FEOILLETQi So. 263. Zaterdag 7 November 1926 168" Jaargar;: Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. EERSTE BLAD. Abonnementsprijs per kwar taal: op de buitenwegen om Middelburg, en i?oor de andere gemeenten p. post f 2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- ■jingen f 2.30; weekabonnementen in Middelburg 18 sent per week. Adverjentiën worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van omranding. Gewone advertentiën: 30 cent per regel. Ingezonden Mededeelin- e n 50 cent per regel. Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: •van 17 regels f 2.10, elke regel meer 30 cent. Kleine advertentiën niet grooter dan vijf regels druks en waarbij ós aangegeven dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevra gen bureau dezer courant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent per stuk, Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau bezorgd zijn. Postcheque en Gironummer 43255. BINNENLAND. DE ORGANISATIE ONZER MARINE In de verschenen Mem. v. Antw. inza ke de begrooting van Marine worden de volgende beschouwingen gegeven over taak en organisatie onzer Marine Ten aanzien van de vloot in Tndië is de regeering van oordeel, dat, hoe on zeker de ontwikkeling van de toestanden in glndsche gewesten zich moge doen aanzien, noch de finaucieele draagkracht van Nederland, noch die van Indië toe laten, de zeemacht op breeder grondslag te vestigen. De zeemacht zal dientenge volge beperkt inoefen blijven tot dajgebe, wat onmisbaar is voor de vervulling van onze internationale verplichtingen uit een oogpunt van neutraliteilshandhaving en lidmaatschap van den Volkenbond* De weermacht zal tevens moeten zorgen voor rust en orde in den Archipel. Een scheepsmacht, samengesteld üit een kern van onderzeebooten, gesteund door kruisers, torpedojagers en vliegtui gen is voor het vervullen van genoemde taak aangewezen. Betreffende de reorganisatie van de vloot in Nederland wordt medege deeld, dat de taak der zeemacht bestaat in het handhaven der neutraliteit in de territoriale wateren, terwijl in geval van oorlog, steun verleend moet wor den aan de landmacht, in hoofdzaak door afsluiten en versperren van zeegaten en riviermonden; het bezit van ohderzce- booten zal den vijand dwingen,lot groote krachtsinspanning en dit wapen zal bij de verdediging van het zeefront zorgen voor het offensieve element. Voor haar eigenlijke functie moet de vloot in hoofdzaak bestaan uit onderzee DE REISGEN80TF. Roman uit het Fransch van GUY LHANTEPLEURE. Geautoriseerde vertaling van W. H. C. 54). 15 Februari. Ons leven is kalm, soms wal eento nig... 't Ts me dikwijls of 'ik alleen ben... en niet altijd als Willem uit is1... Er zijn dagen, waarop hij gelukkig schijnt me te zien, bij me te zijn en met me te praten, dagen, dat hij zoo eenvoudig, goed en zacht isEr zijn ook dagen dat hij wel even goed is, maar dat ik niet wijs uit hem kan worden en hee- lemaal niet zacht dagen, dat men zou denken, dat ik hem verveel, en rils ik 't hem zeg, dan kijkt hij ongelukkig en zweert me dat 't niet waar is. 's Zondags gaan we samen uit. Ik geloof dat Willem denkt met mij te moeten wandelen als met een kind, dal je „in de kost" hebt en dat zijn vrijen dag heeft. Verleden Zondag, 't was mooi weer zijn we naar 'l Bo'is gegaan en gingen ergens theedrinken. Een schilder, dien Willem kent, kwam aan ons tafeltje zit ten en nam ons mee naar de Galerie Pe ilt, om zijn werk te zien, dat hij daar ex booten, mijnenleggers en enkele pantser- booten. "Met onze toch steeds beperkte middelen is het uitgesloten clat verken ning en krachtige gevechtsactie lot op zeer grooten afstand van 'de Jcust met wa tervliegtuigen zou kunnen worden door gezet; bovendien zou onder onze omstan digheden het mit van zulke handelingen niet evenredig zijn aan de daartoe ver- eischte krachtsontwikkeling Hel is veel meer aangewezen alle kracht der lucht macht te concentreeren op het oogenblik der landing. Hiervoor zijn landvliegtnigcu het best geschikt zoodat daartoe" in de oorlogsformatie der marine geen water-1 vliegtuigen