BIJVOEGSEL
VAN DB
Woensdag 20 Jan. 1926, No. 16.
BINNENLAND.
DE KNOEIERIJEN TE BERGEN OP
ZOOM.
Aan meedeelingen die het Dagbl v
N. Br. doet uit het rapport der Raads
commissie, ontleenen we nog enkele bij
zonderheden ter illustratie.
Bij het hoofdstuk kasgeld is de com
missie na studie tot eene voorloopige
conclusie gekomen, welke zij als volgt sa
menvat
De Commissie is ook na studie niet
kunnen komen tot een inzicht in hoever
re de boeken, welke immers een batig
saldo van f 300.000 meer aangaven dan
de rekening 1920, duidelijk kunnen ma
ken, waarom dat saldo grooter was dan
op de officieele rekening werd aangege
ven.
Maar deze studie heeft wel bewezen,
dat in 1920 f 200.£>00 kasgeld werd opge
nomen, dat is f 100.000 meer dan waar
toe de begrooting recht gaf, en dal op de
rekening slechts f 175.000 kasgeld verant
woord werd, 't welk in strijd was èn met
de werkelijkheid èn in alle gevallen ook
onjuist ten opzichte van de raadsbeslui
ten, waarvan dan de eerste in Januari
1920 hoewel 'te vroeg dekte de
plannen der begrooting en d© andere Juni
1920 onrechtmatig door den Raad ge
nomen, op grond echter waarvan de ver
moedelijke gewekte idee, dat dit kasgeld
was bedoeld in de begrooting,
En nu is het weer merkwaardig dat
dit is in het tijdvak, waarin de S ton
geldleening wem aangegaan Het is dus
gewenscht het verschil van 3 ton op te
'helderen.
De commissie is van meening, dat de
administratie van den ontvanger in vol
gende jaren in lange niet zulk een slor
dige warboel is als in de reeds besproken
jaren 1919 en 1920.
Echter bij secretarie- en archief leges,
schoolgelden, gemeente-i-einiging, bad- en
zweminrichting, hondenbelasting, hoofde-
lijken omslag, boeten, ontvangsten, waar
voor geen post op de begrooting is uilge
trokken, aflossingen van geldleeningeu,
bijdragen verpleging, belasting op verma
kelijkheden, recognitiën, rente van in
schrijving nationale schuld, kei-mis- en
inarktgelden enz. enz,, overal vindt men
toch in deze jaren verschillen van rtieer
of minder beteekenis
Erger zijn de feiten, dat de' ontvanger
een postcheque van f 1406.50, die hij
van het Ministerie van Financiën ontving,
niet boekte en dal hij, na herhaald aan
dringen, op 27 April 1925 met een be
drag van f 2987.75 aan waardepapieren
kwam aandragen.
Een huiszoeking zou volgens het oor
deel van de commissie hier toen op
zijn plaats zijn geweest.
De ontvanger liet de houders vau uit
gelote stukken in de meeuing, dat de
stukken niet waren uitgeloot, zoodat hij
coupons uitbetaalde in 1925 op stukken,
die reeds op 3 Augustus 1920 waren
utigeloot.
De ontvanger benadeelde dé gemeente
met enorme bedragen, omreden hij de
rente der vervallen coupons door de
FEUILLETOM.
licail.
door
Mrs. C. N. WILLIAMSON.
Ned. vertaling van ADA VAN ARKEL,
12).
maaiV' verzekerde Carrington
hoffelijk. „Miss Douglas en ik waren
eigenlijk al klaar en onze lijd van wer
ken is voorbij. U ziet, dat mijn knecht
de boekenkast al gevidd heeft met den
inhoud van de kisten, u heeft dus maar
ie kiezen."
