hel recht op grond van de resultaten
van zijn wetenschappelijk onderzoek zelfs
tegen de Confessie zijner kerk ra zich van
die Confessie op die zelfde schrift te
beroepen. v
Ad vraag 16. De gereformeerde, orga
nische Schriftbeschouwing kenmerkt zich
ook daardoor, dat zij, zonder ook maar
in hel minst te kort te doen aan den
goddelijken factor bij' de grafische in
spiratie, evenzeer ten volle recht wil
doen aan den menschelijken factor Er
worde acht op geslagen, dat de Heilige
Schrift, i n casu het Oude Testament, wat
dien mcnscheufaclor betreft, geschreven
is door en voor Oosterlingen. Men ver-
gele niet dal de Schriftuur opkwam in
een wereld, die meer in liet verbeeldend,
dan in het denkend vermogen van ons
bewustzijn haar kracht vond en dat uit
dien hoofde de Schriftuur veel meer
aesletisch als kunstproduct, dan critisch
als denkproduct is te waardeereu Men
moet dus de uiterste nauwgezetheid aau-
wenden om door recht verstand van het
Oosterscli million de veelzins dichter
lijke uitdrukkingswijze, de persoonlijke
geaardheid van den auteur en de eigen
aardige lijdsomstangdighedeu hel speci
fiek openbaringskarakter voor ,,loen" en
„thans",) van een bepaald Schriftwoord
al meer als een gekloofden diamant voor
den heilbegcerigen geloofsblik te doen
fonkelen.
o
I'agc kopjes.
Naar aanleiding van de afkondiging
namens den kerkeraad der Chr. Geref.
Kerk te Dordrecht en in verband met de
officieele vermaning van den kerkeraad
der Geref. Kerk van Zwolle betreffende
de zeer onwelvoegelijke kleeding van
sommige vrouwen en meisjes en het
afknippen van het lange haar. schrijft
Ds. K Schiller o. m. hel volgende in
„De Bazuin"
Er zijn dingen, die altijd verboden
zijn, wijl ze strijden tegen Gods gebod,
dat voor altijd uormatief is. Onder dat
gezichtspunt zal oneerbare vrouwen-
kleeding altijd zonde blijven. Maar er
zijn ook dingen, die buiten Gods gebod
vallen en die samenhangen met mode
grillen en sanitaire opvattingen of an
derszins. Naar ik meen. valt daaronder
de kwestie van het vrouwenhaar, kort ot
lang, in sommige gevallen. Men kan dus
niet in hel algemeen zeggen het korte
haar is bewijs van wereldzin; maar men
dient ook nu ieder geval, niet van elk
haar. maar wel van den haarbos, en
vooral van den haardos, op zichzelf te
bezien, of. wat aangenamer en aesthe-
tischer en ook netter is ,te beoordcelen.
En dan geef ik dadelijk toe, dat in de
meeste gevallen hel korte kopje een
volgen van de mode is, die ons te verne
derend moet zijn. Maar in veel gevallen
is het ook heeleraaal geen kwestie van
„beginsel". En ik zou niet welen, hoe de
kerk hier „tuchtigenmoet. Moet de
kerk weer achter de feiten aankomen?
Dezelfde kerk, die korte vrouwenharen
(ik vind ze ook leelijkl onder de tucht-
oorzaken randgschikt. leest erg graag de
geschriften van oude, langharige, ge
pruilde hecren; en die vind ik ook le-e-
lijk Maar als de één onder de tucht
moet, dan moet de ander niet godzalig
-heeten. Als over tientallen jaren het
korte haar algemeen is, dan zitten we
weer eens voor den zooveelsten keer met
onze tuchtoefening Tegen langharige
mannen is ook gepreekt; maar men vindt
ze toch vaak nog de hesten van alle
ouwe schrijvers.
Nog eens. dit schrijft iemand, die kort
haar eon van de leelijksle dingen vindt,
die een vrouw zichzelf opdringen kan.
Maar ik geloof niet, dat het vraagstuk
van hel pagekopje den stand der sexuee-
ïe verhoudingen onder ons volk bepaalt.
