Zaterdag 30 Januari 1926
FEBILLETOI.
No. 25
169° Jaargang.
Mt nummer bestaat uit TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar
taal:
op de buitenwegen om Middelburg, en
voor de andere gemeenten p. post f2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
jingen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
sent per week.
Advertentiën worden 'berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30
sent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
g e n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
7an 17 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
Jrooter dan vijf regels druks en waarbij
is aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
-/ooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra
gen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
Postcheque en Gironummer 43255.
VARIA,
DE NOORDWEG.
n.
(Slot).
Hebben wij in 't vorige artikel voor
namelijk de geschiedenis van den Noord
weg zelf beschreven, thans zullen wij la
ten zien, hoe in vroegere tijden de om
geving van den Noordweg er uit zag.
Natuurlijk zullen wij ons alleen tot de
voornaamste punten kunnen bepalen.
Er is op Walcheren wellicht geen en
kele weg, wiens omgeving in den loop
der tijden zoo veranderd is, als die van
den Noordweg, Hoe dichter bij de stad
Middelburg, hoe grooter de verandering
is. Vooral in de laatste 20 jaar is door den
aanbouw van de vele nieuwe woningen
fusschén 't zoogen. Klein Brigdamme en
het eigenlijke Brigdamme die verande
ring ontzettend groot geworden. Toch is
er ook nog een groot verschil langs het
andere, grootste deel van den weg tus-
schen de 18de en de 19de eeuw b.v.
Zijn ook daar verscheidene woningen bij
gekomen, ook is er veel, dat zelfs schoon
was, verdwenen.
Evenals langs den weg van Vlissingen
naar Middelburg (den tegenw. Oude
Vliss. weg) hadden vele rijke Middel
burgers hun buitenplaatsen langs den
Noordweg, van welke heerlijkheden
thans geen enkele meer bestaat. En heer
lijkheden konden sommige genoemd
worden door den prachtigen aanleg, de
sierlijke, hooge gebouwen, waterpar
tijen, schoone lanen, enz. Alles is ver-
dwenen. Veelal staat er op of bij de
zelfde plaats een boerderij, welker
naam ons nog aan die vroegere heerlijk
heid herinnert.
Daar de menschen vroeger niet zoo
gejaagd waren, genoten zij op hun lange
wandelingen meer van de natuur, dan
wij met onze snelle middelen van ver
keer als fiets en auto. Laten wij daar
om, om alles eens rustig te kunnen zien,
in gedachten een voetreis maken langs
den geheelen Noordweg, van Mid^ejburg
naar Serooskerke, ten tijde van de laat
ste helft der 18e eeuw.
Na den ouden tol gepasseerd te heb
ben en ook eenige huizen aan weers
zijden van den weg, welke woningen e,r
reeds van ouds stonden, zien wij rechts
de buitenplaats Klarebeek, aangelegd in
de laatste helft der 17de eeuw, door den
heer Mr. David van Reigersberg, die de
plaats noepide naar zijn vrouw Klara
Velters. Alles was reeds aangelegd,
bloemperken, wandelpaden, lanen, vij
vers, enz., toen de heer Reigersberg
stierf. Van de gebouwen was alleen de
oranjerie, d.i. een broeihuis voor tropi
sche planten, maar gebouwd. Dit ge
bouw werd nu veranderd tot woonhuis,
terwijl de verdere aanbouw gestaakt
werd. Zoo is Klarebeek dus nooit tot
zijn vollen luister gekomen.
De beide rijen huizen langs den weg,
welken wij verder volgen, heet ook wel
Klein Brigdamme, in tegenstelling met
het eigenlijke grootere Brigdamme, dat
wat verder ligt. Zijn wij de grens van
de stad Middelburg gepasseerd, dan zien
wij aan de rechterhand de oude buiten
plaats „Klein Zion", terwijl daar schuin
tegenover ligt de hofstede „Middelburg",
het laatst door de familie Vader bewoond.
