FFOILLETON.
Aspirin-
TWEEDE BLAD
VAN DB
VAN
Maandag 2 Nov. 1925, No. 258.
BINNENLAND.
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
Van hel oudste en nieuwe
Buiten-Gasthuis.
CUV.
Dat Amsterdam er een eigenaardige
gemeenteraad op nahoudt, is in de*,
lande genoeg bekend. Natuurlijk in deze
zich noemde „democratische" lijden moe
iten wij van 't meest democratische regee-
ringscollege onder de gemeenteraden der
groote Nederlandsche steden altijd, ver
dacht zijn op, voor den buitenstaander,-
vaak zonderling-lijkende gebeurtenissen,
maar men zou althans mogen verwach
ten dat de vijf-en-vëertig wijze mannen
en vrouwen, die daar over het wel en
wee der hoofdstad beslissen, ten min
ste zullen welen, wat ze precies willen
en dat schijnt af en toe, wanneer het
over belangrijke aangelegenheden gaat,
niet altijd het geval te wezen. Het is nu
weder gebleken bij de behandeling dier
plannen omtrent de uitbreiding van het
.Wilhelmina-Gasthuis, dat vóór de oprichr
ting daarvan toen het oude Pest-
huys nog gasthuis was, het als zoodanig
bekende Buiten-Gasthuis gin'g vervangen.
AI sedert jaren, was men het er roe
rend ever eens, dat er verandering
moest komen, omdat Binnen- en Wilhel-
mina-Gasthuizen niet meer voldeden aan
de eischen, die men stellen mocht, sedert
de medische faculteit der stedelijke uni
versiteit de voornaamste in het land was
geworden. Tal van klinieken waren be
slist onvoldoende en daarom besloot men
het Wilhelmina-Gasthuis op de daarom
heen liggende terreinen zoodanig uit te
breiden, dat men er zou krijgen een vol
ledige academische inrichting van ge
neeskundigen. Jaren lang zijn plannen
ontworpen en beoordeeld door jlpslcun-
digen ,door curatoren en medische pro
fessoren der hpo'geschool, tot men ten'
slotte kwam tot een groot plan, waar
mede millioenen gemoeid zouden zijn;
zooveel millioenen, dat het onder de hui
dige tijdsomstandigheden niet geraden was
't dadelijk in zijn geheel uit te voeren, doch
allereerst een kleiner plan af te wer
ken waarin de bouw van enkele klinie
ken begrepen was en waarvan de uil voe
ring vermoedelijk vijf jaar zou vorderen,
om daarna te zien. hoe verder het groote
plan uit te voeren.
Daarbij kwam ook aan de orde de
vraag, hoè te handelen met het vroegerfef
Buiten-Gasthuisgebouw, het oude Pest
huys, hetwelk in de latere jaren als toe
vluchtsoord voor onbehuisden had ge
diend. De bedoeling zat voor het te be
houden omdat het uit historisch oogpunt
waard was te zullen blijven uit de han
den der sloopers en hel had er alles
van dat degenen, die vóór het bewaren
van dit typisch bouwwerk geijverd had
den, tevreden konden zijn. Immers, alle
publieke lichamen, die hij het ontwer
pen der nieuwe plannen betrokken wa
ren geweest waren ten slotte lot over
eenstemming gekomen over het uitvoeren
van het kleine plan met behoud van het
Pesthuys.
Doch nu kwam de zaak eindelijk in
den Raad en ,dïe deed weer iets zonder
lings- hij ging mede met degenen, die
zich daar angstig zaten te maken over
de vraag of het groote plan wel ooit uit
DE REISGENOOTE.
Roman uit het Fransch
▼an GUY CHANTEPLEURE.
Geautoriseerde vertaling van W. H. O.
o
50).
Maar ik, ik heb vertrouwen in je.
Nauwelijks had ik met groote over
tuiging die woorden gesproken, of ze
schenen me onzinnig, 't Hielp Willem
wat, of ik vertrouwen in hem heb, ik
die nauwelijks weet wal een motor is!
