P ij n s, L en, FEDIUETO*. DE REISGENOOTE. BINNENLAND. I 1. JJX. TWEEDE BLAD Zaterdag 28 Nov. 1925 no. 281. (tEBIHJIJi GOUDGELD/ De tientjes zijn er weer. Ze worden door de Nederlandsche Bank en door het Rijk uitgegeven in „groote hoeveelheid, véél grooler zelfs dan vóór den oorlog het geval was. Men zal zich herinnereu dat bij het begin vir n den oorlog de uitgifte van officieele zijde geheel werd gestaakt. Maar ook vóór den oorlog was het gébruik van gouden tientjes in ons land gering, véél geringer dan bijv. in Engeland, waai* het goud een dagelijksch betaalmiddel was. In ons land was het goud voor hot overgroote deel in handen van de Nederlandsche Bank die het gebruikte voor het buitenland In den oorlog werd, zooals gezegd, 't gebruik nog meer beperkt, 011 werd de uitvoer van goud verboden, met terzijde stelling van de oude voorschriften voor de Ned Bank ten opzichte van den gouduitvoer bij hel stijgen der wissel koersen Den 28sten April van dit jaar koudigde Minister Colijn in de Kamer den terug keer tot den gouden standaard aan, tege lijk in Nederland, Ned. Indië, Engeland, Australië en N Zeeland. De Minister voegde er echter bij, dat de Ncd Bank evenmin als vóór den oorlog gouden tientjes en vijfjes zou beschikbaar stellen voor het binnenlandsche verkeer. Alleen werden het uitvoerverbod opgeheven en werden de oude voorschriften in verband met de wisselkoersen hersteld Sedert eenige weken is dat echter an ders geworden De Nederlandsche Ba ik betaalt in groote bedragen uil in tientjes. En het rijk doet hetzelfde aan de post kantoren, o a. bij de uitbetaling van salarissen. "Wat de aanleiding daartoe is, kunnen we slechts raden. Onze Bank bezit een enormen goudvoorraad. Maar voor de circulatie wordt voornamelijk papieren- geld gebruikt Men wil nu blijkbaar trachten een deel van dien goudvoorraad in circulatie Ie brengen.. Verschillende groote indlïslrieele ondernemingen heb ben dadelijk dat voorbeeld gevolgd, en hebben hun loonen ook in tientjes uil- betaald, waarvoor ze lerecht kunnen bij de Nederlandsche Bank. Maar hu dient het publiek ook mee te werken, door dat goudgeld ook wer kelijk in circulatie te houden. Het moet dab goudgeld niet oppotten, maar voor zijn gewone betalingen gebruiken. Daar zal een ingeburgerde gewoonte vóór moeten, worden overwonnen. We waren zoo gewend een tientje als een rariteit te beschouwen, dat menigeen het vassthicld behalve nog dat sommigen een gouden tientje liever in de kous stop ten dan een papieren tientje. Men zal echter nu ondervinden (kit tientjes geen rariteit meer zijn. Wie zijn loon in tientjes uitbetaald krijgt, kan ook moeilijk meer alles oppotten. Dan z?.l hier spoedig ook ervaren wor den wat men in Engeland al lang weet dat goudgeld veel gemakken heeft als dagelijksch betalingsmiddel. Voor de leerfabrikanten staat er een voordeeltje te wachten als ze handig zijn. Want er zal nu hier ook wel be hoefte komen aan portemonnaies met vakjes, geschikt voor goudgeld, zooals die Roman sit hot Fransch raa GUY CHANTEPLEURE. Geautoriseerde vertaling van W. H. O. o- 70) Willems stem klonk droomerig. die van Jacqueline eenigszins scherp Ja, ze is je droomvrouwtje gewcesl, je kleine godheid' Maar ze had ge woon en menschelijk je vrouw moeten worden dal zou haar mooiste rol zijn geweest. - Wat kan jij de dingen toch mooi i'cgelenJacqueline! Maar daarvoor zou tocli noodig geweest zijn, dal ze me lief had gewoon en menschelijk zooals je zegt En ons huwelijk was slechts een overeenkomst Ze had je kunuen liefhebben je bent zoo volmaakt, zoo bewonderens waardig voor haar geweest Willem haalde zijn schouders op. Mijn beste, Jacqueline, zei hij, heb je ooit gezien, dat men iemand liefheeft omdat hij volmaakt en bewonderens waardig is? En bovendien, jc beoor deelt me met hart en de oogen van een aeer toegeeflijke vriendin Je