FEOILLETQi
So. 263.
Zaterdag 7 November 1926
168" Jaargar;:
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar
taal:
op de buitenwegen om Middelburg, en
i?oor de andere gemeenten p. post f 2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
■jingen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
sent per week.
Adverjentiën worden berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30
cent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
e n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
•van 17 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
grooter dan vijf regels druks en waarbij
ós aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra
gen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk,
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
Postcheque en Gironummer 43255.
BINNENLAND.
DE ORGANISATIE ONZER MARINE
In de verschenen Mem. v. Antw. inza
ke de begrooting van Marine worden
de volgende beschouwingen gegeven over
taak en organisatie onzer Marine
Ten aanzien van de vloot in Tndië
is de regeering van oordeel, dat, hoe on
zeker de ontwikkeling van de toestanden
in glndsche gewesten zich moge doen
aanzien, noch de finaucieele draagkracht
van Nederland, noch die van Indië toe
laten, de zeemacht op breeder grondslag
te vestigen. De zeemacht zal dientenge
volge beperkt inoefen blijven tot dajgebe,
wat onmisbaar is voor de vervulling van
onze internationale verplichtingen uit een
oogpunt van neutraliteilshandhaving en
lidmaatschap van den Volkenbond* De
weermacht zal tevens moeten zorgen
voor rust en orde in den Archipel.
Een scheepsmacht, samengesteld üit
een kern van onderzeebooten, gesteund
door kruisers, torpedojagers en vliegtui
gen is voor het vervullen van genoemde
taak aangewezen.
Betreffende de reorganisatie van de
vloot in Nederland wordt medege
deeld, dat de taak der zeemacht bestaat
in het handhaven der neutraliteit in de
territoriale wateren, terwijl in geval
van oorlog, steun verleend moet wor
den aan de landmacht, in hoofdzaak door
afsluiten en versperren van zeegaten en
riviermonden; het bezit van ohderzce-
booten zal den vijand dwingen,lot groote
krachtsinspanning en dit wapen zal bij
de verdediging van het zeefront zorgen
voor het offensieve element.
Voor haar eigenlijke functie moet de
vloot in hoofdzaak bestaan uit onderzee
DE REISGEN80TF.
Roman uit het Fransch
van GUY LHANTEPLEURE.
Geautoriseerde vertaling van W. H. C.
54).
15 Februari.
Ons leven is kalm, soms wal eento
nig... 't Ts me dikwijls of 'ik alleen
ben... en niet altijd als Willem uit is1...
Er zijn dagen, waarop hij gelukkig schijnt
me te zien, bij me te zijn en met me
te praten, dagen, dat hij zoo eenvoudig,
goed en zacht isEr zijn ook dagen
dat hij wel even goed is, maar dat ik
niet wijs uit hem kan worden en hee-
lemaal niet zacht dagen, dat men zou
denken, dat ik hem verveel, en rils ik
't hem zeg, dan kijkt hij ongelukkig en
zweert me dat 't niet waar is.
's Zondags gaan we samen uit. Ik
geloof dat Willem denkt met mij te
moeten wandelen als met een kind, dal
je „in de kost" hebt en dat zijn vrijen
dag heeft.
Verleden Zondag, 't was mooi weer
zijn we naar 'l Bo'is gegaan en gingen
ergens theedrinken. Een schilder, dien
Willem kent, kwam aan ons tafeltje zit
ten en nam ons mee naar de Galerie Pe
ilt, om zijn werk te zien, dat hij daar ex
booten, mijnenleggers en enkele pantser-
booten. "Met onze toch steeds beperkte
middelen is het uitgesloten clat verken
ning en krachtige gevechtsactie lot op
zeer grooten afstand van 'de Jcust met wa
tervliegtuigen zou kunnen worden door
gezet; bovendien zou onder onze omstan
digheden het mit van zulke handelingen
niet evenredig zijn aan de daartoe ver-
eischte krachtsontwikkeling Hel is veel
meer aangewezen alle kracht der lucht
macht te concentreeren op het oogenblik
der landing. Hiervoor zijn landvliegtnigcu
het best geschikt zoodat daartoe" in de
oorlogsformatie der marine geen water-1
vliegtuigen behooreu voor te komen.
