no
tulen der vergadering van B. en W. doen
vervalsehen. door den ambtenaar der
secretarie J. C. de R. dezen zin te
doen inschrijven ,.4o. om f200 liggeld
op den diensl 1926 over le brengen."
Bovendien bad liij in den zomer van 1926
uit het register der onlvangen kaai- en
zou ik mijn keunis zoowel van hun ge
schreven als Van bun gedrukte» inhoud
hebben verraden; daarom cori'igeerdc ik
mij zelf en ging voorl
„Met het spellen van den naam, die
op het vensterkozijn gekrast is. Een een
tonige bezigheid, er op berekend mij in
slaap te brengen, zooals met teilen!
of
„Wal is uw bedoeling met zoo lot mij
te spreken?" donderde Healhcliff met
woeste heftigheid. „Hoe durft u, onder
mijn dak? Riji God! hij is gek dat hij
zoo durft spreken. En hij sloeg zich als
een razende op het voorhoofd.
Ik wist niet of ik zijn laai moest
kwalijk nemen of mijn uitleg vervolgen;
maar hij scheen zoo hevig geschokl dat ik
medelijden kreeg en met mijn dvoomen
voortging, verzekerende dat ik den naam
„Catharina Liuton" nooit te voren ge
hoord had, maar uat die door hel gedurig
overlezen een indruk gemaakt had, die
zich in een persoon had veranderd toen
ik mijn verbeelding niet langer onder
controle had.
Healhcliff trolc zich gaandeweg in de
beschutting van het bed terug, terwijl ik
sprak, en ging ten slotte zitten, terwijl
hij er bijna acuter schuil ging. Maar ik
maakte uit zijn onregelmatige en afgebro
ken ademhaling op, dat nij worstelde om
'a allerhevigste gemoedsbeweging mee ster
te worden.
Ik verlangd» hem geen blijk le geven
dat ik kennis droeg van zijn strijd en
ging daarom nogal luidruchtig met mijn-
liggelden eenige bladzijden gescheurd en
er andere voor in de plaats bevestigd,
verder eenige cijfers uitgeradeerd en on
juiste bedragen door J B. doen invullen
-Getuige mr. T., referendaris van de
provinciale griffie van Zeeland te Mid
delburg. legde eenige verklaringen af
bclreffehde de gemeente-administratie en
de instructie van den secretaris, en
deelde mee. hoe men de onregelmatig
heden heeft opgemerkt.
Getuige J. de R., klerk ter secretarie
van SU Pliilipsland, verklaarde, dat de
secretaris eens zeer zenuwachlig de se
cretarie binnenkwam en hem opdroeg,
bovenvermelden zin hij de notulen te
voegen Hel was tijdens een raadsver
gadering, cn toen de secretaris met het
notulenboek de vergaderzaal binnen was,
hoorde deze getuige N. zeggen Neen
secretaris, dal is bijgeschreven. De
knoeierijen in hel register der liggelden
zijn voLgens dezen getuige van de hand
van J B. Deze J, B als gcluige gedag
vaard, was wegens ziekte afwezig
A. N. v. D landbouwer tc St. Philips-
land en welhoudeA' van die gemeente,
plaatsvervangend burgemeester, had den
indruk gekregen dat de burgemeester op
le gvootcn voel leefde. Het was een
krachtige persoonlijkheid, die zijn wil
aan zijn ondergeschiklen kon opdringen.
Secretaris en burgemeester werden bei
den ten volle vertrouwd door die wei
houders. Verdachte, de secretaris, was
bang voor den burgemeester, dien hij
den burgemeester had de secretaris alles
Lol alles in staat achtte. Uit vrees voor
voor de wethouders verzwegen.
Getuige P. J. v. N landbouwer le St
Pliilipsland en sedert 1923 lid van den
gemeenteraad, gaf als zijn oordeel le
kennen, dat de secretaris zeer onzelf
standig was en geheel onder den invloed]
stond van den burgemeesler, dien ge
tuige „een rare potentaat" noemde. De
commissie uit den raad lol controleering
van de rekening, was tot de ontdek
king gekomen, dat er f 200 te weinig
was genoteerd voot ontvangen liggelden.