De hofstede „Zuidhof", die nog bestaat
en wat verder ligt, kan door haar hooge
ligging en door de inrichting van huis
en schuur als een zeer oude hoeve wor
den aangemerkt.
Vooraan op Brigdamme, rechts, ligt de
hofstede „Rozenburg", eertijds ook een
buitenplaats. De hofstede is in den ver-
loopen zomer afgebroken, na door vier
geslachten van de familie Kwekkeboom
te zijn bewoond geweest.
Op Brigdamme zelf kunnen wij een
oogenblik uitrusten voor de taveerne of
herberg, welker bewoner ook winkelier
is. Als wij zitten in de schaduw van den
lindeboom voor "t huis, zien wij van ach
ter de huizen aan de overzijde van den
weg de ruïne uitsteken van een ouden
kerktoren, die volgens Gargon in den
beeldenstorm (1566) of tijdens de bele
gering van Middelburg (1573) is vernield.
Bij het voortzetten van onze voetreis
zien wij aan de linkerzijde de hofstede
„De Bruinvisch". Aan de overzijde leidt
een dreef naar een boerenhoeve, welker
naam „Leg af" moet aanduiden, dat bij
deze plaats de vijand de wapens eens
heeft moeten neerleggen.
Enkele stappen verder wandelende,
komen wij voorbij „Kersenburg", te mid
den van boomgaarden liggende. Voor wij
den hoek omdraaien, zien wij rechts de
buitenplaats „Welgelegen", nu een hof
stede. Het jaartal 1622 bij den ingang
herinnert ons aan het jaar der stichting.
Even voorbij de plaats, waar rechts
de weg naar de buitenplaats „Holstein"
en links de Leliëndaalsche weg op den
Noordweg uitkomen, ligt het Spanjaards
putje, thans gedempt, doch het laag ge
legen land draagt nog dien naam. In 1574
versloeg hier hopman Schotte met zijn
manschappen een afdeeling Spaansche
soldaten.
Nu komen wij aan Cuytenburch's
boomgaard, waarover wij reeds schre
door
Mrs. C. N. WILLIAMSON.
.Ned. vertaling van ADA VAN ARKEL.
20).
„Het was de moeite en de kosten niet
waard om de andere kamers te reparee-
ron veronderstel ik," antwoordde de
huishoudster, „omdat meu toch merkFe
aat de gasten ze niet wilden hebben. In
die boven de uwe, is het dak ingevallen,
en daarom hebben ze de trap maar toe-
gemetseld, dal was makkelijker dan de
heele bovenverdieping te repareeren.
Maar u hoeft niet bang te zijn, de vloer
is zoo dik, dat er geen kans is dat lie?
puin er door zal vallen. Het is zoo ai ia-
ren lang. Om dezelfde reden zouden ze
ooic nooit iets aan uw kamer hebben la
ten doen, en de heele toren zou aan zijn
lot overgelaten zijn, maar die kamer van
u hebben ze nooit zoo laten vervallen
ais de anderen De oude Lord Gientorly
wrWe dat met hebben en toen ook het
touted voor het hotel was aangekocht,
was ei hier dus niets meer te doen,
behalve nog een enkel meubel er neer
te 1101 eo° bectJ° a™""®*
ven. Tot hier lag dus de eerste calcije-
weg.
De molen van St. Laurens, welken wij
voorbij wandelen, dateert van 1721. De
oude molen, waartegenover een vlucht-
berg heeft gelegen, was een zoogen.
standaardmolen, die men in Walcheren
niet meer aantreft.
Verder voortgaande hebben wij aan
onze linkerhand een uitgestrekt bosch,
toebehoorendc en liggende om het prach
tige kasteel Popkensburg, welks forens
boven het geboomte uitsteken. Een mooie
laan leidt van af den straatweg recht
naar de poort van 't kasteel. In een af-
getuind stuk grasland zien wij tal van
herten en reeën springen en dartelen.