moet wei begrijpen, dat ik me zelf volstrekt niel als een arme misdeelde beschouw, die ongeschikt is, om liefde aan een vrouw in te boezemen. Neeu, dat niet. in landen met goudgeld veel in gebruik zijn. 3Ir. MAKC1IANT EN DE WEERMACHT. In onze bcschbuwing over de opdracht aan mr Marchant merkten we o.a. op, dat in diens programma de verdedigings paragraaf veel gematigder is gestemd dan do radicale ontwapeningsleuze uit de ver kiezingen Een „getrouwe lezer" vraagt ons of wij, aldus schrijvende, daarbij rekening hebben gehouden met par 5 van het bewuste programma. De opmerking is juist. Wij hebben toen we dat neerschreven alleen gelet op par 13, 'luidende De beide militaire departementen worden samengesmolten tol een de partement van defensie. Nieuwe aanbouw van marine-ma terieel blijft achterwege. Het perso neelvraagsluk bij de marine wordt opgelost met ingrijpende beperking van het Europeesche beroepsperso- neel De formatie van het leger wordt ingekrompen Het militie-contingent wordt verminderd. Het beroeps-per soneel wordt tot het uiterste be perkt. Hel vestingstelsel wordt opgehe ven." /A ""Wanneer men deze termen inkrim ping en vermindering stelt tegenover de in het verkiezingsmanifest '25 der Vrijz Democraten opgenomen 'leus „Nationale ontwapening", dan geeft dat reden tot het spreken van gematigder termen Maar inderdaad geeft de door den le zer aangeroerde par 5 van het regee- ringsprogramma van mr Marchant een anderen kijk op de zaak In die paragraaf toch leest men Het bepalen van de positie van Nederland tegenover de vreemde mogendheden, zal niet langer berus ten op de veronderstelling dal een zelfstandige weermacht blijvend wordt gehandhaafd Dat maakt de zaak anders. Want dan is die. paragraaf 13 te beschouwen als bevallende de inleidende maatregelen tot het opheffen der weermacht. Voor ons zelf kunnen we niet zeggen dal het programma er aanlokkelijker door wordt Maar het is zeker van groote beteekenis daarop te letten, nu de. Ka tholieken zullen moeten uitmaken of zij met die par. 5(piec gaan. IN EN OM DE HOOFDSTAD. OLYirr IETS OVEll ONZE BEDRIJVEN. Er zijn altijd twee gemeentelijke instel lingen geweest, waarop de rechtgeaarde Amsterdammer trotsch was zijn brand weer en zijn tram Vooral de brandweer was zijn glorie. Als hij vrienden van bui len over had, hoopte hij altijd dal hij. met den buitenman langs de'slraat gaan de, de brandweer, zou tegenkomen. Had hij dal geluk, dan bleef hij vol trots slaan en wees hij zijn vriend op de fiere paar den, die de keurig opgepoetste brand weerwagens trokken; de kranige kerels, welke op die wagens zaten en die bereid waren dadelijk voor de burgerij op te treden onder de grootste gevaren, en die ook steeds redders in den nood waren! bij ineengestorte revolutie-bouwwerken in gevallen vau door stortregens onder - gcloopen kelders en bij ongelukken van allerlei anderen aard, waarbij spoedig hulp noodig was de brandweer stond voor alles klaar Dat was nog in de dagen toen de brandweer haar prachtige paarden had Toen die verdwenen en motorkracht de edele dieren verdreven had, is de bewon dering voor de brandweerwagens wel wat maar ik haal me ook -geen belachelijke illusies in mijn hoofd. Niemand is minder geschikt dan ik, om een jong meisje te behagen Ongetwijfeld weet ik niet, hoe ik d,at moet aanleggen... eu voorts heeft me de gave van roma neske gratie ontbroken De verbeel ding van jonge meisjes wenschl in ver rukking te worden gebracht Juffrouw Albin keek "Willem heel vriendelijk en eenigszins ironisch aan. Wal weet jij nu eigenlijk van jonge meisjes af, lies te Willem? vroeg ze Met een gebaar, waarmede hij erkende pen nederlaag te hebben geleden, ant woordde hij O, heel weinig! Ik erken mijn onwetendheid Ik héb nooit gedanst, noch babbelpraatjes geliouden, noch ge flirt. Nooit heb ik gelegenheid gehad, zelfs