behooreu voor te komen. De vredestaak der marine be- staat naast vorming van "eigen personeel, in hoofdzaak in het verzorgen van de eerste opleiding van personeel met het oog op de behoefte der maritieme verde diging van Ned. Indië, voorzoover dat uil Nederland moet wórden verkregen. Voorts omvat de vredestaak het uit oefenen van politietoezicht op de Noord- zeevisscherij en het vlagvertoon. Voor dit laatste kan nog verscheide ne jaren worden beschikt bver de san- viezige pantserschepen. De organisatie van den marine-luchtvaartdienst zal in verband met de luchtvaartafdeelng van de landmacht naar de aangegeven begin-, selen worden herzien. Het bedrijf der marine in Nederland zal naar deze beginselen worden omge werkt, daarbij rekening houdende met het feit, dat in de 'eerste plaats tijdens de overgangsperiode, die wel meerdere jaren duren zak een goede aanpassing moet worden verkregen, a&n hetgeen voor de vloot in Ned.-Indië zal worden ver- eischt. Zoodra het overleg met de Indische regeering is beëindigd, zal een wetsont werp worden ingediend, waarbij liet be heer en de nieuwe organisatie der vlooi worden vastgesteld. IN EN OM DE HOOFDSTAD; CLIV. Betere verkeersregeling en kiosken. Subsidies met een schaduwzijde. Ik stond op het Leidschc Plein voor den Stadsschouwburg en nadat ik eeni- gen tijd had toegekeken, was ik tot de wetenschap gekomen, dat de Amster dammers het werkelijk beginnen te leeren. Waarmede ik zeggen wil, dat we hier over een jaartje b v. alle kans hebben den slechten naam, dat het hier op straat een vrij-ge vochten, ordelooze bende is, zullen hebben verloren, iels waarover we ons dan slechts zullen kunnen verheugen. Ik zeg dit in verband met de nieu we maatregelen van orde, welke door de politie sedert cenige dagen zijn inge voerd om hel verkeer te regelen Wij hebben nu hier en daar: op den Dam, op hel Leidschc Plein en op nog en kele andere drukke punten, verkeers agenten gekregen, die post hebben gevat bij een mechanisch slopbord. De po litieman, staande bij een dergelijk op een druk kruispunt geplaatst signaal, in casu het Leidsche Plein, had het woord „stop" gekeerd naar Leidsche straal en Leidsche Boschje en vóór de oranje-lijnen aan beide kanten over het asphalt getrokken, sloplen de voertuigen, waardoor het verkeer van Wetering schans en Marnixstraat én omgelceerd door kon gaan en de voetgangers zon der gevaar konden oversteken. Daarna draaide hij stop-bevel 45 graden om en nu ging het verkeer in de richting Leid- schestraatLeidsche Boschje en omge keerd voort en stond dal lusschen We teringschans en Marnixstraat lijdelijk slib Vrachtwagens, auto's, fietsers heusch, ook de „kannibalen" van den weg de fietsrijders met slagers- en kruideniers- manden stonden stil voor de gekleurde lijnen. Reeds binnen eenige dagen na het invoeren van den nieuwen maatre gel heeft deze gepakt, en wanueer "bin nen ^enkele weken dergelijke stopsignalen zullen geplaatst zijn op nog tal van an dere gevaarlijk geworden kruispunten der hoofdstad, zullen we er héél wat beter op geworden zijn en zullen vooral mijn provincie-vrienden, als zij uit hun rustiger stad liier gekomen zijn, zich met méér vertrouwen in het Amsler- damschc straatgewoel begeven dan voor velen hunner lot dusverre hel geval zal zijn geweest. Niet, dat nu alles op eenmaal vol maakt is geworden, geen sterveling die het zal Üurven beweren, er valt heusch nfog een heele boel le verbeteren; de opvoeding nioet nog verder gaan; de fiet sers moeten nog leeren, dal de open bare breede wegen geen renbanen zijn; de politie moet nog welen le voorkomen, dat de openbare weg, zooals bij de schippersbeurs op het Damrak en op liet Stationsplein, geen plaatsen zijn voor opeenhoping van menschen, die anderen in den weg staan of van ven tende, schreeuwende jongens en meis jes, die het anderen lastig maken maar we durven veronderstellen, dat ook dóaraan een emdé zal komen. La ten we \oorloopig al tevreden zijn met het nieuwste goede dat ons gegeven is. "Vóóruil gaan we naar de groote stads- aliures. Dat we in een paar groote winkelmagazijnen een postkantoor heb ben gekregen, vertelde ik u reeds vroe ger, er komen er ook daarvan meer in andere stadsdeelen en in kleinere win kels en als ik al die, naar Engcl'sch voorbeeld ingevoerde verbeteringen zie, Ge wricksrheamatiek, Griep Hoofd- en Zenuwpijnen. Na 30 jaar lijden eindelijk genezen. De schilder v. d. Heuvel. Talmastr. 