Een vrouw, die zich leelijker maakt, dan
zij eigenlijk is. kan misschien wel studie
materiaal worden voor de onderzoekers
van hel emancipalievraagsluk, maar nie
mand mag "haar daarom zonder nader
'pnaerzoek bestempelen als minder zede
lijk Het korte vrouwenhaar werkt eerder
in de richting van de verdoezeling van
hel verschil tusschen de sexen, dan
in die van de vooropstelling daarvan Het
den slaan pralen iu de hall den vorigen
avond.
Lady Elhington had gezegd wal ze
reeds aan Sheila ook had verteld, dal
die twee in groole geldelijke moeilijkhe
den verkeerden, tenzij een van beiden
een rijk huwelijk kon doen waar ze"
liarci hun best voor dedenj en dat ze niet
begreep wat er van nen worden moest.
De gravin had er bijgevoegd, dat ze
heélevnaal niet verbaasd zou zijn als
moeder en dochter ertoe kwamen om
in hun wanhoop te gaan stelen, daar ze
reeds al hun juweelen die de moeite
waard waren moesten hebben beleend.
Zij zou lady Viola niet graag met haar
juweelen alleen in de kamer laten, had
ze er hij gevoegd, en hoewel ze gelachen
had en gedaan of. ze het half uil de grap
zei. had natuurlijk iedereen, die het ge
hoord had, later, toen de diefstal bekend
werd. er aan gedacht. Lady Marsden en
lady Viola die dankbaar waren, dat ze
een vreeselijke vernedering waren ont-
siiapt, vermoeden niel hoe haar namen
in hel hotel over den tong gingen en
haar verdedigers Franklin en Sheila Dou
glas waren even onkundig van het ge
babbel als de slachtoffers zelf; even
onkundig als Mark Carringlon en kapi
tein Derby, die bekend stonden als
vrienden van het ongelukkige paar.
Zij die lady Ethinglons woorden ge
hoord hadden en vooral die van gravin
Karovski den avond voor den diefstal,1
is in dal geval ook verkeerd, maar moet
Joch niet met de onzedelijke klceding
worden gelijk gesteld. De Friesche en
Zeeuwsche kappen, die ook duizenden
haardossen verstikt en verknoeid, hebben
(zeer ongezond en nog leelijker) en de
dwangbuiskleeren, die duizenden licha
men van orthodoxe vrouwen nóg vermin
ken, zoodat ze niet eens haar vrouwelijke
roeping kunnen opvolgen soms, zijn voor
mij veel ernstiger kwesties dan het korte
dameshaar, al vind ik het ook nog zoo
leelijk."
o
Geref. Kerk..
Bedankt voor hel beroep naar Melis-
kerke, door ds. A. Wijngaarden van
Baarland.
E v a n g L u t h. Kerk.
Beroepen te Veendam-Wildervank, ds.
V. W. F. B. Schmidt te Groede
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
„De A r c li i e v e n berus
tende onder het bestuur
der gemeente Arnemui-
den", door C. de Waard.
Algemeene Landsdrukkerij.
De heer de Waard heeft op het Rijks
archief van Zeeland hel archief van. Ar -
nemuiden geschift, gerangschikt en be
schreven, en het resultaat van dat werk
vindt men in dit boek, waarvan een
groot deel natuurlijk wordt ingenomen
door de lijsten van stukken in ver
schillende rubrieken ondergebracht, en
een inventaris.
Aan die opsomming gaat echter vooraf
een uitvoerige beschouwing waarin veel
interessants te lezen is. Een merkwaar
digheid in de geschiedenis van Arne-
xnuid/en is, dat het, na eerst onder het
gezag van Middelburg te hebben gestaan,
in 1574, na den overgang van die stad
aan den Prins, zelf tot slad werd ver
heven wat een groote bijzonderheid was
in dien nieuwen tijd. De Prins van Oran
je schonk aan den burcht of het dorp
Arnemuiden stadsrechten met de be
doeling, dat de bewoners, boven de in
de keur genoemde voorrechten, zouden
behouden al de rechten, die zij reeds)
onder regeering van Middelburg bezeten
hadden. De nieuwe stad kreeg een Wet
en Raad, waarvan de Wet bestond uit
burgemeesters en schepenen, gekozen
door den Prins uit een voordracht van
burgemeesters en schepenen en raden
en andere notabele poorters; en een
Raad, door de Magistraat, d. i. het col
lege van burgemeesters en schepenen
gekozen uit de notabelste poorters.