De vredestaak der marine be-
staat naast vorming van "eigen personeel,
in hoofdzaak in het verzorgen van de
eerste opleiding van personeel met het
oog op de behoefte der maritieme verde
diging van Ned. Indië, voorzoover dat uil
Nederland moet wórden verkregen.
Voorts omvat de vredestaak het uit
oefenen van politietoezicht op de Noord-
zeevisscherij en het vlagvertoon.
Voor dit laatste kan nog verscheide
ne jaren worden beschikt bver de san-
viezige pantserschepen. De organisatie
van den marine-luchtvaartdienst zal in
verband met de luchtvaartafdeelng van
de landmacht naar de aangegeven begin-,
selen worden herzien.
Het bedrijf der marine in Nederland
zal naar deze beginselen worden omge
werkt, daarbij rekening houdende met
het feit, dat in de 'eerste plaats tijdens
de overgangsperiode, die wel meerdere
jaren duren zak een goede aanpassing
moet worden verkregen, a&n hetgeen voor
de vloot in Ned.-Indië zal worden ver-
eischt.
Zoodra het overleg met de Indische
regeering is beëindigd, zal een wetsont
werp worden ingediend, waarbij liet be
heer en de nieuwe organisatie der vlooi
worden vastgesteld.
IN EN OM DE HOOFDSTAD;
CLIV.
Betere verkeersregeling en kiosken.
Subsidies met een schaduwzijde.
Ik stond op het Leidschc Plein voor
den Stadsschouwburg en nadat ik eeni-
gen tijd had toegekeken, was ik tot de
wetenschap gekomen, dat de Amster
dammers het werkelijk beginnen te
leeren. Waarmede ik zeggen wil, dat we
hier over een jaartje b v. alle kans
hebben den slechten naam, dat het hier
op straat een vrij-ge vochten, ordelooze
bende is, zullen hebben verloren, iels
waarover we ons dan slechts zullen
kunnen verheugen.
Ik zeg dit in verband met de nieu
we maatregelen van orde, welke door
de politie sedert cenige dagen zijn inge
voerd om hel verkeer te regelen Wij
hebben nu hier en daar: op den Dam,
op hel Leidschc Plein en op nog en
kele andere drukke punten, verkeers
agenten gekregen, die post hebben gevat
bij een mechanisch slopbord. De po
litieman, staande bij een dergelijk op
een druk kruispunt geplaatst signaal,
in casu het Leidsche Plein, had het
woord „stop" gekeerd naar Leidsche
straal en Leidsche Boschje en vóór de
oranje-lijnen aan beide kanten over het
asphalt getrokken, sloplen de voertuigen,
waardoor het verkeer van Wetering
schans en Marnixstraat én omgelceerd
door kon gaan en de voetgangers zon
der gevaar konden oversteken. Daarna
draaide hij stop-bevel 45 graden om en
nu ging het verkeer in de richting Leid-
schestraatLeidsche Boschje en omge
keerd voort en stond dal lusschen We
teringschans en Marnixstraat lijdelijk slib
Vrachtwagens, auto's, fietsers heusch,
ook de „kannibalen" van den weg de
fietsrijders met slagers- en kruideniers-
manden stonden stil voor de gekleurde
lijnen. Reeds binnen eenige dagen na
het invoeren van den nieuwen maatre
gel heeft deze gepakt, en wanueer "bin
nen ^enkele weken dergelijke stopsignalen
zullen geplaatst zijn op nog tal van an
dere gevaarlijk geworden kruispunten
der hoofdstad, zullen we er héél wat
beter op geworden zijn en zullen vooral
mijn provincie-vrienden, als zij uit hun
rustiger stad liier gekomen zijn, zich
met méér vertrouwen in het Amsler-
damschc straatgewoel begeven dan voor
velen hunner lot dusverre hel geval zal
zijn geweest.