Lady Marsden kwam binnen, negeerde
bheila, hoewel Carrington haar naam
bad uitgesproken op een wijze, die het
maken van een buiging een gewone be-
eefdheidsvorin had gemaakt. Het meisje
Sh ,°P eQ zou, nadat ze haar ma
ch me in i,et omhulsel had gedaan rus
tig de kamer zijn uitgegaan, als Carring-
- on mel opgesprongen was om de deur
▼oor haar open te doen. „Hartelijk be
dankt, juffrouw Douglas," zei hij. „U
beeft me uitstekend geholpen en ik zal
nu nog meer dan ik gedacht had me ver
heugen op mijn werkuren hier."
Zijn woorden, die zoo met opzet ge
sproken waren om lady Marsden en
meisje zelf zijn waardeering te loo-
en' ontroerden Sheila en maakten haar
kassiers liet betalen, maar verzuimde
daarvoor de door de gemeente beschik
baar gestelde gelden aan de kassiers
terug te betalen. De rente, die daarvan
betaald moest worden aan verschillende
banken, beliep wel vijftienduizend gul
den. Uit de verstrekte gegevens vernam
de commissie ook, dat zeer groote be
dragen voor zijn privé gebruik uit de ge
meentekas zijn betaald.
Verschillende privé rekeningen en kwi
tanties hebben immers volgens de mede-
deeling aan de commissie, verscheidene
jaren berust op het kantoor van den ont
vanger.
Bij heL heengaan van den ontvauger
in Maart 1925, zijn deze stukken pas
van het kantoor verdwenen.
Het geld en geldswaardige papieren,
aangeleekende stukken en kwilantiën
slingerden op het kantoor overal rond.
Niets werd opgeborgen, zelfs de dupli-
vcaatsleutels der onlvangerskas lagen voor
het grijpen, terwijl bankbiljetten van ver
schillende waarde als bladwijzer wer
den gebruikt.
Het rapport geeft een lijstje van amb
tenaren, die allen een waarschuwing had
den ontvangen oxn hun belasting te be
talen en allen meerdere malen zijn aan
gemaand door den heer Van Veen. klerk
van den ontvanger Allen wisten, dat zij
niet hadden betaald, Volgens afgelegde
verklaringen van dpn gemeente-ontvan
ger en den heer Van Veen, werden de
beleekeningen van de dwangbevelen met
Ironisch gejuich begx-oet Men heriep er
zich op, dat de wethouder VerLyidcai
cn de secretaris Van L ook xxiet betaal
den. De heer Van L. heeft over 1920, 1921,
1922 niet betaald: wel is f 80.86, zijn aan
slag over 1922, afgehouden van zijn sala
ris, gedurende de waarneming door den
heer Van Veen, dus na het onderzoek.
Ixx 1920 zou door Van L. betaald zijn,
volgens den gewezen ontvanger, doch de
tellingen door de commissie gemaakt,
spraken dat vierkant tegen.
De commissie zegt voorts in het rap
port, dal drie en vier jaar te laat eenige
personen die niet op de lijst van open
staande posten en ook niet op die van
on invorderbare posten voorkomen, hun
belasting betalen Met opzet werden dan
deze te betalen bedragen verdonkere-
niaand en de bevoegde personen maakten
dus misbruik van de hun bekende slor
digheden van den ontvanger. En wij le
zen dan het volgende
„Zij, die het vooi*beeld moesten geven,
betaalden hun belasting niet, en deelden
dat mede aan familie en minderen. Het
niet betalen werd een kanker en woeker
do voort van jaar tot jaar Ten slolble
zou er niemand meer betaald hebben
De wethouder voor de financiën heeft
drie jaar lang geweten, dat zijn bedrag
wel was ingevuld, doch niet was betaald."'
BE BELOONING VAN VAKKENNIS.