18 A'dam, de bekende teekenaar en ontwerper op reclame- gebied schrijft ons: „Op mijn 14e jaar begon ik reeds aan rheumatiek te lijden, welke kwaal met de jaren steeds verergerde zoodat ik ontelbare malen wekenlang te bed lag, met in staat mij 'e verroeren. Door verschil lende doktoren ben ik b - - handeld geworden, c-htcr zonder blijvend resu''-.:t. Telkens weer kwamen de rheumatische aandoenin gen terug, welke bi) :uij de geringste beweging ont zettende pijnen veroor zaakten en mij weken laDg beletten mijn werkzaam heden te vernch ten. Ver schillende middelen heb ik beproefd, echter steeds zonder resultaat. Ik had reeds zooveel over Togal-tabletten gelezen en ook gehoord van kennissen die door haar gebruik ge nezen waren van Rheumatische aandoeningen, andere van Griep. Influenza of Zenuwpijnen da- ik besloot het ook eens te probeeren. Reeds na de eerste flacon verminderde de pijnen en na ge bruik van enkele flacons d f2 was ik geheel hersteld. Zelfs het vochtige seizoen van verleden j'aar deed mijn rheumatische aandoeningen niet terugkeeren, zoodat ik lederen lijder aan gewrichts rheumatiek ten sterkste kan aanraden onmiddellijk bij de dichtst bijzijnde apotheek of drogist Togal J.V.O. HEUVEL tabletten te halen." (Ingez. Med.) dan denk ik nog wel eens terug aan een reeds sedert jaren overleden ge meen Icraadslid, wijlen den heer Bren gers. Hij deed veel zaken mei den „ovcj-- kanl", kwam daardoor veel in Engeland en ïjvcrae in acn Raad toen vaak voor het invoeren van verbeteringen langs den openbaren weg, die hij te Londen had gezien men lachte er toen om. spotte er mede hij is nu in hel gelijk gesteld, maar heeft die „overwinning' evenmin mogen beleven als het Eügel- sche parlementslid, dat reeds lang vóór de wereldoorlog uitbrak elk jaar in het Lagerhuis zijn: „Er moet een zomertijd worden ingevoerd" verkondigde, doch reeds uit dit aardschc leven was weg genomen vóór zijn ideaal verwezenlijkt werd. Er is nu nog een ander „nummer" op het programma van Amsterdamsche verbeteringen, n 1. het oprichten van be tere kiosken langs den openbaren weg voor den verkoop van dagbladen, e. <L Al jaren lang kennen we hier op vele stadspleinen, die kleine roodgeschilderde gebouwtjes van de „Amsterdamsche Ki osk-onderneming", handige „dingetjes", doch ze, of beter gezegd degenen die ze exploiteerden, zijn niet mei hun tijd medegegaan. Ze waren eigenlijk altijd al le kinderachtig in hun opzet en ik heb steeds de arme juffers beklaagd, die gedoemd waren in zulk een clleudig- kleinc ruimte hun zittend werk te ver richten. Dat zal nu anders worden, £)e plannen zijn er om degelijker ge bouwtjes van dien aard op te richten, die zich zooveel mogelijk zullen aan passen aan de omgeving, waarin zij te slaan komen; waarin de bedienende juffrouw meer ruimte zal hebben; waar in een behoorlijk privaat zal zijn en waar men een goede ruirale zal kunnen af zonderen voor publiek lelefoon-verkecr thans hebben enkele kiosken zoo n teiefoon-gelegenheid aan den buitenkant, doch het is hl te primitief van uilvoe ring. De verbetering zal dus een nieu we slap zijn in de goede richting Eerstdaags zal de Raad weder be ginnen aan hel groote jaarlijksche werk, waarbij de gehcelp gemeentelijke huis houding gedurende een paar weken on derstboven gehaald wordt gelukkig slechts in figuurlijken zin, in vriende lijke en soms onvriendelijke bewoordin gen hel vaststellen van de begreoliug. Wij zijn er de laatste weken aan herinnerd door de beschouwingen in de afdeeliugen en het antwoord van B. en W. daarop, die de dagbladen ons voorgelegd hebben en we hebben daar bij ook o. a. gelezen, welltc subsidies door het Dagelijksch Bestuur worden rgesleld voor Instellingen van kunst en wetenschap En de vermefding