Niet, dat nu alles op eenmaal vol
maakt is geworden, geen sterveling die
het zal Üurven beweren, er valt heusch
nfog een heele boel le verbeteren; de
opvoeding nioet nog verder gaan; de fiet
sers moeten nog leeren, dal de open
bare breede wegen geen renbanen zijn;
de politie moet nog welen le voorkomen,
dat de openbare weg, zooals bij de
schippersbeurs op het Damrak en op
liet Stationsplein, geen plaatsen zijn
voor opeenhoping van menschen, die
anderen in den weg staan of van ven
tende, schreeuwende jongens en meis
jes, die het anderen lastig maken
maar we durven veronderstellen, dat
ook dóaraan een emdé zal komen. La
ten we \oorloopig al tevreden zijn met
het nieuwste goede dat ons gegeven is.
"Vóóruil gaan we naar de groote stads-
aliures. Dat we in een paar groote
winkelmagazijnen een postkantoor heb
ben gekregen, vertelde ik u reeds vroe
ger, er komen er ook daarvan meer in
andere stadsdeelen en in kleinere win
kels en als ik al die, naar Engcl'sch
voorbeeld ingevoerde verbeteringen zie,
Ge wricksrheamatiek, Griep
Hoofd- en Zenuwpijnen.
Na 30 jaar lijden eindelijk genezen.
De schilder v. d. Heuvel. Talmastr. 18 A'dam,
de bekende teekenaar en ontwerper op reclame-
gebied schrijft ons: „Op mijn 14e jaar begon ik
reeds aan rheumatiek te lijden, welke kwaal met
de jaren steeds verergerde zoodat ik ontelbare
malen wekenlang te bed lag, met in staat mij 'e
verroeren. Door verschil
lende doktoren ben ik b - -
handeld geworden, c-htcr
zonder blijvend resu''-.:t.
Telkens weer kwamen de
rheumatische aandoenin
gen terug, welke bi) :uij de
geringste beweging ont
zettende pijnen veroor
zaakten en mij weken laDg
beletten mijn werkzaam
heden te vernch ten. Ver
schillende middelen heb ik
beproefd, echter steeds zonder resultaat. Ik had
reeds zooveel over Togal-tabletten gelezen en ook
gehoord van kennissen die door haar gebruik ge
nezen waren van Rheumatische aandoeningen,
andere van Griep. Influenza of Zenuwpijnen da-
ik besloot het ook eens te probeeren. Reeds na
de eerste flacon verminderde de pijnen en na ge
bruik van enkele flacons d f2 was ik geheel
hersteld. Zelfs het vochtige seizoen van verleden
j'aar deed mijn rheumatische aandoeningen niet
terugkeeren, zoodat ik lederen lijder aan gewrichts
rheumatiek ten sterkste kan aanraden onmiddellijk
bij de dichtst bijzijnde apotheek of drogist Togal
J.V.O. HEUVEL
tabletten te halen."
(Ingez. Med.)
dan denk ik nog wel eens terug aan
een reeds sedert jaren overleden ge
meen Icraadslid, wijlen den heer Bren
gers. Hij deed veel zaken mei den „ovcj--
kanl", kwam daardoor veel in Engeland
en ïjvcrae in acn Raad toen vaak voor
het invoeren van verbeteringen langs
den openbaren weg, die hij te Londen
had gezien men lachte er toen om.
spotte er mede hij is nu in hel gelijk
gesteld, maar heeft die „overwinning'
evenmin mogen beleven als het Eügel-
sche parlementslid, dat reeds lang vóór
de wereldoorlog uitbrak elk jaar in het
Lagerhuis zijn: „Er moet een zomertijd
worden ingevoerd" verkondigde, doch
reeds uit dit aardschc leven was weg
genomen vóór zijn ideaal verwezenlijkt
werd.
