P ij n
s,
L
en,
FEDIUETO*.
DE REISGENOOTE.
BINNENLAND.
I
1.
JJX.
TWEEDE BLAD
Zaterdag 28 Nov. 1925 no. 281.
(tEBIHJIJi
GOUDGELD/
De tientjes zijn er weer.
Ze worden door de Nederlandsche
Bank en door het Rijk uitgegeven in
„groote hoeveelheid, véél grooler zelfs dan
vóór den oorlog het geval was. Men zal
zich herinnereu dat bij het begin vir n
den oorlog de uitgifte van officieele zijde
geheel werd gestaakt. Maar ook vóór
den oorlog was het gébruik van gouden
tientjes in ons land gering, véél geringer
dan bijv. in Engeland, waai* het goud een
dagelijksch betaalmiddel was. In ons land
was het goud voor hot overgroote deel
in handen van de Nederlandsche Bank
die het gebruikte voor het buitenland
In den oorlog werd, zooals gezegd, 't
gebruik nog meer beperkt, 011 werd de
uitvoer van goud verboden, met terzijde
stelling van de oude voorschriften voor
de Ned Bank ten opzichte van den
gouduitvoer bij hel stijgen der wissel
koersen
Den 28sten April van dit jaar koudigde
Minister Colijn in de Kamer den terug
keer tot den gouden standaard aan, tege
lijk in Nederland, Ned. Indië, Engeland,
Australië en N Zeeland. De Minister
voegde er echter bij, dat de Ncd Bank
evenmin als vóór den oorlog gouden
tientjes en vijfjes zou beschikbaar stellen
voor het binnenlandsche verkeer. Alleen
werden het uitvoerverbod opgeheven en
werden de oude voorschriften in verband
met de wisselkoersen hersteld
Sedert eenige weken is dat echter an
ders geworden De Nederlandsche Ba ik
betaalt in groote bedragen uil in tientjes.
En het rijk doet hetzelfde aan de post
kantoren, o a. bij de uitbetaling van
salarissen.
"Wat de aanleiding daartoe is, kunnen
we slechts raden. Onze Bank bezit een
enormen goudvoorraad. Maar voor de
circulatie wordt voornamelijk papieren-
geld gebruikt Men wil nu blijkbaar
trachten een deel van dien goudvoorraad
in circulatie Ie brengen.. Verschillende
groote indlïslrieele ondernemingen heb
ben dadelijk dat voorbeeld gevolgd, en
hebben hun loonen ook in tientjes uil-
betaald, waarvoor ze lerecht kunnen bij
de Nederlandsche Bank.
Maar hu dient het publiek ook mee
te werken, door dat goudgeld ook wer
kelijk in circulatie te houden. Het moet
dab goudgeld niet oppotten, maar voor
zijn gewone betalingen gebruiken.
Daar zal een ingeburgerde gewoonte
vóór moeten, worden overwonnen. We
waren zoo gewend een tientje als een
rariteit te beschouwen, dat menigeen het
vassthicld behalve nog dat sommigen
een gouden tientje liever in de kous stop
ten dan een papieren tientje.
Men zal echter nu ondervinden (kit
tientjes geen rariteit meer zijn.
Wie zijn loon in tientjes uitbetaald krijgt,
kan ook moeilijk meer alles oppotten.
Dan z?.l hier spoedig ook ervaren wor
den wat men in Engeland al lang weet
dat goudgeld veel gemakken heeft als
dagelijksch betalingsmiddel.
Voor de leerfabrikanten staat er een
voordeeltje te wachten als ze handig
zijn. Want er zal nu hier ook wel be
hoefte komen aan portemonnaies met
vakjes, geschikt voor goudgeld, zooals die
Roman sit hot Fransch
raa GUY CHANTEPLEURE.
Geautoriseerde vertaling van W. H. O.
o-
70)
Willems stem klonk droomerig. die
van Jacqueline eenigszins scherp
Ja, ze is je droomvrouwtje gewcesl,
je kleine godheid' Maar ze had ge
woon en menschelijk je vrouw moeten
worden dal zou haar mooiste rol zijn
geweest.