Thans is niets meer van al dat schoons
te zien dan een hofstede met eenige vij
vers. Waar de genoemde oprijlaan lag,
kwam later een voetpad, dat verleden
zomer door den aanleg van de kerk laan
ook is verdwenen.
Weldra komen wij aan de Geerheul,
die vrij hoog is, want de marktschuiten
moeten er gemakkelijk onder door kun
nen varen.
Nu betreden wij den grond van 't am
bacht Serooskerke. Aan onze linkerhand
zien wij een prachtige arduinsteenen
poort met een sierlijk ijzeren hek. De
poort geeft toegang tot de buitenplaats
't Huis O M". Over den stichter van
dit buiten met den zonderlingen naam
hebben wij reeds gesproken.
Wij wandelen verder en de Noordweg
loopt recht op een andere, niet minder
mooie poort uit. Het is de poort van
Noordhout, van ouds de woonplaats van
den ambachtsheer van Serooskerke. Op
den poortmuur staan twee mansbeelden.
Een lange dreef leidt naar de buiten
plaats, die dicht bij 't dorp ligt. Een stuk
land heet nog de lange dreef.
Juist voor de poort buigt de weg zicff
om naar links en een eind verder naar
rechts. Van 't nabijgelegen dorp Seroos
kerke kunnen wij echter niet veel zien,
want aan onze rechterhand strekt zich
meer dan 35 gemeten bosch uit, laler be
kend als Schorersbosch. Op den hoek
staat de prachtige koepel van Noord
hout, thans staat op ongeveer dezelfde
plaats 't café Veldzicht.
Weldra zijn wij aan 't eind onzer wan
deling, daar wij aan de eerste huizen van
Serooskerke komen. Rechts zien wij nog
een groot plein, --iat voor het meerge
noemde Noordhout ligt. In de herberg
„De Lindeboom" kunnen wij weer uit
rusten.
Zoo hebben wij in onze verbeelding
den geheelen Noordweg langs gewandeld
en gezien hoe de omgeving ongeveer een
anderhalve eeuw vroeger er uitzag. Over
sommige dingen, die wij zagen, hadden
wij heel wat meer kunnen vertellen,
doch wij moesten ons beperken.
Mogelijk hebben wij niet alles gezien
ol vermeld, maar toch moeten wij er
kennen, dat het natuurschoon vroeger
mooier was dan thans, al blijft de bree-
de, goed onderhouden Noordweg (alle
eer aan 't Polderbestuur) met zijn 2 rijen
boomen, een der mooiste wegen van
Walcheren.
Onder de bestrating liggen aan beide
zijden van den weg buizen van de water
leiding Oranjezon-Middelburg; ook lig
gen er nog de gasbuizen van de Vlissing-
sche gasfabriek en de telegraafkabel, die
vanaf Domburg over den bodem der
Noordzee de Engelsche kust bereikt.
Ritthem. B. J. DE MEIJ.
GEMEENTERAAD VAN TERNEUZEN.
In de Donderdag gehouden raads
zitting van Terneuzen, herdacht de
voorzitter de verschillende rampen,
waarmede ons vaderland in het afgc-
loopen jaar werd getroffen en hoe men
zich thans allerwege opmaakt om het
ondervonden leed der slachtoffers van
den watersnood zooveel mogelijk te ver
zachten. De economische opleving, waar
op voor de gemeente wordt gehoopt,
bleef nog uit en er was zeer veel werk
loosheid. Dit heeft ten slotte ook invloed
op den stand der gemeente financiën en
zoo zal, tengevolge van het betrekkelijk
sterk gedaalde totaal inkomen der inge
zetenen, ter voorkoming van een tekort
in de gemeentekas een vermenigvuldi-
gingscijfer van vermoedelijk 1,62 moeten
vastgesteld worden, terwijl de omstan
digheden noodig kunnen maken dat het
nog hooger moet worden gesteld. Bij het
beheer der gemeente zal dus bedacht
zaamheid noodig zijn. Hij deed ten slotte
een beroep op aller medewerking- om,
met waardeering van elkanders mee
ning, zonder af te dalen in kleinigheden
of persoonlijkheden, samen te werken
tot het nemen van hesluiten die kunnen
strekken tot bevordering van het alge
meen belang.
