Donderdag 24 December 192B No. 303. 168' Jaargang, MIDDEL OURANT. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. EERSTE BLAD. OTMBNS DE KERSTDAGEN ZAL DE MIDDELRIIULSCIIE COURANT VRIJDAG EN ZATERDAG NIET VERSCHIJNEN. Abonnementsprijs per kwar taal: op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten p. post f 2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- ringen {2.30; weekabonnementen in Middelburg 18 cent per week. Advertentiën worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van omranding. Gewone advertentiën: 30 cent per regel. Ingezonden Mededeelin- g e n 50 cent per regel, Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels f2.10, elke regel meer 30 coat. Kleine advertentiën niet grooter dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevra gen bureau dezer courant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent per stuk. Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau, bezorgd zijn. Postcheque en Gironummer 43255. VOLKENBONDRECHTELIJKE KERSTGEDACHTEN. 'We hadden graag voor dit nummer vóór Kerstmis een sternmingsslukje ge schreven, in verband met de nieuwe fase waarin de vredesbevordering is ge komen door de verdragen van Locarno. Zoo'n stukje waarin we mooie woor den zouden kunnen gebruiken over de wegruiming van hindernissen voor de toenadering der volken, in de stralen van een doorbrekend nieuw licht Maar het gaat niet! Niet alleen voor .zoover de Mosoel- kwestie de Kerststemming dempt. En ook niet omdat er in de verdragen van Locarno nog ernstige leemten zijn. Het is óók omdat overeenkomsten als van Locarno zoo verwarrend ingewik keld zijn, dat men zich onmogelijk tol een 'stemmingsartikel kan bepalen, wil men ten minste een eerlijke poging doen om uiteen te zetten, wat wèl en wat niet 'bereikt werd. We schrijven het mede aan die in gewikkeldheid toe, dal van de merkwaar dige warmte en geestdrift der naast be trokkenen bij Locarno, betrekkelijk wei nig is overgegaan op het groote publiek. Heel waarschijnlijk heeft daar óók toe bijgedragen de lange, lange reeks van. conferenties, die sedert het sluiten van den vrede telkens weer belegd werden om> den toestand te verbeteren en die, de een na den ander, teleurstelden. iWaarom zou men nu ineens aan 't evan- FE01LLETQH. DE REISGENOOTE. Roman vit het Froasch van GUY CHANTEPLEURE. Seantoriseerdo vertaling van W. H. O. Het gansche gezicht van den heer Pa- tain drukte zoo'n komische verbazing mr, dat Phyllis hartelijk begon ,te lachen en de kleine Vignol zich óp zijn lippen moest bijten om 't ook niet te doen. Wel verdraaid! Dat is toch al te krast riep hij uit, Zoodra hij weer tot be zinning was gekomen.... Die man Weigert mg mee te nemen mij!... onverbiddelijk wijst hij eiken passagier, die hem wordt voorgesteld, af, zoodal ik er zelfs toe kwam me ar te vragen of hij soms vreest dat hem een ramp zal overkomenEn die zelfde man besluit plotseling dat kleine vrouwtje mee te nemen., zoo heel gewoon, alsof 't gold per trein naar Nice |e gaanIn elk ge val j Kerjean, je kunt je er op beroemen een zonderlinge kerel te aijn! VIII. De zon steeg hooger aan de kim, om sluierd door een lichten nevel't Weer was niet ongunstig wal mist misschien, maar 't zou niet waaien en dat was 't voornaamste. De groote vogel wachtte op het uitge strekte. verlaten weiland van Mirmar. gelie van nog zoo'n conferentie moeten golooven'? zoo wordt gevraagd. Maar er kwam óók bij, dat men het verdrag van Locarno moet bestudecren om het te kunnen overzien. Ook dat kan niet anders. Een geweld daad, een doodslag, is de allereenvou digste vorm van recht, ook al is 'l onrecht. Toen de menschen het zoover •gebracht- hadden dat ze gezamenlijk een eind maakten aan de mogelijkheid, dat de eeu den auder straffeloos