Gauw voegde ik er nog a^an toe
En mijnheer Patsin ook!
Hij lachte, terwijl hij met zijn warme
voorhoofd zachtjes mijn koele handen
streelde.
Mijnheer Patajn «vertrouwt maai' al
te veel op me. Hij denkt dat ik de goede
God ben en in zes dagen de wereld heb
geschapenZijn droomen reiken lot
den hemelMaar als 't niet goed gaat,
als hij begint te twijfelen en zich in 'l
hoofd haalt, dat 't langer zou kunnen
duren, een volmaakten vliegtuigmotor te
vinden dan de wereld te scheppen
clan is hij heelemaal onder waterveel
dieper dan ik en ck.n denk ik soms dat
hij zal Zeggen met cle heelc zaak niets
meer te doen te willen hebben.... en
dan loop ik maar weg, zooals vandaag....
gevoerd zou worden en nam een motie
aan van het lid W. Polak, waarin B<. en
W. werden uitgenoodigd dpn Raad voor
stellen te doen Jot afbouw van het vol
ledige plan.
Heel duidelijk was het niet, tenzij de be
doeling was dat na afbouw van het klei
ne plan dadelijk met den verderen bouw
zou worden voortgegaan. B. en W. vonden,
het ook niet duidelijk, stelden daarom
verdere "behandeling uit en in een vol
gende zitting kwam uit, dat de bedoeling
der voorstanders der motie was geweest,
dat inderdaad het groote plan zou moe
ten worden uitgewerkt, niet dadelijk in
eens, doch geleidelijk.
Maar nu kwam daarmede óók weder
de kwestie van het oude Pesthuys op
het tapijt. Moest dat nu voorloopig blij
ven bestaan of moest dadelijk beslist
worden over al of niet afbreken, omdat
behoud ervan gedurende véle jaren d,e
gemeente op duizenden zou komen te
staan? Die vraag werd nu door de voor
standers van afbraak van het Pesthuys"
dadelijk aangegrepen om een pleidooi te
houden voor afbraak en zij hebben het
pleit gewonnen, tegenover degenen, die
meenden, dat het tóch niet dadelijk
noodzakelijk zou wezen den nieuwbouw
juist te beginnen op de plaats, waar bet
Pesthuys nu slaat, want; met 22 tegen
20 stemmen dus juist op het kantje af,,
kregen zij hun zin. Vermodelijk heeft
daartoe medegewerkt de slappe bestrij
ding, die van de tafel van B. en W. te
gen het afbraak-voorstel is gevoerd, men
scheen daar eigenlijk ook-wel af te wil
len van het oude gebouw, dat steeds veel
geld aan onderhoud kost en dat immers
juist een 'kwart eeuw geleden, ook reeds
tot afbraak veroordeeld is geweest. Toen
is het, door het krachtig optreden van
wijlen Prof. Jan Velh en degenen, die
het oude van Amsterdam zooveel moge
lijk willen behouden en door de publieke
opinie, die het toen Irrachtig steunde,
van den dood door sloopershanden ge
red. Zal het nu weder te redden zijn of
zal het vonnis nu werkelijk voltrokken
worden? Laat ons hopen dat het „de
mocratische" Amsterdam zich wederom
flink zal weren tegen den „democra-
tischen" Raad en dezen zal nopen het
zoo op hel randje of gevelde dood
vonnis te herroepen en het Pesthuys
in stand te houden. Want, waarom moet
dat gebouw eigenlijk weg?
Alles wat oud is künnen we nu een
maal niet bewaren. Ik schaar mij vol
strekt niet aan de zijde van hen, die te
Amsterdam per se alles in stand willen
houden, dat eeuwen heeft bestaan, zon
der zich af te vragen of dat oude niet
èrg leelijk is geworden en niet meer in
onzen tijd past. Ik meen ook, dat er aan
het moderne verkeer nu eenmaal geof
ferd moet worden en dat de voorouders,
die het oude bouwden, wanneer in hun
tijd dergelijk verkeer geboren zou zijn,
zeker zelven veel van hetgeen zij wroch
ten, verwijderd of gewijzigd zouden heb
ben. Maar kón men het oudc-lypische
het historische bewaren, dan kchl ïk
zulks plicht en in dit geval heeft het ver-
keersvraagstuk er niets mede van doen.