niel in den lichtglans van een bal zaal, die geheimzinnige en misschien ge compliceerde schepseltjes te bestudee- ren Een jong meisje, haar hart,, haar gevoeligheid ja, ik beken 't eerlijk. zijn voor mij raadsels, die me in de war brengenheilige, eenigszins vrees aanjagende mysteriën De opmerkzame blik van juffrouw Al bin bleef steeds op strenge, manne lijke en toch bijna naieve gelaal van Wil lem rusten en was nu eens gericht op zijn voorhoofd, waarachter zoo vele ge dachten scholen, dan op zijn frissche, van wilskracht getuigende lippen, dan weer op ziju oogen, waarin de vlam van enthousiasme en liefde sluimerde, die verminderd het besturen van een brandweer-auto maakt nu eenmaal niet zulk een indruk als het in vliegende vaart voortjagen van een span vurige beesten door smalle stralen niettemin, des Amsterdammers trots voor zijn brandweer, als zoodanig is onverminderd gebleven terecht,' 't is nog steeds een keurkorps Zóó was hel ook met de tram. Het was nog onder de A. O. M. toen de kleiii(c» tramwagens klein dan in vergelijking met die der huidige dagen getrokken werden door die kittige, stevige Arden- ners De Amsterdammer was-er wat „ver guld" mede en overtuigd, dat de wereld geen boter tram-exploitatie had dan de zijne. En dan - zóó goedkoop, zulke handige „pasjes" voor 12yo cent gécn geld'. ovcv twee lijnen en 2.% cent Van het Centraal-Slalion naar den Dam of liet Postkantoor wddr was het beter? Toen is gekomen de „annexatie-peri ode" de A O. M, verdween op de wagens werd liet gemeentewapen geschil derd; de trouwe Ardenners verdwenen de een na den ander wadr ze bleven wist, geloof ik, niemand dan de koopers er van de cersle eleclrische tram kwam, meerdere lijnen volgden en de A O. M. was spoedig vergeten, want het bleek, dat de tram-exploitatie van ge meentewege lang niet slecht was Keurige wagens, goedkoopc tarieven Er kwam een dubbelljes-tarief, in het einde van 1913 zelfs een stuivers-tarief schitte rend! En toen kwam de oorlog, die alles in de war gooide Wég het stuivers- tarief. terugkeer tot tien cent ?**lfs ver- hoocin^ tot vijftien cent, na den oorlog terugkeer tol hel dubbeltje, zooals liet nu is geen overstapjes Tóch is de tram steeds populair gebleven, in zoo verre, dat de wagens best zijn en geregeld verbeteringen /daarin werden aange bracht Wal nooit populair is geweest onder do gemeentebedrijven is de telefoon ge weest Ik geloof, dat men er nog het meest mede op had onder de oude Bell, toen het abonnement, naar ik meen, slechts zestig gulden per jaar kostte Maar de gemeente-telefoon is, hoewel zij nieuwe groote centrales kreeg, hoewel zij van liet oude draai-toestel verbeterd tiyerd eerst tot het lialf-automatischc, daarna tot hel thans algemeen toege paste vol-automalische stelsel, nftoil po pulair kunnen worden, zooals de telefoon hel is in een land als Zweden. Dat is ongetwijfeld te wijten aan het feil, dat de telefoon voor de groote meerderheid iter burgerij altijd veel te kostbaar is gebleven en na den oorlog zijn de tarie ven zóó opgeloopen, dat de meeste men- schen zich niet kunnen veroorlooven de weelde van een telefoon), die geen weel de moest zijn 25.0QÖ abonné's op een bevolking van ver over de 700.000 zielen is zeker veel te weinig te achten Het abonnements-bedrag- van f ICS per jaar lean alleen betaald worden door de zakemnenschen. die onmogelijk builen te lefoon kunnen en het verlaagde tarief van f 120, pas sedert eenige maanden in wer king voor hen, die vallen onder degenen, die zich abonneerden ais particulieren, is tot dusverre geeu groot succes - hun aantal bedraagt niet meer dan een goede 4000 van het aantal abonné's, ook be grijpelijk, een bedrag van tien guldon per maand is nóg te veel voor tal van men- schen, want men krijgt er hel eerste jaar nog f47 hij voor aansluitingskoslon en moet, notabeiie!, eenzelfde