Backin"
Bakpoeder
Os Trees koof Haarrerlies.
naar Oetker's*Recept, gebakken met
DrOetker's
an voor direct gebruik gereed Gistpoedcr.
Backin vervangt de Gist.
'.et Backin rijst het deeg onder het bakken.
250 gr. boter 0.70ofmargar. f 0.30
250 gram suiker 0.13
12 eieren0.72
500 gram tarwebloem0.16
1 pakje Dr. Oetker's Backin 0.071,',
150 gram krenten0.08
l citroen0.05
UI1/.
bereidingBoter en suiker roere men tot room
en voege langzamerhand de eierdooiers bij.
Dan roerc men het met Backin vermengde
meel, de krenten, de geraspte citroenschil
en ten laatste het zeer stijfgeklopte eiwit
erdoor waarna men de massa in een inge-
.etten. langwevpigen cakevorm stort, om ze
bij middelmatige hitte 1 h uur te bakken
Deze cake is bijzonder smakelijk, een zeer
gewild gebak bij familicdeestelijkhedcn
Men lette vooral op Backin van Dr. Oetker,
en dat op elk pakje als benige Importeurs
t, Ostermann Co., A'dam, vermeld zijn
Waar niet verkrijgbaar wende -men zich
direct tot deze Importeurs, die op aanvrage
ook een grat is>receptenboekjc toezenden.
modellen en kleurschakeeringen, aanwe
zig is Voor het a.s. St. Nicolaas-feest
wilden zij er weer een geschenk gaan
koopen voor hun vader en hadden daar
bij het oog op een aardig luxe doosje,
inhoudende een paar bretels, een paar
sokkenhouders en een paar elastieken
mouw-ophouders, een drieledig geschenk
dus. Toen zij er naar kwamen vragen,
was er juist een heer bezig een gekleurd
overhemd uit te zoeken en dit was, ge
zien de groote verscheidenheid, geen ge
makkelijk werkje
Wij schreven dat papa bij de kachel
zat en willen daar nog bijvoegen, dat 't
een Davo"-haard was, die de familie
kort geleden gekocht had bij den heer
P. A. PIETERS Men had een „Davo"
genomen, omdat het een haard is van
Nederlandsch fabrikaat en de heer des
huizes terecht alles deed om de Vader-
landsche industrie te bevorderen, De
weken, dat de haard brandde, had deze
bewezen, dat dit goed was gezien, want
hij brandde om het maar eens plat te
zeggen „als een lier". De familie was in
het gelukkig bezit van een Citroën-auto-
mobiel. die natuurlijk ook door den heer
Pieters geleverd was en nu stonden op
het verlanglijstje verschillende aardige
snufjes voor autobezitters, die ook in den
winkel van den heer Pieters zoo talrijk
aanwezig zijn. De keuze is er van dien
aard, dat men hei rioolwcrk-slijk gerust
kan trotseeren om er te komen.
De oudste broer van Marie, zat voor
het orgel, dat hij zich van zijn tantième
op het kantoor, in den loop van het jaar
had aangeschaft m het bekende maga
zijn van de Firma ANTOINE MES in de
Gortstraat en heerlijk klonken de tonen
van het uitstekende instrument door de
rustige woonkamer. Aanvankelijk had
onze muziekbeoefenaar er aan getwijfeld
of de Firma Mes ook goede orgels le
verde en zich niet te veel bepaalde tot
haar eigen fabrikaat piano's, doch thans
wist hij wel beter. Trouwens zijn ken
nissen kwamen er ook veel om violen
en kleinere benoodigdheden en nimmer
had hij klachten van hen gehoord
Moeder de vrouw had de laatste hand
aan het eten gelegd en kwam even na
haar dochters binnen. Toen zij deze
zag, waren haar eerste woorden: ,,De
foto van Helder is thuis gebracht". Met
deze woorden nam mevrouw een pakje
van haar werktafeltje en haalde daaruit
een paar proeven van een familiegroep,
bestemd als geschenk voor „Grootje" op
den grooten dag. Er was maar één roep
over het goed slagen; allen waren uit
stekend te kennen en het was weer
werk, zooals men dat van den heer
K. E. HELDER gewoon is. Er werd nog
even over gepraat, hoe men, toen de
foto op het modern ingericht atelier ge
maakt werd, ook den voorraad artikelen
van HELDER'S OPTIEK EN FOTO-
HANDEL in ©ogenschouw had geno
men; vooral in camera's en foto-albums
was er een groote keuze, terwijl de heer
Helder er nog eens aan herinnerde, dat
alle modellen brillen volgens dokters
recept in den kortst mogelijken tijd ge
leverd worden.