In 1900 stelden de toenmalige; mannen
achter dc lange groene tafel aan den
Raad voor het Pesthuys flf te breken
„omdat de ratten da,ar ter plaatse een ge
weldige. plaag waren geworden" en uit
roeien van liet ongedierte alleen door
afbraak mogelijk zou zijn". De Raad be
steedde toen weinig woorden aan de
kwestie en besloot „Weg: mét de rallen/"
ergo: „Weg met het Pesthuys" Maai', ge
lijk gezegd, toen is de aanval op het
gebouw mislukt door de oppositie van
buiten a'f liet Pesthuys bleef beslaap
en de ratten zijn even goed verdelgd.
Degenen, die het gebouw nu weg .wil
len hebben, redeneeren, dat het inwendig
reeds zooveel van zijn oudheidkundige
beteekenis heeft verloren en dal dus al
leen de gevel nog iets van vroeger dagen
toont. Zonderlinge redeneering, wanl we
hebben hier en elders van oude gebou
wen, gelukkig, meer gevels waarachter
het oorspronkelijke reeds sedert lang ver-:
dwenen was, kunnen redden uit de han
den der afbrekers.
Patain is de man, die binnen enkele mi
nuten van t eene uiterste tot t andere i
vervalt, van licht tot duisteren wat
een duster!
Ik antwoordde hierop niets en Willem
ging voort me over zijn moeilijkheden te
ssprelcen. Onvoldoende kennis hebben
van motoren voor vliegtuigen of andere
motoren, was toch volstrekt geen be
letsel voor me, niet waar? om te begrij
pen wat 'me verteld werd van mijnheer
Patain en diens „boven water" cn „on
der water" karakter en ook niet om in
te zien, hoe hinderlijk die ongelegen ko
mende veranderingen van stemming van
dat karakter voor mijn armen, hosten
vriend konden zijn, juist op oogenblikken
van strijd en vooral vïji twijfel.
Ilc lag op mijn knieën, naast zijn fau
teuil en 'l duurde vrij "lang, alvorens hij
bemerkte, dat ilc die houding, die me
zoo eigen is en die ik zoo gemakkelijk
vind, had aangenomen.
O, prinsesje riep hij uit. Jij op je
kieën? Nu heb je cle rollen omgekeerd...
stel je voor!
Vroolijk sprong ik overeind.
De rollen omgekeerd"' Reuzen-Bi-
zuth, wat zeg je nu? Zou jij je dan zoo'tt
onwaarschijnlijk iets kunnen voorstellen:
een groot man als jij, op zijn knieën, voor
een poppetje als ik?
Hij schudde, glimlachende, zijn hoofd.
Vind je dat zoo iets onwaarschijn
lijks? Er zijn wel grootere mannen ge
Het Pesthuys, waarover het nu'gpat, is
niet het oudste van dien aard, dat Am
sterdam gekend heeft. In de 16e en het
begin der 17e eeuw heeft men achter
eenvolgens dergelijke gebouwen gehad,
eerst in de Nes, daarna aan den Nicu-
wendijk, tot in 1630 de Regenten der
gasthuizen het noodzakelijk achtten het
pesthuis te obuwen buiten de veste, op
het huidige terrein aan den toen nog
genoemden Heiligenweg, thans tie Over
toom Het stadsbestuur steunde- dit plan
door aan Regenten daartoe bij fe dragen
uit de stedelijke kas een bedrag van
21.0000 gulden, hetwelk voor die da
gen zeker een belangrijke som was, thans
zou men er niet veel mede kunnen doen
om den bouw van een gesticht voor lij
ders aan besmettelijke ziekten te sleuneu.