Door den Ontvanger der Registratie
en Domeinen te Hulst is op gedane aan
vraag bericht, dat het speelterrein bij de
N. J. Hartestraat door hem mag ver
kocht worden voor 2500. B. en W.
stelden voor niet tot aankoop over te
gaan, daar zij in de gemeente geen speel
terrein noodig achten, ook met het oog
op den financieelen toestand der ge
meente. Door eenige leden werd er op
gewezen, dat het speelterrein wel dege
lijk in een behoefte voorziet en noodig
mag geacht worden. Ook is, als men de
waarde van het terrein beschouwt de
koopsom niet hoog te noemen, doch bij
de vaststelling van het stratenplan was
dit speelterrein er in opgenomen en ver
disconteert en de totale kosten van aan
leg, terwijl de gemeente voorgespiegeld
is, dat het haar met de straten zou wor
den overgegeven. Voorgesteld werd B.
en W. uit te noodigen billijker voor
waarden te bedingen, welk voorstel werd
aangenomen.
Het verslag van de commissie die door
den heer Hamelink in de raadszitting ge
noemde klachten betreffende den admi
nistrateur der centrale heeft onderzocht,
gaf aanleiding tot een breedvoerige en
weer minder verkwikkelijke discussie.
De heer Van Riet betoogde dat, aan
gezien er van de genoemde feiten niets
bewezen is, hij volkomen het recht had
op te treden zooals door Item in de
vergadering van 12 Nov. is gedaan, aan
gezien hij een burger, die hier door de
heeren Hamelink, Verlinde en Colsen ge
lasterd was, heeft meenen te moeten
verdedigen, en dat al hetgeen hem toen
naar het hoofd geslingerd is onbehoorlijk
was. Door «te heeren Verlinde en Col
sen werd tegen die aantijging geprotes
teerd, daar zij geen feiten hebben ge
noemd of beschuldigingen hebben geuit,
terwijl de heer Hainelink er op wees,
dat men zich omtrent het eenige feit,
dat onderzocht is, thans er achter kan
verschuilen, dat de tweede er bij be
trokken persoon inmiddels overleden is,
doch een knecht van dezen een andere
verklaring heeft afgelegd dan de betrok
ken belanghebbende voor de commissie.
Hij is nog immer bereid deze zaken met
den heer Van Riet in openbare verga
dering te bespreken en neemt dan even
goed als hier volle verantwoordelijkheid
voor zijn woorden op zich. Het was nu
„Gebruikte de oude Lord Gientorly
mijn kamer dan?" vroeg-Sheila.
„O nee. Zoover ik weet giug hij er
zelfs nooit heen. Maar eh de' bad
kamer en al de andere verbeteringen zijn
gemaakt voor iemand, die eens van veel
gewicht was voor de familie en zoolang
als de oude markies leefde werd er hier
niets veranderd Toen mr. Mc. Kinnon
directeur werd gaf hij orders, dat een
paar van de mooiste meubelstukken er
gens anders zouden worden gezet, maar
het bed, dat toch liet mooiste van alles
is, kon niet verplaatst worden. Misschien
heeft u wel opgemerkt, dat het in de
muur gebouwd is en ik denk, dat dat al
honderden jaren geleden gebeurd, is Ik
weet den datum niet, maar ik weel wel,
dat het heel oud is en ik durf wel zej$-
gen, dat de handelaars in antiquiteiten
er een massa gield voor zouden geven,
als het te koop Avas".
