IMiqirie (oral
FEIIIUTII.
B IJ VOEGSEL
VAN DB
VAN
Donderdag 15 April 1926, No. 88
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
Bosch bezit vrij van
inkomstenbelasting.
In verband met het dezer dagen
ingevoerde wetsontwerp om bij de vrij
stelling van de heffing van inkomstenbe
lasting ook te voegen; de voordeelen van
het boschbedrijf (hieronder niet begrepen
de exploitatie van hakhout) schrijft het
Vaderland.
Wordt dit ontwerp wet en daar
aan behoeft men eigenlijk niet te twij
felen dan zal in belangrijke mate zijn
tegemoetgekomen aan het verlangen
van de vele natuurvrienden, die in hun
streven om zooveel mogelijk natuur
schoon voor ons land te behouden, bij
voortduring hun krachten hebben inge
spannen om het boschbezit van te zwa-
ren belastingdruk bevrijd te krijgen.
Het boschbezit verkeerde ten op
zichte van de inkomstenbelastingheffing
in een bijzondere positie, In hoogste in
stantie toch is indertijd uitgemaakt, dat
ieder die een bosoh waaronder be
grepen een park of lanen in eigen
dom bezat, geacht moest worden het
boschbedrijf uit te oefenen. Als deel
van het inkomen kwam telken jare in
aanmerking de waardevermeerdering
van het op stam staande hout, dus de
waarde .van den jaarlijkschen aanwas.
Terwijl tenslotte bij Ihet looien en ver-
koopen der iboomen de meeropbrengst
boven het bedrag ider laatste waarde
bepaling onder het belastbare inkomen
werd gebracht.
Behalve nu deze jaarlijksche heffing
van inkomstenbelasting was de bezitter
van bosschen tevens onderworpen aan
grondbelasting, vermogensbelasting, ver
dedigingsbelasting I en II en soms per-
soneele belasting (parken en lanen bij
buitenplaatsen). Deze cumulatie van be
lastingen over een zelfde object heeft
een gegronde aanleiding gegeven tot
vrees, dat veel meer dan strikt noodig
zou zijn de bezitters van boschterrein
er toe zouden overgaan om hun weinig
of niet rendeerend bezit door ontbos-
sching te bestemmen tot bouwterrein,
weiland en bouwgrond. Zoodat in ver
schillende streken van ons land het
daar aanwezige natuurschoon voor im
mer zou worden -teniet gedaan.
Dit gevaar zal bij aanneming van het
ontwerp voor een deel zijn afgewend.
Het uitschakelen van de inkomstenbe
lasting, welke door het hooge heffings
percentage vooral voor de groote inko
mens een der zwaarst drukkende belas
tingen is, zal een belangrijke verminde
ring van lasten beteelcenen voor het
boschbezit.
In de toelichting op het ontwerp deelt
de minister (De Geer) mede, overwogen
te hebben of wellicht in de plaats van
een inkomstenbelastingheffing een kap-
recht kan worden ingevoerd, een hef
fing dus op het oogenblik van het vel
len der boomen. De opbrengst van zulk
een recht werd echter te gering geacht,
tegenover de administratieve kosten
aan de uitvoering verbonden.
Eén reden voor belastingvrijstelling,
ziet de minister In liet groot algemeen he-
He Hof der Lengenen.
Naar het Engelsch
ran JUSTUS MILE FOSMAN.
Door J. S.
23.)
Zij legde haar hoofdje tegen zijn schou
der. Tranen liepen haar langs de wan
gen.
„Straks komt de nacht," fluisterde zij,
„en ik ga naar mijn kamer. Na een
poosje zijn de dienstboden naar bed en
alle lichten uil De fontein wacht hier
en de kleine poort gïnds in den muur.
?uiteu wacht het rijtuig en de wijde,
■wijde wereld ligt daarachter."