daar- doc-l mij den'ken aan twee belang rijke instellingen van onze stad, de eene op kunstgebied, het Concertgebouw, de andere op wetenschappelijk gebied, on- „Artis" Geen van beide verkeeren 'in bioeiendeu toestand, hoewel ze heide 'erdienden door de burgerij zoodanig „beschermd" tc worden, dat ze hel zon der gemeente-subsidies zonden kunnen stellen Want, dergelijke instellingen zou den er teilelijk beter aan toe zijn als zij nol zonder steun uil de gemeentekas zouden kunnen doen, omdat zij uiteraard door hol aanvaarden van subsidie aan voorwaarden, liuu door de gemeentelijke overheid gesteld, hebben te voldoen Met betrekking lol het Concertgebouw is reeds gebleken, dal zelfs de gemeen te-subsidie niet voldoende was om alle moeilijkheden daar le kunnen ontgaan; (Ingez Med.) poseert; 't was zeer belangwekkend Hij vroeg vergunning aan Willem om mijn portret le schilderen voor den „Salon", maar Willem zei, dal mijn gezicht b hoort tol die waarvan men de gelijkenis loch niet kan treffen en dat de onder neming wagen, gelijk zou staan met lijd verknoeien. Een weinig minzaam antwoord, én voor den schilder, cn voor mij! Ik vraag me zelf af of die and-ere vrouw knap zou zijn... ik denk heclemaul niet aan haarIk heb natuurlijk mijn eigen idee over haar maaier van leven, een bestaan, dat met 't mijne niet le maken heeft. Maar 't is een nieuw, vervelend iets, dal er bij komtik moei me zelf dwin gen er niet aan te denken Ik wilde dat er als vergoeding iets. heel prettigs was; dan zou ik me zelf dwingeu daaraan te denken 20 Februari Een groote verrassing! Juffrouw Jac queline Albin is le Parijs aangekomen en is van plan er eenige maanden door te brengen, alvorens te beslissen of ze zich in Frankrijk zal vestigen of wel haar la ven van reizen cn trekken voort zal zet ten. "Willem is haar aan hel station gaan afhalen. Als juffrouw Albiu haar terugkeer drie maanden eerder had aangekondigd, was ik niet de vrouw van Willem! I Zou Willem er berouw van hebben, mij te hebben getrouwd? Kort geleden dacht ik zelfs niet aan die vraag en nu rijst ze onophoudelijk bij me op 22 Februari... Ik heb zeer verbaasd geslaan.Juf frouw Albin is al dertig jaar Ik dacht dat men op dien leeftijd er oud; zou uit zien en niet meer meetelde. Heelemaal nietl Juffrouw Albin ziet er zeer jong uit; ze heeft hel mooiste kastanje bruine haar en de mooiste blauwe oogen van de wereld, regelmatige trekken en een prachtig teint Ze is nog heel mooi, hoewel, na-ar mijn smaak, wat te zwaar... Ik moet er nog bij vertellen dat liaan jlailor made"' costuum, vau zuiver En- gelschen snit, haar voortreffelijk slaat. Ze kuste me dadelijk en keek me toen aandachtig en oprecht aan, Waarop ze me opnieuw kuste, terwijl ze, even als Willem zoo dikwijls zegl, uitriep: Mijn hemel, wat ziet u er jong uil! Ze had te Fougères, waar ze uu van daan komt, twee brieven van Willem gevonden ,eeu, waarin hij schreef over mijn eïlendigen toestand en den and(ere waarin hij haar kennis gaf van ons huwelijk. Toen ik haar vroeg of ze niet zeen verbaasd was geweest, toen ze vernam dat Willem ging trouwen, antwoordde ze, glimlachend „Neen; de eerste brief, die ik ook "t eerst las, was voldoende om me op den inhoud van de tweede voor le bereiden." de gemeente heeft nog extra moeten bij springen en de dirigenten-salarissen heeft men dienen in tc krimpen Hoeveel beter zou ous beroemde orchest er aan toe zijn als een degelijk stamkapitaal bestond, waaruit alle kosten steeds be taald zouden kunnen worden, zonder dat men van gemeenlehulp afhankelijk behoefde le zijn Er zijn in ons land het is meermalen gebleken cn ons schitterend Koninklijk Koloniaal Insti tuut is er een der meest sprekende voop beelden van nog genoeg menschen, die met aardschc goederen rijkelijk ge zegend, schatten over hebben om uit liefde voor kunst en wetenschap en maatschappij, grootsche stichtingen tot stand te brengen Mij heeft het daarom steeds verbaasd, dat een zoo hoog staan de instelling als het Concertgebouw niet \door dezulken zóó flink geholpen wordt, dat geen financicele zorgen ooit aan