doodsloeg, begonnen ook de eerste wellen die hoe langer hoe ingewikkelder wer den. En precies zoo komt men tot zeer ingewikkelde regelingen (internationale wetten)als men den oorlog tracht te voorkomen. In het Volkenbond-verdrag was de regeling al ingewikkeld. Maat na Locarno wordt de verhouding der staten het nog veel meer. Dat hoeft geen nadeel te zijn. Alleen maakt het de populariseering moeilijk. Het is veel makkelijker een groote me nigte warm te maken voor een klin kende leuze ontwapening, dan voor een stel droge verdragsbepalingen, die. trachten een oorlogskans zoo zeer te beperken, dat een geleidelijke ont wapening kan worden voorbereid. Want men bedenke wel Locarno heeft niet meer gedaan dan dal. En dan nog voor een zeer beperkt stukje der aarde: de Rijngrens en de Oostgrens van Duilschlaud. Nu kan men zeggen, dat daarnaast de geest van Locarno iets buitenge woons was. Terecht! Voor 't oogenblik wellicht' nóg buitengewoner dati 'l ver drag zelf. Eindelijk stonden de vroe gere tegenstanders niet meer als vijanden tegenover elkaar Voor. de eerste maal! Maar die géést is wisselvallig. Ilij kan veranderen door toedoen van anderen bijv. door Turken of CtWneezeu, of Ma rokkanen, of Russen! Hij kin zelfs ver- andereu door een valutadaling, bijv van de Fransche frank. Maar dan hebben we toch als I) 1 ij- vend resultaat het stukje papier met de verdragsbepalingen In het Volkenboudsvcrdrag van 1919 stonden de zaken zooAls er een geschil ontslaat tusscheu twee leden, moeten deze de zaak voor den Volkenbondsraad brengen, die er een rapport met een aanbeveling over uitbrengt. Is die aan beveling niet eenstemmig vastgesteld (met uitzondering van de partijen zelf) dan blijven alle Bondsleden gerechtigd zcli te doen wat ze voor handhaving van recht en rechtvaardigheid noodig achten. Dus óók oorlog voeren. En ook neutraal blijven. Wordt de aanbeveling wel eenstemmig vastgesteld, dan verbinden de Bonds leden zich niét lot oorlog over le gaan tegen een partij die volgens die aanbe veling handelt. En gaat een Bondslid, in strijd met die verplichting, toch tot een aanval op een Bondslid over, dan wordt dit beschouwd als een oorlogs daad tegen alle andere Bondsleden. En die anderen zijn verplicht <1 adel ij k alle handelsrelaties en alle verkeer mei dal aanvallend Bondslid af te breken Daarna maakt de Volkenbondsraad een plan op voor aanwijzing van de land- en zeemacht die ieder Bondslid moet al- staan voor een gewapende macht, ten einde de Bondsbeslissing le doen eer biedigen door dat afvallige Bondslid. De commentaren, in den loop van zes jaren op die bepalingen gegeven, heb- Met haar kleine hand raakte Pliylli: den blanken vleugel aan, als om dien le streelen.... Rustig stond ze te praten met mijnheer Patain en den kleinen Vignol. Plotseling viel haar een gedachlc in en ze riep Kerjean toe, die bezig was Ca- pelude aanwijzingen te geven g Willem, we landen immers bij San Pietro d'Orcino en daar zal de auto ons wachten, niet waar? Maar gaan we dan heen, aangezien mijnheer Patain ons toe staat op behoorlijken afstand van Ajaccio te blijven en ons te onltrekken aan de manifestaties van de uitgelaten menigte? Naai- Corté, denk ik, en naar Baslia. O, Best! Ze keek mijnheer Patain aan. Ik vraag dat wegens mijn bagage, verklaarde ze.Ik zou me anders niet eens kunnen verkleeden en nu zal ik Laurent zeggen dat hij dc bagage naar Bastia zendt. Enthousiast riep mijnheer Patain uit Hoort u dal, mijnheer Kerjean..1 Dal vrouwtje is allermerkwaardigst. ik geloof heusch, dat er zoo geen tweede op de wereld bestaat! 