Zij draaide zich om, zoodat ze geheel
tegen zijn borst aan lag Haar adem
voelde Iiff warm in rijn gezicht en ze
keek hem in de oogen Mallory's hart
stond haast stil. Alle kleur week van zijn
gelaat.
„Zou je, zou je gaan", stotterde hij,
„zou je gaan?"
„Waarop wachten we nog, jij en ik?"
fluisterde zij. „Zullen we dan nooit ons
koninkrijk zien? Leven van mijn ziel. ik
voel je hart kloppen tegen liet mijne!
Zullen we ons Paradijs verkoopen voor
een kroon?" Ze drukte haar gezicht stijf
tegen zijn borst, zoodat zijn mond in
haar haren rustte
lang, dat er gelegen is in het bezit van
een goeden bosdhstand. Veel betoog
acht hij ten deze onnoodg; herhaaldelijk
toch is men in en buiten de Staten-Ge-
neraal met -klem van redenen onder
welke die van ideëlen aard waarlijk niet
de minst krachtige waren voor het
behoud van onze bosschen opgekomen.
De minister meent zich daarbij te moe
ten aansluiten.
Onder „boschbedrijf", in het ontwerp
bedoeld wordt gerekend opgaand hout
in het algemeen dus bv. ook een weg-
beplanting. Zoogenaamde kapbosschen
vallen daaronder niet; het houden daar
van zal in vele gevallen een geheel nor
male bedrijfsuitoefening zijn. Ook omval
de vrijstelling niet de winsten met het
boomkweekersbedrijf behaald.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
„In de S t e e n r o t s e".
De heer H. A. Gerritsen uit Vlissingen,
die lot 7 Mei een aantal leekeningetu
en schilderijen exposeert op de boven-
voorzaal van de Stcenrotse alhier,
Wijkt in Zeeland in het bijzonder getrof
fen te zijn door de majestueuse wijdte
van den waterkant van Schelde en zee
m onze omgeving. Vooral zijn teekenin-
gen getuigen daarvan. In een daarvan
heeft hij vastgelegd wat zoo overwel
digend mooi kan zijn, wanneer aan de
Schelde het water rustig voortvloeit, en
de horizon een ongedefinieerde lijn vormt
half in, half boven het water. En het
bekende metselwerk in den dijk bij de
Nolle te Vlissingen heeft hem tot hvee
teekeningen gébracht, waarvan de eene
ons een nieuwen kijk leerde hebben op
die verbreedende duinenmassa aan het
eind van den weg op den dijk, en de
andere ons meer het stoere gaf van
dien dijk, beiden onder den hoogen he
mel met de breede wijdte links en
rechts. Het zijn alle drie stukken waarin
met sobere maar heel zuiver, precies
op hun plaats gezette lijnen de eigen
stemming van dien waterkant wordt ge
suggereerd. We vonden die ook in de
teekening met aanrollende golven Maar
we vonden die minder in de schilderijen
waarvan de kleur te zwaar is geworden,
juist voor de doorzichtige atmosfeer aan
het water. De baai heeft echter wel de
gvootsche eenzaamheid van een breed
strand. Maar liet is daar weer de tee
kening die het doet.
Enkele teekeningen en schilderijen zijn
herinneringen aan een Italiaansche reis.
De bezoekers hebben in deze zaal ook
gelegenheid om een verzameling eisen
en houtsneden te zien van J. Heijse
te Veere. Sommige zijn bekend, maar er
zijn eenige gekleurde houtsneden bij, die
we nog niet zagen, en die een bewijs zijn
van de gevoelige zorgvuldigheid waarmee
deze teekenaar ten eerste zijn figuren
opbouwt, maar bovendien zijn kleur op
het houtblok aanbrengt vóór het afdruk
ken. De kleur blijft daardoor doorzich
tig en levendig vau nuanceering.
Voorts zijn er een aantal houtsneden
van Ten Klooster, waaronder welbekende
van vroeger, zooals de stoere „krijger",
de danseres en de kreek met de bamboe-
pluimen. Maar ook eenige ons nog niet
bekenae, waarvan we in hel bijzonder
noemen de door dramatische kracht uit
muntende „Bandjir."