Er is nu nog een ander „nummer"
op het programma van Amsterdamsche
verbeteringen, n 1. het oprichten van be
tere kiosken langs den openbaren weg
voor den verkoop van dagbladen, e. <L
Al jaren lang kennen we hier op vele
stadspleinen, die kleine roodgeschilderde
gebouwtjes van de „Amsterdamsche Ki
osk-onderneming", handige „dingetjes",
doch ze, of beter gezegd degenen die
ze exploiteerden, zijn niet mei hun tijd
medegegaan. Ze waren eigenlijk altijd
al le kinderachtig in hun opzet en ik
heb steeds de arme juffers beklaagd,
die gedoemd waren in zulk een clleudig-
kleinc ruimte hun zittend werk te ver
richten. Dat zal nu anders worden,
£)e plannen zijn er om degelijker ge
bouwtjes van dien aard op te richten,
die zich zooveel mogelijk zullen aan
passen aan de omgeving, waarin zij te
slaan komen; waarin de bedienende
juffrouw meer ruimte zal hebben; waar
in een behoorlijk privaat zal zijn en waar
men een goede ruirale zal kunnen af
zonderen voor publiek lelefoon-verkecr
thans hebben enkele kiosken zoo n
teiefoon-gelegenheid aan den buitenkant,
doch het is hl te primitief van uilvoe
ring. De verbetering zal dus een nieu
we slap zijn in de goede richting
Eerstdaags zal de Raad weder be
ginnen aan hel groote jaarlijksche werk,
waarbij de gehcelp gemeentelijke huis
houding gedurende een paar weken on
derstboven gehaald wordt gelukkig
slechts in figuurlijken zin, in vriende
lijke en soms onvriendelijke bewoordin
gen hel vaststellen van de begreoliug.
Wij zijn er de laatste weken aan
herinnerd door de beschouwingen in
de afdeeliugen en het antwoord van B.
en W. daarop, die de dagbladen ons
voorgelegd hebben en we hebben daar
bij ook o. a. gelezen, welltc subsidies
door het Dagelijksch Bestuur worden
rgesleld voor Instellingen van kunst
en wetenschap En de vermefding daar-
doc-l mij den'ken aan twee belang
rijke instellingen van onze stad, de eene
op kunstgebied, het Concertgebouw, de
andere op wetenschappelijk gebied, on-
„Artis" Geen van beide verkeeren
'in bioeiendeu toestand, hoewel ze heide
'erdienden door de burgerij zoodanig
„beschermd" tc worden, dat ze hel zon
der gemeente-subsidies zonden kunnen
stellen Want, dergelijke instellingen zou
den er teilelijk beter aan toe zijn als
zij nol zonder steun uil de gemeentekas
zouden kunnen doen, omdat zij uiteraard
door hol aanvaarden van subsidie aan
voorwaarden, liuu door de gemeentelijke
overheid gesteld, hebben te voldoen
Met betrekking lol het Concertgebouw
is reeds gebleken, dal zelfs de gemeen
te-subsidie niet voldoende was om alle
moeilijkheden daar le kunnen ontgaan;
(Ingez Med.)
poseert; 't was zeer belangwekkend Hij
vroeg vergunning aan Willem om mijn
portret le schilderen voor den „Salon",
maar Willem zei, dal mijn gezicht b
hoort tol die waarvan men de gelijkenis
loch niet kan treffen en dat de onder
neming wagen, gelijk zou staan met lijd
verknoeien.
Een weinig minzaam antwoord, én
voor den schilder, cn voor mij!
Ik vraag me zelf af of die and-ere
vrouw knap zou zijn... ik denk heclemaul
niet aan haarIk heb natuurlijk mijn
eigen idee over haar maaier van leven,
een bestaan, dat met 't mijne niet le
maken heeft.
Maar 't is een nieuw, vervelend iets,
dal er bij komtik moei me zelf dwin
gen er niet aan te denken
Ik wilde dat er als vergoeding iets.
heel prettigs was; dan zou ik me zelf
dwingeu daaraan te denken
20 Februari
Een groote verrassing! Juffrouw Jac
queline Albin is le Parijs aangekomen en
is van plan er eenige maanden door te
brengen, alvorens te beslissen of ze zich
in Frankrijk zal vestigen of wel haar la
ven van reizen cn trekken voort zal zet
ten. "Willem is haar aan hel station
gaan afhalen.