Sheila had nu gehoord wat ze had
Avillen weten, maar veel wijzer was er
tenslotte niet door geworden. Ze zag
aan een zeker „verstrakken" van het
goedmoedige gezicht van de oudp vrouw
dat deze niet van plan was zich te laten
nithooren over die „gewichtige persoon",
v°or Avien de oude Lord Gientorly klaar
blijkelijk die eene kamer in den toren
in orde had gehouden en Sheila begreep,
dat de geschiedenis, Avat die ook zjjn
mocht, met Item in verband stond.
„Als ik er achter moet komen, zal het
niet door haar zijn, maar door Mr. Mun-
ro", zei ze in zich zelf, toen ze juf-
frouAV Ritchie goedendag gezegd had.
Haar vrouwelijk instinct vertelde haar
reeds, dat ze niet tevergeefs een dienst
zou behoeven te vragen aan haar collega
en lioeAvel ze geen ernstig beroep zou
hebben willen doen op den jongen man,
besloot ze toch te trachten, het verhaal
over den spooktoren uit hem te krijgen.
Dien morgen had ze geen gelegenheid
om hem alleen te spreken en er gebeur
de dien dag niets van beteekenis, behal-
indien dit gewichtig kon worden
genoemd dal ze kennis maakte met
gravin Karovslti. Mr. Franklin, inplaats
van haar tijd zelf te gebruiken, leende
haar uit aan zijn vriendin de gravin, die
een aardige privézitkamer had, van de
rest van haar suite afgescheiden door
een zware portière.
Slieila had gedacht dat ze de donkere,
mooie vrouw niet zou mogen lijden,
ze had een te bijzonder uiterlijk, te
vreemd, dan dat ze volgens dp a\rat be
krompen opiuie van een jong meisje,
vertrouwd kon worden. Maar haar voor-
oordeelen smolten weg als sneeuAV voor
de zon voor de onverwachte charme,
die van de manieren van dc gravin uit
ging. Bovendien zou ze niet nienschelijk
zijn geweest, als ze zich niet een weinig
gevleid had gevoeld door de duidelijke
Avensch van zulk een prachtig schepsel
om haar aandacht te trekken.
schrale lippen,
kloven en derge
lijke winterpla-
gen zijn pijnlijk
en staan leelijk.
Verrassend vlug kunt
die ongemakken genezen met
den verzachtenden AKKER's
die niet bijt, de huid lenig
maakt en herhaling voor
komt. Onovertroffen bij i
wonden, jicht, rheuma-^
tiek, huiduitslag
en aambeien.
(Ingez. Med.)
Ze had nog nooit iemand ontmoet die
op gravin Ivarovski geleek, zc had nog
nooit een kamer gezien zoo vol mooie
dingen als deze kleine zitkamer en had
niet gedroomd dat er zulk een prachtige
leagown kon bestaan als die, waarin de
donkere schoonheid haar ontving.
Slieila schreef een paar brieven, die
haar werden gedicteerd en toen hield, de
gravin een pauze om een en ander te
vragen over de schrijfmachine. Ze loonde
zooveel verstandige belangstelling, dat
Sheila er p leizier in had en toen was
ze niet tevreden voor het meisje het een
en ander had uitgelegd over liet systeem
der stenografie
„U is zoo jong en zoo mooi en dan al
uav eigen brood te moeten verdienen, al
leen op de Avereld," zei de gravin met
haar bekoorlijke rollende r.'s". „U moet
me eens wat over uzelf vertellen. Ik wil
veel liever u hooren pralen, dan nog
meer brieven schrijven."
Sheila streefde eerst tegen, op grond
van tijdverlies, maar de gravin lachte en
zei dat ze het veel amusanter vond om
lijd te verkwisten, dan iets anders te
doen daar Avas lijd voor om verkwist te
worden door aardige menschen als zij
beiden waren. Zoodoende werd liet meis
je overgehaald over zichzelf te spreken,
1 evenals ze bij Mark Carriuglon had ge
daan, al was het op geheel andere ma
nier, en Averd er eindelijk toe gebracht,
voor ze eigenlijk Avist Avat ze deed om
ten slotte dc heer Colsen die zich door
den loop dei besprekingen warm maak
te, doch de voorzitter hield ditmaal de
touwtjes nauwer vast en hamerde de dis
cussie af. Het naspel dezer kwestie
werd door den heer Hamelink geannon
ceerd tegen de volgende raadsverkie-
zing.
