PUROL
BIJVOEGSEL
VAN DB
VAN
Maandag 18 Jan. 1926, No. 14.
«E WATERSNOOD
EN RE ARBEIDSTIJD.
De secretaris-generaal van den Arbeid
wie hebben het dl met een enkel woord,
gemeld achtte het wenschelijlc een al-
gemeene regeling te bevorderen voor
overwerkvergunningen in tiet watersnood-
gebied, in tweeërlei opzicht
ten eerste voor onmiddellijk noodige
werkzaamheden Ier voorziening in de
veroorzaakte verliezen en vernielingen;
ten tweede voor bedrijven die tengevol
ge van den watersnood moesten stilstaan,
en die na het wegvloeien van het Water
de verzuimde uren wenscheu in te halen.
Men zou zoo zeggen dat er voor die
beide categorieën alle reden voor over-
werkvergunning is, alleen reeds door den
noodtoestand.
De directeur-generaal had vóór die
tweede rubriek echter nog een tweede
motief als de toezegging kon worden ge
daan, dat die verzuimde uren bullen wor
den ingehaald door overwerk, zal het
loon bij wijze van voorschot tijdens den
bedrijfslilsland worden doorbetaald.
iets waaraan die arbeiders groote behoef
je hebben, doordat velen hunner groote
verliezen hebben geleden. Ook een
motief dal begrijpelijk is.
Nu zou men zeggen dat de directeur-
generaal dan zoo'n noodregeiing voor de
buitengewone omstandigheden zoo spoe
dig mogelijk aan den Minister dieut voor
te leggen.
Maar dat gaal zoo maar niet! De toe
passing der Arbeidswet heeft in ons land
andere methoden geschapen.
Vóór de Directeur-Generaal dat advies
aan deïi Minister voorlegde, zond hij
een schrijven aan de vakcentrales, waarin
hij hun X e n n i s gaf. dat het in z ij n
bedoeling lag het tot stand komen
van zulk een algemeene regeling te be-
v or de re n Met lette wel op dat sterke
voorbehoud in de door ons gespatieerde
woorden dezer aankondiging.
De besturen dier vakcentrales beleg
den ieder een vergadering ter bespreking
van de vraag of ze met zoo'n regeling
zouden kunnen instemmen.
Is het niet een merkwaardig voorbeeld
van de verwording, onder de Arbeidswet,
van de machtspositie in de sociale zaken,
dat ook bij noodmaatregelen in zulk een
buitengewoon geval de leidende ambte
maar eerst naar de vakcentrales gaal
vóór hij den Minister adviseert?
Van twee dier vakcentrales werd ons
het antwoord bekend.
Het bestuur van het N. V. V. zei geen
bezwaar te hebben, maar noemde toch
twee voorwaarden, nl. „mits vast .slaat,,
dat het totaal aantal overuren niet dat
der verzuimde uren overschrijdt, en in
elk geval met de betrokken organisaties
of personeelen ovbrleg wordt gepleegd."
Dal wil dus ten eerste zeggen dat ab
soluut geen rekening mag worden gehou
den met de bedrijfsgevolgen van vernie
ling. Alleen hel aantal verzuimde werk
uren mag worden ingehaald. Evenmin
mag meetellen dat stilstand van een be
drijf achteruitging beteekent. En behalve
dat mag ook in deze buitengewone nood
gevallen de bedrijfsleider niet lu-achlig
doortasten, zooaJs men in zulk een toe
stand tol hu toe algemeen als nood
zakelijk achtte neen, hij moet overleg
plegen, wat in negen van <Je li°n
gevallen alle kracht aan zijn doortasten
zal ontnemen.
Maai- nog véél erger maakte het 't
bestuur van het R. K. werkliedenver
bond.