- Wat kan jij de dingen toch mooi
i'cgelenJacqueline! Maar daarvoor zou
tocli noodig geweest zijn, dal ze me lief
had gewoon en menschelijk zooals
je zegt En ons huwelijk was slechts
een overeenkomst
Ze had je kunuen liefhebben je
bent zoo volmaakt, zoo bewonderens
waardig voor haar geweest
Willem haalde zijn schouders op.
Mijn beste, Jacqueline, zei hij, heb
je ooit gezien, dat men iemand liefheeft
omdat hij volmaakt en bewonderens
waardig is? En bovendien, jc beoor
deelt me met hart en de oogen van
een aeer toegeeflijke vriendin Je moet
wei begrijpen, dat ik me zelf volstrekt
niel als een arme misdeelde beschouw,
die ongeschikt is, om liefde aan een
vrouw in te boezemen. Neeu, dat niet.
in landen met goudgeld veel in gebruik
zijn.
3Ir. MAKC1IANT
EN DE WEERMACHT.
In onze bcschbuwing over de opdracht
aan mr Marchant merkten we o.a. op,
dat in diens programma de verdedigings
paragraaf veel gematigder is gestemd dan
do radicale ontwapeningsleuze uit de ver
kiezingen
Een „getrouwe lezer" vraagt ons of
wij, aldus schrijvende, daarbij rekening
hebben gehouden met par 5 van het
bewuste programma.
De opmerking is juist. Wij hebben toen
we dat neerschreven alleen gelet op par
13, 'luidende
De beide militaire departementen
worden samengesmolten tol een de
partement van defensie.
Nieuwe aanbouw van marine-ma
terieel blijft achterwege. Het perso
neelvraagsluk bij de marine wordt
opgelost met ingrijpende beperking
van het Europeesche beroepsperso-
neel
De formatie van het leger wordt
ingekrompen Het militie-contingent
wordt verminderd. Het beroeps-per
soneel wordt tot het uiterste be
perkt.
Hel vestingstelsel wordt opgehe
ven." /A
""Wanneer men deze termen inkrim
ping en vermindering stelt tegenover de
in het verkiezingsmanifest '25 der Vrijz
Democraten opgenomen 'leus „Nationale
ontwapening", dan geeft dat reden tot
het spreken van gematigder termen
Maar inderdaad geeft de door den le
zer aangeroerde par 5 van het regee-
ringsprogramma van mr Marchant een
anderen kijk op de zaak In die paragraaf
toch leest men
Het bepalen van de positie van
Nederland tegenover de vreemde
mogendheden, zal niet langer berus
ten op de veronderstelling dal een
zelfstandige weermacht blijvend
wordt gehandhaafd
Dat maakt de zaak anders. Want dan
is die. paragraaf 13 te beschouwen als
bevallende de inleidende maatregelen tot
het opheffen der weermacht.
Voor ons zelf kunnen we niet zeggen
dal het programma er aanlokkelijker
door wordt Maar het is zeker van groote
beteekenis daarop te letten, nu de. Ka
tholieken zullen moeten uitmaken of zij
met die par. 5(piec gaan.
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
OLYirr
IETS OVEll ONZE BEDRIJVEN.
Er zijn altijd twee gemeentelijke instel
lingen geweest, waarop de rechtgeaarde
Amsterdammer trotsch was zijn brand
weer en zijn tram Vooral de brandweer
was zijn glorie. Als hij vrienden van bui
len over had, hoopte hij altijd dal hij.
met den buitenman langs de'slraat gaan
de, de brandweer, zou tegenkomen. Had
hij dal geluk, dan bleef hij vol trots slaan
en wees hij zijn vriend op de fiere paar
den, die de keurig opgepoetste brand
weerwagens trokken; de kranige kerels,
welke op die wagens zaten en die bereid
waren dadelijk voor de burgerij op te
treden onder de grootste gevaren, en die
ook steeds redders in den nood waren!