't Was alleen maar voor den vorm dat hij zich geroepen achlle nog 'hel een en ander in te brengen tegen dc buitensporigheid van zijn ingenieur, want eigenlijk geraaide hij er door in vervoe ring en vond zijn romantische fantasie ueze oplossing zeer aantrekkelijk.'t Was ol de glans van de toekomstige overwinning van den Patainmotor reeds op zijn gelaat stond te lezen. hij was beu er den glans af geredeneerd. De algemeene opinie is nu zelfs, dat ook wanneer de Volkenbondsraad een staat als den aanvaller zou hebben aangewe zen, toch 8e andere stalen vrij zijn in hun oordeel of zij die ineening in eer en geweien deelen. En dat zij dan kunnen doen en laten wat ze willen ,En bovendien laat do zeer groote kans op niet-eenstemmigheid nog een rüirrje gaping over voor een zelf door den. Volkenhond toegelaten oorlog Toen kwam het vorig jaar het Pro tocol van Genève, Dat niet werd aan vaard. Het had willen brengen een volstrekt oorlogsverbod bij eenstemmig heid van den Raad; een arbitrage in tweede instantie bij niet-eenstemmigheid; en dan tegelijkertijd een voorschrift tot wapenstilstand. Wie dezen wapenstil stand verbrak, zou beschouwd worden als dc aanvaller. En dan kwam de ma chinerie van een gewapende Volken bondsactie in beweging met behulp van leger en vloot van de andere Volken bondsleden. Maar dc sprong bleek nog te groot oor dit oogenlilik Engeland wilde niet, voornamelijk onder drang van zijn zelf- beslurende kolonies, die de Britsche zee macht niet reeds vooraf wilden binden door zoo'n algemeene verplichting; en ook onidat noch Duitschland, noch Rus land, noch de Vereen. Staten lid zijn van den Volkenbond En ook verschei dene vroegere neutralen waren schuw van die ver-gaande verplichtingen voor alle denkbare loekomstgevalleii Hei aan genomen voorstel werd niet uitgevoerd. En nu is Locarno gekomen, als een regelrecht uitvloeisel van het door Stre- semann geformuleerde, lofwaardig aan bod aan de Geallieerden om door een onderling waarborgverdrag aan West- en Middeu-Europa de zoo noodigé rust Ie hergeven. Wat is nu het merkwaardige dat in Locarno vastgesteld werd9 We zullen trachten té droge verdragswoorden te vermijden. Ten eerste zal Duilsclilfind toegelaten worden tot den Volkenbond, en dan een vasten zetel krijgen pn den Raad. En Duitschland heeft de Aanzegging ge kregen, dal ten opzichte van een even- tueele Volkenbondsactie rekening zal ge houden worden met zijn militaire po sitie en geografische ligging, wanneer de vraag komt of bijv. een Fransch leger door Duitschland móet trekken bij een Volkenbonasaclie in het Oosten. Dat daar nog haken zonder oogeu in zitten, heeft men in Locamo inel de beste bedoe lingen, maar welbewust weggedoezeld vanwege den verzoeningsgeest. Ten tweede is aan de Rijngrens en aan de Oostgrens van Duitschland als blijvend aangenomen de grensregeling van het oogenblik Oorlog tot wijziging dier grenzen is uitgesloten Echter is voor de Oostgrens nog de mogelijk heid opengelaten voor een andere grens regeling door een accoord met Polen of door Volkenbondsbemiddeling. Voorts zullen alle geschillen op vreed- V Oberlahnstein Voor huishoudelijk gebruik bizonder aan bevolen in heele Literschroefflesscheu. Inltoudspr. 32 c. (Ingez. Med.) vol vertrouwen, verrukt en als in eeu roes. 'Opnieuw was Kerjean in beslag ge nomen door een bespreking met Capc- lude, maai- spoedig daarop ging hij naar Phyl en vroeg: Ben je klaar, Phyleke^ Zijn slem klonk vast; men zou bijna hebben kunnen zeggen streng.Niet de geringste ontroering bleek uil zijn mannelijk gelaat, dal door de zwarte hoofdbedekking omsloten was, als dat van een ridder uit de middeleeuwen in een maliënkolder. Ik ben klaar, zei Phyleke. Ilij lilde haar in zijn armen op om haar op de goed ingesloten zitplaats neer te zetten, die in de lichte en stevige constructie van den Palain-ééndekker, vóór den piloot, voor den passagier werd ingericht Hij sprak niet lot haar alleen hield hij haar een oogenblik vast legen zijn