Zelfs overwerk voor het herstel van
verliezen en vernietiging ging er daar
niet zonder bezwaar door. Dat zou al
leen mogen „in geval en voor zoover
een tekort is aan werkkrachten." -
Alsof bij zulk herstel van watersnood-
schade het niet veel meer aankomt op
het dóór werken tot alles gereed is,
dan op het werken met véél menschen'
tegelijk, die bovendien vaak elkaar in
den weg zouden loopen.
En wat dat inhalen van verzuimd werk
betreft, ook daarvoor zou volgens dat
Werkliedenverbond alléén dan over werk
vergunning mogen worden verleend, als
voor ieder geval is vastgesteld dat
de behoefte aau arbeidskracht niet kan
worden aangevuld uit de werldoozen die
z.g. arbeidsreserve. Alsof bij vele ""fa
brieken het aantal arbeiders piet ge
bonden is aan 't aantal machines!
Doorbetaling van de vaste arbeiders
gedurenden den bedrijfsstilstand? Ab
soluut onnoodig, zegt het Verbond de
werkJoozenkassen fimctioneeren immers.
Dat de betrokken arbeiders met zoo'n
werkloozenuitkeering er slechter aan toe
zijn dan met een doorbetaling van 't
loon, telt voor het Verbond niet mee.
Dat ook overheidsgeld gemoeid is met
een werkloozenuitkeering, terwijl de door
de bedrijven zelf gewenschte doorbe
taling der loonen geheel op die bedrijven
rusten, is een overweging waarmee het
Verbond zich niet bemoeit geen over
werk voor inhalen van uren.
De noodtoestand voor die tot tijdeljj-
ken stilstand gedwongen bedrijven komt
voor 't Verbond zelfs niet in aanmerking:
„Wij kunnen, zoo staat in het merk
waardige antwoord ,in liet vragen van
overwerkvergunuing voor het tweede
door u genoemde feit niet anders zien,
dan een nieuwe poging om den normalen,
arbeidstijd als onvoldoende voor te stel
len, e n weigeren er toe mede te werken
dergelijke pogingen te doen slagen".
Is het niet droevig!
Is hel niet een ergerlijke miskenning
van hel buitengewone van een toestand'
Men zou er verbaasd over kunnen
staan in het huidige geval, waarbij spe
ciaal veel katholieken zijn getroffen, zulk
een mentaliteit aan te treffen bij den
Katholieken Vakbond. Maar diezelfde
brief geeft ook een aanwijzing van de
oorzaak van die mentaliteit speciaal daar.
Hel R. K Werkliedenverbond schrijft
n.l., dal bij de overwegingen van maker
en verdedigers der Arbeidswet in het
bijzonaer golden ,,de ethische mo
tieven, waarvoor terecht de
economische dienen te w ij ken.
Onze grier legen de uitvoering der Ar
beidswet is. dat men zich blijkbaar al te
veel laat leiden door economische over
wegingen."
Jawel' daar zit ook de kern van de
kwestie. Maar o i anders dan dit Ver
bond bedoelt.
Toen die Arbeidswet gemaakt werd.
is inderdaad door Minister Aalberse, door
verschillende Katholieke sociologen en
door sociaal democraten luid betoogd,
dat de economische overwegingen móes
ten wijken voor de ethische. En de ar
beiders en de arbeidersbonden hebben
dat geloofd Wie waarschuwde voor de
kracht der economische eischen werd
voor reactionair uitgemaakt!
Maar de praktijk leerde Anders. Bin
nen twee, drie jaar móest Minister Aal
berse bakzeil halen, en de dwingende
mdchl van de economische eischen er
kennen Ook daarna moest hij stap voor
stap achteruil.
Doch de vakbonden, opgevoed in de
door hem en anderen verkondigde leer
van de overmacht der ethische over
wegingen, houden daar nog altijd aan
vast Iéder overwerk is voor hen uil den
booze
Ze gelooven dit zóó sterk, dat ze nu
ook in een buitengewoon geval als dat
van den watersnood de oude lijn trachten
door te trekken, met het gevolg, dat ze
tot zulke bedenkelijke oonclusies komen
als hierboven slaan vermeld.
door
Mrs. C. N. WIÜTaMSON.
