FEUILLETON.
No. 293
Zaterdag 12 Deeember 1925
168° Jaargang,
QURAN!
Dit nmnmer bestaat ait TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar-
'taal:
op de buitenwegen'om Middelburg, en
voor de andere gemeenten p. post f2,50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
sirtgen i2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
cent per week.
Advertentiën worden berekend
per "regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30
cent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
g e n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van 17 regels f 2.10f elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
grooter dan vijf regels druks en waarbij
is aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra
gen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
cms Bureau bezorgd zijn.
Postcheque en Gironummer 43255-
BINNENLAND.
EN OM DE HOOFDSTAD.
CLÏX,
Wintervermaak en Beursbezoekers.
Br behoort in ons wispelturig klimaat
feitelijk moed toe een en ander te gaan
neerschrijven dat verband houdt met ijs
en ijsvermaak, want 't geldt hier nog
altijd: ,,'t Kan vriezen, 't kan dooien".
Bovendien zijn er nog bijgeloovigen on
der de schaatsrijders, die er beslist over
tuigd van zijn, dat de Wintervorst oogen-
blikkelijk zijn biezen pakt, zoodra hij er
achter komt dat de kranten over zijn
verrichtingen gaan schrijven of besturen
van ijs clubs de verwatenheid hebben in
de bladen aan te kondigen, dat ze voor
nemens zijn over een paar dagen wed
strijden op de lange of korte baan, of
wat dan ook, te doen houden.
Edoch ik waag het er toch maar
op. In elk geval, rijden op het oogenblik
dat ik deze schrijf, de trams nog door de
straten met het bordje, waarop de let
ters A. IJ. C., ten bewijze, dat de banen
der „Amsterdamsche IJsclub" geopend
zijn. En al komen deze regels u dan ook
al onder de oogen op een oogenblik, dat
de dooi weder is ingetreden, de winter
maanden zijn nog in geen geval om, en
krijgen de weerprofeten gelijk, dan staat
ons gedurende dien tijd nog heel wat
vorst te wachten. Tot dusverre heeft het
er iets van gehad alsof we opnieuw een
historischen winter als die van 189Ö91
zouden terugzien, toen we hier bij dag
en bij avond over den Buiten-Amstel
kuierden met de besliste zekerheid, dat
we over een dikke ijsvlakte gingen, en
toen de banen van de A. IJ C. tusschen
29 November en 23 Januari niet minder
DE REISGENOOT E.
Roman uit het Fransch
van GUY CHANTEPLEURE.
Gesatoriseerdo Tertaling van W. H. G.
8G\
Wel natuurlijk! ik verlangde er ge
weldig naar... en mijn verlangen was
veel grooler, veel ongeduldiger clan jij
wel denkt
Grooter en ongeduldiger dan ik wel
denk? O ja, dat zal wel!
Wees nu niet ondeugend't Is
toch duidelijk dat 't in die gegeven om
standigheden veel correcter is, dat we
elkaar niet ontmoetenin elk geval
niet te dikwijls.
Ze lachte eenigszins bitter.
Was je bang dat ik een „veit-
zoening" tusschen ons kwam bewerk
stelligen^
7 7?
Ja, je vriend Grandier heeft me
dat allemaal verteld... Artikel 221...
De verzoening der echtgenoofen doet den
eisch tot echtscheiding te niet... Of 't
een werkelijke of een schijnbare ver-
zoenJqg is, doet niets ter zake, als ze
maar aannemelijk en geconstateerd is!....
dal Is dus een bekend kunstje, dat dik
wijls door een der echfgenooten die de
dan 51 dagen en 21 avonden geopend
zijn geweest.
Iets omtrent die „Amsterdamsche IJs
club" zal, naar ik vertrouw, in deze
wintersport-dagen ook niet-Amsterdam-
mers belang inboezemen, omdat die club,
naar ik meen, feitelijk de voorloopster
is geweest van de meeste vereenigingen
varv dien aard in ons land en er in elk
geval steeds veel toe heeft bijgedrag&rt
om de beroemdste hardrijders en schoon-
rijders, ook hardrijdsters en schoonrijd-
sters prachtige gelegenheid te geven hun
sporthoe^danigheden op de ijzers te
toonen.