bij ineengestorte revolutie-bouwwerken
in gevallen vau door stortregens onder -
gcloopen kelders en bij ongelukken van
allerlei anderen aard, waarbij spoedig
hulp noodig was de brandweer stond
voor alles klaar
Dat was nog in de dagen toen de
brandweer haar prachtige paarden had
Toen die verdwenen en motorkracht de
edele dieren verdreven had, is de bewon
dering voor de brandweerwagens wel wat
maar ik haal me ook -geen belachelijke
illusies in mijn hoofd. Niemand is
minder geschikt dan ik, om een jong
meisje te behagen Ongetwijfeld weet
ik niet, hoe ik d,at moet aanleggen...
eu voorts heeft me de gave van roma
neske gratie ontbroken De verbeel
ding van jonge meisjes wenschl in ver
rukking te worden gebracht
Juffrouw Albin keek "Willem heel
vriendelijk en eenigszins ironisch aan.
Wal weet jij nu eigenlijk van jonge
meisjes af, lies te Willem? vroeg ze
Met een gebaar, waarmede hij erkende
pen nederlaag te hebben geleden, ant
woordde hij
O, heel weinig! Ik erken mijn
onwetendheid Ik héb nooit gedanst,
noch babbelpraatjes geliouden, noch ge
flirt. Nooit heb ik gelegenheid gehad,
zelfs niel in den lichtglans van een bal
zaal, die geheimzinnige en misschien ge
compliceerde schepseltjes te bestudee-
ren Een jong meisje, haar hart,, haar
gevoeligheid ja, ik beken 't eerlijk.
zijn voor mij raadsels, die me in de
war brengenheilige, eenigszins vrees
aanjagende mysteriën
De opmerkzame blik van juffrouw Al
bin bleef steeds op strenge, manne
lijke en toch bijna naieve gelaal van Wil
lem rusten en was nu eens gericht op
zijn voorhoofd, waarachter zoo vele ge
dachten scholen, dan op zijn frissche,
van wilskracht getuigende lippen, dan
weer op ziju oogen, waarin de vlam van
enthousiasme en liefde sluimerde, die
verminderd het besturen van een
brandweer-auto maakt nu eenmaal niet
zulk een indruk als het in vliegende
vaart voortjagen van een span vurige
beesten door smalle stralen niettemin,
des Amsterdammers trots voor zijn
brandweer, als zoodanig is onverminderd
gebleven terecht,' 't is nog steeds een
keurkorps
Zóó was hel ook met de tram. Het was
nog onder de A. O. M. toen de kleiii(c»
tramwagens klein dan in vergelijking
met die der huidige dagen getrokken
werden door die kittige, stevige Arden-
ners De Amsterdammer was-er wat „ver
guld" mede en overtuigd, dat de wereld
geen boter tram-exploitatie had dan de
zijne. En dan - zóó goedkoop, zulke
handige „pasjes" voor 12yo cent gécn
geld'. ovcv twee lijnen en 2.% cent Van
het Centraal-Slalion naar den Dam of liet
Postkantoor wddr was het beter?