Toch meent de schrijver, dat de ar
chiefstukken niet de opvatting recht
vaardigen dal men hier te doen had met
twee inachten waarvan de eerste de
hoogste was. De term „magistraat" wordt
voor 'beide colleges gebruikt.
Het 'begin van het stadsbestuur is ge
weest de benoeming van een bajuw door
den Prins van Oranje „vanwegen de
Connincklijcke Majesteit". De eerste ti
tularis was Symon Rombouts zoon.
De regeling van de samenstelling en
vernieuwing Van de regeering der stad
is vrijwel onveranderd gebleven tol 1795.
Men denke zich echter niet, zegt de
schrijver, dat het regeeringsbootje tot
dal jaar ongestoord is doorgevaren. Ook
hier gaat het om de macht in den
■oudsten tijd zien we den strijd tusschen
den baljuw en de regeering der stad; la
ter eveneens in den "boezem ygji wet
en raad. Uitvoerige bijzonderheden wor
den over die gevallen van strijd mee
gedeeld.
Eveneens in bijzonderheden wordt
een beeld gegeven van de vele wijzigin
gen in den bestuursvorm in de revolutie-
periode van 1795 en volgende jaren, on
der hel Fransche bewind en na het
herstel onzer onafhankelijkheid. In 1825
werd de gemeente Arnemuiden bevoegd
verklaard voortaan den naam stad te
blijven dragen echter zonder als zoo
danig in de vertegenwoordiging der Prov.
Staten deel Te nemen. Tegelijk werd
vastgesteld, dat het bestuur zou warden
samengesteld uit Burgemeester. Wet-
vertelden hel aan hun kennissen, die
het niel hadden gehoord en die brach
ten het verhaal weer gretig over aan an
deren .zoodat het hecle huis vol was
van de leelijke lasterpraatjes, die Sheila
Douglas, Franklin en nir. Mc Kinnon
dachten, dat al onderdrukt waren.
Natuurlijk hadden enkele van haar in
tiemste vriendinnen geen tijd verloren la
ten gaan om lady Ethington te herinne
ren aan het gesprek van den vorigen
avond en allen waren hevig teleurge
steld over het plotselinge vertrek van
gravin Karovski. Een uitgezocht troepje
was bezig den toestand te bespreken
in lady Ethington's zitkamer, toen lady
Marsden binnenkwam; en er was geen
enkele vrouw, die niet voelde dal haar
polsen sneller klopten, toen de moeder
van Viola Rayne op zulk een dramatisch
oogenblik verscheen.
HOOFDSTUK XVII.
Lady E t h i n g t o n's kans.
„Ik ben ook al naar gravin Karovski
geweest om haar 'le condoleeren," zei
lady Marsden, „maar ik hoorde dat ze
vertrokken is. Is dal niet heel onver
wacht?"
„O ja. Zelfs mijnheer Mc Ivinnon, de
directeur, wist niet, dat ze wegging. Ik
vroeg hem er naar en hij vertelde me
dat," zei een van de dames die hel bit
terste tegen lady Marsden en haar doch
ter was uitgevallen Ze kon de verzoe
king niet weerstaan om iets te zfggen,
houders en Stedelijken Raad De eerste
Gemeenteraad krachtens de Gemeente
wet trad in 1851 op.
Bij ld e vermelding van de archieven-
bespreking der archieven deelt de schrij
ver nog een en ander mee over het eco
nomisch lot der stad.