Ver „De Kunstclub".
S c li o u w b u r g.
De toeschouwers van gisteravond mo
gen er de Kunstclub dankbaar voor zijn,
dal zij een vrijwel vergelen, althans hier
lieel weniig bekend blijspel van Emile
Zola weer bekend hebben gemaakt. Zola
heeft aan dit stuk „De Erfgenamen
van Rabourdin, salyre op de mensche-
lijke hebzucht", een kostelijke vondst
ten grondslag gelegd. Hij heeft de ge
wone zaken omgekeerd. Hij heeft den
erfoom (die in werkelijkheid geruïneerd
is; maar dit verborgen lioudl) laten le
ren op de lieftallige erfgenamen. De
erfoom krijgt van hen cadeautjes, ze Iee-
nen hem geld, en vertroetelen hem En
„Ja, we zullen gaan," zei hij schop
en zijn oogen stonden woest, en niemand
kan ons tegenhouden, niemand lean ons
vinden en terugbrengen. We zullen ver
weg gaan naar een plaats waar nïemónd
ons zoeken zal, ver weg naai- het andere
eind van de wereld. Dat is beter dan...
Novodnfa
Durf je Eleanor? Ga je met me mee?'
„Ja, ja", zei ze.
Mallory uilte een lichte kreet, een uit
roep van triomf
„Zulten we het Paradijs verlaten om
een gewetensbezwaar?" riep bij uit. „Is
zoo'n hemel niet meer waar d'an.een
punt van eer?"
De Prinses hief plotseling haar hoofd
op. Zijn arm, die haar omvat hield, liet
haar weer los.
„,Een punt van eer?" zei ze langzaam
„Is het een punt van eer, Carlo Ik ge
loof, dat we een beetje blind waren."
Ze ging peinzend overeind zitten.
„Eén pun( van cert Carlo, Carlo, ik
dacht aan niets dan aan de heerlijkheid,
die ik voor me zag. O. ik was dol. Carlo
mio. dronken van liefde. Ik droomde!"
„Maar waarom zouden we niet?" riep
Mallory uil. ..Waarom niet. Waarom zou
den we niet nemen, wat we 'krijgen kun
nen"? Ben ik zoo gelukkig geweest, zoo
gezegend in mijn leven, dat ik mijn eeni
ge kans op geluk nu weg zou mogen
werpen? Denk eens aan het leven, dat
ik geleid heb. Als je het alles wist! Zal.
dauk zij een flstig dienstmeisje Char
lotte, worden zij nog eens extra geplukt
doordat de comedie wordt opgevoerd
tot een voorgewend overlijden toe. En
als dan 't bedrog door hen ontdekt is,
dan komen ze tóch weer terug om Oom
te vertroetelen, want hun reputatie, hun
poSïtie is er mee gemoeid. Ze leven
immers zelf op het crediel, dat het
erfgenaam-zijn hun geei't.
Van die omgekeerde wereld heeft Zola
eeu reeks alleraardigste tooneelljes ge
maakt, meer blijspel dan satire, in alle
drie de bedrijven. En de Kunstclub lieeft
die op zéér verdienstelijke wijze opge
voerd. Het is geen kleinigheid om een,
dergelijk veel-eisckend stuk zoo 'te spe
len dat het publiek voortdurend in een
vroolijke stemming blijft, en telkens èn
telkens smakelijk lacht. De koddige tegen
stellingen kwamen vooral goed tot hun
recht door de uitmuntende lypeering van
de verschillende personen, die men
voelt daarin dadelijk weer de hand van
den meester door Zola ieder prachtig
in hun eigen karakter zijn gegeven. Maar
het was ook uitmuntend zooals iedere fi
guur tot een eigen type werd gemaakt'
door de spelers en speelsters, die onS
Rabourdin en zijn erfgenamen te zien
gaven. Bovendien was de rol van Char
lotte, die al die marionetten voortdu
rend in beweging houdt, in uitstekende
handen.