Dat Pesthuys is in 1732 een prooi der
vlammen geworden; dadelijk na die ramp
is men met den herbouw jn de oorspron
kelijke gedaante 'begonnen en liet 'is dit
gebouw waarom het op dit oogenblik
.gaat. Wae de situatie er van kent cn
weet, welke mogelijkheden de terreinen
om het hoofdgebouw van het Wilhelmi
na-Gasthuis bieden; wie de geschiedenis
van de nieuwe ziekenhuis-plannen tot op
het huidige oogenblik gevolgd heeft, zal
zich zeker afvragen, waarom dit brok
van het oude Amsterdam ook zou moe
ten vallen.
De pas gehouden Historische 'tenloon-
stelling der stad heeft in ruime m,ale ge
toond, dat heel veel noodzakelijk nog
meer, heelemaal niet noodzakelijk van
het vroegere Amsterdam is verdwenen,
zonder dat men er hl den regel goéd in
geslaagd is er wat beters voor in de
plaats le geven, waarom men dan ook
verwachten mag, dat allereerst liet Ge
nootschap „Amstèlodamum" zal doen
hetgeen Prof. Veth, indien hij nog in
leven ware, zeker wederom zou gedaan
hebben: de Amsterdammers wakker ma
ken om tegen te houden dit „onnoodig
snood bedrijf. Wij wachten af, wat ge
beuren "zal en welke de resultaten
zullen wezen.
Hoe het ook zij, met de genomen be
slissing over de ziekenhuis-kwestie is
in elk geval een belangrijke stap voor
waarts gedaan naar liet afdoen eener
zaak, die in ons hier al zooveel jaren b&-
zig hield. Tot dusverre heeft men telkens
en telkens weder in 't Binnen-Gasthuis en
in 't Wilhelmina-Gasthuis veranderingen
doen plaats liebhen die op den duur toch
nooit volkomen konden voldoeu aan dc
eischen, die de medische faculteit tbans
stellen mag. Binnen vijf ja,ar dat tijd
perk wordt voor het uitvoeren van hel
kleinere plan noodig geacht zal veel
deugelijks verkregen worden en het is
vermoedelijk veel verstandiger, dal men
niet dadelijk alles te gelijk gaat aanpak
ken. De lijdensgeschiedenis van het
niéuwe ziekenhuis te Leiden is zeker
liet beste bewijs, dat het beter is niet
in eens verder te willen springen "dan de
stok lang is. We zitten nog niet ruim in
onze millioenen cn er ïs op menig ander
geliied ook nog genoeg te doen.
Maar het oude Pesthuys moet men
maar laten waar het is, althans in de
eerste vijf jaren en dan kunnen we
verder zien. SINA SANA.
Uit Stad en Previsioie,
Uit Middelburg,
Dat er veel aan reclame wordt ge
daan is begrijpelijk, ieder tracht zooveel
mogelijk bekendheid aan zijn zaak te
geven én dit op verschillende wijzen le
bereiken. Een voor onze stad tot nu toe
niet bekende wijze, is wel die thans
wordt tdfegepast door de N.V. voorheen
J. A. van Boven in dc Lange Noordslraat
alhier. De directeur dezer zi-ak, de
heer J. H. Vreeswijk, doet het door
de lastste Zaterdagavonden in de étalage
een voorstelling te geven met een ka
mer bioscope en zoo werden er ook Za
terdag weer ten aanschouwe van vele
belangstellenden eenige films afgedraaid,
o.a. van het Koninklijk bezoek, hcj1
weestalthans van veel meer betee
kenis dan ik, die men zeer nederig heeft
zien knielen voor heel kleine poppetjes-
En als zoo'n poppetje dan lief is en me
delijden toont, als 't geduldig en vrien
delijk luistert naar de klaagliederen van
den grooten, armen drommel, dan is 'l
dubbel en dwars waard dat er voor
wordt geknieldEn nu ga ik aan mijn
werk I
Ik liet hem echter nog niet gaan en
eischte dat hij een kopje-thee zou blijven
drinken.