Toen Arnemuiden tol stad verheven
werd, was er van het vroeger bloeiende
dorp tengevolge van dc troebelen op
Walcheren weinig meer dan de naakte
grond overgebleven. De plaats moest
in 1574 niel alleen weder opgebouwd,
maar ook met wallen en poorten ge
sloten en verder ingericht worden als
alle andere sleden op het eiland. Bron
nen van inkomsten "waren, er echter
niet, een partijtje geestelijk land werd
met vele dergelijke goederen van andere
kloosters en kerken ten behoeve van de
gemeene zaak verkocht. Het afstand doen
van zijn post, een (jaar na aanstelling door
den Prins, van den eersten spcretaris
der "Stad, omdat burgemeesters en re
geerders, zoo zij zeiden, onmachtig wa
ren hem te bezoldigen, illustreert de fi
nancieel zwakke positie der stad. Van
aanstelling van een ander persoon tot
secretaris blijkt niets; hel noodige ad
ministratieve werk doet Barlholomeus
Cannoye, zoo goed als om Godswil, eerst
later blijkt, dat hij den titel van se
cretaris en eene jaarwedde gekregen
heeft. Te zijner eere lean getuigd worden,
dat hij de administratie der jouge stad
op stevige beenen heeft gezet, eu dat hij
de beste secretaris tot 1797 is geweest.
De eerste kwart eeuw moge voor de
stadsregeering moeilijke jaren zijn ge
weest bij krachligen steun van den
Prins en het Gewestelijk bestuur ontleen
de 'zij de kracht om moedig aan den op
bloei der stad te arbeiden, vooral aan
de gegronde hoop .dat vroegere welvaart
zou \vederkeeren. Die hoop is echter
niet verwezenlijkt. Ais de stad in het
laatst der 16de eeuw diep in schulden
zit, vertoonen de eerste teekenen van
verzanding van haven en stroomen zich
en in het begin van de 17de staat het al
vrijwel Vast, dat Arnemuiden geen zee
stad meer worden zal. Een betrekkelijk
spoedige aflossing van de voor verschil
lende zware werken opgenomen gelden
is niet te verwachten. De maatregelen,
die toen tot het gaande houden van de
gemeente werden genomen, zijn o.a. uit-
ding en verhooging van indirecte belas
tingen en vermindering in toenemende
mate o a. van het salaris van den secre
taris, Waarmede ook gaandeweg de kwa
liteit van dien ambtenaar verminderde.
In 'de 18e eeuw is het regel ^geworden
dat een der regeeringsleden het secreta
riaat van de slad waarneemt. Zoo hangt
de algemeene toestand van het archief
samen met de weinige inkomsten van
de slad.
Vervolgens deelt de schrijver over de
geschiedenis en vroegere beschrijvingen
van het archief verschillende bijzonder
heden biee, om daarna langdurig stil te
staan bij de kohieren dier schatting van
de huizen. Het is hem niet gebleken,
dat de huisschatting vóór den opstand
ook reeds bestond. Met zekerheid weten
we alleen dat zij als provinciale belasting
in 1576 volgens art. 15 der Unie van
Utrecht geheven werd, ten bedrage van
een zesde part van den honderdsten pen
ning van de waarde van alle huizen,
erven, landen, tienden, visscherijen eii
andere goederen. En eveneens staat vast
dat bij besluit van het Staatsbewind van
26 April 1805 de huisschatting door
do 3b publiek van de steden en plai'sen
werd overgenomen. Wat in die ruim twee
eeuwen met deze belasting le Arnemui
den is geschied, wordt nader uiteengezet.
Onder de Bijlagen worden eerst ver
meld de lijst van stukken van rechter
lijken aard, geschift voor dc stad Arne
muiden en voor Kleverskerke, benevens
de lijst van doop-, trouw- en begrafenis
boeken, en nog lijsten van andere stuk
ken, die of naar hel Rijksarchief zijn
overgebracht of zijn vernietigd.
De inventaris vermeldt als eerste af-
deeling de stukken betreffende de ge
meenschap van de burcht (of het dorp)
Arnemuiden van )den vroegsten tijd tot
dat geqn van de anderen misschien nog
wisten- „En - fs hel nielv jeselijk
vreemd, niemand heeft haar het huis
zien verlaten."