De vereeniging heeft het stuk gespeeld
in de kostuums van den tijd van ont
staan. ruim een halve eeuw geleden. Er
was veel interessants te zien, vooral in
hel drqgen van de soepele hoepelrokken.
J3u veel zorg was ook besteed aan hél
aankteeden van hettooneel, dat met een
schal van oude meubels was bezet. De
terugkeer tot dien lijd was zelfs zoo
ver doorgevoerd, dat de bloemen die aan
de speelsters werden aangeboden, den
vorm hadden van de ouderwclsche pan-
nekoek-xuikers in kartonnen omhulsels,
Het talrijke publiek heeft na ieder be
drijf door een warm en welverdiend,
applaus van zijn voldoening blijk gegeven.
De Hollandse he kunst
te P ar ij s.
De Parijsche redacteur der Msb. meldt
d.d. '14 April De president der Republiek
bezocht vanochtend langdurig de Hol
la ndsche tentoonstelling in de Salie der
Jeu de Paume. De lieer Doumergue
feliciteerde de organisators en prees hun
artistieke en philantropische bedoelingen.
„Mythen en Legenden
van C li i n a", door E T. Chal
mers Werner. Tweede deel.
Ui tg. W. J. Thieme
Van deze door J. W Scholman be
werkte Nederlandsche uitgave, waarvan
het eerste deel reeds dadelijk de aan
dacht trolc door de interessante gekleur
de illuslralies van Chineesche teeke
naars. is thans een lijvig hveede deel ver
schenen. Dit deel vermeldt eerst de
mythen van de wateren, van het vuur,
van epidemieën, geneeskunst en geestes-
hezwering; geeft voorts de legenden van
de godin der barmhartigheid, de acht
onsterfelijken, do bewaker van de hemel
poort, ae slag der goden, en hoe de aap
een god werd, en vermeldt dan een
aantal vossenlcgenden en gemengde le
genden.
Het is natuurlijk hier niet de plaats
om over den inhoud dezer legenden
uil te weiden Wc willen echter wel
kort opmerken dat de lectuur dezer
verhalen merkwaardige overeenkomsten
doet vinden met die in andere landen,
hoe doordrenkt ze ook zijn met een
boeddhislischen geest en met Chineesche
elementen.
De Chineesche teekeningen, of beter
gezegd aquarellen, zijn ook in dit tweede
deel bijzondere aandacht alleszins wqprd.
„E 1 s e", door Arthur Schnitz-
Ier. Uitg Em. Querido.
Alweer een heel merkwaardig boek
van dezen schrijver, die in ieder werk
weer iels geheel oorspronkelijks gaf. Het
js hier èn de inhoud èn de vorm welke
ik den hemel op aarde verwerpen voor
wat de wereld eer belieft te noemen?
Ga met me mee Eleanor' Ga met me
mee! We zullen zoo gelukkig zoo einde
loos gelukkig zijn!"
Angstig klemde het meisje zich aan
hem vast.
„,nc weet, hoe gelukkig we zouden
zijn. Karei! O, ik weet hel, Iaat cr mij
toch niet te zeer aan denken. Maar zou
den we geen spijt krijgen van onzen stap
later misschien'' Zouden wc geen be
rouw krijgen, dat we in onze plicht le
kort zijn geschoten? Wé kunnen toch
ons geluk niet vestigen op oneer? Zou
dat niet jammer zijn? Ik weet het niet.
ik weet hel niet, Karei. Jij moet voor ons
beiden maar beslissen. Als jij vindt, dat
we gaan moeten, dan gaan we. want ik
voel me zwak. Ik ben nog dronken van
liefde, ik ben vol van" de heerlijkheid,
die een vrij leven óns "bieden /al, van
ons paradijs Jij moet het maar zeggen
lieveling Wat jij zegt zal ik doen 11c
wil de vrpuw zijn van een ambteloos bur
ger. en ook wel van een vorst. Kies voor
mij. Karei."