bedrag ook betalen in geval van overschrijven, al is liet maar louter overboeking Hield de wethouder der bedrijven dezer dagen den Raad voor den gek, toen hij dat hoogc bedrag wêet aan het feit „dat bij over dracht altijd het toestel moet worden nagezien" een duur karweitje dat na zien, zelfs bij een eenvoudige overschrij ving' Neen, populair kan onder zulke voor waarden een Telefoon niet zjjn Of liet niel vee! goedkooper kan 'i is moei lijk te bcoordeelcn. maar 'l is toch wel eigenaardig, dat het rijk hel in kleine ee nogen, die reeds zooveel hadden gezien of geraden en die daar hoven, heel hoog boven dc aarde, in de maagdelijke lucht hadden kunuen droomen van 't onge kende, van aangezicht tol aangezicht met de ouiuetelijkheid. Willem, vroeg "Jacqueliene, weet je zeker, dat Phyllis je met liefheeft-' Ze had die woorden heel gauw achter elkaar en in weerwil van zich zelf ge zegd. v. Willem begon le lachen? Phyllis? Wel, ik hen er zeker vau dat ze me liefheeft maar als een kind Zoo even zei ik je wal we vroeger voor elkaar Waren en ik kan je ooL vertellen, wat ik thans voor haar ben Ze koestert een warme, heel trouwe genegenheid voor me. Ik beu kaar groo te vriend, haar redder, haar om, haar broeder haar heele familie iu één persoon vereeuigd 'en ik geloof ook een beetje haar dorp met zijn kerkje Ze houdt van me met allerliefste op wellingen van teederheid, met een volg zame, inpalmende gratie van een aan halig kind, dat zich bewust is van zijn macht. Eens heeft ze me zelfs ver weten, dat ik haar nooit kuste. ..Een broer kust zijn zuster toch ook wel, niet waar?. en sinds den dood van haar goede pleegmoeder werd 't lieve kind nooit meer door iemand gekust! Ze werpt zich aan mijn hals, ze nestelt zich legen me aan en zegf „Ik heb niemand dan jou in de wereld." Ze toaakt zich ongerust «ver ongelukken, meenten voor abonnements-bedragen van 1 65 f70 kan doen OH moet bij de tele- hooger tarief? Hoe het zij, begrijpelijk foon gelden hoe méér abonné's hoe is, dat men bij de behandeling der bc-« grooting op dat kleine abonnementen-tal wees en er plannen in de lucht schijnen te hangen om het gesprekken-tarief in te voeren ook in navolging van hetgeen het Rijk doet Of daarmede de Amsler- damsche telefoon in populariteit zal win nen, zal moeten blijken Keer ik nu tot onze tram terug. Wij trammen dus voor een dubbeltje schijnt erg billijk; wij, Hollanders, geven nu eenmaal gemakkelijk ecu dub beltje uit, maar er is toch zeker eenige wanverhouding in het feit, dal men even goed een dubbeltje moet betalen als men b v van hel Station naar den Dam tramt, als voor het afleggen van de geheelo baan van de lange ceinluurlijn van Cenlraal-Stalion naar Muiderpoort. via Rozengracht, P. C. eu Ceintuurhaan de verhouding is ten eenenmale zoek en logisch zou het dus zijn in te voe ren een sectie-stelsel, zooals men dat o. a. kent op de Londensche onder grond- en omnibuslijncn Maar men heeft de conducteurs destijds bevrijd van hun blikken trommels met allerlei soort kaartjes en zou die bij het in voeren van een sectie-stelsel weder moe ten invoeren en dus hun eenvoudige kaartjes-distributie van het oogeublik af schaffen, wat vermoedelijk veel gemop per van het personeel zou opwekken. Maar dat er iets zal moéten gebeuren, schijn! hoogst waarschijnlijk, want de tram is bezig heel wat van haar popu lariteit in te boeten. Het aantal pas sagiers neemt af Ts daar het uniforme dubbeltjes-tarief de schuld van? Voor een deel zeker wel, maar er zijn ook andere factoren, die de dalende inpo pulariteit beïnvloeden Allereerst de fiets Die is ontegenzeggelijk een geweldige iconcurrent van de tram geworden Wie in de ochtend- eu de namiddaguren die reeks fietsen door Leidschcslraat en over het Leidsche Plein ziet gaan wie dat fietseugedoe op z'n aardigst wil zien, moet trachten eens uit een der, aan