Toen is gekomen de „annexatie-peri
ode" de A O. M, verdween op de
wagens werd liet gemeentewapen geschil
derd; de trouwe Ardenners verdwenen
de een na den ander wadr ze bleven
wist, geloof ik, niemand dan de koopers
er van de cersle eleclrische tram
kwam, meerdere lijnen volgden en
de A O. M. was spoedig vergeten, want
het bleek, dat de tram-exploitatie van ge
meentewege lang niet slecht was Keurige
wagens, goedkoopc tarieven Er kwam
een dubbelljes-tarief, in het einde van
1913 zelfs een stuivers-tarief schitte
rend! En toen kwam de oorlog, die
alles in de war gooide Wég het stuivers-
tarief. terugkeer tot tien cent ?**lfs ver-
hoocin^ tot vijftien cent, na den oorlog
terugkeer tol hel dubbeltje, zooals liet
nu is geen overstapjes Tóch is de
tram steeds populair gebleven, in zoo
verre, dat de wagens best zijn en geregeld
verbeteringen /daarin werden aange
bracht
Wal nooit populair is geweest onder
do gemeentebedrijven is de telefoon ge
weest Ik geloof, dat men er nog het
meest mede op had onder de oude Bell,
toen het abonnement, naar ik meen,
slechts zestig gulden per jaar kostte
Maar de gemeente-telefoon is, hoewel
zij nieuwe groote centrales kreeg, hoewel
zij van liet oude draai-toestel verbeterd
tiyerd eerst tot het lialf-automatischc,
daarna tot hel thans algemeen toege
paste vol-automalische stelsel, nftoil po
pulair kunnen worden, zooals de telefoon
hel is in een land als Zweden. Dat is
ongetwijfeld te wijten aan het feil, dat
de telefoon voor de groote meerderheid
iter burgerij altijd veel te kostbaar is
gebleven en na den oorlog zijn de tarie
ven zóó opgeloopen, dat de meeste men-
schen zich niet kunnen veroorlooven de
weelde van een telefoon), die geen weel
de moest zijn 25.0QÖ abonné's op een
bevolking van ver over de 700.000 zielen
is zeker veel te weinig te achten
Het abonnements-bedrag- van f ICS per
jaar lean alleen betaald worden door de
zakemnenschen. die onmogelijk builen te
lefoon kunnen en het verlaagde tarief van
f 120, pas sedert eenige maanden in wer
king voor hen, die vallen onder degenen,
die zich abonneerden ais particulieren,
is tot dusverre geeu groot succes - hun
aantal bedraagt niet meer dan een goede
4000 van het aantal abonné's, ook be
grijpelijk, een bedrag van tien guldon per
maand is nóg te veel voor tal van men-
schen, want men krijgt er hel eerste
jaar nog f47 hij voor aansluitingskoslon
en moet, notabeiie!, eenzelfde bedrag ook
betalen in geval van overschrijven, al is
liet maar louter overboeking Hield de
wethouder der bedrijven dezer dagen den
Raad voor den gek, toen hij dat hoogc
bedrag wêet aan het feit „dat bij over
dracht altijd het toestel moet worden
nagezien" een duur karweitje dat na
zien, zelfs bij een eenvoudige overschrij
ving'
Neen, populair kan onder zulke voor
waarden een Telefoon niet zjjn Of liet
niel vee! goedkooper kan 'i is moei
lijk te bcoordeelcn. maar 'l is toch wel
eigenaardig, dat het rijk hel in kleine ee
nogen, die reeds zooveel hadden gezien
of geraden en die daar hoven, heel hoog
boven dc aarde, in de maagdelijke lucht
hadden kunuen droomen van 't onge
kende, van aangezicht tol aangezicht met
de ouiuetelijkheid.
Willem, vroeg "Jacqueliene, weet
je zeker, dat Phyllis je met liefheeft-'
Ze had die woorden heel gauw achter
elkaar en in weerwil van zich zelf ge
zegd. v.
Willem begon le lachen?
Phyllis? Wel, ik hen er zeker vau
dat ze me liefheeft maar als een
kind Zoo even zei ik je wal we vroeger
voor elkaar Waren en ik kan je ooL
vertellen, wat ik thans voor haar ben
Ze koestert een warme, heel trouwe
genegenheid voor me. Ik beu kaar groo
te vriend, haar redder, haar om, haar
broeder haar heele familie iu één
persoon vereeuigd 'en ik geloof ook
een beetje haar dorp met zijn kerkje
Ze houdt van me met allerliefste op
wellingen van teederheid, met een volg
zame, inpalmende gratie van een aan
halig kind, dat zich bewust is van zijn
macht. Eens heeft ze me zelfs ver
weten, dat ik haar nooit kuste. ..Een
broer kust zijn zuster toch ook wel,
niet waar?. en sinds den dood van
haar goede pleegmoeder werd 't lieve
kind nooit meer door iemand gekust!
