„TRIO'' KrabbenfUakt HetMaar Erger! m BUITENLAND. DE RUE DE LA GAIETE. Een straat van Montparnasse, waar over ik u iets vertellen wil. Alwéér over Montparnasse Ja, maar ditmaal zal ik niet met u praten over de kunstenaars, die Mont parnasse bevolken. Hoewel zéér door de kunstenaars geliefd, is de rue de la Gaieté een straat met een heel ander cachet dan een kunstenaars-cachet. Overdag maakt ze op u den indruk van een doodgewone volksstraat wat winkels, breedte, publiek, en drukte be treft, zooiets als de Nieuwendijk in Am sterdam; zooiets als een volks-Kalver- -straat. Dat karakteriseert ze u genoeg, dunkt mij. Maar 's avonds!.... Ik raad u aan, begin met uw diner te nemen in het Russisch restaurant „Les Djigustus" op den boulevard Edgar Quinet nog geen minuut verwijderd van het begin der rue de la Gaieté. Naar dat restaurant gaat ge eerst tegen half negen, negen uur. En als ge daar voldoende genoten hebt van de keurige, Russisch-gekleurde mondaine omgeving, de keurige, meest Russische, mondaine gasten; ge u hebt laten meedeinen op de melancolieke, hartstochtelijke tonen van het Russische strijkje en de Russi sche zangers, die daar hel diner opluis teren komen, en als ge u tegoed hebt -gedaan aan de uiterst-verzorgde speci- fiek-Russische gerechten, en de echt- Russische „wodka" ga dan tegen een uur of halfelf de rue de la Glaieté in, en de verschillendheid der indrukken van daar zal des te sterker op u inwerken, naarmate ge meer vervuld zijt van de verfijnde al uw zinnen streelende Rus sische genietingen, die ge zoo pas on dervonden hebt. Cosmopolitisme, internationalisme? niets ervan de rue de la Gaieté is door en door Fransch. Mondaniteit geen sprake meer daarvan -Mannen met petten op, of getooid met een eenigszins scheef han genden hoed. Vrouwen als dames ge kleed, maar velen van de jongeren zon der hoed, met enkel haar eigen keurig- gearrangeerden haar-tooi als hoofdbe dekking. Moeders, en vaders ook wel, met kleine kinderen op den arm. Om elt uur nog vraagt ge verwonderd. Ja natuurlijk waar moeten ze die kin deren laten als ze zelf naar cinema of theater willen een volksvrouw houdt er geen kindermeisje op nadus* meenemen wat zit er anders op Slaperige gezichtjes, oogjes met blauwe kringen er onder 7 ja maar voor zoon enkele keer het gebeurt ook niet iederen dag! en al ziet u iederen avond laat met kleine kinderen sjouwen in de rue de la Gaieté.dat zijn tel kens weer andere kinderen, moet u be denken De cinema's daar en de volks-the- aters De cinema's vertoonen populaire films; en theaters zijn er twee: een music hall, en een theater dat tooneelstukken en revues vertoont. Ga er eens een avond heen en u zult zich niet bekocht achten O, „kunst" krijgt u er niet te hooren, noch te zien Maar als u oogen en ooren heeft, die op te merken weten geniet dan van.het publiek een volks-publiek, zooals in Holland mis schien alleen indertijd het Amsterdam- sche theater van Stoel en Spree te ge nieten gaf. Stukken met „verraders" en „edede zielen" erin, waar na langen strijd de „edele zielen" tóch het winnen van de „verraders". En een publiek, dat mééleeft met het spel, dat „erin" is, dat fluit, sissend fluit als de „verrader" op komt dat niet nalaten kan zelfs „de edele ziel" af en toe een wenk te geven, een waarschuwing toe te roepen, opdat -hij niet in des verraders strikken vaile. Maar een door en door Fransch publiek dit. Luister maar naar de kwinkslagen, die van de zaal uit naar het tooneel schieten, en luister naar de antwoorden, die de tooneelspeler, de zanger, de voor drager, terugschiet naar de zaal. Hij kent zijn volkje, kent hun geest en hun gees tigheid, want meestal is hij zelf voort gekomen uit hun midden. Als vuurpijlen schiet het heen en weer, van tooneel naar zaal, van zaal naar tooneel, dan uit dezen hoek, dan uit gindschen. En het overige publiek geniet, applaudisseert, schatert, is één tinteling van mééleven! Of dacht u soms van niet, omdat u er daar een paar sinaasappelen ziet pellen? daar een paar ziet zuigen aan een lollie verderop een heel stel apenoten ziet kauwen. Maar al die dingen verhinderen toch het mééleven niet in een Parijsch volkstheater die hóóren eenvoudig bij den geest van het publiek I Ga bij het uitgaan van het theater even staan in het roode reclame-licht, dat van boven de deur of de heele breedte der straat verlicht. Stel u maar naast het rijtje van de drie agenten, die over de orde zijn komen waken. En zie weer: het publiek. Naar huis? Geen sprake van! Toch eerst nog even een café-crème gedronken zeker! In een minimum van tijd staan in de omliggen de café's de „zines" (toonbanken) om zwermd met bezoekers, die allemaal daar even hun café-crême consumeeren willen! Ze zouden wel dwaas zijn de café-zaal binnen te gaan, aan een tafel tje te gaan zitten. Hun glas koffie zou hun daar bijna het dubbele kosten Sómmigen echter houden op straat stil en grocpeeren zich daar rond een rosd wat? Even kijken Ha! rond eeri juffrouw, die aan een open tafel aan het trattoir flensjes staat te bakken! .„Warme flensjes! 50 centimes het stuk!" roept ze. Er ligt al een heele stapel klaar, opgehoogd op een ijzeren plaat, waar onder een vuurtje ze warm houdt; en nog steeds bakt ze verder. En gelijk heeft ze; want vele theaterbezoekers schijnen hon gerig te zijn geworden door de kunst genieting, en hebben hoog noodig wat te eten om weer op krachten te komen. „Twee flensjes!" „Drie!" „Vier!" hoort het vrouwtje roepen uit de menig te, die zich voor haar tafeljte verdringt En bijna heeft ze niet genoeg aan haar twee handen om hl die menschen te be dienen, en dan nog op te letten, dat de flensjes op hel gaskomfoor naast den stapel niet verbranden. Een eindje verder, aan den overkant staat een concurrente, die daarbij nog beignets verkoopt ook, en vuurrood ge glaceerde mandarijntjes, en die boven dien nog een kaart boven haar tafeltje gehangen heeft, waarop met dikke let ters te lezen staat dat bij haar „geluks- aanbrengende flensjes" te krijgen zijn, ter eere van het Chandeleurs-ïeest. Het Chandeleurs-feest (de Fransche nattm voor Maria-Lichtmis, op 3 Februari) is allang weer voorbij, maar de concurrente speculeert vérder op het bijgeloof van het Fransche volk, dat het eten van flensjes op den Chandeleurs-dag fortuin aanbrengt, ten minste wanneer men daar bij een geldstuk in zijn linkerland ver borgen houdt. Nog zekerder is men vah zijn fortuinlijkheid, wanneer men zélf het flensje in den ,koekepan omhoog werpt, en precies recht, maar op zijn anderen kant nu, in de pan weer opvangt. Maar ook daarbij moet men'vooral het geld stuk in den linkerhand niet vergeten! Nog