In een geschrift, verspreid door het
bestuur der afd. 's Gravcnhage van de
„Vereen, tol bevordering van de vak
opleiding in Nederland", werden de vol
gende juiste opmerkingen gemaakt
Zal ons land op den duur zijn groote
bevolking kunnen blijven onderhouden,
dan moei ook hier het peil der vakbe
kwaamheid zoo spoedig mogelijk wor
den opgevoerd Dat hier inderdaad ge
brek aan goede vaklieden is, wordt wel
bewezen door het feit, dat het nu, niet
tegenstaande de groote werkeloosheid,
nog moeilijk valt om goed* geschooide
werklieden, die werkelijk hun vak
staan, te krijgen. De belangstelling om
een goede vakopleiding te krijgen, is hier
te lande bij de industricele arbeiders
uiterst gering en vaak ontbreekt de wil
of de liefhebberij, om van deb.v. in fa-
briekscholen geboden gelegenheid ge
bruik te maken. Men ziel te weinig in,
dat een goede opleiding in de jeugd
waarborgen biedt voor een behoorlijk be
staan en geeft de voorkeur aan het iets
hoogere loon dat de ongeschoolde jönge
'arbeider in zijn jeugd kan maken Dit
brengt op onze arbeidsmarkt een oneven
hart warm, maar toch zou ze de kamer
niet mogen verlaten met een blijden
indruk.
„Is dat niet dat ordinaire schepseltje,,
dat gisteren bij ons in de eerste klas
kwam en die ik voor de een of andeye
kamenier hield?" hoorde ze lady Mars
den hardop vragen toen de djeur dicht
viel.
Misschien zou ze Zich niet zoo ver
nederd gevoeld hebben als ze ook het
antwooid van Cai*rington had kunnen
hooren maar ze hoorde het niet, en ze
ging met gloeieude wangen, zich af
vragende of ze er werkelijk ordinair uil-
zag en of ze een soort xneisje was, dat
men licht voor een kamenier zou hou
den.
Haar volgende werkuur, dadelijk na
dc lunch was met lady Ethinglon, die
Mr. Mc. Kinnon had beschreven als een
gravin, die graag voor een dichteres
wilde doorgaan. Sheila had haar 's mor
gens gezien toen ze met Viola Rayne
stond te praten, maar lady E thing ton
die bijziende was en geen lorgnet wilde
dragen, herkende het meisje niet. Ze was
druk en gemaakt met maniertjes, die
beter zouden gepast hebben bij een ver
wende jonge schoonheid van een en
twintig en hoewel ze verkondigde, dat
ze bezig-was met een dramatisch gedicht
voor een tijdschrift, dat deze week "klaar
moest zijn, wilde ze maar met beginnen
met werken. In plaats daarvan praat
te ze o ver zichzelf en over wat ze ge
schreven had en hoe al wat ze jjedaan
redig agntal ongeschoolden of halfge-
schoolden, die eigenlijk geen enkel vak
verstaan en wier lot op den duur is een
zich verdringen op de markt der losse ar
beiders tegen een minimum belooning"
Over de oorzaken van de geringe liefde
der jongelieden zich te bekwamen tot
voortreffelijke geschoolde kracht, zegt 't
geschrift
„In de eerste plaats dunkt ons het
geringe verschil in belooning tusschen
een goed en een slecht vakman. Het is
niet te ontkennen, dat de vakvereeni-
gingen mei hun streven naar nivelleering
der ldonen (minimum loonen zoo hoog
mogelijk opvoeren) hieraan voor - een
deel schuld hebben. Bij een helooning
van den arbeider naai" prestatie zal on
getwijfeld de bekwame twee of meer
malen zooveel kunnen en moeten ver
dienen dan de onbekwame, en dan zou
door den grooteren prikkel lot werken
en leeren in de jeugd, het peil van het
geleverde werk ongetwijfeld nog voor
heel wat verbeteringen vatbaar zijn, wat,
door bevordering onzer export-mogelijk
heid, aan hel geheelc volk zou len goede
komen, daar hel de arbeidsmogclijkheid,
dus ook do mogelijkheid tot verdienste
van allen, ook van ongeschoolden en
handlangers, zeer vergroot
„Het komt ons dus voor, dat het voor
ons «and een levensbelang is, dal aan
den ecnen kant de arbeiders gewezen
worde op het groote belang, aan het
goed en grondig leeren van een vak.