Ze werpt zich aan mijn hals, ze nestelt
zich legen me aan en zegf „Ik heb
niemand dan jou in de wereld." Ze
toaakt zich ongerust «ver ongelukken,
meenten voor abonnements-bedragen van
1 65 f70 kan doen OH moet bij de tele-
hooger tarief? Hoe het zij, begrijpelijk
foon gelden hoe méér abonné's hoe
is, dat men bij de behandeling der bc-«
grooting op dat kleine abonnementen-tal
wees en er plannen in de lucht schijnen
te hangen om het gesprekken-tarief in te
voeren ook in navolging van hetgeen
het Rijk doet Of daarmede de Amsler-
damsche telefoon in populariteit zal win
nen, zal moeten blijken
Keer ik nu tot onze tram terug.
Wij trammen dus voor een dubbeltje
schijnt erg billijk; wij, Hollanders,
geven nu eenmaal gemakkelijk ecu dub
beltje uit, maar er is toch zeker eenige
wanverhouding in het feit, dal men even
goed een dubbeltje moet betalen als
men b v van hel Station naar den Dam
tramt, als voor het afleggen van de
geheelo baan van de lange ceinluurlijn
van Cenlraal-Stalion naar Muiderpoort.
via Rozengracht, P. C. eu Ceintuurhaan
de verhouding is ten eenenmale zoek
en logisch zou het dus zijn in te voe
ren een sectie-stelsel, zooals men dat
o. a. kent op de Londensche onder
grond- en omnibuslijncn Maar men
heeft de conducteurs destijds bevrijd
van hun blikken trommels met allerlei
soort kaartjes en zou die bij het in
voeren van een sectie-stelsel weder moe
ten invoeren en dus hun eenvoudige
kaartjes-distributie van het oogeublik af
schaffen, wat vermoedelijk veel gemop
per van het personeel zou opwekken.
Maar dat er iets zal moéten gebeuren,
schijn! hoogst waarschijnlijk, want de
tram is bezig heel wat van haar popu
lariteit in te boeten. Het aantal pas
sagiers neemt af Ts daar het uniforme
dubbeltjes-tarief de schuld van? Voor
een deel zeker wel, maar er zijn ook
andere factoren, die de dalende inpo
pulariteit beïnvloeden Allereerst de fiets
Die is ontegenzeggelijk een geweldige
iconcurrent van de tram geworden Wie
in de ochtend- eu de namiddaguren die
reeks fietsen door Leidschcslraat en over
het Leidsche Plein ziet gaan wie
dat fietseugedoe op z'n aardigst wil zien,
moet trachten eens uit een der, aan de
zijde Leidsche Kade gelegen. bovenza-
len van hgt „American-Hotel" een aan
blik le krijgen over hel nieuwe rolon-
deplein bij het Leidsche Boschje staal
verbaasd over het aantal dergenen, die
van dit voertuig gebruik maken „Het
lijkt wel of het fietsengebruik nóg meer
toegenomen is sedert de de rijwielbe-
lasiing is ingevoerd", merkte onlangs
iemand tot mij op, toen we ons op
het Leidsche Plein bevonden, èa '1 had
er inderdaad iets van
Evenwel, 'de fiets heett haar toene
mende beteekenis zeker grootendeels te
danken aan de buitengewone verbetering
der bestrating der hoofdstad Vroeger,
loeu we hier nog voort-„hobbelden" over
ongelijke kei-bestraling, was een fietsrit,
door Amsterdam heelemaal geen aan-
genome bezigheid en was de tram een
„uitkomst". Nu asphalt- en houtbestra
ting steeds toegenomen zijn in allo deelen
der stad, glijden de twee-wielers aange
naam voorl en stellen velen, en zeker
de jongeren, die in de buitenwijken wo
nen, dit voertuig verre boven de Iram,
ook al omdat in de binnenstad de tram
een zich langzaam voortbewegend ver
voermiddel is geworden Diensvolgens
heeft de tram in verhouding tot dc
bevolking aan passagiers aanmerkelijk
verlorenen is hel lang geen gemakkelijke
taak voor de directie om middelen te.