Als juffrouw Albiu haar terugkeer drie
maanden eerder had aangekondigd, was
ik niet de vrouw van Willem!
I Zou Willem er berouw van hebben,
mij te hebben getrouwd? Kort geleden
dacht ik zelfs niet aan die vraag en nu
rijst ze onophoudelijk bij me op
22 Februari...
Ik heb zeer verbaasd geslaan.Juf
frouw Albin is al dertig jaar Ik dacht
dat men op dien leeftijd er oud; zou uit
zien en niet meer meetelde. Heelemaal
nietl Juffrouw Albin ziet er zeer jong
uit; ze heeft hel mooiste kastanje bruine
haar en de mooiste blauwe oogen van
de wereld, regelmatige trekken en een
prachtig teint Ze is nog heel mooi,
hoewel, na-ar mijn smaak, wat te zwaar...
Ik moet er nog bij vertellen dat liaan
jlailor made"' costuum, vau zuiver En-
gelschen snit, haar voortreffelijk slaat.
Ze kuste me dadelijk en keek me toen
aandachtig en oprecht aan, Waarop ze
me opnieuw kuste, terwijl ze, even als
Willem zoo dikwijls zegl, uitriep:
Mijn hemel, wat ziet u er jong uil!
Ze had te Fougères, waar ze uu van
daan komt, twee brieven van Willem
gevonden ,eeu, waarin hij schreef over
mijn eïlendigen toestand en den and(ere
waarin hij haar kennis gaf van ons
huwelijk.
Toen ik haar vroeg of ze niet zeen
verbaasd was geweest, toen ze vernam
dat Willem ging trouwen, antwoordde ze,
glimlachend „Neen; de eerste brief, die
ik ook "t eerst las, was voldoende om
me op den inhoud van de tweede voor le
bereiden."
de gemeente heeft nog extra moeten bij
springen en de dirigenten-salarissen heeft
men dienen in tc krimpen Hoeveel
beter zou ous beroemde orchest er
aan toe zijn als een degelijk stamkapitaal
bestond, waaruit alle kosten steeds be
taald zouden kunnen worden, zonder
dat men van gemeenlehulp afhankelijk
behoefde le zijn Er zijn in ons land
het is meermalen gebleken cn ons
schitterend Koninklijk Koloniaal Insti
tuut is er een der meest sprekende voop
beelden van nog genoeg menschen,
die met aardschc goederen rijkelijk ge
zegend, schatten over hebben om uit
liefde voor kunst en wetenschap en
maatschappij, grootsche stichtingen tot
stand te brengen Mij heeft het daarom
steeds verbaasd, dat een zoo hoog staan
de instelling als het Concertgebouw niet
\door dezulken zóó flink geholpen wordt,
dat geen financicele zorgen ooit aan
exploitatie van hel gebouw en het
in stand houden van een Ten volle te
reden orchest in den weg kunnen staan
Ook van een insleRing als onze „Arlis"
geldt feitelijk hetzelfde Die pracht-
slichting beleeft, zooals het onlangs uit
gebracht jaarverslag aantoont, eveneens
moeilijke lijden. liet aantal leden, dat
bij den aanvang van het vereenigings-
jaar op 1 Mei 1924^ bedroeg 3694, was
vergelijking van hel jaar te voren
met ongeveer 300 gedaaffl. Dit leden-
lal is ontegenzeggeiiju voor een stad
van 700 000 inwoners klein te noemen,
vooral wanneer men in aanmerking
neemt, dal de contributie slechts dertig
gulden bedraagt voor een geheel jaar
Het jaarverslag wijt hel verminderen
an dit ledental aan verschillende om
standigheden. Een dier factoren heet te
zijn het hoogc tramlaricf, hetwelk vooi1
.verderaf wonenden een geregeld bezoek
pan "Arlis" te duur doet worden Ik
kan mij haast niet voorstellen, dat deze
red-en voor minder druk bezoek erg veel
•ichl in de- schaal kan leggen, want
een tramtarief van tien cent per rit is
bezwaarlijk te hoog te noemen, althans
niet in onze dagen, nu de gulden veel
minder koopwaarde bezit dan in de vóór
den-oorlog jaren.