„Ze heeft zeker haar eigen redenen
om zoo geheimzinnig te verdwijnen,"
zei lady Marsden met een bedekte harte
lijkheid. Had ze slechts geweien, hoe
dit half dozijn vrouwen haar beschouw
den, dan zou zelfs haar trotsche geest
geen hatelijkheid op dc afwezige vijan
din hebben durven uiten.
Lady Ethingtonn, die den laatslen tijd
gemeene zaak had gemaakt met de eerst,
zoo verachte „vreemdelinge" legen lady
Viola Rayne bloosde van ergernis. „Ze
heeft zeker ongetwijfeld haar redenen
om sommige van ons niel (e laten weten
wal ze voor bedoelingen heeft", ant
woordde ze, in verdediging van haar af
wezige vriendin.
„Ik voor mezelf zou niets verbaasd
zijn als ze het hotèlj lieciemaal niet
verlaten had."
„Wal bedoelt u?" vroeg Iad\ Marsden.
„Ik bedoel, dat er wel eens hier onder
dak konden zijn, die een oogje in het
zeil houden. Waarom zou de gravin,niet
haar eigen detective zijn?"
Terwijl lady Ethinngton deze woorden
sprak vestigde ze haar oogen strak op
het gelaat van lady Marsden en ver
wachtte dat onder haar blik le zien ver
schieten van kleur. Ook andere oogen
waren op de mooie trekken gericht en
Ir..'|
157'^J "Üió'rna volgt het archief van
burgemeesters, schepenen en raden en
opgevolgd bestuur 1574—1810 de re-
solutiën mei bijlagen, de privilegiën euz,
de reglementen, ordonnantiën enz. Ver
der de stukken betreffende de weeska
mer, de vermaking van de wet en an
dere bestuurszaken, het kadaster, de
middelen van verkeer, dc verdedigings
middelen, handel en nijverheid, de am
bachtsgilden. En eindelijk de financiën,
eigendommen, belastingen, kerk en ar
menzorg, dc geschillen met het gewes
telijk bestuur en andere besturen.
Als derde afdeeling vindt men dan
het archief van hel plaatselijk bestuur
van 1810 tot 1857.
RECHTZAKEN.
De advocaat-generaal bij den Hoo-
gen Raad mr. Ledeboer heeft geconclu
deerd tot verwerping van het cassatie
beroep van A. I. die door het hof le
Leeuwarden wegens poging tol doodslag
is veroordeeld tot 4 jaar gevangenis
straf.
x
Gemaskerde bandieten
Voor de rechtbank te Assen stonden
Vrijdag terecht P. B., kleermaker te Gro
ningen, H. B.. arbeider /te Voshaar (Sleen)
en A. Th. B.. koopman te BareveLd,
beschuldigd van inbraak cn diefstal ten
huize van Kiers tc Dalen Vele inbraken
waren in het laatst van het jaar 1925
in den Z. O. hoek \jin Drente gepleegd^
'zonder dat men de daders in handen
had kunnen krijgen. In den nacht van
28 op 29 December werd de fam'. K.,
•bestaande uit twee broers en een zuster,
verschrikt wakker doordat er eenglas-
.ruit verbrijzeld werd en tol hun schrik
zagen ze dat een drietal gemaskerde
mannen door het raam in hun woning
waren binnengekomen.
Met revolvers in de hand bevalen ze
de familie K. om zich rustig te houden
en te gaan zitten. Een der inbrekers
hield een revolver op hen gericht om
hen in bedwang te houden, terwijl de
anderen alles gingen nasnuffelen om te
zien of er iets van hun gading -was.
Eindelijk vertrok het drietal met mede-
(neming van een bedrag van f 43 en drie
horloges.
Nadat de politie met deze brutale
inbraak in kennis was gesteld, loog deze
Op onderzoek uit en was zoo gelukkig
de dne reeds genoemde verdachten aan
te houden, die een volledige bekentenis
hebben afgelegd en die ook niel vreemd
waren aan de andere gepleegde inbra
ken. Een tweetal verdachten werd nog
aangehouden, doch deze bleken aan de
ze inbraak niet medeplichtig te zijn.