De ;A.IJ.C. dagteekent van het jaar
1864, ze-heeft dus reeds een eervol be
staan achter den rug en in de hoofdstad
steeds een even degelijken naam gehad
als de sport, die zij zoo waardig in be
scherming neemt. Haar oprichting was
ontegenzeggelijk noodig, omdat Amster
dam zelf nu juist niet beschikte over
degelijke ijsbanen. Jawel, we hadden de
Arastel en de grachten, doch dat waren
wateren, die men altijd zoo lang moge
lijk voor de scheepvaart open hield,
maar degelijke, goed onderhouden banen
waren zeldzaam. Er bestond reeds een
„Amsterdamsche Skating Club", die een
baan had op de Keizersgracht tusschen
Reguliersgracht en Vijzelgracht, doch dat
was een „deftige" club, hetgeen reeds
uit den naam blijkt, immers wanneer wij,
Hollanders, onze deftigheid willen too
nen, halen we er het liefst een of ander
vcemd woord bij.
Hoe het zij, de oprichting der A.IJ.C
waarvan men voor enkele guldens lid
kon worden, is van den aanvang af in
1864 een succes geweest. Over vaste
terreinen heeft zij in den aanvang niet
beschikt, want in de winters, die over
ons land gingen tusschen 1864 en 1879,
lezen wij in haar geschiedenis, dal ze
wedstrijden hield aan den overkant bij
het (voormalige) Tolhuis; op den Singel,
't zij tusschen Raam- en Zaagbarrière,
't zij tusschen Leidsche- en Wetering
barrière, zelfs achter de Oranje-Nassau-
kazerne bij de Muiderpoort. In laatstge
noemd jaar werden ook wedstrijden ge
houden op den vijver in het Vondelpark,
tot men in 1880 de beschikking kreeg
over het water tusschen Paulus Potter
straat en Ilobbemakade achter het Rijks
museum. Maar ook daar moest men in
1882 weder vandaan, omdat die terrei
nen toen dienst moesten doen voor de
wereldtentoonstelling, die Arasterdam er
in 1883 gehad heeft, weshalve gastvrij
heid gezocht werd te Nieuwer-Amstel,
binnen welks gebied toen nog de vijver
was gelegen van het huidige Willems
park
Eerst in 1886 is de A. IJ. C. feitelijk
beslist „gevestigd" geweest. In dat jaar
kreeg zij van het gemeentebestuur de
beschikking over de terreinen achter de
van Baerlestraal bij hel Stedelijk Mu
seum en daar heeft zij haar schoonste
triomfen gevierd; daar is dan ook op 3
Januari 1905 het aardige, geriefelijke
clubgebouw verrezen en daar is op dit
oogenblik nog steeds het „Mekka" der
Amsterdamsche schaatsenrijders en -rijd
sters. Lid zijn van de IJsclub, waarborgt
den ouders voor hun kinderen winterge-
not op een veilig en aangenaam terrein
en ;s voor de ouderen, die om verschil
lende redenen geen tochten willen doen
op de openbare wateren, een prachtig en
gemakkelijk te bereiken sportterrein op
den dag en ook zeer dikwerf op den
avond. Provincialen, die van ijsvermaak
houden en, te Amsterdam gekomen, ge
legenheid hebben hier de schaatsen eens
scheiding niet aaugevraagd Jieefl, wordt
te baal genomenMaar wat praat ik
tochik vergeet dat ik de echtschei
ding juist wel heb aangevraagd!
Hij scheen niet te luisteren en zei.
Zoo even had ik 't niet opge
merkt.. maar jc bent- magerder ge
worden Beu je ziek geweest?
Volsirekt niettrouwens ik ben
niet magerder geworden.
Wel waarje kleine gezicht is
zo smal gewordendat vind ik on
aangenaam.
Ben ik dan leelijk?
Neen, volstrekt nietMaar als 't
je gezondheid betreft, kan 't me weinig
schelen of je leelijk of mooi bent.
Je bent wel vriendelijk I
Hij antwoordde niet en opnieuw zweeg
ze.
Het kleine kind met 't roode wagentje
verbrak de stilte door een lcreet van
pret. Heel langzaam kwam een paartje
voorbij en deed 't zand knarsen. Phyllis
keck naar den heen-en weer wiegelen
den gang van een houtduif, die in 't gras
voedsel kwam zoeken. Achter in 't zich
in de zon badende groen, hq^l ver weg
zag ze de gloeiende tint van 'n purper
kleurigen heester en terwijl haar blik
daarop gevestigd bleef, zei ze fluister-
rend:
Ik had je zoo veel te zeggen, Wil
lem.
Hij aam haar hand.
onder te binden, moeten zich die ge
legenheid zeker niet laten ontgaan.
Degenen, die hier de „wieken" verder
willen uitslaan, als de wateren liggen
toegevroren, hebben om Amsterdam
heen naar verschillende kanten ruim
schoots gelegenheid, vooral wanneer zij
het IJ eenmaal over zijn; de tochten naar
Waterland en de Zuiderzee zijn altijd
zeer gezocht geweest en een tocht over
de Zuiderzee naar Marken niet minder.