Mallory rees op en ging met zijn rug-
naar haar toe voor de fontein staan, om
zijn strijd uit te strijden. ïk denk, dat lnj
wel van te voren geweten heeft, hoe'
die strijd moest eindigen, maar zijn groo
te, hartstochtelijke liefde voor de Prinses
maakte hel hem heel zwaar. Die liefde
schilderde hem in gloeiende kleuren de
treffen als iels, dat nog nooit door een
ander zoo gegeven werd.
De inhoud is het verhaal van den zeer
tragischen afloop van een bruten eisch
door een wellusteling gesteld aan een
meisje dat geldelijke hulp voor haar
vader komt vragen. Het meisje doet
wat gevraagd wordt, maar op een wijze
die aan het verhaal den benauwenden
druk van een nachtmerrie geeft, en te
vens een afschuw jegens de immoreele
sfeer waarin die eisch geboren werd.
En de vorm is een geniaal volgehou
den verhaal door het meisje zelf, niet
zooals zij het zou vertellen, maar zooals
haar gedachten voortgaan bij al die ge
beurtenissen. Het is buitengewoon knap
gedaan, en ook boeiend.
ONDERWIJS.
Vereeniging de Ambachts
school le Middelburg.
In de gisterenavond in het schoolge
bouw gehouden vergadering van de Ver
eeniging ,.De Ambachtsschool", werd
door den secretaris-penningmeester, dein
heer S. Cal jouw Pz.,het jaarverslag
uitgebracht, waarin allereerst woorden
vap waardeering worden gewijd voor het
geen in het belang der school is gedaan
door den heer P*. J. II. van Roo, die
om gezondheidsredenen bedankte als be
stuurslid, en door wijlen den heer H. J.
v. d. Kreke, den op 26 Juli 1925 overleden
concierge der school, die sedert 1 Dec.
1908 die functie bekleedde
De vereeniging telde in 1925 2 eere
leden. 1 begunstigster, 36 leden en 49
belangstellenden. De contributies brach
ten f312 óp. en van verschillende parti
culiere instellingen werd te samen f155
ontvangen.
Van de teekenacademie werd een be
drag ontvangen ter beschikking van het
bestuur, ten einde daarvan eenige uilj-
gaven te bekostigen, welke het bestuur
nuttig vindt en niet in de rekening kun
nen worden opgenomen.
Na enkele mededeelingen over muta
ties ïti het personeel, deelt het verslag
mede, dat over het algemeen kan worden
verklaard, dat gedrag en vlijt der leer
lingen voldoende waren. 24 leerlingen
verlieten tusschentijds de school De
nieuwe cursus is aangevangen met 240
leerlingen, en wel 66 in de le. 64 in de
2de 67 in de dorde klasse en 23 van derf
machinistencursüs Van deze leerlingen
zijn 128 niet in de gemeente woonachtig:
terwij] 13 vrijstelling van betaling van
schoolgeld genieten
Hel jaarverslag werd goedgekeurd,
evenals de rekening, welke in ontvang
en uitgaven dan wijst f96 836.51
Aan subsidie van liet rijk werd ontvan
gen f 51000 en is nog te ontvangen
f 5957 06. Van de gemeente werd f 27.342 40
ontvangen, aan schoolgelden f 4054.55. Aan
jaarwedden werd uitgekeerd f 57 424.55
Tol bestuurslid werd herkozen de heer
mr J. W. Zijlslra en gekozen in de vaca
ture-Van Roo do heer H van Diffelen.
RECHTZAKEN.
Diefstal van r ij w i e 1 p 1 a a t j e s.