De dienstbode bracht intusschen het
eten binnen en spoedig zette de familie
zich aan tafel.
Ook Lena had na haar bezoek aan
den heer Hooftman, haar woning opge
zocht, hier werd niet zooveel meer over
het komende feest gesproken, alleen kon
de onderwijzeres, die bij de familie in
woonde, niet nalaten aan tafel te ver
tellen, dat zij des middags een bezoek
had gebracht aan de beide magazijnen
der firma F. B. DEN BOER. Het eerst
was zij geweest in „Corners House", zoo
gedoopt om des zomers de vele Engel-
schen en Amerikanen te gerieven, en
daarna het tweede op den hoek Lange-
delft-Burg. Zij was opgetoogen over den
grooten uitzoek, dien zij daar gezien had
in lederwaren, als damestasschen, siga
ren- en sigarettenkokers, zakportefeuilles
schrijfmappen, reisnecessaires, manicu
res enz., en niet minder in de afdeeling
papeterie, w o. kunstkalenders, jongens-,
meisjes- en kinderboeken, tot de laatste
uitgekomene toe. Natuurlijk is zoo
verzekerd zij ook de afdeeling luxe
artikelen weer geheel aangevuld met
tinnen voorwerpen, goudsch plateel aar
dewerk van „Regina" te Gouda enz.,
Delftsch aardewerk, en Glaswerk van de
bekende soorten als Bazel, de Lorm,
Copier en Lanooij. Nog deelde zij mede
aardige kleedjes, fantasie kussens en thé-
mutsen en ook vele voorwerpen in riet
en hout te hebben bewonderd. Haar
doel was echter geweest een vulpenhou
der te koopen voor haar verloofde, en
na lang overwegen had zij tot een Wa
terman besloten, al waren haar ook ver
schillende soorten Swan en andere fa
brikaten getoond.
Het wordt nu echter tijd, dat wij onze
lezers mede nemen naar het club-lokaal,
waar tegen half acht steeds meer der
padvindsters, padvinders (w.o. ook de
waterpadvinders) en welpen aankwamen
en waar de hoplieden direct zorgden voor
de orde, die in een padvindersbijeen
komst dient te bestaan. Natuurlijk werd
de avond ingezet met het zingen van en
kele padvinders liederen, die alle deden
terugdenken aan de heerlijke uurtjes
rond de kampvuren, hetzij in de Wal-
chersche duinen, hetzij aan de Engelsche
kust bij de vrienden aan de overzijde
van het Kanaal.
Om het mogelijk te maken ook tijdens
het inpakken der geschenken een liedje
op goede wijs te zingen, had een der
bestuursleden de vriendelijke attentie
gehad een piano in het lokaal te laten
brengen en had er daarvoor een ge
huurd van de ZEEUWSCHE PIANO EN
ÓRGELHANDEL op de Korte Burg,
want deze heeft naast nieuwe piano's en
orgels van bekende fabrikaten, ook
steeds wel een of meer tweede hands
piano's te koop en wil deze ook gaarne
voor korter of langer tijd verhuren. Het
bleek al heel spoedig, toen hetzelfde be
stuurslid met de Padvindersmarsch be
gon, dat het een uitstekende piano was.