Ned. vertaling van VAN ARICEL,
11.) 5"
„Allemachtig, dus- dat is lady Viola,"
riep Franklin en Sfleila hoorde aan zijn
toon. dat dit niet de eerste keer was dat
hij haar naam hoorde noemen. „Ze is een
schoonheid
„Ja," erkende Sheila. „Ik geloof, dat ik
nu naar Mr McICinnon moet. gaan mr.
Franklin. Ik zal niet vergeten....,'"
„Wacht nog een oogenblik, als 't u
blieft," zei de onder. „Kent u lady (Viola?'
„In het geheel niet," antwoordde Shei
la onmiddellijk," behalve dat ik in slaat
was tiaar een kleine dienst te bewijzen
door mijn werk."
.Toch mag ze u graag, dal zag ik aan
haar oogen", zei Franklin nadenkend „Ik
wed. dat u van dal meisje een vriendin
kon maken, als u wilde'", Zijn accent
was nu weer sterk Amerikaansck.
Sheila lachte. „ïlt vrees, dat dat niet
in do lijn van mijn werk ligt. Zij is de
dochter van een gravin cn ik ben de
secretaresse van mr. McKinnon.' Met een
beleefd knikje excuseerde ze zich bij
fir. Franklin en ging weg.
Hoofdstuk IV
Dc eerste dag
Slieila hoopte dat ze gedurende haar
anaerhalf uur bij Mr. McKinnon ver
der nieuws over kapitein Derby en zijn
geheimzinnig middernachtelijk avontuur
zou te hooren krijgen, maar er werd
/.iels over het onderwerp gezegd en ze
bleef aan één stuk doorwerken met liet
opnemen van brieven van den directeur
JJij sprak vlug, alsof hij haar bekwaam
heid eens op den proef wilde stellen,
maar hoewel ze in het begin wat nerveus
was. door overgroot verlangen om te vol
doen, maakte ze geen fouten en precies
vijf minuten voor half elf hield mr. Mc
Kinnon op en verklaarde, dat hij zeer
tevreden was over zijn nieuwe assistente,
„Mr. Carrington heeft u nu noodig,"
zei hij „en ik hoop dal u niet moe zult
zijn want ik zou niet graag willen, dat
hij moest wachten."
Sheila antwoordde dat ze heclemaal
niet moe was en vijf minuten later klopte
ze aan de deur van mr. Carringlons pri-
vé-zilkamcr, met haar kleine schrijfma
chine in het leerou etui in de hand
„Binnen!" riep een slem aau den an
deren kant een slem die in haar
herinnering was blijven klinken, en plot
seling, ofschoon het meisje kalm en zelf-
beheersclil was geweest een oogeublUc
tevoren, begon haar hart zeer snel te
Jdoppcn, zooals hel geklopt had in die
vreemde donkere uren, die ze den af-
gcloopen nacht wakend had doorge
bracht.
Is vermaak
J geeft
ruwe
huid
verzacht- geneest
(Ingez. Med.)
HAAGSCHE BRIEVEN.
(Nadruk verboden.)
In de eerste de beste raadszitting in
dit jaar is ier al een klein kibbelarijt jej ge
weest over „het nachtleven''. In de
nieuw jaarsrede van den burgemeester lag
reeds een adder onder het gras, toen Ixij
gewaagde van het mooie seizoen dat
Scheveningen gemaakt heeft, en daarbij
opmerkte dat men erg moest oppassen
niet door steedsche verordeningen den
bloei van de badplaats in den weg te
staan. Daar in lag een klein verwijlje te
gen de zedelijkheidsmaniakken, die tegen
alle gezonde oordeel in per motie de
sluiting van het kleine aantal hartjes
waar een uurtje langer muziek mocht
zijn, en waar „hel nachtleven", zooals de
maniakken dat betitelden, „gekanali
seerd' was, dat wil zeggen, waardoor
een werkelijk nachtleven werd voorko
men, omdat de menschen die aanleiding
tot feestelijkheid hadden en in de stem
ming van gezelligheid die geen tijd kent.