de zijde Leidsche Kade gelegen. bovenza- len van hgt „American-Hotel" een aan blik le krijgen over hel nieuwe rolon- deplein bij het Leidsche Boschje staal verbaasd over het aantal dergenen, die van dit voertuig gebruik maken „Het lijkt wel of het fietsengebruik nóg meer toegenomen is sedert de de rijwielbe- lasiing is ingevoerd", merkte onlangs iemand tot mij op, toen we ons op het Leidsche Plein bevonden, èa '1 had er inderdaad iets van Evenwel, 'de fiets heett haar toene mende beteekenis zeker grootendeels te danken aan de buitengewone verbetering der bestrating der hoofdstad Vroeger, loeu we hier nog voort-„hobbelden" over ongelijke kei-bestraling, was een fietsrit, door Amsterdam heelemaal geen aan- genome bezigheid en was de tram een „uitkomst". Nu asphalt- en houtbestra ting steeds toegenomen zijn in allo deelen der stad, glijden de twee-wielers aange naam voorl en stellen velen, en zeker de jongeren, die in de buitenwijken wo nen, dit voertuig verre boven de Iram, ook al omdat in de binnenstad de tram een zich langzaam voortbewegend ver voermiddel is geworden Diensvolgens heeft de tram in verhouding tot dc bevolking aan passagiers aanmerkelijk verlorenen is hel lang geen gemakkelijke taak voor de directie om middelen te. vinden het aantal zóódanig omhoog krijgen, dat de exploitatie winstgevend kan zijn Vandaar, dat bij dc begrootmgs- besprekingen -allerlei middelen tot ver betering naar voren zijn gebracht, aller eerst het tarief. Daar zijn er, die een uni form tarief van een stuiver zouden wen- schen ik kan mij niel voorstellen, dat hel aantal passagiers daardoor zoodanig zou toenemen, dat men er mede uil zou komen oen secuelarief zou dan zeker voordeeliger blijken. Anderen meenden, dal de tram maar verdwijnen moet uit de binnenstad en plaats ma in Uw rug, lendenen of spieren. Pijn door rheumatiek, jicht, podagra, ischias, stram heid, stijven nek en rheumatische zenuw pijnen. Probeer eens Akker's Klooster-» balsem. Hij maakt uw spieren lenig, geneest alle ongemakken en lijden, die door boven genoemde "ziekten ontstaan. Neem heden eens een proef. Morgen zijt gij verbaasd en tevreden over de uitwerking er van. die me zouden kunnen overkomen en eiken avond snelt ze me, als ik thuis kom, tegemoet, blij me weer te zien Eiken morgen komt ze, als een roos zoo frisch, in haar witle peignoir, met nve ontbijten e» dan draagt ze haar haar in twee vlechten, nel zooals ze iden vorigen avond er mee ging sla pen llaar blik verraadt vreugde in 't icven 'l is heerlijk haar vertrou wen en jeugd le aanschouwen. Nooit heeft ze er zelfs maar aan gedacht, dal die onwaarschijnlijke intimiteit die haar als een klein kind volkomen kalm laat, mij wel eens niet zoo kalm zou kunnen laten Nu weet je, Jacqueline, op welke wijze Phyllis ine lief heeft. Het scheen jullrouw Albin 'toe als of een nauwelijks merkbaar barstje het timbre van de ernstige, volle, haar zofi welbekende stem liad gewijzigd. Zo dacht „Weet je nic! Willem, dat een, zekere diep gewortelde, onschul dige aanleg, die je eigen is, oorzaak kan zijn dat jc de lcleine schroomvallig beidjes, zonder welke je mannelijk voor oordeel zou kunnen twrijfelen aan do lieldc van een jong meisje, niet be speurt'. V^'eet je niet dat zoo'n liefde bijna absoluut vertrouwend kan zijl.. en dat dan een man zich geen vuriger, gezonder en tevens reiner liefde zou kunnen wensclien? En toch kwam ze in zich zelf tol 't besluit „Phyllis heeft lief. als een kind. Dèt is geen liefde Ze onthield zich echter van eenige (Ingez. Med.i ken voor motorbussen, maar - hóé veel bussen zou men dan niet moeten hebben eu zouden dié in staat blijken zooveel meuscnen te vervoeren als thant met tramwagens en hun bijwagens ge- s&hiedt? Daar komt hij. dat motorbussen in de nauwe binnenstad-straten al evenmin snel zouden kunnen rijden als de trams en