Een der welpen wist daarbij te vertellen,
dat bij hem thuis ook een piano uit deze
zaak stond, een daar gekochte wel te
verstaan, en dat men bij hem thuis ook
zeer tevreden is.
Alvorens met het inpakken werd be
gonnen, nam Cato, een der jongste pad
vindsters een doosje van den hopman
aan en ging aan het presenteeren van
die heerlijke Zeeuwsche boterbabbelaars,
afkomstig uit het oudste adres daarvoor,
de firma W. G. BAL, in de Kromme-
weele. In deze oude zaak heeft men
trouwens vooral ook in deze dagen nog
meer lekkernijen, alles eigen fabrikaat
en vervaardigd van de beste grondstof
fen. De waren zijn als den winkel, een
voudig maar degelijk.
Maar laten wij nu eens even gaan kij
ken, wat dat groepje padvinders heeft
uitgestald in dien rechterachterhoek van
het lokaal, die schijnen heel wat inkoo-
pen te hebben gedaan, De hopman, die
ook nieuwsgierig is geworden, krijgt van
den oudsten van dit groepje uitleg waar
alles vandaan komt
Die mooie zelfstrikkers kochten de
jongens bij den heer M. VAN LOO, in
de Korte Noordstraat, zij zeiden daar
ook veel andere mooie artikelen te heb
ben gezien, trouwens zijn moeder kocht
er meermalen klceren, als regenjasjes,
petten, enz. voor hem en zijn broertjes
(hij had er maar 5) en dit altijd tot groote
tevredenheid.
Deze doozen postpapier kochten zij
bij de firma R M. SMITS op den Dam,
en zij zagen er in groote verscheiden
heid van model en prijs, ook was er een
schat van boeken voor groot en klein,
om van de kalenders in allerlei soorten
maar niet te spreken.
En al dit aardige speelgoed, kijk eens
wat een leuke autotjes, kochten zij in
de NIEUWE BAZAAR in de Noord
poortstraat, in welke zaak men voor het
eerst Sint Nicolaas mede maakt, en men
gezorgd heeft vooral voor de kleine
beurzen, voornamelijk in speelgoed,
maar toch ook in huishoudelijke artike
len een flinke keuze te hebben, Dirk
kon ieder aanraden er eens een bezoek
te brengen en er goed aan te denken:
„Wat U niet in dc étalage ziet, vraagt
dat binnen",
(Wordt vervolgd.)
In het eerste deel van dit artikel
stond Donderdagavond, dat Marie een
kijkje nam bij de Firma L. GABRIëLSE,
dit moest zijn de Firma ERVEN J. GA
BRIëLSE
RECHTZAKEN.
Donderdag heeft te 's Gravenhage
terecht gestaan de 18-jarige monteur A.
L. P., die op 22 Augustus j.l. met een
motorrijwiel met zijspan op den Noord-
wal twee vrouwen aangereden heeft. De
oudste vrouw (78 jaar) bekwam ernstige
verwondingen e.i is, na eenigen tijd in
het ziekenhuis te zijn verpleegd, over
leden.
Verdachte gaf de feiten toe.
Nadat verschillende getuigen waren
gehoord, was het word aan het O. M..
Rekening houdende met verdachte's
gunstig verleden en zijn persoon, eischte
spr. veertien dagen gevangenisstraf.
De raadsman drong aan op een voor
waardelijke veroordeeling.
LTitspraak 2 December a s.
BUSTEHLANEJ,
BRIEVEN UIT BERLIJN.
(Scheiding van Staat en de
Hohenzollerns. Wonderlijke
kunstaffaires. De Sèvres-va
zen en de Hobbema. De
kroonprins op de Zesdaagschen
Wielerwedstrijd. Sport en
lachen als vredesgoden.)
Berlijn, midden November.