Niets dat een menscli, die zich wat
mistroostig voelt, zoo opfleurten mijn
Ceylonlhee is verrukkelijk; ik vind dal
ze riekt naar bloemen, mooie, welrieken
de bloemen, die Ik wel nooit zal leeren
leenneu. 't Is wonderlijk.... als men ge
dronken heeft, krijgt men helderder,, lich
tere gedachten, waarvan meer leven uit
gaat iets... ja, ik weet zelf niet waL...
Je gedachten krijgen iets frisch, 't wor
den wonderlijk gevleugelde gedachten.,.,
juist wat jij noodig hebt! Ga nu even
zitten; 't is dadelijk klaar. Ik kan heel
goed thee schenken't is bepaald een
kunst!
Dus moet ik me door jou laten be
dienen?
Natuurlijkvind je 't vervelend?
In tegendeel; ik vrees dat ik 't zoo
prettig vind, dat ik onverdraaglijk zal
worden.
Terwijl hij van mijn heerlijke Ihee en
openluchtspel enz. in Augustus 1924. Wel
hebben liet zijn ook elders gebruik
te 'de films wat geleden, maar uit de
uitroepen van het publiek, bleek, dat
verschillende personen werden herkend.
Nu wij pp deze bijzondere reclame de
aandacht vestigen, is er een ongezoehte
gelegenheid er tevens even op l© wijzen,
dat de zaak, die zich vroeger alleen be
paalde tot wjat lot den insruinenlenhandel
behoort, een belangrijke uitbreiding heeft
ondergaan door er den verkoop van alle
soorten fototoestellen, vergrootingsappa-
raten, en verdere artikelen voor ama
teurfotografen aan le verbinden, ter
wijl ook de voorraad in de ins trurnenten-
afdeeling kon worden uitgebreid.
Uit Zuid-Be vel and.
Vrijdagmorgen vei'gaderde de raad
van Rilland-Ba th voltallig. Aan de
Oudercommissie le Bath wordt beschik-
ki»g gegeven over een schoollokaal te
Bath voor het demonstreeren van haar
prajectielantaarnde heeren Butijü en
Bruijnzeel legen.
Ingekomen is bericht van Ged. Staten,
waarbij kennis wordt gegeven dat het
bedrag, groot f 1878.65, dat de Raad wei
gerde op de begrooting te brengen, door
hen op de begrooting is gebracht.
Daarop heeft de beëediging plaats van
den heer 0. M. van Boven als plaatsver
vangend secretaris.
M. a. s. wordt besloten tot conver
teering van een drietal gcldleeniugen,
aangegaan ten behoeve van liet gasbe
drijf, en tot het aangaan van een geld-
leening voor uitbreiding, groot f2000.
B. cn W. stellen voor liet voorste lo
kaal der Q. L. school le Rilland, dalC
niet meer wordt gebruikt voor L. O..
ten behoeve van de vakcursussen te ver
huren legen een vergoeding van f150
per jaar. Aangenonjen De heer Butijn
wil geacht worden te hebben tegenge
stemd.
B. en W. komen met plannen tot reor
ganisatie van de brandweer, die worden
aanvaard. De heer v. d. Sande stelt de
vraag of JBalli toch inderdaad over
brandweermateriaal blijft beschikken.
Deze vraag wordt toestemmend beant
woord. De heer van Boven constateert
met genoegen, dat de gedachte, destijds
door hem voorgestaan, dat elke w,ijk zijn
brandbluschmateriaal zou hebben, met
dit voorstel wordt aanvaard, al zijn we
er nog niet heelemaal. De voorz. merkt
op dat het hier geen uitbreiding, maar
vervanging betreft, daar Bath over een
spuit beschikte. Machtiging wordt aan
B. en W. verleend om de spuit te Bath
te verkoopen.