waren, de gelegenheid hadden nog even
te zitten en een feestelijk slot aau den
avond konden maken
Die verordening had heel wat veront
waardiging gewekt bij de burgerij. De
burgemeester zelf had zich krachtig te
weer gesteld
Bij de interpellaties nu brak de storm
los Want toen bleek, dal de burge
meester ook geen pardon kende, en
heeren en dames die het zoo streng me!
onze zeden meenden voor de consequen
ties had willen stellen van hun veror
dening. Geen enkele uitvoering "f bij
eenkomst die geen bruiloft of partij was,
mocht volgens de letter van die veror
dening langer dan twaalf uur muziek
hebben of langer dan half een duren
Geen zangvereenigiug kon-» in de week
meer een bal ami zijn wit voering verbin
den, geai^ofepstelijke bijeenkomst van
welken aard ook kon zijn natuurlijke ver
loop meer hebben, en des Zaterdags, als
feesten altijd wat langer van duur zijn
en pg£ ^.ni«drie of vier uur zijn uitge
vierd-' moest ook om half twee alles uit
zijn. Daarover waren de rigoureuse be
vorderaars van de soberheid ontevreden,
ze verweten onzen burgemeester zijn
strenge handhaven van het artikel Deze
trok er zich niets van aan, en zei een
voudig, dal do heeren liet zoo gewild
hadden Ze hadden zelfs het woordje
enzdat wat verruiming aan hel artikel
gaf na de zinsnede dat de burgemeester
voor bruiloften uitzonderingen kon toe
slaan. weggeschrapt.
Hel werd toen een gezéllige en vroo-
lijke kibbelpartij, met de noodige liu
mor en spot en ironie, waarbij de zede
lijke groep menschenverbeteraars in het
nauw gedreven werd en zelfs werd er
aangestuurd op schrappen van de heele
verordening, maar daarvoor waren nog
een zestal leden te koppig
„Wat 'ben ik toch dwaas," dacht ze.
„Ik denk, dal hel komt omdat ik zoo be
nieuwd ben wat hij zal zeggen over gis
teren. Misschien vindt hij wel vervelend,
dat ik hetzelfde meisje ben dat met hem
in de coupé zat en dat alles hoorde
wat er gezegd wera over zijn juweelen
en over kapitein Derby."
Ze deed de deur tamelijk langzaam
open en keek onmiddellijk in de oogen
van Mark Carrington. die met zijn ge-
zich naar haar toe aan zijn schrijftafel
zat. Maar naai" de uitdrukking te oordee-
len was hij eer blij, dan onaangenaam ge
troffen, toen hij ontdekte, dal hij zijn
nieuwe secretaresse al eens eerder had
ontmoet Hij sprak over de reis, vroeg
of ze niet moe was en was zoo sympa
thiek en vriendelijk, dal vóór ze begon
te werken het mc-'isje het gevoel had of
ze elkaar al lang kenden
Ze kon merken, dat hij in het begin
bij het dicteeren voor 'zijn nieuwe boek
bijna zoo verlegen was als een school
jongen en zijn verwarring maakte dat hij
er jonger uitzag dan hij den vorigen dag
gedaan had. Taclvol zette ze hem op
zijn gemak door te trachten hem haar
te doen beschouwen als een machine,
en spoedig vergat hij zichzelf en werd
warm voor zijn onderwerp. Sheila be
gon ook belang te stellen in de heldere
manier waarop de millionair liet groote
plan. dal hij had uitgedacht voor het
heil der menscliheid uiteen zette en hij
moest gezien hebben, wal ze voelde in
de glanzende oogen, die meermalen op
Met ironie werd deze zaak door den
burgemeester behandeld, en de tegen
standers van het artikel gaven een ge
zellige hautainileil ten beste tegen de
domme principieele bemoeizuchtigen, die
maar met dolle koppen verordeningen
maken, volgens principes en vooroordee-
len, zonder dat ze iets van onze maat
schappij en van psychologie begrijpen
en kinderlijk onwetend zijn teu aanzien
an alle kwaad en clandestien geknoei
dat altijd liet gevofg is van zulke strenge
niet op de menschelijke natuur bere
kende wetten.