Acht jaar lang duurde reeds het schei
dingsproces tusschen Duitschland en de
Hohenzollerns. Nu eindelijk is, na de
reeds spoedig gevolgde „scheiding van
tafel en bed" ook de financieele kant
van de zaak geregeld. De scheiding is
thans dus definitief voltrokken.
Hierdoor is een verhouding ontstaan,
die, omdat ze zuiver is, beter is dan de
vroegere. Maar over de zuiverheid, die
thans de materieele betrekkingen tus
schen Pruisen en het vroegere konings
huis kenmerkt, is niemand bijzonder en
thousiast. In de geschiedenis van de re
voluties is het in ieder geval nog niet
voorgekomen, dat de vroeger regeeren-
de familie de rijkste grondbezitstpr van
het land gebleven is, dat haar een ge
weldig vermogen in baar geld wordt uit
betaald en dat ze verder een aanzienlijk
aantal paleizen en een grootsche ver
zameling van kunstwerken als haar eigen
dom beschouwen kan. Voornamelijk de
regeling van de kunstaangelegenheden,
die uit den aard der zaak de meeste
belangstelling wekt, heeft bij de discus
sies over het zoo juist tot stand gekomen
„compromis" een belangrijke rol ge
speeld. Eigenlijk speelt ze die nog
steeds, daar de verdeeling van de inder
daad reusachtige kunstverzameling van
het Hohenzollernhuis, nog niet geheel
voltooid is.
Hoogst zonderlinge dingen zijn hier
aan het licht gekomen. Ook in het bui
tenland heeft men verleden jaar vermoe
delijk wel van de quaestie der Sèvres-
vazen gehoord. Onder de meesterlijke
voortbrengselen op het gebied van oud
kunsthandwerk, die in het Berliner
Schlosz waren ondergebracht, bevonden
zich ook zeven stukken, waaraan de di
rectie van het huidige slotmuseum, d.w.z.
het Berlijnsche Kunstgewerbe-museum,
groote waarde hechtte. Ten eerste de
genoemde drie Sèvres-vazen, voorts twee
z.g. rozenmarmervazen met bronzen
voetstuk en tenslotte twee kunstwerken
uit zilver. De stukken waren eens door
een erfenis van Prins Heinrich, den broe
der van Frederik den Grooten, in het
bezit van koningin Louise gekomen. Bij
het pijnlijk nauwgezette onderscheid, dat
de Duitsche juristen maakten, werd vast
gesteld, dat de kunstwerken tot die reeks
schoorden, welke eerder als privaatbe
zit dan als staatsbezit te beschouwen
waren. Er werd bijgevolg een plan ont
worpen, bij de voorbereidende compro
misonderhandelingen de quaestie zóó te
regelen, dat men het koningshuis in ruil
twee schilderijen in onvervreemdbaar
bezit aanbood, die anders zeer zeker den
staat zouden zijn toegewezen, n.l. een
schilderij van Rembrandt „De pelgrim"
welk stuk het Berlijnsch museum, dat
een bijzonder rijke collectie Rembrandt-
schilderijen bezit, desnoods kon ontberen
en een Van Dijck de kinderen van
Karei I van Engeland voorstellend
een schilderstuk, dat in vergelijking met
de Van Dijck-schilderijen in het Keizer
Friedrich-museum, die weliswaar niet
talrijk zijn, van minder beteekenis was.
Toen dit ruilaanbod gedaan werd, ver
zocht de in Potsdam wonende ex-kroon
prinses, de kunstnijverheidproducten, in
de eerste plaats de Sèvres-vazen, eens
te mogen zien. Zij schreef aan den direc
teur-generaal van de musea, prof. v.