borst gedrukt.Toen zette liij haar zachtjes op de zitplaats neer, pakte haai- in zijn pelsjas ea gespte een ceintuur om haar middel vast, waardoor de plooien van haar kleeren werden bijeengehouden. Ilaar kleine voeten had ze netjes op 't bankje over elkaar ge kruist. Ze liet Kerjean voor haar zorgen en keek hem roet haar glimla chende, vreugdestralende oogen aan. Hij richtte eenige-korte raadgevingen tot haar, liet haar haar autobril opzetten en verzekerde dat alles goed zou gaan als ze rich "kalm en flink hield en als ze niet bang was zame wijze beslecht worden rechtsge schillen voor het Perm. Hof van Intern Justitie; geschillen van anderen aard éérst door een verzoeningscommissie en anders voor den Volkenbond. Dat daar onder ook vallen dc mogelijk nog rij zende geschillen over uitlegging van '1 Verdrag van Versailles, is een geweldige vooruitgang, want die werden lot nu toe „eenzijdig door de Geallieerden uitge maakt. En om te zorgen dat alles zoo zal gaan, hebben de onderteekenaars der verdragen: Duitschland, Frankrijk, En geland, België, Italië, Polen en Tsjecho- Slowakije zich verbonden tot een waar borg. Het is daarmee echter anders ge steld aan den Rijn, dan in 't Oosten. Aan den Rijn is de waarborg tame lijk ver-reikend. Zoodra de Volkenbonds raad heeft uitgemaakt dat een der par tijen door een ulet-geprovoceerden aan- valsdaad (oen nog voor veel uitleggingen vatbaar begrip!) een schending van de afspraken heeft begaan, dan komen de anderen den aangevallene te hulp. Hier blijft echter nog een vrijheid van eigen oordcel over, als dc Volkenbondsraad! niet eenstemmig is. Dan staat men nog voor dezelfde droeve mogelijkheden als volgens het Volkenbondsverdrag. Voor de Oostgrenzen van Duitschland is er ook een waarborg. Maar nog minder volkomen Engeland en Italië vallen daar weg als bijzondere garant. En de toestand wordt daar beheerscht door de reeds bestaande verdragen tusscheu Frankrijk. Polen en Tsjecho Slowakije Deze beide laatsten zullen 'Frankrijk moeten bij springen als het door Duitschland on rechtmatig wordt aangevallen Maar ze kunnen zich binnen de grenzen van het Volkenbondsrecht houden, (evenals bijv. Nederland, wanneer Duitschland wordt aangevallen door Frankrijk. En Frank rijk koint wel die twee te hulp als ze door Duitschland worden aangeval len. Maar heeft geen extra-verplichtin gen als bijv. Polen een aanval doet op Duitschland Hel is dus werkelijk voor iederen staat weer een afzonderlijke uitrekenarij om vast te stellen, wat hij in een of ander geval bchoort te doen. Maar de verdragen van Locarno heb ben dan toch deze verbetering gebracht dat d*e ondertcelcenaars zich voor deze speciale gevallen sterker gebonden heb ben dan door het .Volkenbondsverdrag, was geschied. En daar die oudertcekcnaars juist de genen waren tusschen wie in West en Midden Europa dc sterkste wrijving be staat, is dal veel gewonnen, ook al vergeten we niet dat deze overeenkom- komslen mede mogelijk werden doordal de economische malaise letterlijk al deze staten wel dwingt tol den wensch naar langdurige vrede Maar het is ook duidelijk, dat dit slechts een begin is Want er zijn tien tallen van kwesties buiten de speciale gevallen; er zijn nog tientallen van sta ten die niet onderteckenden, en voor wie dus slechts de le vaag gebleken bepa lingen van het Volkenbondsverdrag géi den; en er zijn nog belangrijke staten, die zich niets van den Volkenbond aan trekken, zooals Rusland. Rusland voorspelt zelfs in de toe komst een oorlog ais gevolg van Lo carno. Hef lijkt ons wat él te zwart gekeken, om er geloof aan te hechten. Voor die staten, welke wel bij deii Ik zal alles doen, wat je zegt en jij moet nu ook moed en vertrouwen hebben, fluisterde ze. Zachtjes antwoordde hij Bid God, dat Hij ons beschermt!