We zijn dus nu in de onmogelijke
positie, waarvan het malie algemeen is
erkend, van allemaal naar huis te moe
ten om half een, uitgenomen bruilofts
gasten. Geen dansclub je en geen gym
nastiek-, tooneel- of zangvereeniging
krijgt meer een kansje en de heeren zit
ten daar zoo mee in, dal ze een nieuwe
redactie van hun verordening zullen
voorstellen Of die nu den burgemeester
werkelijk ruimer kansen geven zal, waar
mede hij b.v. dc Scheveningsclie belau
gen kan redden, weten we niet. Maai" nu
hebben de droge bravelingen toch even
gevoeld, dat ze te ver kunnen gaan met
hun bemoeizucht.
Intusschen heelt de Hotelorganisatie
Horeca! nog eens een adres gericht lot
intrekking. Wie weet wat er gebeuren
zal, misschien verdwijnt het malle ver
bod nog als hel niet verdwijnt, is liet
een leelijke moreele klap voor onze stad.
Nu is er stijl in die enkele hartjes, nu
daar werkelijk een bchoorljjk wereldscli
vertoon, een werkelijk gemengd publiek
met een goed contingent van behoorljjke
menschen en na dit verbod zullen wc
terugkrijgen hel naclilkroegcugedoe van
quasi-clubs met portier en kchncr als
bestuursleden en mogelijk nog erger,
waarbij de jongelui, die in de stemming
van „wc gaan nog niet naar huis" zijn
gekomen, een verschijnsel dut aan kop
pigheid en energie gepaard gaat. via de
twijfelachtige welwillendheid van nacht
vlinders en koetsiers, belanden in de
handen van roofziek nachtluig, terwijl
de politie dc handen vol zal krijgen met
clandestiene zaakjes na te jagen
Een heugelijke gebeurtenis in deze
a and is, dat onze Haagsche vrouwen-
club haar eerste lustrum gaat
Toen vijf"jaar geleden het mooie hee
renhuis wérd aangekocht, waarin deze
eerste Nederlandsche vrouwensoos zich
zou vestigen, mochten de heeren vóór liet
huis was ingericht, er een kijkje nemen
li ik herinner mij mijn bezoek nog zeer
wel. Eerlijk gezegd benijdde ik de vrou-
oi toen haar clubgebouw. Het
een'prachlhuis voor een voorname
ik droomde me er zelf een intiem
i
heerensoosje, met een speel gv lees-
zaallje cn een biljartzaal qn gezellige
hokjes Ik lie.b me toen voorgesteld hoe
dat wel moest en of de dames wel hel
juiste passende gebruik van zouden ma
ken, dat een voornaam heerenclubje,
daar van maken kon Want nog weet ik
1 hoe dal daar gaat Iloe de. vrouw
eigenlijk in de socictcilssfeer leeft. Zijn
ouwen die een vast tafeltje hebbeu
waar /.e eiken middag zooals wij de ge-
noegelijkheid vinden, van nog eentje op
de valreep (een kopje thee dan) met
een enkele plalcstor, die maakt dat ook
de anderen op het nippertje thuis ko
men? Kan een vrouw als de robber niet
uit is, gerust gaan slapen en houden dc
fanatieke damesbezoeksters de bedienden
zoo lang op, omdat er nog een revanche
robbertje te spelen valt. zoodat het per
soneel wat zuur gaat kijken? En bij dal
biljart, hoe gaat het daar? Spelen ze
daar met tweeën in vollen ernst of met
zijn achten onder veel gegichel, terwijl
je je hart vast moet houden voor het'
laken? Wie telt in de speelzaal de punten
op. en hoe gaat hel met het afrekenen?