Falke, een brief, waarin ze verklaarde,
dat het haar toch te pijnlijk was, in het
slot te komen; of men niet de Sèvres-
vazen in het z.g. „Niederlandische Palais"
fhet kleine paleis Unter den Linden naast
het paleis van keizer Wilhelm I) kon
brengen. Falke was ridderlijk genoeg op
dit voorstel in te gaan. Wat geschiedde
echter? De ex-kroonprinses nam de va
zen één-twee-drie mee naar het slot te
Oels in Silezië waartoe ze natuurlijk
in geen enkel opzicht gerechtigd was,
daar de onderhandelingen nog geenszins
ten einde gevoerd waren. De zaak werd
ruchtbaar. Er ontspon zich een brief
wisseling. De Sèvres-vazen kwamen ook
werkelijk uit Oels terug. Maar ze kwa
men niet weer in het Schlosz-museum
waar ze thuis behoorden, maar in het
paleis van Wilhelm I. Dat had zijn bij
zondere bedoeling. Want in het com
promis was bepaald, dat de roerende
goederen, die zich op 1 November in die
paleizen bevonden, welke den Hohen
zollerns zouden worden toegewezen,
eveneens het vroegere koningshuis zou
den toebehooren. Het paleis van keizer
Wilhelm I echter behoorde tot deze pa
leizen. Bijgevolg was men op de beslis
sing over de kostbare vazen en de an
dere genoemde stukken vooruit geloo-
pen, waartoe men natuurlijk geenszins
het recht had.
Geërgerd vraagt men zich af, hoe het
mogelijk was, dat de door het Pruisische
ministerie van financiën benoemde
„Krongutsverwalter" de teugels zoo slap
liet hangen; waarom hij niet categorisch
erop aandrong, dat de zeven stukken
spoedig weer op hun oude plaats terug
gebracht werden?
Doch dit is niet het eenige teeken van
een vreemdsoortige behandeling van dit
geheele vragencomplex. Plotseling dook
in den kunsthandel een groot, prachtig
landschap van Hobbema op. Een En-
gelschman, die het kocht, bracht het bij
Wilhelm v. Bode in het Berliner Museum,
om zich te vergewissen, of het ook wer
kelijk een echte Hobbema was. Bode
herkende het stuk onmiddellijk: het was
afkomstig uit het Berliner Schlosz. Hij
nam het in beslag en de beklagenswaar
dige kooper trok druipstaartend af. Maar
tot het huidige oogenblik is nog niet
vastgesteld, hoe de Hobbema uit het
Sohlosz kwam en hoe hij dan blijk
baar toch door een lid van de familie
Hohenzollern, of door een harer lastheb
bers verkocht kon worden. Hoe dat
geschiedde niemand weet het.
Zoo eenvoudig was liet en is het trou
wens niet, een overzicht over de reus
achtige massa's van waardevolle voor
werpen te krijgen, die in de kasteelen
zijn opgeborgen. De catalogus van hun
inventarissen bestaat uit niet minder dan
honderd dikke banden met dichtbeschre
ven bladzijden! Alleen voor het Berliner
Schlosz zijn tien geweldige folianten aan
gelegd Maar het schijnt, dat met de
moeilijkheden, die zich hier voordoen, de
beheerders meer te kampen hebben dan
de gevolmachtigden van het vroegere
koningshuis. Want het is een bekend
feit, dat in de jaren sinds de staatsom
wenteling een geheele galerij van schil
derijen en gobelins van groote waarde
uit de kasteelen verwijderd en een lange
reis begonnen is, die meestal in het slot
te Doorn eindigde, klaarblijkelijk echter
ook op andere punten. Het bekend wor
den van deze gevallen wekte in de krin
gen van Berlijnsche kunstenaars en
kunstliefhebbers groot opzien en buiten
gewoon ongenoegen.
Hoe het volk erover denkt, kwam
dezer dagen op wonderlijke wijze tot
uitdrukking. Bij een der sportfeesten,
welke zich zoozeer in de belangstelling
en liefde der Berlijners mogen verheugen
bij de Zesdaagsche rennen n.l., verscheen
ook, glimlachend en goedgemutst als al
tijd de ex-kroonprins.