B. en W. stellen voor vast le stelleji
ecu verordening tot regeling van hel
ontslag aan onderwijzeressen aan dc
O. L. scholen bij huwelijk en van leer
krachten bij het bereiken vap den 65-
jarigen leeftijd. De heer van Boven gaat
met liet laatste deel der .verordening
accoord, doch wenscht ten aanzien van
het vcrleenen van ontslag aan de hu
wende onderwijzeres geacht te worden le
hebben tegengestemd.
Bij de begrooting voor 1926 stellen
B. en W. voor ten aanzien van de cur
sussen voor dc rijpende jeugd, de be
looning le brengen van fl.50 op f125
per uur. De heer Butijn zegt het altijd
veel te veel tc hebben gevonden cn
vindt fl genoeg. B. en W. achten deze
verlaging te sterk, wildon geleidelijke
verlaging en zullen, als de omstandig
heden dat eischen, gaarne een volgend
jaar overwegen of verdere verlaging ge-
wenscht is. De heer Kalle zou het mini
mum-aantal leerlingen van 12 op 6 wil
len brengen. Dit wordt echter niet on
dersteund, evenmin als een tweede voor-
slel-Kallc om de subsidie per leerling
toe te kennen. Het voorstel van B. en W.
wordt daarop aangenomen met de stem
men van cle heeren Butijn, Bruijnzeel
en Kalle tegen.
B. en W. stellen voor de subsidies aan
do bewaarscholen op liet voorheen be
paalde bedrag fc handhaven, daar de
jaarverslagen over een tc korten termijn
gaan dan dat men het vraagstuk op-
de van <ouds beroemde koekjes van, Anajïk
zat te genieten, begon Willem over den
Palsin-motor te praten én mij dien le
verklaren, ten minste, voor zoo ver ik 't
zou kunnen begrijpen, want mijn onwe
tendheid op dat gebied is grenzeloos.
Nu is alles weer verward in mijn herin
neringik zou niet meer volledig alles
wat ilc gehoord heb, kunnen herhalen.
Maar toen legde hij T me zóó bolder en
met zulke duidelijke woorden uit, dat
ik, terwijl ik naar hem luisterde den in
druk kreeg alles te begrijpen. Ilc bewon
derde die schepping van 'zijn vindingrij
ken geest die machine, die nog niet be
slaat en welke hij mc trachtte te ver-
verklaren.
O, klein metalen ding, zoo fijn, kost
baar ë'n mlachtig, even als die wonderba
re kleinodiën, die tooverkrachtige voor
werpen, waarover ilc me Voeger, loen
ik mijn verhaaltjes las, zoo verbaasde,
omdat hun magische kracht de uitver
korenen der feeën, ridders en prinsessen,
van de eene plaats van 't heelal naar
't andere kouden vervoeren, dwars door
onbekende gebieden van de lichtende
ruimte; klein, "wonderbaarlijk diug, daj
zoo licht moet zijn om sneller en verder
te kunnen vliegen door wind en storm
dat alle onzichtbare en gevaarlijke moei
lijkheden, die de luchtlagen bieden, moet
kunnen trotseeren en dat zoo betrouw
baar moet zijn, omdat er mensclienlevens
aan worden toevertrouwdomdat
ken ik niet meer! Ja, vroeger
had ik vaak genoeg te lijden
van die lichte kwalen als
hoofdpijn, kiespijn, zenuw
pijn, rheumatiek en derge
lijke. Tegenwoordig echter is
dat geheel uit; ik heb daar?
voor een talisman, die ik
steeds zal blijven waardeeren:
tabletten
Let op de oranje band.
(Ing. Med.)
nieuw reeds onder hel oog zou kunnen
zj(?n. De heer Butijn is tegen subsidie
de menschen zwemmen immers in hef
geld. De lieer Bruijnzeel zou dan voor
loopig maar geen subsidie willen geven
als hel jaarverslag over 1925 er uoïj
niet is. De heer v. d. Sande deelt mei©
dat do opbrengst van den bazar bedoeld
is voor liet vormen van een kapitaaltje
teneinde over een eigen geitouw te kun
nen beschikken. Hij is van oordeel dat,
als de zaak eenmaal loopt, men in do
toekomst zich zelf zou kunnen bedrui
pen. Tegen de heeren Butijn en Bruijn
zeel.