Aan den heer D. Daane Bolier, werd
wegens vertrek naar elders eervol ont
slag verleend als lid der commissie van
toezicht op het M. O.
Een voorstel van B. en W. om hun
college een crediet te verleenen van
1000 voor het laten vervaardigen van
een uitbreidingsplan der gemeente, door
tusschenkomst der Vereeniging van Ne-
derlandsche gemeenten, is na toelichting
in besloten vergadering met algemeene
stemmen aangenomen.
Aan de N.V. De Hoop werd vergun
ning verleend tot het legger, van 9 riolen
in gemeentegrond en aan E. A. van den
Eeckhout toegestaan ahvijking van art.
10 der Bouwverordening voor het ver-
bou.- en van zijn woon- en winkelhuis in
de Donze-Visserstraat
Aangenomen werd het voorstel van
B. en W. om afwijzend te beschikken
op het verzoek van het bestuur van den
Pierssenspolder om in eigendom, beheer
en onderhoud over te nemen een deel
van een weg in dien polder langs het
bebouwde gedeelte van Sluiskil, en even
eens om af te wijzen het verzoek van
A. van Aerde c.s. te Sluiskil voor wegs-
verbeiering bij hun woning. De hier
omtrent gehouden besprekingen gaven
echter aanleiding tot het besluit dat zal
worden ingesteld een wegen-commissie.
Verworpen werd een voorstel van B.
en W. tot aankoop van de N.V. De Hoop
Van ongeveer .300 M2. grond voor het
verkrijgen van een verbinding van den
Stationsweg naar de Kerkhoflaan en
Baandijk.
Aangenomen werden de voorstellen
lot aangaan eener leening van f 35.000,
tot beleening van rentegevende obliga
ties bij de Nederlandsche Bank tot een
maximum van 8600, en tot vaststelling
van een contract met de N.V. P. Z. E,
M. betreffende levering van electriscben
stroom voor rioolbemaling, waarbij in
aanmerking dient genomen, dat in het
voorstel van B, en W- zijn vervat enke-
over de menschen te spreken, die ze
in liet hotel had ontmoet.
De gravin Avas enthousiast in haai' lof
tuitingen over Lady Viola Rayue, maar
kon de moeder niet uitslaan, en Sheila
Avas nog maar juist voorzichtig genoeg
om niet uit te roepen ,11c ook niet".
Maar haar gezicht moest hel gezegd heb
ben, want de gravin zei:
„O, ik zie, dat je liet met mo eens
bent, hoewel u te verstandig waart om
liet in Avoorden uil te drukken. U is nog
maar een jong meisje, een kind nog
bijna, maar ik zie dat u een merkwaar
dig inzicht in de mcnschclijke natuur
heeft. Dal is een groolc gave Wat jam
mer, dat mannen die niet bezitten ten
opzichte van de vrouw. Hoe lx;ter een
man is, des te minder schijnt hij van
vrouwen at' te weten. Daar heb je bij
voorbeeld die goeie mijnheer Carriug
lon. Ik heb hem nog niet ontmoet, maar
ik heb oogen in mijn hoofd en ik heb al
gezien, dat lady Marsden van plan is
hem te trouwen."
„Ik hoop van niet", riep Sheila haai'
voorzichtigheid \rergelend.
„Dat hoop ik ook, voor hein zelf, ial
ken ik hem niet. Men zegt, dat ze vree-
se] jjk arm is en diep in de schulden zit.
Zo denkt natuurlijk alleen aan zijn geld,
Avant hij is lieelemaal haar type niet.
Ziet u geen kans, daar u hem ook
met gewichtig werk schijnt te helpen
hem te waarschuwen tegen haar plan-