Doch van onze waterrijke provincie
Noord-Holland aan den anderen kant van
het IJ behoef ik den schaatsen-liefheb-
bers natuurlijk niets meer te zeggen; de
genen, die aan dezen kant wonen, heb
ben hun ijsclub en den vorigen Zondag
kwamen er zelfs velen naar het Gooi,
want voor degenen, die het soms niet
weten mochten, zij gezegd, dat om de
wallen van de oude vesting Naarden zéér
mooie ijsbanen liggen, die natuurlijk het
allermeest bezocht zijn door de Amster
dammers te Bussum woonachtig en die
zoo verstandig geweest zijn hun Amster
damsche vrienden daarover in te lichten.
Genoemde forensen-woonplaats heeft
bovendien dezen winter voor de eerste
maal de beschikking over de nieuwe
banen der bevroren wateren der daar in
het vorige jaar geopende zweminrichting
een stuk water waarop vele gemeen
ten zoowel 's zomers als 's winters j-
loersch kunnen zijn.
Beursvrienden in deze stad maakten
tot mij de opmerking, dat men in derge
lijke winterdagen, die gelegenheid geven
tot schaatsen-rijden, de Beurs met
name de effectenbeurs maar moest
verplaatsen naar de terreinen der A. IJ
C., want dat men daar al rijdende even
goed zaken zou kunnen doen en onder
de aangenaamste omstandigheden, als
ginder op het Damrak.
Het idee is warempel nog zoo zot niet!
Waarom zouden de. rubber-menschen,
die tegenwoordig in den effectenhandel
den toon aangeven, hun zaken niet even
goed op de schaats kunnen doen en hoe
zouden de omstanders er van kunnen ge
nieten! Ge herinnert u misschien nog,
dat ik u onlangs een en ander van dien
handel in rubber-aandeelen vertelde en
van die hoekmannen, die door 'n zwerm
van koopecs omringd werden en heen
en weer gedreven. Zou het nu geen onbe
taalbare Amsterdamsche nieuwigheid zijn
als we daar achter het Museum op de
gladde ijsclubbanen, die hoekmannen za
gen vervolgd door honderden rubber-
speculanten, om ten slotte, op de schaats
omsingeld, hun orders te boeken; de
deining om hen heen zou dan al glijdende
nog heel wat aardiger zijn dan in de zaal
van den effectenhandel.
Maar, het noodwendig gevolg zou dan
allicht ook zijn, dan andere Beursman
nen dan die van den effectenhandel, de
gelegenheid voor zaken-doen op de
schaats bij de A.IJ.C. zouden komen op-
eischen. Velen uit de goederen beurs
mochten ook van de partij willen zijn
en wie weet ook velen van dq^ andere
Beurzen. Want men moet zich niet voor-
Victoria> Water
(Ingez. Med.)
Maar waarom zeg je dau niets,
Omdat 't te lang heeft ^geduurd,
dal ik je niet zagen nu herinner ik.
't me niet meer
Hij keek haar steeds aandachtig en
wat' treurig aan... hij bleef haar gege
neerd en stijf vinden, anders d,an hij
haai- kende.
Met een zenuwachtig lachje fiep ze
uit:
- Kijk me loch niet zoo voortdurend
aan, Willem... Waarom zeg je toch
niets?
- Misschien omdat ik me hetgeen ik
je te zeggen had, niet meer herinner.^.
Maar zonder haar hand los te laten
bleef hij haar aankijken.
- Phyllis drong hij aan, je bent van-
vandaag niet je zelf... Waarom niet?
Zachtjes trachtte ze haar hand terug
te trekken.
Ik weel 'l niet Willemik kan.
't je niet uitleggenplaag me nu niet.
Ik zeg je dat we elkaar in te langen
tijd niet hebben ontmoeten nu is 't
me, of ik je niet meer zoo goed kam
spreken en adem halenDat maakt
me yerlegenIk vind dat jij evenmin
dezelfde bent als vroegerik herken
je niet zoo goed meer.
Hij liet haar hand los.
Willem, zei ze, terwijl ze plotseling
w^er haar frissche manier van spre
ken hernam, als onze echtscneiding is
uitgesproken, dan zullen we elkaar weer
stellen, dat Amsterdam maar één Beurs
of twee Beurzen bezit
Als men van de Beurs spreekt, denkt
men natuurlijk aan het Berlage-gebouw
op het Damrak of, wanneer men uitslui
tend bij den fondsenhandel betrokken is,
aan het gebouw der „Vcreeniging voor
den Effectenhandel" in de onmiddellijke
nabijheid. En toch, naast die gelegenhe
den voor goederen- en effectenhandel
heeft Amsterdam nog meer Beurzen.