Het O. M. eischte heden tegen den
eersten beklaagde 8 jaar, den tweeden
6 jaar en den laatsten 2jaar.
LANDBOUW.
Te Waarde werd Vrijdagavond
de tuinbouwcursus beëindigd, waaraan
de lessen zijn gegeven door den heer
M. v. Weele, hoofd der school aldaar.
Een diploma werd uitgereikt aan: Jac.
v. Espen. G. Sinkë, L. Sinke, An. Si nice
H. Sehrier, L. Traas, And. Waterman,
M. v. Weele, M. Weslveer, D. Zandijk
en Jan Zandijk.
HANDEL, NIJVERHEID EN
VI3SCHERLL
K r e e f t e n v i s s c li e r ij.
Dc „Kreeflenvisschersvereeniging" te
Icrske was Vrijdagavond bijna voltallig
bijeen, onder presidium van den heer
Ph. Bom. Uitvoerig werden de belangen
van de vereeniging, d w. z van de vis-
schers, uiteengezet. Het gaat niel langer
om den handel geheel den vrijen teugel
le laten. Niel beter kunnen deze belan
gen gediend worden dan door gezamen
lijk optreden. Men moei niet vergeten.
de zes zelf Aangestelde rechters kwamen
tol de slotsom, dat de vrouw te verstokt'
en schaamteloos was om zelfs le blozen.
Lady Marsden haalde de schouders
op.
„Dus ti en de gravin verdenken
iemand hier in het otel? Wal interes
sant!''
Een doodsche stilte was het antwoord
en lady Marsden begon te voelen, dat
het zwijgen electrisch was, al begreep ze
niet waarom.
„Werkelijk, hel regent niet, maar het
stort verrassingen", ging ze voort, toen
niemand antwoordde. „Gisteren dat auito-
ongeluk, en nu die vreeselijke diefstal,
en hel engagement van mijn dochter, dat
naar ik vermoed, ook wel wat opzien
zal baren, daar mijnheer Franklin zoo
populair is
„Mijnheer Franklin!" riep lady Ething
ton. „U bedoelt zeker kapitein Derby".
„Maar dal is bespottelijk", zei lady
Marsden.
„Kapitein Derby heeft nooit de min
ste kans gehad bij mijn dochter."
„U kent misschien haar hart niet zoo
goed als u denkt", antwoordde de oudere
vrouw. „Meisjes vertellen haar moeders
niet alles."
„Ik ben len minste genoeg in het
vertrouwen van mijn dochter om te we
ten. dat mijnheer Franklin niel eens,
maar verscheidene malen haar ten hu
welijk heeft gevraagd en dat zij hern van
dat jaarlijks 35 40 000 K.G, kreeften
in Zeeland worden gevangen. In door
snee wegen deze 61/2 ons, zoodat ieder
jaar ongeveer 50 h 60.000 stuks worden
gevangen, welke hoofdzakelijk te Icrseke
aan den wal worden gebracht en naar
alle voorname plaatsen in ons land wor
den verzonden. M. a. st werd besloten
om naar een centrale bewaarplaats uit
te zien. De winstmarge, die den handel
wordt toegestaan, werd bepaald op 25
cis. de K.G. Verder zal uitgezien worden
naar vertrouwd personeel om le ont
vangen en af te leveren en voor de ad
ministratie Deze week zal de vereeni
ging verder vergaderen om een en ander
vast te stellen De vergadering kenmerkte
zich door groole eensgezindheid
AFLOOP VERKOOPINGEN.
Te Scherpenisse werd Vrij
dag door notaris Meulenberg, ten ver
zoeke van den heer P. Jansen in het
openbaar verkocht: vier gemeten 203
roeden bouwland, gelegen in de gemeen
te Scherpenisse. Kooper in massa werd
de heer Jacobus Suurland voor f 1690
per gemet van 39 Aren 23 c.A, (BI.
maat) plus 8 pCt. der koopsom, zaal-
huur enz.