Op getuige's vraag in de raadsvergade
ring van 10 Augustus om nadere inlich
tingen, kwam de secretaris met liet ver-
valsdhle notulenboek, en zoo kwam do
zaak aan hel rollen.
De beëedigde verklaring van gel. J B.,
die door ziekte was verhinderd, werd
door den griffier voorgelezen; zij be
trof hoofdzakelijk de manier vau inning
en verantwoording -van ide kaai- ea lig
gelden. In de latere jaren van de uit
oefening van zijn ambt werd aam gel.
door den secretaris opgedragen, in De
cember niet alle ontvangen gelden op
de gewone manier le verantwoorden,
daar het lotale bedrag dan te hoog zou
worden in verband met de begrooting.
Zoo werden bedragen van f500 niet op
de juiste manier verantwoord.
Bij Iic-l verhoor van verdachte verklaar
de dezo, dat de knoeierijen in 1921 waren
begonnen. Vorsdhil.'ende uitgaven zooals
declaraties van reis- en verblijfkosten van
den burgemeester als commissaris der N.
V. Prov. Waterleidingmaatschappij, wer
den gedaan op last van den burgemoes-
ter ten laste van de kanigelden, De se
cretaris. die eerst ruzie met den burge
meester had, was sedert bang voor hem
en deed wat hij verlangde uit vrees, in
zijn betrekking geschaad te worden. Zon
der dal er sprake was van een bijzon
dere vriendschap tusschen hem, hard
de verd. de kastanjes uit het vuur. De
secretaris achtte zich dan ook letterlijk
gedwongen, de verschillende compromit-
teerende stukken te verbranden, totdat
het hom te machtig werd en bij weiger
de, de bescheiden over 1924 te vernie
tigen.
Allo ra du ei'in gen en onregelmatigheden
werden door verd. erkend. Hij had dit
gedaan om de commissie lot nazien van de
rekeningen te misleiden en den toestand
anders voor to stdl'en dan deze was.
Met 't veldmanden van de gegevens zat de
bedoeling voor, dal een verduistering van
pl.m. f G00 niet kon, worden vastgeste'd-
De burgemeesler had op één dag ruim
toilet voorl, keek op mijn horloge en
hield een alleenspraak over dcu duur
van den nacht
„Nog geen drie uur! Ik zou er op ge
zworen hebben dal bet over zessen was.
De lijd staat hier stil; we zijn stellig om
acht uur naar bed gegaanI"
,,'s Winters altijd om negen uur en al
tijd op om vier uur", zei, mijn gastheer,
terwijl hij een zucht onderdrukte; ter
wijl hij, naar de beweging le oordeelon,
die de schaduw van zijn arm maakte
een traan uil zijn oogen wischle
„Mr. Lockwood", voegde hij er san
toe, „u kunt in mijn kamer gaan; u heul
maar in den weg als u zoo vroeg hebjeden
komt cn uw kinderachtig geschreeuw
heeft mijn simp op de vlucht gejaagd".
„En de mijne ook", 'antwoordde ik „Ik
zSl tot het aag wordt in den hof wanf-
aelen, en dan zal ik weggaan; en u be
hoeft niet bang le zijn dat ik u opnieuw
zSl lastig vailcn. 11c ben nu geheel ge
nezen, van mijn zucht om gezelligheid te
zoeken, hetzij buitou of in stad. Een ver
standig man moet genoeg gezelschap
hebben aan zich zelf.
„Heerlijk gezelschap!" mompelde Ile-
sthcliff. „Neem de kaars en ga waar u
wilt. Ik kom dsoelijk bij u. Maar blijf uil
den hof, want de houden loopen los.
en wat het huis betreft Juno houdl
asar de wacht, en nee(n. u kunt alleen
op de trappen en in den gang loopen.
Maar ga nu weg! Ik kom binnen twe»
minuten."
Ik gehoorawunde in aooverre, dal ik
(Ingez. Mee!.;
f 1 .aan sigaren en sigaretten doen deola-
reeren.
flïerna werd de zitting goschorsr tot
half twee.