een eindje verder staat al wéér een concurrent: de man met de warme kastanjes. „Twaalf stuivers het maatje! Twaalf stuivers het maatje!" roept hij. En ook hij hoeft niet te klagen over ge brek aan klanten. Geroosterde warme kastanjes zijn een zeer gezochte lekker nij voor volks-Parijzenaars (én andere) en niemand geneert zich in de rue de la Gaieté om midden op straat zijn kas tanjes een voor een, nog bijna gloeiend- warm, uit het zakje te halen, af te pel len en op te smullen de pellen gooi je maar op straat, natuurlijk Wie nog geen kunst genoeg genoot, of wie nog heelemaal geen kunst ge noot dien avond, om 11 uur zijn eigen lijken uitgang pas begint, aanvangende met de rue de la Gaieté, die houdt even halt voor het „Muziek-Paleis", en snelt op den man af, die er heen en weer wandelt, en met regelmatige tusschen- poozen afroept: „Hier zijn fiches te krij gen! Hier zijn fiches te krijgen!".En ge vraagt hem eenige fiches, vier bij voorbeeld, tegen 25 centimes het stuk. En voor dien éénen franc kunt ge nu vier beroemde Parijsche cabaret-zangers de nieuwste mode-liedjes hooren zingen. Ge hebt maar uit te zoeken wie je wilt: Chevalier, Mistinguett, of nóg een ander. Ge doet uw fiche in een gleuf, houdt twee microfoons aan uw ooren, en voila „Marguita" klinkt voor u op, en zóó duidelijk, alsof ge Chevalier zélf hoorde in het „Casino de Paris"Eu tientallen menschen doen als gij. Aan weerszijden staat een lange rij muziek kastjes, overal met stille, genietende menschen ervoor Zwerft ge later, véél later nog dooi de rue de la Gaieté, lang na middernacht wees dan niet bang als ge kerels met over hun oogen scheefgetrokken petten tegenkomt, of met bijna tot over de oogen neergetrokken hoeden het zijn maar slenterende apachen die u, onnoozel voorbijganger, heusch geen kwaad zullen doen in een straat, waar het nog zóó druk isZe wachten op hun „vrouwen" hoogstwaarschijnlijk, en straks zult ge ze mét die vrouwen terug zien in de „Escargot", zoo ook gij daar een portie mosselen wilt gaan eten ten minste, of een portie slakken. Ook daar hoeft ge geen vrees te hebben, want vlak naastaan is een politie-post. Maar die slakken-eterij willen we toch maar uitstellen tot een volgende keer, als u 't goed vindt. Voor ditmaal hebben we al genoeg emoties ondergaan in de rue de la Gaieté. En dat slakken- maal is wel een extra brief waard! Tot over 14 dagen dus! M. DE ROVANNO. LONDENSCHE BRIEVEN. (Van onzen Londenschen correspondent). De „Taxidriver". Somtijds en zeer zelden, wanneer men het goed treft, op zoo een dag dien wij allen kennen die goed voor ons wil zijn, een „beau jour" in de maanden van een hard bestaan, wil het wel eens voorkomen, dat men een taxi in Londen aanroept, die na dien bespottelijk korten draai, dien liet voertuig kan nemen, b(jna onmiddellijk voor uw voeten staat en er aan meer uitziet als een luxe. limousine dan als de sjofele straatkar, die wij, in Overeenstemming raet de ervaring, ver wachten. Hel ding is glimmend gepoetst en zit goed in zijn verf, de portierramen hebben vriendelijke, schoonc gordijnen met kwasten in lichte, soms wat frivole kleuren. In de schemering van binnen kan men een bouquetje frisscUe bloe men in een vaasje zien opbloeien. De chauffeur heeft een electrisch lampje midden in het dak ingeschakeld. De man zelf