verbonden, doch aan den anderen kant
ook door de industrie getoond wordt,
dat zij goede vakarbeiders waardeert,
door hen veel hooger te betalen, dan
de onbekwaxnen Aan de arbeiders, en
vooral aan de bekwame vakarbeiders is
het, om zich te keeren tegen liet stre
ven, dat in vele vakvereenigingen "voor
zit, om, uitgaande van zeer hooge loonen
(minimum) de individueele belooning dej
leden van zulk een vakvereeniging aan
•nonnen te binden, die practisch betee-
kenen een nivellcering, die voor beloo
ning van vakbekwaamheid, handigheid en
extra intelligentie, weinig of geen ruimte
overlaat
HET SLUITINGSUUR IN BEN HAAG.
De gemeenteraad van Den Haag heeft
Maandag beraadslaagd over een voor
stel van de commissie voor slrafverorde
ningen om met intrekking van de
eind December aangenomen onverbidde
lijke vaststelling van het sluitingsuur voor
openbar© gelegenheden op half één
de sluiting te bepalen op half één, exj
Zaterdags op half twee, maar mét be
voegdheid van den burgemeester om voor
besloten partijen, vereenigings- en lief
dadigheidsfeesten. ontheffing te vcrlee-
nen
De raad heeft zich daarmee vcrcenigd,
na eerst eenige amendementen die den
toestand van vóór Dec. wilden herstellen,
mei 2319 st. te hebben verworpen.
DOET UW SCHOENEN GOED
(Ingez. Med.)
had altijd werd bewonderd- .Jk geloof",
zei ze droomerig, „dat ik iets van de
goddelijke inspiralie 'heb. De meuschen
vragen me wel eens om -hun te leeren
hoe ze schrijven moeten, maar hoe kan
je leeren wat vluchtig is als een vlam"»
Gravin Karovski bij voorbeeld is verzot
op mijn werk. Ze is een "Poolsche en
heeft geprobeerd verzen in haar eigen
taal te maken, ik weet met óf ze succes
hadden. Nu wil ze hel met mijn hulp in
het Engelsch probeeren. Ze zal mis
schien willen dal li ze voor haai" typt
maar als ze h el vraagt ,deuk ei- dan om,
dat ik" geen xhinuut van uw urn- voor
mij" kan afstaan. *U moet voor haar maar
een anderen tijd zoeken. Heeft u haar al
eens gezien? Heeft ze al aan Mr. Mc
Kinnon gevraagd of ze u kan gebrui
ken?"
„Ik heb haar vanmorgen even ge
zien," antwoordde Sheila, „maar er is
niet gesproken over de mogelijkheid, dat
ik voor haar zou werken." Het meisje
likte eens op haar machine als om de
dichteres er zachtjes aan te 1i«rinne|-
ren, dat de tijd verbeuzelde werd, maar
lady Ethington begon over iels anders.
„Verlel me eens, hoe vond u de gra
vin'" vroeg ze zoo gretig, dat Sheila
haar niet 'begreep. ,',ïk zou wel elens de
meening van een nieuweling over haar
willen weten."
„O, ik vond haar buitengewoon knap^'
antwoordde het meisje eerlijk en het ge
zicht van lady Ethinglon veranderde op
zielige wijze. „Maar ze zag er hOel
DE ZEVENTIENDE R.A.I.-TENTOON-
STELLING VAN AUTOMOBIELEN TE
AMSTERDAM.
II.
Honderd merken met tweehonderd,vijftig
wagens. Autobussen. Auto's op
afbetaling Amerika en Frankrijk op
de R.A.I.