* Phyleke!. moed en vertrouwen, o, die heb ik nu wel! Alvorens zijn plaats in het vliegtuig in te nemen, ging hij naar mijnheer Patain. Onverwacht omhelsde deze hem. hij was zeer bewogen Tol riens, mijnheer Kerjean, zei hij overluid. U bent dc eer en dc voorspoed van het huis Patain geweest en u bent hel nog. Ik stel er prijs op dit tlians nogmaals tot u le zeggenMaar ik wil u nog wal anders zeggen en wel in bijzijn van allen, die bij uw vertrek tegenwoordig zijn en in hel bijzonder in het bijzijn van dat dappere, kleine vrouwtje, dat met u meegaat. Als u in Levallois zult lerugkeeren, Tier- inner u dan wel daL 't zal zijn als mijn associé met den motor als aan deel. Later regelen we dat wel verder. En thans.goed succes! Kerjean drukte de hand van den „grooten patroon"' of hij die wilde kraken. Zijn gelaal stond helder Dank udank u!meer kon hij niet zeggen. Vlug klom hij in 'l vliegtuig en nam zijn plaats in; Phyleke draaide zich om, om hem nog eens aan te zien en hij gaf haar over haar schouder een hand en hun vingers omstrengelden elkaar een (Ing. Med.) Volkenbond liooren, maar niet onder teekeuden (dus ook voor Nederland) blijft dus nog de mogelijkheid van neutrali teit open. Zelfs ook in de speciale geval len van het verdrag van Locarno En daarmede de nooQzaak om zelf aller eerst voor 8e handhaving daarvan Ie waken Wat o. i. al dadelijk de kracht 'ontneemt aau.de ontijdige leuze van nationale ontwapening. Maar toch is de kans op beperking der bewapening ook door Locarno ver groot. In Februari a.s. zal daarover op een nieuwe algemeene conferentie te Genève worden gesproken, „'/(gelfs zijn daartoe ook Rusland en de Ver Stalen uitgenoodigd Dal Rusland zal komen, is zeer twijfelachtig. En dal verkleint de kansen op succes, le meer omdat bij een conflict aan Duitschlund's Oostgren zen Rusland een direct-belangliebbende zou zijn, zooals het dat ook is bij allo Aziatische kwesties. 'En hoe zal 't nu verder kuuuen gaan? Zal men trachten de Locarnosche me thode toe le passeu op andere groote geschillen op onze aarde? Vermoedelijk wel. Meii zal dan noodwendig ervaren, dat liet vaak niet makkelijk zal zijn. Maai' dal lijkt nu toch de weg. Het Protocol van Genève bleek on- onaauneembaar door de algemeenheid, die verborg hoè ver men zich verbond. De methode van Locarno is aanne melijker, om'dat ze de stalen gelegen heid geeft vooraf 'te overzien waartoe ze zich verbinden. Moge langs dien weg een toestand geschapen worden, waarin oorlog hoogst- onwaarschijnlijk wordt, om te beginnen in Europa En daarna ook elders Hoest-Keelpijn ^pÉL Anga-bonbonsB^ Doos 60*90ct Bij Apoth.en Drogisten. 4 (Ingez Med.) oogenblik. Toen maakte bij zich voor het ver trek gereed Op- de horizontale stang vóór liem waren de toerenteller. de hoogtemeter de kaart en het kompas opgesteld Dc mecaniciens zetten de schroef in beweging en er kwam eee geluid als bij een ontploffing. de motor sloeg aan. De schroef wen telde met liet geraas als van ecu storm. het heele toestel dreunde cu de mecaniciens hielden l met alle kracht vast om het niet van zijn plaats tc la ten gaan. Nog een oogenblik werd er ge wacht en toen hief Kerjean zijn smal le hand op Los. riep hij Dan rolt liet toestel vrij van de ban den. die zijn ons-luimigheid schenen te hinderen, vlug en stootend vooruil, tiet rollen wordt oen glijdën met nauwelijks aanraken van den grond en zachtjes, nauwelijks merkbaar, maakt het zich van de aarde vrij eu stijgten .stijgtHet is een vogel, die met uitgeslagen vleugels wegvliegL en schuin de wijde bres m de roode rotsen passeert, waar men de zee kan zien spiegelen en waar liet ruwe silhouet der steeneiken zicli nog don kerder tegen den helderen hemel aftee ken l. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 1