De heer Butijn wenscht geacht te
worden tegen de subsidie voor de vak
cursussen te hebben gestemd en zegt,
dat Rilland bij de meerdere uitgaven
van den laatsten lijd zoo arm wordt als
de mieren.
D© voorz. deelt nog mee. dat de post
voor wegovername door het Rijk. door
B en W. overeenkomstig hun voorstel
bijna in zijn geheel op de begroofinij
is gebracht uit de gewone middelen,
waardoor leening kon worden voorko
men. De lieer Butijn is daar tegen j?n
protesteert er tegen, dat men van boven
af aan de gemeenten maar van alles
oplegt. Er geschiedt veel onrecht in ons
land. Aangenomen met do sïemmen dor
heeren Butijn en Bruijnzeel tegen
De post plaatselijke inkomstenbelas
ting bleef gelijk.
Bij den gemeenteraad van Ierse-
ke was in de jongste vergadering o a.
ingekomen een schrijven van mej. v.
Da mme, dal zij 1 Dec. a.s. als gemeente
vroedvrouw in dienst hoopt le treden.
Van de Kroon was mcdcdeeling ont
vangen, dat er te dezer plaatse 10 ver
gunningen mogen zijn. De heer Oom,
hoofd van school II, vroeg een Tost
op de begrooting 192R te brengen lot
aanschaffing van eenige werktuigen voor
natuurkunde enz., daar vorige aanvragen
niet zijn toegestaan. De voorzitter zegt,
dat dc eerste aanvraag niet is toegestaanj
daar het eene hoofd der school niet
wenschelijk of noodig achtte wal het
andere aanvroeg, en op de tweede aan
vraag de inlichtingen van den inspecteur
van 't onderwijs omtrent het aange
vraagde (de maladordoos) niet gunstig
waren. De heer Ossewaardc stelde er
prijs op, dat het hoofd van school II
©enigszins tegemoet werd gekomen. De
heer M. Mol wenschle stemming over
de aangevraagde som van pl.m. f 30 Aan
genomen met 10 voor, 1 tegen, tegen
burgemeester J. Sinke.
Op voorstel van B. en \V. werd aan
kleine wonder le doen overgaan van
iets, dat nog niet bestaat, lot iets
tastbaars, was nog slechts één gelukkige
gedachte noodig van dien grooten geest,
van dsl buitengewone wezen, dal reeds
zoo veel onbekend gebleven heldenda
den had verricht en dat èens door een
klein meisje den naam werd gegeven van
Reuzen-Bizuth
AI sprekende, herwon W(illein zijn zelf
vertrouwen; wal hij zeide om mij te
overtuigen, overtuigde hem zelf eii wond
hem opZijn gelaal straalde van in
telligentie cn vertrouwen.... en 'l was
gedurende eenigen tijd, 't knapste, dal ik
ooit had gezien
O, riep ik uit, hoe kan je nog twij
felen, Willem Zoeken, zooals jij doet,
staat gelijk met a-inden!
Hij zuchtte.
Bijna, kindlief, bijnaVergeel je
dat wreedo woordje, dat dadelijk mijn
enthousiasme cloet bekoelen, dat kleine-
technische moeilijkheid je, dat met me
schijnt te spelen en me 'misleidt door
zinsbegoochelingenof wel, dat me on
oplosbaar lijkt
Je zult alle moeilijkheden te boven
komen, bevestigde ikHoe? dat weet
ik nietPlotseling', denk ik, terwijl je
'l niet verwachtte.
Misschien
Hij glimlachte, 'alsof hij Aveor moed
had gekregen.
Nu ga ik heusch aan mijn werk