In een communiqué aan de bladen
heeft het bestuur van de R.A.I. er inliet
bijzonder op gewezen, dat de zeventiendie
door deze Vereeniging georganiseerde
tentoonstelling een internationaal karak
ter draagt.
Dit is inderdaad zoo, en jiust het sterk
internationale karakter, draagt in niet
gering male bij tot de verhooging van
de belangrijkheid dezer Amsterdamsche
expositie.
Niet minder dan honderd merken ex-
poseeren thans te Amsterdam hun wa
gens. Van deze honderd merken zijn er
36 voortbrengselen van de Amerikaan-
sche, 30 van de Fransche, 14 van de
Engelsche, 6 van de Italiaansche, 6
de Belgische, 5 van de Duitsche en 3
van dc Oostenrijksche industrie.
In bel geheel zijn in het R.A.I.-gebouw
bijna 250 wagens geëxposeerd. Zij zijn
van 179 verschillende typen. De bon
derd merken worden hier vertegenwoor
digd door 61 importeurs, gevestigd in
alle deelen des lands.
Niet uitsluitend personenauto's wor
den geëxposeerd; ook bedrijfsauto's, w.o.
veel aulobuschassis en gecarrosseerde
autobussen zijn hier te bewonderen. Eu
bewondering zal er zeker z.ijn voor en
kele zeer fraai gecarrosseerde autobus
sen. Veel koetswerken zijn van Neder-
landsch fabrikaatzij doen niet onder
voor de kostbaarste producten der Ame
kaansche- of andere buitenlandsche in
dustrie. Jammer alleen is hel, dat de
bedoelde ideale autobussen zoo hoog in
prijs zijn. Achttien- of negentien dui
zend gulden is een heel bedrag voor een
autobus, en het moet al een verbazend
drukke lijn zijn, wil de ondernemer, die
zulk een bus aanschaft iels kunnen
verdienen. Fraaie autobussen zagen wij
op chassis White en Brockway. Een
solideu indruk maakt ook hel chassis De
Dion Bouten ,dat prijkt op de stand van
N.V. L. A. Moll's A.TLM, te Nijmegen,
Ook Duitschland brengt goed werk op
dit gebied. Het Mercedes-Daimler chas
sis, de Magirus- en de Daagbus, (de laat
ste met koetswerk van de firma Asjes te
Alkmaar', lijken ons zelfs voor de slechte
wegen m ons land bij uitstek geschikt.
Natuurlijk zijn er nog vele andere pro
ducten, die de aandacht len volle waard
zijn, doch wij volstaan met het noemen
van die producten, welke ons het meest
konden bekoren. Een volledige beschrij
ving zou hier niel op haar plaats zijn.
Toch hebben wij opzettelijk eerst iets
van de autobussen gezegd, omdat de
massa wel interesse heeft voor de vor
deringen in de auto-industrie speciaal
op dit gebied, terwijl nog niet iedereen
in staat is zich de aanschaffing van een
eigen auto te permitteeren. Ofschoon
wie de 17de R.A.I. bezoekt, zal tot de
ontdekking komen ,dat het geen „tour de
force" meer behoeft te worden genoemd
een wagen te' koopen.
Wie vijfhonderd gulden contant neer
kan tellen cn bovendien de verplichting
op zich mag nemen, gedurende twaalf
vijftien of achttien maanden een 12de,
15de of 18de gedeelte van de koopsom af
te betalen, die kan al geholpen worden.
De auto koopt men door bemiddeling
van een bank, die voor het te ver
leenen voorschot circa 6 pet rente be
rekent En men is „de meneer".
Dit jaar voor het eerst is op de R.A.I.
een Bank, die zich speciaal occupeert
met de financiering van den autohandel,
ver tegenwoo rdi gd
Het instituut der Auto-Banken, zooals
we ze maar zullen noemen, is voor ons
land nieuw. In^Amerkia, Frankrijk ei
enkele andere feuropeesche rijken be
stond het reeds langer
Hel valt niel te betwijfelen, dat de
vreemd uit."