vinden het aantal zóódanig omhoog
krijgen, dat de exploitatie winstgevend
kan zijn Vandaar, dat bij dc begrootmgs-
besprekingen -allerlei middelen tot ver
betering naar voren zijn gebracht, aller
eerst het tarief. Daar zijn er, die een uni
form tarief van een stuiver zouden wen-
schen ik kan mij niel voorstellen, dat
hel aantal passagiers daardoor zoodanig
zou toenemen, dat men er mede uil
zou komen oen secuelarief zou dan
zeker voordeeliger blijken. Anderen
meenden, dal de tram maar verdwijnen
moet uit de binnenstad en plaats ma
in Uw rug, lendenen of spieren. Pijn door
rheumatiek, jicht, podagra, ischias, stram
heid, stijven nek en rheumatische zenuw
pijnen. Probeer eens Akker's Klooster-»
balsem. Hij maakt uw spieren lenig, geneest
alle ongemakken en lijden, die door boven
genoemde "ziekten ontstaan. Neem heden
eens een proef. Morgen zijt gij verbaasd
en tevreden over de uitwerking er van.
die me zouden kunnen overkomen en
eiken avond snelt ze me, als ik thuis
kom, tegemoet, blij me weer te zien
Eiken morgen komt ze, als een roos
zoo frisch, in haar witle peignoir, met
nve ontbijten e» dan draagt ze haar
haar in twee vlechten, nel zooals ze
iden vorigen avond er mee ging sla
pen llaar blik verraadt vreugde in
't icven 'l is heerlijk haar vertrou
wen en jeugd le aanschouwen. Nooit
heeft ze er zelfs maar aan gedacht, dal
die onwaarschijnlijke intimiteit die haar
als een klein kind volkomen kalm laat,
mij wel eens niet zoo kalm zou kunnen
laten Nu weet je, Jacqueline, op
welke wijze Phyllis ine lief heeft.
Het scheen jullrouw Albin 'toe als
of een nauwelijks merkbaar barstje het
timbre van de ernstige, volle, haar zofi
welbekende stem liad gewijzigd.
Zo dacht „Weet je nic! Willem, dat
een, zekere diep gewortelde, onschul
dige aanleg, die je eigen is, oorzaak kan
zijn dat jc de lcleine schroomvallig
beidjes, zonder welke je mannelijk voor
oordeel zou kunnen twrijfelen aan do
lieldc van een jong meisje, niet be
speurt'. V^'eet je niet dat zoo'n liefde
bijna absoluut vertrouwend kan zijl..
en dat dan een man zich geen vuriger,
gezonder en tevens reiner liefde zou
kunnen wensclien?
En toch kwam ze in zich zelf tol 't
besluit „Phyllis heeft lief. als een
kind. Dèt is geen liefde
Ze onthield zich echter van eenige
(Ingez. Med.i
ken voor motorbussen, maar - hóé
veel bussen zou men dan niet moeten
hebben eu zouden dié in staat blijken
zooveel meuscnen te vervoeren als thant
met tramwagens en hun bijwagens ge-
s&hiedt?
Daar komt hij. dat motorbussen in
de nauwe binnenstad-straten al evenmin
snel zouden kunnen rijden als de trams
en dus zouden de fietsrijders, die thans
veel spoediger op hun rijwiel hun be
stemming kunnen bereiken dan met de
tram, niet de minste reden hebben de
motorbus te verkiezen.