maakt een properen indruk, draagt een strak en onbevlekt rijpak, leeren beenstukken en handschoenen Ge aarzelt wat. Vraagt ook dit vriendelijke voertuig slechts een shilling per mijl? Kost deze mechanische borzoi niet meer dan de gemeene straathond? Maar ge behoeft nief lang te aarzelen. Er zijn harde, onveranderlijke verordeningen voor de openbare automobielen, voor de hackney carriages, plying for hire" aan den wettigen prijs per mijl „of ge deelte van een mijl" kan niet worden ge tornd, niet met de meest energieke poet- serij. niet met het meest glanzende voor komen, niet met de knapste rij-livrcj Gij stapt in en laat u rijden naar uw be stemming De behagelijkheid, de frisch- heid van hel interieur bewerken uwen geest De openhartig verlichte taxi-meter is daar om u te vertellen, dat ge in een huurrijtuig zit Maar daar gaat gc licht overheen, want de schijn is dal ge in uw eigen particulieren wagen zit-, en de abele voldoening is daarmee in overeenstemming. Wauneer gc uw doe! hebt bereikt en uitstapt, na een vluchle- gen blik op de cijfers van den meter, betaallt |ge den chauffeur den shilling, die hem rechtmatig toekomt met en be nevens drie groole, koperen pennies „Thank you sir, good night/ sir zegt de man En nog niet geheel bekomen van uw verbazing en lichte verrukking steekt ge den sleutel in uw huisdeur of betreedt ge de vestibule van het „bu siness house", al naar tie positie is. Hel komt voor, „one in a blue moon", zooals men hei hier uitdrukt, hetgeen wil zeggen bij hooge uitzondering De zaak is. dat het geluk van den dag u •den schoonen, zeldzamen vogel voor de. voeten heeft gebracht, die een eenken nig en solitair bestaan leidt in de schare „slraatvinkies." De echte Londensche „taxidriver'' en zijn rijtuig zijn van ander uiterlijk en van anderen geest. De man is zooals zijn gansche optreden verraadt liever lui dan moe en wekt den indruk, dal hij hel vervoeren van een ..fare" (vrag- gie) als een daad van moeilijke en haast onvrijwillige zelfopoffering beschouwt. Zijn voertuig zooals de wet hét uit drukt „phes for hire', snort voor passagiers; maar de bestuurder maakt •zich niet druk en slaapt liever op zijn bok ('s winters binnenin"), dan dat hij uitziet naar klanten of dienstvaardigheid toont. Wanneer ge hem met opzichtig gebaar hebt aangewenkt, nadert hij u in zijn kar met blijkbare achterdocht, Wanneer ge hem hebt te kennen gege ven, dat ge slechts een paar kilometers verder wilt gaan en om en nabij het centrum van de stad wilt blijven, wil de nereidwilligheid wel eens door de wolken van achterdocht op zijn gezicht heen breken. Indien gc hem echter ver zoekt u naar een der voorsteden lo brengen en gesteld, dat het al laat in den dag is, dan is hij geneigd misbruik te maken van zijn machtspositie van het oogenblik en geeft hij te kennen, dat hij den arbeid slechts kan volbren gen voor een ruime extra-belooning. De smakkerd weet dat hij aldus de voor waarden, waaronder hij zijn vergunning heeft, schendt. Maar hij weet ook dat men er de politie niet bij haalt en dat men praktisch gesproken van zijn genade afhangt. Gesteld, dat ge niet ver behoeft te gaan. Dan kruipt ge in zijn vunzig voertuig, waarvan de portieren slecht sluiten, waarvan de ramen niet open of dicht gaan. waarvan de zittin gen van zeildoek ernstig versleten