Van een schuurtje en plm. 59 roeden
tuin (BI. maat) gelegen tegen het dorp
Scherpenisse, ten verzoeke van de erven
Daniël Opree, werd kooper de heer
Corns, van der Werff Johz. voor f 300
de massa, plus 10 pCt. van de koopsom
en f 33 bijzondere kosten.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Op de West-Kruiskade te Rotterdam
is de 24-jarige fietsrijder N. P. in aanrij
ding gekomen met 'n door H. den H. uit
Hillegersberg bestuurden auto. P. werd
tegen den grond geslingerd cn kwam met
het hoofd tegen den trottoirrand terecht.
Hij werd bewusteloos opgenomen. Maan
dagmiddag was hij nog niet bij kennis ge
komen.
De 37-jarige caféhoudster mej. Th.
S. aan de Boompjes te Rotterdam had
een spaarduitje, waar haar man niets
ran wieten mocht. zTïj bewaarde het
'geld in een portebeuille, die zij voor tie
vedigheid op de "W.C had geborgen. In
totaal bevatte de portefeuille f 4075.
Toen zij Vrijdag haar spaargeld na
keek, vond zij slechts drie bankbiljet
ten van f 100, de rest was verdwenen.
Zij herinnerde zich toen, dat haar lo
geergasten, het echtpaar K. den kaatsten
tijd opvallend royaal leefden. Zij wa
ren blijkbaar goed bij kas en dit be
vreemdde haar te meer, daar zij vroeger
aan geldgebrek geleden hadden. Thans
tracteerden zij herhaaldelijk.
Aan een 14-jarig dochtertje van mej.
S. hadden zij nog een briefje van f 100
gegeven, om dit voor hen te bewaren,
aan een 12-jarig dochtertje had het echt
paar een klein bedrag geschonken. Bo
vendien vernam mej. S. dat het echt
paar voor f 3000 een café had gekocht.
Gisteravond is het echtpaar K. daarop
gearresteerd; men vond nog f 450 in
hun bezit. Op de f 300 die het echtpaar
bij den verkooper van het café had ge
stort, werd beslag gelegd.
Het echtpaar K. ontkende iets met
den diefstal uitstaande te hebben.
Naar „De Rsb." verneemt ,zijn aan
het derde kantoor der Directe Belas
tingen te Den Haag niet minder dan
60.000 dwangbevelen uitgereikt; 22deur
waarders zijn er voor noodig om de
meuschen aan hun belastingplicht te her
inneren.
In een van de Utrechtsche siga
renwinkels kwam een heer binnenloo-
pen. die er een doos sigaretten kocht
voor den prijs van f 1.50. Ter betaling
legde hij een bankbiljet van f 100 op
d<T toonbank, zeggende geen klein geld
bij zich le hebben De juffrouw van den
morgen heeft geaccepteerd."
Een öogenblik had lady Ethington
het gevoel of ze flaiïw zou vallen, maar
hoe 'n dwaze «vrouw ze ook was, ze had
toch trotsch genoeg om zich niet be
lachelijk te maken in de oogen van haar
bezoeksters. Met een hevige inspanning
verzamelde ze al haar krachten en pro
beerde te denken ,dat haar vijandin een
leuigen had verteld; maar óndanks haar
hartstóchtelijk verlangen om het niet te
gelooven was er iets in de toon van lady
Marsden, dat overtuigd klonk Zij be
greep nu, dal Franklins lieve woordjes
legen haar dien morgen met een bedoe
ling gezegd waren. Hij was besloten lady
Viola tot eiken prijs te redden en had de
bedoeling gehad zijn verloving nog 'n paar
doeling gehad zijn verlooving nog 'n paar
dagen geheim te houden. Nu was dit
plan door de eigen moeder van hel
meisje verijdeld.
Al de kwaadaardigheid cn afgunst van
deze vrouw van middelbaren leeftijd, die
een jonge man liefhad, kookte in haar
en schenen vergif in haar bloed te gieten
Ze hunkerde naar een ingeving, die haar
zou toonen, boe ze het best Franklin
kon straffen voor de poets die hij haar ge
bakken bad. Haar dwaze liefde voor
hem was veranderd in haat en ze zou
hem graag hebben willen treffen aiet
een verpletterenden slag.
w (Wordt vervolgd).