Men ziel. het vraagstuk is niet een
voudig op te lossen; er dient iels op ge
vonden te worde», bijaldien men een
rroeger zoo populair bedrijf ten bate
der burgerij op den duur zooal niet teil
onder wil zien gaan, dan toch zien wor
den een „strop" voor de gemeentekas
Het is geen kleinigheid, dat het passa
giersvervoer, niettegenstaande het dub
beltjestarief en uitbreiding van het net,
in drie jaar lijds met ongeveer drie inil-
lioen passagiers is gedaald
„Weer de fietsrijders uit cle drukke
straten' heeft men ook al hooren op
merken. „en hel tramvervoer op vele
lijnen zal toenemenMij dunkt, een
bedenkelijk en onbillijk vooi*stel. Als het
wielrijdersverkeer een gevaar dreigt te
worden in sommige deelen der stad -
en men kan gerust zeggen, dat het op
vele plaatsen reeds een gevaar qewor
den s dan moet men ter wille der
veiligheid van hel publiek uit die ge
vaarlijke plaatsen het voerluïgenverkccr
geheel of op bepaalde uren weren, maai
dan ook auto's, vrachtwagens evengoed
als fietsers Doch fietsrijders le weren
met het doel om een gemeentelijk be
drijf, dal 'niet schitterend gaat, er boven
op Ie helpen, schijnt toch 'wel een eigen
aardig, -om niet te zeggen een onbillijk
soort van .protectie" Men zou zoo zeg
gen „De gemeente heeft indertijd een
bloeiend particulier bedrijf genaasd, zij
moet, nu het niel meer zoo schitterend
gaal. de consequenties van die daad dra
gen in haar vollen omvang, madr de
risico niel willen afwentelen op die
burgers, die ei" buiten kunnen en zich
op andere wijze zelf weten te helpen
SIN! SANA
GEMEENTERAAD VAN THOLEN.
Dinsdag kwam de gemeenteraad van
T li o 1 e n in openbare zitting bijeen.
De heer Quist was de eenige afwezige.
De notulen der vorige vergadering wer
den ongewijzigd vastgesteld.
Eenige missives van Ged. Staten wer
den voor kennisgeving aangenomen.
M. van Noort vroeg om een stukje ge
meentegrond, waardoor hij in de moge
lijkheid zou worden gesteld om in ver
binding met een aan hem behoorend pak
huis. een noodslachtplaats te kunnen
stichten.
De Voorzitter deelt mede dat B. en W.
hiertegen geen bezwaren hebben en stelt
voor om voorlöopig hieraan te voldoen,
daar het terrein eerst aan den openba
ren dienst moet worden onttrokken, De
grond zou dan later in erfpacht kunnen
worden afgestaan.
De heer Goedegebuure vraagt in ver-
op- of aanmerking en er ontstond een
stille, die wat drukkend was Toen zei
ze heel zacht
Mijn beste Willem, ben jij 't niel,
die liefheeft?
Ik'! Maar Jacqeline, zie ik er
dan uit als een verliefde?
Kerjenn sloot zijn lippen W3t vaster
op elkaar. Dit was 't eenige toeken van
ontroering of misnoegen, dat zichtbaar
was sinds hij in deze lichte kamer vol
rozengeur knam, die hem herinnerde
aan een ander salon, waar eenmaal ook
bloemen geurden en waar hij die wel
dra 'miët meer zou zien.
Neen, Jacqueliene. ik heb Phyllis
niel lief. althans niel wat jij daar
onder verslaat. Misschien hel) ik to
veel dagen en nachten te dicht bij haar
geleefd en geademd Misschien wa
ren 't te veel uren, waarop we, uitslui
tend op elkaar aangewezen, nu een',
gescheiden, dan weer hcreenigd wer
den en als je eens wist, wat een
allerliefst schepseltje ze is Werke
lijk, ik geloof dat zelfs een heilige zijn
hoofd er bij kwijt zou zijn geraakt
•maar 'l mijne is gelukkig soliede!
en mijn innige genegenheid voor het
lieve vriendinnetje, voor wie ik vóór
alles 't geluk wcnsch, is geen liefde
Dan ben jij. zei Jacqueliene, meer
dan een heilige
Steeds bleef er een vriendelijke en
eenigszins droevige ironie in haar blik.
t (Wordt vervolgd.),
del.
pg.
ons
i
alle
aica's,
leden,
n
06.
rtG
van ee
een ve
ikend.
■coninge