dus zouden de fietsrijders, die thans veel spoediger op hun rijwiel hun be stemming kunnen bereiken dan met de tram, niet de minste reden hebben de motorbus te verkiezen. Men ziel. het vraagstuk is niet een voudig op te lossen; er dient iels op ge vonden te worde», bijaldien men een rroeger zoo populair bedrijf ten bate der burgerij op den duur zooal niet teil onder wil zien gaan, dan toch zien wor den een „strop" voor de gemeentekas Het is geen kleinigheid, dat het passa giersvervoer, niettegenstaande het dub beltjestarief en uitbreiding van het net, in drie jaar lijds met ongeveer drie inil- lioen passagiers is gedaald „Weer de fietsrijders uit cle drukke straten' heeft men ook al hooren op merken. „en hel tramvervoer op vele lijnen zal toenemenMij dunkt, een bedenkelijk en onbillijk vooi*stel. Als het wielrijdersverkeer een gevaar dreigt te worden in sommige deelen der stad - en men kan gerust zeggen, dat het op vele plaatsen reeds een gevaar qewor den s dan moet men ter wille der veiligheid van hel publiek uit die ge vaarlijke plaatsen het voerluïgenverkccr geheel of op bepaalde uren weren, maai dan ook auto's, vrachtwagens evengoed als fietsers Doch fietsrijders le weren met het doel om een gemeentelijk be drijf, dal 'niet schitterend gaat, er boven op Ie helpen, schijnt toch 'wel een eigen aardig, -om niet te zeggen een onbillijk soort van .protectie" Men zou zoo zeg gen „De gemeente heeft indertijd een bloeiend particulier bedrijf genaasd, zij moet, nu het niel meer zoo schitterend gaal. de consequenties van die daad dra gen in haar vollen omvang, madr de risico niel willen afwentelen op die burgers, die ei" buiten kunnen en zich op andere wijze zelf weten te helpen SIN! SANA GEMEENTERAAD VAN THOLEN. Dinsdag kwam de gemeenteraad van T li o 1 e n in openbare zitting bijeen. De heer Quist was de eenige afwezige. De notulen der vorige vergadering wer den ongewijzigd vastgesteld. Eenige missives van Ged. Staten wer den voor kennisgeving aangenomen. M. van Noort vroeg om een stukje ge meentegrond, waardoor hij in de moge lijkheid zou worden gesteld om in ver binding met een aan hem behoorend pak huis. een noodslachtplaats te kunnen stichten. De Voorzitter deelt mede dat B. en W. hiertegen geen bezwaren hebben en stelt voor om voorlöopig hieraan te voldoen, daar het terrein eerst aan den openba ren dienst moet worden onttrokken, De grond zou dan later in erfpacht kunnen worden afgestaan. De heer Goedegebuure vraagt in ver- op- of aanmerking en er ontstond een stille, die wat drukkend was Toen zei ze heel zacht Mijn beste Willem, ben jij 't niel, die liefheeft? Ik'! Maar Jacqeline, zie ik er dan uit als een verliefde? Kerjenn sloot zijn lippen W3t vaster op elkaar. Dit was 't eenige toeken van ontroering of misnoegen, dat zichtbaar was sinds hij in deze lichte kamer vol rozengeur knam, die hem herinnerde aan een ander salon, waar eenmaal ook bloemen geurden en waar hij die wel dra 'miët meer zou zien. Neen, Jacqueliene. ik heb Phyllis niel lief. althans niel wat jij daar onder verslaat. Misschien hel) ik to veel dagen en nachten te dicht bij haar geleefd en geademd Misschien wa ren 't te veel uren, waarop we, uitslui tend op elkaar aangewezen, nu een', gescheiden, dan weer hcreenigd wer den en als je eens wist, wat een allerliefst schepseltje ze is Werke lijk, ik geloof dat zelfs een heilige zijn hoofd er bij kwijt zou zijn geraakt •maar 'l mijne is gelukkig soliede! en mijn innige genegenheid voor het lieve vriendinnetje, voor wie ik vóór alles 't geluk wcnsch, is geen liefde Dan ben jij. zei Jacqueliene, meer dan een heilige Steeds bleef er een vriendelijke en eenigszins droevige ironie in haar blik. t (Wordt vervolgd.), del. pg. ons i alle aica's, leden, n 06. rtG van ee een ve ikend. ■coninge

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 5