Men heeft de Schippersbeurs, ook in een
gedeelte van het groote gebouw op het
Damrak gevestigd, en verder in een ge
heel ander gedeelte der stad, bij het
Weesperplein het gebouw dat dienst
doet als Beurs voor den Diamanthandel
en, natuurlijk, dat is lang geen onbelang
rijke handelscentrum voor een stad als
de onze. Bovendien hebben wij nog een
Beurs voor den Eierenhandel op de Prins
Hendrikkade en bestaat er tevens een
Beurs voor Lompen- en Metaalhandel
hoe die twee artikelen in een „adem"
genoemd worden is niet erg duidelijk
voor den buitenstaander.
In 't „Poolsche Koffiehuis" in de Kal-
verstraat heeft men zooal geen bepaalde
Beurs, dan toch iets wat er veel op ge
lijkt, n.I. de plaats van samenkomst van
degenen, die bij den houthandel en het
aannemersbedrijf betrokken zijn, terwijl
in de zalen van „Krasnapolsky" op be
paalde dagen en uren te vinden zijn tal
van makelaars, die betrokken zijn bij den
verkoop en het verhuren van perceelen,
zoowel te Amsterdam als elders. Ten
slotte kan men eiken Zaterdagmiddag op
den N. Z. Voorburgwal, op den ouden
Bloemmarkt, de Beurs aanschouwen van
de jongere „handelaars", die daar „za
ken" doen in postzegels en postzegel
albums!
En wanneer ge dat alles dan onder de
oogen gezien hebt, begrijpt ge allicht,
dat er van een rubber-fondsenmarkt op
de banen der A. IJ. C. moeilijk sprake
kan zijn, want wanneer die er werden
toegelaten in den tijd van het ijsvermaak
en al die andere „Beursmenschen", die
ik u daar noemde, ook dergelijke „rech
ten" naar voren zouden brengen, zou
het le vreezen zijn, dat het daar ginds
achter het Museum al een zeer zonder
ling pandemonium zou worden en de
eigenlijke clubleden, geen Beurs-men-
schen van eenigerlei aard, spoedig zou
den gaan „speculeeren" hoe hun wo.elige
gasten weg te krijgen,
SINI SANA.
VOORSTELLEN VOOR DEN GEMEEN
TERAt) VAN MIDDELBURG.
W inkelsl uitings-
ver or den i ng.
B. en W. bieden don raad opnieuw
aan de verschillende ingekomen adres
sen en brijeven met betrekking tot de
alhier geldlende wiukelsluitingverorde-
ning, benevens liet schrijven dd. 26 Nov.
1925 van de alhier gevestigde Kamer
Van Koophandel en Fabrieken, wier
oordeel in dezen door B. en W. werd, ge
vraagd.
Onder verwijzing naar d(en inhoud <$er
bescheiden berichten B. en W. den raad
dat hun college unaniem van meening is,
dat de S-uurswiukelsluiliug, zooals zij
thans bestaat, behoort lie blijven ge
handhaafd. Zij achten het u.l. zoowel een
publiek belang als een winkeliersbelang,
dat er lot 8 uur des avonds gelegenheid
tot koopeu blijft bestaan. Anderzijds
licefl een ieder zich naar hun meening,
wel aangepast aan een gemeentelijke
regeling met betrekking tol de winkel-
|i -«Jk
•f iiS'il
iK.r.-.-JI Rqp&es:?
(Ingez. Med;.
sluiting, zoodal zij niet gaarne zouden
adviseerjen tot intrekking der beslaande
verordening, waardoor zou worden te-
uggekeerd tot een ongeregelden toe
stand, waarbij ieder winkelier zou wor
den vrijgelaten in de keuze van het uur
hetwelk hij zijn winkel zou willen slui
ten.
Resiunecreude stolt liet college vau
F. en W. voor wa! betreft het uur van
sluiten, niet le wijzigen.
Een minderheid in B. en W. zou met-
tem in bereid zijn haar slem te geven aan
een eventueel voorstel, krachtens het
welk met behoud van hel tegenwoordige
sluitingsuur, zou worden bepaald dat
na 7 uur 's avonds geen personeel meer
tn de winkels mag aanwpzig zijn.