Hij is werkelijk een onbevangen
mensch, en die onbevangenheid moet
men in hem waardeeren. Niemand, die
hem persoonlijk ontmoet heeft, zal den
beminnelijken eenvoud van zijn wezen
loochenen. Hij lijkt in niets op het beeld,
dat de millioenen, die den kroonprins
niet kennen, van hem ontwerpen. Of het
nu juist verstandig en tactvol was in de
zen tijd, nu de ontstemming over het ge
sloten „compromis" nog zoo levendig is,
zich op een dergelijke plaats, voor vele
duizenden te vertoonen, mag buiten be
schouwing blijven In ieder geval wekte
de verschijning van de welbekende en
onmiddellijk te herkennen gestalte groot
opzien. Op hetzelfde moment ontwaarde
men de kloof, die het Duitsche volk in
twee kampen verdeelt: op de plaatsen
onder in de renbaan van het sportpaleis
en in de loges werd het optreden van
den vroegeren troonopvolger met vrien
delijke belangstelling en een glimlach van
verstandhouding begroet op de dui
zenden goedkoope plaatsen echter ver
oorzaakte het onrust en ontevreden ge
mopper.
Daarbij bleef het echter niet. Volgens
de oude gewoonte worden bij dit wiel
rennen kleine tusschenprijzen voor bij
zondere prestaties uitgeloofd. Daar meldt
zich ploseling de kroonprins! Looft een
prijs uit onder den naam: „Van een ouden
sportvriend uit Oels!" Natuurlijk twij
felde geen mensch, toen dit door de
sportleiding aangekondigd werd, wie de
gever was. Een geweldig tumult ont
stond. Dé bovenste rangen begonnen te
sissen en te fluiten. Waarop de onderste
rangen, het burger-publiek, beleefd be
gon te applaudiseeren, En plotseling had
men de scheur voor oogen, die dwars
door de natie loopt. Tegelijkertijd trou
wens ook het element, dat beide groe
pen weer tesamen bindt: de hartstocht
voor sport, de sensatielust. Plotseling zag
men van de hoogere regionen een reus
achtig plakaat aan een touw gebonden
afdalen tot dicht voor de plaats Y»n den
kroonprins, die temidden van de verwar
ring en opwinding glimlachend en verge
noegd met overelkaar geslagen beenen
niet als de andere bezoekers op een
stoel, maar op een tafel zat. Op het
plakaat stond te lezen: „Geen penning
voor de vorsten! Al het geld voor de
wielrenners!" een eenigszins vreemd en
onduidelijk opschrift, waarvan het eer
ste deel aan den strijd om de „onteige
ning" herinnerden en waarvan het twee
de deel beteekenen moest, dat het geld,
dal de Hohenzollerns van het volk kre
gen, nu voor dergelijke doeleinden ge
bruikt zal worden. Waartegen echter de
sportenthousiasten op de Zesdaagsche
eigenlijk geen bezwaar moesten hebben.
Kortom, de onhandigheid van het op
schrift had tengevolge, dat de heele zaak
geen ernstige, maar een komische wen
ding nam. Iedereen lachte. En ook het
lachen is, Goddank, nog altijd iets, dat
de overigens vijandige lagen der bevol
king vereenigen kan.
Dr. MAX. OSBORN.
Een opzienbarende
vinding der Wetenschap.
Wie zal ontkennen, dat deze vrees
bij vele menschen helaas gegrond is?
Een verschijnsel, dat op een begin van
haaruitval wijst, is de roosvorming; deze
is een storing in het haargroei proces:
een gedeelte van de vetklieren heeft ge
heel of gedeeltelijk zijn bijdrage tot den
wasdom der haren en tot vorming van
nieuwe haren gestaakt.