zijn. waarvan de motor gromt en knarst en hoest. Ook nu bewerken het uiterlijk en de kwaliteit van het voertuig uw geest. Voor eenzelfde shilling per mijl voelt ge u miserabel, vcrslolcen van de stoffelijke aantrekkelijkheden des levens De taximeter is hatelijk en schijnt veel ijveriger te lellen dan die van dc luxe- taxi. Ge diept wat los geld uit uw zak op en ondervindt, dat de geldstukken niet klein genoeg zijn om den man af gepast met een redelijk fooitje te be talen. Dal wordt een duur ritje. Ge hebt nog geen mijl afgelegd, wanneer ge uw bestemming bereikt De meter staat nog op één shilling. Ge slapt uit en reikt den chauffeur een „florin" (twee shil ling-stuk) over met het verzoek „make it one and six please." Dat beleeteifl al vijftig percent fooi. Maar ge kent liet type en beseft, dat ge hem niet mol drie pennies fooi kunt afschepen en dat hij feitelijk het heele twee shilling- stuk verwacht. De man heeft dc „flo rin" in een zeer vuile hand genomeq en oekijkt hel muntstuk met vragenden "blik. Gij wacht. Hij wacht. Gc herhaalt: „make it one and six please." Dan begint de meest kenschetsende functie van den Londenschen „taxidriver". Hij draagt een veelvoud van grove jekkers gn jassen, die hem een corpulent uiter lijk verschaffen. De oogenschijnlijkc cor pulentie wordt gevormd door vele lagen Ideereu. Zijn wisselgeld indien hij het heeft zit ergens verborgen in de diepste recessen van binnenzakken, nabij zijn boezeroen Het ontknoopingsproces, dal sixpence te voorschijn moet loove- ren, heeft plaats met pijnlijk en ver wijtend stilzwijgen. In de meeste geval len slaagt hij er niet in zittend het be geerde wisselgeld in hel licht van den dag le brengen. Hij wurmt zich grom mend van zijn zitplaats achter het stuur rad weg en gaat staan, gebukt onder zijn afdakje. Nieuwe lustelooze pogingen om hel wisselgeld le bereiken volgen. Indien men gelukkig is, komt het na een paar minuten te voorschijn. Vaker heeft hij „no change". Zijn gansche houding van aarzeling en moeilijk zwoegen met jas- en veslknoopen is er op gericht het slachtoffer, dal zijn diensten heeft ge- requireerd, ongeduldig te maken, zoo ongeduldig, dat hij wegloopt en zijn wis selgeld prijsgeeft. Het is daarom een eisch van voorzichtigheid en spaarzaam heid zich, voor men in een taxi stapt, er van te vergewissen, dat men genoeg klein geld heeft om den chauffeur mét afgepast geld te betalen. De Londensche taxi-man is in het algemeen genomen een ongezellig wezen. Hij spreidt een minimum van beleefdheid en een maxi mum van onverschilligheid ten toon Hij besteedt weinig of geen zorg aan zijn uiterlijk en aan dat van zijn wagen. Hij is een type, wel niet zoo ongunstig als hij er uit ziet, maar toch ongunstig ge noeg om eigenlijk een beetje een schan de ce zijn voor deze in andere opzichten zoo hoog ontwikkelde samenleving. Het is altijd onbillijk om el generaliseeren en er zijn natuurlijk gulden uitzonde ringen, die echter slechts le heviger doen uitkomen hoe de meesten in dienst vaardigheid, beleefdheid en uiterlijk te korl schieten Persoonlijk heb ik onaan gename ervaringen van Londensche taxi chauffeurs. Een paar jaar geleden kwam ik eens met vrouw en kind uit Neder land aan hel Victoriaslation aan Het was slecht weer en Iaat in den avond. Ik verzocht een taxi-bestuurder