exploitatie van hel gebouw en het in stand houden van een Ten volle te reden orchest in den weg kunnen staan Ook van een insleRing als onze „Arlis" geldt feitelijk hetzelfde Die pracht- slichting beleeft, zooals het onlangs uit gebracht jaarverslag aantoont, eveneens moeilijke lijden. liet aantal leden, dat bij den aanvang van het vereenigings- jaar op 1 Mei 1924^ bedroeg 3694, was vergelijking van hel jaar te voren met ongeveer 300 gedaaffl. Dit leden- lal is ontegenzeggeiiju voor een stad van 700 000 inwoners klein te noemen, vooral wanneer men in aanmerking neemt, dal de contributie slechts dertig gulden bedraagt voor een geheel jaar Het jaarverslag wijt hel verminderen an dit ledental aan verschillende om standigheden. Een dier factoren heet te zijn het hoogc tramlaricf, hetwelk vooi1 .verderaf wonenden een geregeld bezoek pan "Arlis" te duur doet worden Ik kan mij haast niet voorstellen, dat deze red-en voor minder druk bezoek erg veel •ichl in de- schaal kan leggen, want een tramtarief van tien cent per rit is bezwaarlijk te hoog te noemen, althans niet in onze dagen, nu de gulden veel minder koopwaarde bezit dan in de vóór den-oorlog jaren. Daarentegen lijken mij de andere re denen voor den minderen „Artis"-steun begrijpelijker Allereerst het heflen van een belasting van publieke vermakelijk heden voor liet bezoeken der concerlen, die er worden gegeven IIoc hel mogelijk is, dat men een dergelijke belasting kan heffen voor hel bezoeken Juffrouw Jacqueline deed ons 'l ge noegen, den dag na haar aankomst bij ons te komen dejeunecren. Willem heeft gelijk; ze -is zeer intelligent en zeer ontwikkeld. Aan tafel sprak ze met Wil lem over haar reizen. Ze heeft van all ies gezien cn Willem weet alles; hij deed haar vragen, die nooit in me zoun den zijn opgekomen en waarop hij dade lijk antwoord kreeg Toen was "t haar beurt hem vragen,te stellen cn ik heb geconstateerd dal zeveel beter clan -ik begreep wat Willem haar mededeelde van zijn onderzoekingen op vli-ggebied en van zijn reeds verkregen resultaten 't Was prettig hun gesprek te volgen. Toch mengde zich eenig verdriet ia mijn. genoegen, want ik begreep duidelijk, terwijl ik naar hen luisterde welk een afstand er gelegen is tusschen een man als Willem en e ne luchthartig .goedlachs- en onbelebkenend meisje als ik. Het dejeuner was goed toebereid en werd goed opgediend,. De tafel hier en daar met een bloem versierd, zag er keurig uil. Juffrouw Albin maakte me over allerlei dingen haar compliment Ze hield niet óp, 't salon te bewonde ren. Ze sloeg een boek open. nam mijn borduurwerk in haar handen ,rook aan de viooltjes ,.en zei: „In dit sqlou is 't - prettig om le lezen en le handwerken., men leeft er!" Toen kwam ze bij 't venster, keek een -oogenblik naar den tuin en ging loen weer naar Willem. Al zou je nel zoo lang cn nel zoo ver gereisd hebben als ik, Willem;'geen plekje ter wereld zou je kunneu vinden, waarvan je, met meer recht zou kunnen zeggen, dat 't gemaakt is voor t geluk Niet waar? Dat kleine meisje heeft hier in huis den heeleu boel door el kaar gegooid ,mijn meubels en mijn ge woonten en thans zou ilc me dit „plekje ter wereld zooals je 't noemt, Jacque line. niet meer kunnen voorstellen zon der de fantasie, de gratie en dia vroo- lijkheid, die dat kleine meisje er heeft gebracht Waarom heeft Willem ook niet ge zegd: hel geluk" Een paar minuten was ik, terwijl er iemand kwam, die Willem moest spreken, met Jacqueline alleen. Ze keek me weer asn met dien diepen blik, die lot de ziel doorkrijgt, en zei. Heb hem lief kkleine Phyllis..,.' De liefde van een hart als 't zijne is een schal, waarvan je de gansclie waarde nog niet kent, omdat je nog zoo jong benten omdat men zich op jouw leeftijd laat aanbidden, misschien te recht!En je bent zoo lieftallig mooi! Toen ik je zag, dacht ik, ik weet niet waarom, aan een rosen lotusen toen a an een klein, Japansch danseresje met Eugclsch bloed in haar aderen, waaraan men een naam had gegeven, die beteckent „glimlach van de lente'

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 1