Gisteren heeft voor de l'trcchtsche
rechtbank terecht gestaan de 38-jarige
koopman .T A. N. van R. te Utrecht, ver
dacht van het uitlokken van diefstal van
een rijwielbelastingplaatje ten nadeele
Van IJ, v B. en heling van rijwielbelas-
lingplaatjes
Volgens de dagvaardiging stuurde de
man zijn 13-jarig zoontje er op uit om
de plaatjes van de fietsen 1e halen. Ver
dachte had dit ontkend.
Het ventje werd ook als getuige ge
hoord en al snikkende vertelde hel ke
reltje. dat hij voor vader de plaatjes van
de fietsen moest halen. Ging liet niet
handig genoeg te werk, dan kreeg hij een
pak slaag
Verdachte verklaarde, dat de jongen
gelogen had
De officier van justitifa achtte ver
dachte schuldig en eisclito wegens uil
zaligheid van een leven aan haar zijde,
en de droeve ellende van een leven zon
der haar. als hij trouw bleef aan wat de
wereld eer noeml. Met gebogen hoofd
stond hij voor haar.
„Als er iets van eer is overgebleven in
een man als ik ben. Eleanor." zei hij
droefgeestig. ..dan heeft dat toch niet
veel le beduiden en ik veronderstel, dat
ik niet zou aarzelen het te verkoopen.
als de prijs maar hoog genoeg was, maar.
•lieveling, je hebt jouw eer in mjjn liand
gelegd -- on daarmede spot ik niet. Een
maal later, zul je weten, wal ik hier
mee opgeef."
Eleanor vlopg op hem toe, en sloeg
haar armen om zijn hals en kuste hem.
,.Tk wist, wat je kiezen zou, lieveling,
lieveling! Ik wist hef. Onze eer bindt ons
beiden, nietwaar Carlo! En we moeten
standvastig zijn. Je zou me niet zoozeer
kunnen liefhebben als, je niet je eer
boven alles liefhad. Ik moet het dus met
den Prins doen, dje alles aan zijn plichten
moet geven. Maar ik blijf immers je
vrouw. Kijk niet zoo somber Karei zoo
alsof we nu moesten scheiden. Ik blijf
Immers toch je vrouw."
„Zeker zeker." zei Denis, „je blijft
immers mijn vrouw Kom Eleanor, je
moet naar binnen gaan. De zon daalt en
liet wordt koeler. Kom. of Mac Kensie
verwijt me nog. dat ik niet ^oed voor je
zorg."
Toen ze onder het verwulfsel van de
lokken van diefstal en heling een jaar
es fier maanden gevangenisstraf met af
trek van de voorloopige hechtenis, re
kening houdende met het feit, dat ver
dachte al negen vonnissen achter den
rug heeft.
Uitspraak 27 dezer
LANDBOUW.
Veiling sver. „Z uid-B e vel and".
In liet Schuttershof te Goes hield1
Dinsdagmorgen de veilingsver. „Zuid-Be
veland" de algemeene vergadering onder
presidium van den heer H. A, Hanken
Voordat tot de opening der bijeen
komst werd overgegaan herdacht de heer
Hanken den heer F. Vermaire, (wiens
stoffelijk overschot Maandag is ter aar
de besteld), als een eenvoudig man en
een stoer werker, een voorbeeld voor
het personeel en voor de ambtenaren.
In het jaarverslag van den secretaris
werd gemeld dat, niettegenstaande den
slechten perenoogst in het afgeloopen
jaar voor f722.153..4S geveild werd,
welk bedrag sedert 1921 niet meer
bereikt is. Gehouden werden 42 groo
te en 115 kleine veilingen. In het begin
van het jaar telde de vereeniging 1150
leden, aan het einde 1134.
In financieel opzicht was 1925 niet
ongunstig, hoewel de beslissing inzake
de O AY.'-belasting in het nadeel der ver
eeniging uitviel, waardoor een aanzien
lijk bedrag moest worden betaald boven
de reeds gemaakte o n ko s te n re serreDe
verlaging der percentages had geen ver
mindering van inkomsten tengevolge.