mij met familie en. bagage naar mijn. woning te brengen, een lien kilometer Noord waarts Dc man was niet gewillig maar aanvaardde de opdracht, nadat hij een le hooge fooi had bedongen. Niettemin wilde hij halverwege, midden in een duistere straat, ver uit de buurt van andere taxi's, niet verder gaau, op het excuus, dal zijn benzine op was, maar in werkelijkheid omdat hij bij nader inzien vond le ver van honk te gaan, Ilij liet ons met onze bagage in den regen staan, in hel holle van den nacht, Gelukkig passeerde een beter lid van zijn soort, dat ons in staat stelde de reis te voltooieu. Kort geleden, laat in oen laxi thuiskomend, vroeg de chauffeur mij. nadal ik hem in verband met het late uur en hel koude weer een goed<j fooi had gegeven, om „a drop of whisky because I have a bil of a teeth ache". De man had, le oordeelen naar de on besuisde wijze, waarop hij door de straten had gesneld, reeds raeer whisky gehad dan goed voor hem was Maar hij was vervelend en hinderlijk in zijn aanhoudendheid- Onzc taxi-driversvoeren thans een cconomisclien strijd. Het Londensche pu bliek heeft al jaren lang geroepen ora goedkoopere taxi-ritten, een eisch, die de taxi-eigenaars nauwelijks nadeeligkan treffen, omdat het zoo goed als zeker is, dat inwilliging van hel verzoek een veel ruimer gebruik van taxi's tenge volge zou hebben dan thans het geval is. Het is typisch voor de ten deele imperti nente en ten deele humoristische hou ding van deze bedrijfsmenschen, dat zij schijnbaar zwichtend voor den roep van bet publiek voorstellen hebben in gediend, die, goed beschouwd, de prijzen onveranderd laten In plaats van een shilling per mijl. willen zij een hal ven shilling per halve mijl vragen, een regeling, die slechts ten goede zou komen aan de kleine minderheid van het Londensche publiek, die voor een afstand van een halve mijl ol minder van een taxi gebruik maakt. De Home Secretary (minister voor Binnen]. Za ken) onder wien hel bedrijf ressorteert, wil daarentegen, dat het tarief van een shilling per mijl voor de eerste mijl en drie stuivers voor elke volgende kwart mijl (dat thans geldt) zal plaats maken voor eën tarief van negen stuivers voor de eerste mijl en drie stuivers voor elk volgend derde deel van een mijl. waar door een rit van twee mijlen anderhalven inplaats van twee shilling zon gaan kos ten. De bestuurders, die voor een aan zienlijk deel eigenaars zijn van hun taxi's, willen daar niet aan en hebben een vergadering belegd, waar 8000 mannen hun stem van protest willen laten hoo ren. "Maar liet vooruitzicht is, dat zij toch op den duur bakzeil zullen moe ten halen. Het aantal havelooze en kreu pele taxi's was vroeger aanzienlijk groo- ter dan tegenwoordig De politic hoe^ een paar jaar geleden nieuwe bepalin gen voor het arbeidsvermogen en de betrouwbaarheid dezer voertuigen ge steld, waardoor een groot aantal ver sleten dingen moest worden opgeruimd. AFLOOP FERKOOPINGEN. Te Heinkonszand werd door notaris van Dissel vioor den heer '.I. Paii- tus publiek verkocht een woonhuis, wa genmakerij en erf. Kooper werd de heer M. Rijk Jz, voor f 2930. AFLOOP AANBESTEDINGEN. Dijkgraaf en Hoogheemraden Van Delfland hebben gister aaiibesteed "het steennslorlen en leveren van steen ten behoeve van Delflands slrandhoofden met bijkomende werken. Het Laagst werd ingeschreven door W. Both, le Ril- ra nd Bath voor f 23.600. BURGERLIJKEN STAND. Middelburg. Van 17—19 Febr. Ondertrouwd J. L. IJssel, 2-1 j. en 0. Adriaanse, 23 j. C. van den Dorpel, 48 j. en J. Jakob- sen, 32 j. J. H. Jongepier. 