En hoe za) de algemeene clubgeest zijn?
Zonder wrijvinkjes en jalousietjes?
Een antwoord hebben we daar nooit
op gekregen, want op Zon- en feestda
gen mogen wc er alleen een kijkje ne
men. Dat houdt eenigszins verband met
de praktijk in bet vrouwenleven, want
dan toch gaat de meid uil, en kan mijn
heer mee profileeren van het restaurant.
Doch de dames hebben ons ontvan
gen en met opgewektheid over de club
gesproken, met enthousiasme er van ver
teld, met trots en met wat ironie is zoo
over en weer over Witte en Vrouwen
club gesproken, een speelsch con versa -
tietje.Een papiertje aan de deur waar
we zalen vermeldde dat hot meebren
gen van consumptie verboden was Dat
wees wel op een andere basis en op
vatting Onze vrouwen zijn degelijker in
hun clubhuis dan wij. Dat staat nu on
herroepelijk vast Ze zullen niet voor een
honderdje domino, dat niet uil wil ko
men, ons talen wachten aau een gedekte
tafel. Ze verspillen haar speldegeld niet
aan rondjesen ze verspelen geen hooge
sommen met late pokerparlijen We kun
nen gerust zijn, ze hebben geen manne
lijke sooshebbelijkheden overgenomen.
Er is zelfs maar één zaaltje waar ge
rookt mag worden, wat een collega die
jaren in Engeland gewoond heeft cn
daar in vele vrouwenclubs heeft vertoefd,
wal verbaasde Er waren haast geen
aschbakjes in het groote huis te beken
nen
Maar ze hebben iels zeer goeds lot
stand gebracht, mogen trots zijn op haar
clubs en op hetgeen ze er mede hebben
bereikt
Het clubgebouw voor vrouwen is een
centraal punt geworden voor liet vrou
welijk vereenigingsleven. Het is de plaats
waar alle mogelijke vrouwenlielangen be
handeld worden waai" damescomilé's en
vereenigingen op gebied van vrouwenbe-
langen vergaderen. Hel is tevens de
plaats waar de alleenstaande vrouw rus
tig zitten kan, haar kranten en tijdschrif
ten kan lezen en tiaar middagmaal kan
gebruiken voor een zeer eenvoudigeu
prijs Er zijn twintig slaapkamers en
daarvan kunnen vrouwen uit hel ge-
heele land, die voor arbeid hier zijn of
nog een onderdak moeten zoeken als ze
zich hier willen vestigen, gebruik ma
ken Bij congressen kunnen ze er worden
ondergebracht. De Van Dijkzaal, genoemd
naar Marie van Dijk, die al haar geld
en al haar kracht en haar heele leven
gewijd heeft aan deze onderneming en
er krachtig het bewind voert is de plaats
van lezingen, uitvoeringen, tentoonstellin
gen enz die verband houdén met vrou-
wenbelaugen in den ruimsten zin De
vereenigiug is aangesloten bij een inter
nationalen bond, zoodat vrouwen uit an
dere landen, die daar van clubs lid ziju,
onmiddellijk haar pied A terre vinden
Er hebben zich allerlei groepen veree-
nigd, als een schildéressenclub, wier werk
de wanden siert, en bewijst dal er een
artistiek gehalte van belang is Een uitne
mend muzikaal trio geeft er twee maal
wekelijks een middagconcert, waarop het
bezoek erg druk is Verder is er een
debatingclub, een bridgeclub die twee
maal in het jaar groote drives organi
seert en een biljartclub, die ernstig speelt
cn oefent en waar les gegeven wordt in
deze schoone, lot dusverre voor vrouwen
weinig bereikbare kunst, die veelal in
café's beoefend wordt en die nu in
zulk een club tot zijn recht kan komen
voor vrouwen Er is een gezellige demo
cratische geest, een gehalte vrouwen,
waarvan een intellectueele sfeer uitgaat,
en alle coteriegeest is er met krachtige
hand van den beginne af geweerd Het
ledental is verdrievoudigd, de club heeft
mooie uitbreidingen ondergaan, een huis
ernaast is mede in exploitatie genomen
alles wijst er op een gezond vereeni
gingsleven.