„Ja erg, is liet niet?" zei de oudere
vrouw. „Ik geloof nooit dat zij lust soort
vrouw is, dat een Amerikaan of een En-
gelschman zou aantrekken, denkt U.?"
„Misschien nietgaf het meisje toe,
zich verbaasd afvragende waar dit
sprek heen ging.
„Natuurlijk," ging lady Ethington
voort, „zou een arme man haai" mis
schien willen trouwen om haar geld,
want ze moet heel rijk zijn, en dat
geloof ik ook wel, want ze kleedt zich
heel kostbaar en ze heeft mooie fluwee-
len, maar müliouairs behoeven niet aan
zulke minderwaardige dingen te djenken
in verband met een vrouw."
„Arni schepsel", dacht Sheila„ze is
zeker al over de vijftig, en toch geloof
ik, dat ze verliefd is en jaloersch, op
mijnheer Carrington of op mr. Franklin,
want dat zijn de eenige rnillionairs, die
ik gehoord h eb dal in het hotel zijn
Wie zou het wezen?"
„Maar ze behoefde niel lang nieuws
gierig te zijn. De volgende zin van lady
Ethington maakte haar het raden gemak
kelijk. „Mr. Franklin zei gisterenavond
dat de secretaresse van mr. Mc Kinnon
hem zou helpen met zijn massa brie
ven", ging de dichteres voort. „Ik ver
moede, dat hij u bedoeld^?"
Sheila antwoordde dat ze Mr. Frank
lin iedere avond van zes tot zeven zou
helpen, tenzij voegde ze er ondeugend
bij jpj h aar diensten aan een van zijif
kennissen wilde leenen.
vestiging van de \uto-Banken ook bq ons
veel zal bijdragen tot de verhooging v*n
de populariteit aer automobielen
Zooals wij m het begin van dezen brief
deden uitkomen, is dc Vmerikaansche in
dustrie ook ditmaal het sterkst Vertegen
woordigd.
Zes en dertig merken! Eu alle zes en
dertig gelijken in meerdere of mindere
mate op elkaar.
Alle Amerikanen hebben stroomlijn-
carrosserieën, schier iülen hebben ze ook
vierwiel-renimen en ballonbanden
Natuurlijk brengt Amerika ook weer
een aantal merken, die nimmer eerder :i)
Nederland werden geexposeerd
In de eerste plaats Locomobile waar
van zoowel de wagens van het type Ju
nior Eight als hel peperdure öig-ix
chassis een solieden indruk maken Ook
de voor ons land nieuwe Pearless ziet er
voortreffelijk uit. De Chrysler sixes en
fours hebben zich in den lcorlcn tijd. dal
zij hier rijden, als zeer deugdelijke auto
mobielen doen kennen
Ajax, ecu nieuw product der bekende
Nashfabrieken, evenals de nieuwe Hup-
mobile. de Pierce-Arrow. de Itichen
Rickenbacker en de Wills Sainte Claire,
zijn nieuwe Aiuerikaansche zes-cyhnders
Vooral de Wills Sainte Claire is een
wagen, die door een aantal vernuftige
technische verbeteringen eon bijzondere
car mag worden genoemd Het chassis,
geheel shimmy-vrij, zoowel als de gecar
rosseerde wagen zien er up to date uit.