27 j. «nf P. Pleijte, 24 j. D. Loois, 32 j. enj O, M. J. de Zeeuw, 26 j. Getrouwd P. Schoonaard, 28 j. en P. Roeda, 25 j. Bevallen: 0. P. de Hullu, geb. Volk, d. C. Drogula, geb. Dingemanse, d. Overleden J. de Jonge. 80 j„ gehuwd mei A, de Maker. Vlissingen, Van 11 tot en met 17 Februari. Ondertrouwd: S. Olyslager 51 j. en- A. Meulmeester 39 j. GetrouwdJ. Schot 22 j. en W. A. Dijkstra 22 j. P. M. v Reems 25 j. en W. v. Biemen 24 j G. Meerman 21 j. en M. Jasperse 19 j. M. J. Smits 24 j. en S. H. Borgers 20 j. J, B. H. Poppe 26 j. en A. K. Herold 29 j. 'C. F. Hintzen 23 j, en M. E. v Leeuwen 24 jaar. BevallenA. S. v. d. Voorde geb. Maas z. H. C. v. Belzen geb. de Louw d. S. v. Poelje geb. de Koster z. J. Geschiere geb. Wisse d. A~ J. C. Torenvliet geb. v. d. Broek z. W. le Mahieu geb. v. d. Ploeg z. M A. Sanderse geb. Weber d. - J. C. v. Unen geb Jobse d. Overleden: A. M. E. Bomer d. 15 j. E. Back. wed. van L J. Florusse 88 D. J. M. R. Lagace vrouw van C. de Jonge 55 j. O cu W Souburg. Van 1118 Febr Bevallen de Vries, geb Sturm, z. T M Keijzer, geb. Moerland, d T. Joziasse, geb Suurmond, d Overleden D Dingemanse, ongeh. d. 80 jaar. Goes. Ondertrouwd A. Paauwe, 20 j. en F Maas, 21 j. A. W "-va» de Plassche, 29 j. en J. SmaLlegangc. 25 j. "Bevallen M. A. (Ie Vos, gob dc Munch d. - G. M. J. Zwartepoortc. gel» Verse, d. J. M. Pantus. geb. de Drou. dl Overleden A. J. van der Graaff, 59 j man van J. ffage. S. Sclirijver. 10 j.. d BEKENDMAKING. OPROEPING TOT EERSTE OEFENING De Burgemeester van Middelburg, maakt bekend, dat de in liet verlofgan- gersregister dezer gemeente ingeschreven dienstplichtigen, Cornells Carel de Kos ter, lichting 1920, en Leentert Izaak van Daalen. lichting 1925, schoolcompagnie, 11 Reg. I., ingevolge art. 08 Dienstplicht besluit worden opgeroepen om 18 Maart 1926 op te komen te Middelburg voor het volbrengen van de eerste oefening. Middelburg. 17 Febr. 1926 De Burgemeester, P. DUMON TAW. ADVERTENTIEN. N. V. Stoomwasscherij TELEFOON 181 DAM N 17 Het BESTE adres voor VLUGGE AFLEVERING. Dr J. SPUIJMAN. Bureau voor scheikundig onderzoek Analyse Adviezen Expertise Badhuisstraat 70 Vlissingen. Z! ERIKZEE. PANDBRIEVEN in omloop op 1Jan. 1926 voor f 15.173.500. Vermeerdering in 1925. ruim 2 mlllloen gulden. Verkrijgbaar S Pandbrieven a 101 ten kantore van den Heer H. C. REIJERS, Koepoortstraat 27, Beheerder van het Bijkantoor Waarom nog langer lijden als gene zing mogelijk ia Bedenk een» wat het wil zeggen bevrijd te worden van too'n verschrikkelijke jeuk. Een paar druppels D.D.D. en gij voelt onmid dellijk verlichting. Geen jeuk en geon gekrab meert De verzachtende bestanddeelen van deze byzondere vloeistof dringen door de poriën en dooden de ziektebrengende bac teriën.Genezing begint direct. Lijdt gij aan Exzeem, Open been, Ring worm, Huidzeer, Insectenbeten, Roos en' andere huidziekten, één flesob D.D.D. zal bewijzen, hoe heil brengend dit middel is D. D.D. tn fl A f.070 en f. e.60. D.D D. nep 1 bil alle apoth. en drog.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1926 | | pagina 3