Maar veel vrouwendeugd maakt de ex
ploitatie niet eenvoudig. Want er
heerschl soberheid. Mannen die groote
verteringen manen in de soos zijn wel
de beste leden van hun club, maar niet
altijd van de maatschappij. Hier wordt
niet op deze soort leden, die er waar
schijnlijk niet eens bestaan, gerekend
bij de exploitatie Het standpunt dat
men inneemt is, dat de vrouw ?n prire-
uitgaven zuinig moet zijn en de tarieven
zijn gelaat bleven rusten.
„Ik was bang, dat dit al heel saai
moest zijn voor een jong meisje.'" zei
Carrington eindelijk, „maar ik geloof wer
kelijk, dat u zich interesseert voor soci
alisatie
„Het is een van de belangwekkendste
onderwerpen van de wereld."' antwoord
de zij, „en ik heb er veel over nage
dacht sedert'ik in Londen kwam wonen
en moest trachten er zoo goed en zoo
kwaad als het ging te komen, maar ik
heb er nooil heel veel van begrepen tot
nu toe
„Dank u," zei Carrington met zijn in
nemende glimlach. „Dat is een mooi com
pliment voor een beginnend auteur, die
aan zijn eerste boek bezig is.' Eu hij wil
de niet verder gaan vóór Sheila hem tiet
een en ander van haar leven in Londen
verteld tiad. Hij deed haar vragen en ze
kwam er vanzelf toe hem te antwoorden
alsof hij een oud vriend was, want ze
voelde al had ze het niet kunnen defi-
nieeren het verschil tusschen de belang
stelling van dezen man in haar en flie
welke Franklin had geloond
Ondanks de pauzes voor gesprekken,
deden ze toch heel wat werk af, wan
Sheila typte zoo vlug naar Carrington;
dictaat dat haar vingers over de toetsen
van het kleine en bijna geluidlooze ma
chine vlogen. Toen het bijna half een
was liet Carrington liaar ophouden en
zeidc dal zij genoeg gedaan hadden en
Idat hij graag zou willen liooren wat hij
I geschreven had, als ze er niets op tegen
had hel hem voor te lezen Ilij geloofde
dat tiii op die manier beter over rijn
eigen werk zou kunnen oordeelen
Sheila was maar al te blij om te kun
nen doen wat hij verlangde want niet al
leen, dat ze ervan hield om voor te lezen
maar was zelf benieuwd hoe de zinnen
die ze opgenomen had zouden klinken
Zij waren nog niet ver gevorderd toen
ze werden gestoord door een kloppen
aan de deur en weer riep Carrington
„Binnen"' maar niet zoo.vlug, dacht Shei
la als hij gedaan had toen hij op haar
wachtte om het werk te beginnen
De deur ging vlug open cn lady Mars-
den. die er heel lief uitzag in een jeugdig
wit japonnetje stond op den drempel Zij
had een allerliefste glimlach op de lippen
voor mr Carrington, maar die bevroor
toen zij Sheila gezellig aan zijn schrijfta
fel zag zitten met vellen papier in de
hand.
„O, het spijt me zoo. dal ik u sloor. Ik
had er geen idee van dat u aan hel werk
was," zei ze. „U weet, dat u me gisteren
avond gezegd heeft, dat als ik een boek
wilde hebben, ik maar naar uw zitkamer
moest komen en er 'een uitzoeken als u
klaar was met uitpakken. Viola en ik
hebben niets dat de moeite van liet lezen
waard is en daarom wilde ik u aan uw
woord houden, maar
(Wordt vervolgd)