Roosvorming gaat meestal gepaard met
een lichte jeuk op de hoofdhuid en dik
wijls kan men met den nagel een grijs
achtige substantie van de hoofdhuid
afkrabben. Ook voor de omgeving is
deze roosvorming goed te zien, daar klei
ne schilfers voortdurend op de schop-
ders en kraag der jas van den persoon
zichtbaar zijn, hetgeen ook door zorg
vuldig borstelen niet afdoende kan wor
den verholpen.
Veelal wordt hierop geen acht gesla
gen en zelfs wanneer deze storing haar-
verlies tot gevolg heeft, wordt zonder
aarzelen met het gebruik van haarwasch-
middelen, haarwaters enz. doorgegaan,
al hebben deze bewezen, dat ze den
stilstand van den haargroei niet kunnen
verhelpen.
Ook den leek zal het duidelijk zijn,
dat daardoor dikwijls onherstelbare scha
de aan de groeikracht en het vermogen
tot het vormen van jonge haren wordt
toegebracht
Wanneer de haaruitval zulke vorde
ringen heeft gemaakt, dat kaalhoofdig
heid drpigt, dan wordt de toevlucht ge
nomen tot dure kwakzalversmiddelen.
De teleurstelling van vele menschen,
die op deze wijze handen vol geld nut
teloos hebben uitgegeven, is begrijpelijk.
Gelukkig heeft de wetenschap zich het
haargroei-probleem aangetrokken. De
natuur-onderzoeker Professor Zuntz, een
specialiteit op het gebied der voedings
leer, heeft geprepareerd hoorn (haarsub-
stantie) inwendig laten gebruiken, om
door het bloed het haar van voedings
stoffen te voorzien.
Professor Friedenthal en Dr. Weidner
gingen van de overweging uit, dat haar
groei het resultaat is van celvorming en
dat in de aanzetting van den celgroei
het geheim voor het opwekken van nieu
wen haargroei moet worden .gezocht.
Jarenlange onderzoekingen er proef
nemingen hebben Dr. Weidner de vol
doening eener ontdekking gebracht, wel
ke in de medische wereld het grootste
opzien heeft gebaard.
Dr. Weidner ging uit van. de weten
schap, dat gezuiverd menschenhaar de
cellen bevat, welke voor het vormen van
nieuw haar en het opwekken yan nieu
wen celgroei, noodig zijn.
Door het procédé, dat inmiddels in
alle landen gepatenteerd is, heeft hij
een houdbare oplossing van menschen
haar bereid en deze oplossing liet hij op
de haar-arme plekken inwerken.
De aanwending van deze oplossing,
genaamd Silvikrin, verrichtte wonderen;
de roosvorming werd opgeheven, de vet
klieren begonnen weer normaal te func-
tioneeren, de haarvormende cellen wer
den versterkt en vermeerderd en reeds
na kort gebruik ontstond nieuw haar.
Het is te begrijpen, dat de geheele
medische wereld voor de vinding van
Dr. Weidner de grootste belangstelling
had en autoriteiten in het binnen- en
buitenland vol enthousiasme waren over
de met Silvikrin bereikte resultaten.
In het kader van deze aankondiging
kan natuurlijk op deze vinding niet die
per worden ingegaan. Er is een inte
ressant boekje verschenen, waarin deze
in populairen vorm nader wordt toege
licht.
Wij zenden U dit boekje gaarne. Schrijf
er direct om met gebruikmaking van on-
derstaanden bon.
AAN HET LABORATORIUM
SILVIKRIN
Rotterdam Schiekade 104.
Als lezer van de „Middelburgsche
Courant" verzoek ik om Silvikrin-
literatuur en monster en zend u
hierbij 40 ct. in postzegels voor
porto en kosten. 91
Naam:
Straat:
Plaats: 4
Duidelijk schrijven s.v.p. en
als brief verzenden.
Knip dezen bon direct uit,
uitstel beteekent afstel.