Evenals vrijwel alle andere nieuwe Ame
rikanen durven wij Wills Sainte Calire
ook in ons land een goede toekomst te
voorspelen Van de oude hier sinds ©eni
gen tijd bekende Amerik. merken nog
iets te zeggen zou overdreven zijn
Wie kent Ford niet? En wie heeft nog
nooit gehoord van wagens als Cadillac
Oldsniobile, Oakland of Chevrolet? Alle
maal immers wagens, die „all over the
world", „king of the road*' zijn, en die
als zoodanig tot in het kleinste gehucht
ook bij ons bekend staan. En het wordt u
ingestampt „Wihen better automobiles are
built, Buick will huilt them
Waarom dus hier nog den lol' te zingen
van producten die zichzelf door hun kwa
liteiten een wereldreputatie hebben ver
worven, Zoo gij er toch iets van weten
wilt: ..ask the man who owns one
Na Amerika komt Frankrijk mei met
minder dan dertig merken
Hoe veel meer onderlinge verscheiden
heid brengen de Fransche fabrieken,
vooral als men ze vergelijkt met hetgeen
Amerika -exposeert.
Evenals Amerika brengt Frankrijk zoo
wel dure' luxe-wagens als goedicoope wa
gens voor zakelijk of sportief gebruik
Maar de Fransche auto's hebben een
sterk eigen cachet Zij verschillen van
elkaar èn in* de technische bijzonder
heden èn in hel uiterlijk
Ook op deze tentoonstelling slaan dc
stands met Fransche wagens weer in hel
centrum van de belaugsteliing. Bij Ci
troen. Renault. Peugeot Mathis Douuet-
Zedel, De Dion Bouton. G M verdringt
hel publiek zich om de nieuwste ver-
beleringen aan de kleine auto's te be
kijken.
Want deze auto's zijn goedkoop in
aanschaffing en onderhoud, maar toch
hebben ze allen zeer uiteenloopende
eigenaardigheden, die ze meer dan de
Amerikaansche producten, voor den ge
bruiker aantrekkelijk maken.
Er staan echter ook dure llispano-
Suiza's, Delage's, Delaunay-Belleville's en
Ilotchkiss, kostbaar, maar dan ook om
van te watertanden
Trouwens deze heele tentoonstelling
is cén grool lustoord voor den liefhcbljer
vau automobielen
Het kijken ernaar is al een genot'
Zelfs geloof me - liet beschrijven
En, naar ik hoop, moet het voor den-
geen, die, oeu zoo te zeggen, een mooien
wagen savoureeren kan, een aangenaam
vertier zijn, van zoo n smulpartij te lezen.
Daarom in een volgenden brief meer.
HEY \N'OS.
„Aan een van zijn kennissen leenen
herhaalde lady Ethington opeens een en
al opwinding. „Daar bedoelt hij gravin
Karovski mee". Ze zweeg even en dacht
schijnbaar ernstig na Toen ging ze ver
der met een blos en schitterende oogen
„Lieve, ik heb je iets te vragen Houdt
je veel van juweelen' Natuurlijk. Dat
doen alle normale jonge meisjes Je
gaal me nu zoo heerlijk met mijn werk
helpen en ik wol je iets moois geven om
je aan te moedigen. Misschien heb je
wel gehoord, dat ik een manie heb
voor juweelen en er Jieel wat bezit. Nu,
ik zal de doos halen waarin ik mijn rin
gen bewaar en ik zal je eenige aan
wijzen, waarvan je er een mag uitzoe
ken."
„O neen, lady Ethington, als 't u
bliefl met'" riep Sheila. „V is heel
vriendelijk ,maar ik zou zoo'n cadeau
niet kunnen aannemen. Ik word door
den directeur van het hotel betaald voor
al wat ik voor u doe en..."
„O, maar er is nog iets anders, dat
ik zou willeu dat u voor me deedt, iets
waar de directie uiets mee te maken!
heeft en waar die ook niets over zal te
weten komen als je het aardige, verstan
dige meisje bent, waar ik je voor aan
zie", viel lady Ethington haar in de
rede. „U hoeft niet te aarzelen om deze
ring aan te nemen en misschien nog een
andere kleinigheid later, als u uw bost;
hebt gedaan want u zult het verdiend
hebben.
(Wordt vervolgd).