Daarentegen lijken mij de andere re
denen voor den minderen „Artis"-steun
begrijpelijker Allereerst het heflen van
een belasting van publieke vermakelijk
heden voor liet bezoeken der concerlen,
die er worden gegeven IIoc
hel mogelijk is, dat men een dergelijke
belasting kan heffen voor hel bezoeken
Juffrouw Jacqueline deed ons 'l ge
noegen, den dag na haar aankomst bij
ons te komen dejeunecren. Willem heeft
gelijk; ze -is zeer intelligent en zeer
ontwikkeld. Aan tafel sprak ze met Wil
lem over haar reizen. Ze heeft van all
ies gezien cn Willem weet alles; hij
deed haar vragen, die nooit in me zoun
den zijn opgekomen en waarop hij dade
lijk antwoord kreeg Toen was "t haar
beurt hem vragen,te stellen cn ik heb
geconstateerd dal zeveel beter clan -ik
begreep wat Willem haar mededeelde
van zijn onderzoekingen op vli-ggebied
en van zijn reeds verkregen resultaten
't Was prettig hun gesprek te volgen.
Toch mengde zich eenig verdriet ia mijn.
genoegen, want ik begreep duidelijk,
terwijl ik naar hen luisterde welk een
afstand er gelegen is tusschen een man
als Willem en e ne luchthartig .goedlachs-
en onbelebkenend meisje als ik.
Het dejeuner was goed toebereid en
werd goed opgediend,. De tafel hier en
daar met een bloem versierd, zag er
keurig uil. Juffrouw Albin maakte me
over allerlei dingen haar compliment
Ze hield niet óp, 't salon te bewonde
ren. Ze sloeg een boek open. nam mijn
borduurwerk in haar handen ,rook aan
de viooltjes ,.en zei: „In dit sqlou is 't
- prettig om le lezen en le handwerken.,
men leeft er!"
Toen kwam ze bij 't venster, keek een
-oogenblik naar den tuin en ging loen
weer naar Willem.
Al zou je nel zoo lang cn nel zoo
ver gereisd hebben als ik, Willem;'geen
plekje ter wereld zou je kunneu vinden,
waarvan je, met meer recht zou kunnen
zeggen, dat 't gemaakt is voor t geluk
Niet waar? Dat kleine meisje heeft
hier in huis den heeleu boel door el
kaar gegooid ,mijn meubels en mijn ge
woonten en thans zou ilc me dit „plekje
ter wereld zooals je 't noemt, Jacque
line. niet meer kunnen voorstellen zon
der de fantasie, de gratie en dia vroo-
lijkheid, die dat kleine meisje er heeft
gebracht
Waarom heeft Willem ook niet ge
zegd: hel geluk"
Een paar minuten was ik, terwijl
er iemand kwam, die Willem moest
spreken, met Jacqueline alleen. Ze
keek me weer asn met dien diepen
blik, die lot de ziel doorkrijgt, en zei.
Heb hem lief kkleine Phyllis..,.'
De liefde van een hart als 't zijne is een
schal, waarvan je de gansclie waarde
nog niet kent, omdat je nog zoo jong
benten omdat men zich op jouw
leeftijd laat aanbidden, misschien te
recht!En je bent zoo lieftallig mooi!
Toen ik je zag, dacht ik, ik weet niet
waarom, aan een rosen lotusen
toen a an een klein, Japansch danseresje
met Eugclsch bloed in haar aderen,
waaraan men een naam had gegeven,
die beteckent „glimlach van de lente'