Achter hetveilingsgebouw kwam de
spoorweg tot stand, waarvan een aan
zienlijk gebruik is gemaakt. In verband
hiermede wordt overwogen om de laad-
/lijn te verlengen Het gedeelte ter
rein dat verleden jaar op verzoek der
Nederlandsche spoorwegen werd terug
gegeven, is wederom in erfpacht bij de
vereeniging teruggekomen, het kan voor
al 'met het oog op een eventueele uit
breiding niet meer gemist worden.
In de toekomst zullen waarschijnlijk
ook eieren en groenten in liet veiling;»
gebouw verhandeld worden.
Bij de rekening achtte d© heer Jansen
de salarissen te hoog, die verdedigd wer
den door den voorzitter
De vergadering gaf te kennen het in
zicht vah het bestuur in deze te deelen.
Op verzoek van den heer Zegers zal
het volgend jaar een toelichting op de
balans aan de leden worden versteekt.
Tot leden der commissie, belast met
het nazien der rekening over 1926, wer
den benoemd de heeren J. 75. C. Lens
hoek, F. Dominicus en J. A. ifoert.
Bij het voorstel tot vaststelling der
percentages voor le betalen provisie (het
bestuur stelde voor wederom te heffen
2 pel. voor groote en 4 pel. voor kleine
veiling) meende de heer Jansen, dat de
leden practisch 6J/2 pet. betalen inplaats
van 4. Zij betalen voor de emballage,
die toch eigen bezit is
De administrateur merkte op, dat, op
veilingen waar niet voor emballage wordt
betaald, de kooplui 10 pet. moeten bij
dragen. De Goesche veiling komt de
kooplui dus tegemoet.
Besloten werd, dat het bestuur over
deze kwestie rapport zal uitbrengen.
Aangenomen werd een gewijzigd voor
stel van den heer F. Kakebeeke om
kruisbessen in zakken van 15 K.G. als
proef gedurende een jaar met 2y3 pet.
te belasten.
De heer Zegers drong er op aan,
dat alle producten franco geleverd zou
den worden op den waggon
De voorzitter zegde toe. deze kwestie
op de eerstvolgende vergadering in be
handeling te zullen brengen
Aangenomen w-erd het voorstel van het
bestuur om de contributie niet te wijzi
gen.
Tot bestuursleden werden herkozen de
heeren .1. Bruggeman. F. Kakebeeke, C
Nijsse Gzn. Joh. Pilerse en K. v d.
Slikke.
De navolgende obligaties 5 f 100 der
Golhische poort stonden, bief ze haar ge
zicht naar hem op en hij kuste haar1
mond.
Je moet nooit vergeten, later, Elea
nor", zei hij, en zijn stem klonk vermoeid
en treurig, „nooit vergeten, dat ik niet
heb aanvaard, wat je me hebt aangebo
den; dal ik niet £00 verachtelijk ben als
misschien Liefste, lieveling, hoe heb
ik je lief. Ik heb je zóó lief"
Met deze woorden verliet bij haar en
ging langzaam, met hangend hoofd, den
tuin door.
HOOFDSTUK XII.
Denis en ik zaten op zijn kamer en
hielden ons bezig met kringetjes blazen
een rustig en onschuldig tijdverdrijf.
Het was tegen den middag en Denis
had den lièeïen morgen vlijtig zitten
pennen voor zijn krant Eeu indrukwek
kend stapeltje beschreven velletjes pa
pier lag voor hem op tafel.
Toen kwam Von Alldorf met een ver
stoord gezicht de kamer binnenstormen.
„Is de "Prins niet hier?" vroeg hij op
een loon, alsof hij veronderstelde, dat
we ^ïjnc Hoogheid ergens in een koffer
of onder den divan Iiadden verstopt
„Neen, hij is bier van morgen nog
niet geweest." zei Denis bedaard
(Wordt vervolgd.)