Op dien voel zou de minderheid wil
len tegemoet komen aan de verzoeken
welke werden gedaan om den arbeidstijd
van hei personeel le bekorten een en
ander ui de veronderstelling dal zoo
danige Tegjèllug in verband mei de Rijks
wetgeving mogelijk is.
Aan hel vorenstaande wenschon B.
en W. nog toe le voegen dat op dit
oogenblik een 7-uurswinkelsluiling be
slaat in de gemeenten Arnhem van Oc
tober tot en met Mei doch met een
buitengewoon groot aantal ontheffings-
mogelijkheden Baarderadeel van Oc
tober tot en met Maart Barradeel vau
1 October lot en met 11 Maart het
Bildt van 15 October tot en met 28
November en van 7 December tot eu.
met 11 Mrt. Dantumadeet van Nov. tot
en met Februari', Deuekamp id. Dok-
kum van Dec tot en met Fcbr Lo-
chem van Oct. tol en met April),
Scliijndel van 0< t tot en met Maart/,
ten Boer idem), Westdongeradeel van
16 Sept loi en met 15 MaartN en l Zand
(van Nov tot en met Febr.).
In genoemde gemeenten geldt dal
sluitingsuur echter niet voor den Zater
dag, terwijl aldaar in de niet-genoemde
tijdvakken \au het kalenderjaar hel slui
tingsuur 8 uur "s avonds of later is
Benoemingen.
B. en \V. bieden den u-aad de volgen
de aanbeveling aan voor de benoemfnj
van twee bestuursleden der Godshuizea
met ingang van 1 Jan 1926
ic vacature 1. E. H P Peek. aftr.;
2. G Mes, piano-Iabrifeant
2e vacature 1. C Boudewijnse. aftr
2 mi*. G J Sprenger, agent vau de
Ncderlandsche Bank
Ingevolge liet bepaalde bij artikel 2
der desbetreffende verordening heeft het
dagelijks ontmoeten.
Stil en niet heel vroolijk glimlachen
de, schudde hij zijn hoofd,
Ben je bij mijnheer Grandier ge
weest, Willem?
Ja... gisteren.
Wat zei hij?
Dal je allerliefst was... dat
je hem over je „zaak" op sobere wijze
en met tact hebt gesproken... maar..^
Maar?
Maar dal in weerwil van alles wat
je hem hebt verleid van je vriendschap
en jc achting voor je echtgenoot, hij
dacht dat je in 'je binnenste toch erg
„nijdig" 't was l woord dat "hij ge
bruikte op me was.
Ze kreeg een kleur.
Dat is gewoon onzinniets meer
en niets minder!.... Bovendien heb ik 't
niet expres gedaanMaar natuurlijk
als ik net deed of ik erg tevreden was
met mijn lol... en over jou... danej.
Zeker, natuurlijk
Ik ïnoet loch een toon aanslaan Van
een vrouw, die een echtscileicfiug
weuscht, Willem!
Beiden dachten aan den slap, djie
morgen zou worden gedaan, aan 't ter
hand stellen van dat verzoekschrift, dat
de eerste handeling in de procedure
was. Willem liad een ziekelijk verlangen
er over te spreken, maar de moed ont
brak hem. Zij wachtte slechts dat hij er
over zou beginnen en dan zou ze zeggen-
„Je weel AVilJcm, al is zoo n papier;
ook door een procureur onderteekend k
is gauw genoeg verscheurd.
Maar hij zweeg en ze zei heel zachtjes
Ik ben l niet geweest, die deze co-
medie heeft gewild
- - Neen -jij niet.
Hij nam weer haar hand en zoo&ië
hij vroeger wat was dal vroeger, toen
ze nog sainen door 'l leven giugen nog
dichtbij! zoo dikwijls deed, legde hij er
zijn voorhoofd op.
Maar dadelijk trok ze haar hand terug.
Willem de menschen zien ons.
Ilij hief leurrig zijn gezicht op en zijn
blik was vaag...
- Ja, zei hij, uien zou denken, dal we
een verliefd paartje zijn.
Ilij lachte ironisch en begon Jap te
slreelen, düe aan zijn voeten op dei»
grond lag.
Een frisch windje woei cr in de lauw
warme ochtendlucht en tegenover hen,
op 't grasperk, trildéh met een geluid alé
van regendruppels, do sycomoren. waar
tegen het kLimop klom. Van het punt
waar de laan zich omboog kwam de
sterke bedwelm ende geur van 'l groote
perk muurbloemen, als de krachtige adem
van de lente, zooals men dien buiteH
de stad waarneemt.
Willem, vroeg Phyllis, staan de ro
zen al iir knop in onzen... in den tui*,
in de rue Boursauh?
Hij antwoordde