Na heropening van de zitting zou te
recht staan de 61-jarige ex-burgenm©s-
ler. De verdediger van verdaeb to vroeg
echter dadelijk na voor'ezin.g van de dag
vaarding onbevoegd verklaring van dere
rodiUbank, daar zijn cliënt was ge
daagd voor den politierechter le verschij
nen.
N.a een langdurig verblijf in raadkamer
Verklaarde de rechtbank zich onbevoegd.
In de zaak legen den secretaris bleek een
zelfde vergissing te zijn begaan, waarna
d'' rechtbank zich, nadat de officier vau
justitie ertoe had gerequireerd. ook onbe
voegd verklaarde, deze zaak verder te
•behandelen.
De zitting is daarna opgeheven.
'N. R. Crl
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
„De gebroeders Schel
len her g", door Bernhard
Kellcrmann Em. Querido's
Uitg Mij
Ecu zeer sterk boek. door de gespier
de taal, en door de vaste karakterteke
ning. Én levens een cultuurbeeld van
Duitschland na den oorlog, mei zijn
vreeselijke werkloosheid iu de steden,
met zjjn in woeste weelde levende, maar
ook reusachtig werkende grool-speculan-
len, en met zijn fantastische maatschap
pij-hervormers. Van die broeders Schel
lenberg is de een een speculant, (le
andere een economisch fantast, wiens
werk echter redding geeft aan sommigen
die in 't Boriijnsche stadsmoeras weg-zon-
ken In een reeks lafereelèn zién wte
hun leven, zeer boeiend weergjegévfein
benauwend iu de stadseKende. opwek
kend in dc ontginningen buiten, en zwoel
in het weeldeleven üe twee broers zijn
prachtig geleekend. maar nóg mooier
de twee vrouwen; Jenny en Esth»r. Hot
boek is in vlot Nederlandsch vertaald
door T. Landré.
,.De Ganlelboc r", door
A. K. Sfraatsma Uiig
Mij. Hólland.
Hel is een recht uil de ziel geschreven
verhaal van zonde en bekeering, zich
afspelend op een der kustdorpen van
onze provincie.
Wij hebben dil boek van Straatsma
van conceptie en zielkundige ontleding
aanmerkelijk zuiverder bevonden dan z.ijn
indertijd in Den Haag verschenen eerste
ling Late Lente. Bladzijt^en zooals
wij thans aanlroffcni n ..De Gantelbner",
de kamer verhel maar toen stond ik
stil, omdat ik niet wist waarheen het
nauwe portaal leidde, en was zoo onwil-
Tekeurig getuige vs.n een staaltje van bij
geloof van den kant van mijn gastheer
dat vreemd contrasteerde met zijn kenne
lijk gezond verstand.
Hij ging near het bed en rukte het
raam open. terwijl hij, toen hij er aan
Irok in ren onbedwingbare» tranen
stroom uitbarstte.
„Kom binnen! Kom binnensnikte
hij. „C.athy, kom! O, kom nog eens! O,
mijn lieveling, verhoor mij eindelijk dit
keer, Catharina!"
Het spook toonde ae gewone grilligheid
van een spook; het gaf geeu leeken van
leven, maar de sneeuw en de wind dwar
relden wild door elkaar, zoodat ze zelfs
de plaats waar ik stond bereikten en
het licht uitbliezen.
Er lag zulk een diepe smart In de
uitbarsting van droefheid, die deze dwa
ze taal begeleidde, dat mijn medelijden
er de dwaasheid van over het hoofd deed
zien, en ik ging weg, half boos dal ik
geluisterd had en verdrietig, dal ik mijn
belachelijke nachtmerrie verleid had, nu
liet zulke zielsangst le weeg bracht. Maar
hel waarom begreep ik niet.
Ik daalde behoedzaam naar lager oor
den af, en belandde in de achterkeuken,
waar een sprankje opgerakeld -.uur mij
in staat stelde mijn kaars weer aan te
steken.
(Wordt vorvoljd.)
